Tijger Tony
Die hard MF'er
- Onderwerp starter
- #251
Deel 16: de Wederopstanding
Zo’n 1,5 jaar geleden werd, in dit eigenste topic, de restauratie van de Kawawraki Z1B met veel overmoedige bombarie aangekondigd. Herinner u KwaSuz’s profetische woorden:
Dat ik op basis van deze wet een wel erg zware veroordeling opliep komt zo: op m’n 16e had ik totaal geen interesse in brommers, dus op m’n 18e ook niet in motoren. Zodoende deed ik tot m’n 25e alles lekker op de fiets, maar dan begon m’n vrouw plots kinderen te baren en voor ik het wist was ik 36 met hypotheek en een leasewagen en kinderen en een hond, vast in de befaamde gouden-kooi-job (veel te goed betaald om op te geven, en hoewel het grootste deel van de job nog wel leuk is, zou het het mijn hobby noemen een hyperbool zijn). Kwatongen beweren dat dat het moment is waarop de midlifecrisis uitbreekt – maar wij, liefhebbers van Japanse oude troep, weten natuurlijk beter en beseffen dat crisis en opportuniteit in het Japans hetzelfde basiskarakter hebben: 危機 vs 機会. En dat is precies wat ik toen deed, een sluimerende crisis omzetten in een kans. In plaats van m’n “carriere” (wat een KUTwoord) het middelpunt van m’n bestaan te laten zijn en die stinkende bonussen op de bank te laten wegkwijnen kan ik mezelf ook richten op m’n nieuwe hobby – stinkende, oude motoren – en aldus die stinkende bonussen omzetten in stinkend, roestig oud ijzer. Dus na wat gerommel op een gammele 125cc, wat geklooi op een MT-07 lesmotor, verder gestuntel op een Z900RS, kwam er toch eindelijk een echte klassieke motorfiets: een Z1.
Daarmee ging er een voor mij totaal nieuwe wereld open. Een onontgonnen terrein van Kawasaki’s, Suzuki’s en Yamaha’s. Van Laverda’s en Guzzi’s en Ducati’s en Morini’s. Van Triumphs, BSA’s en Nortons. Van niet-mindere-goden als Gilera, Velocette, Sarolea en Ariel. Van kneusjes als BMW, Honda en Harley-Davidson. Van Mytische, onbereikbare iconen zoals Brough Superiors, MV750’s en Vincent Black Shadows. Stapels en stapels aan stinkende oude tijdschriften (1949 – 1980), digitale versies van Cycle World van 1962 tem 1979 (heb ze allemaal op .pdf dus mocht je geïnteresseerd zijn: PM me even: gouden leesvoer! (Al mis je die heerlijke stank van oud papier wel)), de complete reeks Brooklands Performance Portfolio’s en het ganse oevre van Ian Falloon plus meer specialistische werken over Laverda, Moto Morini (wat een episch boek!) en Kawasaki heb ik met heel veel smaak en plezier gelezen. Talloze beurzen ook, waarop oude, stinkende motoren in diverse stadia van ontbinding werden verkocht, en talloze particuliere schuurtjes, waarin oude, stinkende motoren in diverse stadia van ontbinding werden aanbeden, en talloze handelaars die oude, stinkende motoren in diverse stadia van ontbinding te koop aanboden, heb ik met veel heel veel interesse en nog meer plezier bezocht. Om maar te zeggen dat ik mijn persoonlijke motorloze Dark Ages tussen mijn 16e en 36e levensjaar heb moeten goedmaken in krap 3 jaar – waardoor de voortgang aan de Kawawraki niet als “gezwind” kan worden gecatalogeerd. Echter, na consumptie én vertering van al deze informatie kom ik tot volgende conclusies:
Maar – zoals wel vaker in dit topic: we dwalen af. De Z1 dus. Laat ik nu in de garage nog een Z1 in verregaande staat van ontbinding hebben staan, een Z1 die smacht om in zijn oorspronkelijke eer en glorie hersteld te worden. Na alle literaire en geografische omzwervingen ben ik eindelijk terug aanbeland bij start: de Kawawraki Z1. Dus laat ons niet langer de kat uit de boom kijken, maar de koe bij de horens vatten, het varkentje wassen en het kalf dempen voor de put verdrinkt. En-avant, voorwaarts, voraus of zoals mijn nonkel Berthus uit Hulst altijd zegt: affèceren of creperen! Met haastige spoed aan de noeste arbeid! Aan de horizon gloort immers een heuse d e a d l i n e, een aanleverdatum, een vervaldag en een due date, kortom een datum waarop de Kawawraki Z1 klaar moet zijn, omdat mijn geniale brein op een geniaal plan broedt, wat tegen bovengenoemde datum tot uitvoer moet komen. Een geniaal plan, waarvan ik de nadere details later nog zal ontvouwen, maar waarvan de eerste noodzakelijke stappen reeds gezet zijn. Mijn baas kreeg, toen ik hem mijn plan ontvouwde, weer die glazige, ijle blik in z’n ogen – een blik die hij wel vaker aanneemt als ik hem mijn plannen ontvouw. Uiteindelijk heb ik z’n krabbel te pakken, ben ik tussen 17 April 2023 en 21 Mei 2023 arbeidsloos, gepardonneerd, zonder dienstverband, werkeloos, verexcuseerd, gewettigd afwezig en out-of-office of samenvattend: v r i j . Een hele maand ouderschapsverlof (wie verzint die onzin???) maar aangezien ik de laatste 15jaar al volcontinue aan ouderschap heb gespendeerd kunnen mijn snoezige dochters even lekker opzouten want pappie trekt er een hele maand a l l e e n op uit. Niks geen ouderschap. En een hele maand zonder telefoon, zonder email, zonder kwartaalcijfers, zonder van de pot gerukte levertermijnen, zonder neutige aankopers, zonder drammende klanten, zonder CRM, SAP, ERP of SFDC (jahaa een SAP-CRM én SFDC!), zonder paswoorden, zonder gesprekken in kantoorjargon met 50% Engelse termen - uiteraard op z’n vlaams of hollands uitgesproken – Engelse termen waar GODVERDOMME GEWOON NEDERLANDSE WOORDEN VOOR BESTAAN dus lieve baas en lieve collega’s: ik ben even niet beschikbaar om te forecastcallen, te meeten, te targetsetten, te sparren te brainstormen of te challengen, en ik zal even geen extra mile walken, noch the needle moven, al zeker niet above and beyond gaan en ook het low hanging fruit laat ik even hangen. En jullie, lieve, lieve klantjes, jullie ga ik even niet voorzien van blackbox noch turnkey solutions, ik ga even geen synergy met je aan, laat de common interest even voor wat het is en ga je issues net zomin als je hurdles tackelen en ook wat betreft adden van value, het genereren van traction of nastreven van win-wins geef ik even niet thuis. Dus salut en de kost allemaal, ik ga lekker een maand inside the box denken!!!
Je snapt het plaatje, een maand weg van alles en een maand enkel en alleen voor en met mezelf. Het is te zeggen, met mezelf en met “een” Kawasaki Z1 en als het even kan: dé Kawawraki Z1. En als je je de laatste update van de Kawawraki Z1 herinnert, dan weet je dat er nog wat werk op de plank ligt en dat een compleet afgebouwde én ingereden Kawawraki Z1 mét zo’n 1.000km op de klok tegen 17 April 2023 nogal een challenge is. Dus ik moet dringend gaan forecastcallen, targetsetten en traction genereren zodat ik de extra mile kan gaan walken om de needle te moven en even above en beyond te gaan, zodat die plotse, nieuwe deadline gehaald wordt. Wat betekent dat ik wat minder moet gaan lullen en wat meer moet gaan poetsen. Gelukkig is hiermee reeds een start gemaakt:
Wordt spoedig (laat ons zeggen binnen de 12 maanden) vervolgd...
Zo’n 1,5 jaar geleden werd, in dit eigenste topic, de restauratie van de Kawawraki Z1B met veel overmoedige bombarie aangekondigd. Herinner u KwaSuz’s profetische woorden:
In een uit onwetendheid geboren arrogantie verklaarde ik dit klusje in ongeveer een jaar tijd tot een goed eind te brengen maar, zoals zo vaak in het leven, staan er tussen droom en daad wetten in de weg, en praktische bezwaren. Praktische bezwaren als een krom frame, het ontbreken van bepaalde gereedschappen of het missen van enige relevante sleutelervaring kunnen makkelijk opgelost worden. Echter, aan natuurwetten – ze worden niet voor niets wetten genoemd – valt niet te ontkomen en de belangrijkste wet waar velen hier in deze virtuele praatbarak op hardhandige manier kennis mee hebben gemaakt, is de wet van n+1, die enige focus op de Kawawraki niet enkel onmogelijk maakte, maar ook een ernstige aanslag op sowieso al schaarse middelen – geld en plaats in m’n garage – heeft gepleegd.Jup, kom maar op met die plaatjes en praatjes,
het gaat lukken, met de deskundige hulp hier op mf zeker.
Alleen..... binnen een jaar..... uit ervaring heb ik daar mijn twijfels over. Maar in theorie moet het kunnen ja
Succes en ook ik volg
Dat ik op basis van deze wet een wel erg zware veroordeling opliep komt zo: op m’n 16e had ik totaal geen interesse in brommers, dus op m’n 18e ook niet in motoren. Zodoende deed ik tot m’n 25e alles lekker op de fiets, maar dan begon m’n vrouw plots kinderen te baren en voor ik het wist was ik 36 met hypotheek en een leasewagen en kinderen en een hond, vast in de befaamde gouden-kooi-job (veel te goed betaald om op te geven, en hoewel het grootste deel van de job nog wel leuk is, zou het het mijn hobby noemen een hyperbool zijn). Kwatongen beweren dat dat het moment is waarop de midlifecrisis uitbreekt – maar wij, liefhebbers van Japanse oude troep, weten natuurlijk beter en beseffen dat crisis en opportuniteit in het Japans hetzelfde basiskarakter hebben: 危機 vs 機会. En dat is precies wat ik toen deed, een sluimerende crisis omzetten in een kans. In plaats van m’n “carriere” (wat een KUTwoord) het middelpunt van m’n bestaan te laten zijn en die stinkende bonussen op de bank te laten wegkwijnen kan ik mezelf ook richten op m’n nieuwe hobby – stinkende, oude motoren – en aldus die stinkende bonussen omzetten in stinkend, roestig oud ijzer. Dus na wat gerommel op een gammele 125cc, wat geklooi op een MT-07 lesmotor, verder gestuntel op een Z900RS, kwam er toch eindelijk een echte klassieke motorfiets: een Z1.
Daarmee ging er een voor mij totaal nieuwe wereld open. Een onontgonnen terrein van Kawasaki’s, Suzuki’s en Yamaha’s. Van Laverda’s en Guzzi’s en Ducati’s en Morini’s. Van Triumphs, BSA’s en Nortons. Van niet-mindere-goden als Gilera, Velocette, Sarolea en Ariel. Van kneusjes als BMW, Honda en Harley-Davidson. Van Mytische, onbereikbare iconen zoals Brough Superiors, MV750’s en Vincent Black Shadows. Stapels en stapels aan stinkende oude tijdschriften (1949 – 1980), digitale versies van Cycle World van 1962 tem 1979 (heb ze allemaal op .pdf dus mocht je geïnteresseerd zijn: PM me even: gouden leesvoer! (Al mis je die heerlijke stank van oud papier wel)), de complete reeks Brooklands Performance Portfolio’s en het ganse oevre van Ian Falloon plus meer specialistische werken over Laverda, Moto Morini (wat een episch boek!) en Kawasaki heb ik met heel veel smaak en plezier gelezen. Talloze beurzen ook, waarop oude, stinkende motoren in diverse stadia van ontbinding werden verkocht, en talloze particuliere schuurtjes, waarin oude, stinkende motoren in diverse stadia van ontbinding werden aanbeden, en talloze handelaars die oude, stinkende motoren in diverse stadia van ontbinding te koop aanboden, heb ik met veel heel veel interesse en nog meer plezier bezocht. Om maar te zeggen dat ik mijn persoonlijke motorloze Dark Ages tussen mijn 16e en 36e levensjaar heb moeten goedmaken in krap 3 jaar – waardoor de voortgang aan de Kawawraki niet als “gezwind” kan worden gecatalogeerd. Echter, na consumptie én vertering van al deze informatie kom ik tot volgende conclusies:
- Een Brough Superior, MV750 of Vincent Black Shadow zal voorlopig onbereikbaar blijven. En mogelijk is het beter om mythes mythes te laten zijn, en de teleurstelling van de werkelijkheid voor te blijven (ik zag ooit een Vincent Rapide in het echie en was oprecht teleurgesteld door hoe klein die eigenlijk is)(en Madvo69 heeft ook al geen hoge pet op van de MV750s).
- Een Kawasaki Z1 is een werkelijk waardig alternatief voor bovenstaande mythes. Het is een tijdperk-definiërende motorfiets, heeft een voor z’n tijd bovengemiddelde prestatiepotentieel en heeft een tijdloze, iconische vormgeving. Dat er nu toevallig 85.700 van gebouwd zijn, doet niets af van de intrinsieke kwaliteiten van de Z1, enkel van de prijs!
- Buiten de Z1 zijn er nog tal van min-of-meer bereikbare motoren die er heus ooit, maar niet per se dringend, gaan komen. Staan op de shortlist: Laverda 750SF, Guzzi V7, Ducati Darmah, Morini 250 2C en een kleine 4 cilinder (Benelli 350, of, krijg ik het gezegd, een h o n d a c b 3 5 0 of toch maar gewoon een Kawasaki Z400J?). En enkel voor het geluid: een Benelli Sei (750 met kerkorgel): doe je oren een plezier en luister gewoon even naar dit filmpje – er is echt niets op twee wielen dat beter klinkt dan dit.
Maar – zoals wel vaker in dit topic: we dwalen af. De Z1 dus. Laat ik nu in de garage nog een Z1 in verregaande staat van ontbinding hebben staan, een Z1 die smacht om in zijn oorspronkelijke eer en glorie hersteld te worden. Na alle literaire en geografische omzwervingen ben ik eindelijk terug aanbeland bij start: de Kawawraki Z1. Dus laat ons niet langer de kat uit de boom kijken, maar de koe bij de horens vatten, het varkentje wassen en het kalf dempen voor de put verdrinkt. En-avant, voorwaarts, voraus of zoals mijn nonkel Berthus uit Hulst altijd zegt: affèceren of creperen! Met haastige spoed aan de noeste arbeid! Aan de horizon gloort immers een heuse d e a d l i n e, een aanleverdatum, een vervaldag en een due date, kortom een datum waarop de Kawawraki Z1 klaar moet zijn, omdat mijn geniale brein op een geniaal plan broedt, wat tegen bovengenoemde datum tot uitvoer moet komen. Een geniaal plan, waarvan ik de nadere details later nog zal ontvouwen, maar waarvan de eerste noodzakelijke stappen reeds gezet zijn. Mijn baas kreeg, toen ik hem mijn plan ontvouwde, weer die glazige, ijle blik in z’n ogen – een blik die hij wel vaker aanneemt als ik hem mijn plannen ontvouw. Uiteindelijk heb ik z’n krabbel te pakken, ben ik tussen 17 April 2023 en 21 Mei 2023 arbeidsloos, gepardonneerd, zonder dienstverband, werkeloos, verexcuseerd, gewettigd afwezig en out-of-office of samenvattend: v r i j . Een hele maand ouderschapsverlof (wie verzint die onzin???) maar aangezien ik de laatste 15jaar al volcontinue aan ouderschap heb gespendeerd kunnen mijn snoezige dochters even lekker opzouten want pappie trekt er een hele maand a l l e e n op uit. Niks geen ouderschap. En een hele maand zonder telefoon, zonder email, zonder kwartaalcijfers, zonder van de pot gerukte levertermijnen, zonder neutige aankopers, zonder drammende klanten, zonder CRM, SAP, ERP of SFDC (jahaa een SAP-CRM én SFDC!), zonder paswoorden, zonder gesprekken in kantoorjargon met 50% Engelse termen - uiteraard op z’n vlaams of hollands uitgesproken – Engelse termen waar GODVERDOMME GEWOON NEDERLANDSE WOORDEN VOOR BESTAAN dus lieve baas en lieve collega’s: ik ben even niet beschikbaar om te forecastcallen, te meeten, te targetsetten, te sparren te brainstormen of te challengen, en ik zal even geen extra mile walken, noch the needle moven, al zeker niet above and beyond gaan en ook het low hanging fruit laat ik even hangen. En jullie, lieve, lieve klantjes, jullie ga ik even niet voorzien van blackbox noch turnkey solutions, ik ga even geen synergy met je aan, laat de common interest even voor wat het is en ga je issues net zomin als je hurdles tackelen en ook wat betreft adden van value, het genereren van traction of nastreven van win-wins geef ik even niet thuis. Dus salut en de kost allemaal, ik ga lekker een maand inside the box denken!!!
Je snapt het plaatje, een maand weg van alles en een maand enkel en alleen voor en met mezelf. Het is te zeggen, met mezelf en met “een” Kawasaki Z1 en als het even kan: dé Kawawraki Z1. En als je je de laatste update van de Kawawraki Z1 herinnert, dan weet je dat er nog wat werk op de plank ligt en dat een compleet afgebouwde én ingereden Kawawraki Z1 mét zo’n 1.000km op de klok tegen 17 April 2023 nogal een challenge is. Dus ik moet dringend gaan forecastcallen, targetsetten en traction genereren zodat ik de extra mile kan gaan walken om de needle te moven en even above en beyond te gaan, zodat die plotse, nieuwe deadline gehaald wordt. Wat betekent dat ik wat minder moet gaan lullen en wat meer moet gaan poetsen. Gelukkig is hiermee reeds een start gemaakt:
- Frame:
- Onderdelen:
- Frame afwerken, wielen opbouwen.
- Opbouw van het rollend frame: dan kan dit rollend frame meteen dienen als stand om het blok in op te bouwen.
- Kop revisie en opbouwen blok (Buys, misschien heb je wel gelijk met je overmaat zuigers ipv nieuwe bussen)
- Electra en aanhangsels (zuur: ik heb een uitlaat nodig…)
- Remmerij
- Lakset: voorlopig even de oude lakset gebruiken, die is eigenlijk best prima en ik zou liefst originele onderdelen sprokkelen en deze dan laten lakken. De PMC/DOREMI laksets zijn heel mooi maar niet origineel (en schuifje past niet!!!)
- Starten? Inrijden?? Doldwaze avontuur???
- Motorblok:
Wordt spoedig (laat ons zeggen binnen de 12 maanden) vervolgd...
Laatst bewerkt:
.........................ik zeg............................doen !
