MeanBlueMan stopt als Moderator !

[IJzervreter]

Inmiddels heb ik met de Admin op de achtergrond nog wat contact gehad, hij verontschuldigde zich voor zijn lompe gedrag in mijn richting evenals dat ik me verontschuldigde dat ik eea zo op het openbare deel van het forum neerkwakte.

Ik had de frustratie opgedaan op/door het forum en vond dat ik het dan daar ook weer kwijt mocht, er was ook geen woord aangelogen maar kan me voorstellen dat het niet fijn is om het zo te lezen.

Het is raar. Ik voel me best bevrijd, er is niets meer wat ik 'moet' ... ik moet m'n laptop niet opstarten, ik moet niet M-F openen, ik moet geen topicreports lezen en reageren en mod dingen doen.... als ik al M-F open kan ik klikken en doen wat ik wel of niet wil

Aan de andere kant.... het forum is bijzonder belangrijk geweest in mijn leven. Ik heb er van scrap een goed functioneren zijspan gemaakt, met behulp van een geweldig stel mafkezen die er ieder op hun manier enorm veel verstand van hadden, ik heb er een voor mij bijzonder belangrijk topic lopen over mijn aanrijding en de gevolgen die dat had....volgens mij oprecht een van de indrukwekkendste topic's van M-F.
En er ontstond een topic dat mensen heeft geïnspireerd maar voor mij belangrijker, wat mij heeft geholpen in de meest zware tijd van mijn leven.
Ik heb er ooit, samen met @Trasos, een motor gewonnen en in dat proces is een vriendschap ontstaan zoals ik niet eerder heb gekend.
Ooit stond ik als eerste ( na familie ) aan zijn bed na een vreselijke klapper en vorig jaar stond hij als eerste aan mijn bed na mijn vreselijke klapper.
En ik heb er de liefde van m'n leven gevonden in @MeanGreenGirl. Twee Moderatoren die elkaar vinden dankzij een forum en uiteindelijk trouwen en gelukkig zijn.... best cool

En zo zou ik nog even door kunnen mijmeren.... maar ik heb r ff geen zin in, heb andere dingen te doen en doe m'n laptop lekker weer even dicht

Als je even afstand neemt zie je het vaak anders.

 

[Rob RD]

@MeanBlueMan als ik het laatste verhaal zo lees is er toch niet zó veel dat je gemist zou hebben als je niet Moderator was geweest. Uiteraard is het me wel waarschijnlijk dat je MGG juist in de mod-club tegen het lijf gelopen bent ( dat moet aangenaam geweest zijn ) maar als het lot dat bepaald hadzou dat toch wel gebeurd zijn

 

[kuncing]

@MeanBlueMan als ik het laatste verhaal zo lees is er toch niet zó veel dat je gemist zou hebben als je niet Moderator was geweest. Uiteraard is het me wel waarschijnlijk dat je MGG juist in de mod-club tegen het lijf gelopen bent ( dat moet aangenaam geweest zijn ) maar als het lot dat bepaald hadzou dat toch wel gebeurd zijn

Ook als niet-mod kun je op een forum prima iemand tegen het lijf lopen en daar gelukkig mee worden, weet ik uit ervaring

 

[Rob RD]

En ik denk dat je geen moderator hoeft te zijn om de mooie dingen van een community te ervaren, voor je zit het vleesgeworden voorbeeld van hoeveel mooie dingen het forum iemand kan brengen. Ik heb er vrienden bij, motoren voor niks gekregen, ervaringen opgedaan. Keerzijde van diemedaille is dat een extra wereld ook teleurstellingen meebrengt zoals het verliezen van mensen, sloopkogel, evil beaver, wout...

 

[Rob RD]

Een groot voordeel van moderator zijn is dat je er mee kan stoppen

 

[MeanBlueMan]

@MeanBlueMan als ik het laatste verhaal zo lees is er toch niet zó veel dat je gemist zou hebben als je niet Moderator was geweest. Uiteraard is het me wel waarschijnlijk dat je MGG juist in de mod-club tegen het lijf gelopen bent ( dat moet aangenaam geweest zijn ) maar als het lot dat bepaald hadzou dat toch wel gebeurd zijn

Dat had het lot idd al besloten

En ik denk dat je geen moderator hoeft te zijn om de mooie dingen van een community te ervaren, voor je zit het vleesgeworden voorbeeld van hoeveel mooie dingen het forum iemand kan brengen. Ik heb er vrienden bij, motoren voor niks gekregen, ervaringen opgedaan. Keerzijde van diemedaille is dat een extra wereld ook teleurstellingen meebrengt zoals het verliezen van mensen, sloopkogel, evil beaver, wout...

Die keerzijde....die ken ik niet.
Maar dat ligt aan mijn manier van met de dood omgaan. Alhoewel er echt wel mensen 'mij zijn ontnomen' ( wat klinkt dat egoïstisch, alsof het om mij gaat in zo'n geval ) blijft bij mij de blijheid dat ik ze heb leren kennen en mee heb mogen maken.
Als je dood gaat, dan ben je er niet meer. Klaar over, het heeft dan geen nut om daar verdrietig over te zijn, je zult verder moeten met die wetenschap en met het leven.
Voor mijn gevoel, puur 100% persoonlijk dus, heb je dan bij leven die mensen niet genoeg gegeven, als je na hun dood nog verdrietig moet zijn.
Als ik die mensen genoeg (terug)gegeven heb, dan heb ik er vrede mee.
Sommige mensen vatten het op als dat ik er te licht overheen stap, die mensen snappen mijn manier niet.

Ik kan het gewoon niet goed genoeg uitleggen geloof ik, ik sta er gewoon juist bij stil hoe waardevol die mensen mij geweest zijn en voel me daar goed bij ipv verdrietig.

Weegt het ' goede' van Sloopkogel, Evil Beaver, wout te hebben gekend op tegen het ' slechte' van hun hebben moeten verliezen..... =Ja, dan is het toch mooi dat je ze gekend hebt en is dat ook het gevoel dat je na hun heengaan eraan over moet houden.

En als = nee, dan is t maar goed ook dat ze heengegaan zijn, wees dubbel blij.

 

[MeanBlueMan]

Ook als niet-mod kun je op een forum prima iemand tegen het lijf lopen en daar gelukkig mee worden, weet ik uit ervaring

Ook via M-F ?

Geloof dat daar ook ergens ene topic over is zelfs, mensen die elkaar via M-F hebben leren kennen. Ik weet zelfs meerdere M-F huwelijken, waaronder die van MGG en mij,

 

[scorp]

MBM; voor het grootste deel volg ik uw visie over wie "ons ontnomen is".
Maar van (vrij) dichtbij is een 2-jarig kind uit mijn kenniskring "ontnomen" door bruut geweld van een drugsverslaafde.
(En dan bedoel ik BRUUT!, ga geen feiten noemen of beschrijven)
Ondanks dat het niet mijn kind was of niet mijn rechtstreekse familie ligt hier de zaak (naar mijn gevoel) toch anders,
(Wat niet wil zeggen dat ik uw visie niet respecteer)

 

[K@W@]

Dat had het lot idd al besloten



Die keerzijde....die ken ik niet.
Maar dat ligt aan mijn manier van met de dood omgaan. Alhoewel er echt wel mensen 'mij zijn ontnomen' ( wat klinkt dat egoïstisch, alsof het om mij gaat in zo'n geval ) blijft bij mij de blijheid dat ik ze heb leren kennen en mee heb mogen maken.
Als je dood gaat, dan ben je er niet meer. Klaar over, het heeft dan geen nut om daar verdrietig over te zijn, je zult verder moeten met die wetenschap en met het leven.
Voor mijn gevoel, puur 100% persoonlijk dus, heb je dan bij leven die mensen niet genoeg gegeven, als je na hun dood nog verdrietig moet zijn.
Als ik die mensen genoeg (terug)gegeven heb, dan heb ik er vrede mee.
Sommige mensen vatten het op als dat ik er te licht overheen stap, die mensen snappen mijn manier niet.

Ik kan het gewoon niet goed genoeg uitleggen geloof ik, ik sta er gewoon juist bij stil hoe waardevol die mensen mij geweest zijn en voel me daar goed bij ipv verdrietig.

Weegt het ' goede' van Sloopkogel, Evil Beaver, wout te hebben gekend op tegen het ' slechte' van hun hebben moeten verliezen..... =Ja, dan is het toch mooi dat je ze gekend hebt en is dat ook het gevoel dat je na hun heengaan eraan over moet houden.

En als = nee, dan is t maar goed ook dat ze heengegaan zijn, wees dubbel blij.

Af en toe zie ik veel van mijzelf in jouw reactie's terug..
Ik wordt ook vaak een kouwe kikker genoemd of emotieloos, maar dat is niet zo, bekijk het als een winst dat je ze gekend hebben..
Zo hoop ik ook dat als ik naar het walhalla ga, ze er een feest van maken in plaats van een rouwdienst..
Mijn kinderen mogen het huis verkopen, beuren een leuke cent, en de rest is mij na twee weken vergeten, misschien als ze ooit naar de schuur lopen en een stuk gereedschap pakken wat ze ooit geleend hebben en nooit teruggebracht , dat ze nog een keer aan me denken, but life goes on....geniet van de tijd die je nog hebt, van de vrienden die je nog hebt, het is over voor je er erg in hebt..vandaar ook mijn onderschrift

Zo moeten wij op het werk ook wel -being doen,helemaal niet aan mijn besteed, vind het de grootste larie die er is, dag met elkaar gaan zitten geestelijk knuffelen...man flikker op , laat mij mijn werk doen , mijn vrienden zoek ik zelf wel uit

 

[kuncing]

Ook via M-F ?

Geloof dat daar ook ergens ene topic over is zelfs, mensen die elkaar via M-F hebben leren kennen. Ik weet zelfs meerdere M-F huwelijken, waaronder die van MGG en mij,

Haha nee, ducatiforum

 

[Wegmisbruiker]

Mijn uitspraken met ziektes worden gewist... dat terzijde.

Vaak ben je te bot.

Ben wel nog steeds een leerweg aan het volgen van het negeren. Soms moeilijk maar een wijs man zei me ooit "soms is het beter niet te antwoorden".

Niet communiceren is ook een recht.


Maar wat lees ik; MBM stopt met moderator zijn.

Vind ik jammer, en respecteer wel het besluit.
@MeanBlueMan; Geniet van de extra tijd die dit besluit met zich meebrengt!

 

[E.G.J.]

Ook als niet-mod kun je op een forum prima iemand tegen het lijf lopen en daar gelukkig mee worden, weet ik uit ervaring

Ook als niet-mod kun je op een forum prima iemand tegen het lijf lopen en daar niet gelukkig mee worden, weet ik uit ervaring

 

[kuncing]

Ook als niet-mod kun je op een forum prima iemand tegen het lijf lopen en daar niet gelukkig mee worden, weet ik uit ervaring

Of niemand tegen het lijf lopen, en wel gelukkig worden, of niet ...

 

[Deputy Duc]

Of niemand tegen het lijf lopen en evengoed gelukkig zijn. Of niet.

Hebben we nu alle varianten gehad?

 

[Roy "R"acing]

Ook via M-F ?

Geloof dat daar ook ergens ene topic over is zelfs, mensen die elkaar via M-F hebben leren kennen. Ik weet zelfs meerdere M-F huwelijken, waaronder die van MGG en mij,

En ik heb niet 1 uitnodiging ontvangen

 

[MeanBlueMan]

MBM; voor het grootste deel volg ik uw visie over wie "ons ontnomen is".
Maar van (vrij) dichtbij is een 2-jarig kind uit mijn kenniskring "ontnomen" door bruut geweld van een drugsverslaafde.
(En dan bedoel ik BRUUT!, ga geen feiten noemen of beschrijven)
Ondanks dat het niet mijn kind was of niet mijn rechtstreekse familie ligt hier de zaak (naar mijn gevoel) toch anders,
(Wat niet wil zeggen dat ik uw visie niet respecteer)

@scorp ...

Geheel volgens mijn beroepscode als mijn eigen code kan ik hierop alleen maar antwoorden dat hiervoor een heel ander soort verwerking in aanmerking komt.
Ik kan me er van alles bij voorstellen maar de praktijk heeft mij geleerd dat mijn geest, ondanks vele praktijkvoorbeelden, niet ziek genoeg is mij voor te stellen wat er gebeurd zou kunnen zijn.

Het enige wat ik kan toevoegen is dat ik jou en zeker ook de andere naasten echt bijzonder veel sterkte toewens dit verlies op zo'n manier een plaats te kunnen geven.
Ik sluit me helemaal bij je betoog aan dat dit excessen zijn waarop geen normaal antwoord mogelijk is

 

[MeanBlueMan]

Zo moeten wij op het werk ook wel -being doen,helemaal niet aan mijn besteed, vind het de grootste larie die er is, dag met elkaar gaan zitten geestelijk knuffelen...man flikker op , laat mij mijn werk doen , mijn vrienden zoek ik zelf wel uit

Vrienden zijn ook minder kritisch naar elkaar en dat is juist wat een werkvloer nodig heeft, mensen die kritisch naar elkaar durven en kunnen zijn.
Opbouwende kritiek, geen afbrekende.

Volgens mij heeft het er mee te maken of je je wel of niet graag aansluit bij bepaalde stromingen.

Ooit heel gesprek gehad met studente aan de politieacademie, die had veel moeite met de mentaliteit op de opleiding, wilde eigenlijk stoppen.
Zij zat daar oa doordat ze met mij mee was geweest tijdens een paar diensten en dat beviel haar wel, zoveel vrijheid in je werk
Maar nu werd ze tot een eenheidsworst gekneed en moest ze zich constant aanpassen, waar is nou die vrijheid ?

Heb 'r gezegd: gedraag je nog 2 jaar, dan heb je je diploma, dan pas ga je de praktijk in en ga je jezelf ontplooien en je ontwikkelen tot politieagent.
Dan heb je je vrijheid voor 40 jaar, je moet nu alleen even laten zien dat je in geval van nood terug kunt vallen op 'dit werkt altijd', een goed politieagent heeft het zelden nodig om daarop terug te vallen.
Een goed politieagent word niet 'gemaakt' op een politieschool, die komt daar alleen wat gereedschap halen ( wetskennis ) die hij zo min mogelijk hoeft te gebruiken tijdens zijn werk.
( helaas zijn er steeds meer politieagenten die zich niet of nauwelijks verder ontplooien en vast blijven zitten in dat aangeleerde 'dit werkt altijd' systeem )

Inmiddels is ze mij, wat rang betreft, voorbij

 

[scorp]

Ik denk dat dit voor vele beroepen zo is,
De eenheidsworst leer je op school of in je praktijkopleiding, degene die zich verdiept gaat verder.

 

[K@W@]

Vrienden zijn ook minder kritisch naar elkaar en dat is juist wat een werkvloer nodig heeft, mensen die kritisch naar elkaar durven en kunnen zijn.
Opbouwende kritiek, geen afbrekende.

Volgens mij heeft het er mee te maken of je je wel of niet graag aansluit bij bepaalde stromingen.

Ooit heel gesprek gehad met studente aan de politieacademie, die had veel moeite met de mentaliteit op de opleiding, wilde eigenlijk stoppen.
Zij zat daar oa doordat ze met mij mee was geweest tijdens een paar diensten en dat beviel haar wel, zoveel vrijheid in je werk
Maar nu werd ze tot een eenheidsworst gekneed en moest ze zich constant aanpassen, waar is nou die vrijheid ?

Heb 'r gezegd: gedraag je nog 2 jaar, dan heb je je diploma, dan pas ga je de praktijk in en ga je jezelf ontplooien en je ontwikkelen tot politieagent.
Dan heb je je vrijheid voor 40 jaar, je moet nu alleen even laten zien dat je in geval van nood terug kunt vallen op 'dit werkt altijd', een goed politieagent heeft het zelden nodig om daarop terug te vallen.
Een goed politieagent word niet 'gemaakt' op een politieschool, die komt daar alleen wat gereedschap halen ( wetskennis ) die hij zo min mogelijk hoeft te gebruiken tijdens zijn werk.
( helaas zijn er steeds meer politieagenten die zich niet of nauwelijks verder ontplooien en vast blijven zitten in dat aangeleerde 'dit werkt altijd' systeem )

Inmiddels is ze mij, wat rang betreft, voorbij

Oh maar dat heb ik ook al hoor...er is mij wel vaker een leidinggevende functie aangeboden, heb ik vriendelijk geweigerd, omdat ik dan veel te veel beslissingen moet nemen waar ik niet achter KAN staan, en dat zou mij mijn plezier in mijn werk vergallen, daar staat tegenover dat mijn leidinggevende met regelmaat moet zeggen dat ze mij met rust moeten laten , en mij niet constant lastig moeten vallen met hun problemen..
Zit nu sinds 1 maart een paar maanden in de dagdienst om anderen te trainen, en het is jammer dat je niet door kunt werken zoals je vindt dat er gewerkt zou moeten worden, en ook op die manier leiding geven, maar dat is dan hun keus

 

[MeanBlueMan]

Ik denk dat dit voor vele beroepen zo is,
De eenheidsworst leer je op school of in je praktijkopleiding, degene die zich verdiept gaat verder.

Als houtbewerker hoef je niet een bepaald personage te hebben, je leert allemaal op dezelfde manier boren en schaven, maar of je nu extreems rechts of een uberhippie bent maakt niemand iets uit.

Bij een politieagent verwacht je uiteraard dat diegene zich niets van zijn persoonlijke mening aan je opdringt maar wel dat het werk gedaan word en je probleem opgelost word. Soms is dan terugvallen op juridische handvaten, aangifte doen en vervolging, de enige mogelijkheid.

Maar als het om een burenruzie gaat waarbij je buurman een steen door je ruit heeft gegooid nadat hij vreselijk boos was om iets wat jij gedaan hebt maar waarvan je niet wist en ook niet begreep waarop hij er zo boos over werd..... dan heeft het wellicht meer nut als de politieagent 's 30 minuten met hem praat, 30 minuten met jou en dan 15 minuten met jullie beiden. 75 minuten, beiden geven elkaar een hand en begrijpen elkaar beter. Volgende incident lossen ze zelf wel op.

Beter dan uur aangifte doen, de buurman word veroordeeld als verdachte, krijgt een strafblad, heeft een dag opgesloten gezeten in een cel, rechtszaak met rechter griffier, officier van justitie en mogelijk advocaat.... kosten zo 10.000euro en dan wonen jullie als water en vuur naast elkaar.

Dat bedoel ik als ik zeg dat het bij het werk van een politieagent net even belangrijker is dat je niet klakkeloos je tools pakt en daarmee aan het werk gaat.
Beter ga je eerst aan het werk en als het niet lukt...dan maar terug vallen op je tools

En om terug te komen op het onderwerp in dit topic: Zo heb ik ook geprobeerd te modden

 

[MeanBlueMan]

Oh maar dat heb ik ook al hoor...er is mij wel vaker een leidinggevende functie aangeboden, heb ik vriendelijk geweigerd, dat zou mij mijn plezier in mijn werk vergallen,

En op deze manier is er weer een overeenkomst

Geen enkele organisatie is erbij gebaat als er alleen maar ja-knikkers rondlopen. Echt geen enkele.
Dwarsliggers zorgen voor verder kijken dan je neus lang is, voor innovaties en uiteindelijk voor betere resultaten, alleen worden ze zelden op waarde geschat.

Soms...worden ze zelfs met een 'rang' of salaris omgekocht om ja-knikker te worden

 

[Coert65]

En op deze manier is er weer een overeenkomst

Geen enkele organisatie is erbij gebaat als er alleen maar ja-knikkers rondlopen. Echt geen enkele.
Dwarsliggers zorgen voor verder kijken dan je neus lang is, voor innovaties en uiteindelijk voor betere resultaten, alleen worden ze zelden op waarde geschat.

Soms...worden ze zelfs met een 'rang' of salaris omgekocht om ja-knikker te worden

Hoe weet jij waar ik werk? Het komt vaker voor dan je denkt in hedendaagse organisaties helaas. Mij is het ook gevraagd, maar ik heb nee gezegd. Ik doe niet mee met dat master of puppets gedoe.

 

[Zeroground]

Soms...worden ze zelfs met een 'rang' of salaris omgekocht om ja-knikker te worden

Collega werd een leidinggevende en na een jaar meegegeven: "Je hebt je humor geruild voor een stropdas". Creativiteit verdween en werd likkend vergaderen, letterlijk ja-knikken, naar beneden trappen en de focus niet meer op de grote problemen, maar op de zichtbare zelfreclame. Jammer, maar hij had het geld nodig.

Hoe weet jij waar ik werk? Het komt vaker voor dan je denkt in hedendaagse organisaties helaas. Mij is het ook gevraagd, maar ik heb nee gezegd. Ik doe niet mee met dat master of puppets gedoe.

Het levert wel goede platen op

 

[MeanBlueMan]

Collega werd een leidinggevende en na een jaar meegegeven: "Je hebt je humor geruild voor een stropdas". Creativiteit verdween en werd likkend vergaderen, letterlijk ja-knikken, naar beneden trappen en de focus niet meer op de grote problemen, maar op de zichtbare zelfreclame. Jammer, maar hij had het geld nodig.


Het levert wel goede platen op

Bij ons word dan gezegd dat men je ruggegraat verwijderd.

Ze hadden in t ziekenhuis er wel even bij moeten vertellen dat t letterlijk bedoeld werd voor ze aan mij gingen sleutelen

 

[vroembert]

Als houtbewerker hoef je niet een bepaald personage te hebben, je leert allemaal op dezelfde manier boren en schaven, maar of je nu extreems rechts of een uberhippie bent maakt niemand iets uit.

Bij een politieagent verwacht je uiteraard dat diegene zich niets van zijn persoonlijke mening aan je opdringt maar wel dat het werk gedaan word en je probleem opgelost word. Soms is dan terugvallen op juridische handvaten, aangifte doen en vervolging, de enige mogelijkheid.

Maar als het om een burenruzie gaat waarbij je buurman een steen door je ruit heeft gegooid nadat hij vreselijk boos was om iets wat jij gedaan hebt maar waarvan je niet wist en ook niet begreep waarop hij er zo boos over werd..... dan heeft het wellicht meer nut als de politieagent 's 30 minuten met hem praat, 30 minuten met jou en dan 15 minuten met jullie beiden. 75 minuten, beiden geven elkaar een hand en begrijpen elkaar beter. Volgende incident lossen ze zelf wel op.

Beter dan uur aangifte doen, de buurman word veroordeeld als verdachte, krijgt een strafblad, heeft een dag opgesloten gezeten in een cel, rechtszaak met rechter griffier, officier van justitie en mogelijk advocaat.... kosten zo 10.000euro en dan wonen jullie als water en vuur naast elkaar.

Dat bedoel ik als ik zeg dat het bij het werk van een politieagent net even belangrijker is dat je niet klakkeloos je tools pakt en daarmee aan het werk gaat.
Beter ga je eerst aan het werk en als het niet lukt...dan maar terug vallen op je tools

En om terug te komen op het onderwerp in dit topic: Zo heb ik ook geprobeerd te modden

Wat de houtbewerker betreft, ben ik het pertinent oneens, dat je niet over bepaalde karakter eigenschappen moet beschikken, om het werk te kunnen doen. Heb er genoeg meegemaakt, die nog even gauw gauw wat op maat wilden zagen of schaven, die kunnen geen 10 bier meer bestellen met de handen. Probeer maar eens dagen lang stukje na stukje hout af te meten en op maat te zagen, honderden per dag, met het zaagblad bij elk stukje vaak binnen een centimeter van je vingers. Lijkt me een enorme opgaven voor een adhd’r om de vingers heel te houden. Een hele dag achter een parket bandschuurmachine lopen, zonder een deuk te maken in de vloer. Dat is voor heel veel mensen niet weggelegd. Net als dat ik waarschijnlijk niet geschikt ben voor politieagent, omdat op een gegeven moment boosheid over wat ik zie de overhand zou krijgen.