Triker
MF veteraan
Vijf ochtenden per week ontwaakt hij met een gigantische ochtendpaal. Zet zijn grote blote poten op het koude zeil, rekt zich uit en gaapt grijnzend. Tinus Teer maakt zich op om naar zijn baas te gaan. Aan werken heeft hij een broertje dood maar aan biken niet. Tinus is een echte asfaltneuker die niet geeft om bomengroen en gras, wel om sleur, elke werkdag weer. In de ochtendspits lijkt meneer Teer nog een echte heer, maar dat is slechts uiterlijke schijn. Omdat hij slaapdronken, het lid nog niet verslapt, aan de hendels hangt, lijkt Tinus aangepast. Maar na een hele dag gezeik op kantoor en ja meneer, nee meneer, stort hij zich vol overgave in het woon-werkverkeer. Pal over de rivierbrug begint zijn blikken horizon: koektrommels op wielen zover Tinus kijken kan. Gas, gaaaas... Tinus Teer forceert een opening tussen twee hekkensluiters met kreukelzone. En raakt met zijn leren elleboog een luxe, elektrisch bediende buitenspiegel - mooi meegenomen! Met een oogje op de teller geeft de asfaitneuker gas bij, voorbij kruipen geeft geen kick. Links over de doorgetrokken streep langs de middenberm gaat het mii.....jèmmm. Een Ninja-gek op een GP Racer, type Suicide, roept het onderste in Tinus op. Broeaarrr, doet de doorgeslagen demper en heer Teer neemt nu pas echt deel aan het verkeer. Mobielen draaien schielijk naar buiten en geven ruim baan. Dan moet hij vol in de remmen voor een Goldwing IJscokar met zwiepantennes waarvan de radio zojuist de laatste filemeidingen doorgeeft. De volbeplate motor die Fiat 500 breed is, heeft zich zojuist met de luxe kofferset klemgereden. Gnagnagna. Dan maar een stukje over de vluchtstrook. Tinus Teer kan tussen een gestrande macho Four Wheel Drive en een gele praatpaal doorlaveren. Pff, dat ging maar net goed. Hij ploegt toch nog een stukje berm om en komt slingerend weer de snelweg op waar een vrachtwagen met begrenzen een gat heeft laten vallen. Dan staat de file nagenoeg stil en heer Teer krijgt trek in een peuk. Dat treft, laat die vakantieganger in zomerhemd nu zijn hand uit het raam steken om zijn sigaretje af te slaan. Ehh... af te staan, met dank! Tinus is bijna thuis en vindt het zo langzamerhand welletjes deze middag. Het laatste stuk van de filetrip lijkt in voorspoed te verrijden. Nog even. Dan doet een bestuurder met rijbewijs B plotsklaps het linkerportier open om de overvolle asbak op het asfalt te legen. Zowat op de onderbroken witte streep. Zijn mooie asfalt, zijn streep! Het wordt Tinus Teer zwart voor de motorbril. Brullend baant zijn bike zich een weg naar voren, ramt het portier dat uit de hengels wordt gerukt. Heer Teer stuitert er overheen en de weg is vrij. Hij is de file weer voorbij!