Hoi allen,
ik ben Mark, woon in Breda en ben 32 jaar. Na 13 jaar zonder rijbewijs geleefd te hebben en nooit op een brommer gereden te hebben, kreeg ik in april van dit jaar plots het idee om mijn A rijbewijs te willen gaan halen. in mei een proefles geboekt, en een paar weken naderhand begonnen met lessen.
na jarenlang fietsen was dit wel next level op 2 wielen rijden. En het beviel me erg goed, vond het steeds leuker en leuker, en had steeds veel zin in de volgende les.
Na de eerste keer gezakt te zijn geweest voor theorie moest ik erg lang wachten op de volgende mogelijkheid, maar uiteindelijk in Juli mijn theorie gehaald. En in augustus heb ik het AVB examen gehaald. Helaas vlak daarna de vakantie van mijn instructeur en erachteraan mijn eigen vakantie, waardoor het lessen even stil lag. Begin oktober kon ik weer verder met lessen, gelukkig was ik klaar met de AVB oefeningen en kon volledig focussen op rijden op de weg.
Op zaterdag 5 oktober wederom een vroege les. helaas heb ik dit uurtje rijden niet afgemaakt, na een half uur rijden reden we op de snelweg, namen de afrit Bavel, maar had deze helemaal verkeerd ingeschat, ik ging veel te snel de afrit af en doordat het een scherpe bocht was kon ik de bocht niet meer halen. Ik reed met 90 de weg af raakte een kunststof reflector paal (die zijn best stevig!) met mn been en slalomde tussen de borden met pijlen door (AVB toch nuttig geweest) hield de motor nog een stukje recht op door het gras en liet me vallen. motor viel op mn rechterbeen en ik rolde een paar meter verder. paar seconden later had ik erg veel pijn in mijn benen.I k was aan de ene kant blij dat ik het voelde, want ik besefte dat ik een motorongeluk had gehad en dat dat ook weleens minder goed afloopt. Maar prettig was anders. De instructeur kwam al snel naar me toe en belde de ambulance, die hoe lang het ook voelde, er snel was. Nooit en zo'n gele wagen gelegen, maar ook hier weer blij dat ik het met bewustzijn meemaakte. in het ziekenhuis bleek gelukkig dat ik niks gebroken had, maar dat mijn schenen en rechterknie zwaar gekneusd waren.
Een week later zat ik weer op de motor, ik wilde perse weer rijden om niet in de negatieve spiraal te komen en helemaal te stoppen. De eerste 2 lessen moest ik echt weer de feeling krijgen en had schrik in elke bocht die ik moest maken. Daarna kwam het plezier weer terug en weer een aantal keer via de betreffende afrit gereden, maar op de snelweg rijden vond ik niet heel prettig.
24 oktober had ik AVD examen, door een verkeerd gehoorde richting ging ik direct de snelweg op, ojee dacht ik, nu al verkeerd gereden. Ik wist dat het in principe niet uitmaakte maar het zat toch in mijn hoofd. Eenmaal op de snelweg te vroeg in willen halen en de auto achter me moest in de remmen. Ik had het zelf niet gezien, en de rit goed afgemaakt. Helaas bij terugkomst bleek dat ik daarop gezakt was. Logisch. Ik baalde als een stekker maar meteen een nieuw examen gepland.
4 oktober nog een les gedaan maar deze was half ik het donker. En spits, geen snelweg op volle snelheid kunnen oefenen, wel filerijden... Dinsdag 5 oktober examen om 13:00. Had er niet superveel zin in eigenlijk, en ook geen verwachting meer voor mezelf. De route begon al in een onbekend stukje, geen goed begin dacht ik, ik moest goed zoeken en kijken. Daarna reed ik alsof ik alleen reed en lekker aan het rijden was voor mezelf. Bij terugkomst vroeg de examinator wat ik er zelf van vond en zei dat ik het wat rommelig vond in het begin. Nog geen seconde later zei hij: Geslaagd! Ik was opgelucht! Ik.heb.het.rijbewijs!
Met nog steeds wat last van mijn benen, exact een maand na het ongeval, maar met een verhaal, ben ik geslaagd voor mijn A rijbewijs. Great feeling!
Op het moment aan het oriënteren voor een motor.
ik ben Mark, woon in Breda en ben 32 jaar. Na 13 jaar zonder rijbewijs geleefd te hebben en nooit op een brommer gereden te hebben, kreeg ik in april van dit jaar plots het idee om mijn A rijbewijs te willen gaan halen. in mei een proefles geboekt, en een paar weken naderhand begonnen met lessen.
na jarenlang fietsen was dit wel next level op 2 wielen rijden. En het beviel me erg goed, vond het steeds leuker en leuker, en had steeds veel zin in de volgende les.
Na de eerste keer gezakt te zijn geweest voor theorie moest ik erg lang wachten op de volgende mogelijkheid, maar uiteindelijk in Juli mijn theorie gehaald. En in augustus heb ik het AVB examen gehaald. Helaas vlak daarna de vakantie van mijn instructeur en erachteraan mijn eigen vakantie, waardoor het lessen even stil lag. Begin oktober kon ik weer verder met lessen, gelukkig was ik klaar met de AVB oefeningen en kon volledig focussen op rijden op de weg.
Op zaterdag 5 oktober wederom een vroege les. helaas heb ik dit uurtje rijden niet afgemaakt, na een half uur rijden reden we op de snelweg, namen de afrit Bavel, maar had deze helemaal verkeerd ingeschat, ik ging veel te snel de afrit af en doordat het een scherpe bocht was kon ik de bocht niet meer halen. Ik reed met 90 de weg af raakte een kunststof reflector paal (die zijn best stevig!) met mn been en slalomde tussen de borden met pijlen door (AVB toch nuttig geweest) hield de motor nog een stukje recht op door het gras en liet me vallen. motor viel op mn rechterbeen en ik rolde een paar meter verder. paar seconden later had ik erg veel pijn in mijn benen.I k was aan de ene kant blij dat ik het voelde, want ik besefte dat ik een motorongeluk had gehad en dat dat ook weleens minder goed afloopt. Maar prettig was anders. De instructeur kwam al snel naar me toe en belde de ambulance, die hoe lang het ook voelde, er snel was. Nooit en zo'n gele wagen gelegen, maar ook hier weer blij dat ik het met bewustzijn meemaakte. in het ziekenhuis bleek gelukkig dat ik niks gebroken had, maar dat mijn schenen en rechterknie zwaar gekneusd waren.
Een week later zat ik weer op de motor, ik wilde perse weer rijden om niet in de negatieve spiraal te komen en helemaal te stoppen. De eerste 2 lessen moest ik echt weer de feeling krijgen en had schrik in elke bocht die ik moest maken. Daarna kwam het plezier weer terug en weer een aantal keer via de betreffende afrit gereden, maar op de snelweg rijden vond ik niet heel prettig.
24 oktober had ik AVD examen, door een verkeerd gehoorde richting ging ik direct de snelweg op, ojee dacht ik, nu al verkeerd gereden. Ik wist dat het in principe niet uitmaakte maar het zat toch in mijn hoofd. Eenmaal op de snelweg te vroeg in willen halen en de auto achter me moest in de remmen. Ik had het zelf niet gezien, en de rit goed afgemaakt. Helaas bij terugkomst bleek dat ik daarop gezakt was. Logisch. Ik baalde als een stekker maar meteen een nieuw examen gepland.
4 oktober nog een les gedaan maar deze was half ik het donker. En spits, geen snelweg op volle snelheid kunnen oefenen, wel filerijden... Dinsdag 5 oktober examen om 13:00. Had er niet superveel zin in eigenlijk, en ook geen verwachting meer voor mezelf. De route begon al in een onbekend stukje, geen goed begin dacht ik, ik moest goed zoeken en kijken. Daarna reed ik alsof ik alleen reed en lekker aan het rijden was voor mezelf. Bij terugkomst vroeg de examinator wat ik er zelf van vond en zei dat ik het wat rommelig vond in het begin. Nog geen seconde later zei hij: Geslaagd! Ik was opgelucht! Ik.heb.het.rijbewijs!
Met nog steeds wat last van mijn benen, exact een maand na het ongeval, maar met een verhaal, ben ik geslaagd voor mijn A rijbewijs. Great feeling!
Op het moment aan het oriënteren voor een motor.