Reisverslag 2020: Zweden
Dat ook mijn vakantie dit jaar anders liep hoef ik vast niemand uit te leggen, maar ook al werd het Plan B, ik kon tenminste weg en dat kan lang niet iedereen zeggen.
Toen we in de eerste golf zaten leek het me het beste om de vakantie uit te stellen tot zo laat mogelijk in het seizoen, dan zouden we het ergste vast wel gehad hebben. Spanje en Portugal stonden nog op mijn lijstje om eens uitgebreid te verkennen, en daar is het in september ook nog goed toeven. De theorie om laat in het seizoen de minste last te hebben ging helaas niet op. Juli en augustus begon de gevreesde tweede golf langzaam zijn intrede te doen, en naarmate augustus verstreek begonnen er met name in Spanje steeds meer regio’s op slot te gaan. Zolang het bij enkele regio’s zou blijven was het nog niet zo’n probleem, maar langzaam sloot er steeds meer. In de laatste week van augustus gebeurde waar ik al bang voor was, heel Spanje werd “oranje” dus de plannen konden de prullenbak in. Daarmee kwam de grote vraag, wat dan wel? Ook in Frankrijk begon steeds meer te sluiten, en het leek me slechts een kwestie van tijd voordat alles op slot zou gaan. Alles oostelijk van Tsjechië en Slowakije was nog gesloten dus het Oostblok was ook niet echt een optie, in Noorwegen en Finland waren Nederlanders niet meer welkom, en Zweden was bij mijn weten ook nog gesloten.
Ongeveer 1,5 week voor vertrek begon ik me al langzaam in te stellen op een rondje Duitsland, want veel andere opties leken er niet te zijn. Toch nog een blik op het kaartje van Buitenlandse zaken om te kijken of er nog andere opties waren. Wacht eens, Zweden is geel! Kennelijk was Zweden net enkele dagen daarvoor weer veilig verklaard, dat nieuws had ik even gemist. Het is alweer 4 jaar geleden dat ik voor het laatst in Zweden was, dus dat is eigenlijk wel een prima optie. Bijkomend voordeel is dat Zweden vrijwel het enige land in Europa was waar de besmettingen alleen maar afnemen in plaats van stijgen, dus ook nog eens relatief veilig.
Enkeltje Kiel-Göteborg geboekt, dan heb ik de vrijheid om terug te keren wanneer ik wil. De provincie Västra Götalands län, waar Göteborg onder valt, is aanvankelijk als enige nog oranje, maar enkele dagen voor vertrek wordt ook dat afgeschaald. Heel Zweden is dus vrij. Een reisplan heb ik niet echt, ik heb wel een lijstje met plaatsen waar ik langs wil, en ik wil wat etappes van de TET rijden, maar verder zie ik wel hoe het loopt.
Dag 1, Zondag 6 september 2020. Gereden kilometers: 227
De “Maiden Voyage” voor mijn nieuwe motor gaat beginnen! Het is een beetje raar om de garage dicht te trekken de oude motor achter te laten. Mijn trouwe reisgenoot van de afgelopen jaren heeft me altijd maar mooi overal gebracht. Hij blijft in de stal voor plezierritjes, maar hij mag langzaam met pensioen. De teller van de nieuwe motor staat heel toepasselijk op 2020km, tijd om daar eens wat bij te gaan zetten.
De overtocht is pas morgen, een doordeweekse dag scheelde aanzienlijk in de kosten met een weekenddag. De 550 kilometer naar Kiel red ik natuurlijk makkelijk in één dag, maar ik trek er 2 dagen vooruit. Dan kan ik het rustig aan doen en lekker binnendoor rijden. Anders zit ik vandaag toch maar thuis te zitten. Ik blijf de laatste nacht nog in Nederland, ik heb een camping aan de Duitse grens bij Zwartemeer uitgekozen.
Even voorbij Amsterdam, de A6 langs Almere, en dan de snelweg af. Langs Zeewolde naar Harderwijk, verder langs Nunspeet, Doornspijk, Oldebroek en Wezep. Stukje snelweg, want ik heb geen zin om door Zwolle te gaan. Langs Ommen en Hardenberg naar Coevorden. Onderweg nog wat onverharde weggetjes links en rechts. Het is zwaar bewolkt, maar het blijft gelukkig bij wat verdwaalde spatjes. Rond 17:30 uur ben ik op camping Veenweide in Zwartemeer. Kleine boerencamping, en nog verassend druk voor de tijd van het jaar.
Het veld is wat zompig door de regen van de afgelopen dagen, maar ik kan nog een redelijk droog stukje vinden. Ik ben net op tijd met het opzetten van de tent, want zodra het spul staat begint het te regenen. Koken en eten doe ik dus noodgedwongen maar in de tent. Na iets meer dan een uurtje is het droog, en kan ik nog even een rondje door de omgeving wandelen. Het Bargerveen, best een mooi gebied.
Na het rondje lopen nog een bakkie, stukje netflix, douchen en naar bed.
Dag 2, Maandag 7 september 2020. Gereden: 372,5. Totaal: 599,5
Gisteravond regen, vannacht mist, dus alles is nat en klam. Het zonnetje komt er wel door, maar het gaat nog wel even duren voordat ik in de zon sta. Om 9 uur heb ik alles weer opgeladen, en ben ik klaar voor vertrek. Bij de Spar in het dorp haal ik een paar croissantjes, het is vakantie.
Ik heb de Garmin ingesteld op het vermijden van snelwegen, en ik heb voorlopig even Delmenhorst als bestemming ingevoerd. Dan zit ik vlak onder Bremen en ga ik daar de snelweg op voor de tweede helft van de dag. Het zonnetje schijnt en het is eigenlijk prima weer. De route is niet spannend, maar het is beter dan snelwegen en ik heb toch alle tijd. Voor ik de snelweg op ga maak ik nog even een stop om te lunchen. Het zonnetje schijnt, dus ik haal de zeiknatte tent uit de koffers en leg alles even te drogen. In de tussentijd eet ik even een broodje, en is het altijd verbazingwekkend hoe snel zo’n tent droogt als de zon er even opstaat. Zo goed als droog kan alles de koffer weer in.
Ik draai de snelweg op, en rij vrijwel meteen de eerste baustelle in. Tsjonge jonge, het zal eens niet. Het blijft redelijk rijden, maar een kilometer of wat verderop staat het echt stil. De Garmin komt met een alternatieve route, dus we zullen zien waar dat op uitdraait. Ik ben niet de enige die deze route volgt, dus het duurt niet lang of ik daar ook stil sta. Een paar kilometer verder kom ik de snelweg weer op, en lijkt het of ik in ieder geval iets aan tijd gewonnen heb door de omleiding. Rond Hamburg is het druk, maar het blijft nog redelijk rijden.
16:00 uur ben ik in Kiel. Ik heb nog even de tijd, dus ik ga nog even wat boodschappen doen. Bij de Kaufland in Duitsland verkopen ze van die zakken instantpasta, die vind ik altijd erg makkelijk voor onderweg, maar bij ons hebben ze die bijna nergens meer. Ik neem er een stuk of wat mee, kan ik wel even mee vooruit. Ik gooi gelijk de tank nog even vol en ga dan richting de terminal. Op de parkeerplaats eerst even de bagage organiseren, de spullen die ik mee naar mijn hut wil nemen moeten eruit, want onderweg mag je niet meer naar het autodek. Toiletspullen, kleding, telefoonoplader en wat te snacken voor onderweg.
Er staan nog wat andere motoren in de rij, we mogen als eerste de incheck door, en gelijk door aan boord. Even op het gemakje de motor goed vastzetten, en een praatje met de andere motorrijders. Het zijn nog drie Duitsers. Eentje is recent geëmigreerd naar Zweden, en komt nu alleen zijn motor ophalen. De andere twee gaan twee weken de TET route rijden.
Hoewel het niet verplicht is, doe ik toch maar een mondkapje voor. In die smalle gangetjes aan boord gaat afstand houden niet echt lukken, dus ik doe het maar voor de zekerheid. Het verbaast me dat de meeste mensen het juist niet doen, het is niet verplicht dus ik doe het niet. Beter je gezond verstand gebruiken lijkt me, maar wie ben ik.
Ik heb een prima buitenhut, dus met een klein raampje. Normaal gesproken neem ik ook genoegen met een binnenhut, die zijn goedkoper, maar waren al uitverkocht voor deze overtocht. Ik vind het altijd wel leuk om buiten naar de afvaart te kijken, maar het vertrek is pas om 18:45 uur dus ik heb nog even de tijd. Eerst eventjes naar de binnenkant van mijn ogen kijken.
De afvaart gaat soepel, toch altijd knap hoe ze dat met zo’n groot schip doen. Rondom Kiel is er altijd een hoop drukte op het water, dus er is genoeg te zien. Na een klein uurtje ligt de drukte achter ons, en gaan we richting open zee. Dan is er buiten niet veel meer te zien, dus ga ik richting restaurant. Schnitzel met groenten en aardappels moet het doen voor vandaag. In de cafetaria, waar ik zit, hebben ze alleen een beperkt aantal menu’s. Er zit maar een handjevol mensen, afstand houden is niet echt een probleem. Het is sowieso heel erg rustig aan boord, maar het is natuurlijk maandagavond, in het weekend zal het wel wat drukker zijn. Lijkt me niet echt dat het winstgevend is op deze manier.
Na het eten, nog een bakkie koffie toe, luchtje scheppen buiten, en dan zoek ik mijn hut maar eens op. Het is klein, maar het zijn prima hutjes. Ik vind de Stenaline sowieso altijd een prettige maatschappij om mee te varen. Relatief nieuwe schepen, netjes en schoon, niks op aan te merken. Ik kwam voorheen regelmatig naar de UK en ging dan ook altijd met de Stena, nooit klachten over gehad.
Nog even douchen, uurtje netflixen, en dan gaat het lichtje uit.
Dat ook mijn vakantie dit jaar anders liep hoef ik vast niemand uit te leggen, maar ook al werd het Plan B, ik kon tenminste weg en dat kan lang niet iedereen zeggen.
Toen we in de eerste golf zaten leek het me het beste om de vakantie uit te stellen tot zo laat mogelijk in het seizoen, dan zouden we het ergste vast wel gehad hebben. Spanje en Portugal stonden nog op mijn lijstje om eens uitgebreid te verkennen, en daar is het in september ook nog goed toeven. De theorie om laat in het seizoen de minste last te hebben ging helaas niet op. Juli en augustus begon de gevreesde tweede golf langzaam zijn intrede te doen, en naarmate augustus verstreek begonnen er met name in Spanje steeds meer regio’s op slot te gaan. Zolang het bij enkele regio’s zou blijven was het nog niet zo’n probleem, maar langzaam sloot er steeds meer. In de laatste week van augustus gebeurde waar ik al bang voor was, heel Spanje werd “oranje” dus de plannen konden de prullenbak in. Daarmee kwam de grote vraag, wat dan wel? Ook in Frankrijk begon steeds meer te sluiten, en het leek me slechts een kwestie van tijd voordat alles op slot zou gaan. Alles oostelijk van Tsjechië en Slowakije was nog gesloten dus het Oostblok was ook niet echt een optie, in Noorwegen en Finland waren Nederlanders niet meer welkom, en Zweden was bij mijn weten ook nog gesloten.
Ongeveer 1,5 week voor vertrek begon ik me al langzaam in te stellen op een rondje Duitsland, want veel andere opties leken er niet te zijn. Toch nog een blik op het kaartje van Buitenlandse zaken om te kijken of er nog andere opties waren. Wacht eens, Zweden is geel! Kennelijk was Zweden net enkele dagen daarvoor weer veilig verklaard, dat nieuws had ik even gemist. Het is alweer 4 jaar geleden dat ik voor het laatst in Zweden was, dus dat is eigenlijk wel een prima optie. Bijkomend voordeel is dat Zweden vrijwel het enige land in Europa was waar de besmettingen alleen maar afnemen in plaats van stijgen, dus ook nog eens relatief veilig.
Enkeltje Kiel-Göteborg geboekt, dan heb ik de vrijheid om terug te keren wanneer ik wil. De provincie Västra Götalands län, waar Göteborg onder valt, is aanvankelijk als enige nog oranje, maar enkele dagen voor vertrek wordt ook dat afgeschaald. Heel Zweden is dus vrij. Een reisplan heb ik niet echt, ik heb wel een lijstje met plaatsen waar ik langs wil, en ik wil wat etappes van de TET rijden, maar verder zie ik wel hoe het loopt.
Dag 1, Zondag 6 september 2020. Gereden kilometers: 227
De “Maiden Voyage” voor mijn nieuwe motor gaat beginnen! Het is een beetje raar om de garage dicht te trekken de oude motor achter te laten. Mijn trouwe reisgenoot van de afgelopen jaren heeft me altijd maar mooi overal gebracht. Hij blijft in de stal voor plezierritjes, maar hij mag langzaam met pensioen. De teller van de nieuwe motor staat heel toepasselijk op 2020km, tijd om daar eens wat bij te gaan zetten.
De overtocht is pas morgen, een doordeweekse dag scheelde aanzienlijk in de kosten met een weekenddag. De 550 kilometer naar Kiel red ik natuurlijk makkelijk in één dag, maar ik trek er 2 dagen vooruit. Dan kan ik het rustig aan doen en lekker binnendoor rijden. Anders zit ik vandaag toch maar thuis te zitten. Ik blijf de laatste nacht nog in Nederland, ik heb een camping aan de Duitse grens bij Zwartemeer uitgekozen.
Even voorbij Amsterdam, de A6 langs Almere, en dan de snelweg af. Langs Zeewolde naar Harderwijk, verder langs Nunspeet, Doornspijk, Oldebroek en Wezep. Stukje snelweg, want ik heb geen zin om door Zwolle te gaan. Langs Ommen en Hardenberg naar Coevorden. Onderweg nog wat onverharde weggetjes links en rechts. Het is zwaar bewolkt, maar het blijft gelukkig bij wat verdwaalde spatjes. Rond 17:30 uur ben ik op camping Veenweide in Zwartemeer. Kleine boerencamping, en nog verassend druk voor de tijd van het jaar.
Het veld is wat zompig door de regen van de afgelopen dagen, maar ik kan nog een redelijk droog stukje vinden. Ik ben net op tijd met het opzetten van de tent, want zodra het spul staat begint het te regenen. Koken en eten doe ik dus noodgedwongen maar in de tent. Na iets meer dan een uurtje is het droog, en kan ik nog even een rondje door de omgeving wandelen. Het Bargerveen, best een mooi gebied.
Na het rondje lopen nog een bakkie, stukje netflix, douchen en naar bed.
Dag 2, Maandag 7 september 2020. Gereden: 372,5. Totaal: 599,5
Gisteravond regen, vannacht mist, dus alles is nat en klam. Het zonnetje komt er wel door, maar het gaat nog wel even duren voordat ik in de zon sta. Om 9 uur heb ik alles weer opgeladen, en ben ik klaar voor vertrek. Bij de Spar in het dorp haal ik een paar croissantjes, het is vakantie.
Ik heb de Garmin ingesteld op het vermijden van snelwegen, en ik heb voorlopig even Delmenhorst als bestemming ingevoerd. Dan zit ik vlak onder Bremen en ga ik daar de snelweg op voor de tweede helft van de dag. Het zonnetje schijnt en het is eigenlijk prima weer. De route is niet spannend, maar het is beter dan snelwegen en ik heb toch alle tijd. Voor ik de snelweg op ga maak ik nog even een stop om te lunchen. Het zonnetje schijnt, dus ik haal de zeiknatte tent uit de koffers en leg alles even te drogen. In de tussentijd eet ik even een broodje, en is het altijd verbazingwekkend hoe snel zo’n tent droogt als de zon er even opstaat. Zo goed als droog kan alles de koffer weer in.
Ik draai de snelweg op, en rij vrijwel meteen de eerste baustelle in. Tsjonge jonge, het zal eens niet. Het blijft redelijk rijden, maar een kilometer of wat verderop staat het echt stil. De Garmin komt met een alternatieve route, dus we zullen zien waar dat op uitdraait. Ik ben niet de enige die deze route volgt, dus het duurt niet lang of ik daar ook stil sta. Een paar kilometer verder kom ik de snelweg weer op, en lijkt het of ik in ieder geval iets aan tijd gewonnen heb door de omleiding. Rond Hamburg is het druk, maar het blijft nog redelijk rijden.
16:00 uur ben ik in Kiel. Ik heb nog even de tijd, dus ik ga nog even wat boodschappen doen. Bij de Kaufland in Duitsland verkopen ze van die zakken instantpasta, die vind ik altijd erg makkelijk voor onderweg, maar bij ons hebben ze die bijna nergens meer. Ik neem er een stuk of wat mee, kan ik wel even mee vooruit. Ik gooi gelijk de tank nog even vol en ga dan richting de terminal. Op de parkeerplaats eerst even de bagage organiseren, de spullen die ik mee naar mijn hut wil nemen moeten eruit, want onderweg mag je niet meer naar het autodek. Toiletspullen, kleding, telefoonoplader en wat te snacken voor onderweg.
Er staan nog wat andere motoren in de rij, we mogen als eerste de incheck door, en gelijk door aan boord. Even op het gemakje de motor goed vastzetten, en een praatje met de andere motorrijders. Het zijn nog drie Duitsers. Eentje is recent geëmigreerd naar Zweden, en komt nu alleen zijn motor ophalen. De andere twee gaan twee weken de TET route rijden.
Hoewel het niet verplicht is, doe ik toch maar een mondkapje voor. In die smalle gangetjes aan boord gaat afstand houden niet echt lukken, dus ik doe het maar voor de zekerheid. Het verbaast me dat de meeste mensen het juist niet doen, het is niet verplicht dus ik doe het niet. Beter je gezond verstand gebruiken lijkt me, maar wie ben ik.
Ik heb een prima buitenhut, dus met een klein raampje. Normaal gesproken neem ik ook genoegen met een binnenhut, die zijn goedkoper, maar waren al uitverkocht voor deze overtocht. Ik vind het altijd wel leuk om buiten naar de afvaart te kijken, maar het vertrek is pas om 18:45 uur dus ik heb nog even de tijd. Eerst eventjes naar de binnenkant van mijn ogen kijken.
De afvaart gaat soepel, toch altijd knap hoe ze dat met zo’n groot schip doen. Rondom Kiel is er altijd een hoop drukte op het water, dus er is genoeg te zien. Na een klein uurtje ligt de drukte achter ons, en gaan we richting open zee. Dan is er buiten niet veel meer te zien, dus ga ik richting restaurant. Schnitzel met groenten en aardappels moet het doen voor vandaag. In de cafetaria, waar ik zit, hebben ze alleen een beperkt aantal menu’s. Er zit maar een handjevol mensen, afstand houden is niet echt een probleem. Het is sowieso heel erg rustig aan boord, maar het is natuurlijk maandagavond, in het weekend zal het wel wat drukker zijn. Lijkt me niet echt dat het winstgevend is op deze manier.
Na het eten, nog een bakkie koffie toe, luchtje scheppen buiten, en dan zoek ik mijn hut maar eens op. Het is klein, maar het zijn prima hutjes. Ik vind de Stenaline sowieso altijd een prettige maatschappij om mee te varen. Relatief nieuwe schepen, netjes en schoon, niks op aan te merken. Ik kwam voorheen regelmatig naar de UK en ging dan ook altijd met de Stena, nooit klachten over gehad.
Nog even douchen, uurtje netflixen, en dan gaat het lichtje uit.