Late beginner is nu een onzekere muts

Ik moest ook even op zoek naar mijn categorie maar het was 40+ 🧔 En het klopte aardig, altijd al willen doen maar in de tijd van kleine kinderen had hier iemand een mening over die ik beter kom accepteren. Nu de kids geen kids meer zijn zei ik zo tussen neus en lippen door om mijn rijbewijs te gaan halen. Maar ja onverwacht zei zoonlief, leuk , ga ik met je mee!
 
Daarom heb ik dus ook altijd een camera aan als ik rijd (motor en auto). Bij gevaarlijke situaties kan ik dan eens terugkijken waarom het precies (bijna) fout ging en daar weer van leren.

Ik ben al zou oud dat ik een dashcam nodig heb om de weg terug te vinden.

Maar ik heb ook, zoals iedereen wel eens een oeps momentje.

Paar maanden terug in de ardennen mezelf verslikt in een bocht en net niet de vangrail geraakt, en ooit eens net niet een dijkje afgereden.

Ik ben geen Rossi dus moet me ook niet zo willen gedragen.
 
Ik moest ook even op zoek naar mijn categorie maar het was 40+ 🧔 En het klopte aardig, altijd al willen doen maar in de tijd van kleine kinderen had hier iemand een mening over die ik beter kom accepteren. Nu de kids geen kids meer zijn zei ik zo tussen neus en lippen door om mijn rijbewijs te gaan halen. Maar ja onverwacht zei zoonlief, leuk , ga ik met je mee!

Die van mij gaat eindelijk ook lessen, gaat een 3 daagse cursus doen.
Lijkt me geweldig om met hem lekker te gaan rijden.
 
Die van mij gaat eindelijk ook lessen, gaat een 3 daagse cursus doen.
Lijkt me geweldig om met hem lekker te gaan rijden.
Het is ook supergaaf, we zijn afgelopen zomer op pad geweest door europa/vogezen belgie/luxemburg en het zwarte woud.
ondanks dat het supergaaf is heb je ook je momentjes ” snelgroei van grijze haren’ Ga je de bocht door en mis je wat in de spiegel, dan moet je terug met alle opties in je hoofd. Het was dan gelukkig , ja ik moest pissen of me koffer zat niet dicht,…..
Maar ik ben nu alweer aan het kijken naar kampeer spullekes voor volgend jaar.
Voor de topic starter , om door te zetten : Het zijn echt supergave vakanties , veel mooier en vrijer dan met je bakkes in de auto.
 
  • Leuk
Waarderingen: Tcat
Ik ben al zou oud dat ik een dashcam nodig heb om de weg terug te vinden.

Maar ik heb ook, zoals iedereen wel eens een oeps momentje.

Paar maanden terug in de ardennen mezelf verslikt in een bocht en net niet de vangrail geraakt, en ooit eens net niet een dijkje afgereden.

Ik ben geen Rossi dus moet me ook niet zo willen gedragen.

Je kan ook navigatie gebruiken, is ook nog eens sneller dan het 100.000 stratenboek. :o
De camera gebruik ik met name meer ook voor interacties met andere weggebruikers, meestal gaan de bochten mij wel goed af op een keer een haarspeldbocht na op Tenerife op nat wegdek en met mist wat aan kwam rollen. Gelukkig was er geen tegenligger, anders zat ik op de motorkap, dat ging echt te breed. :) Het was dan ook een vrij smalle weg, maar haarspeldbochten naar rechts en dan steil naar boven met weinig zicht op tegenliggers, daar moet ik nog meer mee oefenen. Gaat in Nederland niet.
 
Je kan ook navigatie gebruiken, is ook nog eens sneller dan het 100.000 stratenboek. :o
De camera gebruik ik met name meer ook voor interacties met andere weggebruikers, meestal gaan de bochten mij wel goed af op een keer een haarspeldbocht na op Tenerife op nat wegdek en met mist wat aan kwam rollen. Gelukkig was er geen tegenligger, anders zat ik op de motorkap, dat ging echt te breed. :) Het was dan ook een vrij smalle weg, maar haarspeldbochten naar rechts en dan steil naar boven met weinig zicht op tegenliggers, daar moet ik nog meer mee oefenen. Gaat in Nederland niet.
Je kan dat gevorderde bochtenwerk het best ook mentaal oefenen, in combinatie met in "Nederland" tevens werken aan je voertuigbeheersing (gas, koppeling, zithouding) door bijvoorbeeld op een vrij parkeerterrein hele korte bochtjes te nemen waarbij je

-zowel niet (bijna) omvalt
-en niet te wijd gaat.

Beheersing van moeilijke situaties zoals die je hierboven noemt, lukken meestal niet op de automatische piloot als je je er niet eerst mentaal en in de praktijk op hebt voorbereid.

Oefenen altijd van makkelijk naar moeilijker. Zelf heb ik eerst motorracen op tv gekeken en vervolgens in een bekende bocht steeds 5km/h harder gegaan totdat mijn (ver uitgestoken) knie aan de grond kwam, later ook in de regen. Zonder rijlessen of circuittraining.
 
Volgens mij is de enige relevante vraag: vind je het leuk? Heb je er plezier in? (even los van de angst die je nu hebt)

Want zo niet, wat doe je jezelf dan aan? En zo ja, dan zijn alle andere dingen waar je je druk om maakt bijzaak. Zoals je hebt gelezen in de vele reacties gaan mensen op allerlei leeftijden starten met motorrijlessen, slaagt de één met 10 en de ander met 100 lessen, heeft iedereen schrik- en angstmomenten zowel tijdens het lessen als de jaren die erop volgen, rijdt iedereen de motor die hij/zij fijn vindt rijden etc. Het is niet relevant wat een ander doet of vindt, het gaat erom wat JIJ graag wil ;)
 
Laatst bewerkt:
Je kan dat gevorderde bochtenwerk het best ook mentaal oefenen, in combinatie met in "Nederland" tevens werken aan je voertuigbeheersing (gas, koppeling, zithouding) door bijvoorbeeld op een vrij parkeerterrein hele korte bochtjes te nemen waarbij je

-zowel niet (bijna) omvalt
-en niet te wijd gaat.

Beheersing van moeilijke situaties zoals die je hierboven noemt, lukken meestal niet op de automatische piloot als je je er niet eerst mentaal en in de praktijk op hebt voorbereid.

Oefenen altijd van makkelijk naar moeilijker. Zelf heb ik eerst motorracen op tv gekeken en vervolgens in een bekende bocht steeds 5km/h harder gegaan totdat mijn (ver uitgestoken) knie aan de grond kwam, later ook in de regen. Zonder rijlessen of circuittraining.
Dus in jouw optiek ga je van porno kijken uiteindelijk beter n*ken 🤔?









:+.
 
Laatst bewerkt:
Tsja als depressief wilt worden moet je jezelf vooral met anderen gaan vergelijken, want je gaat altijd wel iemand vinden waar het gras groener lijkt.

Ten tweede heb je net je derde les gehad, na 3 lessen kun je niks na 30 uur kun je het een beetje bij 300 uur kun je het redelijk en bij 1000 uur ben je redelijk ervaren, ten minste als je je grenzen blijft verleggen een hoop mensen blijven de rest van hun leven in de eerste 30-300 uur fase steken.

Focus op jezelf doe je eigen ding op je eigen tempo, dan blijft het leuk (en veilig).
 
Joh, bij de derde les was mijn examen al aangevraagd.....................................42 jaar geleden. En ik ben nog steeds een kluns op de motor, okee, ik rijd dan een custom, met geen bodemvrijheid, lomp in bochten en amper remvermogen, harder dan 120 wil dat kreng toch niet, maar goed, wat een lol heb ik als ik rijd, dan wachten ze maar effe tot ik de bocht door ben, dan houden ze maar effe het gas in als ik achterblijf. Ik rij voor mijzelf en neit voor een ander, dus wat een ander zegt of denkt, boeien
 
Nou dit wordt een kleine self-pity party denk ik, maar toch dump ik het hier.

Ik heb als 29-jarige net mijn derde les gehad en hoe idioot enthousiast ik vorige week nog was, is het een beetje in mn schoenen gezakt. Ik hoor constant mensen die op hun 18e zijn begonnen en al van alles hebben gereden. Zware motoren of juist off-road avonturen, die lachend over de keren dat ze zijn gevallen vertellen en met alle souplesse hun fiets manouvreren of er als een fotomodel bovenop liggen. En dan denk ik aan mezelf, die als een verkrampte angsthaas op dat ding blij is als ik het meest ruime 8tje wat op het terrein past heb gehaald.

Vandaag nog praatte ik met twee meiden van 21 en 22 die met een 1000cc rondrijden en waarbij alles gewoon zo makkelijk lijkt en soepel gaat. Of verhalen waar mensen binnen een maand hun eerste examen al doen, terwijl het bij mij zo stroef lijkt te gaan. Ik ben bang dat ik gewoon te laat ben, dat ik er nooit 'bij zal horen'. Misschien is dit wel een bekend waar-ben-ik-aan-begonnen moment maar ik voel me een beetje een sukkeltje geloof ik. Hoe lang duurde het bij jullie voordat je echt voelde dat je het helemaal doorhad en je super vertrouwd voelde op een motor?

Ik denk dat je het belangrijkste mist: Haal je er plezier uit?

De meeste zijn zonder het talent van een wereldkampioen geboren. Als dat de voorwaarde was reden er weinig mensen motor :).

Probeer, ervaar en geniet. Wat maakt het jou uit wat de rest van de wereld doet of kan.
 
Nou, ik zei het al, er zit wel een onnodig stress-dingetje (dat je toch vaker hoort) bij beginners die denken dat een 1000cc veel moeilijker is dan een 500cc of zo. Alsof je een soort speciale advanced skillset moet hebben om met zo'n grote zware bonk overtolligheid te rijden.

Ik bedoel, don't get me wrong, ik houd er ook van, maar maar overtollig is het absoluut, en iets zeggen over je volwassenheid als rijder doet het absoluut niet.

Het feit dat we nu ook getrapte rijbewijzen per vermogenscategorie hebben werkt die indruk misschien ook onterecht en ongewenst in de hand.

Anyway, als je dat nou eerst eens van je afzet als beginner, dat er somehow iets is om tegenop te kijken als iemand op een hele dikke motor rijdt. Ik hoor dat namelijk toch wel vaak.

Werkelijk iedereen kan leren de gashendel van een 1000+cc open te trekken, daar kun je niets uit afleiden. Problemen vóór zijn met goede anticipatie i.p.v. er steeds van weg-accelereren omdat je toch 1000+cc hebt, veilig, soepel en sociaal file-filteren, stabiel en zelfverzekerd bochtengedrag, een goed gekozen en goed onderhouden motorfiets bij iemand die veel kilometers maakt, skills op speciale terreinsoorten, gymkhana skills... Dàt soort dingen kun je tegenop kijken.
 
  • Leuk
Waarderingen: dgr
Op mijn 40 ste begonnen, nooit iets met motor en 2 wielen gereden, enkel 4 wielen.
Zelfs dat ding starten en draaiende houden, bij vertrek uit stilstand, lukte de eerste uren niet.

Gewoon koppig zijn en doorzetten. En voldoende geld hebben, want lessen is niet goedkoop.
 
Op mijn 40 ste begonnen, nooit iets met motor en 2 wielen gereden, enkel 4 wielen.
Zelfs dat ding starten en draaiende houden, bij vertrek uit stilstand, lukte de eerste uren niet.

Gewoon koppig zijn en doorzetten. En voldoende geld hebben, want lessen is niet goedkoop.
Tja ,toch zijn er mensen die het gewoon niet in zich hebben,is vrij zeldzaam maar het komt voor,zijn overigens
vaker vrouwen dan heren.
 
Ik rijd ongeveer 30.000 km per jaar, met verschillende motoren. Nu kan ik met mijn volgeladen Kawasaki gtr 1400 (op vakantie) gewoon geen straatje keren....

Had vandaag een dag vrij, en vanmiddag de koffers vol met boeken gegooid, en op een industrieterrein een uurtje wezen oefenen 🙈

Zal er vast heel gek uitgezien hebben, maar zoiets werkt wel om te oefenen.

Zo, vind ik de bochten training in Lelystad ook een goede. Hard gaat het niet, maar je leert een hoop.
 
Zal er vast heel gek uitgezien hebben, maar zoiets werkt wel om te oefenen.
Oefenen werkt sowieso. Iedere proefrit, iedere leenmotor, iedere motor waar ik ooit op zit, en ik doe even een rondje AVB. Je moet dat onderhouden. En het helpt trouwens ook met rare onbalans voelen bij een tweedehands... Als een halve draai rechts heel lekker gaat maar links helemaal niet, twee keer nadenken voor je koopt :)

Het gemak van die AVB-achtige moves wordt trouwens weliswaar niet heel anders van een zwaardere motor of een hoger vermogen, maar wel degelijk door belading, waardoor de achterkant topzwaar wordt (dan kan het nog steeds, maar voelt het gewoon raar). Of moet je het voor de gein eens proberen met een passagier, dat is ook niet te doen. Hoewel mijn motorinstructeur het ooit met mij achterop deed bij mijn eerste lessen, en dat was knap want ik woog toen al over de 100 kilo en maakte allerlei schrikbewegingen.
 
Er zijn zoveel reacties gekomen dat ik niet op alles kan reageren, maar.....echt leuk om zo al die enorm verschillende ervaringen te lezen en hoe iedereen op hun eigen manier hun weg heeft gevonden. En inderdaad enorm veel wijze woorden, ik kan maandag weer met vers vertrouwen opstappen denk ik zo;) Ben ook gewoon ERG ongeduldig en wil nú mn rijbewijs. helaas....
 
Er zijn zoveel reacties gekomen dat ik niet op alles kan reageren, maar.....echt leuk om zo al die enorm verschillende ervaringen te lezen en hoe iedereen op hun eigen manier hun weg heeft gevonden. En inderdaad enorm veel wijze woorden, ik kan maandag weer met vers vertrouwen opstappen denk ik zo;) Ben ook gewoon ERG ongeduldig en wil nú mn rijbewijs. helaas....
Ik heb geleerd om ook te genieten van de reis. Iedere keer dat je een nieuwe verrichting leert, of hem beter kan dan de vorige keer is een mooie stap. En iedere keer zal jouw instructeur concluderen dat je beter rijdt. Als je daarvan kunt genieten, kom je toevallig een keer een examinator tegen tijdens 1 van je avonturen, die jou naar het gemeentehuis stuurt om een rijbewijs op te halen.
 
Ik herken het heel goed wat je zegt @Noala .
Ik ben dit jaar begonnen, met m'n 36 na 25 jaar willen maar niet (kunnen) doen. (Zie het topic wat ook al eerder is genoemd hier).
Ik gooi mijn frustraties in dat topic eruit. Niet per se om een 'there, there' te krijgen, maar vooral ook om te zien dat je niet de enige bent die ups en downs heeft.
Ik ben al lang blij dat mijn instructeur me nog niet opgegeven heeft (vandaag les 4 gereden). En zowaar hem betrapt op een foutje 😂; motor sloeg af, want standaard stond nog uit. (Praten en breien tegelijk kent ook niet hihi)
Heel fijn om te zien dat ook ervaren rijders wel eens een 'oh jaatje' of 'shit' hebben.
Ik denk nog teveel na en wil het inderdaad goed doen voor de instructeur (people pleaser by heart)... Tsja, of ik dát nog eens af gaat leren.... Who knows....
 
Laat je niet zo onzeker maken... praatjes hebben we allemaal. Rechtdoor rijden kun je een baviaan ook leren, ook op een 1000cc; afschuinen is een ander verhaal. Ik vond het een ramp (ander woord voor uitdaging), heb gereden vanaf m'n 21ste, tijdje gestopt en heropstapper sinds 2000. Rijinstructeur is tijdens mijn lessen jaren ouder geworden, maar uiteindelijk.... ja hoor, hoera! Dus, lekker doorzetten! Succes!
 
Terug
Bovenaan Onderaan