Strada Bobb
MF'er
Normaal maak ik ritjes van 30 km. Als ik uit m'n werk kom, voor wat ontspanning.
Meestal gewoon de B-wegen, dus veel harder dan 80 of 90 ga ik niet. Hooguit wat
knallen op de flitspaalvrije weggetjes tussen de weilanden. Motor wordt dan met
wat geluk 90 graden als het niet te koud is. Maar terug in de bebouwde kom loopt
de motor op legale snelheid toch wat bokkerig onderin de toeren. Logisch, het is
een luchtgekoelde L-twin... geen drie- of vier-cilinder. Maar na een lange rit op
de snelweg, flink doorgeknald, loopt de motor ineens vreselijk mooi regelmatig,
dus ook in de bebouwde kom.. Bijna een 4-cilinder, maar dan zonder die irritante
fijne trilling, gewoon een regelmatig, net voelbaar heerlijk gedempt gestamp van
een stevige L-twin. Maar ook dan is de temperatuur ongeveer 90 graden. Snap ik
niet.... Waarom nu wel zo fijn lopen laag in de toeren ?
Er zit injectie op, sensors, een boordcomputer, dus je zou verwachten dat het
allemaal niks uitmaakt en in elke omstandigheid perfect door de computer geregeld
wordt, en toch... In de bergen merkte ik geen verschil ondanks de ijlere lucht.
Blijkbaar regelde de boordcomputer de lucht-benzineverhouding wel zo goed bij dat
het geen ene moer uit maakte. Power zat. Maar dan heb je het over hogere
snelheden, en hogere toerentallen. Wat mij verbaasd is dat het blijkbaar wel
uitmaakt bij lagere toerentallen als je een lange rit achter de rug hebt.
Wat gebeurt er dan met die motor dat die dan zo mooi loopt ineens ??? Twee uur
later stap je weer op die machine voor een kort ritje, en dat mooi-lopende-motor-
effect is ineens weer verdwenen... Niet dat die slecht loopt, maar het ragfijne
is ineens weg.
Hoe kan dah ? Mechaniek of toch computer niet helemaal in orde ?
Wel jammmer, dat zo'n motor pas na een flinke rit mooi loopt, hoog-, maar
ook laag in de toeren. Het zij zo. De boordcomputer krijgt het niet voor
elkaar, dus ben ik als berijder genoodzaakt flink veel knallende kilometers
te maken. Heeft wel wat, als creme de la creme,... thuis komen, en dan de
laatste kilometers met dat mooie regelmatige geplof.... sorry, begin lyrisch
te worden dus ik ga effe wat chips en een biertje scoren...
Meestal gewoon de B-wegen, dus veel harder dan 80 of 90 ga ik niet. Hooguit wat
knallen op de flitspaalvrije weggetjes tussen de weilanden. Motor wordt dan met
wat geluk 90 graden als het niet te koud is. Maar terug in de bebouwde kom loopt
de motor op legale snelheid toch wat bokkerig onderin de toeren. Logisch, het is
een luchtgekoelde L-twin... geen drie- of vier-cilinder. Maar na een lange rit op
de snelweg, flink doorgeknald, loopt de motor ineens vreselijk mooi regelmatig,
dus ook in de bebouwde kom.. Bijna een 4-cilinder, maar dan zonder die irritante
fijne trilling, gewoon een regelmatig, net voelbaar heerlijk gedempt gestamp van
een stevige L-twin. Maar ook dan is de temperatuur ongeveer 90 graden. Snap ik
niet.... Waarom nu wel zo fijn lopen laag in de toeren ?
Er zit injectie op, sensors, een boordcomputer, dus je zou verwachten dat het
allemaal niks uitmaakt en in elke omstandigheid perfect door de computer geregeld
wordt, en toch... In de bergen merkte ik geen verschil ondanks de ijlere lucht.
Blijkbaar regelde de boordcomputer de lucht-benzineverhouding wel zo goed bij dat
het geen ene moer uit maakte. Power zat. Maar dan heb je het over hogere
snelheden, en hogere toerentallen. Wat mij verbaasd is dat het blijkbaar wel
uitmaakt bij lagere toerentallen als je een lange rit achter de rug hebt.
Wat gebeurt er dan met die motor dat die dan zo mooi loopt ineens ??? Twee uur
later stap je weer op die machine voor een kort ritje, en dat mooi-lopende-motor-
effect is ineens weer verdwenen... Niet dat die slecht loopt, maar het ragfijne
is ineens weg.
Hoe kan dah ? Mechaniek of toch computer niet helemaal in orde ?
Wel jammmer, dat zo'n motor pas na een flinke rit mooi loopt, hoog-, maar
ook laag in de toeren. Het zij zo. De boordcomputer krijgt het niet voor
elkaar, dus ben ik als berijder genoodzaakt flink veel knallende kilometers
te maken. Heeft wel wat, als creme de la creme,... thuis komen, en dan de
laatste kilometers met dat mooie regelmatige geplof.... sorry, begin lyrisch
te worden dus ik ga effe wat chips en een biertje scoren...