Op de Enfield door een uithoek van India

Kabouter Puntmuts

Blue Ninja
19 mei 2003
7.707
873
IJsselstein
Bij motorrijden in India denken de meeste mensen aan Ladakh in het noordwesten van de Himalaya. En dan met name de Leh–Manali highway. Zeer populair, zowel bij Europese motorrijders als bij Indiërs zelf. Ook hier op MF vind je diverse posts van mensen die er geweest zijn. Echt de route die je gedaan moet hebben. Dit reisverslag gaat daar echter niet over omdat ik ben daar helemaal niet ben geweest. Mijn reisdoel was Darjeeling dat aan de andere kant van India ligt; in het noordoosten.

Mijn verhaal begon dit voorjaar toen ik deze foto van Samik op facebook zag. Samik ken ik van een reis door zuid India. Hij bleek toen een fijne reisgenoot en opvallend betrouwbaar.

Framin in DarjeelingC.jpg


Ik had toen helemaal geen plannen om op de motor op vakantie te gaan maar toen ik deze foto zag werd het ineens helder; ik ga op de motor op reis door India. Daarom Samik gevraagd of dat mogelijk is en hoe ik dat moest regelen. Het toeval wilde dat hij een goede vriend Gautam heeft met een motorverhuurbedrijf in Darjeeling, Trekking & bike rental in Darjeeling, Siliguri, Sikkim & Bhutan - Adventures Unlimited. Dus dat was snel geregeld. Enig nadeel van Darjeeling is dat het een hele reis is om daar te komen; eerst een internationale vlucht naar India en daarna nog twee binnenlandse vluchten. Om een beetje reserve te houden komt dat dan neer op twee weken daadwerkelijk motorrijden en een hele week op doorreis.

De volgende vraag is dan; op welke motor? En het antwoord is vanzelfsprekend; een Royal Enfield. Zelf heb ik eigenlijk nooit naar een Enfield omgekeken. Maar deze klassieke Engelse motor hoort gewoon bij India. Wat nog niet vast ligt is het type. Samik adviseert een Bullet 500. Dus dat wordt het.

Ik ga laat in het jaar op vakantie omdat ik absoluut niet in een verlate moesson terecht wil komen. En de ervaring leert dat het in november nog prima weer is. Enig nadeel is dat het om 5 uur ’s middags al donker is; kort dag dus. Op 10 november op het vliegtuig naar Mumbai gestapt. Met in mijn koffer een complete motor uitrusting; helm, schoenen, pak, handschoenen en een speciale motor-spijkerbroek. De spullen in India vertrouw ik niet. Daarop volgend een binnenlandse vlucht naar Kolkata. En dit krijg je als je een google email adres gebruikt om een hotel te reserveren. Dus ik moest wel lachen toen die chauffeur met dit papier mij op stond te wachten bij de uitgang van het vliegveld:

201811110927-IMG_20181111_092704C.jpg
 
De volgende vlucht ging pas de volgende dag aan het eind van de middag en dus twee halve dagen de tijd om Kolkata te bezichtigen. Kolkata is echter niets aan; gewoon een vieze drukke stad die in verval is sinds de Engelsen het in 1947 verlieten. Nog wel de ‘New market’ bezocht.


Kolkata - New market
by Vishari Beduk, on Flickr

De volgende dag een korte vlucht naar het noorden, naar Bagdogra. Een oord van niets waar toevallig een vliegveld ligt. Gautam blijkt een netwerk van ‘mannetjes’ te hebben die klussen voor hem doen en ’s Avonds in het hotel kwam één van hen, Ashish, een SIM card brengen die ik nodig had voor de taxi. Klinkt ingewikkeld maar is het niet; iedereen in India heeft een smartphone en die wordt overal voor gebruikt. Onder andere dus om met de chauffeur van de taxi in contact te komen. Helemaal leuk is dat Ashish op ‘mijn’ gehuurde motor is en deze ’s avonds naar Darjeeling gaat rijden. Achteraf een dom misverstand; ik had natuurlijk beter de motortocht hier kunnen laten beginnen.

De volgende dag veel tijd verprutst met de late taxi-rit naar Darjeeling en intrek genomen in de homestay van Lobsang in Darjeeling. Dit is (ook weer) een vriend van Samik. Nadeel is wel dat deze homestay een half uur lopen van het centrum ligt, niet aan te bevelen.
’s Avonds naar Gatty’s Cafe waar mijn Enfield staat. Gautam blijkt niet alleen een motorverhuur bedrijf te hebben maar ook dit café. Wel zo handig. Gautam is trouwens een echte Indiër; zeer vriendelijk en behulpzaam maar ook chaotisch en altijd veel te laat.


Gautam and his Enfield Bullet
by Vishari Beduk, on Flickr

Ik krijg van Gautam een zeer lange uitleg over de Enfield. Nou sleutel ik zelf graag aan mijn Kawasaki’s maar een Enfield Bullet is toch wel wat anders. Allereerst het tik-tik-tik van de hydraulische kleppen stellers als je de motor start. Je moet dan eerst de motor op temperatuur laten komen met een beetje gas erbij. Gautam verteld nadrukkelijk dat de voorrem blokken erg snel slijten in de bergen en dat deze regelmatig gecontroleerd moeten worden. Hij laat ook zien hoe. En ik krijg reserve mee. Vervolgens vertelt hij de koppelingskabel kan breken en geeft hij mij ook hiervan een reserve mee. Natuurlijk laat hij ook zien hoe je de kabel vervangt. Dan legt hij uit hoe je het achterwiel moet losmaken. Dit is volgens hem nodig omdat niet ieder bandenbedrijf in staat is dit te doen bij een lekke band. Ik krijg daarom ook een gereedschap setje mee. En als laatste laat hij ook zien hoe je de bougie moet verwisselen en hoeveel de electrode afstand moet zijn. Wat een informatie allemaal. Ik ga deze avond nog zonder de motor terug naar het homestay.

En op de vijfde dag van de vakantie kan ik dan eindelijk de motor ophalen. Eerst weer terug naar Gatty’s Cafe en daar het huurbedrag en de borgsom betalen. Gelukkig kan dat in euro’s zodat ik niet eerst 5x keer naar de ATM moet. Gautam is getrouwd met een Ierse en kan de euro’s dus gebruiken. En of de uitleg van gisteravond nog niet genoeg was krijg ik nog meer uitleg. Onder andere over het belang van ‘two finger braking’ dat je dus niet te hard in de rem moet knijpen. En dan mag ik een proefrit maken om te controleren of alles goed is. Maar dat is dus niet een proefrit zoals wij die in Nederland kennen. Nee, in een drukke, steile, modderige straat in de stad. Als je nog nooit op een Enfield hebt gereden is dat best spannend. Gelukkig gaat alles goed en kan ik de motor meenemen.
Eerst terug naar de homestay om spullen op te halen. Het weggetje naar de homestay blijkt trouwens erg steil, dus ook weer spannend de eerste keer. Maar uiteindelijk is de motor hier.


Bullet - all mine
by Vishari Beduk, on Flickr
 
Vervolgens een tocht in de buurt gemaakt langs de grens van Nepal. En kennis gemaakt met het rijden op een Enfield. Toch wel even wat anders voor mij omdat ik echt helemaal niets heb met chopper-achtige motoren. En al helemaal niets met één cilinders. De Enfield ziet er dan wel uit als een motor, maar het klinkt en het rijdt als een grasmaaier van de plantsoenendienst. Maar begrijp mij niet verkeerd; voor de wegen in India rijdt het prima.
Natuurlijk onderweg door de thee plantages wat foto’s gemaakt.


Thee Darjeeling and Mirik
by Vishari Beduk, on Flickr

De terug weg is er echter een domper; ik kom in zeer dichte mist terecht. Het is een bochtige weg en vanwege tegemoetkomend verkeer moet je bijna stapvoets rijden. Niet fijn.

De volgende dag wil ik weer een route in de omgeving doen. Als ik door de straten van Darjeeling rijdt gaat de motor alle kanten op. Darjeeling ligt tegen een berghelling en alle straten zijn bochtig en steil. Het is net alsof de band leeg is. Als ik bij een pompstation stop om de motor te controleren blijkt de achterband daadwerkelijk leeg. Oei, dat het zeer slecht af kunnen lopen. Eerst voorzichtig op zoek naar lucht maar dat blijkt niet succesvol. Na een tijdje besluit ik iemand hulp te vragen maar de communicatie verloopt wat stroef. Uiteindelijk de telefoon gepakt en Gautam gebeld en het probleem uitgelegd. Vervolgens de telefoon aan die Indiër gegeven zodat Gautam het dan kan uitleggen. En dat helpt.

Die Indiër gebaart mij hem te volgen en we rijden naar een banden bedrijfje en hij legt die mensen uit wat er moet gebeuren. Mijn dank is groot.
Grappig van het banden bedrijfje is dat het er twee zijn; één om het wiel eruit te halen en weer terug en de ander die daadwerkelijk de band plakt. Er blijkt een forse spijker in de band te zitten. Wel leuk om te zien hoe het daar aan toe gaat. Het plakken kost iets meer dan 2 euro.


Puncture repair 1
by Vishari Beduk, on Flickr


Puncture repair 2
by Vishari Beduk, on Flickr

Dan op weg; ik volg de weg naar het zuiden waarlangs ook het beroemde spoorbaantje van Darjeeling rijdt. Het is een smalspoor baan die je bij iedere bocht tweemaal moet oversteken. Omdat een trein nou eenmaal geen scherpe bocht kan maken. Voor de toeristen zit er een authentieke stoom locomotief voor. De trein rijdt een stuk voor mij en dat is best indrukwekkend vanwege het geluid en de dikke stoom/roetwolken. Op een gegeven moment gaat het spoor van de weg af en kan ik de trein inhalen voor een foto.


Toy Train of Darjeeling Himalayan Railways
by Vishari Beduk, on Flickr

Ik was de zuidkant van de berg gereden omdat daar een mooi uitzicht zou moeten zijn. Helaas kom ik verderop weer in de mist terecht.


Sonada
by Vishari Beduk, on Flickr

Daarom omgekeerd en een andere route genomen. En ik kom zowaar op een mooie weg terecht met lekkere bochten.


Peshok road
by Vishari Beduk, on Flickr

Aan het eind van de middag ga ik naar Mubarak de huisdealer van Gautam om de remschakelaar te laten repareren. Ook wordt de ketting gesmeerd en afgesteld. En dat gratis. Ook weer grappig om te zien hoe het daar aan toe gaat, een vieze smeerboel dus.


Mubarak bike shop
by Vishari Beduk, on Flickr

Dan wil ik nog even de stad in maar ik kan helemaal nergens de motor parkeren. Echt bizar dat iedere vierkante centimeter bezet is. Dit blijkt de hele vakantie het geval; in ieder stad of dorp wordt alle ruimte optimaal benut. Enfin, ik rij daarom terug maar naar de homestay. Vanwege het lekkere rijden deze middag rij ik niet echt langzaam. Maar dan komt er bij een voorrangskruising ineens een auto van links en blokkeert mijn doorgang volledig. Vanwege een schrikreactie knijp ik de voorrem veel te hard in en direct is het voorwiel weg en ga ik onderuit. Grrrrrr … lig ik daar op het asfalt.
Eerst doe ik mijn helm af. En als ik deze af hebt blijkt de auto al doorgereden en heeft iemand de motor al overeind gezet. Ik sta verbaasd dat hij dat zo snel heeft kunnen doen.
Dan de schade opnemen; vooral mijn helm is beschadigd en natuurlijk mijn pak. De motor heeft valbeugel die de klap heeft opgevangen. Wel staat deze tegen de schakelpook waardoor rijden niet mogelijk is.


Crash
by Vishari Beduk, on Flickr

Hier een foto met op de achtergrond de natte plek waar ik onderuit ging. Ik bel Gautam voor hulp en stuur een paar foto’s van de schade. Hij denkt dat het wel meevalt en stuurt iemand langs voor een noodreparatie. Opvallend snel komt er iemand die de beugel kan verdraaien en samen rijden we naar de homestay. ’s Avonds zit ik er aan te denken om het hele idee van een motorvakantie maar af te blazen maar Gautam weet mij om te praten.

De volgende dag krijg ik de motor niet gestart met de startmotor. De motor heeft wel een kickstart maar ik begrijp niet hoe deze werkt. Gautam denkt dat er zuur uit de accu is gelopen toen de motor op de grond lag. Daarom stuurt hij iemand langs met een andere accu. Ondertussen is er iemand anders die steeds op de motor klimt.


Occupied
by Vishari Beduk, on Flickr

Later die dag ga ik weer naar Mubarak terug om de motor te laten repareren. Starten wil nog niet lukken op de accu en na een dag kom ik er eindelijk achter dat je de koppeling niet moet intrekken als je de kickstarter gebruikt. Ja, het is zo simpel. Bij Mubarak moeten er diverse onderdelen met de hamer recht gebogen worden. Zie hier de hamer om de voetsteun weer recht te krijgen.


The hammer
by Vishari Beduk, on Flickr

’s Middags ga ik naar het station om de stoomlocomotieven te bekijken.


Steam
by Vishari Beduk, on Flickr


Darjeeling street
by Vishari Beduk, on Flickr

De volgende dag besloten om Darjeeling te verlaten en richting het warme zuiden/oosten te rijden. Eerst nog even bij Gautam langs om het eerste deel van de route te bespreken. Voor de derde keer krijg ik nog meer uitleg over de Enfield. Gautam verteld nu de trucjes om met een kickstarter te starten. Ook legt hij uit dat als de cilinder verkeerd staat dat de carburateur eraf kan vliegen. Daarom nog wat extra gereedschap gezocht om ook dat te kunnen repararen.

En dan eindelijk op weg.


me
by Vishari Beduk, on Flickr
 
Laatst bewerkt:
Hoe kom je op het idee de koppeling in te trekken bij het kickstarten?
Het afvliegende carb verhaal is wel erg 'bijzonder'...
 
Leuk verhaal tot nu toe, ook ik volg. Als ik zelf weer achter een pc zit (duurt nog effe ivm vakantie) voeg ik m toe aan het overzicht
 
Hoe kom je op het idee de koppeling in te trekken bij het kickstarten?
Het afvliegende carb verhaal is wel erg 'bijzonder'...
Er was mij verteld dat je altijd de koppeling moet intrekken als je een Enfield start.
Dat starten is trouwens wel apart; soms denk na het indrukken van de startknop dat de motor niet wil draaien maar dan komt er na een pauze toch een plof. En dan heel langzaam gaat de motor ploffen.

Leuk verhaal tot nu toe, ook ik volg. Als ik zelf weer achter een pc zit (duurt nog effe ivm vakantie) voeg ik m toe aan het overzicht
Dat overzicht was wel handig vanwege de lange avonden daar in India. Had ik wat te lezen.

Gave onderneming!
Het was een gave vakantie, maar ik zou het geen onderneming willen noemen.
Een reis als dit is eigenlijk best makkelijk in dit tijdperk van smartphones en internet. Het enige moeilijke is een goed verhuur adres.
Voor de rest;
  • Verdwalen is onmogelijk dankzij maps.google en maps.me (verkeerd rijden lukt nog wel).
  • Hotels zijn makkelijk te vinden via de booking app.
  • In iedere stad zijn meerdere ATM's.
  • En alles te regelen via internet.
  • En als er problemen zijn dan zijn er altijd hulpvaardige Indiërs in de buurt.
 

Tea at Peshok road
by Vishari Beduk, on Flickr

Deze dag rij ik oostwaarts met als eindpunt Kalimpong, het is een mooie route met goed asfalt. De weg gaat op een gegeven moment wel diep het dal in. Voor mij geen probleem maar Gautam heeft mij gewaarschuwd dat ik minimaal driemaal moet stoppen onderweg om de achterrem te laten afkoelen. Dit is namelijk een antieke trommelrem.


Narrow bridge
by Vishari Beduk, on Flickr


Teesta river
by Vishari Beduk, on Flickr


Kalimpong
by Vishari Beduk, on Flickr

Ik besluit om de volgende dag nog niet door te reizen maar om de mooie omgeving hier wat beter te bekijken. Daarom de volgende dag eerst een stuk terug gereden naar de Teesta rivier en deze te volgen.


Descend from Kalimpong
by Vishari Beduk, on Flickr

Op dit gedeelte is de rivier ook de grens tussen West Bengalen waar ik zit en Sikkim. Vanwege de expansie drang van de Chinezen heb je voor Sikkim een permit nodig, dus ik mag de rivier niet oversteken. De weg langs de rivier is een mooie slinger route met overal langs de weg resus apen.


Along the Teesta river
by Vishari Beduk, on Flickr


Along the Teesta river 2
by Vishari Beduk, on Flickr

Wat betreft het rijden op een Enfield; ik kan moeilijk wennen aan de plaats van de versnellingspook. Waardoor het opschakelen van eerste naar tweede versnelling vaak mis gaat. Ook het terugschakelen gaat niet altijd goed. Helemaal leuk wordt het als je gestopt bent en de versnelling staat in zijn drie; dan krijg je deze niet meer in zijn vrij. En als je dan de motor uitgezet hebt dan wil deze ook niet meer starten. Deze dag overkomt mij dit voor de eerste keer en ben dan ook lang bezig een oplossing te vinden. Op een gegeven moment dacht ik de motor op een helling te duwen zodat ik dan dankzij de zwaartekracht de motor aan krijg. Maar helaas, na loslaten van de koppeling stond ik weer direct stil. Uiteindelijk de motor op de midden bok gezet en nog eens gestart en toen wel gelijk lopen. Dat was de oplossing dus; het is zo simpel.


Street food in Kalimpong
by Vishari Beduk, on Flickr

De volgende dag verder naar het oosten door het Neora valley national park. Het eerste deel van de route is net zo mooi als gisteren, echter het wegdek wordt slechter en slechter. Zo slecht dat er helemaal geen wegdek meer is. Uiteindelijk wordt het off-road rijden door zand en kuilen. Nu wil ik best geloven dat dit voor iemand met een adventure bike en een beetje off-road ervaring geen enkel probleem is. Maar ik ben iemand met race motoren die helemaal nooit van het asfalt gaat. Het is dus even wennen, en vooral erg vermoeiend.


No tarmac
by Vishari Beduk, on Flickr


Toy bike
by Vishari Beduk, on Flickr

Op een gegeven moment staat er een kleine vrachtauto op de weg waarvan de chauffeur staat te praten met iemand uit een tegemoetkomende auto. Omdat ik er niet omheen kan denk ik er wel tussen te kunnen rijden. Dat doe ik in Nederland tenslotte regelmatig om door de file te komen. Maar hier sta ik ineens stil; ik was even mijn zij tassen vergeten, die heb ik tenslotte ook niet op mijn race motoren. De chauffeur van die vrachtauto kijkt niet blij; de Enfield en de tassen hebben niets, maar ik heb blijkbaar zijn voorbumper krom getrokken. Die bumper was duidelijk al een keer eerder geknakt en gelast. Hij probeert het zaakje nog wat terug te duwen terwijl hij mij boos aankijkt, maar helaas. Gelukkig gaat hij niet lastig doen.


More sand
by Vishari Beduk, on Flickr


More rocks
by Vishari Beduk, on Flickr

Daarna volgt nog meer zandhappen, uren lang. Tot ik op een gegeven moment niet verder mag omdat men daar met de weg bezig is. Na overleg via de telefoon met Gautam en iemand langs de kant van de weg blijkt er ergens een steil paadje te zijn dat ik kan volgen. Erg spannend rijden, en bezweet kom ik beneden.
Dat weg onderhoud was asfalteren en vanaf hier is er een prachtig brede weg met nieuw asfalt. Vanwege de afsluiting rijdt er verder bijna niemand maar het allerbeste is hier het uitzicht; ik zit namelijk aan de rand van de Himalaya.

Even een uitleg over de Himalaya; de bergen daar zijn anders dan in Europa. En je hebt een heel duidelijke scheidingslijn tussen de Himalaya en het deccan plateau waar India op ligt. Het ene moment rijdt je op door terrein zo vlak als Nederland en het volgende moment zit je vol in de bergen. Vooral op het punten waar je de Himalaya uitrijdt heb je prachtige uitzichten. En dankzij het klimaat ook een mooie natuur.


Himalaya edge
by Vishari Beduk, on Flickr

Eindpunt voor vandaag is Gorubathan waar kennissen van Gautam een ‘Petrichor farm’ hebben. Dit is een ‘sustainable living community’, erg alternatief allemaal. Vervelend voor mij is dat het pad er naar toe veel te steil is en ik slechts halverwege kom. En met motorpak aan betekent dit zweten.
In de omschrijving lees ik ‘everybody here starts their day early’ maar het ontbijt is pas om 9 uur. Raar.
Omdat ik daar niet op wil wachten ga ik het ontbijten in het dorp; het was een pittig ontbijtje.


Breakfast in Gorubathan
by Vishari Beduk, on Flickr


Tea plantation
by Vishari Beduk, on Flickr

Omdat de omgeving is zo mooi en vredig is blijf ik hier een dag langer en ga dezelfde weg terug waar ik gisteren gekomen was en omdraaien bij het einde van het asfalt. Maar nu in een rustig tempo en overal stoppen. Gisteren was daar geen tijd meer voor omdat het al laat was vanwege het langdurige zandhappen.


How many?
by Vishari Beduk, on Flickr


Nice road
by Vishari Beduk, on Flickr

’s Middags een andere route; gewoon ergens een stukje omhoog. Op het terugweg is het wel hard werken omdat het voor mij moeilijk is de motor overeind te houden. Vanwege het grind op de steile helling kan je niet echt remmen. De omgeving is wel zeer mooi.


Noam forest by Vishari Beduk, on Flickr


View at Pogu forest by Vishari Beduk, on Flickr


Noam forest pano (opklikken voor groot) by Vishari Beduk, on Flickr

Dit is de reserve koppelingskabel die Gautam mij meegegeven had. En zie die prijs; 97 rupee. Dat is dus net iets meer dan één euro. Moet je eens vergelijken met de prijs van ‘genuine parts’ van mijn motoren…


Royal Enfield genuine parts by Vishari Beduk, on Flickr
 
Laatst bewerkt:
Inmiddels de elfde dag van de vakantie en als ik Gorubathan verlaat ben ik definitief uit de bergen. En rij ik langs thee plantages, lekker relaxed. Nu ik uit de bergen ben zie ik ook de eerste Banyan tree. Deze grote boom is typisch voor het Indische landschap. Dus ik moet wel even een foto maken.


Tea plantation
by Vishari Beduk, on Flickr


Banyan tree
by Vishari Beduk, on Flickr

Aangezien er verder weinig interessants is volg ik een national highway. En dat is toch wel wat anders dan de wegen in de bergen. Het lijkt hier op toestanden uit de mad max films; er wordt links en rechts ingehaald en iedereen lijkt enorme haast te hebben. Niet leuk dit, ik voel mij niet veilig op de motor. Automobilisten hier doen net alsof zij de baas zijn en drukken fietsers en motoren gewoon van de weg af. Ook als een automobilist wil inhalen en er komt een motor van de andere kant dan heeft die motorrijder gewoon pech; de automobilist gaat gewoon inhalen.

Op een gegeven moment zie ik dit bord dat aangeeft dat olifanten voorrang hebben en daar moet ik natuurlijk een foto van hebben.


Elephant crossing
by Vishari Beduk, on Flickr


Lunch
by Vishari Beduk, on Flickr

En een foto van hoe mijn middag eten wordt klaargemaakt. Voor de rest geen spannende dingen meegemaakt. En ’s avonds overnacht ik in een hotel in Alipurduar.


Bike repair
by Vishari Beduk, on Flickr


Shopping in the dark
by Vishari Beduk, on Flickr

Dan realiseer ik mij dat dit vlakke gedeelte van India toch minder leuk is dan verwacht. En vooral erg heet ondanks dat het al November is. Eigenlijk was ik van plan om door te rijden naar de deelstaat Assam, maar ik besluit om morgen één dag een stukje van Assam te bekijken en dan om te draaien en terug naar de bergen te gaan.

Dus de volgende dag zonder bagage op weg voor sightseeing. Ik zit nu in een zeer arm gedeelte van India waar geen toeristen meer komen. Dus overal waar ik kom heb ik bekijks. Ook gaan er vaak duimen omhoog als ik langskom.


Poor Assam
by Vishari Beduk, on Flickr


Like centuries ago
by Vishari Beduk, on Flickr

Een nadeel van google maps is dat het van tevoren niet duidelijk is hoe goed de weg is. Op het verste punt van mijn route kom ik op een zeer slechte weg terecht waar maar geen einde aan komt. Ik verlies daarom veel tijd.


Assam road
by Vishari Beduk, on Flickr


Everybody looking at me
by Vishari Beduk, on Flickr

Hier drink ik thee en direct komen er een heleboel mannen om mij heen staan. Een aantal maakt zelfs een foto van mij met de smartphone. Het is duidelijk dat hier een hoge werkloosheid heerst. De vrouwen werken waarschijnlijk op het land en de mannen staan zich de hele dag te vervelen. En als er dan een toerist op een Enfield langskomt dan gebeurt er tenminste iets.

Helaas red ik het niet om voor donker bij het hotel te komen en rij ik twee uur in het donker. Dit is echt verschrikkelijk. Sowieso omdat automobilisten, vrachtauto’s en bussen je zoals overdag de berm indrukken omdat ze niet aan de kant gaan. Maar daarnaast wordt je ook nog verblind door de vele auto’s die hier met grootlicht rijden. Ik ben dan ook zeer opgelucht als ik eindelijk in de stad ben; daar is rijden geen probleem vanwege de verlichting.


Lethal highway
by Vishari Beduk, on Flickr

De volgende dag terug naar West Bengalen over de national highway. Dit blijkt een zeer gevaarlijke weg. Eerst wordt ik weer de berm ingeduwd. Later sta ik in de file en rijdt een kleine vrachtauto mij vanachter aan terwijl ik stil stond. Niet zo hard maar toch. En als je dan denkt dat de chauffeur wel uitstapt; dat gebeurt dus niet. Als ik mijn motor bekijk snap ik waarom deze van die dikke stalen beugels heeft op het achterspatbord. Dit gebeurt blijkbaar vaker in het verkeer in India.
Verderop zit ik nogal gespannen op de motor omdat ik mij niet veilig voel. En dan ineens hoor ik een harde knal onder de vrachtauto voor mij. En er komt een grote stofwolk onder vandaan. Waarschijnlijk een klapband. Op zich niet veel aan de hand natuurlijk maar bij mij zit de schrik er nu goed in. En weer verderop wordt ik ingehaald door twee jongelui om de motor en verliest eentje zijn helm als deze een bus inhaalt. Ik zie die helm voor mijn stuiteren en heb het nu wel gehad.

Maar goed uiteindelijk kom ik in Siliguri aan, een grote drukke stad. En het grappige is dat ik mij daar in de drukte gelijk veilig voelt omdat de snelheid erg laag is. ’s Avonds bezoek ik de ‘Child labour free market’.


Siliguri market
by Vishari Beduk, on Flickr


Siliguri street
by Vishari Beduk, on Flickr

Ik had inmiddels het plan opgevat om toch naar Sikkim te gaan, volgens Gautam is het wel mogelijk om een permit te krijgen. Ik moet dan wel eerst pasfoto’s laten maken. En ik wil de motor na laten kijken.
De volgende dag op excursie naar de Enfield dealer. Ja, dat is een hele belevenis.


Royal Enfield workshop
by Vishari Beduk, on Flickr

Net als India zelf is het bij de Enfield dealer chaos. Gelukkig was ik op tijd om mij in te schrijven maar voor op de straat is het druk, bij de inschrijfbalie is het druk en in de werkplaats is het druk. Boven de werkplaats is de showroom en het is wel grappig om een ouderwetse Enfield nieuw in de showroom te zien blinken.


New
by Vishari Beduk, on Flickr

Ik had gevraagd om de motor na te kijken en de ketting te smeren. Na 2,5 uur krijg ik bericht dat het klaar is en moet ik 750 rupee betalen, net geen 10 euro. De vraag is alleen waar? Eerst sta ik bij de drukke inschrijfbalie en krijg dan te horen dat ik boven moet zijn. Dan naar de showroom en krijg ik te horen dat ik in het magazijn moet zijn. Uiteindelijk betaald en kan ik de motor gaan halen maar deze blijkt niet te vinden?


Workshop
by Vishari Beduk, on Flickr


Workshop 2
by Vishari Beduk, on Flickr

Inmiddels was ook de stroom uitgevallen en werd het allemaal wat donker. Maar dan toch de motor gevonden en in ruil voor de bon mag ik deze meenemen.
En dan op weg, terug naar Kalimpong waar ik een aantal dagen geleden ook was. Het beviel goed en ligt op de route naar Sikkim. Een paar uur buiten Siliguri houdt het vlakke India op en beginnen de Himalaya weer; prachtig!


Himalaya pano (opklikken voor groot)
by Vishari Beduk, on Flickr


Coronation Bridge
by Vishari Beduk, on Flickr


Friendly monkey
by Vishari Beduk, on Flickr


Enfield in the sun
by Vishari Beduk, on Flickr


View
by Vishari Beduk, on Flickr

Die eerste aap hierboven zat op de brug waar veel mensen lopen. Die was goed aan mensen gewend. Maar deze aap hier op mijn motor was van het agressieve soort en liet zich niet makkelijk wegjagen. Ik was wel blij dat ik een stevig motorpak aan had. Het was wel grappig om te zien hoe deze aap probeerde de bagage te openen.


Aggressive monkey looking for food
by Vishari Beduk, on Flickr
 
Verhaal verdwenen :/

Mooi land maar de chaos en de medeweggebruikers weerhouden mij er van.
Mooi verhaal, maar idd niets voor mij.
Dit was in een arm gedeelte van India met opvallend veel wegen 'under construction'. In het rijkere gedeelte zijn de wegen beter en daardoor de chaos minder.
En wat heel belangrijk is, is de aanwezigheid van een scheiding tussen de rijbanen. Deze ontbrak op veel wegen hier.
 
Dag 15, ik heb overnacht in Kalimpong waar ik al eerder was en heb ’s morgens gelijk dit uitzicht. Een echte Himalaya topper.


Kalimpong view by Vishari Beduk, on Flickr

Ik ben al snel bij de grens van Sikkim. Sikkim is een deelstaat welke pas later bij India is aangesloten. Vanwege China mag je niet in het noordelijke deel komen en voor het zuidelijke deel heb je een permit nodig. Tot mijn verbazing is het verkrijgen van een permit geen probleem en kost zelfs geen geld. Slechts een pastfoto en een kopie van paspoort en visum is vereist.


Sikkim entry by Vishari Beduk, on Flickr

In Sikkim gaat het gelijk weer mis; het uitzicht is mooi echter de weg is ‘under construction’. Dit keer niet gewoon zand en kuilen maar ook water en modder. Ik ben daarom uren kwijt met het ploegen door de modder.


Mud by Vishari Beduk, on Flickr


Sand and rocks by Vishari Beduk, on Flickr

Aan het eind van de dag gelukkig wel weer een goede weg. Eindpunt voor vandaag is Pelling waar ik na precies een week weer blanke mensen zie. Altijd grappig in India dat toeristen een Lonely planet kopen en alleen een paar highlights bekijken terwijl het land zoveel meer te bieden heeft.


Pelling by Vishari Beduk, on Flickr

Met de Enfield heb ik het luxe probleem dat ik steeds te vroeg wil tanken. Na meer dan een dag op de motor denk je dat de tank bijna leeg is maar dan blijkt er vaak slechts 6 liter bij te kunnen in de tank van 15 liter. Volgens Samik moet 25 to 30 kilometer op een liter mogelijk zijn, lekker zuinig dus.

De volgende dag wordt het een dagje sightseeing zonder bagage. Om de mooie omgeving goed te bekijken. Ik ga eerst naar een uitzichtpunt dichtbij. De weg ernaar toe is echt bizar stijl met om de 20 meter een haarspeld bocht. Boven gekomen blijkt er een groot Buddha beeld te staan compleet met glazen luchtbrug. Dat verklaart waarom de weg zo goed onderhouden is; zodra het om religie gaat is er wel veel geld beschikbaar.


Kangchenjunga by Vishari Beduk, on Flickr

De berg op de achtergrond is de Kangchenjunga op de grens met Nepal, de derde hoogste berg op deze planeet. Ik vervolg mijn weg naar Yuksom. Daar ligt een meertje met Buddha vlaggen er omheen waar veel toeristen op af komen.


To Yuksom by Vishari Beduk, on Flickr


Tea preparation by Vishari Beduk, on Flickr

De terugweg naar Pelling is een mooie bochtige weg en kan ik eindelijk weer eens lekker van het motorrijden genieten.


Buddha 1 by Vishari Beduk, on Flickr


Flags by Vishari Beduk, on Flickr


Waterfall by Vishari Beduk, on Flickr

Pelling ligt in het westen van Sikkim en ik vervolg mijn reis naar de hoofdstad Gangtok dat in oosten ligt. Het eerste deel van de route is mooi en de weg is goed.


High roads by Vishari Beduk, on Flickr


Sun light by Vishari Beduk, on Flickr

Vandaag valt het kwartje en snap ik waar de Enfield Bullet absoluut heer en meester is; dat is door scherpe haarspeldbochten. Hoe steil het ook is, de Bullet trekt zich ook vanuit stilstand omhoog. En vanwege het brede stuur is het makkelijk manoeuvreren.


View by Vishari Beduk, on Flickr


Buddha 2 by Vishari Beduk, on Flickr

Helaas is het tweede gedeelte weer een drama; weer een zeer slechte weg met veel modder en diepe plassen. Op veel plekken is het ook lastig manoeuvreren tussen de vrachtauto’s en graafmachines.


Gangtok by Vishari Beduk, on Flickr

Gangtok blijkt een vreselijke stad te zijn; en lelijke, drukke stad vol toeristen. Ik heb echt geen flauw idee wat mensen hier zoeken. Dus de volgende dag ga ik zo snel mogelijk weer weg. Terug naar het zuiden.


Away from Gangtok by Vishari Beduk, on Flickr


Truck by Vishari Beduk, on Flickr


Teesta again by Vishari Beduk, on Flickr

En na een leuke en probleemloze dag ben ik weer weg het de bergen en terug in Siliguri.
 
Laatst bewerkt:
En dan is de laatste dag op de Enfield aangebroken. Ik ben nu in de drukke en warme stad Siliguri dat op het vlakke laagland naast de Himalaya ligt. Eenmaal op de motor merk ik dat ik met een grote grijns op mijn gezicht heb; het voelt goed hier te rijden. Wat natuurlijk meehelpt is dat ik mij hier prima thuis voel. Al bljft het wel oppassen hier; ik wordt ingehaald door een motorscooter waarvan de bestuurder niet ziet dat er een auto voor ons een U-bocht gaat maken. Hij ramt hem dan ook keihard in de zijflank van die auto.


Uphill from Siliguri by Vishari Beduk, on Flickr

Plan voor vandaag is de route naar Darjeeling, deze slingert zich mooi omhoog op de rand van de Himalaya. Deze weg blijkt een heerlijk stuurweggetje met goed asfalt, weinig verkeer en inderdaad met mooi uitzicht. Enig minpuntje is de concurrentie van het smalspoorbaantje dat je iedere bocht tweemaal moet oversteken. De rails zijn berucht vanwege de gladheid, dus oppassen.


Cart road by Vishari Beduk, on Flickr


Kurseong by Vishari Beduk, on Flickr

Onderweg kom ik ook het treintje tegen. Ditmaal geen echte stoomlocomotief maar een diesel variant. Blijft trouwens grappig om te zien dat als ik mijn motor weer ergens asociaal parkeer voor een mooie foto dat de automobilisten en vrachtwagenchauffeurs allemaal vriendelijke lachend zwaaien.


Gayabari by Vishari Beduk, on Flickr

Naarmate ik hoger kom wordt het mistiger. Ik kom dan ook in de buurt van de plek waar ik aan het begin van de vakantie ook in de mist terecht kwam. Aangezien het al laat is keer ik kom. Helaas is er wel een wegomleiding halverwege waardoor ik het mij niet lukt om die mooie route ook terug te volgen. In plaats daarvan moet ik een absurd steile weg volgen. Jammer, je bent dan toch meer met remmen bezig dan met lekker sturen.


Pankabhari road by Vishari Beduk, on Flickr

Terug in Siliguri neem ik contact op met Amit om de motor in te leveren. Maar hij is de sleutel kwijt van de opslagruimte dus dat is even een probleempje. Als oplossing stelt Amit voor om de motor op te halen; helemaal perfect!


Back to Siliguri by Vishari Beduk, on Flickr


Rickshaws by Vishari Beduk, on Flickr

De volgende middag wordt ik door een taxi naar het vliegveld van Bagdogra gebracht. De chauffeur doet net alsof ik enorme haast heb en gaat continue toeterend en links en rechts inhalen. Ik begrijp echt niet waar die haast voor nodig is, rare lui die Indiërs.
Dan volgt er nog een tussen stop in Kolkata. Samik noemt dit ‘post colonial wasteland’ en dat vat het nog het beste samen. Wel zijn de taxi ritjes door de stad ook wel weer lekker; je wordt gereden en hoeft niet meer continue op het verkeer te letten.

Eenmaal thuis in Nederland is één van de eerste dingen die ik doe de Kawasaki pakken voor een ritje; even de kracht van een vier cilinder racer voelen. Toch wel prettig dat je niet twee keer moet schakelen als je een vrachtauto wilt inhalen. Maar goed, na een reis als dit wil je maar één ding; terug. Dus voor volgend jaar staat dan toch Ladakh op de planning. Enige vraag is of het op een Enfield Bullet wordt of toch iets moderners als een Bajaj Dominar waar ik goede verhalen over hoor.


Goodbye Bullet by Vishari Beduk, on Flickr

Alhoewel, tegen die tijd ben ik de nadelen van een Bullet vergeten en blijft het romantische beeld hangen. Bullet!
 
Leuk verslag!
Wij hopen dit of volgend jaar ook naar India te gaan.
Vroeg me alleen af of je geen last hebt gehad van je darmen vanwege de matige hygiëne in India? Daar zie ik licht tegenop.
 
Fijne jaarwisseling!:t
Dank, jullie ook :)

Vroeg me alleen af of je geen last hebt gehad van je darmen vanwege de matige hygiëne in India? Daar zie ik licht tegenop.
Dit keer niet :+
Ik kwam ooit eens terug uit India en heb toen 4 weken niet kunnen werken vanwege de diarree, ik moest kruipend het vliegtuig in :X. En twee jaar geleden kwam ik nog terug uit Nepal met een longontsteking, was toen ik wel een tijdje uit de running.

Maar laat je niet tegen houden, en volg de simpele regel "eet wat de locals eten en waar de locals eten".
Goede doorvoer van voedsel zorgt dat het vers op je bord komt.
En natuurlijk nooit vlees eten in een vegetarisch land.
 
Super verslag! Grappig van dat welkom bericht van de taxi! Volgens mij in het begin wat tegenslag maar uiteindelijk blij dat je doorgegaan ben?

Mag ik vragen wat deze hele reis zo ongeveer gekost heeft? Lijkt mij ook nog wel een keer de moeite waard, kan alleen de kosten niet zo inschatten..

Ik heb van je verhaal genoten! Dankje!
 
Terug
Bovenaan Onderaan