Inmiddels is er het nodige voorgevallen met de Donna. Uiteindelijk is het een langdurig verhaal geworden, wat de afgelopen weken een climax heeft bereikt. Het begon eerlijk gezegd vorig jaar als dat ik onverhoopt een lege accu had toen ik wilde vertrekken. Ze had twee weken stil gestaan, en dacht op dat moment dat de accu gewoon aan het einde van zijn latijn was. Daarna volgens de macht der gewoonte de motor dagelijks aan de druppellader en nooit meer bij stilgestaan...
Fast forward naar dinsdag twee weken geleden. In de tussentijd eigenlijk geen problemen gekend, en zelfs een top vakantie gehad in Zweden met de Donna (wat achteraf veel geluk is geweest). Ik wilde met de motor naar het werk, en start hem, zoals ik dat altijd doe, doe de garagedeur open, ga op de motor zitten en duw hem van de middenbok af... Alles dood! Echt helemaal niks meer... nada noppes! Maar besloten om de Virago naar het werk mee te nemen, en 's avonds maar eens op onderzoek uit gegaan. Omdat echt alles dood was, vermoedde ik dat het dicht bij de accu moest zitten. Dus eerste controle was de hoofdzekering, maar die bleek nog heel te zijn. Na wat diepere inspectie zie ik dat de stekker op de startrelais niet echt fris meer is.
Stekker uit elkaar gehaald, contacten opgefrist, en de boel weer aangesloten, en alles lijkt weer naar behoren te werken. Vervolgens die vrijdag van die week, samen met een maat even een visje halen in Urk (vanuit Kampen). Niks aan het handje, en heerlijk die kant op gereden, heerlijk visje gehad, en op de terugweg even van motoren gewisseld (hij wilde graag een keer op de VFR rijden, en wilde zijn R1200RT wel eens proberen). Halverwege hoorde ik ineens een paniekerige stem in mijn headset, dat de VFR wel heel raar deed, en power begon te verliezen. Dus gestopt, en na het stoppen wilde ze niet meer starten. Accu leeg..........????
Dan ga je vervolgens zoeken en logisch nadenken, en kom je tot de conclusie dat de stator zijn beste tijd wel heeft gehad... Dus de boel maar eens loshalen, en de stator bekijken:
Deze zag er inderdaad niet bepaald fris meer uit, dus een nieuwe stator (elektro sport) en pakking besteld en gemonteerd:
Hmmm.. Die nieuwe stator ziet er inderdaad een heel stuk beter uit! (wel een pokkeklusje overigens om de kabel van de stator door de motor heen te voeren!)
Nadat ik alles weer had aangesloten, leek ik ook weer een fatsoenlijke laadspanning te hebben, dus ikke blij!
Afgelopen week weer met de motor naar het werk, en waarempel, hij startte 's ochtends ook nog! Ikke blij mens, want ik kon de Donna weer gebruiken waar ze onder andere voor bedoeld is, en dat is woon - werk verkeer. Nou dat lukte, alleen het werk - woon verkeer had ze andere gedachten bij. Want toen ik naar huis wilde rijden... weer de accu dood! Grrr.... Das waar ook, toen ik de motor de vorige keer thuis had gebracht, heb ik er een oude accu in gezet (die wel netjes opgeladen was). Dat is dezelfde accu die ik vorig jaar had vervangen... Dom dom dom... Even vergeten dat ik de goede accu weer terug had moeten plaatsen (wist op dat moment niet beter).
Thuis de andere accu weer terug geplaatst, en dacht weer een frisse motor te hebben.
Afgelopen vrijdagmiddag besloten om samen met een maatje nog even een rondje Harderwijk te doen. Ik had ergens wel een onderbuik gevoel, dat er mogelijk iets zou kunnen gebeuren, dus voor de zekerheid een reserve accu en startkabels in de topkoffer gegooid...
... en ja hoor, op ongeveer 3/4 van de rit > Donna geeft er weer de brui aan... Accu leeg!!! Grrrrrrr... wtf.... hoe dan?
En vervolgens er achter komen dat ik de verkeerde reserve accu had meegenomen (de reserve accu is een stukje hoger). Maar gelukkig zijn we redelijk creatief, dus hebben we de startkabels aan een kant uit elkaar gehaald, en deze aan de accu in de motor geknoopt, en de reserve accu in de topkoffer met de klemmen van de startkabels er op.
Koplampen voor de zekerheid losgetrokken, en de kortste weg naar huis genomen.
Thuis de boel toch maar eens gaan doormeten, en we constateren dat er nauwelijks word bijgeladen. De nieuwe stator geeft keurige waardes op alle drie de fases, dus dan zal de spanningsregelaar ook wel aan zijn einde zijn gekomen. Gelukkig had een motorzaak in de buurt nog een spanningsregelaar liggen, dus die opgehaald en gemonteerd.
En toen ging het ineens wel heel hard! Na montage van de nieuwe spanningsregelaar, klapte de hoofdzekering (op de kabel die naar de spanningsregelaar loopt) er uit. Das niet best!
Dan ga je de boel maar eens nameten, en kom je er achter dat je een forse kortsluiting in de motor hebt...
Afgelopen zondag maar eens met twee maten (beide elektrotechnisch goed onderlegd) maar eens gaan meten en meten en meten, om te kijken waar de kortsluiting kon zitten.
Ik had in eerste instantie het vermoeden dat er ergens een kabel tegen het frame aan lag te schuren. Maar tot onze verbazing bleek de kortsluiting in de nieuwe spanningsregelaar te zitten!!!
Oude spanningsregelaar weer terug geplaatst, en toen hadden we in ieder geval geen kortsluiting meer, maar wilde ze niet starten. Ik had geen spanning richting de brandstofpomp.
Dus alle kappen maar gedemonteerd om verder onderzoek te gaan doen:
We kwamen er achter, dat er een extra massa op de koplampen was gemonteerd, wat ik vreemd vond. Verder hebben we alle stekker verbindingen nagekeken, en uiteindelijk bleek de relais die de brandstofpomp aanstuurt een tikje nodig te hebben. Daarna liep die weer, en ik had op dat moment nog laadspanning ook!!! 14,4 volt zonder verbruikers er op! Hé dat stemt hoopvol!
We dachten het probleem gevonden te hebben, dus er was redelijk goede moed, maar ik had er zelf nog niet echt vertrouwen in! Dus ik besloot om de stekkerverbinding van de startrelais nog maar eens goed op te frissen. Hè, deze had ik toch recent opgefrist, en was nu al weer zwart! Laat ik maar eens een nieuwe stekker op solderen. En omdat ik de soldeertang toch vast had, ook maar even de tweede pluskabel (die dus oa naar de spanningsregelaar loopt) na te kijken... En ja hoor, daar bleek onder de isolatie het koper verre van fris te wezen, en daar kan zich een prachtige weerstand op bouwen! Na alles weer terug te hebben geplaatst, is de Donna weer volledig dood! En na wat rommelen aan de startrelais, ging ze aan-uit-aan-uit.... Dat word dus een nieuwe startrelais...
Tijd om de motor maar aan de kant te zetten, en nog even rustig van mijn zondagavond te genieten. Beetje op forums neuzen, om vervolgens een filmpje te vinden van iemand die uiteindelijk hetzelfde probleem had. FIlmpje
En na wat reflectie op bovenstaande, icm met het filmpje ben ik tot de volgende conclusie gekomen:
Stekkertje op de startrelais was door de trillingen van de motor gaan oxideren / etteren, waardoor er onder andere oxidatie is gaan ontstaan...
...wat vervolgens weer voor een hogere weerstand zorgde...
...wat vervolgens hitte veroorzaakt heeft...
...waardoor er smelt problemen zijn ontstaan...
...waardoor er kortsluiting is gaan ontstaan in de startrelais...
...waardoor het laadcircuit overbelast is geraakt...
...waardoor die kabel ook een dreun heeft opgelopen en is gaan oxideren...
...waardoor er daar ook een te hoge weerstand is gaan ontstaan...
...waardoor de accu niet meer bijlaadde...
Ik durf nu redelijk met zekerheid te zeggen, dat na het vervangen van de start relais, en het vervangen van de kabel die naar oa de SR loopt, de problemen over zullen zijn! Uiteraard heb ik in het proces de beruchte stekkerverbindingen ook gecontroleerd, en laten controleren, en die zien er (gelukkig) nog heel fris uit (er blijken al eerder mensen met dit probleem bezig te zijn geweest).
Het is nu wachten op de nieuwe startrelais, en dan kunnen we voorzichtig weer gaan opbouwen... tot die tijd staat ze als een streetfighter, of als een Honda NTV op anabolen in de schuur te wachten tot ze weer aandacht krijgt
Fast forward naar dinsdag twee weken geleden. In de tussentijd eigenlijk geen problemen gekend, en zelfs een top vakantie gehad in Zweden met de Donna (wat achteraf veel geluk is geweest). Ik wilde met de motor naar het werk, en start hem, zoals ik dat altijd doe, doe de garagedeur open, ga op de motor zitten en duw hem van de middenbok af... Alles dood! Echt helemaal niks meer... nada noppes! Maar besloten om de Virago naar het werk mee te nemen, en 's avonds maar eens op onderzoek uit gegaan. Omdat echt alles dood was, vermoedde ik dat het dicht bij de accu moest zitten. Dus eerste controle was de hoofdzekering, maar die bleek nog heel te zijn. Na wat diepere inspectie zie ik dat de stekker op de startrelais niet echt fris meer is.
Stekker uit elkaar gehaald, contacten opgefrist, en de boel weer aangesloten, en alles lijkt weer naar behoren te werken. Vervolgens die vrijdag van die week, samen met een maat even een visje halen in Urk (vanuit Kampen). Niks aan het handje, en heerlijk die kant op gereden, heerlijk visje gehad, en op de terugweg even van motoren gewisseld (hij wilde graag een keer op de VFR rijden, en wilde zijn R1200RT wel eens proberen). Halverwege hoorde ik ineens een paniekerige stem in mijn headset, dat de VFR wel heel raar deed, en power begon te verliezen. Dus gestopt, en na het stoppen wilde ze niet meer starten. Accu leeg..........????
Dan ga je vervolgens zoeken en logisch nadenken, en kom je tot de conclusie dat de stator zijn beste tijd wel heeft gehad... Dus de boel maar eens loshalen, en de stator bekijken:
Deze zag er inderdaad niet bepaald fris meer uit, dus een nieuwe stator (elektro sport) en pakking besteld en gemonteerd:
Hmmm.. Die nieuwe stator ziet er inderdaad een heel stuk beter uit! (wel een pokkeklusje overigens om de kabel van de stator door de motor heen te voeren!)
Nadat ik alles weer had aangesloten, leek ik ook weer een fatsoenlijke laadspanning te hebben, dus ikke blij!
Afgelopen week weer met de motor naar het werk, en waarempel, hij startte 's ochtends ook nog! Ikke blij mens, want ik kon de Donna weer gebruiken waar ze onder andere voor bedoeld is, en dat is woon - werk verkeer. Nou dat lukte, alleen het werk - woon verkeer had ze andere gedachten bij. Want toen ik naar huis wilde rijden... weer de accu dood! Grrr.... Das waar ook, toen ik de motor de vorige keer thuis had gebracht, heb ik er een oude accu in gezet (die wel netjes opgeladen was). Dat is dezelfde accu die ik vorig jaar had vervangen... Dom dom dom... Even vergeten dat ik de goede accu weer terug had moeten plaatsen (wist op dat moment niet beter).
Thuis de andere accu weer terug geplaatst, en dacht weer een frisse motor te hebben.
Afgelopen vrijdagmiddag besloten om samen met een maatje nog even een rondje Harderwijk te doen. Ik had ergens wel een onderbuik gevoel, dat er mogelijk iets zou kunnen gebeuren, dus voor de zekerheid een reserve accu en startkabels in de topkoffer gegooid...
... en ja hoor, op ongeveer 3/4 van de rit > Donna geeft er weer de brui aan... Accu leeg!!! Grrrrrrr... wtf.... hoe dan?
En vervolgens er achter komen dat ik de verkeerde reserve accu had meegenomen (de reserve accu is een stukje hoger). Maar gelukkig zijn we redelijk creatief, dus hebben we de startkabels aan een kant uit elkaar gehaald, en deze aan de accu in de motor geknoopt, en de reserve accu in de topkoffer met de klemmen van de startkabels er op.
Koplampen voor de zekerheid losgetrokken, en de kortste weg naar huis genomen.
Thuis de boel toch maar eens gaan doormeten, en we constateren dat er nauwelijks word bijgeladen. De nieuwe stator geeft keurige waardes op alle drie de fases, dus dan zal de spanningsregelaar ook wel aan zijn einde zijn gekomen. Gelukkig had een motorzaak in de buurt nog een spanningsregelaar liggen, dus die opgehaald en gemonteerd.
En toen ging het ineens wel heel hard! Na montage van de nieuwe spanningsregelaar, klapte de hoofdzekering (op de kabel die naar de spanningsregelaar loopt) er uit. Das niet best!
Dan ga je de boel maar eens nameten, en kom je er achter dat je een forse kortsluiting in de motor hebt...
Afgelopen zondag maar eens met twee maten (beide elektrotechnisch goed onderlegd) maar eens gaan meten en meten en meten, om te kijken waar de kortsluiting kon zitten.
Ik had in eerste instantie het vermoeden dat er ergens een kabel tegen het frame aan lag te schuren. Maar tot onze verbazing bleek de kortsluiting in de nieuwe spanningsregelaar te zitten!!!
Oude spanningsregelaar weer terug geplaatst, en toen hadden we in ieder geval geen kortsluiting meer, maar wilde ze niet starten. Ik had geen spanning richting de brandstofpomp.
Dus alle kappen maar gedemonteerd om verder onderzoek te gaan doen:
We kwamen er achter, dat er een extra massa op de koplampen was gemonteerd, wat ik vreemd vond. Verder hebben we alle stekker verbindingen nagekeken, en uiteindelijk bleek de relais die de brandstofpomp aanstuurt een tikje nodig te hebben. Daarna liep die weer, en ik had op dat moment nog laadspanning ook!!! 14,4 volt zonder verbruikers er op! Hé dat stemt hoopvol!
We dachten het probleem gevonden te hebben, dus er was redelijk goede moed, maar ik had er zelf nog niet echt vertrouwen in! Dus ik besloot om de stekkerverbinding van de startrelais nog maar eens goed op te frissen. Hè, deze had ik toch recent opgefrist, en was nu al weer zwart! Laat ik maar eens een nieuwe stekker op solderen. En omdat ik de soldeertang toch vast had, ook maar even de tweede pluskabel (die dus oa naar de spanningsregelaar loopt) na te kijken... En ja hoor, daar bleek onder de isolatie het koper verre van fris te wezen, en daar kan zich een prachtige weerstand op bouwen! Na alles weer terug te hebben geplaatst, is de Donna weer volledig dood! En na wat rommelen aan de startrelais, ging ze aan-uit-aan-uit.... Dat word dus een nieuwe startrelais...
Tijd om de motor maar aan de kant te zetten, en nog even rustig van mijn zondagavond te genieten. Beetje op forums neuzen, om vervolgens een filmpje te vinden van iemand die uiteindelijk hetzelfde probleem had. FIlmpje
En na wat reflectie op bovenstaande, icm met het filmpje ben ik tot de volgende conclusie gekomen:
Stekkertje op de startrelais was door de trillingen van de motor gaan oxideren / etteren, waardoor er onder andere oxidatie is gaan ontstaan...
...wat vervolgens weer voor een hogere weerstand zorgde...
...wat vervolgens hitte veroorzaakt heeft...
...waardoor er smelt problemen zijn ontstaan...
...waardoor er kortsluiting is gaan ontstaan in de startrelais...
...waardoor het laadcircuit overbelast is geraakt...
...waardoor die kabel ook een dreun heeft opgelopen en is gaan oxideren...
...waardoor er daar ook een te hoge weerstand is gaan ontstaan...
...waardoor de accu niet meer bijlaadde...
Ik durf nu redelijk met zekerheid te zeggen, dat na het vervangen van de start relais, en het vervangen van de kabel die naar oa de SR loopt, de problemen over zullen zijn! Uiteraard heb ik in het proces de beruchte stekkerverbindingen ook gecontroleerd, en laten controleren, en die zien er (gelukkig) nog heel fris uit (er blijken al eerder mensen met dit probleem bezig te zijn geweest).
Het is nu wachten op de nieuwe startrelais, en dan kunnen we voorzichtig weer gaan opbouwen... tot die tijd staat ze als een streetfighter, of als een Honda NTV op anabolen in de schuur te wachten tot ze weer aandacht krijgt
Ik denk dat 
En mijn VFR is ook niet origineel meer….. 
