Speedy-Gonzalez
Die hard MF'er
Tijdens de zoektocht naar mijn eerste motor heb ik veel gehad aan motorrijders die hun praktijkervaringen deelden op internet. Daarom nu een post over mijn ervaringen met de KTM 1090 Adventure.
Mijn eerste motor. Welke?
De zoektocht naar mijn eerste motor was een lange. Er is zoveel keuze en welke motor is nu passend? Ik heb daardoor eerst eens op een rijtje gezet wat ik verwacht van een motorfiets:
Ik ga ermee toeren, mogelijkerwijs mee op vakantie. Daarom moet er een kofferset op kunnen. Hij moet geschikt zijn om zomer en winter mee te rijden. Daarom is wat bescherming tegen regen, wind en vliegen wel welkom. Hij moet in staat zijn om goed en veilig te rijden met mijzelf en mijn vrouw erop. Laadvermogen (incl. kofferset, bagage en motorkleding) dus > 210 kg. Hij moet dus ook voor ons samen comfortabel zijn op lange afstanden.
Daarnaast is het een wens om een zo licht mogelijke fiets te hebben. En eentje die lekker strak en sportief kan sturen.
Uiteindelijk kwam ik uit op de KTM 1090 Adventure. Na de proefrit kwam ik met een enorme smile van de motorfiets af! Deze moest het worden. Maar hoe bevalt ie nu ik hem een tijdje heb. Ik ga mijn mening en ervaringen met jullie delen in het komende jaar. Vooral voor hen die deze motor ook overwegen te kopen en info nodig hebben die je anders bijna niet kan krijgen (zoals: hoe bevalt de motor voor de passagier?).
Ervaring na 2500 km (waarvan 600 met passagier):
Ik had gelest op een Yamaha XJ6. En het eerste wat me opviel toen ik ging rijden op de KTM was dat het zwaartepunt veel hoger ligt. Het tweede dat de motor erg trilt en aan de ketting rukt. Dat laatste heeft erg met rijstijl te maken, daarover later meer.
Ik heb dus heel erg moeten wennen aan de motor. Een V-Twin is echt een heel ander beest dan een vier-in-lijn. Niet alleen omdat ie meer trilt maar ook omdat je je een andere rijstijl moet aanmeten. De Yamaha trok bij elke versnelling en liet zich zonder probleem afknijpen tot 2000 toeren. De KTM moet je echt (ruim) boven de 3000 toeren rijden. En het duurde dus ff voordat ik daaraan gewend was. Maar de motor roffelt erg lekker en gaat bij hogere toerentallen heerlijk huilen (i.p.v. snerpen zoals bij de Yamaha). Erg verslavend!
Waar ik ook aan moest wennen is dat de dikke V-Twin veel harder op de motor afremt dan ik gewend was. Daar kun je geweldig fijn mee leren rijden omdat je, met goed vooruitkijken, de remmen nauwelijks meer nodig hebt. Maar eigenlijk is dat verkeerde rij-techniek :-)...
Wat ik vanaf het begin heel erg waardeer is de manier waarop je uit de wind zit. Mijn motor heeft de grote toerruit uit de KTM powerparts collectie. En daar zit ik (met 1.85m) lekker uit de wind. Tijdens regen blijft je helm redelijk schoon en droog.
De motor rijdt waanzinnig lekker: strak en zeker. En, voor mij als beginner erg fijn, de gasresponse is echt perfect; je kunt het gas heel precies regelen waardoor de motor je in bochten nooit verrast. Dat vond ik wat verwonderlijk voor zo'n rauwe V-twin maar rijdt echt heel fijn. De 'rain' mapping geeft minder vermogen (100 pk i.p.v. 125) maar wel met een veel soepelere gasresponse. Ik gebruik de 'rain' mapping vooral als ik door 30 km zones heen moet rijden omdat de motor dan fijner te rijden is (bij 30 km/h is het vrij moeilijk om de motor boven de 3000 toeren te houden en dan reageert ie vaak wat bokkig op het gas; een eigenschap van de V-Twin). Verder staat ie vooral op de 'sport' stand voor een (inderdaad) flitsende response die niettemin nog steeds heel goed te doseren is. Op de snelweg rijdend in de 'rain' stand mis je de extra 25 pk's; vooral als je met passagier rijdt. Met ingeschakelde traction control maakt de motor nooit wheelies, hoe hard je ook accelereert.
En de motor is absurd snel. Ik heb nog lang niet alles uit de motor gehaald wat erin zit maar hij accelereert geweldig hard en blijft onder harde acceleratie volledig stabiel.
De vering is strak en sportief maar niet te hard. Op lange hobbels (op bijv. snelwegen) veert de motor goed en deint minimaal na. Korte harde ribbels vindt ie minder fijn: die geeft ie flink hard door. Als we samen rijden draai ik de veerspanning vijf slagen op en schroef de demping 3 clicks op. Dan blijft de motor nog steeds fijn en neutraal rijden. Ook op korte en lange hobbels slaat de vering dan niet door.
De motor stuurt, vind ik, erg neutraal; hij voelt erg lichtvoetig aan voor zo'n grote en zware motor. In het begin stuurde ik te snel in en kwam dan te kort door de bocht. Nu heb ik geleerd te wachten en draait hij geweldig strak de bochten in. Ook corrigeren in bochten gaat prima. De motor verlegt heel makkelijk zijn lijn. Ik heb al een paar keer mijn elleboog aan de grond gehad (voor mijn gevoel dan :-)) in de bocht maar dan nog raakt je stepje de grond niet. Je hebt dus best veel grondspeling en je kunt absurd hard door de bochten voor zo'n hoge motorfiets. Mijn fiets rijdt trouwens op nieuwe Bridgestone A41's. Superbanden wat mij betreft (voor wat het waard is :-))!
Ik vind wel dat de motor op snelheid veel stuurinput nodig heeft (je moet soms stevig duwen tegen het brede stuur). Dat heeft wel tot gevolg dat je armen moe worden als je bijvoorbeeld constant tegen de wind in moet sturen. Maar ik merk al dat dat went en dat mijn spieren er ook gewend aan raken. Ook op hoge snelheid rechtuit spoort hij als een trein.
Ik heb (op een parkeerterrein) uitgebreide remproeven gedaan om te wennen aan de remmen en te weten hoe de motor reageert bij een noodstop. De remmen voelen wat week aan in het begin van de slag. Dat zou wel wat bijteriger mogen van mij. Ze zijn wel heel goed te doseren. Je kunt precies zo hard remmen als je wil.
Doordat de remmen wat week aanvoelen had ik geen hoge verwachtingen van de remproeven die ik ging doen om de remmen beter te leren kennen. Maar het bleek dat je heel gedoseerd maar zeer hard kan remmen! Ik heb de motor tientallen keren vol in het ABS geremd, zowel op natte als droge weg. En telkens was de remweg erg kort (ca. 9 meter bij 50kmh) en, belangrijker, de motor blijft volledig stabiel bij keihard remmen en stopt gewoon zonder drama. Hij stopt ook zonder 'stoppie' trouwens. Dat was een van de dingen die ik perse wilde weten omdat ik mij met mijn lesmotor een keer bijna over de kop geremd heb. Bij de KTM kun je zo hard knijpen als je wil, hij houdt het achterwiel aan de grond.
Het comfort van de motor is prima! Het zadel zit goed en ook bij een hele dag rijden (dat heb ik vijf dagen gedaan) protesteert mijn achterste niet. De kniehoek (ik heb maat 36 lengtemaat) is erg relaxed en pas na een uurtje of drie klaagt mijn lichaam dat het tijd wordt ff te stoppen. Dus een regime van 2 uur rijden, 15 mins stoppen kan ik gemakkelijk volhouden.
Ik heb ca. 600 km met passagier (mrs. Gonzales) gereden. Dat ging goed! De motor rijdt dan ook stabiel. Na een paar kilometer had ik al nauwelijks meer door dat we samen reden. De motor is ook voor een passagier comfortabel. De enige klacht van mrs. Gonzales (165 cm lang) is dat het opstijgen wat lastig is. Verder vind ze dat ze zit als een vorst (ik rij met een topkoffer en dat vindt ze erg fijn om tegen te leunen en voor het idee), heel relaxed en ontspannen. Ze vindt het zadel ook prima op lange afstanden. Zij heeft ook geen problemen met haar benen en knieen.
Tenslotte nog een paar losse opmerkingen:
Ik vind het oliepeilglaasje een mooie uitvinding; nooit meer oliepeilen!
De KTM handvatverwarming is super en inschakeling via het menu werkt simpel.
Het menu werkt sowieso simpel en fijn. Ik kan dat nu bijna blindelings doen (ook rijmmodi schakelen).
De KTM loopt tot nu toe (op vooral kleine weggetjes met veel km's door dorpjes etc.) 1:19. Een lang stuk snelweg resulteert in 1:22.
Heel fijn zo'n 23 liter benzinetank!
De spiegelstelen hadden wat langer mogen zijn. Nu zie ik toch nog een stukje van mijn armen.
Over 6 maanden of bij 6000 km kom ik weer terug met een update... Intussen is jullie feedback welkom. Net als jullie vragen (mochten die er zijn).
Mijn eerste motor. Welke?
De zoektocht naar mijn eerste motor was een lange. Er is zoveel keuze en welke motor is nu passend? Ik heb daardoor eerst eens op een rijtje gezet wat ik verwacht van een motorfiets:
Ik ga ermee toeren, mogelijkerwijs mee op vakantie. Daarom moet er een kofferset op kunnen. Hij moet geschikt zijn om zomer en winter mee te rijden. Daarom is wat bescherming tegen regen, wind en vliegen wel welkom. Hij moet in staat zijn om goed en veilig te rijden met mijzelf en mijn vrouw erop. Laadvermogen (incl. kofferset, bagage en motorkleding) dus > 210 kg. Hij moet dus ook voor ons samen comfortabel zijn op lange afstanden.
Daarnaast is het een wens om een zo licht mogelijke fiets te hebben. En eentje die lekker strak en sportief kan sturen.
Uiteindelijk kwam ik uit op de KTM 1090 Adventure. Na de proefrit kwam ik met een enorme smile van de motorfiets af! Deze moest het worden. Maar hoe bevalt ie nu ik hem een tijdje heb. Ik ga mijn mening en ervaringen met jullie delen in het komende jaar. Vooral voor hen die deze motor ook overwegen te kopen en info nodig hebben die je anders bijna niet kan krijgen (zoals: hoe bevalt de motor voor de passagier?).
Ervaring na 2500 km (waarvan 600 met passagier):
Ik had gelest op een Yamaha XJ6. En het eerste wat me opviel toen ik ging rijden op de KTM was dat het zwaartepunt veel hoger ligt. Het tweede dat de motor erg trilt en aan de ketting rukt. Dat laatste heeft erg met rijstijl te maken, daarover later meer.
Ik heb dus heel erg moeten wennen aan de motor. Een V-Twin is echt een heel ander beest dan een vier-in-lijn. Niet alleen omdat ie meer trilt maar ook omdat je je een andere rijstijl moet aanmeten. De Yamaha trok bij elke versnelling en liet zich zonder probleem afknijpen tot 2000 toeren. De KTM moet je echt (ruim) boven de 3000 toeren rijden. En het duurde dus ff voordat ik daaraan gewend was. Maar de motor roffelt erg lekker en gaat bij hogere toerentallen heerlijk huilen (i.p.v. snerpen zoals bij de Yamaha). Erg verslavend!
Waar ik ook aan moest wennen is dat de dikke V-Twin veel harder op de motor afremt dan ik gewend was. Daar kun je geweldig fijn mee leren rijden omdat je, met goed vooruitkijken, de remmen nauwelijks meer nodig hebt. Maar eigenlijk is dat verkeerde rij-techniek :-)...
Wat ik vanaf het begin heel erg waardeer is de manier waarop je uit de wind zit. Mijn motor heeft de grote toerruit uit de KTM powerparts collectie. En daar zit ik (met 1.85m) lekker uit de wind. Tijdens regen blijft je helm redelijk schoon en droog.
De motor rijdt waanzinnig lekker: strak en zeker. En, voor mij als beginner erg fijn, de gasresponse is echt perfect; je kunt het gas heel precies regelen waardoor de motor je in bochten nooit verrast. Dat vond ik wat verwonderlijk voor zo'n rauwe V-twin maar rijdt echt heel fijn. De 'rain' mapping geeft minder vermogen (100 pk i.p.v. 125) maar wel met een veel soepelere gasresponse. Ik gebruik de 'rain' mapping vooral als ik door 30 km zones heen moet rijden omdat de motor dan fijner te rijden is (bij 30 km/h is het vrij moeilijk om de motor boven de 3000 toeren te houden en dan reageert ie vaak wat bokkig op het gas; een eigenschap van de V-Twin). Verder staat ie vooral op de 'sport' stand voor een (inderdaad) flitsende response die niettemin nog steeds heel goed te doseren is. Op de snelweg rijdend in de 'rain' stand mis je de extra 25 pk's; vooral als je met passagier rijdt. Met ingeschakelde traction control maakt de motor nooit wheelies, hoe hard je ook accelereert.
En de motor is absurd snel. Ik heb nog lang niet alles uit de motor gehaald wat erin zit maar hij accelereert geweldig hard en blijft onder harde acceleratie volledig stabiel.
De vering is strak en sportief maar niet te hard. Op lange hobbels (op bijv. snelwegen) veert de motor goed en deint minimaal na. Korte harde ribbels vindt ie minder fijn: die geeft ie flink hard door. Als we samen rijden draai ik de veerspanning vijf slagen op en schroef de demping 3 clicks op. Dan blijft de motor nog steeds fijn en neutraal rijden. Ook op korte en lange hobbels slaat de vering dan niet door.
De motor stuurt, vind ik, erg neutraal; hij voelt erg lichtvoetig aan voor zo'n grote en zware motor. In het begin stuurde ik te snel in en kwam dan te kort door de bocht. Nu heb ik geleerd te wachten en draait hij geweldig strak de bochten in. Ook corrigeren in bochten gaat prima. De motor verlegt heel makkelijk zijn lijn. Ik heb al een paar keer mijn elleboog aan de grond gehad (voor mijn gevoel dan :-)) in de bocht maar dan nog raakt je stepje de grond niet. Je hebt dus best veel grondspeling en je kunt absurd hard door de bochten voor zo'n hoge motorfiets. Mijn fiets rijdt trouwens op nieuwe Bridgestone A41's. Superbanden wat mij betreft (voor wat het waard is :-))!
Ik vind wel dat de motor op snelheid veel stuurinput nodig heeft (je moet soms stevig duwen tegen het brede stuur). Dat heeft wel tot gevolg dat je armen moe worden als je bijvoorbeeld constant tegen de wind in moet sturen. Maar ik merk al dat dat went en dat mijn spieren er ook gewend aan raken. Ook op hoge snelheid rechtuit spoort hij als een trein.
Ik heb (op een parkeerterrein) uitgebreide remproeven gedaan om te wennen aan de remmen en te weten hoe de motor reageert bij een noodstop. De remmen voelen wat week aan in het begin van de slag. Dat zou wel wat bijteriger mogen van mij. Ze zijn wel heel goed te doseren. Je kunt precies zo hard remmen als je wil.
Doordat de remmen wat week aanvoelen had ik geen hoge verwachtingen van de remproeven die ik ging doen om de remmen beter te leren kennen. Maar het bleek dat je heel gedoseerd maar zeer hard kan remmen! Ik heb de motor tientallen keren vol in het ABS geremd, zowel op natte als droge weg. En telkens was de remweg erg kort (ca. 9 meter bij 50kmh) en, belangrijker, de motor blijft volledig stabiel bij keihard remmen en stopt gewoon zonder drama. Hij stopt ook zonder 'stoppie' trouwens. Dat was een van de dingen die ik perse wilde weten omdat ik mij met mijn lesmotor een keer bijna over de kop geremd heb. Bij de KTM kun je zo hard knijpen als je wil, hij houdt het achterwiel aan de grond.
Het comfort van de motor is prima! Het zadel zit goed en ook bij een hele dag rijden (dat heb ik vijf dagen gedaan) protesteert mijn achterste niet. De kniehoek (ik heb maat 36 lengtemaat) is erg relaxed en pas na een uurtje of drie klaagt mijn lichaam dat het tijd wordt ff te stoppen. Dus een regime van 2 uur rijden, 15 mins stoppen kan ik gemakkelijk volhouden.
Ik heb ca. 600 km met passagier (mrs. Gonzales) gereden. Dat ging goed! De motor rijdt dan ook stabiel. Na een paar kilometer had ik al nauwelijks meer door dat we samen reden. De motor is ook voor een passagier comfortabel. De enige klacht van mrs. Gonzales (165 cm lang) is dat het opstijgen wat lastig is. Verder vind ze dat ze zit als een vorst (ik rij met een topkoffer en dat vindt ze erg fijn om tegen te leunen en voor het idee), heel relaxed en ontspannen. Ze vindt het zadel ook prima op lange afstanden. Zij heeft ook geen problemen met haar benen en knieen.
Tenslotte nog een paar losse opmerkingen:
Ik vind het oliepeilglaasje een mooie uitvinding; nooit meer oliepeilen!
De KTM handvatverwarming is super en inschakeling via het menu werkt simpel.
Het menu werkt sowieso simpel en fijn. Ik kan dat nu bijna blindelings doen (ook rijmmodi schakelen).
De KTM loopt tot nu toe (op vooral kleine weggetjes met veel km's door dorpjes etc.) 1:19. Een lang stuk snelweg resulteert in 1:22.
Heel fijn zo'n 23 liter benzinetank!
De spiegelstelen hadden wat langer mogen zijn. Nu zie ik toch nog een stukje van mijn armen.
Over 6 maanden of bij 6000 km kom ik weer terug met een update... Intussen is jullie feedback welkom. Net als jullie vragen (mochten die er zijn).