Ongeluk, blijven zitten, of gaan staan op de voetsteunen?

uit ervaring (helaas) weet ik dat ik nergens tijd voor had, alleen voor heel hard remmen en mijn stuur omgooien in een nutteloze poging een auto te ontwijken. Die nutteloze poging heeft volgens de politie wel mijn leven gered doordat ik er net niet frontaal opklapte en daardoor wat schuin over de auto vloog.
Mijn helm herkende ik na de crash niet meer terug. Zonder had ik zeker dood geweest. Mijn kleding lag in flarden. Zonder dat had ik ook dood geweest.
Mijn engeltje had overuren. Zonder dat engeltje....
 
Geloof me, je hebt echt geen tijd om te reageren.

:+
[afbeelding]

[afbeelding]

(word weer gemaakt *D )

De auto kwam van links op een kruispunt, ik had voorrang moeten krijgen maar kreeg dat niet.
Ongeluk gebeurde met ongeveer 50km/u , ik klapte tegen de zijkant van het busje.

Uit reactie remde ik natuurlijk direct, ik wist dat het te laat was en een ongeluk ging gebeuren.

Puur uit reactie stuurde ik met de auto mee (mee naar rechts) , om zo de klap 'uit te smeren' , dat was echt mijn laatste ingeving die ik kreeg, vandaar dat je aan de motor kunt zien dat de voorvork naar rechts af is gebogen.
Achter de wagen langs kon niet meer, en frontaal op de zijkant klappen leek me ook niet al te best, vandaar dat ik met de auto meestuurde.
( me rechter knie staat ook keurig in het alu-tankje gegraveerd :+ )

Daarna ben ik enkele meters door de lucht gevlogen (weet ik zelf echt niks meer van) , volgens oogetuigen ging dat als 'een lappenpop' O-) *D

Mijn helm heeft me leven gered, dat is 1 ding dat ik zeker weet :}

Maar staan zag ik echt niet als optie (geloof me, ik had er daarvoor ook al lang over na zitten denken) , en eraf springen.. echt, je hebt geeneens tijd om je stuur los te laten, of je been op te tillen...

Het laatste wat ik daar dus deed, was hard remmen, en echte te allerlaatste ingeving die ik kreeg was om met de auto mee te sturen, om zo de klap 'uit te smeren'
Dan is het 'wachten' op de klap...

Het gaat zo verschrikkenlijk snel...

Al om al weer een levenservaring rijker denk ik dan maar, overigens was me linker bovenbeen gebroken, verder wat kleine schaafplekjes, en niks ernstigs gelukkig O-)
Behalve dan dat de XT aan puin is, maargoed, daar komen we ook wel weer overheen *D

bijna een kopie van het ongeluk dat ik had op een XT600:
lage snelheid, 50kmh en remmend omdat ik een kruising naderde.
geen voorrang gekregen
tegen zijkant vd ford transit geknald
als lappenpop erover gesaltood.
linker bovenbeen gebroken.
en kleine schaafplekjes.

ik geloof dat als ik gestaan of gesprongen had dat m'n been niet achter m'n stuur of de dakrand van het busje was gebroken...

Chauffeur en het bedrijf waar hij werkte hebben nooit contact gezocht toen ik in het ziekenhuis lag. Dat heeft me nog het meest gegriefd. e.e.a. gebeurde in 1990.
 
Laatst bewerkt:
Ik heb eens van een belg gehoord, die zijn verhaal vertelde aan de motordealer die zijn schade behandelde.

Belg: "ik kon die auto niet meer ontwijken."
Dealer: "maar u droeg toch wel een helm?"
Belg: "die kon ik gelukkig net op tijd afwerpen".

nb dit is niet verzonnnen!

Met de meeste Belgenmoppen kan ik echt wel lachen,maar dit is toch wel een erg flauwe...

Ik wed dat de meeste Nederlandse forumleden beter kunnen....
 
@Hamtaro, wat als je een klapper maakt in een tunnel dan :+

Ik vind je naam uber vet.. Hamtaro was een vet coole serie... Yeah hammie..
 
@Hamtaro, wat als je een klapper maakt in een tunnel dan :+

Ik vind je naam uber vet.. Hamtaro was een vet coole serie... Yeah hammie..

Klopt hamtaro kleine hamster grote avonturen })
Ach over die tunnel had ik niet nagedacht wel langs een provinciale weg met bomen dat je mischien wel een vogelnestje uit een boom kopt .
 
Geloof mij, je wacht de klap gewoon af en maak het er beste van.

Ik heb al jaren lopen denken wat te doen bij een aanrijding, maar toen die zich eenmaal (plots) aandiende had ik echt geen tijd meer om te denken. Ik dacht er ook niet aan ik zette mij geheel automatisch schrap voor wat er komen ging.
:^ het is secondenwerk, waarbij je hersenen vanwege de mogelijke letsel al een deel bewustzijn uitschakelen. Naderhand hoor je van getuigen wel wat er gebeurd is.
 
Tja, van tevoren denk je dr wel eens over na en dat je dan met coole moves van je motor afspringt en na een dubbele achterwaartse salto en 6-voudige schroef boven op het dak van de auto terecht komt (ninja-style) 8-)

Maar in 't echt is er zoals te lezen weinig tijd voor zulke poespas :/
 
Touche. Goed dan, ik merk dat velen die hier hun mening te kennen geven, klaarblijkelijk niet veel rijervaring hebben maar wel veel fantasie. Als je wel rijdt weet je automatisch wat ik bedoel.
 
Klapper met me scjakelbrommer was ook een frontaaltje in afslaande Opel.

Had geen uitwijkopties of remopties meer.

Enige wat door me hoofd ging was loslaten!

Brommer vloog over de motorkap naar links ik naar rechts kruising over gevlogen en geland op het fietspad aardig stukje verderop.

Hulk voet Hulk knie Hulk been en schaafwonden boven me heup. Alles rechts en was na 2 weken hersteld.

Staan of zitten klinkt leuk denk dat de belangrijkste toch blijft laat die fiets los!!!!!!!!!!

Als je hem vasthoud ga je met alle gevolgen van dien met de motor mee en daar heb ik nog nooit iemand beter van zien worden
 
Hmm... of zittend vol met me baffes er op knallen of staand.
Ik zeg zittend.

Ga je tenminste relaxt naar de gruzelementen. Van staan word je zo moe.
 
Zoals al eerder opgemerkt, je hebt gewoon geen tijd! Ben zelf met 80 in de zijkant van een Golf gereden, yup ik kreeg geen voorrang. Toen ik de auto op zag rijden wist ik gewoon dat het een klapper zou gaan worden. Maximaal gaan remmen, ben dus met het achterwiel in de lucht in de zijkant geklapt en zelf met een salto en weet ik veel wat voor speciale moves over het dak gevlogen. Het hele spul los gelaten en hopen dat je het overleefd. Was het een bestelbus oid hoogs geweest, had ik hier dit verhaal niet zitten tikken gok ik zo.

Je denkt niet, je reageerd. En ook ik weet de helft niet meer, heb de hele actie van getuigen gehoord. Had zelf bijna niets trouwens. Iets met engels en schouders ofzo...
 
Het idee van gaan staan is vooral gebasseerd op het voorkomen van hersenschade. Als je ergens tegenop klapt met je hoofd is dat een groot risico. Als je staat is dat risico een stuk kleiner. Maar ik denk dat gaan staan op een sportmotor nog niet zo eenvoudig is. Als ik op mijn K1200S rij, dan is gaan staan op zijn minst een uitdaging. Als ik op mijn GS rij, dan neem ik alle drempels ook staand.
Overigens is de gedachte bij de VRO dat je dit inderdaad doet als je alles hebt geprobeerd en denkt dan staan en loslaten. Net zoals ze je leren bij die uitwijkmanoeuvres. Remmen tot het gaat, een uitweg zoeken en stoppen met remmen en dan proberen een gat in te sturen.
 
Laatst bewerkt:
Ik heb geen ervaring met aanrijdingen, gelukkig. Ik merk dat wanneer er iets onverwachts gebeurt, ik in een reflex ga staan. Niet met gestrekte benen, maar net zoveel dat ik niet meer op mijn zadel zit. Geen idee of het verstandig is; ik denk dat ik het heb overgehouden aan 't trapfietsen. Daar is het wel verstandig. Een motor stuur je voor een deel vanuit de heupen, met de knieen tegen de tank. Da's bij een fiets geen optie.
 
Terug
Bovenaan Onderaan