Late beginner is nu een onzekere muts

Ik was 42 toen ik mijn eerste les nam begin dit jaar.
Je hebt dus nog ff te gaan.
 
Ik ben vorig jaar op mijn 28e begonnen met lessen en begin dit jaar afgereden. Heb in het verleden vaak gedacht om eraan te beginnen maar altijd gedacht dat het niets voor mij was, mijn broer reed altijd op schakelbrommers en mini bikes en dat soort dingen en als ik dat probeerde lukte het voor geen meter. Bij mijn eerste les vond ik het super gaaf dat het schakelen al redelijk ging aangezien ik daar heel erg tegenop zag, een paar lessen later lukte het voor geen meter met de langzame oefeningen en begon ik de hoop ook weer op te geven.

Uiteindelijk toch doorgezet en nu rijdt ik met veel plezier. Ik zie mezelf niet als iemand die heel goed kan rijden en ik geloof ook niet dat dat ooit gaat gebeuren, wat dat betreft ben ik toch meer van de 4 wielen, maar het is gewoon leuk om te rijden ook al ga je niet met je knie op de grond door de bocht of ben je soms wat aan het stunten met een U-turn. Zolang je er plezier in hebt is het goed en het is imo veel belangrijker om veilig te rijden dan om hard of stoer te rijden.

Over erbij horen zou ik me ook niet te veel zorgen maken. De meeste motor rijders maakt het geen zak uit hoe goed of slecht je rijdt maar vinden het gewoon leuk om de hobby te delen. De mensen die het belangrijk vinden dat je heel goed bent zou ik dan ook niet teveel aandacht aan besteden (al ben ik ze zelf nog niet tegen gekomen).

Soepel motorrijden leer je pas echt als je het rijbewijs hebt gehaald.
Dus gewoon lekker doorgaan met lessen.
Je kan het beste een instructeur hebben die zelf ook motor rijdt.
Zijn er motor instructeurs die niet zelf motor rijden dan?
 
Op mijn 18e begonnen, op mijn 19e gehaald.
3x over moeten doen, RBW papiertje maand uit en al de eerste afgeschreven..
Daarna nog een paar afschrijvingen op mijn naam staan, enkele last gehad van
menings verschillen tussen voorwiel en schrijfrem slot,
paar keer last gehad van zwaartekracht tot moeder aarde, of lompigheid.

De mooie verhalen, maar ook de verjaardag verhalen vertel ik gerust.

Dus kom op, je ben nergens te oud voor..
En geniet van het regenachtige weer op 2 wielen....
Is toch een hele andere wereld dan met 30'op 2 wielen...
Wat erger is, kom je vanzelf achter :Y O-)
 
Zonder lukraak te veralgemeniseren zijn er toch duidelijk 4 tendensen van leeftijdscategorieën ’beginnende motards’ te onderscheiden:
A. De 18-21 jarigen die er dus van meet af aan bij zijn. De financiële mogelijkheden en de wil hebben om vol te investeren in een moto, naast of i.pv. een auto. Deze cat. wordt mede door de max 35KW regel en duurdere verzekering ook ’beschermd’ tegen haar onstuimigheid en geringe (levens)ervaring. (Voor sommigen een levensbeschermende noodzaak, voor anderen een oneerlijke leeftijdsdiscriminatie en negatieve stigmatisatie vd moto tav andere voertuigen). Hebben het voordeel dat je op die leeftijd alles durft en kan als er maar genoeg volharding, geduld en middelen voor zijn. Scooter en fietsgewoontes zijn meer nadeel dan voordeel. Hoog risico om na enkele min of meer ernstige voorvallen nooit meer op een moto te durven of kunnen.
B. De 21-35 jarigen die eerst andere prioriteiten hadden en er nu wel de kans toe heeft. Zij hebben vaak de bijkomende druk dat ze voor tijd-, woon-werk en budgetaire redenen onmiddelijk moeten slagen. Mogen wel meteen een onbeperkt rijbewijs behalen en indien succes, het meeste potentieel om vele jaren woon-werk alsook reistouren, km’s motorijden te accumuleren. (Uiteindelijk de meest bekwame motards)
C. De 35-40plussers die gekozen hebben de moto alsnog in hun leven te brengen. Vaak uit sentiment omdat dit een uitgestelde jeugdwens was en/of omdat ze menen dat moto-woon/werk voor hun geschikter (leuker, vlotter, goedkoper,..) zou zijn dan auto of openbaar vervoer. Zij hebben meestal al heel wat auto rijervaring, minder haast en meer financiële middelen om extra lessen en herkansingen te investeren maar de nadelen van wat stuggere motoriek, wat mindere motivatie en ook de vaak ’slechte’ ingebakken rij-gewoontes/gedrag. Riskeerd een occasionele weekend en droogweer ’tourist’ motard te worden, vaak na een angstervaring of ’accident de parcours’ te véél.
D. De 55-60plusser (bijna)-gepensioneerde die nog even van z’n leven wil genieten op de moto. Deze hebben de meeste (levens)ervaring, de minste stress maar moeten toch heel wat wilskracht en moed opbrengen om ondanks de mindere fysieke veerkracht, tragere reflexen, stugger leerproces etc te slagen. Voor praktische redenen en comfort stapt vaak over naar de maxi scooter.

De topic lanceerder hoeft zich als twintiger dus helemaal niet te oud of laattijdig te voelen.
 
Laatst bewerkt:
Leeftijd maakt in mijn geval niet uit.
20 jaar en nog nooit brommer of scooter gereden.
Bij mijn allereerste les ben ik onder een stilstaande auto beland met de instructeur achterop. :+

Het volgende ongeluk duurde gelukkig weer een paar jaartjes.
 
Denk dat ze bedoelen een instructeur die op de motor er achter rijd en niet lekker warm en droog in de auto er achteraan komt;)
Ah op die manier. Hoeft niet per se slecht te zijn hoor, mijn instructeur had nog geen volgmotor dus reed er ook in de auto achteraan, maar ik was wel altijd in mijn eentje aan het lessen en kreeg de volledige aandacht. Persoonlijk heb ik dat liever dan een grote rijschool waar je met 3 mensen tegelijk bezig bent en de instructeur wel op de motor zit. Maar er is natuurlijk een verschil tussen een instructeur die geen volgmotor heeft en die er wel een heeft maar gewoon liever in de auto zit. ;)
 
Nou dit wordt een kleine self-pity party denk ik, maar toch dump ik het hier.

Ik heb als 29-jarige net mijn derde les gehad en hoe idioot enthousiast ik vorige week nog was, is het een beetje in mn schoenen gezakt. Ik hoor constant mensen die op hun 18e zijn begonnen en al van alles hebben gereden. Zware motoren of juist off-road avonturen, die lachend over de keren dat ze zijn gevallen vertellen en met alle souplesse hun fiets manouvreren of er als een fotomodel bovenop liggen. En dan denk ik aan mezelf, die als een verkrampte angsthaas op dat ding blij is als ik het meest ruime 8tje wat op het terrein past heb gehaald.

Vandaag nog praatte ik met twee meiden van 21 en 22 die met een 1000cc rondrijden en waarbij alles gewoon zo makkelijk lijkt en soepel gaat. Of verhalen waar mensen binnen een maand hun eerste examen al doen, terwijl het bij mij zo stroef lijkt te gaan. Ik ben bang dat ik gewoon te laat ben, dat ik er nooit 'bij zal horen'. Misschien is dit wel een bekend waar-ben-ik-aan-begonnen moment maar ik voel me een beetje een sukkeltje geloof ik. Hoe lang duurde het bij jullie voordat je echt voelde dat je het helemaal doorhad en je super vertrouwd voelde op een motor?

Gewoon lekker door gaan met lessen, bij de een duurt het wat langer dan bij de ander en dat is niet erg.
Ik heb in 6 lessen van 2 uur mijn motorexamen gehaald, maar dat kwam omdat ik al 2 a 3 jaar op een opgevoerde schakelbrommer reed en dus wel al jaren ervaring had met de know-how die ik kon toepassen op de motor. Jij zit pas bij je 3e les, je had mij moeten zien toen ik voor de derde keer op mijn schakelbrommer reed. Dus lekker verder lessen, de ene les gaat misschien makkelijker dan de ander, oefening baart kunst!

Verder moet je je niet blindstaren op die cc's. dat die meiden op 1000cc rijden zegt helemaal niets. Trekken ze dat ding helemaal open elke keer? De meeste motorrijders die op motoren met veel cc's rijden, kopen 'm niet om te jagen maar om gewoon vlot op te kunnen trekken en relatief laagtoerig rondom maximum snelheden op de wegen te rijden tov kleinere motoren. Of omdat ze vaak met passagier rijden en daarom meer koppel (trekkracht) willen hebben om vlotter door te kunnen rijden.
Je hebt 1000cc'ers die heel makkelijk te rijden zijn, zeker het jongere spul. Ik heb zelfs de Kawasaki Z H2 een startersmotor genoemd TOT 6.000 toeren, dat is één van de snelste 1000cc nakeds op de markt met 200pk. Zodra de supercharger erin komt (na 6.000 toeren) is ervaring zeker wel vereist. Maar daaronder? Zo mak als een lammetje en heel makkelijk mee te sturen. Ik heb nu 22 jaar mijn rijbewijs en rijd op een 650cc'er en op een 155cc'er. Ik koop bewust geen 1000cc omdat het onderhoud duurder is, de verzekeringspremie hoger, het verbruik een stuk hoger en ik er wel naar ga rijden omdat ik blijkbaar niet altijd de controle nog over mijn rechterhand heb.

Na je examen gewoon kijken voor een 400-700cc'er om mee te beginnen en misschien ga je wel nooit 1000cc rijden, dat is ook niet het (eind)doel, toch? Ik heb er na 22 jaar in elk geval nog steeds geen in de schuur staan en toch rijd ik ze binnendoor wel voorbij, al komt dat omdat zij de rechterhand vaker wel onder controle hebben. :+

Edit: en die meiden van 21 en 22 rijden dan op begrensde 1000cc'ers met 48 pk. Dat is wat anders dan met 150 pk.
 
Laatst bewerkt:
Zonder lukraak te veralgemeniseren zijn er toch duidelijk 4 tendensen van leeftijdscategorieën ’beginnende motards’ te onderscheiden:
A. De 18-21 jarigen die er dus van meet af aan bij zijn. De financiële mogelijkheden en de wil hebben om vol te investeren in een moto, naast of i.pv. een auto. Deze cat. wordt mede door de max 35KW regel en duurdere verzekering ook ’beschermd’ tegen haar onstuimigheid en geringe (levens)ervaring. (Voor sommigen een levensbeschermende noodzaak, voor anderen een oneerlijke leeftijdsdiscriminatie en negatieve stigmatisatie vd moto tav andere voertuigen). Hebben het voordeel dat je op die leeftijd alles durft en kan als er maar genoeg volharding, geduld en middelen voor zijn. Scooter en fietsgewoontes zijn meer nadeel dan voordeel. Hoog risico om na enkele min of meer ernstige voorvallen nooit meer op een moto te durven of kunnen.
*O**O**O**O*
Ik behoor tot de eerste Cat.
En wat niet van toepassing is maar weg gestreept...
 
En vergeet ook niet dat iedereen zichzelf een geweldig goede motorrijder vindt, terwijl de praktijk vaak heel anders is. De verhalen die je soms uit iemand zijn mond hoort komen terwijl je weet dat ze rijden als een natte dweil 8)7

Oftewel, gewoon lekker lessen en dat rijbewijs halen. Tenzij je voorheen veel met brommers hebt gereden, begin je vanaf nul.
 
Bij het lessen gaat het per keer weer beter, soms weer eens een rotles tussendoor, na het behalen van je rijbewijs begint dat stukje weer even opnieuw, rijden rijden rijden , na de winterstop ook weer even terug komen van waar je was. Met een krat bier op krijg ik overal verstand van en rij ik als een duivel. ik rij alleen nooit met drank op. Ik had een redelijk zware motor gekocht als eerste, dat is ook niet handig, duurd langer voor het vertrouwen. Maar nu moet ik mezelf weer terug zetten af en toe, dan jank je iedereen het stoplicht voorbij , springt ie op groen , nog meer gas en net nog tussen het laatste gaatje vooraan. Ook niet goed.
sucses komt goed.
 
Mooie verhalen 🙂. Zelf op m'n 19e m'n rijbewijs gehaald. Alleen A. Daarna jaarlijks zo'n 40-50d km weggereden. Zomaar, vakantie, woonwerk. Ik reed altijd.
Maak je niet te druk, neem de tijd, en geniet ervan!
 
Ik rij al ruim 35 jaar, en de ene keer gaat het rijden gewoon lekkerder/beter dan de andere keer. Waar dat door komt: geen idee, maar ik heb er nog steeds lol in.

En al die sterke verhalen moet je maar met een korreltje zout nemen; als je die verhalen moet geloven zijn alle motorrijders volleerde Moto GP coureurs :+.
 
Ik rij al ruim 35 jaar, en de ene keer gaat het rijden gewoon lekkerder/beter dan de andere keer. Waar dat door komt: geen idee, maar ik heb er nog steeds lol in.

En al die sterke verhalen moet je maar met een korreltje zout nemen; als je die verhalen moet geloven zijn alle motorrijders volleerde Moto GP coureurs :+.
Dat klopt hoor. In de ardennen als voorrijder een bocht compleet gemist, bij een boer door z'n openstaande hek gegaan over z'n erf, langs het raaampje waar z'n Fraub stond te koken en uiteindelijk gestopt vlak voor Bella1. En achter me 4 gasten die me gewoon gevolgd waren 😁. Net Marquez achter Quartararo aan
 
Voor de ouderen onder ons was het vroeger makkelijker om het begin om het motorrijden onder de knie te krijgen je begon op een oude brommer toen je jaar 12 a of toch ietsjes ouder aan leeftijd je croste op een veldje in de buurt op oude cross brommers wij zelf reden bij Haarlemmer weg ( telegraaf )bij het terrein mca cross terrein voor dat alles bebouwd was en toen nog niet wegstuurt werd

Om de koppeling en het gas beheersen en remmen het sturen en vooral met vallen en opstaan we reden over oude auto heen en tegen de dijken op tot boven schuin naar beneden draaide 8 als speedway motoren .en verkeerd weg glijden als het fout ging werd bestraft naar beneden glijden . hahah ( later ) pakte we de trappen van het raad huis voor dat de politie kwam opdagen

lol en veel plezier blauwe plekken maar we leren van mekaar hoe en wat en vooral veel op je bek gaan ooit is geteld -----43 in 1 jaar En nog nog vele keren daarna dat was de basis van op de grote weg rijden machine beheersing dus waarom
waarom lessen weet niet eens meer wat het nu kost vandaag de dag per les .:+

Kantekening zit er ook aan de kleine landjes of vrij rijden om te crossen zijn er niet meer of stukken minder .maar
wat let je om een trial motor crossmotor of iet dergelijks te kopen om lid te worden van een club om daar vrij te rijden en daar de beginselen onder de knie te krijgen .

Daarna verkopen of houden ? lijkt me stukken goed koper dan 25 of 30 lessen nemen van een x bedrag om
om alleen om in het begin de koppeling gas en remmen onder de knie krijgen en alles wat daarna komt aan verplicht kost de eerste 5 lessen bespaar je zeker op die manier .

o, ja daarna komen de vervolg cursussen terrein rijden voor diegene de beginner die van het pad af wil of de gevorderder rijder voor die iets meer wilt neem dat geld ook nog even bij mee . ;)

Zo zie je er zijn nog mogelijks heden op een veiliger manier op jouw tempo zonder druk zolang als je wilt aan uren voor veel minder geld

vroeger was zo gek niet .:t
 
Ik was 44 toen ik begon met lessen…
Nu 47 en heb nu mijn 8ste motor O-)
Begonnen met 600cc’s, maar kon er niet aan wennen.
Vorig jaar een KTM 200 Duke gekocht en een jaar heerlijk op gereden.
Nu heb ik pas het gevoel dat ik weet hoe het werkt.
De KTM heb ik een paar maand terug ingeruild op een lekkere old school Kawasaki GPZ500S uit ‘93.

Neem de tijd voor je lessen…je bent pas 29 en nog jaren om van het motorrijden te genieten!
 
Nou dit wordt een kleine self-pity party denk ik, maar toch dump ik het hier.

Ik heb als 29-jarige net mijn derde les gehad en hoe idioot enthousiast ik vorige week nog was, is het een beetje in mn schoenen gezakt.

Of verhalen waar mensen binnen een maand hun eerste examen al doen, terwijl het bij mij zo stroef lijkt te gaan.
Ik ben bang dat ik gewoon te laat ben, dat ik er nooit 'bij zal horen'.
Hoe lang duurde het bij jullie voordat je echt voelde dat je het helemaal doorhad en je super vertrouwd voelde op een motor?
Te laat ben je natuurlijk nooit.
Jij doet als 29-jarige nu jouw rijlessen. Ik was 27 toen ik leste en examen deed.
Oke, ik deed 1 rijles en ging daarna OP voor het examen. Sindsdien al 40 jaar zonder brokken. <afkloppen>
Nee, ik had toen niet eens de tijd om mijn moed kwijt te raken. Op dat moment stond er al een A in mijn RBW.

Bedenk dat je pas echt leert rijden als je het RBW hebt en zelf veel km's gaat maken. Dan komt er ook vertrouwen.
Het 'helemaal doorhebben' dat is er eigenlijk nooit. Iedere rit leer je weer iets bij. <voor mij nog steeds>
Jazeker, zijn er ook bij mij in die 40jr wel hachelijke momenten geweest. Soms geluk, maar na veel jaren steeds meer ervaring.

Hoe meer ervaring hoe beter je je uit een moeilijke situatie weet te redden.
Na een bijna-ongeval, <ja, heb ik ook een enkele keer> ga je daarna over nadenken, en dan blijkt dat ik precies goed heb gehandeld.
Op de één of andere manier doe je dat dan vanzelf!
 
Net als veel anderen ben ik ook pas 'later' begonnen aan mijn motor rijbewijs. Het begin kan om heel veel redenen moeilijk zijn.
- Omdat je als automobilist op de motor zit
- Angst om te vallen
- Je doet te veel je best voor de instructeur/ bang voor het oordeel
Probeer gewoon lekker te genieten op de motor. De skills komen vanzelf.
D. De 55-60plusser (bijna)-gepensioneerde die nog even van z’n leven wil genieten op de moto. Deze hebben de meeste (levens)ervaring, de minste stress maar moeten toch heel wat wilskracht en moed opbrengen om ondanks de mindere fysieke veerkracht, tragere reflexen, stugger leerproces etc te slagen. Voor praktische redenen en comfort stapt vaak over naar de maxi scooter.

De topic lanceerder hoeft zich als twintiger dus helemaal niet te oud of laattijdig te voelen.
Misschien er off-topic maar ik moest er toch op reageren.. De categorie 40 - 55 mist in je verhaal. (Alsof iedereen hetzelfde is trouwens :] )
Maar cat. d. Alsof je bijna dood bent op je 55ste. Vorig jaar ging ik downhill in de Alpen. Op de MTB zwarte routes. De oudste in de groep was 62 en reed de gemiddelde twintiger het snot voor de ogen. Alsof je bang bent om buiten te komen na je 50ste omdat je zou kunnen struikelen over de drempel :)
Geen idee hoe oud je bent maar ik denk dat je beeld van 50+ niet helemaal juist is. En ik snap het ook wel weer want toen ik 20 was vond ik ze ook oud...
En Cat. E, de 60 plusser maakt geen deel meer uit van jouw maatschappij. Die sluit je ergens op om op het einde te wachten.
Grappige analyse :)
 
Een twintiger kan ouder zijn dan een zestiger-O- Ik ben 58 en afgelopen zomer begonnen om op noppen op onverhade wegen rond te rijden en weer te kamperen. Ik heb voor de zekerheid nog even opgezocht wat midlife crisis is maar dat is het dus niet :P, ik vind het gewoon leuk om het te gaan doen.
 
Een twintiger kan ouder zijn dan een zestiger-O- Ik ben 58 en afgelopen zomer begonnen om op noppen op onverhade wegen rond te rijden en weer te kamperen. Ik heb voor de zekerheid nog even opgezocht wat midlife crisis is maar dat is het dus niet :P, ik vind het gewoon leuk om het te gaan doen.
Misschien moeten we off topic starten om de 20 plussers uit te leggen dat je nergens te oud voor ben. Ik ben na 25 jaar drummer geweest te zijn op mijn 40ste begonnen met gitaar spelen. En speel inmiddels 10 jaar in een band als gitarist :) op mijn 45ste ben ik een Post HBO opleiding gaan volgen die ik in 3 jaar heb afgerond. Op mijn 49ste ben ik begonnen met downhill mountainbiken. Vorige week reed ik in mijn uppie TET sectie 13 in Frankrijk op een R1250GS <-- het klopt wel dat ie daar op sommige stukken wat zwaar voor is :+
On Topic - alles wat nieuw is, is even spannend in het begin. Dus @Noala het is helemaal OK dat je het spannend vindt. Het is gevaarlijker als je als beginnend motorrijder (ongeacht leeftijd) geen gevaren ziet en zonder angst rijdt.
 
Net als veel anderen ben ik ook pas 'later' begonnen aan mijn motor rijbewijs. Het begin kan om heel veel redenen moeilijk zijn.
- Omdat je als automobilist op de motor zit
- Angst om te vallen
- Je doet te veel je best voor de instructeur/ bang voor het oordeel
Probeer gewoon lekker te genieten op de motor. De skills komen vanzelf.

Misschien er off-topic maar ik moest er toch op reageren.. De categorie 40 - 55 mist in je verhaal. (Alsof iedereen hetzelfde is trouwens :] )
Maar cat. d. Alsof je bijna dood bent op je 55ste. Vorig jaar ging ik downhill in de Alpen. Op de MTB zwarte routes. De oudste in de groep was 62 en reed de gemiddelde twintiger het snot voor de ogen. Alsof je bang bent om buiten te komen na je 50ste omdat je zou kunnen struikelen over de drempel :)
Geen idee hoe oud je bent maar ik denk dat je beeld van 50+ niet helemaal juist is. En ik snap het ook wel weer want toen ik 20 was vond ik ze ook oud...
En Cat. E, de 60 plusser maakt geen deel meer uit van jouw maatschappij. Die sluit je ergens op om op het einde te wachten.
Grappige analyse :)
De eerste zin zegt duidelijk dat ik niet wou veralgemeniseren; dwz natuurlijk zijn er 1000den andere categoriën motards maar ik heb er de 4 (volgens mij) meest voorkomende stereotypes uitgehaald.. is ook niet gebaseerd op nauwkeurig wetenschappelijk onderzoek ofzo..(dit is een forum waar m’n over alles-en-nog-wat lullen kan, mijn posts moet je zeker niet au sérieux nemen) Moet er voor U overal een ellenlange disclaimer bij trouwens? En 60+ staat letterlijk in D er zou enkel een cat E (¿90+ dan?) bij hoeven als Harley rijders eigenlijk vampieren zijn maar daar ben ik niet zeker van.
De post was ook gericht aan de topicstarter opdat zij zich zelfzekerder zou voelen gelet haar (toch nog jonge) leeftijdscat. .niet om iedereen te schofferen ofzo.. Sorry als dat voor U zo overkomt omdat je jezelf er niet in erkend

Ps de specifieke cat. 40-55 heb ik er bewust niet in gezet omdat ik daar zelf in zit, wel tof dat jij dit subtiele grapje opgemerkt hebt!
 
Laatst bewerkt:
Ik zou me niet te druk maken.
En vooral niet naar andere mensen kijken.

Als jij graag wil motorrijden dan komt het helemaal goed.
En wil je een opsteker kijk dan eens naar itchy boots op youtube.

Voor de rest, blijf lekker op MF kijken voor tips en trucs.
 
Ik was ook rond de 30 toen ik ging lessen, is toch niks mis mee.

Je hebt net 3 lessen gehad joh..logisch toch dat je nog onzeker bent. Dat duurt wel even hoor voor je kan lezen en schrijven met een motor, helemaal met lessen als je maar een uurtje per week er op zit. Heel normaal, niet druk om maken.

Geniet van de ritjes en die achtjes gaan vanzelf beter.
 
Hoe meer ervaring hoe beter je je uit een moeilijke situatie weet te redden.
Na een bijna-ongeval, <ja, heb ik ook een enkele keer> ga je daarna over nadenken, en dan blijkt dat ik precies goed heb gehandeld.
Op de één of andere manier doe je dat dan vanzelf!

Daarom heb ik dus ook altijd een camera aan als ik rijd (motor en auto). Bij gevaarlijke situaties kan ik dan eens terugkijken waarom het precies (bijna) fout ging en daar weer van leren.
 
Terug
Bovenaan Onderaan