Triker
MF veteraan
Voor de sleutelaars onder ons een ergenis, voor diegeen die willen beginnen met sleutelen een wijze les:
De pokkeschroef (ook onder andere namen bekend) komt voor in drie hoofdsoorten: de positieve pokkeschroef, de negatieve pokkeschroef en de onhandelbare pokkeschroef. Een praktijk voorbeeld. Het zijdeksel van onze Kloio Deluxe (of Honda of zo) dat we willen verwijderen zit op de normale manier bevestigd met Teertaai vloeibare pakking, lacht schroeven en een onbuigzaam karakter. Zeven schroeven hebben we in 3 minuten, 17 seconden losgedraaid. Ruw geschat 39 minuten en 32 seconden, 1 blikje Heineken, 2 pleisters ( de eerste bleef niet plakken, nat als de tweede) en een flesje Duvel (om het verloren bloed aan te zuiveren) later zit schroef nr. 8 nog op zijn plek. Dit nu is een positieve pokkeschroef. Mocht het ooit nog lukken om hem los te krijgen, dan is hij altijd probleemloos te herkennen, omdat het de enige is waar geen enkele schroevedraaier meer op past.
De tweede categorie is de negatieve pokkeschroef. Deze is te herkennen door alle schroeven die we bij een revisie of reparatie verwijderd hebben, zoals het hoort in een bakje met petroleum te leggen (volgens bejaarde sleutelaars werd hier vroeger ook wel benzine voor gebruikt, maar dat kan ik na net een burgermansfortuin bij het tankstation gespendeerd te hebben, nauwelijks geloven). Als we nu alles weer gaan monteren, komen we tot de ontdekking dat er ‘n minder schroeven uit het bakje komen dan we erin gedaan hebben. De schroeven die ontbreken zijn de negatieve pokkeschroeven. Het aardige van deze schroeven is dat ze ook nooit meer terugkomen, vrijwel altijd een speciale schroefdraad hebben en nergens meer leverbaar zijn. Een variant hiervan is de verlagen pokkeschroef. Deze schroef heeft er een hekel aan om op te vallen en brengt bij voorkeur zijn tijd door onder het laatste ding op de werkbank dat we optillen om te kijken of hij daar soms onder zit. Naast deze passieve variant is er nog de actieve verlegen pokkeschroef, die spontaan van de werkbank af springt als je even niet oplet om zich te verstoppen op een plaats waar hij nooit zou kunnen zijn, zodat het niet de moeite loont om er te kijken.
De derde soort is de onhandelbare pokkeschroef. Deze heeft meestal een zeskant en is zo geplaatst dat er wel een steeksleutel op kunt zetten, maar hem nauwelijks kunt draaien, terwijl er geen ruimte is voor een dop-of pijpsleutel. Om hem te verwijderen moet je voor elke omwenteling van de bout de steeksleutel minimaal twaalf keer omkeren. Er bestaat ook een verbeterde versie, de Mk 11, die op dezelfde ontoegankelijke wijze gemonteerd is, maar waarvan de fabrikant de zeskanten op subtiele wijze heeft afgerond. Je kan er net voldoende kracht met je steeksleutel op zetten om wanneer de sleutel er dan af schiet, je knokkels open te halen aan het scherpe uiteinde van een speciaal voor dat doel in de nabijheid geplaatste splitpen. Hoewel de pokkeschroef in alle soorten en maten gemaakt wordt, verdient als laatste de tegendraadse pokkeschroef nog vermelding. dat is de schroef die je met zoveel kracht links- om los hebt proberen te draaien, dat hij muurvast zit tegen de tijd dat je ontdekt dat hij linkse draad had en dus rechtsom los moest.
Pokkeschroef dus!
De pokkeschroef (ook onder andere namen bekend) komt voor in drie hoofdsoorten: de positieve pokkeschroef, de negatieve pokkeschroef en de onhandelbare pokkeschroef. Een praktijk voorbeeld. Het zijdeksel van onze Kloio Deluxe (of Honda of zo) dat we willen verwijderen zit op de normale manier bevestigd met Teertaai vloeibare pakking, lacht schroeven en een onbuigzaam karakter. Zeven schroeven hebben we in 3 minuten, 17 seconden losgedraaid. Ruw geschat 39 minuten en 32 seconden, 1 blikje Heineken, 2 pleisters ( de eerste bleef niet plakken, nat als de tweede) en een flesje Duvel (om het verloren bloed aan te zuiveren) later zit schroef nr. 8 nog op zijn plek. Dit nu is een positieve pokkeschroef. Mocht het ooit nog lukken om hem los te krijgen, dan is hij altijd probleemloos te herkennen, omdat het de enige is waar geen enkele schroevedraaier meer op past.
De tweede categorie is de negatieve pokkeschroef. Deze is te herkennen door alle schroeven die we bij een revisie of reparatie verwijderd hebben, zoals het hoort in een bakje met petroleum te leggen (volgens bejaarde sleutelaars werd hier vroeger ook wel benzine voor gebruikt, maar dat kan ik na net een burgermansfortuin bij het tankstation gespendeerd te hebben, nauwelijks geloven). Als we nu alles weer gaan monteren, komen we tot de ontdekking dat er ‘n minder schroeven uit het bakje komen dan we erin gedaan hebben. De schroeven die ontbreken zijn de negatieve pokkeschroeven. Het aardige van deze schroeven is dat ze ook nooit meer terugkomen, vrijwel altijd een speciale schroefdraad hebben en nergens meer leverbaar zijn. Een variant hiervan is de verlagen pokkeschroef. Deze schroef heeft er een hekel aan om op te vallen en brengt bij voorkeur zijn tijd door onder het laatste ding op de werkbank dat we optillen om te kijken of hij daar soms onder zit. Naast deze passieve variant is er nog de actieve verlegen pokkeschroef, die spontaan van de werkbank af springt als je even niet oplet om zich te verstoppen op een plaats waar hij nooit zou kunnen zijn, zodat het niet de moeite loont om er te kijken.
De derde soort is de onhandelbare pokkeschroef. Deze heeft meestal een zeskant en is zo geplaatst dat er wel een steeksleutel op kunt zetten, maar hem nauwelijks kunt draaien, terwijl er geen ruimte is voor een dop-of pijpsleutel. Om hem te verwijderen moet je voor elke omwenteling van de bout de steeksleutel minimaal twaalf keer omkeren. Er bestaat ook een verbeterde versie, de Mk 11, die op dezelfde ontoegankelijke wijze gemonteerd is, maar waarvan de fabrikant de zeskanten op subtiele wijze heeft afgerond. Je kan er net voldoende kracht met je steeksleutel op zetten om wanneer de sleutel er dan af schiet, je knokkels open te halen aan het scherpe uiteinde van een speciaal voor dat doel in de nabijheid geplaatste splitpen. Hoewel de pokkeschroef in alle soorten en maten gemaakt wordt, verdient als laatste de tegendraadse pokkeschroef nog vermelding. dat is de schroef die je met zoveel kracht links- om los hebt proberen te draaien, dat hij muurvast zit tegen de tijd dat je ontdekt dat hij linkse draad had en dus rechtsom los moest.
Pokkeschroef dus!
