Nu mijn versie van 'ons' rampenweekend bij Mullheim am Mosel.
Eerste dag TDMuts onderuit en naar het ziekenhuis. Gelukkig leeft ze nog en maakte ze het naar omstandigheden vrij goed. Je weet dat zoiets kan gebeuren, leuk is anders... maar je moet toch door.
2e dag is het minder weer. Wordt het droog of niet? Een groep wil toch gaan rijden en de andere groep wil gaan varen met rondvaart boot richting Bernkastel. Ik zat al te twijfelen wat ik zou gaan doen. Gerben gooit met een 2 euro muntstuk maar laat hem per ongeluk vallen op de grond en daardoor werd het alsnog munt. VAREN dus. Wij heerlijk gevaren en veel lol gehad nog in Bernkastel. Ondertussen klaarde het op en ik zag een gave tunnel, oohh daar moet ik doorheen met mijn herriepijp. Aangekomen op de camping gingen we rijden, dat ging echt lekker! Maar de pret werd achteraf wreed verstoord door het bericht dat Motorfreak/wouter de vangrails in was gegaan en was overleden. Ben eerlijk gezegd blij dat het munt was geworden
VERSLAGENHEID is het juiste woord.
Dan de terugweg...
Rustig gereden, want niet iedereen was er met zijn hoofd bij. De groep splitste zich op en wij gingen met een groepje over de A2 naar huis. Er sloegen er een paar af met tanken en uiteindelijk reed ik met Loesje en V Fred S naar huis.
Mijn Crash:
Ter hoogte van AC restaurant Weert:
Mijn stuur slaat ineens wat uit en ik kijk naar de weg maar ik zie nergens een riggel !!! SHIT NEE IK HEB EEN LEKKE BAND, EEN LEKKE BAND, dit heb ik voglens mij nog hardop geschreeuwd in mijn helm. Ik heb de motorfiets nog paar honderd meter weten te houden slignerend en wel. Net toen ik dacht dat ik het ging redden kreeg ik een slag naar rechts. Maar daar reed nog een caravan! Ik stuurde vol tegen, voor zover dat ging. shit shit houd hem nog heel even, totdat het wiel voorbij is dacht ik nog. Zodra het wiel voorbij was kon ik mijn motor weer zijn weg laten zoeken want die ging al bijna onderuit. Zijwaarts vol tegen de caravan aan met nog 80-90km/u ofzo. Ik zette me af met mijn voet, en met mijn shcouder en bovenarm tegen de caravan. De motor ging iets terug en net dat de caravan voorbij was vloog ie were naar rechts maar dit keer onhoudbaar.
BATS vol tegen het asfalt, ik rolde en gleed nog wat en stond uit reactie op en dook naar de vluchtstrook.
Check alles is veilig, maar ik stond te trillen op mijn benen.
Iemand die achter me reed gaf me vrijwel direct blikje drinken, hij reed ook zelf motor en zag alles gebeuren. Die meneer nog heel erg bedankt voor je hulp en opbeurende woorden en alles
je was echt heel even mijn enige steun dat ik op de been bleef en niet in mekaar zakte.
Even later kwam dat andere gropeje eraan tussen de file door die ik veroorzaakt had. 2 mensen nog huilen. Ik had en heb het ook niet meer.
Hoeveel kan er gebeuren in 1 weekendje???????????? heel erg veel mensen....
Mijn motor heeft schuifschade, mijn pak ook op meerdere plaatsen en mijn fonkel nieuwe helm (Sete Gibernau Arai replica), waar ik zo trots op was ook. Foto's volgen nog.
MAAR IK LEEF NOG, das mijn enige vrolijke houvast nu
Wouter moge je rusten in vrede man... ik had graag hem nog 1 keer voor je in de begrenzer getrokken voor je...
maar dat lukt niet....
Eerste dag TDMuts onderuit en naar het ziekenhuis. Gelukkig leeft ze nog en maakte ze het naar omstandigheden vrij goed. Je weet dat zoiets kan gebeuren, leuk is anders... maar je moet toch door.
2e dag is het minder weer. Wordt het droog of niet? Een groep wil toch gaan rijden en de andere groep wil gaan varen met rondvaart boot richting Bernkastel. Ik zat al te twijfelen wat ik zou gaan doen. Gerben gooit met een 2 euro muntstuk maar laat hem per ongeluk vallen op de grond en daardoor werd het alsnog munt. VAREN dus. Wij heerlijk gevaren en veel lol gehad nog in Bernkastel. Ondertussen klaarde het op en ik zag een gave tunnel, oohh daar moet ik doorheen met mijn herriepijp. Aangekomen op de camping gingen we rijden, dat ging echt lekker! Maar de pret werd achteraf wreed verstoord door het bericht dat Motorfreak/wouter de vangrails in was gegaan en was overleden. Ben eerlijk gezegd blij dat het munt was geworden
VERSLAGENHEID is het juiste woord.
Dan de terugweg...
Rustig gereden, want niet iedereen was er met zijn hoofd bij. De groep splitste zich op en wij gingen met een groepje over de A2 naar huis. Er sloegen er een paar af met tanken en uiteindelijk reed ik met Loesje en V Fred S naar huis.
Mijn Crash:
Ter hoogte van AC restaurant Weert:
Mijn stuur slaat ineens wat uit en ik kijk naar de weg maar ik zie nergens een riggel !!! SHIT NEE IK HEB EEN LEKKE BAND, EEN LEKKE BAND, dit heb ik voglens mij nog hardop geschreeuwd in mijn helm. Ik heb de motorfiets nog paar honderd meter weten te houden slignerend en wel. Net toen ik dacht dat ik het ging redden kreeg ik een slag naar rechts. Maar daar reed nog een caravan! Ik stuurde vol tegen, voor zover dat ging. shit shit houd hem nog heel even, totdat het wiel voorbij is dacht ik nog. Zodra het wiel voorbij was kon ik mijn motor weer zijn weg laten zoeken want die ging al bijna onderuit. Zijwaarts vol tegen de caravan aan met nog 80-90km/u ofzo. Ik zette me af met mijn voet, en met mijn shcouder en bovenarm tegen de caravan. De motor ging iets terug en net dat de caravan voorbij was vloog ie were naar rechts maar dit keer onhoudbaar.
BATS vol tegen het asfalt, ik rolde en gleed nog wat en stond uit reactie op en dook naar de vluchtstrook.
Check alles is veilig, maar ik stond te trillen op mijn benen.
Iemand die achter me reed gaf me vrijwel direct blikje drinken, hij reed ook zelf motor en zag alles gebeuren. Die meneer nog heel erg bedankt voor je hulp en opbeurende woorden en alles
je was echt heel even mijn enige steun dat ik op de been bleef en niet in mekaar zakte.Even later kwam dat andere gropeje eraan tussen de file door die ik veroorzaakt had. 2 mensen nog huilen. Ik had en heb het ook niet meer.
Hoeveel kan er gebeuren in 1 weekendje???????????? heel erg veel mensen....
Mijn motor heeft schuifschade, mijn pak ook op meerdere plaatsen en mijn fonkel nieuwe helm (Sete Gibernau Arai replica), waar ik zo trots op was ook. Foto's volgen nog.
MAAR IK LEEF NOG, das mijn enige vrolijke houvast nu
Wouter moge je rusten in vrede man... ik had graag hem nog 1 keer voor je in de begrenzer getrokken voor je...
maar dat lukt niet....
