De eerste bekeuring is binnen na zo'n 56.000 km in 3,5 jaar en nog niet eens één voor te hard rijden. Lees en wees net zo verbaasd als ik;
Op zaterdag 6 november reed ik in Leidschendam en was op weg naar een fellow biker. De weg richting de Damlaan was afgesloten i.v.m. werkzaamheden. De Damlaan, daar moest ik dus helemaal niet zijn, maar wèl in de wijk die ervoor ligt. Volg de borden "A" en die leiden je dan naar de Damlaan stond er op een bord . . . niet echt een optie dus.
De bewuste afgesloten weg bestond uit 2 banen en was afgesloten met één rood/wit hek met zo'n bekend verbodsbord erop. Ach als motorrijder kan je wat makkelijker minder legale handelingen veroorloven dan met een auto en hoppa, ik was in no time bij het juiste adres. Stukje fietspad met alarmverlichting aan een stukje door het zand, het ging prima. De weg terug kon ik legaal via een secondaire weg doen tot een kruising zo'n 300 meter verwijderd van het punt alwaar het eerder genoemde verbodsbord stond.
Een politiebusje had een automobilist aangehouden en met 2 agenten waren zij bezig. Ik plopte rustig over de reeds gereedgekomen weg richting het alweer werkende stoplicht toen een derde agent achter het busje vandaan kwam. Hand omhoog en stoppen.
"U mag hier niet rijden"
"Uh, ja, dat niet natuurlijk, maar alles is af op deze 300 meter en aangezien ik ècht de weg hier niet weet was dit de beste oplossing, de kortste route terug naar de snelweg."
"Toch moet ik u bekeuren."
"Tja, voor mij hoeft het niet hoor!"
"Die automobilist verderop krijgt ook een bekeuring en dan kan ik het niet maken om u er geen een te geven."
"Mwah, zeggen we niks tegen die automobilist, we praten wat en dan hoef je geen bekeuring te geven wat mij betreft."
Helaas ging die vlieger dus niet op.
"U bent niet verplicht tot antwoorden, maar waarom heeft u het verbod genegeerd?"
"Tja, ligt voor de hand, ik ken de weg niet en daarbij is het asfalt klaar, de strepen en pijlen staan erop en zelfs de stoplichten werken zoals het hoort. Kennelijk heeft men afgelopen vrijdag gewoon vergeten de borden weg te halen."
"Ja daar lijkt het inderdaad op. U kunt bezwaar maken tegen de bekeuring."
"Tja, heeft dat enige zin?"
"Nou u heeft anders wèl goede argumenten . . . " (Huh???)
Nadat de agent klaar was met het schrijven zei hij tot mijn verbazing: "Nou rijdt u dat laatste stukje maar door, u bent toch al op de helft . . ." (Huh???)
De uitsmijter kwam toen ik mij verder gereed maakte om weg te rijden; zijn collega kwam aangelopen en vroeg;
"En?"
Het antwoord luidde; "Ik laat meneer verder rijden want het is hier toch al klaar." (Huh???)
Resultaat 45 euri, het vertrouwen in de veldwachters hier tot onder het vriespunt gedaald.
See ya,
BikerTeeCee
(DragStar 1100 Classic)
Op zaterdag 6 november reed ik in Leidschendam en was op weg naar een fellow biker. De weg richting de Damlaan was afgesloten i.v.m. werkzaamheden. De Damlaan, daar moest ik dus helemaal niet zijn, maar wèl in de wijk die ervoor ligt. Volg de borden "A" en die leiden je dan naar de Damlaan stond er op een bord . . . niet echt een optie dus.
De bewuste afgesloten weg bestond uit 2 banen en was afgesloten met één rood/wit hek met zo'n bekend verbodsbord erop. Ach als motorrijder kan je wat makkelijker minder legale handelingen veroorloven dan met een auto en hoppa, ik was in no time bij het juiste adres. Stukje fietspad met alarmverlichting aan een stukje door het zand, het ging prima. De weg terug kon ik legaal via een secondaire weg doen tot een kruising zo'n 300 meter verwijderd van het punt alwaar het eerder genoemde verbodsbord stond.
Een politiebusje had een automobilist aangehouden en met 2 agenten waren zij bezig. Ik plopte rustig over de reeds gereedgekomen weg richting het alweer werkende stoplicht toen een derde agent achter het busje vandaan kwam. Hand omhoog en stoppen.
"U mag hier niet rijden"
"Uh, ja, dat niet natuurlijk, maar alles is af op deze 300 meter en aangezien ik ècht de weg hier niet weet was dit de beste oplossing, de kortste route terug naar de snelweg."
"Toch moet ik u bekeuren."
"Tja, voor mij hoeft het niet hoor!"
"Die automobilist verderop krijgt ook een bekeuring en dan kan ik het niet maken om u er geen een te geven."
"Mwah, zeggen we niks tegen die automobilist, we praten wat en dan hoef je geen bekeuring te geven wat mij betreft."
Helaas ging die vlieger dus niet op.
"U bent niet verplicht tot antwoorden, maar waarom heeft u het verbod genegeerd?"
"Tja, ligt voor de hand, ik ken de weg niet en daarbij is het asfalt klaar, de strepen en pijlen staan erop en zelfs de stoplichten werken zoals het hoort. Kennelijk heeft men afgelopen vrijdag gewoon vergeten de borden weg te halen."
"Ja daar lijkt het inderdaad op. U kunt bezwaar maken tegen de bekeuring."
"Tja, heeft dat enige zin?"
"Nou u heeft anders wèl goede argumenten . . . " (Huh???)
Nadat de agent klaar was met het schrijven zei hij tot mijn verbazing: "Nou rijdt u dat laatste stukje maar door, u bent toch al op de helft . . ." (Huh???)
De uitsmijter kwam toen ik mij verder gereed maakte om weg te rijden; zijn collega kwam aangelopen en vroeg;
"En?"
Het antwoord luidde; "Ik laat meneer verder rijden want het is hier toch al klaar." (Huh???)
Resultaat 45 euri, het vertrouwen in de veldwachters hier tot onder het vriespunt gedaald.
See ya,
BikerTeeCee
(DragStar 1100 Classic)