Na de val.

[Nukkig Beertje]

Hallo Allemaal,

Waarschijnlijk zijn er meer onder jullie dit dit herkennen.
Jaren (of maanden) gaat alles geweldig, veel veilige kilometers, maar op een moment gaat er iets mis. Bij hoge of lage snelheid. Toch gekoppelt/ geremd in een korte bocht of bij het inhalen van de weg gedrukt door een onoplettende automobilist.
Bij de "gelukkigen" onder ons gebeurt dat bij de rijlessen, bij de pechvogels als ze net een nieuwe hebben.

Veel of weinig schade/ letsel, het is toch wel weer spannend om er weer op te klimmen. En al helemaal om in zo'n zelfde situatie terecht te komen. In een woonwijk met lage snelheid een korte bocht maken, kan zo tot zweet in de handen leiden, laat staan in de spits de derde rijstrook op de A2 gebruiken.

Wat heb je gedaan om er weer "boven op" te komen? En hoe lang duurde het voordat je weer met veel plezier een tocht ging maken?
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

Groetjes Beertje

 

[Phr3ak]

Heel simpel

Gewoon weer opstappen, en proberen te doen alsof er niks gebeurd is

Wel eventueel met het benodigde zweet uiteraard

 

[Mark.]

Ik heb het gelukkig (nog) nooit meegemaakt maar het lijkt mij het beste als je gewoon zoals de vorige reactie al meldde weer verder gaat. Vallen en opstaan dus. Je zou misschien het beste een paar rijlessen of een VRO kunnen nemen om weer het vertouwen in je motor en in jezelf terug te krijgen. Lekker op een afgesloten terrein een beetje spelevaren.

Iemand?

Mark

 

[SL1000]

opstappen, rustig aan in je eentje beginnen en na 4 a 500 km begin je weer te wennen, en het angstgevoel te slijten.

nu bij mij is na 5500 km het zelfvertrouwen weer compleet terug. Toch heb ik absoluut geen behoefte om opnieuw naar het gebied te gaan waar 't ongeluk gebeurd. Alleen de gedachte al opnieuw door die bocht te moeten rijden geeft me een ongemakkelijk gevoel

Maar hoezo? ook een rottig ongeluk meegemaakt?

 

[Nukkig Beertje]

Nee, alleen een stomme fout die me een kapotte remhendel bezorgde. (Moet je je motor maar niet loslaten als de standaard nog niet uit is)
Maar deze vraag naar aanleiding van een motorongeval op de A58(vorige maand). Ik reed er in de spits langs, en het zag er nogal ernstig uit. Ik vroeg me af hoe het zou zijn als je zoiets overkomt. En hoe je dan weer opstapt.

 

[fred kroket]

Ben één keer gevallen, lage snelheid, nat wegdek.

Nu, acht maand later, rijd ik op nat wegdek nog altijd als een slappe dweil.

Pff, who cares, "gezonde schrik" hoort erbij.

Rijden zonder "gezonde schrik": nie goe bezig!!

 

[Zoefzuki]

Ik ben vorig jaar september in een haarspeld bocht in Luxemburg met nat wegdek gevallen. Met zeer lage snelheid onderuit gegleden eigenlijk. Mijn schakelpendaaltje was afgebroken en die hebben we er provisorisch aangeknopt. Rustig terug gereden, want ja, je zit dan nog in luxemburg en moet dan wel terug. Dit ging eigenlijk nog wel, want het waren allemaal snelwegen.
Toen we terug waren nog ff wat gedronken bij iemand die ook mee was. Terug naar huis (was nog 2 km) moest ik over een rotonde met een erg krappe bocht naar rechts en het regende op dat moment. Ik dacht echt dat ik dat niet meer kon redden. De schrik van natte wegen zat er gewoon nog in. Je vertrouwd op dat moment je motor gewoon niet meer. De volgende dag nog ziek gemeld voor mijn werk (psychisch geleden ) en gelijk weer op mijn motor gestapt om het gevoel weer terug te krijgen.
De oorzaak van de glijpartij leek een raar versleten voorband en slecht merk(gewoon voor weg gebroken) en toen dus gelijk een nieuwe voorband eronder gelegd. Dat heeft wel geholpen, maar met natte wegdek ben ik nu nog allerter. Of dat zo goed is denk ik niet, want je rijdt dan ook meer gespannen. Dat is dan niet echt bevoordelijk. Maar voor de rest

 

[SL1000]

Nee, alleen een stomme fout die me een kapotte remhendel bezorgde. (Moet je je motor maar niet loslaten als de standaard nog niet uit is)
Maar deze vraag naar aanleiding van een motorongeval op de A58(vorige maand). Ik reed er in de spits langs, en het zag er nogal ernstig uit. Ik vroeg me af hoe het zou zijn als je zoiets overkomt. En hoe je dan weer opstapt.

ik heb de mazzel gehad dat alleen m'n schouder in de prak lag, maar mijn fiets, en de auto die ik raakte waren totalloss. verkeerd ingeschatte bocht in de eiffel. kwam op de verkeerde weghelft en einde verhaal.

bochten reed ik in het begin als een dweil, inmiddels al weer wat beter. maar kneedowns durf ik bv (nog) niet. Alles heeft tijd nodig denk ik. verder vermaak ik me prima op de motor hoor

 

[Sigma]

Terug opstappen en indien hij nog rijdt dezelfde bocht 10 per uur trager terug proberen te nemen

 

[Cozy]

Jaren geleden ben ik op de A12 in de spits door een auto van achter aangereden. De auto reed veels te hard en moest op de tweede baan plotseling uitwijken omdat een andere auto, waarmee hij aan het spelen was, voor hem vol op de rem trapte .
Hij week uit naar de rechterstrook en daar reed ik met een veel lagere snelheid op m'n brik. De auto raakte me al remmend recht achterop. Mijn motor maakte door de plotselinge versnelling een wheelie (m'n eerste ) waardoor ik er achterover af ben gevallen. Ik gleed vervolgens de tweede baan op en zag in een flits mijn motor zonder mij doorrijden. Mijn brikkie reed bijna achterop een vrachtauto en ging een stuk verder naast de weg door een droge sloot en kwam uiteindelijk tegen een betonen paal (total loss). Als een wonder ben ik door geen enkele auto geraakt. Aangezien ik gelijk kon opstaan en ik zeer snel naar de vluchtstrook kon rennen wist ik dat ik niets had. Mijn kunststof motorjas en broek, die aan de buitenzijde waren weggesmolten, hadden me goed beschermd
De klap was zo hard geweest dat er een V vorm voor in de auto stond. Hij moest worden weggesleept.

Ook al had ik niks, heb ik toch wel even aan de kant staan trillen. Na de afhandeling ter plekke ben ik later op de motor van me zus het schadeformulier bij de koekblikker gaan invullen. Ik was op advies van de ANWB man die me thuis had afgezet zelf direct weer gaan rijden. Ik moet zeggen dat dat eerste ritje niet echt aangenaam was maar het heeft waarschijnlijk wel geholpen. De ritten daarna heb ik nog wel wat krampachtig gereden en aan paar jaar lang heb ik op die plek erg goed in mijn spiegels gekeken. Inmiddels rijd ik al jaren weer met veel plezier.

Dus zo snel mogelijk weer

 

[Blitzer]

Bij mij is het nog vrij vers aangezien ik nog geen 1,5 maand geleden op mijn plaat ben gegaan. Maar de dag nadat ik mijn nieuwe motor heb opgehaald ben ik naar de "plek des onheils" terug gekeerd met mijn nieuwe motor.
Ik heb hem eigenlijk precies hetzelfde genomen alleen nu in de binnenbocht

Toen ik daardoor constateerde dat die bocht "normaal gesproken" helemaal geen probleem voor mij op leverd ben ik toch tot de conclusie gekomen dat het "gewoon een ongelukje/pech" is geweest.

Ik merkte wel dat ik zeker de eerste paar dagen dat ongeluk nog niet vergeten was en dat ik toch rustiger door de (in mijn geval) rechterbochten ging.
Maar nu 1,5 week nadat ik mijn nieuwe motor heb opgehaald begin ik weer aardig als vanouds te rijden. (Mijn achterband zette vanochtend zelfs alweer een stapje opzij )


Samenvattend
____________
Ik wist dus eigenlijk toen ik het ongeluk gehad had dat ik die bocht had kunnen hebben en dat er iets onverklaarbaars was gebeurt (een ongeluk dus).
Nadat ik geconstateerd had met mijn nieuwe motor dat dat inderdaad het geval is stap ik weer vrijwel net zo zeker op de motor als voorheen (met het enige verschil dat ik een ervaring rijker ben welke vermoedelijk altijd wel in mijn geheugen geprent zal blijven)

 

[D'eddio]

Het is bij mij nu net een week geleden. Op weg van werk terug naar huis op een recht stuk weg in 1 keer het voorwiel onder me uitgeschoten. Gelukkig reed ik niet hard, zo'n 40 á 50 km/h toch noch een aardige schuiver gemaakt. Doordat ik goed afrolde alleen mijn broek kapot en knie kapot (geschaafd)

Na van de eerste schrik te zijn bekomen, mijn motor (die wel flink geschaafd was en een scheve voorkant had) opgepakt en, onder escorte van een collegea naar huis gereden. gewoon op normaal tempo gereden. gaf wel een goed gevoel. Thuis drong het pas echt door dat ik een schuiver gemaakt had.

Enkele dagen later toch maar op de motor gestapt om te laten kijken wat de schade was. Moest de rit maken in de stromende regen. Is wel goed voor je zelfvertrouwen als dat dan goed blijkt te gaan.

Maar goed, morgen weer voor het eerst op de motor naar het werk. dus ook over dat stuk waar ik op mijn plaat ben gegaan. Zal toch wel ff spannend zijn, maar ja, het moet toch een keer gebeuren.

 

[Cr0sSr0aD]

Laatst valletje gedaan tegen zo'n 30 km/u, onderuit geschoven op kiezel. Even de moto bekeken, stuur terug recht getrokken en gechecked, gekeken of ik zelf niks had. Weer op gestapt en de rit verder uit gereden

 

[Bikermouse]

Na mijn valpartij duurde het een maand of 3 voordat ik weer op kon stappen.
Ik was wel al met de auto over dezelfde plek gereden en raar maar waar is, is dat je zelfs dan met kromme tenen in die auto zit

Het heeft bij mij wel een paar duizend kilometer geduurd voordat ik weer een beetje op het oude niveau zit.
Na montage van een paar nieuwe banden ging het pas echt lekker.
Nu nergens last mer van.

 

[ascii]

vorig jaar 25 november aangereden door een door rood rijder.

Via ambulance naar ziekenhuis, foto's, nog meer foto's, geprikt en geport, en ik bleek een engeltje te hebben die van motor rijden houdt. Volgens ambulance broeders en politie een klein wonder dat ik niet eens iets gebroken had, laat staa dat ik het nog deed.

Vervolgens een verse motor uitzoeken, kijken in enschede en kopen maar. En dan zit je dus twee weken na het ongeluk weer op de motor voor een ritje enschede - rhenen.

De betreffende kruising rij ik nog steeds niet graag over en ik kijk nu heel goed of er niet nog een [piep] is die langs andere auto's door het diep rood aan komt zeilen.

Verder geen problemen gehad met rijden, behalve dat m'n motor nu pas weer lekker rijdt met nieuwe banden. De vorige eigenaar had ze nogal recht afgereden waardoor de bochten totaal niet reden.

 

[Kofferrek]

Heel simpel

Gewoon weer opstappen, en proberen te doen alsof er niks gebeurd is

Wel eventueel met het benodigde zweet uiteraard

Toch heb ik absoluut geen behoefte om opnieuw naar het gebied te gaan waar 't ongeluk gebeurd. Alleen de gedachte al opnieuw door die bocht te moeten rijden geeft me een ongemakkelijk gevoel

Ik kan je aanraden om het wel te doen (ietsjes rustiger de bocht nemen deze keer ) De situatie ter plaatse zien kan je helpen begrijpen wat er verkeerd is gegaan en de bocht deze keer wel halen laat zien dat het een eenmalige actie was.

(been there, seen it, done that....)

 

[MDevil]

Ben ooit een keer door een koekblikker aangereden en motor was total loss. Gelukkig had ik zelf niet al te veel. "Slechts" een gebroken pols.

Heb direct een andere motor gekocht en nadat de pols weer genezen was direct weer gaan rijden.

Ik heb op dat moment geen enkele keer meer gedacht aan de aanrijding.

Kan mezelf wel voorstellen dat wanneer de verwondingen groter/ernstiger zijn men wat meer moeite zou kunnen hebben met weer opstappen.

 

[Hangover]

Tja..toch maar weer zo snel mogelijk gaan rijden. Ik heb het voor elkaar gekregen om het voorwiel met koude banden te laten blokkeren. Ook onderuit. Na een paar weken motor weer terug. Ik moet zeggen...ik had de eerste week last van voorremfobie...maar dat was over toen ik te hard ALLEEN maar op de achterrem remde. Daarna had ik nergens meer last van.
Tis altijd wat op motor. De ene keer zit je te trutten met de versnelling (vraag me niet waarom..maar gaat dan niet zo soepel als anders) en de volgende keer rem je veel te bruusk (mooi woord..). Maar het blijft bovenal een prachthobbie enne..LEARNING ALL THE TIME.

 

[Devil19]

Ik ben nog nooit echt gevallen. Alleen mijn profiel (van mijn banden) was een keer heel erg versleten en toen ging ik bij de PPP (Plaspoelpolder) lekker door de bocht de snelweg op maar die was dus nog beetje nat. Nouja je kan het misschien al raden mijn achterband gleed helemaal weg.
Maar met wat vlieg- en kunstwerk (en heleboel mazzel) bleef ik erop zitten en toen had ik wel ff de schrik er goed inzitten.
Ik nam in het begin die bocht ook niet meer zo snel maar rijd die bocht nu inmiddels ook weer met 100 km/h (terwijl je er officieel maar 50 mag ) En dat vindt ik wel netjes met mijn ER-5

 

[Dingsken]

bij mij heeft het toch wel een jaartje geduurd voor ik terug voluit durfde gaan.
je moet wel weten dat m'n ongeluk pas na 1600km met de eerste bike was
met als gevolg dat het vertrouwen weg was en terug beetje bij beetje moest herwonnen worden, een jaartje later werd er terug bijna alles uitgeperst (maar toch ergens geen 100%)
is nu volledig in orde met de nieuwe bike => 100%

 

[RRRamon]

Toen i op mn smoel ben gegaan heb ik ongeveer 2 maanden niet
gereden En dat was eigenlijk alleen om het weer en de centjes...
Ineens stond broer lief voor mn deur met de nieuwe gixxer 600, dus
ik razendsnel ook een motortje gehuurd voor dat weekend Ik heb echt
nog nooit met zo veel zelfvertouwen en plezier een weekend motor gereden

Heb na die crash meer zin dan te voren