Canan
Rookie
- 3 aug 2004
- 5
- 0
Voor het eerst kan ik over mijn ongekende verdriet iets posten...
Zondag 15 aug. 2004 is een dag dat ik nooit zal vergeten... Na rijden van een heerlijke dag Mergellandroute maakte ik de val in een scherpe, aflopende bocht naar links. Of het was over de vangrail heenvliegen OF de machine zo plat mogelijk neergooien en proberen te redden wat er te redden viel. Ik koos voor het laatste...Resultaat: gebroken pink, gekneusde pols en nog wat gekneusde vingers, helm met dikke schaafwond.Hup ambulance d'rbij, politie d'rbij, het pakket was compleet. Last but definetely not least, mijn toegetakeld motortje!!!!! Voorvork krom, remschijven niet meer goed, buts in velg, kuip moet vervangen worden, etc. Dit voelt voor mij 100.000 X erger aan dan die vingers. Ook al weet ik dat ik er héééél goed er vanaf ben gekomen. Tijdens het vallen dacht ik:"Mijn motor, motor, motor, nee, nee, nee, whaaaaaaaaah!!!!!!!" Crash. Einde motorrijverhaal voor Canan voor het jaar 2004...
Ik ben nu 1,5 week verder en ben er nog ziek/ kapot van. Ik kan het gewoonweg niet uitdrukken! En zo enorm boos op mezelf dat ik het heb kunnen laten gebeuren!!!! Nu is het moment aangebroken dat ik moet bedenken wat ik met mijn niet meer te berijden motor wil. IK WEET HET NIET MEER!!! In de toekomst wil ik toch weer een racer gaan rijden waar ik op pas (lengte=1.58 cm) 400-tjes liggen niet voor het oprapen. Er zijn mensen zijn die vinden dat ik ff voorlopig niet naar een racer moet gaan uitkijken. Maar ik wil niet voor minder!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! WHHAAAAAAAAAAAAAAA!!! Zo, dat lucht weer op! (Voor een halve minuut dan)
Zondag 15 aug. 2004 is een dag dat ik nooit zal vergeten... Na rijden van een heerlijke dag Mergellandroute maakte ik de val in een scherpe, aflopende bocht naar links. Of het was over de vangrail heenvliegen OF de machine zo plat mogelijk neergooien en proberen te redden wat er te redden viel. Ik koos voor het laatste...Resultaat: gebroken pink, gekneusde pols en nog wat gekneusde vingers, helm met dikke schaafwond.Hup ambulance d'rbij, politie d'rbij, het pakket was compleet. Last but definetely not least, mijn toegetakeld motortje!!!!! Voorvork krom, remschijven niet meer goed, buts in velg, kuip moet vervangen worden, etc. Dit voelt voor mij 100.000 X erger aan dan die vingers. Ook al weet ik dat ik er héééél goed er vanaf ben gekomen. Tijdens het vallen dacht ik:"Mijn motor, motor, motor, nee, nee, nee, whaaaaaaaaah!!!!!!!" Crash. Einde motorrijverhaal voor Canan voor het jaar 2004...
Ik ben nu 1,5 week verder en ben er nog ziek/ kapot van. Ik kan het gewoonweg niet uitdrukken! En zo enorm boos op mezelf dat ik het heb kunnen laten gebeuren!!!! Nu is het moment aangebroken dat ik moet bedenken wat ik met mijn niet meer te berijden motor wil. IK WEET HET NIET MEER!!! In de toekomst wil ik toch weer een racer gaan rijden waar ik op pas (lengte=1.58 cm) 400-tjes liggen niet voor het oprapen. Er zijn mensen zijn die vinden dat ik ff voorlopig niet naar een racer moet gaan uitkijken. Maar ik wil niet voor minder!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! WHHAAAAAAAAAAAAAAA!!! Zo, dat lucht weer op! (Voor een halve minuut dan)