Met de bike in de file (dank aan Joko)

Triker

MF veteraan
14 mei 2002
1.077
0
Renkum, Waddinxveen
Vijf ochtenden per week ontwaakt hij met een gigantische ochtendpaal. Zet zijn grote blote poten op het koude zeil, rekt zich uit en gaapt grijnzend. Tinus Teer maakt zich op om naar zijn baas te gaan. Aan werken heeft hij een broertje dood maar aan biken niet. Tinus is een echte asfaltneuker die niet geeft om bomengroen en gras, wel om sleur, elke werkdag weer. In de ochtendspits lijkt meneer Teer nog een echte heer, maar dat is slechts uiterlijke schijn. Omdat hij slaapdronken, het lid nog niet verslapt, aan de hendels hangt, lijkt Tinus aangepast. Maar na een hele dag gezeik op kantoor en ja meneer, nee meneer, stort hij zich vol overgave in het woon-werkverkeer. Pal over de rivierbrug begint zijn blikken horizon: koektrommels op wielen zover Tinus kijken kan. Gas, gaaaas... Tinus Teer forceert een opening tussen twee hekkensluiters met kreukelzone. En raakt met zijn leren elleboog een luxe, elektrisch bediende buitenspiegel - mooi meegenomen! Met een oogje op de teller geeft de asfaitneuker gas bij, voorbij kruipen geeft geen kick. Links over de doorgetrokken streep langs de middenberm gaat het mii.....jèmmm. Een Ninja-gek op een GP Racer, type Suicide, roept het onderste in Tinus op. Broeaarrr, doet de doorgeslagen demper en heer Teer neemt nu pas echt deel aan het verkeer. Mobielen draaien schielijk naar buiten en geven ruim baan. Dan moet hij vol in de remmen voor een Goldwing IJscokar met zwiepantennes waarvan de radio zojuist de laatste filemeidingen doorgeeft. De volbeplate motor die Fiat 500 breed is, heeft zich zojuist met de luxe kofferset klemgereden. Gnagnagna. Dan maar een stukje over de vluchtstrook. Tinus Teer kan tussen een gestrande macho Four Wheel Drive en een gele praatpaal doorlaveren. Pff, dat ging maar net goed. Hij ploegt toch nog een stukje berm om en komt slingerend weer de snelweg op waar een vrachtwagen met begrenzen een gat heeft laten vallen. Dan staat de file nagenoeg stil en heer Teer krijgt trek in een peuk. Dat treft, laat die vakantieganger in zomerhemd nu zijn hand uit het raam steken om zijn sigaretje af te slaan. Ehh... af te staan, met dank! Tinus is bijna thuis en vindt het zo langzamerhand welletjes deze middag. Het laatste stuk van de filetrip lijkt in voorspoed te verrijden. Nog even. Dan doet een bestuurder met rijbewijs B plotsklaps het linkerportier open om de overvolle asbak op het asfalt te legen. Zowat op de onderbroken witte streep. Zijn mooie asfalt, zijn streep! Het wordt Tinus Teer zwart voor de motorbril. Brullend baant zijn bike zich een weg naar voren, ramt het portier dat uit de hengels wordt gerukt. Heer Teer stuitert er overheen en de weg is vrij. Hij is de file weer voorbij! :}
 
't is zeker niet de bedoeling om al die verhalen erop te kwakken, maar hopelijk een discussie te starten over ons motorrijders die elke dag door zo'n zeepkist worden gesneden... nha ja, elke dag misschien niet, maar heb al te vaak zo'n bumper stuk ijzer mijn kant op zien komen... en dan nog vreemd kijken als ik een profiel afdruk van m'n kisten in z'n deur zet. En NEE, deze verhalen zijn niet van mijzelf, de auteur staat in dit geval boven in de titel, en ja, ik heb de recht om dit vehaal te plaatsen voordat iemand loopt te zuilen over copyrights :z
 
Nu nog iemand die er mooie/grappige illustraties bij kan maken en het motorforum heeft z'n eigen e-book!

:}

Bartje
 
Dat verhaal is zo als het hoort, en dat is ook de reden dat ik maar met de betaalde leasebak naar me werk ga (moet).

Gelukkig maar, elke dag op de motor met mijn rijstijl kan nooit lang goed gaan.

En ik wens me niet aan te passen. }) })
 
Dat verhaal is zo als het hoort, en dat is ook de reden dat ik maar met de betaalde leasebak naar me werk ga (moet).

Gelukkig maar, elke dag op de motor met mijn rijstijl kan nooit lang goed gaan.

En ik wens me niet aan te passen. }) })

Gebeurt echt wel asje Papa bent hoor!
Is sterker als jezelf :P
 
Op vakantie met je motorfiets:

Als berucht dagdromer heb ik altijd een ideaalbeeld gehad van het bikerschap. Bikers horen in mijn ogen onbevreesde levensgenieters te zijn, een soort filmheiden uit een spannende avonturenfilm. Modern-day-gypsies die van alles beleven op hun trouwe tweewielers en doen wat God verboden heeft. Zulke bikers bestaan! Ik ben plenty van deze woeste nomaden tegengekomen en heb met klapperende oren naar hun prachtige verhalen geluisterd. Voor de meesten van ons staat zoiets echter ver van de realiteit. Wij proberen die spannende levensstijl slechts te benaderen. De een gaat daar verder in dan de ander. Ikzelf bijvoorbeeld heb mij, toen ik de eerste stappen in dit wereldje zette, voorgenomen inderdaad zoveel mogelijk van het leven te genieten en dus zoveel mogelijk per motor te reizen. Ik ben, ondanks beperkte financiën en de beperkingen door mijn werk, zo ongeveer overal in Europa geweest. Ook de meeste staten van de USA zijn mij niet onbekend. Die trips per chopper waren echt te gek en behoren tot de mooiste dingen die ik heb meegemaakt. Omdat je per motor reist kom je veel meer mensen tegen. De'locals' zijn in je gèinteresseerd en gesprekken worden gemakkelijker aangeknoopt.
Je komt leuke, aardige en gewone mensen tegen maar ook de meest vreemde figuren. Vrijbuiters, mede-bikers vaak, die je zaken vertellen waar je boeken over vol kunt schrijven. Het genieten van de omgeving, de wonderschone landschappen waar je soms doorheen kruist, de uitzichten, de hoogteverschillen, dat beleef je op de motor op een veel intensere manier dan je ooit in de auto zult ervaren. Op de motor sta je bovendien bloot aan de elementen. Op het moment zelf verre van leuk, maar het zorgt wel voor het nodige avontuur. Zoals die ene keer dat ik met Schweik in Arizona op de vlucht was voor een pikzwarte donderstorm en we moesten schuilen'in een godvergeten motel terwijl de wereld om ons heen bijna verging. Of die keren dat het zo verdommense heet was dat we ons om de zoveel mijl met water zeiknat moesten spuiten wilden we geen zonnesteek krijgen. Ware beproevingen waren het, maar goed voor avonden gespreksstof. Eerlijk gezegd, het nagenieten is misschien wel het 1eukst. Een échte biker zou meerdere keren per jaar gewoon zijn bike moeten pakken en gaan, gewoon gaan! Jezelf bedruipen, vrij zijn, eigen baas zijn en je een biker in de ware zin des woords wanen. Reizen per motor, je moet de stap durven zetten maar dan is het ook zeker meer dan de moeite waard. Ook met je zelfbouwer, want rij maar eens met je chopper door een voormalig Oostblokland. Ze reageren daar zoals de Nederlanders in de oorlog volgens mij moeten hebben gereageerd op hun Amerikaanse bevrijders. Onwijs! :}
 
Wereldverhaal. Zo willen we het allemaal.

Alleen in de realiteit zijn we toch weer dat mietje en stappen we in de koektrommel als het regent of als we wat mee moeten nemen. Eerlijk gezegd is dat natuurlijk ook wel relaxed met een radio, airco en een peukie.

Maar eigenlijk moet je de auto gewoon de deur uit doen zodat je verplicht word om alles met de motor te doen. Vroeger toen ik nog geen auto had deed ik dat ook, en ik overleefde (en had het naar mijn zin).
Maar nu: als ik denk dat het in duitsland gaat regenen pak ik al de auto.

Eens een mietje, altijd een mietje ;)
 
Hoewel dat toch ook een echte klassieker is. Leuk boek. Deze verhalen ook. Nog meer?
Nog een klassieker:
Er gebeurt trouwens echt wel veel in Groningen, daar hebben ze Maij- Snelweggen helemaal niet voor nodig. Onlangs werd er een boertje aangehouden die op zijn brommert door de stad ree en op zijn hoofd slechts een wollen muts droeg.
Op de vraag van de agent waarom hij geen helm ophad antwoordde de boer dat een wollen muts wel zo vei- lig is. Met muts en een echte helm was hij de Martinitoren beklommen en eenmaal boven had ie beide naar beneden gegooid.

De helm was in tien stukken uit elkaar gespat en de muts had zelfs geen krasje!
 
En een vrouwvriendelijk kindermenuutje voor de oudjes onder ons:

Tijdens een recent bezoek aan Midden Frankrijk viel het zowel mij als de ontzettende Marcel de M. wederom op dat de mensen daar een stuk kleiner zijn. Dat heeft al jaren het voordeel dat vrienden en verkeringen mij makkelijk terug kunnen vinden (als ze dat al willen) in volle franse café's en op bijvoorbeeld treffens aldaar.
Vooral de franse vrouwen zijn echt veel kleiner zodat wij het al gauw over schaairnodelletjes hadden (schaal 1 op 1,5 schaal 1 op 1,75 en zelfs schaal 1 op 2 maar wèl met alles er op en er aan). omdat mannen onder elkaar altijd weer over vrouwen praten - zeker als er nix 'voor handen' is - gingen onze gesprekken al rap over al die nieuwe mogelijkheden - qua sexuele activiteiten - die schaairnodelletjes zouden moeten bieden. Staande gepijpt worden (schaalmodelletje 1 op 2), desnoods met een niet al te hoog maar wel stevig sinaasappelkistie onder 'smans voeten, moet kunnen bijvoorbeeld.

En probeer je voor te stellen dat zij hem in haar handje neemt, dan denk je al gauw dat je er eentje hebt van een halve meter. Ondanks deze inspirerende gedachten geef ik zelf nog steeds de voorkeur aan de betere boerinnen uit midden- en noord Europa, daar heb je in de winter tenminste ook nog iets aan.

Dat zijn geen nette praatjes voor een jonge vader hoor ik u denken. Ik kan er nix aan doen, net als (bijna) alle mannen heb ik dit soort gedachten toch wel, alleen ben ik zo aardig ze met u te delen.

op diverse andere gebieden hebben de schaalmodelletjes trouwens ook voordelen; in restaurants kun je kindermenuutjes voor ze bestellen - lekker goedkoop - en als ze bij je achter op de brommert zitten merk je daar kwa acceleratie en topsnelheid nauwelijks iets van. Aan u de keus.
 
Laatst bewerkt:
Ik ben 2 meter, mijn vriendin 1.62, komt aardig in de buurt :P :P :P

Alleen die acceleratie klopt niet, als ik bij haar achterop de motor zit komt ie echt minder hard vooruit... :+
 
Ik ben 2 meter, mijn vriendin 1.62, komt aardig in de buurt :P :P :P

Alleen die acceleratie klopt niet, als ik bij haar achterop de motor zit komt ie echt minder hard vooruit... :+

Citaat: "als ze bij je achter op de brommert zitten". Voordeel is als zij voorop zit, dat je extra kunt genieten van de motorrit :P
 
Zijn die verhalen ook in boekvorm te kopen?
Ik denk dat het wel loopt. Ik zou het kopen.
Effe navraag gedaan bij de bron en zie hier de reactie: "nee, die zijn niet in verzameling of boekvorm te krijgen, sorry , staan
alleen in B*****. Is ook onbegonnen werk dit te gaan bundelen. groetjes Margot"

Jammer, jammer... denk dat er ook wel een markt voor zal zijn :)
 
Terug
Bovenaan Onderaan