Oncontroleerbare drang

Onlangs heb ik mijn vader, ook motorrijder, verrast met het bericht dat ik ook bezig ben met mijn motorrijbewijs. Eerste reactie: Wow, wat leuk, had niet gedacht dat je het ECHT zou doen!

Toen zijn eerste ritje op mijn nieuwe motorke (een blote Bandit 650 uit '05); sindsdien helaas toch grote bezorgdheid ('Nounou, dat is helemaaaal geen beginnersmotor!!) Vaders...
 
Mijn motorrijbewijs halen vonden mij ouders niet erg, zij hebben zelfs mee betaald. Ze vonden het minder dat ik ook nog echt een motor kocht. .....

hier echt exact hetzelfde, ben nog bezig maar mijn ma wil best aan een autotje meebetalen maar een motor gaat ze niet voor me aan meebetalen :( (ergens snap ik het wel enigskind enzo....)
 
zo vaak mee gemaakt.
levensgevaarlijk heb een x een filmpje gezien van een motor rijder, daar was niks meer van over!
en dan zei ik meerstal vies he.
twas altijd filmpje zo filmpje daar.
maar na een tijdje houd dat vanzelf wel op.
 
Ja en dat motorrijders goede orgaandonoren zijn. Nog zo'n verjaardagsklappert. Ach ieder zijn ding. Soort intrinsieke demotivatie aanpraten is het eigenlijk. Leven zelf is de meest langzame vorm van zelfmoord en een eind komt er toch wel aan, dus doe vooral wat je leuk vind in de tijd die je hebt.
 
Ach, de doodenkele keer dat ik meemaak dat niet-motorrijders mij vertellen hoe gevaarlijk motorrijden wel niet is zeg ik dat ik dan ook heel erg stoer ben. Maar dat geloven ze dan weer nooit...
 
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar

Motorrijden vind ik leuker dan , ik noem maar wat, roken?
 
Dit is het beste topic titel die ik kan bedenken...

Als ik hier zo door de topics lees, zie ik een hoop "is motorrijden gevaarlijk" en titels in die vorm.

Ik kan me daar heel goed wat bij voorstellen.
Het valt me namelijk op dat sinds ik begonnen ben met lessen.
Iedereen waarbij ik enthousiast vertel wat ik die les allemaal heb gedaan, de oncontroleerbare drang heeft, mij te vertellen dat ze iemand kennen (meestal een vriend van een vriend) die op zijn minst onthoofd is door een geschaarde vrachtwagen of vangrail.
Vaak is het nog erger (denk aan implosies van de organen)

Dit is niet motiverend te noemen.

Ik ben er op gaan letten na een filmpje van youtube waarop een Amerikaanse motorrijder hetzelfde ondervond.
Ik dacht toen nog: "dat valt toch wel mee"

Maar zodra je erop gaat letten is het bizar gewoon!

Hebben jullie dit ook al meegemaakt?

Groeten Leon


In den beginne wel eens ja, tegenwoordig bijna niet meer...


maar tis inderdaad om te kotsen, zulke "een broer van een buurman van m'n neef z'n dochter" die is wel eens gevallen...

tis angst voor het onbekende, denk ik :/
 
Laatst bewerkt:
Hmmm, realiseer mezelf de laatste tijd wel wat meer dat ik op mijn motor kwetsbaar ben op de openbare weg. Zal wel iets te maken hebben met ouder worden en zo van die dingen...
Krijg vanuit mijn omgeving geregeld opmerkingen over motorrijden en veiligheid, mijn antwoord is dan meestal dat motorrijden voor mij het beste middel is tegen een depressie en dat mij dat zeker het risico waard is.
Ware het niet dat ik iedere keer als ik hoor over een ongeluk mezelf toch weer voorneem om rustiger aan te doen. Dat is dan meestal tot de eerstvolgende bocht.
 
tJa en hoe vaak met de auto? Of bij het oversteken?

Of vroeger toen ze klein was bijna met haar hoofd tegen de tafelpunt aanliep?

etc etc ;)

Ik begrijp jou punt ook hoor maar wou even laten zien dat je alles zo wel kan bekijken.
Soms zijn dingen gewoon leuk en moet je het doen, is mijn mening.
Zo ben ik ook gaan sky-diven, leren snowboarden en dus ook motor rijden.


Ik liep de tafelpunt zelfs in me hoofd dus wat is het probleem?

Verder.....

Laat ze lullen het is pure jaloezie en eigen angst omdat alles tegenwoordig veilig verantwoord en beschermd moet wezen.

Wij zijn rebels nemen de gevaren(welke gevaren ;) }) Koerte broek sjirtje slipper!!!!!!! :P ) voor lief en deinzen daar niet voor terug.

Kruip maar in je veilige bubbel wij geneiten van alle invloeden van buitenaf een zomers buitje om je a te koelen het gas even iets verdraaien voor wat extra koelwind.
 
hier echt exact hetzelfde, ben nog bezig maar mijn ma wil best aan een autotje meebetalen maar een motor gaat ze niet voor me aan meebetalen :( (ergens snap ik het wel enigskind enzo....)


Sorry ik snap het niet.

Ma vader is het niet gegeund vanwege ze overlijden en gunde het zichzelf ook niet.
Me moeder vond het best maar nooit achterop of zelf rijden.
Stond 3 weken geleden de cbr op voor en achter paddock warm te draaien na beurtje. Gaat ze erop zitten en gas geven.

Zitten nu te rekenen wat rijbewijs halen oplus aanschaf gaat kosten ten opzichte van aanschaf piaggio mp3.

Ja ook ik ben tegen de MP3 maar mams rijd dan alleen binnendoor naar schiphol voor werk en ik kan hem in de winter gebruiken voor naar me werk :} :]
 
De enige oncontroleerbare dwang die ik continue ervaar is de wens van het rijbewijs kwijt raken door alle verkeersregels aan m'n laars te lappen.

Ik heb gewoon spasmen in m'n polsje waardoor ik meer aan de gasschuif wil lurken dan toegestaan.

Das alles.


You're a hooligan in disquise
 
hier echt exact hetzelfde, ben nog bezig maar mijn ma wil best aan een autotje meebetalen maar een motor gaat ze niet voor me aan meebetalen :( (ergens snap ik het wel enigskind enzo....)
Laat je ze die auto kopen en verpats je hem voor een motor })
 
ach, what's new...al die doemverhalen over de risico's en de gevaren rondom motorrijden. Alsof je daar als motorrijder zelf niets over weet. En desondanks accepteer je blijkbaar ook dat risico, want anders hing je je bike wel aan de wilgen. Daarbij, rondom huis breken veel meer mensen hun nek. Dus slaapzakje pakken dan maar en 365 dagen in de open lucht gaan vertoeven.. Maar ja, wie weet hebben Asterix en Obelix dan toch gelijk en valt de hemel bovenop op je.

Je weet de risico's en het beste dat je doen kunt is goed anticiperen en proberen defensief te rijden in het verkeer, je koppie erbij houden en je rechterhand proberen in controle te houden.

En al die vreselijke verhalen die je steeds ongevraagd krijgt opgedist??? Lekker belangrijk....NOT :Z
 
Laatst bewerkt:
Verder ben ik Oost-Indisch doof voor opmerkingen van degene die mij het motorrijplezier proberen te afnemen. :P
 
Even heel erg eerlijk: ik rij zelf motor vanaf mijn 23e (zo'n 30 jaar dus). Nu wil mijn oudste dochter dolgraag haar A-rijbewijs halen en ik heb daar heel gemengde gevoelens bij.
  • Ja, het lijkt mij prachtig om samen met dochterlief stukjes te toeren.
  • Nee, ik weet hoe vaak ik mijn beschermengeltjes nodig gehad heb.
ik zal het nog gekker vertellen, mijn zoon heeft nu mijn motorpak en ik rij gewoon weer zonder. :+
 
de smoesjes worden nu al nog mooier! op me werk zijn der een paar nieuwe bijgekomen

ik: rij die ding swa!
hij: ik reed achterop een keer en toen brandde ik me been aan de muffler(uitlaat) dus eerste keer foute ervaring dan ga ik het niet doen.

ik: jaa leuk dingetje, rij je ook motor?
hij: mag niet van vrouwlief

ik: haal em ook is leuk!
hij: het is zo gevaarlijk ik ken een neef van een vriend van de vriendin etc.=p

ik: kom rijden is leuk mannn
hij: ik ken maar 1 gas en dat is vol gas :+

o en op me school was er een kerel die binnen bebouwde kom 330 had gereden op een kawasaki nogiets (weet ff type niet) en daardoor is zijn A rijbewijs van het rijbewijs afgehaald, lettertje kwijt dus. kweenie of ik dit moet geloven :?
hij rijdt smart roadster en altijd grote mond dattie superracer is =o
oja en wil motorrijbewijs nietmeer halen oid.
 
Laatst bewerkt:
Als motorrijder maak je al die verhalen (als je pech hebt) ook van dichtbij mee.

Mijn moeder heeft het me zo lang mogelijk geprobeerd te ontmoedigen. Dit omdat zij haar broer is kwijtgeraakt op een Honda CBR. Auto die van links kwam, maar mijn oom geen voorrang gaf.
De motor die ik nu onder mijn kont heb is jaja; Honda CBR.

Vooral toen mijn 2lingbroertje ook zijn rijbewijs ging halen kreeg ze het helemaal moeilijk. Maar nu weet ze dat we wel zo 'verstandig' mogelijk rijden. Knallen waar het kan, rustig waar het moet. (Ondertussen heeft ze al heen en weer gereden door de straat achterop bij me *D )

Maar verder heb ik helaas zelf nu ook van veel te veel motorrijders gezien/gehoord dat ze onderuit zijn gegaan. Ongeluk zit meestal in een klein hoekje, en de meeste zijn er weer helemaal goed vanaf gekomen. Rijden zelfs nu al weer leker rond.

Helaas zijn ze er ook dat ze niet meer opstaan. Nu 1 keer meegemaakt en hoop het daarbij te houden.

Dat weerhoud mij er alleen niet van om zelf weer op de motor te stappen. Het enige wat ik denk als ik op de motor zit; Het is oneerlijk dat diegene deze kans niet meer heeft. Niet zelf meer kan rijden. Dan gaan beide stepjes voor de achterrijder uit en rijd hij nog een stukje 'mee'.

Voor de rest; die opmerkingen houden mij echt niet meer tegen. Zoals de rest ook al zegt; Dood ga je toch.

Bij het regelen van mijn rijbewijs meteen mn donorregister ingevuld en geef iedere oproep netjes een halve liter bloed. Ooit zal ik dat laatste zelf nodig hebben. Ooit zullen zijn het eerste van mij nodig hebben.

Maar blijven rijden zal ik.
 
Donorregister: hahahaha ja doei! ali wel maar ik van ali niet

Bloed geven: Mag niet bijna elk half jaar tot jaar wel verse inkt in me lijf ;)

Voor de rest if it's my time the reaper will come and get me and he better be prepared to put up a hell of a fight
 

Vergelijkbare onderwerpen

Reacties
9
Weergaven
2K
Anoniempje313
A
Terug
Bovenaan Onderaan