MF 't Gooi 159

Mag Zot t**ten :?

  • Tuulk

    Stemmen: 33 78,6%
  • Nope!

    Stemmen: 2 4,8%
  • Enkel z'n eigen

    Stemmen: 7 16,7%

  • Totaal aantal stemmers
    42
  • Opiniepeiling gesloten .
Trouwens, m'n pa zocht iemand die een paraplu/plug kan zetten in een losse achterband Continental TrailAttack 3 van nog geen duizend kilometer oud. Hij dacht dat de meeste dealers daar moeilijk over zouden doen dus ik heb jou maar aangeraden, doe jij aan pluggen van banden? Er vanuit gaande dat je de schade van de schroef hebt gezien maar ik ga er voor het gemak vanuit die ie geen M10 bout heeft gepakt o.i.d.
laatst bij mvm (suzukisaki dealer) laten doen op eigen risico :+
 
Edit: Oké, geen vier-op-rij. Maar het maakt mij eigenlijk niet uit, jou wel?


En vier-op-rij, omdat het kan.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Veter werkt ook prima :Y
Durfde ik vroeger ook niet, tot je aan het begin van 2 weken vakantie één in je band rost en er maanden later achterkomt dat je de band gewoon op hebt gereden.
Bij bus ook al diverse keren gedaan, ook nooit een probleem opgeleverd.
 
Oooooh :X écht geen zin om te werken -O-


eerst maar veel koffie :/
 
RSU kan ook staan voor rear side up. Ik weet niet of Zot Broke back mountain heeft gekeken met de Kerst. :+

De WP extreme ligt niet op iedere straathoek ben ik al achter. Ik had een Kayaba USD gevonden, maar die is 60mm te lang en niet in te korten, waardeloos dus. Misschien moet ik gewoon in alle rust verder zoeken en tussentijds de originele vork weer terug plaatsen. Hij is voorheen al gepimpt met progressieve veren en werkte redelijk goed. Het grootste euvel wat ik had waren de afgekloven vierkante banden met dotcode 20-2006. Met fatsoenlijke nieuwe bandjes zal hij vast beter sturen.

Mocht iemand de WP tegen het lijf lopen, let me know. :t
 
RSU kan ook staan voor rear side up. Ik weet niet of Zot Broke back mountain heeft gekeken met de Kerst. :+

De WP extreme ligt niet op iedere straathoek ben ik al achter. Ik had een Kayaba USD gevonden, maar die is 60mm te lang en niet in te korten, waardeloos dus. Misschien moet ik gewoon in alle rust verder zoeken en tussentijds de originele vork weer terug plaatsen. Hij is voorheen al gepimpt met progressieve veren en werkte redelijk goed. Het grootste euvel wat ik had waren de afgekloven vierkante banden met dotcode 20-2006. Met fatsoenlijke nieuwe bandjes zal hij vast beter sturen.

Mocht iemand de WP tegen het lijf lopen, let me know. :t
ff langs brouwer zwartebroek
 
ktm rally ro 1.jpg


6-12-1999

Welke motorfiets zou jij nu eens willen testen vraagt Daan me een keer. Door mijn werk in een motorzaak is er eigenlijk niet één motor meer echt interessant, want je krijgt bijna alles wel een keer onder je kont. Wat overblijft zijn de speciale fabrieks fietsen. Als je dan met het offroad- en reisvirus besmet bent is er maar één motor waarvan ik al jaren droom:


De officiële fabrieks KTM Rally


Een rally motor die zich allang bewezen heeft, maar nog nooit de DAKAR heeft kunnen winnen. Een opgeboord LC4 blok, 30 liter voortank, twee 7 liter achtertanks, WP extreem voorvork enz.. Elk jaar zie ik ze weer rijden op eurosport met die bakbeesten en krijg ik kippenvel. Een jaartje geleden heb ik met een KTM 640 adventure 3000 km. door Turkije gecrost en dat beviel redenlijk, het rijwiel gedeelte was erg goed maar de motor had met standaard uitlaat totaal geen fut en voor het betere ram werk was hij te zwaar. Nu was ik dit jaar weer eens bij Yoshimoto in Turkije en hadden ze andere dempers gemaakt. Plotseling ging de Adventure wel van zijn plek en was er echt lol met die motor te beleven (was, want ik geloof dat ie nu een beetje in puin ligt).


Daan is ook een Dakar gek, dus hij overal achter een KTM Rally aan en het lukt hem, dankzij Brouwer en Pierre Karsmakers, er één voor een week testen te bemachtigen. Geen enkel Nederlandstalig motorblad heeft voor zover ik weet één van de motoren getest die de Dakar overleeft hebben en een motor die hem nog moet rijden durf je niet echt te testen uit angst, dat hij door jouw afrag werk, de geest geeft, tijdens een race die ongeveer 100.000 gulden per deelnemer kost.


De KTM die ik ophaal bij Pierre is waarschijnlijk samen gesteld uit 3 of meer verschillende motorfietsen, want op de voorkant staat startnr. 6 Granada-Dakar 1999, op het blok en uitlaat staat nr. 5 en op het stuur nr. 8. Verder heb ik niet gekeken, want ik had iets beters te doen.


Knallen met dat ding


Het kickstarten van de opgeboorde 620 (660 geworden) valt erg mee als je nog fris bent. Gewoon de bekende ééncilinder trap en hij loopt. Jefim geeft later zelfs een demonstratie klapstarten (met één bouwvakkers hand) aan zijn vriendin. De dikke pot loopt behoorlijk hoog stationair om hem in extreme situaties niet te snel af te laten slaan. Als je dan op straat weg rijdt vallen een paar dingen direct op. Een michelin desert is niet geschikt voor rode natte klinkers, een bibmousse voor stuurt voor geen meter op straat en je moet geen hoogtevrees hebben op deze rijdende torenflat. Hoe hoog de zithoogte precies is weet ik niet, maar met mijn 1.93 en uitschuif stelten kan ik net met beide voeten plat op de grond komen. Pas als de achterband op droog asfalt staat kan ik een beetje gevoel krijgen met het vermogen. Dat lijkt in eerste instantie erg tegen te vallen tot ik op de kilometer teller/tripmaster kijk. Door het windscherm, de lange gearing en het uitstekende tune werk rijdt de motor niet zo grof als ik verwachtte. De motor reageert heel soepel en voorspelbaar, met een goed bruikbare powerband. Door de extreem lange gearing voelt hij niet sterk, maar als je tijdens het accelereren bij 150 km/u nog een versnelling opschakelt is dat voor een één cilinder toch snel. Zeker als je weet dat hij in de tweede versnelling zonder koppeling zijn voorwiel hoog optilt.





Uiteraard moest ik de KTM op mijn werk komen showen (geen één van die pisnichten van collega’s durfden erop te rijden uit angst hem niet gekickstart te krijgen). Daar kijken we samen eens goed naar de hele motor. Wat de mannen die onbekend met KTM zijn op valt zijn de dikke spaken en de voorvork. De binnenpoten van een WP extreem voorvork zijn 50 mm dik! Ook de wiel as is ruim bemeten in vergelijking met een Japanse motorfiets. Dit soort dingen maken een motor veel stijver. Het speciaal met suède beklede zadel voelt lekker hard aan en de benzine tanks zijn goed doordacht, met de bollingen zo laag mogelijk om het zwaartepunt laag te houden. De uitlaat (demper kan je het niet noemen) is super licht en laag gemonteerd, weer om het zwaartepunt laag te houden en plaats te creëren voor de rechter achter tank van 7 liter. Het stuur is met bussen 4 cm hoger geplaatst, zodat je in korte bochten wat meer been ruimte hebt (voet bij het voorwiel stijl) en makkelijker in het zand kan rijden. Op verhard kun je namelijk flink druk op de voorband zetten, maar in het mulle zand moet je voorwiel altijd zo licht mogelijk zijn en dat gaat makkelijker met een hoger stuur.


Op de terugweg naar huis, in het donker, trok ik een kleine wheelie om de bomen boven de weg ééns goed te bekijken. Toen de koplamp weer het werk deed waar hij voor gemaakt is zag ik de bekende kleuren van een politie auto voor me. Gas dicht en rustig mee sukkelen natuurlijk. Gaan die juten remmen voor een verkeersdrempel. Ik mag daar 50, dus dat doe ik ook. Na 500 meter exact 50 te hebben gereden begin ik te bidden om een spiegeltje. Dat blijkt niet nodig want op dat moment word ik ingehaald door ze en verschijnt het bekende STOP POLITIE. Ik kom er door een lul verhaal over een motortest en Parijs-Dakar enzo met een waarschuwing vanaf. De rest van de weg ben ik maar 50 blijven rijden, want plotseling zag ik overal van die nieuwsgierige agentjes vandaan komen.





Het weekend kan ik eindelijk het zand in. In het westelijk haven gebied zijn grote zand wegen gemaakt om de nieuwe haven te maken en die leken me ideaal voor een eerste kennismaking. Het vanuit stilstand wegrijden is vooral zoeken naar grip. De michelin dessert is natuurlijk een enduro band met 13 mm noppen en door het gewicht van de motor en het overschot aan vermogen is het zoeken naar tractie. Ook korte bochten zijn niet de specialiteit van de KTM. Zolang je gang hebt en het gas kan open draaien is deze motor niet bij te benen. Met 120 km/uur staand op de steppen door een flauwe bocht driften is het spelletje met deze motor. De vering en demping staan op het hoogste WP niveau, dus wat je ook tegenkomt daar kun je op vertrouwen. Als je een paar minuten gereden hebt, merk je het gewicht amper meer. Omdat Erik en Jefim ook graag met de KTM wilden rijden, heb ik zaterdagmiddag op mijn XR rondgehobbeld. Pas als je weer op een andere motor stapt besef je hoe goed de KTM rijdt. Mijn XR voelde als een opgevoerde brommer.


Zondag kan ik, nadat ik Mark heb gefilmd, de rest van de dag gewoon rijden zonder fototoestellen, videocamera’s en hangaround’s, zodat ik kilometers kan vreten en niet steeds op dezelfde plek rondjes hoef te rijden. Eerst de voortank volgegooid met 30 liter van dat dure sap en rijden maar. Om modder stuur ik maar zoveel mogelijk heen, want daar is deze brommer niet voor gemaakt. Zand heuvels en paden zijn een genot. Deze motor kun je echt niet vergelijken met iets anders. Hij is gemaakt om heel hard door Afrika te knallen en een test in het Amsterdam west slaat eigenlijk nergens op. Het is gewoon te klein! Ik begin te beseffen dat om een beetje test van deze motor te maken ik niet alleen het westelijk haven gebied had moeten nemen, maar in Den Helder het strand op had moeten gaan, met één hand op mijn rug volgas naar IJmuiden toe, daarvandaan naar Amsterdam west, van Amsterdam naar Zandvoort en over het strand door naar Rotterdam (ideetje voor volgend jaar Daan? Erik? Jefim? Mark?). Toch waan ik me een beetje rally rijder op de Amsterdamse zandpaden.


Het rijden op dezelfde motor als grote gek Kinigardner en helden als Jimmink en Verhoef geeft een gigantische kik.


Ik blijf rijden tot het echt donker is, want als ik de Dakar zou rijden zou ik meer in het donker als met licht rijden. De mannen achteraan gaan door een hel kan ik je vertellen. Het roadbook en de tripmaster zijn niet meer goed af te lezen, al het zand heeft dezelfde kleur en een goed diepte beeld is erg moeilijk. Het enige wat je duidelijk ziet is schaduw. Hoe diep die schaduw is weet je niet. Op een helling afkomen is helemaal een ellende, want je ziet alleen een muur voor je. De bovenkant zit namelijk boven het schijnsel van de koplampen, zodat inschatten hoe hard je er tegenop moet erg moeilijk is. Daarom moet je ‘s nachts echt in een groep rijden, zodat je samen wat meer licht hebt.


.


Veel te snel moet de motor weer terug naar KTM importeur Brouwer. Gelijk maar gevraagd wat de Rally nu gebruikt moet kosten. 15000 gulden vragen ze nog voor zo’n afgetrapt ding. Ik denk dat ik toch maar voor de bijna nieuwe Adventure ga en die een beetje aanpas aan mijn wensen.








Conclusie


Te Koop Honda XR600R van oud vrouwtje geweest en

SPONSOR GEZOCHT

Om de Tunesië rally te rijden op een afgetrapte KTM RALLY
 
ah, beterder. Hoeft het iig niet snel toch? 🤨


Vuurwerk wilde niet goed?
Had, geloof voor 't eerst, geen vuurwerk.
Wordt hier altijd wel wat pro spul de lucht in gejaagd, ff naar staan kijken :)
 
Terug
Bovenaan Onderaan