bommes
Capo del formaggio
- 16 okt 2012
- 2.374
- 3.014
Motor weekend Gran Canaria op de Honda NC750X
- Onderwerp starter jort17
- Startdatum
- Onderwerp starter
- #27
Na het betalen van de Huursom kon ik in contact komen met de verhuurder.
De beste man heette Pablo en via WhatsApp vertelde hij mij dat hij de motor al 3 jaar had en dat er nu al 25.000 km op de teller stond.
Ik vroeg hem ofdat hij een telefoon houder had, en hij vertelde mij dat hij er ééntje had maar die kon niet opladen.
Omdat een navigatie app die non stop aanstaat veel energie gebruikt ben ik snel naar de Mediamarkt gegaan voor een 10.000 mAh powerbank zodat ik onbezorgd de telefoon aan kan houden tijdens het rijden.
We hadden een plek en tijd afgesproken om de motor op te halen.
Pablo zij nog dat als ik de motor eerder wilde ophalen dat dat ook geen probleem is.
De Zondag.
Zo eerst nog een paar uurtjes werken maar dan is het toch zover.
tegen de middag ben ik snel naar mijn hotel gegaan om mezelf om te kleden. En dan met een taxi naar de afgesproken locatie.
Pablo was netjes op tijd en kwam aangelopen met de motor. Hij had hem nog even gewassen en volgetankt zodat ik shinend het eiland over kon scheuren.
Na het tekeken van de huur overeenkomst en het instaleren van mijn telefoon kon ik op pad.
Eerst een blokje om, als er dan iets niet orde zou zijn met de motor dan kon ik dat nog melden aan Pablo.
Dit was niet het geval dus ik kon meteen op pad.
Ik had in eerste instantie afgesproken dat ik de motor tot 9 uur s ’avonds zou huren, maar als dit uit zou lopen dan was dat voor Pablo geen probleem. Ik had met hem afgesproken dat ik ongeveer een half uur voor terugkomst mezelf even zou melden.
Vlak voordat ik vertrok had ik nog even gekeken wat de actuele opdracht was in The Riding Game.
Je motor bij een ijsthee reclame item, dat moet toch goed te doen zijn, dat puntje is voor mij dacht ik. Helaas viel dat vies tegen, ik ben deze dag denk ik wel 100 cafés gepasseerd maar nergens een ijsthee reclame bord te vinden.
Las Palmas is opzich niet zo’n heel grote stad, toch is het gebied buiten de stad ook redelijk druk bebouwd hierdoor ben je toch zeker wel 30 tot 45 min aan het rijden voordat je echt in de vrije natuur terecht komt.
De eerste kilometers had ik op de Benelli Leonchino een beetje het idee alsof ik weer als 16 jarige op een scooter rond reed, dit komt vooral door het lichte gewicht, de lage rechte zit en het zachte maar toch soepele motorblok.
Na een uurtje rijden was ik al behoorlijk gewend aan de Leonchino, en door hem wat hoger in de toeren te jagen (5000 +) wordt hij lekker speels.
Voor deze dag had ik op we website van Calimoto een route gepland. Deze is dan gelijk verbonden aan je account en zonder synchroniseren kun je hem dan makkelijk openen op de telefoon. Wat wel lastig is, als je onderweg denk de weg rechtsaf is leuker als de geplande route linksaf dan zal de app veel moeite doen om je toch om te laten draaien naar het geplande punt.
Dit was het gaval In Los Lirios, De route GC 130 glooide mooi de berg op door de naaldbossen. En met 2 uitkijk punten in het verschiet. Dus toch maar afwijken van de route en dat was absoluut de moeite waard de GC 130 ligt er netjes bij, met mooie vergezichten over de noordkant van het eiland.
Een maal op Pozo de las Nieves. Toch maar de weg terug genomen om uit te komen op het volgende geplande waypoint.
Een volgende weg die zeker de moeite waard is, is de GC 550 de gaat van Aguimes naar Santa Lucia de Tirajana. De weg is ligt glooiend waardoor je er lekker vlotjes overheen gaat.
Aangekomen In Santa Lucia de Tirajana, kwam ik een bekkend punt tegen. De bakker waar ik de eerste dag ook al had gezeten, de koffie en broodjes waren toen goed, dus dat vraagt om een herhaling.
Na een lekker bakje koffie snel weer verder. Nu gaat het echte rijden beginnen, ik zit wat verder in het binnenland op de grens van het centrale gebergte in Gran Canaria waar het echt interessant word.
Hooge steile berg ketens en wegen met een ontelbare hoeveelheid bochten wachten op mij.
Calimoto lijd mij over de GC 654, een zeer slechte weg vol met gaten en overal grind en stenen op de weg. Iedere 500 meter een bord met de maximale snelheid 40 km/per uur, maar hier hoef je geen zorgen over te maken de weg is zo slecht dat je de 40 vaak niet eens haalt en eigenlijk wil je dat ook helemaal niet, want het landschap waar deze weg doorheen gaat is wederom één van de mooiste van Gran Canaria.
De route gaat verder over het middelpunt van het eiland en ook hier geld eigenlijk weer iedere weg is mooi. Wel doorkruis ik verschillende wegen die ik al eerder bereden heb maar dit is opzich helemaal niet erg. Wat wel een beetje apart is, dat de Calimoto app mij tijdens een rondrit 2 of soms zelfs 3 keer over de zelfde weg stuurt. Ik denk dat dit te maken heeft met het wegzetten van de routepunten aan de verkeerde kant van de weg, (ben er nog niet helemaal over uit).
De Kleine Leeuw (Leonchino) doet het goed, hij laat zich makkelijk en vlot berijden. En met slechts 170 kg, en 48 pk genoeg vermogen om te doen wat hij moet doen. Met een beetje vlotte rijstijl zijn het ook hier weer vooral de 2e en 3e versnelling die zullen slijten. De 4e versnelling heb ik maar amper gebruikt en de 5e enkel op een stukje snelweg.
Ook remmen doet de Leonchino prima, zowel de voorrem als de achterrem doen het goed en reageren precies, wel maken de voorste remschijven een licht slepend geluid. Dit schijnt een Leonchino kwaal te zijn.
Verder is de display van de Leonchino goed afleesbaar zowel in de zon als overdag. En ook erg handig een gear indicator in het midden van de teller.
Na ruim 225 km ging mijn benzine lampje brengen. Al tijdens het rijden kun je op de Calimoto app met een paar klikken een tankstation als tussenstop inplannen. De dichtstbijzijnde was 5 km bij mij vandaan en lag nog op de route ook.
Na het tanken ook gelijk maar wat eten, het was immers alweer half 8. De Calimoto app gaf aan dat het nog ongeveer een uur rijden was naar het eindpunt van de route. Daar kan nog wel iets bij
even een paar punten verschuiven zodat de route het laatste stuk langs de GC 2 komt.
Na het eten snel weer met de motor op pad, maar bij het starten ging het “check engine light” aan. Opzich kan het niet veel kwaad maar ik heb toch de eigenaar even op de hoogte gebracht die vertelde mij dat hij dat al wel eens eerder had gehad. Na een stukje rijden vond ik dat lampje toch wat irritant, even stoppen en gelukkig wist YouTube mij met een filmpje van 45 sec te vertellen hoe ik het lampje kon resetten.
Op weg naar de GC2. De weg hiernaartoe gaat door het drukker bewoonde gebied van Gran Canaria aan de noordkant van het eiland. Aan de noordkant hopen zich vaak wolken op hierdoor is het hier vors kouder als boven in de bergen. Op een dag als vandaag heb ik temperaturen gezien van 30°C+ maar ook van slecht 15°C en zo kan het ook opeens gebeuren dat je vlak onder of soms zelfs door de wolken rijd.
Met de nacht op komst wordt gelijk duidelijk hoe slecht de verlichting van de kleine leeuw is. Je hebt een kleine streep licht overdwars voor je. In de schemer is dit nog prima maar als je s ’nachts door de bergen rijdt lijkt me dit geen pretje en dan zul je ook zeker je groot licht moeten gebruiken.
Opvallend is dan wel weer dat de knipperlichten wel opmerkelijk fel zijn (maar ja who gives a fuck).
De GC 2 is de kustweg aan de noordkant van het eiland hier rij je vlak langs de Atlantische Oceaan waar de golven woest op de rotsen kapot slaan, en waar de heerlijke zeebries een heerlijke zeelucht mee brengt.
Ongeveer een half uurtje voor het einde van de rit heb ik de eigenaar op de hoogte gebracht en mijn live locatie gedeeld, zo kon die mooi in de gaten houden wanneer ik bij hem in de buurt zou zijn. Vlak voor aankomst nog even de motor voltanken en weer inleveren.
Pablo stond al te wachten en na een korte inspectie nogmaals het contract getekend waarin stond dat alles in orde was. Er zat een Km limiet op de motor van 300 km per dag, en met 297,4 km heb ik me daar netjes aan gehouden.
Kort samen gevat,
)
De beste man heette Pablo en via WhatsApp vertelde hij mij dat hij de motor al 3 jaar had en dat er nu al 25.000 km op de teller stond.
Ik vroeg hem ofdat hij een telefoon houder had, en hij vertelde mij dat hij er ééntje had maar die kon niet opladen.
Omdat een navigatie app die non stop aanstaat veel energie gebruikt ben ik snel naar de Mediamarkt gegaan voor een 10.000 mAh powerbank zodat ik onbezorgd de telefoon aan kan houden tijdens het rijden.
We hadden een plek en tijd afgesproken om de motor op te halen.
Pablo zij nog dat als ik de motor eerder wilde ophalen dat dat ook geen probleem is.
De Zondag.
Zo eerst nog een paar uurtjes werken maar dan is het toch zover.
tegen de middag ben ik snel naar mijn hotel gegaan om mezelf om te kleden. En dan met een taxi naar de afgesproken locatie.
Pablo was netjes op tijd en kwam aangelopen met de motor. Hij had hem nog even gewassen en volgetankt zodat ik shinend het eiland over kon scheuren.
Na het tekeken van de huur overeenkomst en het instaleren van mijn telefoon kon ik op pad.
Eerst een blokje om, als er dan iets niet orde zou zijn met de motor dan kon ik dat nog melden aan Pablo.
Dit was niet het geval dus ik kon meteen op pad.
Ik had in eerste instantie afgesproken dat ik de motor tot 9 uur s ’avonds zou huren, maar als dit uit zou lopen dan was dat voor Pablo geen probleem. Ik had met hem afgesproken dat ik ongeveer een half uur voor terugkomst mezelf even zou melden.
Vlak voordat ik vertrok had ik nog even gekeken wat de actuele opdracht was in The Riding Game.
Je motor bij een ijsthee reclame item, dat moet toch goed te doen zijn, dat puntje is voor mij dacht ik. Helaas viel dat vies tegen, ik ben deze dag denk ik wel 100 cafés gepasseerd maar nergens een ijsthee reclame bord te vinden.
Las Palmas is opzich niet zo’n heel grote stad, toch is het gebied buiten de stad ook redelijk druk bebouwd hierdoor ben je toch zeker wel 30 tot 45 min aan het rijden voordat je echt in de vrije natuur terecht komt.
De eerste kilometers had ik op de Benelli Leonchino een beetje het idee alsof ik weer als 16 jarige op een scooter rond reed, dit komt vooral door het lichte gewicht, de lage rechte zit en het zachte maar toch soepele motorblok.
Na een uurtje rijden was ik al behoorlijk gewend aan de Leonchino, en door hem wat hoger in de toeren te jagen (5000 +) wordt hij lekker speels.
Voor deze dag had ik op we website van Calimoto een route gepland. Deze is dan gelijk verbonden aan je account en zonder synchroniseren kun je hem dan makkelijk openen op de telefoon. Wat wel lastig is, als je onderweg denk de weg rechtsaf is leuker als de geplande route linksaf dan zal de app veel moeite doen om je toch om te laten draaien naar het geplande punt.
Dit was het gaval In Los Lirios, De route GC 130 glooide mooi de berg op door de naaldbossen. En met 2 uitkijk punten in het verschiet. Dus toch maar afwijken van de route en dat was absoluut de moeite waard de GC 130 ligt er netjes bij, met mooie vergezichten over de noordkant van het eiland.
Een maal op Pozo de las Nieves. Toch maar de weg terug genomen om uit te komen op het volgende geplande waypoint.
Een volgende weg die zeker de moeite waard is, is de GC 550 de gaat van Aguimes naar Santa Lucia de Tirajana. De weg is ligt glooiend waardoor je er lekker vlotjes overheen gaat.
Aangekomen In Santa Lucia de Tirajana, kwam ik een bekkend punt tegen. De bakker waar ik de eerste dag ook al had gezeten, de koffie en broodjes waren toen goed, dus dat vraagt om een herhaling.
Na een lekker bakje koffie snel weer verder. Nu gaat het echte rijden beginnen, ik zit wat verder in het binnenland op de grens van het centrale gebergte in Gran Canaria waar het echt interessant word.
Hooge steile berg ketens en wegen met een ontelbare hoeveelheid bochten wachten op mij.
Calimoto lijd mij over de GC 654, een zeer slechte weg vol met gaten en overal grind en stenen op de weg. Iedere 500 meter een bord met de maximale snelheid 40 km/per uur, maar hier hoef je geen zorgen over te maken de weg is zo slecht dat je de 40 vaak niet eens haalt en eigenlijk wil je dat ook helemaal niet, want het landschap waar deze weg doorheen gaat is wederom één van de mooiste van Gran Canaria.
De route gaat verder over het middelpunt van het eiland en ook hier geld eigenlijk weer iedere weg is mooi. Wel doorkruis ik verschillende wegen die ik al eerder bereden heb maar dit is opzich helemaal niet erg. Wat wel een beetje apart is, dat de Calimoto app mij tijdens een rondrit 2 of soms zelfs 3 keer over de zelfde weg stuurt. Ik denk dat dit te maken heeft met het wegzetten van de routepunten aan de verkeerde kant van de weg, (ben er nog niet helemaal over uit).
De Kleine Leeuw (Leonchino) doet het goed, hij laat zich makkelijk en vlot berijden. En met slechts 170 kg, en 48 pk genoeg vermogen om te doen wat hij moet doen. Met een beetje vlotte rijstijl zijn het ook hier weer vooral de 2e en 3e versnelling die zullen slijten. De 4e versnelling heb ik maar amper gebruikt en de 5e enkel op een stukje snelweg.
Ook remmen doet de Leonchino prima, zowel de voorrem als de achterrem doen het goed en reageren precies, wel maken de voorste remschijven een licht slepend geluid. Dit schijnt een Leonchino kwaal te zijn.
Verder is de display van de Leonchino goed afleesbaar zowel in de zon als overdag. En ook erg handig een gear indicator in het midden van de teller.
Na ruim 225 km ging mijn benzine lampje brengen. Al tijdens het rijden kun je op de Calimoto app met een paar klikken een tankstation als tussenstop inplannen. De dichtstbijzijnde was 5 km bij mij vandaan en lag nog op de route ook.
Na het tanken ook gelijk maar wat eten, het was immers alweer half 8. De Calimoto app gaf aan dat het nog ongeveer een uur rijden was naar het eindpunt van de route. Daar kan nog wel iets bij
even een paar punten verschuiven zodat de route het laatste stuk langs de GC 2 komt.Na het eten snel weer met de motor op pad, maar bij het starten ging het “check engine light” aan. Opzich kan het niet veel kwaad maar ik heb toch de eigenaar even op de hoogte gebracht die vertelde mij dat hij dat al wel eens eerder had gehad. Na een stukje rijden vond ik dat lampje toch wat irritant, even stoppen en gelukkig wist YouTube mij met een filmpje van 45 sec te vertellen hoe ik het lampje kon resetten.
Op weg naar de GC2. De weg hiernaartoe gaat door het drukker bewoonde gebied van Gran Canaria aan de noordkant van het eiland. Aan de noordkant hopen zich vaak wolken op hierdoor is het hier vors kouder als boven in de bergen. Op een dag als vandaag heb ik temperaturen gezien van 30°C+ maar ook van slecht 15°C en zo kan het ook opeens gebeuren dat je vlak onder of soms zelfs door de wolken rijd.
Met de nacht op komst wordt gelijk duidelijk hoe slecht de verlichting van de kleine leeuw is. Je hebt een kleine streep licht overdwars voor je. In de schemer is dit nog prima maar als je s ’nachts door de bergen rijdt lijkt me dit geen pretje en dan zul je ook zeker je groot licht moeten gebruiken.
Opvallend is dan wel weer dat de knipperlichten wel opmerkelijk fel zijn (maar ja who gives a fuck).
De GC 2 is de kustweg aan de noordkant van het eiland hier rij je vlak langs de Atlantische Oceaan waar de golven woest op de rotsen kapot slaan, en waar de heerlijke zeebries een heerlijke zeelucht mee brengt.
Ongeveer een half uurtje voor het einde van de rit heb ik de eigenaar op de hoogte gebracht en mijn live locatie gedeeld, zo kon die mooi in de gaten houden wanneer ik bij hem in de buurt zou zijn. Vlak voor aankomst nog even de motor voltanken en weer inleveren.
Pablo stond al te wachten en na een korte inspectie nogmaals het contract getekend waarin stond dat alles in orde was. Er zat een Km limiet op de motor van 300 km per dag, en met 297,4 km heb ik me daar netjes aan gehouden.
Kort samen gevat,
- Top motor
- Top wegen
- Lekker gegeten
- Goed weer
- Niks te klagen
)Bijlagen
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #28
Het werk loopt hier keer op keer uit en aangezien we nu op onderdelen zitten te wachten, deed mij dat besluiten nog een dagje te gaan motor rijden.
Ik stuurde Pablo waar ik vorige keer de Leoncino van had gehuurd een appje om te vragen of hij zijn motor nog een keer wilde verhuren.
Hij wilde dit wel en deze keer hadden we afgesproken om het zonder tussenkomst van Momoven te doen, dit scheelt ons beide in de portemonnee.
Ik had afgesproken dat ik de motor zaterdag middag om 1 uur op zou komen halen. Keurig op tijd stond hij klaar met de motor. Pablo vertelde mij dat hij er net een nieuwe voorband op had laten leggen (de puntjes zaten er nog aan) en de remmen waren schoon gemaakt. Dit maakte in rijgedrag toch wel een groot verschil. De motor stuurde scherper en ook het slepende geluid bij de remmen was verdwenen.
Snel op pad, ik had op de Calimoto website een route gemaakt, de app houd mooi bij waar je al bent geweest en zo kun je makkelijk een route maken langs nieuwe wegen. Wat mij opviel is dat wanneer ik diverse waypoints aanmaak voor de route de Calimoto website de volgorde van de waypoint niet altijd in aangeklikte volgorde opslaat. Dit moet vorige keer ook fout gegaan zijn aangezien ik toen diverse wegen meerdere keren heb gereden.
De route ging deze keer eerst langs de kustweg GC2 en daarna het binnenland in. Na een half uurtje rijden stopte ik om even van de het mooie uitzicht te genieten. Echter toen ik weer verder wilde, wilde de motor nog even blijven staan. Het dasboard lichte maar half op, de toeter deed het niet en aan starten wilde de motor al helemaal niet denken, alle symptomen van een lege accu. De weg liep wat omlaag dus ik probeerde de motor aan te de duwen. Hij startte eventjes, maar viel gelijk weer uit.
Op een parkeerplaats vlakbij stond een spanjaard druk te bellen, hij zag dat ik problemen had ik vroeg hem of hij start kabels had en die had hij. Even proberen, de motor startte meteen. Maar zodra de startkabels los gingen viel de motor weer uit.
Ik belde Pablo op en legde het probleem uit, hij zij dat hij mijn kant op zou komen om mij te helpen.
Terwijl ik op Pablo aan het wachten was probeerde ik de motor nog eens te starten en liet de startkabels zitten om de accu wat verder op te laden. De spanjaard die me hielp zij dat hij even ging zwemmen maar hij liet zijn auto, met sleutels en startkabels voor mij achter.
De meeste motoren blijven wel lopen als ze eenmaal gestart zijn, maar dat was nu dus niet het geval. Zou de spanningsregelaar ook kapot zijn ging er door mijn hoofd. of de dynamo of toch een massa probleem. Tja meten is weten, maar wie heeft er nu standaard een multimeter op zak (ik in ieder geval niet deze dag).
Pablo was snel ter plaatsen en met het boord gereedschap van de Benelli konden we de accu uitbouwen. Met de accu onder zijn arm ging Pablo op zoek naar een nieuwe accu. Ik bleef bij de motor wachten. Het zat me niet lekker dat de motor niet bleef lopen na het starten met de startkabels en vroeg aan Pablo of hij ook een simpele multimeter wilde kopen zodat we de laadspanning konden controleren. Hij ging hiervoor zorgen.
Anderhalf uur later was Pablo terug met een nieuwe accu en een multimeter. Snel de accu inbouwen en de motor startte meteen. Even spanning meten met draaiende motor, 14,4v dus dat is prima en dit gaf mij genoeg vertrouwen om de rit voort te zetten.
Het was een druilerige middag langs de kust dus snel de bergen in want daar is het meestal wel mooi weer. Om bij het mooie weer te komen moet je wel even door de wolklaag, het wolken pak was dik en hierdoor werd het zicht soms erg slecht, maar éénmaal boven de wolken was het weer weer prachtig.
Niet veel later stond ik voor de eerste blokkade van het weekend. Een grote kudde geiten ging 8-breed over de weg, en kon niks anders doen dan wachten tot de hele meute voorbij was.
Ook nog een fototje kunnen maken voor het molenjagers toppic
En als klap op de vuurpijl nog een puntje kunnen scoren in The Riding Game. ‘’je motor voor een etalage met whisky en bier’’
De zondag ochtend was ik er weer vroeg uit en iets voor zevenen was ik al weer op pad. De route van gisteren heb ik door het accu verlet wat in moeten korten dus vandaag even wat km’s inhalen.
Één van de wegen die ik nog niet bereden had maar die er op de kaart veel belovend uitzag was de GC 605 vanuit het binnenland naar de zuidkust bij Puerto Rico.
Aan het begin van GC 605 stond een groot geel bord met de tekst “CARRETERA CORTADA” het voordeel als je geen spaans spreekt dat je zon bord gewoon kunt negeren echter na een km of 5 werd mij al duidelijk wat het bord betekende “AFGESLOTEN WEG’’ doordat er grote rotsblokken op de weg liggen. Snel mijn route punt verleggen in de calimoto app en verder op pad.
Ik ga nu via de GC 60 naar Maspalomas. Op een gegeven moment word ik ingehaald door een Honda cbr600rr en achter mij zaten nog 2 Ducati’s omdat ze bij elkaar hoorde liet ik ook de twee Ducati’s voorbij gaan. Het waren twee dames ieder op een monster. Nadat ze mij ingehaald hadden hielden ze opeens in en nu zat ik vast achter hun. Ik bleef een tijdje achter ze hangen en ik realiseerde me meteen weer waarom ik geen groepsrijder ben, je bent dan toch veel bezig met wat de andere rijders in de groep doen. En je moet je steeds aanpassen aan de groep, sneller of langzamer ik vind het maar niks. Na 10 min had ik genoeg van de wapperende vlechten en de dames billen omhult in leer en bij de eerste mogelijkheid haalde ik ze alle 3 in en zette ik het gas er goed op om een beetje op ze uit te lopen.
Vanaf Maspalomas de kust verder gevolgd in de richting van Puerto Rico, deze route is behoorlijk druk, veel touristen, vracht verkeer, en touringcars en hierdoor dus een stuk minder leuk. Inhalen kan maar op enkele plaatsen en is vaak niet zonder gevaar.
Aangezien in de meeste doorlopende wegen op het eiland al gezien heb word het nu tijd voor wat doodlopende wegen. Het grote voordeel van doodlopende wegen is dat ze vaak erg rustig zijn en op de terugweg is het zicht vaak compleet anders dus dat je hem twee keer moet rijden is ook niet zo erg. zo ook de weg naar Tasartico, een smalle weg vaak maar net breed genoeg voor één auto, dus voor iedere bocht even toeteren of er niks aankomt en goed opletten.
Het plaatsje Tasartico ligt aan de West kust van het eiland. In Tasartico is een observatorium, de deur stond open en er was een vriendelijke dame die me uitnodigde om even binnen te komen. Ze vertelde me wat over de sterrenwacht en over het dorpje Tasartico, het dorpje Tasartico is een oud dorpje met slechts een paar huizen. Het handjevol kinderen dat er woont gaat naar school in het observartorium. Na het dorpje is een gravel pad wat naar een rustig verlaten strandje gaat, echter op gravel voelt de Benelli zich niet thuis en op dit pad ben ik na 100 meter omgekeerd, hier merk je wel duidelijk verschil met de Honda NC750X die hier duidelijk niet zoveel moeite mee had.
Een stukje verderop begint de GC 200, op de kaart ontbreekt er een stukje weg van de GC 200, ik had gehoopt dat de route misschien zou overgaan in een pad of iets dergelijks, maar na een km 10 werd mij duidelijk waarom de weg niet door loopt op de kaart.
De weg was gesloten omdat ook hier de natuur weer sterker was dan de bouwkunsten der mensheid. In 2019 is een groot gedeelte van de berg waar de GC200 langsloopt ingezakt, en dit maakt dat de weg compleet geblokkeerd is. Er is toen zelfs een agent om het leven gekomen.
Tegenwoordig is deze weg vervangen door een nieuwe weg met tunnels door de bergen en in de komende jaren komen er nog veel meer tunnels bij zodat ze niet steeds de gevaarlijkste weg van spanje vrij van rotsbloken hoeven te maken.
zie ook: De gevaarlijkste weg met 365 bochten van Spanje
De avond naderde dus ik heb mijn route voortgezet richting Las Palmas en ik heb de motor terug geven aan Pablo.
De dag nog even afsluiten met een Pizza en een groot glas bier op het Santa Catalina plein en daarna terug naar mijn hotel.
Waarschijnlijk was dit mijn laatste motor rit op Gran Canaria. Maar komt er nog wat leuks dan laat ik het zeker weten.
Via de Calimoto app kun je precies zien waar je al geweest bent, dit word aangegeven met de blauwe lijntjes. en eerlijk is eerlijk ik ben al aardig op weg naar een volle kaart. op Gran Canaria heb je 4 soorten wegen, snelweg, en doorgaande wegen zijn goed begaanbaar en eigenlijk al leuk zat. de kleinere wegen en paden zijn wit deze zijn vaak erg slecht en ook niet heel leuk om te rijden en dan natuurlijk nog vele km gravel, leuk als je de juiste motor bij hebt.
Ik stuurde Pablo waar ik vorige keer de Leoncino van had gehuurd een appje om te vragen of hij zijn motor nog een keer wilde verhuren.
Hij wilde dit wel en deze keer hadden we afgesproken om het zonder tussenkomst van Momoven te doen, dit scheelt ons beide in de portemonnee.
Ik had afgesproken dat ik de motor zaterdag middag om 1 uur op zou komen halen. Keurig op tijd stond hij klaar met de motor. Pablo vertelde mij dat hij er net een nieuwe voorband op had laten leggen (de puntjes zaten er nog aan) en de remmen waren schoon gemaakt. Dit maakte in rijgedrag toch wel een groot verschil. De motor stuurde scherper en ook het slepende geluid bij de remmen was verdwenen.
Snel op pad, ik had op de Calimoto website een route gemaakt, de app houd mooi bij waar je al bent geweest en zo kun je makkelijk een route maken langs nieuwe wegen. Wat mij opviel is dat wanneer ik diverse waypoints aanmaak voor de route de Calimoto website de volgorde van de waypoint niet altijd in aangeklikte volgorde opslaat. Dit moet vorige keer ook fout gegaan zijn aangezien ik toen diverse wegen meerdere keren heb gereden.
De route ging deze keer eerst langs de kustweg GC2 en daarna het binnenland in. Na een half uurtje rijden stopte ik om even van de het mooie uitzicht te genieten. Echter toen ik weer verder wilde, wilde de motor nog even blijven staan. Het dasboard lichte maar half op, de toeter deed het niet en aan starten wilde de motor al helemaal niet denken, alle symptomen van een lege accu. De weg liep wat omlaag dus ik probeerde de motor aan te de duwen. Hij startte eventjes, maar viel gelijk weer uit.
Op een parkeerplaats vlakbij stond een spanjaard druk te bellen, hij zag dat ik problemen had ik vroeg hem of hij start kabels had en die had hij. Even proberen, de motor startte meteen. Maar zodra de startkabels los gingen viel de motor weer uit.
Ik belde Pablo op en legde het probleem uit, hij zij dat hij mijn kant op zou komen om mij te helpen.
Terwijl ik op Pablo aan het wachten was probeerde ik de motor nog eens te starten en liet de startkabels zitten om de accu wat verder op te laden. De spanjaard die me hielp zij dat hij even ging zwemmen maar hij liet zijn auto, met sleutels en startkabels voor mij achter.
De meeste motoren blijven wel lopen als ze eenmaal gestart zijn, maar dat was nu dus niet het geval. Zou de spanningsregelaar ook kapot zijn ging er door mijn hoofd. of de dynamo of toch een massa probleem. Tja meten is weten, maar wie heeft er nu standaard een multimeter op zak (ik in ieder geval niet deze dag).
Pablo was snel ter plaatsen en met het boord gereedschap van de Benelli konden we de accu uitbouwen. Met de accu onder zijn arm ging Pablo op zoek naar een nieuwe accu. Ik bleef bij de motor wachten. Het zat me niet lekker dat de motor niet bleef lopen na het starten met de startkabels en vroeg aan Pablo of hij ook een simpele multimeter wilde kopen zodat we de laadspanning konden controleren. Hij ging hiervoor zorgen.
Anderhalf uur later was Pablo terug met een nieuwe accu en een multimeter. Snel de accu inbouwen en de motor startte meteen. Even spanning meten met draaiende motor, 14,4v dus dat is prima en dit gaf mij genoeg vertrouwen om de rit voort te zetten.
Het was een druilerige middag langs de kust dus snel de bergen in want daar is het meestal wel mooi weer. Om bij het mooie weer te komen moet je wel even door de wolklaag, het wolken pak was dik en hierdoor werd het zicht soms erg slecht, maar éénmaal boven de wolken was het weer weer prachtig.
Niet veel later stond ik voor de eerste blokkade van het weekend. Een grote kudde geiten ging 8-breed over de weg, en kon niks anders doen dan wachten tot de hele meute voorbij was.
Ook nog een fototje kunnen maken voor het molenjagers toppic
En als klap op de vuurpijl nog een puntje kunnen scoren in The Riding Game. ‘’je motor voor een etalage met whisky en bier’’
De zondag ochtend was ik er weer vroeg uit en iets voor zevenen was ik al weer op pad. De route van gisteren heb ik door het accu verlet wat in moeten korten dus vandaag even wat km’s inhalen.
Één van de wegen die ik nog niet bereden had maar die er op de kaart veel belovend uitzag was de GC 605 vanuit het binnenland naar de zuidkust bij Puerto Rico.
Aan het begin van GC 605 stond een groot geel bord met de tekst “CARRETERA CORTADA” het voordeel als je geen spaans spreekt dat je zon bord gewoon kunt negeren echter na een km of 5 werd mij al duidelijk wat het bord betekende “AFGESLOTEN WEG’’ doordat er grote rotsblokken op de weg liggen. Snel mijn route punt verleggen in de calimoto app en verder op pad.
Ik ga nu via de GC 60 naar Maspalomas. Op een gegeven moment word ik ingehaald door een Honda cbr600rr en achter mij zaten nog 2 Ducati’s omdat ze bij elkaar hoorde liet ik ook de twee Ducati’s voorbij gaan. Het waren twee dames ieder op een monster. Nadat ze mij ingehaald hadden hielden ze opeens in en nu zat ik vast achter hun. Ik bleef een tijdje achter ze hangen en ik realiseerde me meteen weer waarom ik geen groepsrijder ben, je bent dan toch veel bezig met wat de andere rijders in de groep doen. En je moet je steeds aanpassen aan de groep, sneller of langzamer ik vind het maar niks. Na 10 min had ik genoeg van de wapperende vlechten en de dames billen omhult in leer en bij de eerste mogelijkheid haalde ik ze alle 3 in en zette ik het gas er goed op om een beetje op ze uit te lopen.
Vanaf Maspalomas de kust verder gevolgd in de richting van Puerto Rico, deze route is behoorlijk druk, veel touristen, vracht verkeer, en touringcars en hierdoor dus een stuk minder leuk. Inhalen kan maar op enkele plaatsen en is vaak niet zonder gevaar.
Aangezien in de meeste doorlopende wegen op het eiland al gezien heb word het nu tijd voor wat doodlopende wegen. Het grote voordeel van doodlopende wegen is dat ze vaak erg rustig zijn en op de terugweg is het zicht vaak compleet anders dus dat je hem twee keer moet rijden is ook niet zo erg. zo ook de weg naar Tasartico, een smalle weg vaak maar net breed genoeg voor één auto, dus voor iedere bocht even toeteren of er niks aankomt en goed opletten.
Het plaatsje Tasartico ligt aan de West kust van het eiland. In Tasartico is een observatorium, de deur stond open en er was een vriendelijke dame die me uitnodigde om even binnen te komen. Ze vertelde me wat over de sterrenwacht en over het dorpje Tasartico, het dorpje Tasartico is een oud dorpje met slechts een paar huizen. Het handjevol kinderen dat er woont gaat naar school in het observartorium. Na het dorpje is een gravel pad wat naar een rustig verlaten strandje gaat, echter op gravel voelt de Benelli zich niet thuis en op dit pad ben ik na 100 meter omgekeerd, hier merk je wel duidelijk verschil met de Honda NC750X die hier duidelijk niet zoveel moeite mee had.
Een stukje verderop begint de GC 200, op de kaart ontbreekt er een stukje weg van de GC 200, ik had gehoopt dat de route misschien zou overgaan in een pad of iets dergelijks, maar na een km 10 werd mij duidelijk waarom de weg niet door loopt op de kaart.
De weg was gesloten omdat ook hier de natuur weer sterker was dan de bouwkunsten der mensheid. In 2019 is een groot gedeelte van de berg waar de GC200 langsloopt ingezakt, en dit maakt dat de weg compleet geblokkeerd is. Er is toen zelfs een agent om het leven gekomen.
Tegenwoordig is deze weg vervangen door een nieuwe weg met tunnels door de bergen en in de komende jaren komen er nog veel meer tunnels bij zodat ze niet steeds de gevaarlijkste weg van spanje vrij van rotsbloken hoeven te maken.
zie ook: De gevaarlijkste weg met 365 bochten van Spanje
De avond naderde dus ik heb mijn route voortgezet richting Las Palmas en ik heb de motor terug geven aan Pablo.
De dag nog even afsluiten met een Pizza en een groot glas bier op het Santa Catalina plein en daarna terug naar mijn hotel.
Waarschijnlijk was dit mijn laatste motor rit op Gran Canaria. Maar komt er nog wat leuks dan laat ik het zeker weten.
Via de Calimoto app kun je precies zien waar je al geweest bent, dit word aangegeven met de blauwe lijntjes. en eerlijk is eerlijk ik ben al aardig op weg naar een volle kaart. op Gran Canaria heb je 4 soorten wegen, snelweg, en doorgaande wegen zijn goed begaanbaar en eigenlijk al leuk zat. de kleinere wegen en paden zijn wit deze zijn vaak erg slecht en ook niet heel leuk om te rijden en dan natuurlijk nog vele km gravel, leuk als je de juiste motor bij hebt.
Laatst bewerkt:
Jakkeblade
MF'er
Mooi verslag en aangenaam om te lezen![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
- Onderwerp starter
- #31
Avondje Enduro
Eén van de mensen die ik heb leren kennen is Julian. Julian werkt voor ons en net als ik is hij ook een groot motorfanaat, en tevens groot Ducati fan. Er ontstond al snel een goede band en Julian nodigde mij uit om een keertje mee te gaan offroad rijden. Dan kon ik het eiland ééns op een andere manier bekijken.
Uiteraard leek me dit wel leuk en Julian had voor mij een offroad introductie cursus geregeld bij Canarias Offroad Adventures (CORA). Op de afgesproken tijd was ik op de start locatie van de CORA. Julian was er nog niet, maar de instructeur Adrian was er al wel. Ik ging naar binnen en gelijk kwam de grote taalbarrière weer eens boven, Ik spreek niet meer spaans dan “dos cerveza por favor” en Adrian zijn Engels was ongeveer net zo slecht als mijn Spaans maar met handen en voeten en google translate kwamen we een heel eind.
Ik had mijn motorkleding maar dit kon echt niet op de crossmotor. Al snel werd ik in een Motorcross pak gehesen met alle bijbehorende bescherming. Ondertussen was ook Julian aangekomen bij de motorcross school. En niet veel later stonden we alle drie klaar om op pad te gaan.
Eerst een stukje over de weg om te tanken, kon ik mooi even wennen aan de motor. En na een km of 5 gingen we offroad met de motoren. Aangezien ik nog nooit eerder offroad heb gereden (buiten hier en daar een zandpad waar ik per ongeluk op terecht kwam) gingen we eerst naar een oefenterrein.
Hier kreeg ik van Adrian uitleg over de zithouding en andere zaken welke belangrijk zijn bij het offroad rijden. Ik moet je eerlijk zeggen de zithouding is ver naar voren en de voeten schuin naar beneden gericht. Dit lijk in niks op de relaxte zithouding die ik van straat motoren gewend ben. En echt comfortabel kan ik het ook niet noemen. Na wat oefeningen bochten maken, staan/zitten/staan/zitten gingen we verder op pad. Bij offroad rijden komt een hoop techniek kijken dit had ik eigenlijk niet verwacht en het voelde voor mij dan ook alsof ik helemaal opnieuw moest leren rijden.
Nu was het tijd om op pad te gaan, Adrian voorop, ik in het midden en Julian sloot de stoet af. Adrian kende het gebied waar we reden op zijn duimpje en ik kon zijn voorbeeld mooi volgen. Af en toe signaalde hij de juiste versnelling door om de obstakels op ons pad te nemen.
We hebben een tour van ruim een uur gemaakt door de Parque Despegue Parapente aan de noordkant van Gran Canaria. De route ging niet snel mar was qua techniek toch best wel pittig, vooral het staan, en tegelijk remmen met de voor en achter rem is een behoorlijk lastige opgave.
Ik heb gereden op een Husqvarna 250cc 4-takt, Als je het mij vraagt een prima motor om op te beginnen. Niet zo heel agressief waardoor je het gas goed kunt doseren. En met mijn lengte van 1,72 kon ik prima bij de grond, iets wat op de 300cc 2-takt KTM van Julian een stuk lastiger was.
En zoals altijd sluiten we de dag af met een Pizza en een biertje. Deze keer bij Porta Pizza een soort concurrent van Domino’s. De zon was ondertussen al ondergegaan en ik vond een rustig plekje langs de kust om mijn Pizza op te eten, onder de sterren hemel met het geruis van de golven welke op de rotsen kapot slaan en in de verte het licht van de vuurtoren van Las Palmas. (voor wie zin heeft gekregen in Pizza, Porta Pizza bezorgd ook +34 928 43 94 04)
Eén van de mensen die ik heb leren kennen is Julian. Julian werkt voor ons en net als ik is hij ook een groot motorfanaat, en tevens groot Ducati fan. Er ontstond al snel een goede band en Julian nodigde mij uit om een keertje mee te gaan offroad rijden. Dan kon ik het eiland ééns op een andere manier bekijken.
Uiteraard leek me dit wel leuk en Julian had voor mij een offroad introductie cursus geregeld bij Canarias Offroad Adventures (CORA). Op de afgesproken tijd was ik op de start locatie van de CORA. Julian was er nog niet, maar de instructeur Adrian was er al wel. Ik ging naar binnen en gelijk kwam de grote taalbarrière weer eens boven, Ik spreek niet meer spaans dan “dos cerveza por favor” en Adrian zijn Engels was ongeveer net zo slecht als mijn Spaans maar met handen en voeten en google translate kwamen we een heel eind.
Ik had mijn motorkleding maar dit kon echt niet op de crossmotor. Al snel werd ik in een Motorcross pak gehesen met alle bijbehorende bescherming. Ondertussen was ook Julian aangekomen bij de motorcross school. En niet veel later stonden we alle drie klaar om op pad te gaan.
Eerst een stukje over de weg om te tanken, kon ik mooi even wennen aan de motor. En na een km of 5 gingen we offroad met de motoren. Aangezien ik nog nooit eerder offroad heb gereden (buiten hier en daar een zandpad waar ik per ongeluk op terecht kwam) gingen we eerst naar een oefenterrein.
Hier kreeg ik van Adrian uitleg over de zithouding en andere zaken welke belangrijk zijn bij het offroad rijden. Ik moet je eerlijk zeggen de zithouding is ver naar voren en de voeten schuin naar beneden gericht. Dit lijk in niks op de relaxte zithouding die ik van straat motoren gewend ben. En echt comfortabel kan ik het ook niet noemen. Na wat oefeningen bochten maken, staan/zitten/staan/zitten gingen we verder op pad. Bij offroad rijden komt een hoop techniek kijken dit had ik eigenlijk niet verwacht en het voelde voor mij dan ook alsof ik helemaal opnieuw moest leren rijden.
Nu was het tijd om op pad te gaan, Adrian voorop, ik in het midden en Julian sloot de stoet af. Adrian kende het gebied waar we reden op zijn duimpje en ik kon zijn voorbeeld mooi volgen. Af en toe signaalde hij de juiste versnelling door om de obstakels op ons pad te nemen.
We hebben een tour van ruim een uur gemaakt door de Parque Despegue Parapente aan de noordkant van Gran Canaria. De route ging niet snel mar was qua techniek toch best wel pittig, vooral het staan, en tegelijk remmen met de voor en achter rem is een behoorlijk lastige opgave.
Ik heb gereden op een Husqvarna 250cc 4-takt, Als je het mij vraagt een prima motor om op te beginnen. Niet zo heel agressief waardoor je het gas goed kunt doseren. En met mijn lengte van 1,72 kon ik prima bij de grond, iets wat op de 300cc 2-takt KTM van Julian een stuk lastiger was.
En zoals altijd sluiten we de dag af met een Pizza en een biertje. Deze keer bij Porta Pizza een soort concurrent van Domino’s. De zon was ondertussen al ondergegaan en ik vond een rustig plekje langs de kust om mijn Pizza op te eten, onder de sterren hemel met het geruis van de golven welke op de rotsen kapot slaan en in de verte het licht van de vuurtoren van Las Palmas. (voor wie zin heeft gekregen in Pizza, Porta Pizza bezorgd ook +34 928 43 94 04)
Boevie
MF veteraan
Sfeerimpressie Gran Canaria 1994.
- Onderwerp starter
- #33
Vandaag nog één keertje wezen rijden hier op het eiland.
Het werd nog spannend of ik een motor kon regelen voor de zondag. Pablo was er niet en kon zijn motor dus niet verhuren. via Momoven.es 5 aanvragen geplaatst, 3 werden door de eigenaar geweigerd. en de 2 overige waren ook niet thuis. en de meeste motor verhuur bedrijven zijn dicht op zondag dus dat schoot niet op.
Via Google kwam ik bij Lencar Canarias, dit bedrijf had ook een aantal motoren op de website staan en ze zijn ook nog open op zondag. Ik maakte een reservering voor een Benelli TRK 502. De volgende ochtend ging ik vroeg op pad naar het verhuur bedrijf. ik had nog geen bevestiging van de huur ontvangen maar ik zou wel zien als ik daar was. Onderweg kreeg ik een mailtje, dat de TRK 502 niet beschikbaar was. Ik besloot maar gewoon door te lopen en het bij Lencar aan de balie wel aan te horen.
Lencar had een SWM Superdual 650 of een Benelli TNT 300 beschikbaar. aangezien de SWM Superdual vrij hoog is koos ik voor de TNT 302 (bij gebrek aan beter)
Nu maar snel op pad. de Benelli had geen telefoon houder, en dat is wel jammer als je een bepaalde route wilt rijden. Even snel kijken op de markt voor een telefoon houder, maar helaas niks. Aangezien er op zondag maar weinig winkels open zijn op zondag ochtend besloot ik maar zonder navigatie te rijden. totdat ik toch een Chinese Alibaba winkel zag die deur al open had. En ik had geluk voor 5 euro had ik een mooie Aliexpress kwaliteit telefoon houder. en daar heb ik de hele dag veel plezier van gehad. Powerbank in mijn rugzak en dan met de laadkabel zo naar mijn telefoon werkt perfect.
Verder weer een heerlijk dagje gereden. de Benelli TNT heeft het goed gedaan, rijd soepel stuurt goed. voor langere ritten is de zithouding wel iets te compact met mijn 1,72m Verder is de display slecht afleesbaar in de zon, en waarin de TNT wel echt tekort schiet is het vermogen. Net als de Benelli Leonchino is het een A2 motorfiets, maar wel met beduidend minder vermogen. je merkt dit vooral bij inhaal acties of als je een steile weg op rijdt.
Het werd nog spannend of ik een motor kon regelen voor de zondag. Pablo was er niet en kon zijn motor dus niet verhuren. via Momoven.es 5 aanvragen geplaatst, 3 werden door de eigenaar geweigerd. en de 2 overige waren ook niet thuis. en de meeste motor verhuur bedrijven zijn dicht op zondag dus dat schoot niet op.
Via Google kwam ik bij Lencar Canarias, dit bedrijf had ook een aantal motoren op de website staan en ze zijn ook nog open op zondag. Ik maakte een reservering voor een Benelli TRK 502. De volgende ochtend ging ik vroeg op pad naar het verhuur bedrijf. ik had nog geen bevestiging van de huur ontvangen maar ik zou wel zien als ik daar was. Onderweg kreeg ik een mailtje, dat de TRK 502 niet beschikbaar was. Ik besloot maar gewoon door te lopen en het bij Lencar aan de balie wel aan te horen.
Lencar had een SWM Superdual 650 of een Benelli TNT 300 beschikbaar. aangezien de SWM Superdual vrij hoog is koos ik voor de TNT 302 (bij gebrek aan beter)
Nu maar snel op pad. de Benelli had geen telefoon houder, en dat is wel jammer als je een bepaalde route wilt rijden. Even snel kijken op de markt voor een telefoon houder, maar helaas niks. Aangezien er op zondag maar weinig winkels open zijn op zondag ochtend besloot ik maar zonder navigatie te rijden. totdat ik toch een Chinese Alibaba winkel zag die deur al open had. En ik had geluk voor 5 euro had ik een mooie Aliexpress kwaliteit telefoon houder. en daar heb ik de hele dag veel plezier van gehad. Powerbank in mijn rugzak en dan met de laadkabel zo naar mijn telefoon werkt perfect.
Verder weer een heerlijk dagje gereden. de Benelli TNT heeft het goed gedaan, rijd soepel stuurt goed. voor langere ritten is de zithouding wel iets te compact met mijn 1,72m Verder is de display slecht afleesbaar in de zon, en waarin de TNT wel echt tekort schiet is het vermogen. Net als de Benelli Leonchino is het een A2 motorfiets, maar wel met beduidend minder vermogen. je merkt dit vooral bij inhaal acties of als je een steile weg op rijdt.
Katswiri109
MF veteraan
Gaaf topic, je haalt eruit wat erin zit zo te zien. Veel plezier nog daar.
Boevie
MF veteraan
Leuk om te lezen! Ik ga binnen niet al te lange tijd ook eens een stukje van Gran Canaria denk ik verkennen, maar denk dat ik een motorscooter huur. Iets van een Beverly 350 of XMAX 300 oid. Ik pak wel een TomTom Vio mee die ik op de spiegel monteer en ga een beetje op de bonnefooi dan het binnenland in. Zal denk ik één dagje zijn, vrouw en kind willen ook aandacht. Ook nog eens een auto huren om wat dingen te bekijken. Voor mij is het ruim 20 jaar geleden dat ik daar was en toen kwam ik niet verder dan strand en drank.
Mooie foto's! Ik neem ook mijn drone mee, die kan makkelijk onder het zadel en dan af en toe eruit om mooie foto's te maken.
Monster796
MF veteraan
Erg leuk om te lezen. Had een tijdje terug al gezien, maar leuk dat het nu weer nieuw leven in is geblazen.
Je hebt zo te zien een slechte smaak qua Pizza's, maar gelukkig een goede smaak qua motoren.
Thuis een Monster796. Toch niet bij motor-id gekocht toevallig? Dan heb je misschien wel mijn oude Bella te pakken!
Maar ben erg benieuwd naar meer verhalen en vooral foto's!
Je hebt zo te zien een slechte smaak qua Pizza's, maar gelukkig een goede smaak qua motoren.
Thuis een Monster796. Toch niet bij motor-id gekocht toevallig? Dan heb je misschien wel mijn oude Bella te pakken!
Maar ben erg benieuwd naar meer verhalen en vooral foto's!
Zo dan, terug uit Gran Canaria met mijn vrouw en de kleine man van 1,5 jaar. Even een weekje vakantie en meteen om te zien hoe vliegen gaat met mijn zoontje. Mocht van m'n vrouw een dagje rijden, maar dat werden er anderhalf. 
Had er ook mee te maken dat een motor één dag huren lastig is (achteraf niet erg, want wat is dat gaaf daar!). Anyway, heb voor een Piaggio Beverly 350 gekozen, want daar kan je gewoon een shitload in kwijt en het is gewoon makkelijk gas geven en remmen. Anyway, hieronder alvast een teaserfoto, de rest van het verhaal plemp ik hier later deze week neer. Moet even alle foto's en video's uitzoeken. Had ook m'n drone mee, dus daar ook wel wat fraaie plaatjes mee kunnen maken.
Op de motorscooter heb ik de GC-60 en stukjes GC-200 en GC-600 gezien.
Verder nog twee dagen een auto gehuurd en de GC-605 gereden, die bij @jort17 nog dicht was.
Ik hoop nog een compilatievideo te maken van het rijden, maar moet nog even zien of de video vanaf de motor zelf een beetje gelukt is. Had nog een SJCAM SJ7 liggen en een chestmount. Even zien of daar nog redelijk wat van de weg te zien is, want het dashboard op de Bev 350 is best hoog.
Had er ook mee te maken dat een motor één dag huren lastig is (achteraf niet erg, want wat is dat gaaf daar!). Anyway, heb voor een Piaggio Beverly 350 gekozen, want daar kan je gewoon een shitload in kwijt en het is gewoon makkelijk gas geven en remmen. Anyway, hieronder alvast een teaserfoto, de rest van het verhaal plemp ik hier later deze week neer. Moet even alle foto's en video's uitzoeken. Had ook m'n drone mee, dus daar ook wel wat fraaie plaatjes mee kunnen maken.Op de motorscooter heb ik de GC-60 en stukjes GC-200 en GC-600 gezien.
Verder nog twee dagen een auto gehuurd en de GC-605 gereden, die bij @jort17 nog dicht was.
Ik hoop nog een compilatievideo te maken van het rijden, maar moet nog even zien of de video vanaf de motor zelf een beetje gelukt is. Had nog een SJCAM SJ7 liggen en een chestmount. Even zien of daar nog redelijk wat van de weg te zien is, want het dashboard op de Bev 350 is best hoog.
Goed, mijn verhaal van rijden op Gran Canaria;
Vooraf; ik heb geen rijervaring in de bergen. Althans, niet op twee wielen. Wel met de auto. Veel in de USA gereden en o.a. in de Appalachen, Rockies, Sierra Nevada en Cascade gebergtes. Altijd lekker vlot tempo en graag auto's inhalen waar het veilig kon. Beetje vlot doorrijden mag best, maar als een gek knallen hoeft weer niet van mij. De reden dat ik in Europa nooit de bergen in ben geweest, is omdat ik sinds 2008 namelijk 18x naar de USA op vakantie ben gegaan en er dan geen geld / tijd over was om nog met de motor Europa in te gaan. Met de motor niet verder geweest dan Nederland, België en Duitsland.
Op Google Maps zag ik veel lovende recensies over Motos Tivoli, wat vlak bij 'mijn' appartement in Playa del Ingles zit en dat zou beter zijn dan Moto & Bike Rent, wat overigens ook om de hoek zat. M&B zou namelijk niet per dag huren en ik ben op vakantie met vrouw en kind, dus één dag mocht wel van de bazin. Dag ervoor bij Tivoli geweest, maar ze hadden helemaal niets die hele week. Alles ging online. Wel typisch dat ze alles verhuurd hebben, dus naar M&B gegaan, die hadden genoeg staan. Voor één dag deden ze wel, maar dat zat je ook aan max 100 km en daarboven 30 ct per km. Uiteindelijk voor twee dagen dan maar gehuurd, met m'n vrouw afgesproken om dan anderhalve dag te rijden.
Aangezien ik ook m'n drone mee had en wat eten en drinken mee wil en ook m'n helm kwijt wil, een motorscooter gekozen. Is ook nog eens makkelijk, want alleen gas geven en remmen en motorscooteren is niet nieuw voor mij. Achteraf misschien nog wel blij met deze keuze ook, want op die smalle weggetjes rijden ook stadsbussen en die nemen een berg ruimte in. Waar ik vooral 'moeite' mee had waren de haarspeldbochten omhoog naar rechts toe, omdat je niet altijd goed kon zien of er wat aan kwam en als er een bus aan zou komen, je aardig rechts erop moest.
Vooraf online nog even goed ingelezen hoe in de bergen moet rijden, wat toch wel handig was om even door te nemen.
Anyway, Beverly 350 gekozen. Stond ook een Beverly 400, maar deze euro 5 is gewoon een fractie minder krachtig, ondanks 70 cc meer.
Vanuit Playa del Ingles naar het noorden gereden, de GC-60 op. Eigenlijk een prima weg voor first timers. De moeilijkheidsgraad valt mee en het begin is simpel, weinig haarspeldbochten, maar toch prachtige uitzichten.
De max snelheid is 40 km/u in de bergen, maar ik zit toch geregeld ergens tussen 50-70 km/u. Maar bijna geen recht stuk te vinden, constant bochten. Heerlijk! Alleen als je achter een auto komt te hangen, is het wel even wachten tot je er veilig langs kan. Heb op één kort stukje 'm even tot 100 km/u open kunnen trekken, maar dan mag je ook weer rap in de remmen, want de volgende bocht doemt dan al weer op. Wat is Nederland saai vergeleken met dit!
Het plan was om Roque Nublo langs de GC-600 te bezoeken, maar dat is nog 30-45 minuten lopen en dan weer terug. Ik had mijn motorpak wel mee, maar de motorsneakers die ik aan had kunnen de ondergrond wel aan, maar ze zijn ook weer niet geschikt om afstanden als deze te lopen, dus besloten door te rijden naar de hoogste berg van het eiland, de Pica de las Nieves aan de GC-134.
Op de heenweg op de GC-130 zag ik een open vlakte met gravel en daarachter dat ik al boven het wolkendek zat. Moest even stoppen om te genieten van dat beeld.
Ook even de drone eruit gewipt om wat foto's te maken. Kwam er pas later achter dat op grote delen van het eiland je helemaal niet mag vliegen. De CTR van het vliegveld is echt enorm groot. Maar goed, what's done is done en als je hier met een vliegtuig vlak boven de rotsen vliegt, denk ik dat er al problemen zijn.
Doorgereden naar het uitzichtpunt van Pica de las Nieves, maar bij elke stop rook ik al wat brandstof. Nu zag ik dus een mini-plasje onder de motorscooter liggen...
Vreemd genoeg gebeurde het na deze keer niet meer en was de lekkage voorbij.
Maar goed, het uitzicht was geweldig. Aan de ene kant kon je Roque Nublo zien met daarachter de vulkaan Teide van Tenerife. Aan de andere kant kon je de duinen van Maspalomas / Playa del Ingles zien.
Op weg naar beneden nog even gestopt in de buurt van de parkeerplaats van Roque Nublo, om te genieten van het uitzicht bij Mirador Presa de Los Hornos;
Ondertussen was het 16.30u en ik wilde nog wel even wat eten met vrouw en kind. De kleine man van 1,5 jaar kan niet te laat naar bed en wil op een gegeven moment toch wel even, dus ik zag dat het nog 39 kilometer was en 1 uur rijden. Prima, ben ik om 17.30u thuis. Hup, via GC-600 en GC-60 naar beneden gereden en uiteindelijk deed ik er iets van 45-50 minuten over, maar ik reed dan ook geen 40 km/u.
Nu is er nog een uitkijkpunt 10-15 minuten rijden buiten Playa del Ingles aan de GC-60, Mirador Astronomico de la Degollada de las Yeguas. Ver genoeg buiten de stad in de hoop om 's avonds misschien de sterrenhemel goed te kunnen zien. In Utah in de VS kon dat en was met het blote oog de melkweg goed te zien. Rond 21.45u op de motorscooter gestapt toen het lekker donker was en de bergen in gereden. Geen verlichting langs de weg, maar met reflectors kan je de weg goed zien. Uiteraard toen wel rustiger aan gedaan, want je ziet verder geen hand voor ogen. Eenmaal aangekomen het contact omgedraaid en even de ogen laten wennen, maar helaas... teveel lichtvervuiling van Playa del Ingles en Maspalomas. Er was niet veel meer te zien dan de achtertuin thuis.
Best moe van een dagje sturen, wilde ik vroeg naar bed gaan, maar dat werd toch nog laat, omdat ik allemaal kleine beestjes zag rondlopen en dacht dat het om jonge kakkerlakken ging. Ze waren erg klein en er zat eerder op de avond al een grote kakkerlak in de keuken, dus leek mij logisch dat dit kleintjes waren. In de VS eens een villa gehad die vol zat met kakkerlakken, dus ik zag het hier ook alweer gebeuren.
Deze foto is sterk vergroot.
Maar goed, eerst dus op onderzoek uit waar ze vandaan kwamen, want er liepen er toch een stuk of drie a vier zo al rond zonder te hoeven zoeken. Uiteindelijk bracht Google Lens uitkomst en waren het dus geen kakkerlakken, maar krekels. Dat verklaarde ook het geluid ergens achter het hoofdbord van het bed, wat ik niet kon verklaren.
De kakkerlak in de keuken, was wel een echte kakkerlak. Anyway, toch later naar bed gegaan dan gewenst.
Dag 2;
Geen wekker gezet, mijn zoontje slaapt op dezelfde kamer, dus die gaat dan staan en begint dan aan me te trekken of als hij met zn vingers bij de lampknop kan vanuit z'n bed, doet hij het licht aan. Ontbeten, motorkleding aan gedaan en weer gaan rijden. Omdat ik maar een halve dag heb, ga ik niet te ver rijden. Het plan is om op de GC-200 even te kijken naar de blauw-achtige stukken berg redelijk vooraan de GC-200.
Ik heb als navigatie mijn TomTom Vio mee, maar dat is echt een simpel ding om van A naar B te komen, geen kronkelwegen etc. Ik wil niet over de snelweg en als ik die wil vermijden, schakelt hij ook de kleinere wegen zoals de GC-500 uit. Ik wil juist de GC-500 richting Puero de Mogan pakken. Met wat tussenstops lukt het me uiteindelijk om de GC-500 te pakken.
Eerst nog even de drone loslaten bij de vuurtoren van Maspalomas;
Daarna de GC-500 verder gepakt. Ondertussen kom je veel wielrenners tegen. Waar je met de auto er regelmatig achter moet blijven hangen, kan je er op de motorscooter altijd makkelijk langs. Maar goed, met een auto voor je, kan dat lastiger worden. Geeft me wel weer meer tijd om van de omgeving te genieten. Bij Puerto Rico heb je Playa de Amadores. Als ik niet meer plannen had die dag, zou ik daar graag op het strand gaan liggen. Toch weer even de drone gepakt voor een impressie;
Snel door naar die blauw-achtige rotsen, want dit kost alleen maar meer tijd.
Na Puerto Rico de GC-1 (hoofdsnelweg) op gegaan, want een stuk GC-500 is afgesloten. Daar kom ik nog drie tunnels tegen, waarvan de langste 2,5 kilometer is. De snelheid vanaf Puerto Rico naar Puerto de Mogan is 80 km/u, maar weinig houden zich daar aan.
Aan het begin van de GC-200 heb je Mirador de Veneguera. Daar zie je net boven de motorscooter al een deel van dat blauw-achtige gesteente. Het neigt misschien nog eerder naar mintgroen. De GC-200 schijnt een van de gevaarlijkste wegen van Spanje te zijn, al rijd ik 'm maar een klein stukje. Er is te weinig tijd, dus verder dan dat punt met het blauw-achtige gesteente kom ik niet. Dat is nog een paar bochten voorbij de mirador.
Langs de weg kan je stoppen en ik ben duidelijk niet de enige. Er staat nog een kraampje met sapjes en fruit, althans, normaal gesproken. Deze was nu dicht.
Vanaf de weg is het lastig te zien en je kan niet overal langs de GC-200 stoppen, dus mocht de drone weer eruit voor een beter overzicht.
En dan kijk je verder en zie je dat je dit moet missen, omdat je weer om moet keren:
Het is in elk geval goed bevallen en ik wil de GC-200 nog wel eens helemaal afrijden. Enige waar je gewoon echt goed moet opletten zijn de bussen in de bergen. Ze toeteren vooraf dat ze er aan komen, maar ze pakken wel mooi de hele weg in de bochten en soms zijn de wegen zo breed dat er één auto past en zeker geen twee. Uiteraard wist ik dat van te voren, maar je kan niet roekeloos knallen. Blij met m'n motorpak, want op de top van het eiland was het toch zo'n 10-12 graden koeler dan beneden. Ik wil dit niet eens rijden met korte broek en t-shirt. Al rijd je dan misschien wel netjes 40 km/u.
Benzine kost 1,46 bij de Shell en ik kreeg 20 cent per liter korting. Geen idee waarom. Misschien omdat ik pinde ipv cash? 1,26 per liter dus. Met anderhalve dag rijden, was ik voor €10,50 klaar. Volgens mij +/- 220 km gereden, dus ongeveer 1 op 27 oid gereden.
De twee dagen erna een auto gehuurd. Op de vrijdag zijn we naar de markt in Puerto de Mogan geweest. Mooie plek met veel mooie bloemen ook (en ik ben geen bloemenmens
). Het water in de haven ook extreem helder. Nodigt uit om zelfs daar al te zwemmen.
Omdat de GC-605 in de buurt lag, die maar gepakt. Zit een mooi stuk tussen met haarspeldbochten, dus die wilde ik toch even rijden. De GC-605 ligt toch qua niveau ietsje hoger dan de GC-60, of misschien beeld ik het me in, omdat je soms echt moeilijk met twee auto's langs elkaar kan en op elkaar moet wachten.
Uiteraard drone meegenomen, die MOEST er ook echt even uit, om een overzicht te maken van de GC-605. Wat een heerlijkheid om naar te kijken:
Hoe hoger we kwamen, hoe bewolkter het werd. Het plan was om nu dan naar Roque Nublo te gaan, maar die was gehuld in mist / wolken.
Misschien maar goed ook, want de kleine zou in een draagzak gaan en dat deden we voor een ander stuk en hij vond het geweldig om de hele tijd aan de haren van z'n moeder te trekken. Dat had ze geen anderhalf uur volgehouden.
De GC-605 wil ik de volgende keer ook zeker op de motor doen. Wel blij dat ik eerst kon oefenen op de 60.
Via de GC-60 weer terug naar Playa del Ingles gereden. Dit keer rustig aan met vrouw en kind aan boord.
Dag twee met de auto zijn we naar het noorden gegaan. Ik zag ergens El Roque en hoewel dat er vanaf de grond niet uit ziet, is het vanuit de lucht toch mooi om te zien. UIteraard weer de drone meegenomen en kon net tussen de regen door even wat foto's maken;
Het weer was slecht, dus de bergen in hadden we weinig zin in. We zagen bij Las Palmas een grote mall, die we maar bezochten.
Direct aan de mall zit ook de boulevard van de hoofdstad van het eiland en dat uitzicht was ook erg mooi. Misschien vanaf de grond mooier dan vanuit de lucht, maar ook hier moest ik even de drone oplaten.
Vooraf; ik heb geen rijervaring in de bergen. Althans, niet op twee wielen. Wel met de auto. Veel in de USA gereden en o.a. in de Appalachen, Rockies, Sierra Nevada en Cascade gebergtes. Altijd lekker vlot tempo en graag auto's inhalen waar het veilig kon. Beetje vlot doorrijden mag best, maar als een gek knallen hoeft weer niet van mij. De reden dat ik in Europa nooit de bergen in ben geweest, is omdat ik sinds 2008 namelijk 18x naar de USA op vakantie ben gegaan en er dan geen geld / tijd over was om nog met de motor Europa in te gaan. Met de motor niet verder geweest dan Nederland, België en Duitsland.
Op Google Maps zag ik veel lovende recensies over Motos Tivoli, wat vlak bij 'mijn' appartement in Playa del Ingles zit en dat zou beter zijn dan Moto & Bike Rent, wat overigens ook om de hoek zat. M&B zou namelijk niet per dag huren en ik ben op vakantie met vrouw en kind, dus één dag mocht wel van de bazin.
Dag ervoor bij Tivoli geweest, maar ze hadden helemaal niets die hele week. Alles ging online. Wel typisch dat ze alles verhuurd hebben, dus naar M&B gegaan, die hadden genoeg staan. Voor één dag deden ze wel, maar dat zat je ook aan max 100 km en daarboven 30 ct per km. Uiteindelijk voor twee dagen dan maar gehuurd, met m'n vrouw afgesproken om dan anderhalve dag te rijden.Aangezien ik ook m'n drone mee had en wat eten en drinken mee wil en ook m'n helm kwijt wil, een motorscooter gekozen. Is ook nog eens makkelijk, want alleen gas geven en remmen en motorscooteren is niet nieuw voor mij. Achteraf misschien nog wel blij met deze keuze ook, want op die smalle weggetjes rijden ook stadsbussen en die nemen een berg ruimte in. Waar ik vooral 'moeite' mee had waren de haarspeldbochten omhoog naar rechts toe, omdat je niet altijd goed kon zien of er wat aan kwam en als er een bus aan zou komen, je aardig rechts erop moest.
Vooraf online nog even goed ingelezen hoe in de bergen moet rijden, wat toch wel handig was om even door te nemen.
Anyway, Beverly 350 gekozen. Stond ook een Beverly 400, maar deze euro 5 is gewoon een fractie minder krachtig, ondanks 70 cc meer.
Vanuit Playa del Ingles naar het noorden gereden, de GC-60 op. Eigenlijk een prima weg voor first timers. De moeilijkheidsgraad valt mee en het begin is simpel, weinig haarspeldbochten, maar toch prachtige uitzichten.
De max snelheid is 40 km/u in de bergen, maar ik zit toch geregeld ergens tussen 50-70 km/u. Maar bijna geen recht stuk te vinden, constant bochten. Heerlijk! Alleen als je achter een auto komt te hangen, is het wel even wachten tot je er veilig langs kan. Heb op één kort stukje 'm even tot 100 km/u open kunnen trekken, maar dan mag je ook weer rap in de remmen, want de volgende bocht doemt dan al weer op. Wat is Nederland saai vergeleken met dit!
Het plan was om Roque Nublo langs de GC-600 te bezoeken, maar dat is nog 30-45 minuten lopen en dan weer terug. Ik had mijn motorpak wel mee, maar de motorsneakers die ik aan had kunnen de ondergrond wel aan, maar ze zijn ook weer niet geschikt om afstanden als deze te lopen, dus besloten door te rijden naar de hoogste berg van het eiland, de Pica de las Nieves aan de GC-134.
Op de heenweg op de GC-130 zag ik een open vlakte met gravel en daarachter dat ik al boven het wolkendek zat. Moest even stoppen om te genieten van dat beeld.
Ook even de drone eruit gewipt om wat foto's te maken. Kwam er pas later achter dat op grote delen van het eiland je helemaal niet mag vliegen. De CTR van het vliegveld is echt enorm groot. Maar goed, what's done is done en als je hier met een vliegtuig vlak boven de rotsen vliegt, denk ik dat er al problemen zijn.
Doorgereden naar het uitzichtpunt van Pica de las Nieves, maar bij elke stop rook ik al wat brandstof. Nu zag ik dus een mini-plasje onder de motorscooter liggen...
Vreemd genoeg gebeurde het na deze keer niet meer en was de lekkage voorbij.
Maar goed, het uitzicht was geweldig. Aan de ene kant kon je Roque Nublo zien met daarachter de vulkaan Teide van Tenerife. Aan de andere kant kon je de duinen van Maspalomas / Playa del Ingles zien.
Op weg naar beneden nog even gestopt in de buurt van de parkeerplaats van Roque Nublo, om te genieten van het uitzicht bij Mirador Presa de Los Hornos;
Ondertussen was het 16.30u en ik wilde nog wel even wat eten met vrouw en kind. De kleine man van 1,5 jaar kan niet te laat naar bed en wil op een gegeven moment toch wel even, dus ik zag dat het nog 39 kilometer was en 1 uur rijden. Prima, ben ik om 17.30u thuis. Hup, via GC-600 en GC-60 naar beneden gereden en uiteindelijk deed ik er iets van 45-50 minuten over, maar ik reed dan ook geen 40 km/u.
Nu is er nog een uitkijkpunt 10-15 minuten rijden buiten Playa del Ingles aan de GC-60, Mirador Astronomico de la Degollada de las Yeguas. Ver genoeg buiten de stad in de hoop om 's avonds misschien de sterrenhemel goed te kunnen zien. In Utah in de VS kon dat en was met het blote oog de melkweg goed te zien. Rond 21.45u op de motorscooter gestapt toen het lekker donker was en de bergen in gereden. Geen verlichting langs de weg, maar met reflectors kan je de weg goed zien. Uiteraard toen wel rustiger aan gedaan, want je ziet verder geen hand voor ogen. Eenmaal aangekomen het contact omgedraaid en even de ogen laten wennen, maar helaas... teveel lichtvervuiling van Playa del Ingles en Maspalomas. Er was niet veel meer te zien dan de achtertuin thuis.
Best moe van een dagje sturen, wilde ik vroeg naar bed gaan, maar dat werd toch nog laat, omdat ik allemaal kleine beestjes zag rondlopen en dacht dat het om jonge kakkerlakken ging. Ze waren erg klein en er zat eerder op de avond al een grote kakkerlak in de keuken, dus leek mij logisch dat dit kleintjes waren. In de VS eens een villa gehad die vol zat met kakkerlakken, dus ik zag het hier ook alweer gebeuren.
Deze foto is sterk vergroot.
Maar goed, eerst dus op onderzoek uit waar ze vandaan kwamen, want er liepen er toch een stuk of drie a vier zo al rond zonder te hoeven zoeken. Uiteindelijk bracht Google Lens uitkomst en waren het dus geen kakkerlakken, maar krekels. Dat verklaarde ook het geluid ergens achter het hoofdbord van het bed, wat ik niet kon verklaren.
De kakkerlak in de keuken, was wel een echte kakkerlak. Anyway, toch later naar bed gegaan dan gewenst.Dag 2;
Geen wekker gezet, mijn zoontje slaapt op dezelfde kamer, dus die gaat dan staan en begint dan aan me te trekken of als hij met zn vingers bij de lampknop kan vanuit z'n bed, doet hij het licht aan. Ontbeten, motorkleding aan gedaan en weer gaan rijden. Omdat ik maar een halve dag heb, ga ik niet te ver rijden. Het plan is om op de GC-200 even te kijken naar de blauw-achtige stukken berg redelijk vooraan de GC-200.
Ik heb als navigatie mijn TomTom Vio mee, maar dat is echt een simpel ding om van A naar B te komen, geen kronkelwegen etc. Ik wil niet over de snelweg en als ik die wil vermijden, schakelt hij ook de kleinere wegen zoals de GC-500 uit. Ik wil juist de GC-500 richting Puero de Mogan pakken. Met wat tussenstops lukt het me uiteindelijk om de GC-500 te pakken.
Eerst nog even de drone loslaten bij de vuurtoren van Maspalomas;
Daarna de GC-500 verder gepakt. Ondertussen kom je veel wielrenners tegen. Waar je met de auto er regelmatig achter moet blijven hangen, kan je er op de motorscooter altijd makkelijk langs. Maar goed, met een auto voor je, kan dat lastiger worden. Geeft me wel weer meer tijd om van de omgeving te genieten. Bij Puerto Rico heb je Playa de Amadores. Als ik niet meer plannen had die dag, zou ik daar graag op het strand gaan liggen. Toch weer even de drone gepakt voor een impressie;
Snel door naar die blauw-achtige rotsen, want dit kost alleen maar meer tijd.
Na Puerto Rico de GC-1 (hoofdsnelweg) op gegaan, want een stuk GC-500 is afgesloten. Daar kom ik nog drie tunnels tegen, waarvan de langste 2,5 kilometer is. De snelheid vanaf Puerto Rico naar Puerto de Mogan is 80 km/u, maar weinig houden zich daar aan.
Aan het begin van de GC-200 heb je Mirador de Veneguera. Daar zie je net boven de motorscooter al een deel van dat blauw-achtige gesteente. Het neigt misschien nog eerder naar mintgroen. De GC-200 schijnt een van de gevaarlijkste wegen van Spanje te zijn, al rijd ik 'm maar een klein stukje. Er is te weinig tijd, dus verder dan dat punt met het blauw-achtige gesteente kom ik niet. Dat is nog een paar bochten voorbij de mirador.
Langs de weg kan je stoppen en ik ben duidelijk niet de enige. Er staat nog een kraampje met sapjes en fruit, althans, normaal gesproken. Deze was nu dicht.
Vanaf de weg is het lastig te zien en je kan niet overal langs de GC-200 stoppen, dus mocht de drone weer eruit voor een beter overzicht.
En dan kijk je verder en zie je dat je dit moet missen, omdat je weer om moet keren:
Het is in elk geval goed bevallen en ik wil de GC-200 nog wel eens helemaal afrijden. Enige waar je gewoon echt goed moet opletten zijn de bussen in de bergen. Ze toeteren vooraf dat ze er aan komen, maar ze pakken wel mooi de hele weg in de bochten en soms zijn de wegen zo breed dat er één auto past en zeker geen twee. Uiteraard wist ik dat van te voren, maar je kan niet roekeloos knallen. Blij met m'n motorpak, want op de top van het eiland was het toch zo'n 10-12 graden koeler dan beneden. Ik wil dit niet eens rijden met korte broek en t-shirt. Al rijd je dan misschien wel netjes 40 km/u.
Benzine kost 1,46 bij de Shell en ik kreeg 20 cent per liter korting. Geen idee waarom. Misschien omdat ik pinde ipv cash? 1,26 per liter dus. Met anderhalve dag rijden, was ik voor €10,50 klaar. Volgens mij +/- 220 km gereden, dus ongeveer 1 op 27 oid gereden.
De twee dagen erna een auto gehuurd. Op de vrijdag zijn we naar de markt in Puerto de Mogan geweest. Mooie plek met veel mooie bloemen ook (en ik ben geen bloemenmens
). Het water in de haven ook extreem helder. Nodigt uit om zelfs daar al te zwemmen.Uiteraard drone meegenomen, die MOEST er ook echt even uit, om een overzicht te maken van de GC-605. Wat een heerlijkheid om naar te kijken:
Hoe hoger we kwamen, hoe bewolkter het werd. Het plan was om nu dan naar Roque Nublo te gaan, maar die was gehuld in mist / wolken.
Misschien maar goed ook, want de kleine zou in een draagzak gaan en dat deden we voor een ander stuk en hij vond het geweldig om de hele tijd aan de haren van z'n moeder te trekken. Dat had ze geen anderhalf uur volgehouden.
De GC-605 wil ik de volgende keer ook zeker op de motor doen. Wel blij dat ik eerst kon oefenen op de 60.
Via de GC-60 weer terug naar Playa del Ingles gereden. Dit keer rustig aan met vrouw en kind aan boord.
Dag twee met de auto zijn we naar het noorden gegaan. Ik zag ergens El Roque en hoewel dat er vanaf de grond niet uit ziet, is het vanuit de lucht toch mooi om te zien. UIteraard weer de drone meegenomen en kon net tussen de regen door even wat foto's maken;
Het weer was slecht, dus de bergen in hadden we weinig zin in. We zagen bij Las Palmas een grote mall, die we maar bezochten.
Direct aan de mall zit ook de boulevard van de hoofdstad van het eiland en dat uitzicht was ook erg mooi. Misschien vanaf de grond mooier dan vanuit de lucht, maar ook hier moest ik even de drone oplaten.
Laatst bewerkt:
Ik denk dat er maar een paar foto's per post kunnen.
Anyway, hier opnieuw de foto van Las Palmas;
Het waaide behoorlijk hard, dus rode vlag en alleen surfers in de zee. Hoewel ik niet wist dat dit blijkbaar ook CTR-gebied is (28 km van de luchthaven af), had ik al ondertussen wel gelezen dat ze op Gran Canaria streng zijn m.b.t. drones vliegen. Toen er dus lokale politie echt vlak voor me langs reed waar ik stond, dacht ik al van 'ah, daar zullen we het hebben'. Ze reden gewoon door. Misschien wisten ze de regels niet? Of geen zin om me aan te spreken. Het stomme is dat de ene app aangeeft dat het wel kan en de andere niet. Ook de DJI app zelf geeft normaal gesproken aan dat je je in een CTR of in de buurt van een CTR bevind. Normaliter zou ik dan ook niet vliegen in een CTR, aan de andere kant is deze CTR ook belachelijk groot en zo lang je op 28 km afstand niet boven de 120 meter uitkomt, is de kans bijzonder klein dat je een vliegtuig of helikopter zou kunnen raken, met uitzondering van hulpdiensten. Maar die heli's hoor je wel aankomen en dan zorg je ervoor dat je meteen daalt en gaat landen.
Enfin, op de rotsen enorm veel krabben te zien. Honderden. Ik zou al zwemmend toch geen krab in m'n gezicht willen krijgen.
Verder met de huurauto weinig gezien. Lekker nog wat dingen in Playa del Ingles gedaan..
Maar goed, er vallen met de motor(scooter) nog heel wat wegen te ontdekken en sommige wegen zijn behoorlijk rustig. De GC-60 is nog vrij druk, maar op de GC-605 niet al teveel verkeer gezien. Heb de 605 opgenomen met m'n dashcam, dus die zal ik nog wel een keer versneld op YouTube zetten. Verder ook het rijden op de Beverly 350 gefilmd met een SJCAM SJ7 en chestmount, maar moet de beelden nog op de PC zetten. Misschien maak ik een korte compilatie met gecombineerde beelden van drone en smartphone. Als je het hele eiland een beetje wil verkennen, moet je denk ik toch wel een weekje er voor uittrekken en dan zorgen dat je geen vrouw en kinderen meeneemt of dat die zelf andere dingen gaan doen.
We zijn maar een weekje naar Gran Canaria gegaan, ook om te zien hoe de kleine man het zou doen in het vliegtuig. Daarvan dus 4 dagen een voertuig gehuurd en weinig zwembad of strand gezien. Liever volgende keer twee weken ofzo daar zijn, de helft rijden, de andere helft lekker niets doen behalve strand / zwembad / terrasje pakken.
Nu is de tekst toch een heel stuk langer geworden dan ik had gewild...
Anyway, hier opnieuw de foto van Las Palmas;
Het waaide behoorlijk hard, dus rode vlag en alleen surfers in de zee. Hoewel ik niet wist dat dit blijkbaar ook CTR-gebied is (28 km van de luchthaven af), had ik al ondertussen wel gelezen dat ze op Gran Canaria streng zijn m.b.t. drones vliegen. Toen er dus lokale politie echt vlak voor me langs reed waar ik stond, dacht ik al van 'ah, daar zullen we het hebben'. Ze reden gewoon door. Misschien wisten ze de regels niet? Of geen zin om me aan te spreken. Het stomme is dat de ene app aangeeft dat het wel kan en de andere niet. Ook de DJI app zelf geeft normaal gesproken aan dat je je in een CTR of in de buurt van een CTR bevind. Normaliter zou ik dan ook niet vliegen in een CTR, aan de andere kant is deze CTR ook belachelijk groot en zo lang je op 28 km afstand niet boven de 120 meter uitkomt, is de kans bijzonder klein dat je een vliegtuig of helikopter zou kunnen raken, met uitzondering van hulpdiensten. Maar die heli's hoor je wel aankomen en dan zorg je ervoor dat je meteen daalt en gaat landen.
Enfin, op de rotsen enorm veel krabben te zien. Honderden. Ik zou al zwemmend toch geen krab in m'n gezicht willen krijgen.
Verder met de huurauto weinig gezien. Lekker nog wat dingen in Playa del Ingles gedaan..
Maar goed, er vallen met de motor(scooter) nog heel wat wegen te ontdekken en sommige wegen zijn behoorlijk rustig. De GC-60 is nog vrij druk, maar op de GC-605 niet al teveel verkeer gezien. Heb de 605 opgenomen met m'n dashcam, dus die zal ik nog wel een keer versneld op YouTube zetten. Verder ook het rijden op de Beverly 350 gefilmd met een SJCAM SJ7 en chestmount, maar moet de beelden nog op de PC zetten. Misschien maak ik een korte compilatie met gecombineerde beelden van drone en smartphone. Als je het hele eiland een beetje wil verkennen, moet je denk ik toch wel een weekje er voor uittrekken en dan zorgen dat je geen vrouw en kinderen meeneemt of dat die zelf andere dingen gaan doen.
We zijn maar een weekje naar Gran Canaria gegaan, ook om te zien hoe de kleine man het zou doen in het vliegtuig. Daarvan dus 4 dagen een voertuig gehuurd en weinig zwembad of strand gezien. Liever volgende keer twee weken ofzo daar zijn, de helft rijden, de andere helft lekker niets doen behalve strand / zwembad / terrasje pakken.Nu is de tekst toch een heel stuk langer geworden dan ik had gewild...
Nu nog even de beelden van de actioncam kopieren. Het is jammer dat die mount van de ruit zoveel zicht wegneemt. Ik kon m'n eigen helm niet meenemen, anders had ik 'm op m'n helm gemonteerd. Gaat wat lastig met een jethelmpje van de verhuur.
En lekker donker in de bergen;
En lekker donker in de bergen;
Kwaliteit van het asfalt is overigens goed tot zeer goed, op een paar kleine puntjes minder goede kwaliteit maar daar zie je dan ook wel borden langs de weg. De ongeasfalteerde wegen heb ik niet bezocht, maar wat ik aan asfalt heb gezien was prima in orde, net als op Lanzarote waar het grotendeels prima kwaliteit is en op een enkel weggetje bagger.
Maar goed, het rijden op Gran Canaria heeft zo goed gesmaakt, dat we van de zomer ook nog maar eens Tenerife aan gaan doen en dan gaat uiteraard weer de motorkleding mee in de koffer.
Enige wat ik niet mee neem, is de drone. Op Tenerife nog minder plek waar je wel mag vliegen. Ben benieuwd hoe het rijden is op de TF-21, die weg ligt op 2300 meter boven zeeniveau, langs de vulkaan Teide.
Maar goed, het rijden op Gran Canaria heeft zo goed gesmaakt, dat we van de zomer ook nog maar eens Tenerife aan gaan doen en dan gaat uiteraard weer de motorkleding mee in de koffer.
Enige wat ik niet mee neem, is de drone. Op Tenerife nog minder plek waar je wel mag vliegen. Ben benieuwd hoe het rijden is op de TF-21, die weg ligt op 2300 meter boven zeeniveau, langs de vulkaan Teide.Ik heb de video van Gran Canaria nooit meer gepost. Daar had ik in oktober eindelijk tijd voor. Niet heel spannend, heb het versneld, maar het laat wel zien hoe lekker bochtig het is op Gran Canaria;
Tenerife was ook wel aardig, maar niet zo leuk als Gran Canaria. Naar de Vulkaan rijden is leuk, maar de weg zelf is niet heel erg bochtig en je mag er 70 km/u t.o.v. 40 km/u in de bergen van Gran Canaria. Dat geeft al aan dat het allemaal makkelijkere wegen zijn. Ook daar heb ik een versnelde video van, maar die post ik dan wel alleen als er vraag naar is. Dat is een rit vanaf Playa de las Americas naar de Teide vulkaan.
Tenerife was ook wel aardig, maar niet zo leuk als Gran Canaria. Naar de Vulkaan rijden is leuk, maar de weg zelf is niet heel erg bochtig en je mag er 70 km/u t.o.v. 40 km/u in de bergen van Gran Canaria. Dat geeft al aan dat het allemaal makkelijkere wegen zijn. Ook daar heb ik een versnelde video van, maar die post ik dan wel alleen als er vraag naar is. Dat is een rit vanaf Playa de las Americas naar de Teide vulkaan.
James Bond
MF veteraan
Gaaf, ook prima muziek, heel veel bochten en geen verkeer. Hoe had je de navigatie gedaan, een telefoon in een tanktas? Want ik zie dat je in de dorpjes feilloos de weg weet.......! Dank voor het delen.
Bedankt! Was inderdaad vrij rustig op de weg. Was rond 17u en wat later. De navigatie is dat ronde ding links in beeld, een TomTom Vio. Die monteer je dan aan de spiegel. Alleen op een gegeven moment was de accu daarvan bijna leeg, dus moest ik even stoppen om 'm aan te sluiten op een powerbank in m'n jaszak. Die Vio is puur van A naar B navigatie, geen kronkelroutes etc. Maakt niet uit ook, genoeg kronkelroutes daar.
Overigens verkopen ze die Vio's niet meer en zelfs support is compleet gestopt. In mijn ogen belachelijk. Denk dat ze zich echt meer willen toebijten op de app voor smartphones.
Net weer terug van Gran Canaria. Dit keer zonder vrouw en kinderen (inmiddels eentje erbij), puur om gewoon even lekker een paar dagen te rijden en meer wegen van het eiland te zien. Enige nadeel was wel dat het een slechte week was qua weer, veel bewolking en er werd alle dagen regen voorspeld. In de praktijk weinig regen gezien (al heb ik 1x gekozen om aan het eind van de dag de bergen te verwisselen voor snelweg om thuis te komen en zo maar een paar druppen gepakt in plaats van 2,5 uur nattigheid).
Heel wat moois gezien, maar nog lang niet alle wegen. Kwaliteit wisselde dit keer (omdat ik meer wegen reed dan de vorige keer) sterk van perfect tot matig, waarbij je echt wel je snelheid moest aanpassen. Op het ene moment is het goed en dan ineens een stuk slechter. Banden en vering hebben hun best moeten doen. Ik ga nog wel een verslag maken, maar dat zet ik dan op m'n eigen website.
Op de GC-210 nog wat mooie haarspeldbochten;
De GC-210 is toch echt wel een hele mooie weg. de GC-200 ook gereden omdat deze zogenaamd als een van de gevaarlijkste wegen van Spanje wordt genoemd. Geen idee waarom of misschien moet je dan met de auto rijden om te ervaren hoe het is om elkaar te passeren. Met een motor of scoot heb je minder ruimte nodig. Een andere reden dat het gevaarlijk is, misschien het vallende gesteente, aangezien de GC-200 op een plek dicht is en nooit meer open zal gaan.
Eigenlijk wil ik nog meer eilanden rijden. Tenerife ook al een keer gedaan, nu GC dus 2x. Ik denk dat La Palma me dan het meest trekt, maar de rest wil ik ook gewoon nog wel een keer doen. Mooiste is alles in één keer, gewoon wat tijd er voor uittrekken en dan evt. motor / motorscooter de boot op en alles een beetje verkennen. Lanzarote al eens met de auto gedaan, maar Fuerteventura, El Hierro, La Palma en La Gomera moeten dus nog worden afgestreept. Ik verwacht het minste van Fuerteventura. Beetje hoogteverschil en mooie bochtjes kan ik wel waarderen.
Heel wat moois gezien, maar nog lang niet alle wegen. Kwaliteit wisselde dit keer (omdat ik meer wegen reed dan de vorige keer) sterk van perfect tot matig, waarbij je echt wel je snelheid moest aanpassen. Op het ene moment is het goed en dan ineens een stuk slechter. Banden en vering hebben hun best moeten doen. Ik ga nog wel een verslag maken, maar dat zet ik dan op m'n eigen website.
Op de GC-210 nog wat mooie haarspeldbochten;
De GC-210 is toch echt wel een hele mooie weg. de GC-200 ook gereden omdat deze zogenaamd als een van de gevaarlijkste wegen van Spanje wordt genoemd. Geen idee waarom of misschien moet je dan met de auto rijden om te ervaren hoe het is om elkaar te passeren. Met een motor of scoot heb je minder ruimte nodig. Een andere reden dat het gevaarlijk is, misschien het vallende gesteente, aangezien de GC-200 op een plek dicht is en nooit meer open zal gaan.
Eigenlijk wil ik nog meer eilanden rijden. Tenerife ook al een keer gedaan, nu GC dus 2x. Ik denk dat La Palma me dan het meest trekt, maar de rest wil ik ook gewoon nog wel een keer doen. Mooiste is alles in één keer, gewoon wat tijd er voor uittrekken en dan evt. motor / motorscooter de boot op en alles een beetje verkennen. Lanzarote al eens met de auto gedaan, maar Fuerteventura, El Hierro, La Palma en La Gomera moeten dus nog worden afgestreept. Ik verwacht het minste van Fuerteventura. Beetje hoogteverschil en mooie bochtjes kan ik wel waarderen.
Ik heb er nog maar een verslag van gemaakt, maar dit keer op m'n eigen website. Het heeft wat uren werk gekost en uitzoeken van foto's van de trips in 2022 en 2023, maar eindelijk klaar; Startersmotor.nl - Motorrijden op Gran Canaria, een waanzinnig bochtenparadijs
Het is wel heel uitgebreid, dus even vluchtig lezen gaat je niet lukken.
Voor sommige shots wil ik toch echt nog een keer terug en dan met m'n drone nog wat foto's maken. Met name ook van de haarspeldbochten. Van bovenaf geeft dat net een mooier beeld.
Het is wel heel uitgebreid, dus even vluchtig lezen gaat je niet lukken.
Voor sommige shots wil ik toch echt nog een keer terug en dan met m'n drone nog wat foto's maken. Met name ook van de haarspeldbochten. Van bovenaf geeft dat net een mooier beeld.
