Han S
MF veteraan
- 11 apr 2015
- 32.546
- 71.699
Zoals ik in het voorstel subforum al heb gemeld rijd ik tegenwoordig op de Norton Dominator type 99 van het bouwjaar 1957.
Ik ben de vierde en de zevende eigenaar en alle eigenaren behalve de eerste zijn mij bekend en ze zijn ook bij me geweest. Zoals iemand die deze motor in 1963 had en er onlangs weer even op kon zitten. En dan had je het gezicht moeten zien van deze nu 73 jarige man.
Ik kocht hem in 1966 en heb er de meeste kilometers mee gemaakt, ben er drie keer mee naar het Elefantentreffen geweest op de Nurburgring in het eerste weekend van januari en het was een prachtige en fijne motor die me nooit in de steek heeft gelaten.
In 1970 verkocht ik hem aan mijn zwager. We hadden twee kleine kinderen en we reden met een Fiat 500 overal naartoe, dus de Norton, die toen niet veel waard was ging verhuizen.
Mijn zwager verkocht hem na een jaar aan een jongeman van 19 die Dirk heet. Dirk had geen rijbewijs en is nu 61, maar heeft nog steeds geen rijbewijs. Dirk demonteerde de motor, haalde letterlijk alles uit elkaar en bewaarde alles in kisten en dozen en dat 43 jaar lang.
Ruim 20 jaar geleden hoorde ik dat mijn Norton al sinds 1971 ergens in een schuurtje lag en dat schuurtje bleek een paar straten verderop te staan, geen halve kilometer ver. Ik bezocht Dirk, een wat stille man en de Norton lag daar in sinaasappelkisten en dozen. Het frame stond op een aardappelkist met de voorvork en het voorwiel er in.
Nee, hij was absoluut niet te koop, voor geen prijs.
Vorig jaar om deze tijd zaten we op een feestje met mijn zwager en we hadden het over onze Norton. 'Weet je dat die nog steeds uit elkaar ligt', zei mijn zwager. Ik vroeg waar die man woonde, want hij was inmiddels een paar keer verhuisd en ik kreeg een vaag antwoord, ergens in Venhuizen.
Dus benaderde ik de gemeente, maar die geven je geen adres vanwege de privacy. Maar daar neem ik geen genoegen mee en ik kreeg het voor elkaar dat de gemeente de man een verzoek zou sturen om contact met mij op te nemen.
En zo kwam ik na een paar maanden in een bedrijfsgebouwtje terecht waar de Norton er behoorlijk triest bij lag. Het frame was in een andere verkeerde kleur gespoten, net als de tank en hij was niet meer helemaal compleet. Verkeerd voor en achterspatbord en een paar motoronderdelen waren zoekgeraakt.
Hij was niet te koop, maar zo werkt dat niet, dus ik vroeg hem om er goed over na te denken en ik zou hem na een week bellen. En zo gebeurde dat. Hij had inmiddels wel begrepen dat hij hem na 43 jaar niets doen ook niet meer in elkaar zou gaan krijgen, dus 'hij gunde hem mij wel'.
En zo gebeurde het dat ik de Norton kon ophalen met de aanhanger en kon het feest beginnen. Het is onmogelijk om onder woorden te vatten hoe zoiets voelt, de prachtige en inmiddels zeldzame klassieker weer opnieuw bij de baas.
Na 2.5 maand hard werken stond er een bijna Nieuwe Norton Dominator met 10.361 km op de teller en dat in 58 jaar.
Het hele restauratieverslag heb ik op een klein forum staan van een vriendje:
Gratis forum
Foto's volgen.
Ik ben de vierde en de zevende eigenaar en alle eigenaren behalve de eerste zijn mij bekend en ze zijn ook bij me geweest. Zoals iemand die deze motor in 1963 had en er onlangs weer even op kon zitten. En dan had je het gezicht moeten zien van deze nu 73 jarige man.
Ik kocht hem in 1966 en heb er de meeste kilometers mee gemaakt, ben er drie keer mee naar het Elefantentreffen geweest op de Nurburgring in het eerste weekend van januari en het was een prachtige en fijne motor die me nooit in de steek heeft gelaten.
In 1970 verkocht ik hem aan mijn zwager. We hadden twee kleine kinderen en we reden met een Fiat 500 overal naartoe, dus de Norton, die toen niet veel waard was ging verhuizen.
Mijn zwager verkocht hem na een jaar aan een jongeman van 19 die Dirk heet. Dirk had geen rijbewijs en is nu 61, maar heeft nog steeds geen rijbewijs. Dirk demonteerde de motor, haalde letterlijk alles uit elkaar en bewaarde alles in kisten en dozen en dat 43 jaar lang.
Ruim 20 jaar geleden hoorde ik dat mijn Norton al sinds 1971 ergens in een schuurtje lag en dat schuurtje bleek een paar straten verderop te staan, geen halve kilometer ver. Ik bezocht Dirk, een wat stille man en de Norton lag daar in sinaasappelkisten en dozen. Het frame stond op een aardappelkist met de voorvork en het voorwiel er in.
Nee, hij was absoluut niet te koop, voor geen prijs.
Vorig jaar om deze tijd zaten we op een feestje met mijn zwager en we hadden het over onze Norton. 'Weet je dat die nog steeds uit elkaar ligt', zei mijn zwager. Ik vroeg waar die man woonde, want hij was inmiddels een paar keer verhuisd en ik kreeg een vaag antwoord, ergens in Venhuizen.
Dus benaderde ik de gemeente, maar die geven je geen adres vanwege de privacy. Maar daar neem ik geen genoegen mee en ik kreeg het voor elkaar dat de gemeente de man een verzoek zou sturen om contact met mij op te nemen.
En zo kwam ik na een paar maanden in een bedrijfsgebouwtje terecht waar de Norton er behoorlijk triest bij lag. Het frame was in een andere verkeerde kleur gespoten, net als de tank en hij was niet meer helemaal compleet. Verkeerd voor en achterspatbord en een paar motoronderdelen waren zoekgeraakt.
Hij was niet te koop, maar zo werkt dat niet, dus ik vroeg hem om er goed over na te denken en ik zou hem na een week bellen. En zo gebeurde dat. Hij had inmiddels wel begrepen dat hij hem na 43 jaar niets doen ook niet meer in elkaar zou gaan krijgen, dus 'hij gunde hem mij wel'.
En zo gebeurde het dat ik de Norton kon ophalen met de aanhanger en kon het feest beginnen. Het is onmogelijk om onder woorden te vatten hoe zoiets voelt, de prachtige en inmiddels zeldzame klassieker weer opnieuw bij de baas.
Na 2.5 maand hard werken stond er een bijna Nieuwe Norton Dominator met 10.361 km op de teller en dat in 58 jaar.
Het hele restauratieverslag heb ik op een klein forum staan van een vriendje:
Gratis forum
Foto's volgen.