Kawasaki 250 el rijders gezocht
- Onderwerp starter Nimble
- Startdatum
Gerdien
MF veteraan
- 7 jul 2002
- 4.678
- 1.836
Gewoon een keer ergens passen, want je weet maar nooit.
Mooie Soez, da's een flinke motor.
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
ronk
Aprilia Shiver 750
Toevallig hebben wij nog een EL250 te koop staan.
En lang niet zo duur als ze bij de diverse motorzaken staan.
en EL25- is een leuk vinnig ding waar ook langere mensen redelijk comfortabel opzitten.
Hij staat te koop op motorshopper
En lang niet zo duur als ze bij de diverse motorzaken staan.
en EL25- is een leuk vinnig ding waar ook langere mensen redelijk comfortabel opzitten.
Hij staat te koop op motorshopper
Laatst bewerkt:
Nimble
MF'er
- Onderwerp starter
- #29
GuzziKing; Prachtig ding, die Susuki en dan ook nog met cardan. Dat is wat ik mis bij de lichte motoren. Ik ben erg blij met dat lichte ding van mij, maar zou ik op iets zwaarders overgaan (dat is onwaarschijnlijk) zou ik graag iets met cardan aandrijving hebben. Veel minder onderhoud!
Thnx Nimble
Die Cardan is idd ideaal. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik 80% op de motoscoot zit, en ook daar geen geklooi met een ketting.
Dat ding loopt ook nog eens bijna 1 op 33 en is ook prima voor alles, behalve de autosnelweg.
Hoe gaat het met je EL 250?
Nimble
MF'er
- Onderwerp starter
- #32
@Guzziking: Ik had je laatste vraag niet gezien. Ik ammuseer me best, het verbruik verschilt; als ik alleen rij 1:28, dan rij ik tamelijk rustig; met vrienden [en wat meer opschieten dan daalt het naar 1:24]. Daar ben ik niet zo tevreden over. En nu staat hij in de werkplaats: voorschokdempers krijgen nieuwe olie, twee nieuwe banden, en uitbalanseren. Het trillen in het stuur was toch erger geworden en in de bochten had ook dat trillen. Alles wordt nu bekeken. Maar het zal wel aan de banden liggen, die waren waarschijnlijk van 2003 0f nog erger van 1993. Het rubber zag er ook erg verweerd uit.
Dat NLBuurman is dan ook het enige dat ik als tip kan geven, maar ik weet niet of dat trillen in het stuur typisch is voor de 250el.
Dat NLBuurman is dan ook het enige dat ik als tip kan geven, maar ik weet niet of dat trillen in het stuur typisch is voor de 250el.
Toch valt het verbruik me niet tegen voor zo'n hoog-toerige 250cc. De laatste 2 tankbeurten van mijn motoscoot leverden verbruikcijfers op beter dan 1 op 35.
Staat gewoon mn vorige motor in de openingspost! Staat ie nou nog te koop? Hij vraagt er ook veelste veel voor..
Nimble
MF'er
- Onderwerp starter
- #36
Een wat verlaat bericht.
Zo, Mijn eerste grotere rit met motor en hond achter de rug. Ik moest een paard begeleiden naar Portugal, Fiueira da Foz, om precies te zijn. In de aanhanger [groot ding van 4,5 ton] stond ook mij bromfiets. Aangekomen op de bestemming van het paard ben ik de dag erna vertrokken naar wat men in Portugal de 'hoofdstad van het Paard' noemt Golegã. En van daaruit ben ik vertrokken naar Maastricht, volgens goolgle maps moeten dat 2115 kilometer zijn geweest.
Het stuk tot en met Biarritz was heerlijk weer. Daar heb ik heerlijk getoerd. Maar juist op het moment dat ik besloot om buiten Biarritz een slaapplaats te gaan zoeken, begon het te miezeren. Dat was na de jaarwisseling, een hotel vinden leek me tot de onmogelijkheden behoren, dus doorrijden. Rond vier in de ochtend hebben wij gerust in een groot en droog bushokje. Een passeerde buschafeur heeft ons wakker gemaakt en bood mij een kop koffie aan uit zijn termoskan. Dat deed zeer goed. Promt klaar wakker. Toen doorgereden in een monsterrit tot Villeneuve L'Archevêque. Omdat de kawa maar 11 liter in de tank heeft, heb ik om de 100km tankstop aangehouden, Wel wat irritant. Maar de hond genoot van de overvloedige aandacht. Ik heb dat ook vaak tot aanleiding genomen om wat te snoepen en koffie te tanken. Koud had ik het niet. De regen bleef ook goed buiten, MAAR, het aantrekken van de kleding was voor mij een heel karwei. Dat ligt ook aan mijn botziekte waardoor ik mijn armen en benen niet zo gemakkelijk kan buigen en draaien zoals men dat normaal zonder na te denken wel doet. Maar toch er moet iets aan de kleding veranderen, het moet lichter, dunner, zodat ik er gemakkelijker in bewegen kan. Deze rit was een dikke 800km. Ik heb daar toch 16 uur over gedaan. Maar ja, ik heb nooit bijgehouden hoeveel tijd ik kwijt was met tanken en pauses. Ik heb ook alleen de route national genomen en de bewegwijzering is dan in iets grotere steden kloten. Steeds weer willen ze je de tolweg opsturen. In Villeneuve L'Archevêque heb ik een fijn hotel gevonden. Zo fijn dat ik het niet kon laten een dag [2 jan] rust te nemen. De volgende dag ging heet naar Maastricht. Zo'n laatste rit vind ik nooit zo leuk. Maar het is wel extreem voorspoedig verlopen. Het was alsof de Kawa de stal rook. Om 11 uur vertrokken en om ongeveer 22uur kwamen we in Smeermaas aan. Het was qua weer het smerigste traject geweest.
De Kawa bevalt mij achteraf gezien steeds beter. In de bergen heb ik niet één 'n gebrek aan vermogen gemerkt. Gezien de bochten en het overige verkeer kon ik toch niet sneller. Hij lag lekker stabiel op de weg ondanks de bepakking, die noodgedwongen redelijk ver naar achter lag. Alles bij elkaar; hond in koffer 46kg, zijkoffers 2x15kg, tanktas 6,5kg, plus 2 tassen op de zijkoffers van elk 8kg, en dat alles bestuurd door de vetzak die met kleding+helm 73kg op de wegschaal zette. Alles bij elkaar: pakweg 171,5kg. En dat heeft dat kleine ding zonder storing versleept. Terwijl ik vroeger met de Bandit geregeld een moment had dat ik dacht om te zullen donderen, wat dan ook nog gebeurde, met onaangename regelmaat. Nu heb ik dat niet één keer mee gemaakt. Ook het regenweer, dus het natte wegdek, scheen hem niet te deren. Of ik ben te sukkelig om te voelen. Het enige wat mij iets tegenviel, was het verbruik. Dat liep op tot 5 liter op 100km. Maar waarschijnlijk toch het gevolg van de relatief zware belasting voor zo'n kleine motor.
Zo, Mijn eerste grotere rit met motor en hond achter de rug. Ik moest een paard begeleiden naar Portugal, Fiueira da Foz, om precies te zijn. In de aanhanger [groot ding van 4,5 ton] stond ook mij bromfiets. Aangekomen op de bestemming van het paard ben ik de dag erna vertrokken naar wat men in Portugal de 'hoofdstad van het Paard' noemt Golegã. En van daaruit ben ik vertrokken naar Maastricht, volgens goolgle maps moeten dat 2115 kilometer zijn geweest.
Het stuk tot en met Biarritz was heerlijk weer. Daar heb ik heerlijk getoerd. Maar juist op het moment dat ik besloot om buiten Biarritz een slaapplaats te gaan zoeken, begon het te miezeren. Dat was na de jaarwisseling, een hotel vinden leek me tot de onmogelijkheden behoren, dus doorrijden. Rond vier in de ochtend hebben wij gerust in een groot en droog bushokje. Een passeerde buschafeur heeft ons wakker gemaakt en bood mij een kop koffie aan uit zijn termoskan. Dat deed zeer goed. Promt klaar wakker. Toen doorgereden in een monsterrit tot Villeneuve L'Archevêque. Omdat de kawa maar 11 liter in de tank heeft, heb ik om de 100km tankstop aangehouden, Wel wat irritant. Maar de hond genoot van de overvloedige aandacht. Ik heb dat ook vaak tot aanleiding genomen om wat te snoepen en koffie te tanken. Koud had ik het niet. De regen bleef ook goed buiten, MAAR, het aantrekken van de kleding was voor mij een heel karwei. Dat ligt ook aan mijn botziekte waardoor ik mijn armen en benen niet zo gemakkelijk kan buigen en draaien zoals men dat normaal zonder na te denken wel doet. Maar toch er moet iets aan de kleding veranderen, het moet lichter, dunner, zodat ik er gemakkelijker in bewegen kan. Deze rit was een dikke 800km. Ik heb daar toch 16 uur over gedaan. Maar ja, ik heb nooit bijgehouden hoeveel tijd ik kwijt was met tanken en pauses. Ik heb ook alleen de route national genomen en de bewegwijzering is dan in iets grotere steden kloten. Steeds weer willen ze je de tolweg opsturen. In Villeneuve L'Archevêque heb ik een fijn hotel gevonden. Zo fijn dat ik het niet kon laten een dag [2 jan] rust te nemen. De volgende dag ging heet naar Maastricht. Zo'n laatste rit vind ik nooit zo leuk. Maar het is wel extreem voorspoedig verlopen. Het was alsof de Kawa de stal rook. Om 11 uur vertrokken en om ongeveer 22uur kwamen we in Smeermaas aan. Het was qua weer het smerigste traject geweest.
De Kawa bevalt mij achteraf gezien steeds beter. In de bergen heb ik niet één 'n gebrek aan vermogen gemerkt. Gezien de bochten en het overige verkeer kon ik toch niet sneller. Hij lag lekker stabiel op de weg ondanks de bepakking, die noodgedwongen redelijk ver naar achter lag. Alles bij elkaar; hond in koffer 46kg, zijkoffers 2x15kg, tanktas 6,5kg, plus 2 tassen op de zijkoffers van elk 8kg, en dat alles bestuurd door de vetzak die met kleding+helm 73kg op de wegschaal zette. Alles bij elkaar: pakweg 171,5kg. En dat heeft dat kleine ding zonder storing versleept. Terwijl ik vroeger met de Bandit geregeld een moment had dat ik dacht om te zullen donderen, wat dan ook nog gebeurde, met onaangename regelmaat. Nu heb ik dat niet één keer mee gemaakt. Ook het regenweer, dus het natte wegdek, scheen hem niet te deren. Of ik ben te sukkelig om te voelen. Het enige wat mij iets tegenviel, was het verbruik. Dat liep op tot 5 liter op 100km. Maar waarschijnlijk toch het gevolg van de relatief zware belasting voor zo'n kleine motor.
Gerdien
MF veteraan
- 7 jul 2002
- 4.678
- 1.836
Mooi verhaal, dat is een gave tocht geweest. Super dat de Kawa goed bevalt.
Kawa maakt snelle blokken, een Kawa heeft vaak net iets meer power dan andere blokken.
sorry Motor-forum Oma, maar ik wilde hier toch even op reageren:
zojuist mijn Kawa EL250 opgehaald!
Gefeliciteerd en ik hoop met je mee op een mooie zomer!
Mooi ding
Met die vormgeving zit het wel snor, ergens tussen chopper en naked in. Het hoog-toerige motorkarakter ben ik niet zo van gecharmeerd.
vuvuzela
Rookie
Mag ik vragen wat voor tanktas dit is, ik ben zelf op zoek naar een tanktas voor de kawasaki el-250.
Gerdien
MF veteraan
- 7 jul 2002
- 4.678
- 1.836
Mooie fiets, ziet er heel netjes uit.
dankje! het is ook een erg net exemplaar al zeg ik 't zelf
Nimble
MF'er
- Onderwerp starter
- #44
Sorry Oma, maar er wordt niet zoveel op geschreven, maar soms is het wel van belang zoals het volgende:
Ik dit geloof ik niet hier vermeld, maar wel in het bandentopic: Mijn kawa had last van een trilling die zich eigenlijk alleen liet merken als ik van een hogere snelheid terugkwam langs de 70 à 60 km/u. Exact was het niet aan te geven , het lag ook aan wegdek, etc. DE BANDEN , de grote hoeveelheid kenners in motorland wezen met overgrote meerderheid naar de banden als hoofdschuldige. Aangezien in er weinig of niets van af weet [eerder niets] volg ik mijn democratische opvoeding [studie laat je echter op andere gedachten komen, dit geheel terzijde] en heb aan mijn expert raad gevraagd; er waren maar 2 merken die een passende combinatie banden konden leveren; continental [geloof ik] en een Duits merk. De eerste lag er onder dus probeerden we de tweede. Daarnaast werd de al te slappe voorvering aangepakt [voorspanning verhoogd en nieuwe olie]. De spaken bleken ook tamelijk los te zitten [dat was duidelijk aan de klank te horen], bij sommige konden enkele slagen worden toegevoegd. EN JA , het resultaat was duidelijk veel beter. Maar ik bleef nog altijd een licht schudden van het stuur voelen indien in de 70/60 naar onder passeerde. Maar het was zeer beheersbaar. Bijna iedereen onder de grote schare kenners melde mij dat zoiets heel normaal is bij motoren. Wie ben ik om dat aan te vechten. Ik ben dus vrolijk op reis gegaan van Portugal naar Maastricht zoals hierboven vermeld. Slecht één keer heb ik me erg geschrokken doordat het stuur met één hand losliet om het visier omhoog te klappen; het stuur begon heftig te schudden; direct vastpakken was voldoende om erger te voorkomen. Ik was toen extreem moe en had zeker wat teveel hooi op mijn vork genomen. Kort daarna heb ik in Villeneuve-L'Archevèque, in 'Auberge des Vieux Moulins Banaux' [voor wie het weten wilt] een dag rust genomen en daags erna, om 11uur rustig weer op pad gegaan. Om dan om 22uur in Maastricht aan te komen. Het schudden van het stuur is mij niet bijzonder meer opgevallen.
Thuis aangekomen heb ik toch 3 weken bed moeten houden [bestralingen en rheuma gaan niet goed met grote reizen, maar ik had het voor geen goud willen missen]-[ook niet de arts in Brussel die als een dol geworden schaap door z'n bureau aan het springen was toen ik hem het avontuur vertelde, ja ja ondergetekende was stout geweest (maar dat springen was best leuk om te zien en deze winter heeft een vriend in Portugal hem een door mij ondertekende postkaart gestuurd, gewoon om te pesten)]
Terug naar schuddend stuur: Toen ik de motor na een tijdje ['n maand??] weer wilde starrte draaide hij braaf rond, maar van starten was geen sprake. Dat probleem had ik al aan de hand gehad; de benzine droogt op in de carburateur en het residu gaat plakken waardoor de vlotternaalden niet los komen. Ondertussen heb ik mij aangemeld bij een cursus voor motortechniek [voor amateurs]. Daar is het geheel onder handen genomen, maar daarover later.
Ik kreeg steeds meer het gevoel dat het schudden/trillen van het stuur toenam. Weer werd alles gecheckt, incluis banden spanning. Toen zag een wijsneus dat de band aan een kant naast het midden meer modder had zitten dan aan de andere kant; zou het wiel scheef zijn, een slag hebben, uitgebalanceerd moeten worden [ het loopt daar over van kenners, de goeden, de echten en goedbedoelende niet te na gesproken]. Maar van dat alles niets. Mijn herhaalde bewering dat ik schuin over een opgebroken, modderig stuk de montage hal was ingereden werd geheel genegeerd [gelukkig heb ik meer verstand van paardrijden]. Maar mijn leraar had al eens in het wiel gevoeld, of beter de lagers, en die voelde niet best. Ik als leek had waarschijnlijk gedacht die draaien lekker vlot, dat moet toch???. Niet dus op die manier en al helemaal niet met een bepaald heel subtiel onregelmatig gevoel erin. [Dat "heel subtiel" verdwijnt we; als je de gevolgen kent]. Lagers eruit geklopt. EN DAT WAS SCHRIKKEN: beide lagers zijn aan de kant van de tussenliggende 'bus' OPEN !!!. Er zat weinig of geen vet meer in en wat er nog was, zag er vies-bruin uit [en het schijnt crême-wit te moeten zijn]. Het stofkapje dat aan een kant zit [aan de andere kant zit het gedeelte van de teller] is zo waterdicht als een Russische onderzeeër; prul.
Een paar nieuwe lagers die wel aan beide kanten zijn afgedicht kosten echt geen fortuin meer dan de halfopen lagers; Schandalig dat daar op wordt bespaard, daarmee dus ook op de veiligheid van de bestuurder. Dat ook een lager eens kapot mag gaan vindt ik logisch, maar dit het fenomeen van het schudden van het stuur had ik al bij aankoop [pakweg 6000km]. En ja ik grijp hier vooraf op de proef, want niemand wist zeker dat daarmee het schudden zou ophouden. De lagers waren gewoon slecht en moesten hoe-dan-ook vervangen worden.
Maar de terugreis van Maasmechelen naar Smeermaas [waar ik woon] was een revelatie !!!! NIETS MEER VAN SCHUDDEN TE MERKEN en ik ben geen held, maar ik durfde gewoon een heel stuk in het bereik van de critische snelheid [60à70 km/u] een hand van het stuur te laten; Niets meer.
Ik ben zeer blij met het resultaat, maar toch ook geïrriteerd dat op een zulke manier kosten worden bespaard, tenzij mij iemand kan uitleggen dat die manier van lagers inbouwen een technisch nut heeft. Het zal mij benieuwen.
Mochten er dus bezitters zijn van een Kawasaki 250el met een vergelijkbaar probleem, misschien ligt hier de oplossing. Let wel; dit is mijn persoonlijke ervaring en ik heb niet de pretentie die tot algemeen geldende regel te maken. Men doet er zijn voordeel mee, of niet
Ik dit geloof ik niet hier vermeld, maar wel in het bandentopic: Mijn kawa had last van een trilling die zich eigenlijk alleen liet merken als ik van een hogere snelheid terugkwam langs de 70 à 60 km/u. Exact was het niet aan te geven , het lag ook aan wegdek, etc. DE BANDEN , de grote hoeveelheid kenners in motorland wezen met overgrote meerderheid naar de banden als hoofdschuldige. Aangezien in er weinig of niets van af weet [eerder niets] volg ik mijn democratische opvoeding [studie laat je echter op andere gedachten komen, dit geheel terzijde] en heb aan mijn expert raad gevraagd; er waren maar 2 merken die een passende combinatie banden konden leveren; continental [geloof ik] en een Duits merk. De eerste lag er onder dus probeerden we de tweede. Daarnaast werd de al te slappe voorvering aangepakt [voorspanning verhoogd en nieuwe olie]. De spaken bleken ook tamelijk los te zitten [dat was duidelijk aan de klank te horen], bij sommige konden enkele slagen worden toegevoegd. EN JA , het resultaat was duidelijk veel beter. Maar ik bleef nog altijd een licht schudden van het stuur voelen indien in de 70/60 naar onder passeerde. Maar het was zeer beheersbaar. Bijna iedereen onder de grote schare kenners melde mij dat zoiets heel normaal is bij motoren. Wie ben ik om dat aan te vechten. Ik ben dus vrolijk op reis gegaan van Portugal naar Maastricht zoals hierboven vermeld. Slecht één keer heb ik me erg geschrokken doordat het stuur met één hand losliet om het visier omhoog te klappen; het stuur begon heftig te schudden; direct vastpakken was voldoende om erger te voorkomen. Ik was toen extreem moe en had zeker wat teveel hooi op mijn vork genomen. Kort daarna heb ik in Villeneuve-L'Archevèque, in 'Auberge des Vieux Moulins Banaux' [voor wie het weten wilt] een dag rust genomen en daags erna, om 11uur rustig weer op pad gegaan. Om dan om 22uur in Maastricht aan te komen. Het schudden van het stuur is mij niet bijzonder meer opgevallen.
Thuis aangekomen heb ik toch 3 weken bed moeten houden [bestralingen en rheuma gaan niet goed met grote reizen, maar ik had het voor geen goud willen missen]-[ook niet de arts in Brussel die als een dol geworden schaap door z'n bureau aan het springen was toen ik hem het avontuur vertelde, ja ja ondergetekende was stout geweest (maar dat springen was best leuk om te zien en deze winter heeft een vriend in Portugal hem een door mij ondertekende postkaart gestuurd, gewoon om te pesten)]
Terug naar schuddend stuur: Toen ik de motor na een tijdje ['n maand??] weer wilde starrte draaide hij braaf rond, maar van starten was geen sprake. Dat probleem had ik al aan de hand gehad; de benzine droogt op in de carburateur en het residu gaat plakken waardoor de vlotternaalden niet los komen. Ondertussen heb ik mij aangemeld bij een cursus voor motortechniek [voor amateurs]. Daar is het geheel onder handen genomen, maar daarover later.
Ik kreeg steeds meer het gevoel dat het schudden/trillen van het stuur toenam. Weer werd alles gecheckt, incluis banden spanning. Toen zag een wijsneus dat de band aan een kant naast het midden meer modder had zitten dan aan de andere kant; zou het wiel scheef zijn, een slag hebben, uitgebalanceerd moeten worden [ het loopt daar over van kenners, de goeden, de echten en goedbedoelende niet te na gesproken]. Maar van dat alles niets. Mijn herhaalde bewering dat ik schuin over een opgebroken, modderig stuk de montage hal was ingereden werd geheel genegeerd [gelukkig heb ik meer verstand van paardrijden]. Maar mijn leraar had al eens in het wiel gevoeld, of beter de lagers, en die voelde niet best. Ik als leek had waarschijnlijk gedacht die draaien lekker vlot, dat moet toch???. Niet dus op die manier en al helemaal niet met een bepaald heel subtiel onregelmatig gevoel erin. [Dat "heel subtiel" verdwijnt we; als je de gevolgen kent]. Lagers eruit geklopt. EN DAT WAS SCHRIKKEN: beide lagers zijn aan de kant van de tussenliggende 'bus' OPEN !!!. Er zat weinig of geen vet meer in en wat er nog was, zag er vies-bruin uit [en het schijnt crême-wit te moeten zijn]. Het stofkapje dat aan een kant zit [aan de andere kant zit het gedeelte van de teller] is zo waterdicht als een Russische onderzeeër; prul.
Een paar nieuwe lagers die wel aan beide kanten zijn afgedicht kosten echt geen fortuin meer dan de halfopen lagers; Schandalig dat daar op wordt bespaard, daarmee dus ook op de veiligheid van de bestuurder. Dat ook een lager eens kapot mag gaan vindt ik logisch, maar dit het fenomeen van het schudden van het stuur had ik al bij aankoop [pakweg 6000km]. En ja ik grijp hier vooraf op de proef, want niemand wist zeker dat daarmee het schudden zou ophouden. De lagers waren gewoon slecht en moesten hoe-dan-ook vervangen worden.
Maar de terugreis van Maasmechelen naar Smeermaas [waar ik woon] was een revelatie !!!! NIETS MEER VAN SCHUDDEN TE MERKEN en ik ben geen held, maar ik durfde gewoon een heel stuk in het bereik van de critische snelheid [60à70 km/u] een hand van het stuur te laten; Niets meer.
Ik ben zeer blij met het resultaat, maar toch ook geïrriteerd dat op een zulke manier kosten worden bespaard, tenzij mij iemand kan uitleggen dat die manier van lagers inbouwen een technisch nut heeft. Het zal mij benieuwen.
Mochten er dus bezitters zijn van een Kawasaki 250el met een vergelijkbaar probleem, misschien ligt hier de oplossing. Let wel; dit is mijn persoonlijke ervaring en ik heb niet de pretentie die tot algemeen geldende regel te maken. Men doet er zijn voordeel mee, of niet
Nimble
MF'er
- Onderwerp starter
- #45
Aan Vuvuzela
Sorry dat ik zo laat reageer, maar ben toch een tijdje uit de running geweest en mijn fitte tijd werd verdeeld tussen paarden, hond en motorknutselen [zie boven].
De tas ligt ergens begraven in mijn zeer systematische rotzooi; hij kan niet zoek zijn [dat zou erg zijn want hij doet z'n werk uitstekend. Er is een rist bij die, geopend, de tas zo'n 8cm groei toestaat. Er zit een waterdichte hoes bij [maar die vind ik niet goed passend, maar hij dicht wel af].
Aangezien het zo lang geleden is dat je de vraag stelde, weet ik niet of je al iets anders hebt en of de vraag nog relevant is. Vind ik de tas zal ik het hoe-dan-ook plaatsen, maar ik ben erg vergeetachtig; mij eraan herinneren wordt op prijs gesteld.
Sorry dat ik zo laat reageer, maar ben toch een tijdje uit de running geweest en mijn fitte tijd werd verdeeld tussen paarden, hond en motorknutselen [zie boven].
De tas ligt ergens begraven in mijn zeer systematische rotzooi; hij kan niet zoek zijn [dat zou erg zijn want hij doet z'n werk uitstekend. Er is een rist bij die, geopend, de tas zo'n 8cm groei toestaat. Er zit een waterdichte hoes bij [maar die vind ik niet goed passend, maar hij dicht wel af].
Aangezien het zo lang geleden is dat je de vraag stelde, weet ik niet of je al iets anders hebt en of de vraag nog relevant is. Vind ik de tas zal ik het hoe-dan-ook plaatsen, maar ik ben erg vergeetachtig; mij eraan herinneren wordt op prijs gesteld.
