Kawasaki W650 en W800 topic

fijnekerstdagen-Nwjaarmetbal-6.png
 
Een lekker smeuïg verhaal van Dolf Peeters voor na de kalkoen. BSA A65. Een mooie machine, een slechte start

Ik had een Triumph T150, was lid van de TOCN, had verkering met het slimste en mooiste meisje dat ik ooit had gezien. En ik kocht een plaatmooie BSA A65 met een scheur in het buddyseat overtrekje. Daar betaalde ik 1.800 gulden voor. Bij Muts in Soest kocht ik een ZGAN buddy voor 40 gulden. Waar die BSA is gebleven? Ik deed hem van de hand nadat de accu was overgekookt nadat de spanningsregelaar gek was geworden. Het weggekookte accuzuur had lelijke dingen met het chroom van een uitlaatdemper gedaan.

De BSA ‘unit’ blokken waren, net als de andere Britse unitblokken verregaand een zaak van evolutie. De aanpak met een los blok en een losse versnellingsbak dateerde eigenlijk nog uit de tijd dat motorfietsfabrikanten hun motoren en versnellingsbakken bij derden kochten. En die tijd was voorbij, zeker toen Lucas – the inventors of darkness – stopten met de productie van magneetontstekingen.

Het ‘krachtei’

Het nieuwe blok werd bij BSA vanwege zijn gladde lijnen en de vorm van de carterdeksels ‘the power egg’ genoemd. Het ‘krachtei’. De nieuweling lekte duidelijk minder olie dan zijn uit losse bak en blok opgebouwde voorgangers. Maar in de concurrentiestrijd met Triumph hadden de technici van BSA onvoldoende ontwikkelingstijd in het project gestoken. De blokken trilden serieus. Er waren ernstige smeringsproblemen met de krukas. Door zinloze slijtage sloot dat toch wel belangrijke onderdeel zijn eigen olietoevoer af. Dat resulteerde in details zoals gebroken krukassen, kromme drijfstangen en geruïneerde carters. Al tijdens de productietijd leverden andere bedrijven oplossingen voor die problematiek. BSA zelf zuchtte onder stakingen en mismanagement 1.0. Intussen zal elke A65 van zijn kinderziektes verlost zijn. Bovendien is de onderdelenvoorziening voor BSA’s voorbeeldig (en niet duur).

Niet voor snelweggebruik

Maar als zo’n A65 goed liep. Dan was het een heerlijk rijdende, mooie machine. En een gemodificeerde A65 was betrouwbaar genoeg zolang hij maar over secundaire wegen mocht dansen. In zijn geboorteland bestonden er indertijd nog geen snelwegen. In Amerika, waar strenge snelheidslimiteten heersten en de BSA een succes moest worden, daar was topsnelheid minder belangrijk dan de sprintcapaciteiten nadat het verkeerslicht op groen was gegaan. BSA A65 hielden er niet van om lange riten op ‘hoge’ constante toerentallen te maken. Ritten op onbegrensde ‘Autobahnen’ waren niet zijn ding.

De laatste generatie BSA A65’s waren de ‘oil in frame’ types

Die deelden alles behalve de tankbadges en het blok met de Bonnevilles. De Britse motorindustrie was toen feitelijk al dood, maar besefte het nog niet. Het mismanagement had unieke hoogtes bereikt. Zo paste het BSA blok niet in het nieuwe rijwielgedeelte voordat de tuimelaarbehuizing was gedemonteerd – en na de montage van het onthoofde blok – weer gemonteerd was. In de tussentijd waren de productiemachines versleten en was de motivatie in de fabriek ver onder nul geraakt. En steeds minder mensen wilden het risico lopen om een Britse motorfiets te kopen.

De Japanners, waarvan het Britse management achteloos had geconcludeerd dat ze alleen maar 50 cc motorfietsjes konden maken, hadden de macht in motorland helemaal overgenomen.

Intussen zijn zowat alle Britse merken alweer één of meer keren herboren. Omdat er investeerders waren die dachten dat een naam uit het verleden een garantie voor de toekomst was. Alleen John Bloor heeft het goed gedaan. Want de Hinkcley Triumphs zijn weer toppers die de oude reputatie van het merk waardig zijn.

Ons fotomodel – en top gerestaureerde BSA A65 – vonden we overigens bij Gallery Aaldering, waar mooie klassieke motorfietsen eigenlijk niet ‘de handel’ maar gewoon een stuk passie van Nick Aaldering zijn.

1577183342906.png
 
Om wakker te blijven, weer zo'n lekker verhaal van Dolf Peeters.})})}) Het gaat in dit geval dan niet over een W 650 maar Iwan kijkt daar ook niet naar.

Klapband

Motorrijden :]:]:] in de Randstad? Een must!! En zo vertrek je dan vrijdagmiddag vanuit Dieren naar Amsterdam. De Guzzi denkt er niet over na dat hij een officiële klassieker is. Hij doet gewoon braaf waar hij voor geleerd heeft. Hij is oud en moet gewoon werken voor de kost. Net als zijn baasje. En we hebben er gelukkig schik in.
Lekke band
Op de A12 ter hoogte van de afslag A2 hoor ik opeens het geluid van iemand die met dikke, slappe lippen ‘blubblubblub’ geluiden maakt. De altijd zo strak sturende klassieker voelt opeens aan als of ik op een riant met pindakaas besmeerde boterham rijd.
En welke kant ik nu op ga heb ik even ook niet meer in de hand. Gelukkig schiet me iets te binnen: ‘Klapband. Dus in de verte blijven kijken en de motor vederlicht met de toppen van de pinken dirigeren.’ Kijk; dat gaat prima! Maar het is natuurlijk meer geluk dan wijsheid dat ik overeind blijf.
Een smartphone is gereedschap
Op de vluchtstrook haal ik mijn gereedschapsset 2.0 tevoorschijn: mijn smartphone. Mijn beschermengelen landen met verstuikte vleugels op de vangrail en kijken me bozig aan. Na een uurtje in een milde regen komt er een wegenwachter. Die geeft me direct een fluo hesje. Zo’n ding waarop gefrustreerde pedaalemmerridders beter kunnen mikken. Er zijn twee motorfietsen en drie motorscooters gepasseerd. Ze zwaaiden niet. Ze stopten niet.
De WegenWacht deed zijn best
WegenWachters plakken geen binnenbanden meer op de vluchtstrook tijdens de spits. Mijn WegenWachter probeert nog wat motorzaken te bellen. Maar die hebben geen tijd. Ik heb geen sigaren bij me. Dat maakt me wat narrig, Ik ben niet verslaafd, maar mijn systeem kan nu eenmaal niet 100% functioneren zonder nicotine.
Het begint zachtjes harder te regenen
Elke seconde passeert er een auto. Mijn kop wordt koud. Kaalheid is een vloek. Ik zet mijn trouwe ROOF botspet op en voel me wat Willempie-achtig. Met dank aan André van Duin.
Na een uurtje komt er een lepelwagen
Er zijn intussen weer acht motorfietsen en twee scooters gepasseerd. Een motorrijder toeterde bemoedigend. Een autodebilist deed grappig als of hij op mij instuurde. Op de praatpaal staat dat je achter de vangrail moet blijven. De berger zegt dat hij de verwarming in zijn auto al hoog heeft gezet. We sjorren de motor aan dek.
De berger is blij met ouwe California
Het ding is tenminste met goed fatsoen vast te sjorren, zonder dat er allerlei plastic breekt. De doorleefde Guzzi wordt in Utrecht bij de ANWB op het parkeerterrein gestald. Zaterdag hebben we eerst een crematie. Pas daarna kunnen de Guzzi repatriëringplannen beademd worden. Mijn lokale dumpdealer Gekra wordt gebeld. Of ik zijn karretje mag lenen?
Een goede buur…
Gerrit hoort mijn verhaal aan en zegt dat ik zijn aanhanger niet nodig heb. Hij moet zondag toch naar Utrecht en pikt mijn motor wel even op. Dat is tekst.
Mijn tweede telefoontje is naar TLM in Nijmegen
Daar ben ik al jaren een klant waar ze weinig aan verdienen. Men hoort mijn huilverhaal aan en concludeert: ”Dat wordt te moeilijk. Ik druk wel een bandje om een gebruikt wiel. En morgen heb ik bij jou in de buurt een verjaardag. Oh ja; er ligt hier nog een stel handschoenen van je.”
Met goeie vrienden heb je geen gekochte 24 uurs mobiliteitsgarantie nodig. Als klassiekerrijder heb je goeie vrienden. Lotgenoten. Mooi is dat.
 
HET ZAL JE MAAR OVERKOMEN. 😉😉😉😉
De motor van Karel wordt tijdens een ritje in het voorjaarszonnetje afgesneden door een vrachtwagen en belandt in de sloot.
Nat en met een forse snee in zijn voorhoofd kruipt Karel uit de sloot.
Er stopt een Audi cabrio met een blonde schoonheid naast hem, de dame roept: Is alles goed met je....kan ik je helpen ?
Karel nog wat verward knikt vriendelijk.
De dame zegt: Stap maar in ik woon hier vlakbij en ik ben verpleegster, dan kijk ik even naar je wond en geef ik je een droog joggingpak.
Karel stapt in, kijkt naar haar flinke borsten en het kort rokje en zegt: Ja dank je, maar ik denk dat mijn vrouw dit niet leuk vindt.
De dame antwoordt: Dat vindt ze best goed, een beetje zorg na z'n een ongeluk.
Als ze bij haar huis aangekomen zijn, stopt de dame Karel onder de douche, verzorgt zijn wond, geeft hem een schoon joggingpak en een glas hete thee.
Karel is dankbaar en zegt: Ik vind het heel lief en aardig, maar mijn vrouw Nellie....keurt dit niet goed hoor.
De dame zegt: Natuurlijk vind ze dat goed, weet je wat, je blijft nog een uurtje dan masseer ik je zere plekken even en daarna breng ik je naar huis.....maar vertel eens, waar is jouw vrouw dan nu ?
Karel antwoordt: Nou ik denk nog in de sloot.De motor van Karel wordt tijdens een ritje in het voorjaarszonnetje afgesneden door een vrachtwagen en belandt in de sloot. 😂😂😂😂
 
Laatst bewerkt:
HET ZAL JE MAAR OVERKOMEN. 😉😉😉😉
De motor van Karel wordt tijdens een ritje in het voorjaarszonnetje afgesneden door een vrachtwagen en belandt in de sloot.
Nat en met een forse snee in zijn voorhoofd kruipt Karel uit de sloot.
Er stopt een Audi cabrio met een blonde schoonheid naast hem, de dame roept: Is alles goed met je....kan ik je helpen ?
Karel nog wat verward knikt vriendelijk.
De dame zegt: Stap maar in ik woon hier vlakbij en ik ben verpleegster, dan kijk ik even naar je wond en geef ik je een droog joggingpak.
Karel stapt in, kijkt naar haar flinke borsten en het kort rokje en zegt: Ja dank je, maar ik denk dat mijn vrouw dit niet leuk vindt.
De dame antwoordt: Dat vindt ze best goed, een beetje zorg na z'n een ongeluk.
Als ze bij haar huis aangekomen zijn, stopt de dame Karel onder de douche, verzorgt zijn wond, geeft hem een schoon joggingpak en een glas hete thee.
Karel is dankbaar en zegt: Ik vind het heel lief en aardig, maar mijn vrouw Nellie....keurt dit niet goed hoor.
De dame zegt: Natuurlijk vind ze dat goed, weet je wat, je blijft nog een uurtje dan masseer ik je zere plekken even en daarna breng ik je naar huis.....maar vertel eens, waar is jouw vrouw dan nu ?
Karel antwoordt: Nou ik denk nog in de sloot.De motor van Karel wordt tijdens een ritje in het voorjaarszonnetje afgesneden door een vrachtwagen en belandt in de sloot. 😂😂😂😂
😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂
 
Hoi Alle,
Schermafbeelding 2020-01-09 om 20.38.44.png


Om de 🌨❄☃ winter een beetje door te komen, en als je leuk vindt 🤓 om te lezen, is nieuwe MotoPlus met een interessante test 😉
 
Terug
Bovenaan Onderaan