Mijn verhaal

Super, dat je de draad gewoon weer oppakt.
Niet zitten mokken, maar "Gaan met die Banaan!!"
Deze zomer liep mijn (motor)reis naar Rusland ook in de soep. Arm-blessure dus weer naar huis.
Niet zitten huilen, maar gelijk weer op pad met de auto naar Normandië.

Veel van jouw trip komt bekend voor!

Deze zomer vlakbij Colleville op de camping gestaan.
Met een rondrit ben ik ook naar Etretat geweest. Heb je de Falaises nog bezocht? Heel mooi!
Met dagtrip ook naar Mt.St Michel (mooier van buiten dan van binnen) en St. Malo.
(volgens mij is foto van hierboven met het invasie-strand van Omaha-Beach)

Vorig jaar heb ik paar dagen in Bourges (toen met motor) op camping Municipal gestaan......
 
Laatst bewerkt:
Mooi verhaal hoor! Bedankt voor het delen.Geniet van elk moment,neem geen tijd om te verpieteren achter de geraniums, zonde van de tijd, leven is daar te kort voor. Ik herken mezelf in het verhaal, ik heb ook een tumor gehad, operatie en een spier verwijderd in mijn been en bestraling gehad, nu 10 jaar geleden. Dit triggerde mij om mijn rijbewijs te gaan halen, geen dag spijt van gehad.
 
Respect voor dit inspirerende verhaal. Als je gezond bent vergeet je nog wel eens hoe gezegend je bent. Jouw verhaal en dat van anderen helpen om me daaraan te herinneren. Vorige week is een collega van me overleden, die was 39. Dat ging zo snel, die heeft niet eens meer de kans gehad om nog wat uit de laatste maanden te halen. Kortom dank voor het delen van je verhaal en Carpe Diem!
 
full

Klaar voor vertrek.
Hier het verslag:
Reisverslag roadtrip Frankrijk.

Wij, mijn broer en ik vertrokken 18 septemper voor een rit naar de invasiestranden naar Normandie. Tenminte, dat was de bedoeling.
Wij op weg. Komen tussen Brussel en Mons in een hoosbui met hagel terecht. Zag niks meer. Even gestopt op de vluchtstrook.

Maar de vrachtwagens reden zo dicht langs dat ik maar besloot om door te rijden. Mijn broer was ondertussen al verder gereden.
Via Mabeuge richting Laon. Kregen onderweg via Whatsapp dat we niet Naar Normandie moesten gaan vanwege het slechte weer daar. Besloten dus naar de Dordogne te gaan. Via Chtatau-Tiery naar Troys. Daar aangekomen reed mijn broer mij kwijt.
Na elkaar gevonden te hebben gingen we op zoek naar een hotel. Om de tent op te zetten was het weer te slecht. Omdat het eerste hotel vol was moesten op zoek naar een ander. Aangekomen bij het volgend Ibis hotel met een inrit en parkeerplaats naast het hotel wilde ik de inrit inrijden.
Mijn voorwiel stond al in de inrit en mijn achterwiel nog niet. Die stond tegen de stoepband aan. Ik gaf gas, wiel slipte weg en daar lag de motor. Ik niet gelukkig. Overeind gezet en nu met een aanloop naar binnen.
Konden na 10 minuten weer naar buiten. Hotel zat ook vol. De receptie belde met een ander Ibishotel. En dat hotel dat vol was hat opeens wel een 2persoons kamer voor ons.
S'andere daags zouden we dan vertrekken naar Auxerre om via Bourges naar Limoge te rijden. Met goede moet op weg. De route naar Auxerre was afgesloten wegens werkzaamheden. Geprobeerd de bordtjes Devitation te volgen. Dat is dus in Frankrijk schier onmogelijk.
Toch na veel modderwegen, franse boeren rijden zo van het land de weg op, Auxerre bereikt. Iets gegeten daar. Ik moest tanken en ik was al meer in Auxerre geweest en in de buurt van het sportcomplex was een supermarkt met benzinepomp.
Getankt en even de winkel inlopen voor een paar flesjes water.
Ik loop de winkel uit en zie een reclamebord over het hoofd. Ik had mijn motorpak nog aan dus viel de schade nogal mee. Alleen
mijn ego was gedeukt. Wij weer verder.
Clamecy bereikt. Richting Bourges. Eerst een treinongeluk. Door de gendarme naar een vreselijke modderweg gewezen. Nadat we dat gehad hadden en eindelijk op de goede weg zaten was een eindje verderop een aanrijding gebeurd. In Bourges aangekomen en hotel opgezocht. Na een vol hotel een ander gevonden in het cetrum. Met bewaakte en afgesloten garage. Top, maar wel duur. 172 euro voor een nacht. Ergens een broodje kebab op gedoken en na het eten naar het eten naar bed.
Smorgens na het ontbijt besloten we toch maar richting Normandie je te gaan. we waren de omwegen en afsluitingen eigenlijk een beetje zat en het was ook dat de Dordogne zo ver weg lag, en het was richting huis.
Via Tours Angers Laval en Rennes naar Mont saint Michel.
Daar aangekomen bleek de omgeving onherkenbaar veranderd toen ik jaren geleden voor het eerst kwam. Het was volgestampt met hotels en restaurants en parkeerplaatsen.
Je kon alleen met een shuttelbus naar het eiland. Gelukkig had dat ene hotel een camping! Dus wij de tent opgezet. De andere dag opgestaan om een ontbijt te scoren en de camping af te rekenen. Vroeg aan de receptioniste. kunnen wij hier ontbijten?
Jazeker daar evn de trap af. Dus een gratis onbijt gescoord.
Weer op weg naar Grand camp Masy. Na een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats in Colleville doorgerden Naar Caen.
Dwars door de avondspits in Caen naar le Havre en over de grote brug naar Etretat. Na veel omwegen en motregen in Etretat hotel ingedoken.
De andere dag was het plan om s'avonds weer thuis te zijn. Via Diepe Calais en Duinkerken Belgie in. En dan via de expresweg naar de Westerscheldetunnel.
Dat is gelukt zonder noemenswaardig oponthoud.
 
Laatst bewerkt:
Mooi verhaal hoor! Bedankt voor het delen.Geniet van elk moment,neem geen tijd om te verpieteren achter de geraniums, zonde van de tijd, leven is daar te kort voor. Ik herken mezelf in het verhaal, ik heb ook een tumor gehad, operatie en een spier verwijderd in mijn been en bestraling gehad, nu 10 jaar geleden. Dit triggerde mij om mijn rijbewijs te gaan halen, geen dag spijt van gehad.

Groot gelijk. Als je ziek bent of weer beter, alles doen wat in je vermogen ligt omeen zo goed mogelijk leven te hebben met plezier,humor en liefde voor je naasten.
 
full

Klaar voor vertrek.
Hier het verslag:
Reisverslag roadtrip Frankrijk.

Wij, mijn broer en ik vertrokken 18 septemper voor een rit naar de invasiestranden naar Normandie. Tenminte, dat was de bedoeling.
Wij op weg. Komen tussen Brussel en Mons in een hoosbui met hagel terecht. Zag niks meer. Even gestopt op de vluchtstrook.

Maar de vrachtwagens reden zo dicht langs dat ik maar besloot om door te rijden. Mijn broer was ondertussen al verder gereden.
Via Mabeuge richting Laon. Kregen onderweg via Whatsapp dat we niet Naar Normandie moesten gaan vanwege het slechte weer daar. Besloten dus naar de Dordogne te gaan. Via Chatatau-Thiery naar Troys. Daar aangekomen reed mijn broer mij kwijt.
Na elkaar gevonden te hebben gingen we op zoek naar een hotel. Om de tent op te zetten was het weer te slecht. Omdat het eerste hotel vol was moesten op zoek naar een ander. Aangekomen bij het volgend Ibis hotel met een inrit en parkeerplaats naast het hotel wilde ik de inrit inrijden.
Mijn voorwiel stond al in de inrit en mijn achterwiel nog niet. Die stond tegen de stoepband aan. Ik gaf gas, wiel slipte weg en daar lag de motor. Ik niet gelukkig. Overeind gezet en nu met een aanloop naar binnen.
Konden na 10 minuten weer naar buiten. Hotel zat ook vol. De receptie belde met een ander Ibishotel. En dat hotel dat vol was hat opeens wel een 2persoons kamer voor ons.
S'andere daags zouden we dan vertrekken naar Auxerre om via Bourges naar Limoge te rijden. Met goede moet op weg. De route naar Auxerre was afgesloten wegens werkzaamheden. Geprobeerd de bordtjes Devitation te volgen. Dat is dus in Frankrijk schier onmogelijk.
Toch na veel modderwegen, franse boeren rijden zo van het land de weg op, Auxerre bereikt. Iets gegeten daar. Ik moest tanken en ik was al meer in Auxerre geweest en in de buurt van het sportcomplex was een supermarkt met benzinepomp.
Getankt en even de winkel inlopen voor een paar flesjes water.
Ik loop de winkel uit en zie een reclamebord over het hoofd. Ik had mijn motorpak nog aan dus viel de schade nogal mee. Alleen
mijn ego was gedeukt. Wij weer verder.
Clamecy bereikt. Richting Bourges. Eerst een treinongeluk. Door de gendarme naar een vreselijke modderweg gewezen. Nadat we dat gehad hadden en eindelijk op de goede weg zaten was een eindje verderop een aanrijding gebeurd. In Bourges aangekomen en hotel opgezocht. Na een vol hotel een ander gevonden in het cetrum. Met bewaakte en afgesloten garage. Top, maar wel duur. 172 euro voor een nacht. Ergens een broodje kebab op gedoken en na het eten naar het eten naar bed.
Smorgens na het ontbijt besloten we toch maar richting Normandie je te gaan. we waren de omwegen en afsluitingen eigenlijk een beetje zat en het was ook dat de Dordogne zo ver weg lag, en het was richting huis.
Via Tours Angers Laval en Rennes naar Mont saint Michel.
Daar aangekomen bleek de omgeving onherkenbaar veranderd toen ik jaren geleden voor het eerst kwam. Het was volgestampt met hotels en restaurants en parkeerplaatsen.
Je kon alleen met een shuttelbus naar het eiland. Gelukkig had dat ene hotel een camping! Dus wij de tent opgezet. De andere dag opgestaan om een ontbijt te scoren en de camping af te rekenen. Vroeg aan de receptioniste. kunnen wij hier ontbijten?
Jazeker daar evn de trap af. Dus een gratis onbijt gescoord.
Weer op weg naar Grand camp Masy. Na een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats in Colleville doorgerden Naar Caen.
Dwars door de avondspits in Caen naar le Havre en over de grote brug naar Etretat. Na veel omwegen en motregen in Etretat hotel ingedoken.
De andere dag was het plan om s'avonds weer thuis te zijn. Via Diepe Calais en Duinkerken Belgie in. En dan via de expresweg naar de Westerscheldetunnel.
Dat is gelukt zonder noemenswaardig oponthoud.
Je bent nog jong,goed alles weer opgepikt blijf dit doen en blijf genieten
 
Op jouw leeftijd is zo'n ritje door Frankrijk peanuts, en om de uitslag straks van de scan, daar lach je om! Met zo een positieve instelling moeten ze je straks neerknuppelen! Gewoon doorgaan met ademen!
 
Laatst bewerkt:
Dit moest ik even kwijt.
In de eerste week van juli gleed ik van mijn bureaustoel terwijl motorforum zat te lezen op de pc.
Afijn ambu voor de deur twee potige mannen op de brancard naar ziekenhuis. Scan gemaakt geconstateerd hersentumor. Vrouw in paniek uiteraard. Ik dacht dat wordt geen motor rijden meer. Na heel het medisch circuit doorlopen te hebben 11 juli geopereerd. Een week in het ziekenhuis . Ik zei tegen de chirurg ik heb 3 motorongelukken overleefd,dit overleef ik ook wel. 15 bestralingen verder zei zij ze meneer u bent uitbehandeld en pluk de dag. Nou, pluk de dag leek me wel wat. Toen mijn vrouw niet thuis was even de motor gepakt en een ritje gemaakt. Ik werd overmoedig en met mijn broer een roadtrip door Frankrijk gepland.Het resultaat staat hieronder.[afbeelding]
Ok onze roadtrip van 18-9 tot 22-9. totaal 1935 km. De route barrees en de eenbaans snelweg wegens wegwerkzaamheden staan er niet op. Ook de binnenwegen bedekt met modder en klei niet. De hagelbui tussen Brussel en Mons vergeten we maar even. Ook de natte laarzen en handschoenen.Al met al was het een leuke en avontuurlijke trip. Volgende keer beter plannen.

Dit moest er nog bij: ik wordt volgend jaar in april 72.

Blijf rijden zolang het kan en geniet van elke dag zolang het mag!
Ik weet wat je voelt en ook je vrouw..
Mijn vrouw (55)kreeg problemen met haar gehoor bleek na onderzoek brughoektumor te zijn... Goedaardig zeggen ze.
Gehoor wordt minder ook haar evenwicht..
Ze rijdt ook motor dus we denken er maar niet teveel aan en leven elke dag een nieuwe dag....
 
Goedaardig of kwaadaardig, het hoort daar niet. Ik hoop dat dmv behandeling zij nog veel goede en fijne motordagen mag hebben.
Sterkte voor de komende tijd.
 
Goedaardig of kwaadaardig, het hoort daar niet. Ik hoop dat dmv behandeling zij nog veel goede en fijne motordagen mag hebben.
Sterkte voor de komende tijd.
Dank je wel ze is onder behandeling bij lumc voorlopig is het onder controle blijven en afwachten.
U ook nog duim omhoog en door blijven gaan!!
 
Weg Oma.
De laatste stand van zaken.
Afgelopen dinsdag 13nov een functionele mri-scan te hebben gehad moest ik tot 17 nov.op de uitslag wachten.
Dus met knoop in de maag en knikkende knieen naar Elizabeth Tilburg.
Tumor is weg, cellen zijn rustig. Verder geen problemen. Kan weer jaren vooruit.
Familie blij,ik blij.
In 2018 weer een roadtrip door frankrijk langs en door de pyreneen en wat we verder aan moois tegenkomen.
 
Gaaf!

Zo mooi om te lezen.

Jij gaat nog veel motor-kilometers genieten.
 
Dank u wel allemaal. Moet nog even wennen dat s'morgens opstaan de normaalste zaak van de wereld is en weer een normaal leven te hebben. Heb vandaag mijn vrouw "ontslagen"als mantelzorger.
 
Terug
Bovenaan Onderaan