A
Anoniempje480
Guest
Ik was 42 toen ik mijn eerste les nam begin dit jaar.
Je hebt dus nog ff te gaan.
Je hebt dus nog ff te gaan.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Zijn er motor instructeurs die niet zelf motor rijden dan?Soepel motorrijden leer je pas echt als je het rijbewijs hebt gehaald.
Dus gewoon lekker doorgaan met lessen.
Je kan het beste een instructeur hebben die zelf ook motor rijdt.
Denk dat ze bedoelen een instructeur die op de motor er achter rijd en niet lekker warm en droog in de auto er achteraan komtZijn er motor instructeurs die niet zelf motor rijden dan?
Ah op die manier. Hoeft niet per se slecht te zijn hoor, mijn instructeur had nog geen volgmotor dus reed er ook in de auto achteraan, maar ik was wel altijd in mijn eentje aan het lessen en kreeg de volledige aandacht. Persoonlijk heb ik dat liever dan een grote rijschool waar je met 3 mensen tegelijk bezig bent en de instructeur wel op de motor zit. Maar er is natuurlijk een verschil tussen een instructeur die geen volgmotor heeft en die er wel een heeft maar gewoon liever in de auto zit.Denk dat ze bedoelen een instructeur die op de motor er achter rijd en niet lekker warm en droog in de auto er achteraan komt
Nou dit wordt een kleine self-pity party denk ik, maar toch dump ik het hier.
Ik heb als 29-jarige net mijn derde les gehad en hoe idioot enthousiast ik vorige week nog was, is het een beetje in mn schoenen gezakt. Ik hoor constant mensen die op hun 18e zijn begonnen en al van alles hebben gereden. Zware motoren of juist off-road avonturen, die lachend over de keren dat ze zijn gevallen vertellen en met alle souplesse hun fiets manouvreren of er als een fotomodel bovenop liggen. En dan denk ik aan mezelf, die als een verkrampte angsthaas op dat ding blij is als ik het meest ruime 8tje wat op het terrein past heb gehaald.
Vandaag nog praatte ik met twee meiden van 21 en 22 die met een 1000cc rondrijden en waarbij alles gewoon zo makkelijk lijkt en soepel gaat. Of verhalen waar mensen binnen een maand hun eerste examen al doen, terwijl het bij mij zo stroef lijkt te gaan. Ik ben bang dat ik gewoon te laat ben, dat ik er nooit 'bij zal horen'. Misschien is dit wel een bekend waar-ben-ik-aan-begonnen moment maar ik voel me een beetje een sukkeltje geloof ik. Hoe lang duurde het bij jullie voordat je echt voelde dat je het helemaal doorhad en je super vertrouwd voelde op een motor?
Zonder lukraak te veralgemeniseren zijn er toch duidelijk 4 tendensen van leeftijdscategorieën ’beginnende motards’ te onderscheiden:
A. De 18-21 jarigen die er dus van meet af aan bij zijn. De financiële mogelijkheden en de wil hebben om vol te investeren in een moto,naast ofi.pv. een auto. Deze cat.wordt mede door de max 35KW regelen duurdere verzekering ook ’beschermd’ tegen haar onstuimigheid en geringe (levens)ervaring. (Voor sommigen een levensbeschermende noodzaak, voor anderen een oneerlijke leeftijdsdiscriminatie en negatieve stigmatisatie vd moto tav andere voertuigen). Hebben het voordeel dat je op die leeftijd alles durft en kan als er maar genoeg volharding, geduld en middelen voor zijn.Scooter en fietsgewoontes zijn meer nadeel dan voordeel. Hoog risico om na enkele min of meer ernstige voorvallennooit meerop een moto te durven of kunnen.
Dat klopt hoor. In de ardennen als voorrijder een bocht compleet gemist, bij een boer door z'n openstaande hek gegaan over z'n erf, langs het raaampje waar z'n Fraub stond te koken en uiteindelijk gestopt vlak voor Bella1. En achter me 4 gasten die me gewoon gevolgd waren . Net Marquez achter Quartararo aanIk rij al ruim 35 jaar, en de ene keer gaat het rijden gewoon lekkerder/beter dan de andere keer. Waar dat door komt: geen idee, maar ik heb er nog steeds lol in.
En al die sterke verhalen moet je maar met een korreltje zout nemen; als je die verhalen moet geloven zijn alle motorrijders volleerde Moto GP coureurs .
Te laat ben je natuurlijk nooit.Nou dit wordt een kleine self-pity party denk ik, maar toch dump ik het hier.
Ik heb als 29-jarige net mijn derde les gehad en hoe idioot enthousiast ik vorige week nog was, is het een beetje in mn schoenen gezakt.
Of verhalen waar mensen binnen een maand hun eerste examen al doen, terwijl het bij mij zo stroef lijkt te gaan.
Ik ben bang dat ik gewoon te laat ben, dat ik er nooit 'bij zal horen'.
Hoe lang duurde het bij jullie voordat je echt voelde dat je het helemaal doorhad en je super vertrouwd voelde op een motor?
Misschien er off-topic maar ik moest er toch op reageren.. De categorie 40 - 55 mist in je verhaal. (Alsof iedereen hetzelfde is trouwens )D. De 55-60plusser (bijna)-gepensioneerde die nog even van z’n leven wil genieten op de moto. Deze hebben de meeste (levens)ervaring, de minste stress maar moeten toch heel wat wilskracht en moed opbrengen om ondanks de mindere fysieke veerkracht, tragere reflexen, stugger leerproces etc te slagen. Voor praktische redenen en comfort stapt vaak over naar de maxi scooter.
De topic lanceerder hoeft zich als twintiger dus helemaal niet te oud of laattijdig te voelen.
Misschien moeten we off topic starten om de 20 plussers uit te leggen dat je nergens te oud voor ben. Ik ben na 25 jaar drummer geweest te zijn op mijn 40ste begonnen met gitaar spelen. En speel inmiddels 10 jaar in een band als gitarist op mijn 45ste ben ik een Post HBO opleiding gaan volgen die ik in 3 jaar heb afgerond. Op mijn 49ste ben ik begonnen met downhill mountainbiken. Vorige week reed ik in mijn uppie TET sectie 13 in Frankrijk op een R1250GS <-- het klopt wel dat ie daar op sommige stukken wat zwaar voor isEen twintiger kan ouder zijn dan een zestiger Ik ben 58 en afgelopen zomer begonnen om op noppen op onverhade wegen rond te rijden en weer te kamperen. Ik heb voor de zekerheid nog even opgezocht wat midlife crisis is maar dat is het dus niet , ik vind het gewoon leuk om het te gaan doen.
De eerste zin zegt duidelijk dat ik niet wou veralgemeniseren; dwz natuurlijk zijn er 1000den andere categoriën motards maar ik heb er de 4 (volgens mij) meest voorkomende stereotypes uitgehaald.. is ook niet gebaseerd op nauwkeurig wetenschappelijk onderzoek ofzo..(dit is een forum waar m’n over alles-en-nog-wat lullen kan, mijn posts moet je zeker niet au sérieux nemen) Moet er voor U overal een ellenlange disclaimer bij trouwens? En 60+ staat letterlijk in D er zou enkel een cat E (¿90+ dan?) bij hoeven als Harley rijders eigenlijk vampieren zijn maar daar ben ik niet zeker van.Net als veel anderen ben ik ook pas 'later' begonnen aan mijn motor rijbewijs. Het begin kan om heel veel redenen moeilijk zijn.
- Omdat je als automobilist op de motor zit
- Angst om te vallen
- Je doet te veel je best voor de instructeur/ bang voor het oordeel
Probeer gewoon lekker te genieten op de motor. De skills komen vanzelf.
Misschien er off-topic maar ik moest er toch op reageren.. De categorie 40 - 55 mist in je verhaal. (Alsof iedereen hetzelfde is trouwens )
Maar cat. d. Alsof je bijna dood bent op je 55ste. Vorig jaar ging ik downhill in de Alpen. Op de MTB zwarte routes. De oudste in de groep was 62 en reed de gemiddelde twintiger het snot voor de ogen. Alsof je bang bent om buiten te komen na je 50ste omdat je zou kunnen struikelen over de drempel
Geen idee hoe oud je bent maar ik denk dat je beeld van 50+ niet helemaal juist is. En ik snap het ook wel weer want toen ik 20 was vond ik ze ook oud...
En Cat. E, de 60 plusser maakt geen deel meer uit van jouw maatschappij. Die sluit je ergens op om op het einde te wachten.
Grappige analyse
Hoe meer ervaring hoe beter je je uit een moeilijke situatie weet te redden.
Na een bijna-ongeval, <ja, heb ik ook een enkele keer> ga je daarna over nadenken, en dan blijkt dat ik precies goed heb gehandeld.
Op de één of andere manier doe je dat dan vanzelf!