ex-motorloos
MF veteraan
287 op de teller van mijn zx9r. Duitse autosnelweg.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Mijn broer heeft een K1600, ben ik stiekem wel benieuwd hoe dat ding rijdt.
Ik moet ook zeggen dat ik aan hoge snelheden geen plezier beleef. Op de snelweg kom ik, zeker de laatste jaren, zelden boven de 160, 170 uit. Maar sowieso kom ik nog maar zelden op de snelweg.
Binnenkort maar een keer die kant op. de laatste keer lag hij uit elkaar omdat er een tik in de bak zat en er moest LPG worden ingebouwd.Nou ..... je ondertitel zegt het al... De enige manier om van een verleiding af te komen, is eraan toe te geven.
Op mijn GSA kruiste ik nog wel met tegen de 200, maar op mijn 1200S vind ik dat onacceptabel oncomfortabel.Exact!
Met de GS is het nog wel doenbaar er een vlot tempo in te houden.
Bij de Buell ben ik het al beu aan 110 kmpu
Is dit toevallig je broer dan?Binnenkort maar een keer die kant op. de laatste keer lag hij uit elkaar omdat er een tik in de bak zat en er moest LPG worden ingebouwd.
Nu rijdt het weer dus een leuke uitdaging voor het mooie weer
Ben ik helemaal met je eens maar ik kom toch te vaak en te gemakkelijk bij dat soort getallenIk moet ook zeggen dat ik aan hoge snelheden geen plezier beleef. Op de snelweg kom ik, zeker de laatste jaren, zelden boven de 160, 170 uit. Maar sowieso kom ik nog maar zelden op de snelweg.
Dan zit je nog in de 1e versnelling toch?119 met mijn eerste R1.
230 in een jet helm, voelde als 350 km/h.
Ik haal eigenlijk niet zo'n kick uit hard rechtdoor.
Deel van de kick is voor mij 'even door de versnellingen heenjagen', het gevoel hoe er boven de 250 nog steeds aan je gesleurd wordt, gaat maar door, gaat maar door...
Eenmaal op top is voor mij de kick de topconcentratie waarin je verkeert, de tunnelvisie, de helm vol tegen je neus gedrukt, plat op je tank zoveel mogelijk uit de wind en dan onder het gebulder van de wind, achter het vaccuum van je ruitje met je kin op de tank, hoor ik mijn zx10r machtig krijzen vanuit de inlaat, maar ook de uitlaten, waar ze normaal met lage grom door de straten rijdt.
Alleen motorrijdens snappen dit gevoel. Kan het met mijn vader delen omdat hij het herkent door ervaring, maar niet met mn dagelijkse vrienden.
Dan even voel ik me zo levend als maar kan.
Dat ja! Nou moet ik wel zeggen dat ik langzamerhand écht blij ben dat mijn BMW me die sensatie biedt terwijl ik toch maar een 'eindsnelheid' van zo rond de 160 heb. Want de FZ1 die ik een tijd geleden wegdeed moest toch echt zo rond de 250, 260 knallen voor ik een vergelijkbare kick kreeg.Deel van de kick is voor mij 'even door de versnellingen heenjagen', het gevoel hoe er boven de 250 nog steeds aan je gesleurd wordt, gaat maar door, gaat maar door...
Eenmaal op top is voor mij de kick de topconcentratie waarin je verkeert, de tunnelvisie, de helm vol tegen je neus gedrukt, plat op je tank zoveel mogelijk uit de wind en dan onder het gebulder van de wind, achter het vaccuum van je ruitje met je kin op de tank, hoor ik mijn zx10r machtig krijzen vanuit de inlaat, maar ook de uitlaten, waar ze normaal met lage grom door de straten rijdt.
Alleen motorrijdens snappen dit gevoel. Kan het met mijn vader delen omdat hij het herkent door ervaring, maar niet met mn dagelijkse vrienden.
Dan even voel ik me zo levend als maar kan.