DucBMW
MF veteraan
Weet niet of ik direct de parallel met een auto zou trekken, maar ik herken dit denk ik wel: ja, de SDGT vind ik een heerlijke fiets, maar net zoals de K16GT wordt-ie bij mij vooral als werkpaard ingezet.
Dat zegt niets over hoe, of met welk gevoel, ik op een motor zit, want meer dan de helft van mijn werkpaardkilometers worden vooral in de bergen verreden. Maar het zegt idd wel iets over de emotionele binding die er ermee heb, voor zover DucBMW überhaupt boodschap heeft aan emoties ...
.Moderne motoren, zoals de SDGT, nemen een heleboel werk uit handen: door alle rijassistentie en comfortverhogende zaken zijn ze ongelooflijk goed, vergeeflijk en toegankelijk. Ondanks al het vermogen is het ding poeslief, en lost een boel dingen voor de rijder op die anders hard afgestraft zouden worden. Daar is niets mis mee - integendeel, want lekker praktisch - maar het maakt de rijbeleving imho net even anders: klein beetje afstandelijker.
De Street Triple in mijn onderschrift, bijvoorbeeld, schiet op een boel punten tekort voor de inzet waarvoor ik normaliter moto's koop, en de techniek is simpel en pretentieloos. Toch gaat-ie niet weg: want áls ik er een keertje mee onderweg ben dan is de grijns op m'n bek tien keer zo groot. Dat komt domweg - maar wat je ervan vind zal persoonlijk zijn - omdat hard gaan met dat ding net even meer concentratie en inzet vragen. Persoonlijk vind ik dat leuk.
Het al of niet kunnen bijhouden van Panigale's begint met de (bekendheid met) het te rijden traject, en daarnaast spelen rijvaardigheid en durf van de respectievelijke berijders een rol. De voorkomendheid en vergeeflijkheid van de SDGT maakt zoiets voor diens berijder in elk geval wel een stuk eenvoudiger
en erg leuk "lessen" in die omgeving trouwens.
)
