Gisteren ben ik teruggekomen van een geslaagde vakantie in Italie, waar ik helaas beroep heb moeten doen op de Internationale Reis- en Kredietbrief.
Goed, 3 weken geleden hadden we de kleren in de topkoffer geladen en de tanktas volgestouwd met gereedchap, fototoestel, water, olie, toeiletspullen, etc. Klaar om richting Italie te gaan op de ZZR.
Een voorspoedige heenreis gehad. De eerste dag voor Basel een willekeurige afslag genomen en ene pensionnetje in een of ander gat gezocht. Ging prima
De volgende dag door Zwitserland heen. Lekker sturen. Mooie weggetjes, mooi gebied, bij het Comomeer wederom een hotelletje gezocht. Mijn vrienin wilde naar Italie, dus maar 3 passen gereden. Niet erg; ik wist dat ik toch nog wel in de Appenijnen terecht zou komen.
Daarna wilden we wel naar Venetie, dus zo gezegd, zo gedaan.
Hmm, Florence, Pisa, Rome, wat doen we? Rome dan maar...
Na Rome afgezakt naar de Adriatische kust, een kilometer of 35 onder Pescara. Daar moesten we nog een dag zien te overbruggen totdat de ouders van m'n vriendin zouden arriveren met lekker luxe badhanddoeken in de caravan. En wat doe je dan? Dan laat je de topkoffer bij het pension, en ga je een lekker in de Appenijnen rijden. De Corno Piccolo zou de klos zijn. Lekker over zigzagweggetjes naar 2000 meter hoogte.
Helaas ging het daar goed fout. Op een gegeven moment hoorde ik rechtsvoor bij de motor een 'pof', en vervolgens 'ssssssssssssssshh'. Dit begeleid door een gigantische stoomwolk. Gauw het ding aan de kanten gegooid, en in no-time stonden er tig Italianen rondomheen met de mobiele telefoon te bellen om een Kawa-dealer te vinden die open was op maandag. Zo best zag het er namelijk niet uit. De hele voorkant van de motor was bedekt met een vettige smurrie die nog het meeste leek op een mengsel van klei en water. Hoe het is gebeurd mag Joost weten; de temperatuurmeter stond net over de helft, ik was niet aan het raggen, en de avond van tevoren was het olie en koelvloeistofpeil nog in orde. Ook de kleur van de olie was prima.
De motorboer heeft het ding opgeladen richting zaak, waar ik de ANWB gebeld had.
Die man van de Alarmcentrale sprak stukken beter Italiaans dan ik. Daaruit bleek dat de reparatie geschat werd op 600 euro, en dik een week zou duren ivm onderdelen. Aangezien ik nog garantie heb op de motor, hebben we afgesproken dat er niets ter plekke aan de motor gedaan zou worden, en dat de ANWB de motor naar Nederland zou halen.
Met IRK heb je ook recht op vervangend vervoer. Maar een motor is lastig in Italie, dus zou het een huurauto worden die mijn vriendin dan zou moeten besturen (ik heb geen autorijbewijs). Shit, daar gaan die mooie bergweggetjes in de Appenijnen
Vriendin ook niet zo blij, want ze zag het rijden tussen die frikandellen daar nog niet zo zitten. Maar een huurauto is beter dan niks.
De volgende verrassing: we konden de huurauto niet krijgen. Het ANWB-spul staat op mijn naam, en ik heb geen autorijbewijs. En mijn vriendin het ding laten rijden kon niet, want het ANWB-spul staat, zoals gezegd, op mijn naam.
Nogmaals de ANWB gebeld. Ze boden aan om een motor vanuit Nederland te laten komen. Die man had al een ZX6-R uit '98 gevonden ('ook een wat sportiever model net zoals jouw ZZR'), die ik vriendelijk afgeslagen heb. Daarmee kon ik geen bagage mee terugnemen naar Nederland, en ik had zo'n vermoeden dat mijn vriendin het niet leuk ging vinden om lang achterop dat houten plankje te zitten. Het werd dus een Honda Deauville. Ik dacht: 'toerding, koffertjes, 650cc. Prima vervanging voor de ZZR'. En geheel volgens afspraak, arriveerde de motor 2 dagen later op de camping.
HULDE VOOR DE ANWB!!!!!!!
En het kost wat meer moeite, maar ook de Deauville komt de Corno Grande op:
Met de Deauville hebben we nog 3500km gereden, wat het totaal van deze vakantie op ruim 5500km brengt.
Nog even klagen: Op de Deauville ben ik wel compleet afgeknapt: het is echt geen fijne motor. Op de Italiaanse snelwegen kom je zwaar vermogen tekort (weg ietsjes stijgend en bochtig: 130 volgas met 2 personen erop), het ding stuurt zwaar in de haarspeldbochten, en ook daar mis je het vermogen om lekker de bochten uit te accelereren. Na anderhalf uur rijden heb je knap veel pijn in je knieen en kont, en het went niet. Het windscherm heeft precies de verkeerde hoogte. Lager was geen probleem geweest, hoger ook niet. Maar nu had ik een partij turbulentie langs m'n helm waar ik zelfs met oordoppen in nog doof van werd. En het getril van het ding word ook irritant na een paar uur. Het enige voordeel is het bezineverbruik: zo rond de 1:20 gemiddeld. De ZZR zou op gemiddeld 1:15 of zelfs nog lager uitgekomen zijn.
Al met al toch nog een geslaagde vakantie, dankzij de ANWB. Nogmaals hulde!
Goed, 3 weken geleden hadden we de kleren in de topkoffer geladen en de tanktas volgestouwd met gereedchap, fototoestel, water, olie, toeiletspullen, etc. Klaar om richting Italie te gaan op de ZZR.
Een voorspoedige heenreis gehad. De eerste dag voor Basel een willekeurige afslag genomen en ene pensionnetje in een of ander gat gezocht. Ging prima
De volgende dag door Zwitserland heen. Lekker sturen. Mooie weggetjes, mooi gebied, bij het Comomeer wederom een hotelletje gezocht. Mijn vrienin wilde naar Italie, dus maar 3 passen gereden. Niet erg; ik wist dat ik toch nog wel in de Appenijnen terecht zou komen.
Daarna wilden we wel naar Venetie, dus zo gezegd, zo gedaan.
Hmm, Florence, Pisa, Rome, wat doen we? Rome dan maar...
Na Rome afgezakt naar de Adriatische kust, een kilometer of 35 onder Pescara. Daar moesten we nog een dag zien te overbruggen totdat de ouders van m'n vriendin zouden arriveren met lekker luxe badhanddoeken in de caravan. En wat doe je dan? Dan laat je de topkoffer bij het pension, en ga je een lekker in de Appenijnen rijden. De Corno Piccolo zou de klos zijn. Lekker over zigzagweggetjes naar 2000 meter hoogte.
Helaas ging het daar goed fout. Op een gegeven moment hoorde ik rechtsvoor bij de motor een 'pof', en vervolgens 'ssssssssssssssshh'. Dit begeleid door een gigantische stoomwolk. Gauw het ding aan de kanten gegooid, en in no-time stonden er tig Italianen rondomheen met de mobiele telefoon te bellen om een Kawa-dealer te vinden die open was op maandag. Zo best zag het er namelijk niet uit. De hele voorkant van de motor was bedekt met een vettige smurrie die nog het meeste leek op een mengsel van klei en water. Hoe het is gebeurd mag Joost weten; de temperatuurmeter stond net over de helft, ik was niet aan het raggen, en de avond van tevoren was het olie en koelvloeistofpeil nog in orde. Ook de kleur van de olie was prima.
De motorboer heeft het ding opgeladen richting zaak, waar ik de ANWB gebeld had.
Die man van de Alarmcentrale sprak stukken beter Italiaans dan ik. Daaruit bleek dat de reparatie geschat werd op 600 euro, en dik een week zou duren ivm onderdelen. Aangezien ik nog garantie heb op de motor, hebben we afgesproken dat er niets ter plekke aan de motor gedaan zou worden, en dat de ANWB de motor naar Nederland zou halen.
Met IRK heb je ook recht op vervangend vervoer. Maar een motor is lastig in Italie, dus zou het een huurauto worden die mijn vriendin dan zou moeten besturen (ik heb geen autorijbewijs). Shit, daar gaan die mooie bergweggetjes in de Appenijnen
Vriendin ook niet zo blij, want ze zag het rijden tussen die frikandellen daar nog niet zo zitten. Maar een huurauto is beter dan niks.De volgende verrassing: we konden de huurauto niet krijgen. Het ANWB-spul staat op mijn naam, en ik heb geen autorijbewijs. En mijn vriendin het ding laten rijden kon niet, want het ANWB-spul staat, zoals gezegd, op mijn naam.
Nogmaals de ANWB gebeld. Ze boden aan om een motor vanuit Nederland te laten komen. Die man had al een ZX6-R uit '98 gevonden ('ook een wat sportiever model net zoals jouw ZZR'), die ik vriendelijk afgeslagen heb. Daarmee kon ik geen bagage mee terugnemen naar Nederland, en ik had zo'n vermoeden dat mijn vriendin het niet leuk ging vinden om lang achterop dat houten plankje te zitten. Het werd dus een Honda Deauville. Ik dacht: 'toerding, koffertjes, 650cc. Prima vervanging voor de ZZR'. En geheel volgens afspraak, arriveerde de motor 2 dagen later op de camping.
HULDE VOOR DE ANWB!!!!!!!
En het kost wat meer moeite, maar ook de Deauville komt de Corno Grande op:
Met de Deauville hebben we nog 3500km gereden, wat het totaal van deze vakantie op ruim 5500km brengt.
Nog even klagen: Op de Deauville ben ik wel compleet afgeknapt: het is echt geen fijne motor. Op de Italiaanse snelwegen kom je zwaar vermogen tekort (weg ietsjes stijgend en bochtig: 130 volgas met 2 personen erop), het ding stuurt zwaar in de haarspeldbochten, en ook daar mis je het vermogen om lekker de bochten uit te accelereren. Na anderhalf uur rijden heb je knap veel pijn in je knieen en kont, en het went niet. Het windscherm heeft precies de verkeerde hoogte. Lager was geen probleem geweest, hoger ook niet. Maar nu had ik een partij turbulentie langs m'n helm waar ik zelfs met oordoppen in nog doof van werd. En het getril van het ding word ook irritant na een paar uur. Het enige voordeel is het bezineverbruik: zo rond de 1:20 gemiddeld. De ZZR zou op gemiddeld 1:15 of zelfs nog lager uitgekomen zijn.
Al met al toch nog een geslaagde vakantie, dankzij de ANWB. Nogmaals hulde!
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
