Donderdagmiddag rond 4 uur belde ik nog even naar de dealer. De papieren waren binnen en morgen kwam het plaatje binnen, wat dus gewoon in hield dat ik hem op kon komen halen! Ik dus blij dat ik mijn snipperdag (lang leve de bankcao) niet had omgezet en dat ik vrijdag een vrije dag had.
Donderdagavond nog even lekker de kroeg ingeweest (of zeg maar liever het terras opgeweest) en vrijdag rond 12 uur vertrokken met de trein naar Nijmegen om daar de bus te pakken naar Heijen. Een reis van een dikke 3 uur, maar elke minuut waard. Gelukkig had de trein airco!!
Aangekomen in Heijen bij de dealer (de buschauffeur kende de zaak en heeft me voor de deur uit laten stappen), hebben we even de papieren in orde gemaakt en wilde hij het kentekenplaatje erop zetten. De drukker had een aantal fouten gemaakt wat dus inhield dat ik met een verkeerd kentekenplaatje zat!! Even snel van karton een mooi plaatje gemaakt, zodat ik niet onverrichter zake weer naar amsterdam kon vertrekken met de bus.
Lekker teruggereden over de snelweg en natuurlijk een paar landelijke weggetjes aangedaan. Het ging allemaal perfekt. Thuis even een liter water naar binnen gegooid en met mijn vriendin naar de motor staan kijken (half uur lang bewonderen en blij zijn dat ie van jou is).
Daarna ging ik hem even stallen, want het was wel tijd om de stad in te gaan (uitmarkt) en eens goed dronken te worden. Ik rijd weg, zie ik om de hoek mijn instructeur staan. Stoppen dus. Hij bewonderen, hij weer weg om autorijles te geven en ik wil hem starten......niets!!
Met het alarm lopen kloten, alles nagekeken, bellen met de dealer, hij aanwijzingen geven, maar niets hielp. Uiteindelijk kwam mijn instructeur terug en mocht ik hem stallen bij hem (anders had ik 2 kilometer door de stad moeten lopen naar mijn stalling).
De volgende ochtend om negen uur stond de eigenaar van de motorzaak bij mijn fiets en samen hebben we er een nieuw alarm opgezet, omdat we dachten dat dit het probleem veroorzaakte. Niet dus. Als laatste toch maar even de zekeringen gechecked en daar lag het probleem. Zekeringetje erin en gaan. Nog even op en neer naar Heijen om mijn plaatje op te halen (400 kilometer tuffen in de warme hete zon).
Onderweg voelde ik pas dat ik er nu voor het eerst bijhoorde. Groeten naar mede motorrijders, praten bij het tankstation en lekker door een file heenrijden (wel veilig) i.p.v. achteraan aan te sluiten. Top en heerlijk gevoel.
Gisteren naar Bloemendaal gereden. Iets wat ik daarvoor niet meer deed, omdat je altijd anderhalf a twee uur in de file moet staan, je blauw betaald aan een parkeerplaats die niet te vinden is en dan nog 2 a 3 kilometer van die parkeerplaats naar het strand moet lopen. Met de motor rustig langs de file gereden, voor aan het strand geparkeerd naast een andere mooie rij motoren en lekker het strand op. Binnen een half uur vanuit hartje amsterdam op het strand liggen!!!
Terugreis hadden we beter kunnen plannen, omdat we midden door de onweersbuien reden. Rustig aangedaan, omdat er ook nog veel olie en andere meuk op de weg lag. Doorweekt, maar voldaan thuis gekomen en lekker op de bank in slaap gevallen.
Donderdagavond nog even lekker de kroeg ingeweest (of zeg maar liever het terras opgeweest) en vrijdag rond 12 uur vertrokken met de trein naar Nijmegen om daar de bus te pakken naar Heijen. Een reis van een dikke 3 uur, maar elke minuut waard. Gelukkig had de trein airco!!
Aangekomen in Heijen bij de dealer (de buschauffeur kende de zaak en heeft me voor de deur uit laten stappen), hebben we even de papieren in orde gemaakt en wilde hij het kentekenplaatje erop zetten. De drukker had een aantal fouten gemaakt wat dus inhield dat ik met een verkeerd kentekenplaatje zat!! Even snel van karton een mooi plaatje gemaakt, zodat ik niet onverrichter zake weer naar amsterdam kon vertrekken met de bus.
Lekker teruggereden over de snelweg en natuurlijk een paar landelijke weggetjes aangedaan. Het ging allemaal perfekt. Thuis even een liter water naar binnen gegooid en met mijn vriendin naar de motor staan kijken (half uur lang bewonderen en blij zijn dat ie van jou is).
Daarna ging ik hem even stallen, want het was wel tijd om de stad in te gaan (uitmarkt) en eens goed dronken te worden. Ik rijd weg, zie ik om de hoek mijn instructeur staan. Stoppen dus. Hij bewonderen, hij weer weg om autorijles te geven en ik wil hem starten......niets!!
Met het alarm lopen kloten, alles nagekeken, bellen met de dealer, hij aanwijzingen geven, maar niets hielp. Uiteindelijk kwam mijn instructeur terug en mocht ik hem stallen bij hem (anders had ik 2 kilometer door de stad moeten lopen naar mijn stalling).
De volgende ochtend om negen uur stond de eigenaar van de motorzaak bij mijn fiets en samen hebben we er een nieuw alarm opgezet, omdat we dachten dat dit het probleem veroorzaakte. Niet dus. Als laatste toch maar even de zekeringen gechecked en daar lag het probleem. Zekeringetje erin en gaan. Nog even op en neer naar Heijen om mijn plaatje op te halen (400 kilometer tuffen in de warme hete zon).
Onderweg voelde ik pas dat ik er nu voor het eerst bijhoorde. Groeten naar mede motorrijders, praten bij het tankstation en lekker door een file heenrijden (wel veilig) i.p.v. achteraan aan te sluiten. Top en heerlijk gevoel.
Gisteren naar Bloemendaal gereden. Iets wat ik daarvoor niet meer deed, omdat je altijd anderhalf a twee uur in de file moet staan, je blauw betaald aan een parkeerplaats die niet te vinden is en dan nog 2 a 3 kilometer van die parkeerplaats naar het strand moet lopen. Met de motor rustig langs de file gereden, voor aan het strand geparkeerd naast een andere mooie rij motoren en lekker het strand op. Binnen een half uur vanuit hartje amsterdam op het strand liggen!!!
Terugreis hadden we beter kunnen plannen, omdat we midden door de onweersbuien reden. Rustig aangedaan, omdat er ook nog veel olie en andere meuk op de weg lag. Doorweekt, maar voldaan thuis gekomen en lekker op de bank in slaap gevallen.
Bijlage: untitled5.jpg
![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
