Reisverslag 2020: Plan B, Zweden

Je trakteert ons weer op een prettig lezend verslag van een mooie reis. Een cadeautje, het wordt gewaardeerd!
 
Ben benieuwd naar wat jij op de Vildmarksvegen verder nog meemaakt. Ik deed hem in juni dit jaar, toen was het nog praktisch 24u licht. Het leest lekker man; Toppie !
 
Thanks zover Frazer, tof verslag.:Y
Helaas kan voor mij je toffe manie van schrijven en de mooie foto's het nog geen "wil ik heen" bestemming maken.
Ik ben meer een Zuid Europa reiziger merk ik.
Doe mij maar 20 graden en warmer en bij voorkeur ook wat extra terrasjes/restaurantjes.
 
Leuk verslag, bedankt!

En wat die muggen betreft kan ik beamen, weinig last van gehad dat laatste jaren dat ik in Zweden ben geweest.
Als je goedkoop wilt kamperen, die camping in Funasdalen waar je terug weg bent gereden was dacht ik maar iets van 100-120 kroon met een tentje ;) Maar is niet zo mooi om te staan nee, je hebt er wel een mooie plek binnen om te kunnen zitten/eten.

En @bommes en @demifort Gelukkig wilt niet iedereen naar Zweden, zo blijft het er lekker rustig :)
 
Laatst bewerkt:
Thanks zover Frazer, tof verslag.:Y
Helaas kan voor mij je toffe manie van schrijven en de mooie foto's het nog geen "wil ik heen" bestemming maken.
Ik ben meer een Zuid Europa reiziger merk ik.
Doe mij maar 20 graden en warmer en bij voorkeur ook wat extra terrasjes/restaurantjes.

Daar heb ik ook last van.
Je kan mij uren neerzetten op een terrasje, beetje mensen kijken, biertje erbij, wat te eten. Heerlijk.
 
Thanks zover Frazer, tof verslag.:Y
Helaas kan voor mij je toffe manie van schrijven en de mooie foto's het nog geen "wil ik heen" bestemming maken.
Ik ben meer een Zuid Europa reiziger merk ik.
Doe mij maar 20 graden en warmer en bij voorkeur ook wat extra terrasjes/restaurantjes.
Dat is voor iedereen anders natuurlijk, maar goed ook anders zaten we allemaal op een kluitje. Ik voel me altijd wat meer aangetrokken tot de wat meer uitgestrekte gebieden, weet ook niet waarom. Het weer boeit me ook niet zo, een zonnetje is lekker maar lagere temperaturen doen me niks, en in de regen kan ik ook heerlijk rijden. Zolang het maar een beetje in balans is. Natuurlijk ben ik het wel eens zat als ik het ijskoud heb, maar als het 35 graden is ben ik er ook snel klaar mee. Zuid-Europa kan ik ook zeker wel waarderen hoor, als er geen Lockdown was geweest had ik die weken in Spanje en Portugal gezeten. Twee jaar geleden in Griekenland en Kroatië was ik eigenlijk wel verrast dat het Mediterraanse sfeertje me ook best wel aansprak. Hitte hoeft van mij niet zo, 25 graden is voor mij zat. Terrasganger ben ik niet, hooguit effe snel een bakkie en weer door.
 
Dag 12, donderdag 17 september 2020. Gereden: 231. Totaal 2629

Het was een frisse nacht, maar ik heb goed geslapen. Ik merk wel dat ik meer last van de kou heb dan voorheen. Deze tent isoleert wat minder dan de vorige, en mijn slaapzak wordt wat ouder. Ik heb er niet echt last van, maar ik kan wel goed merken dat het was frisser is. Voorheen kon ik makkelijk een graad of 2/3 vorst hebben voor ik er last van kreeg, nu begint het al wat eerder koud te worden. Volgend jaar maar eens op zoek naar een andere slaapzak.

IMG_20200917_090922.jpg


Ik pak rustig de spullen weer in, en rond 10 uur ben ik klaar voor vertrek. Ik had iets beter weer verwacht vandaag, maar het is zwaar bewolkt en waterkoud. Ik heb een kaartje van de Vildmarksvägen gedownload, waarop je precies kan zien wat voor bezienswaardigheden er langs de route zijn. Voor het volgen van de route zelf heb je geen kaart nodig, dat kan bijna niet missen. De eerste bezienswaardigheid die ik tegen kom is een waterval, al ligt die zo te zien wel iets van de doorgaande route af. Eenmaal bij de afslag zie ik dat het nog 30km enkele reis is, en dan nog een stuk lopen. Vervolgens dezelfde route weer terug. Dat is me even te veel van het goede. Watervallen zijn mooi, maar ik heb geen zin om er 60km voor om te rijden.

Ik rij door naar het plaatsje Häddede, en gooi daar de tank weer even vol. Het is nog niet echt nodig, maar nadat een paar dagen terug de bodem van de tank in zicht kwam neem ik geen risico meer en tank ik bijna bij elke gelegenheid. Zeker op dit soort routes zijn de tankstations niet zo heel dik gezaaid. Het voordeel hier is dat de tankstations bijna altijd vlakbij een supermarkt liggen, dus als ik er toch ben haal ik gelijk weer wat boodschappen. Ik heb niet zoveel ruimte om boodschappen mee te nemen, dus elke 2 dagen moet ik wel even een winkel aandoen.

Even verderop kom ik langs een volgende waterval, deze ligt gelukkig wel langs de route. Ik parkeer de motor en loop een paar minuutjes naar de waterval. Echt heel bijzonder is het niet, maar ik ben er nu toch. Terug op de parkeerplaats stopt er net een Nederlands camperbusje naast me. Volgens mij zag ik deze gisteren ook al ergens rijden. Het is een jong stel wat op de bonnefooi door Zweden trekt, leuk om ze even te spreken.

IMG_20200917_123549.jpg


Vandaag is watervallendag, want niet veel later tref ik de volgende alweer. Ik maak er gelijk maar een lunchstop van. Na een half uurtje stap ik weer op en ga door naar de volgende spot, een oude Sami nederzetting dit keer. Het interesseert me wel, maar alles is dicht en er staat nergens uitleg, dus ik ben er snel klaar. Ik kom hetzelfde camperstel weer tegen, ze rijden dezelfde route als ik dus het is vast niet de laatste keer dat ik ze tref.

IMG_20200917_125606.jpg


Weer een paar kilometer verder kom bij de volgende waterval. Ook deze ligt vlak langs de weg, dus in een paar minuten loop ik er even heen. Vlakbij de parkeerplaats zit een groepje mensen op leeftijd bij een picknicktafel te eten, een bak met geplukte paddenstoelen en bessen, kampvuurtje erbij, zo leuk dat mensen hier veel meer een met de natuur zijn dan bij ons. Na een korte blik op de waterval loop ik terug en passeer ik ze weer. In de tussentijd hebben ze mijn motor even bekeken, en zijn blijkbaar nogal onder de indruk van de stickers op de koffers. Of ik trek heb in koffie? Dat laat ik me uiteraard geen 2x zeggen, en zo zit ik een half uurtje met ze te kletsen. Overladen met broodjes, koekjes en koffie, wat een gastvrijheid en wat een vriendelijke mensen!

IMG_20200917_144900.jpg


Ik nader inmiddels het Stekenjokkplateau, het hoogste punt van de Vildmarksvägen. Het is enorm uitgestrekt, kaal, en op de omliggende bergen richting de Noorse grens ligt al verse sneeuw. De koude wind giert er overheen, de thermometer op het dashboard blijft steken op 4°. Het is uitgestorven hier, kaal en koud, indrukwekkend. Ik hou van dit soort plekken, hoe uitgestrekter hoe beter.

IMG_20200917_155054.jpg


IMG_20200917_160845.jpg


IMG_20200917_161022.jpg


IMG_20200917_163109.jpg


Na een bezoekje aan de zoveelste Sami nederzetting loopt het tegen zessen en ga ik op zoek naar een wildkampeerplekje. Ik heb de smaak inmiddels een beetje te pakken. Bij een riviertje boven op de Stekenjokk heb ik de camelbak alweer gevuld, dus ik kan weer even vooruit. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kom totaal geen geschikte plekken tegen. Het is privéterrein, een baggerzooi of zo scheef dat het niet geschikt voor een tent is. Bovenop de Stekenjokk waait het veel te hard, dat is ook geen doen. Verder zoeken dan maar.

IMG_20200917_162529.jpg


In het dorpje Klimpfjäll kom ik langs een wintercamping, maar dat is er zo een waar je niet dood gevonden wil worden. Ik rij nog een stuk verder, maar alle zijweggetjes die ik in sla eindigen bij een woning. Aan de rechterkant van de weg zit je direct aan het meer, dat loopt te steil af dus is ook geen optie. Op maps zie ik dat de komende 10 tot 20 kilometers er precies hetzelfde uitzien. Ruim 10km buiten Klimpfjäll besluit ik toch maar om te keren en terug te gaan naar de camping. De temperatuur is inmiddels gezakt tot het vriespunt, en binnen een uur is het donker, dus ik kies maar eieren voor mijn geld.

De camping heeft niet eens een receptie, een briefje op de deur van het toiletgebouw is alleen in het Zweeds. Er loopt iemand rond die me de code voor het toiletgebouw geeft en zegt dat ik gewoon ergens kan gaan staan. Ik hoef niet te betalen. Dat scheelt weer. Er zijn alleen plekken met grind, maar vooruit dan maar, het is toch maar voor één nacht en veel keus heb ik niet. Het sanitair is trouwens prima en de gezamenlijke keuken lekker warm. Ik hang dus maar een beetje rond in de keuken en vul de rest van de avond met netflixen.

Dag 12.png
 
Terrasganger ben ik niet, hooguit effe snel een bakkie en weer door.
Ik ook niet op mijn motor trips, dan blijf ik ook maar rijden en rijden.
Maar het Bourgondische leven vind ik wel erg fijn en een vereiste.
Als dat er niet is dan voelt het voor mij erg uitgestorven en verlaten.
Zeker als je alleen reist.
 
Vooral de kou en nattigheid zou ik op een gegeven moment niet meer leuk vinden. Komt ook door mijn jas. Is wel een bijna nieuwe Difi (nou ja, 4jaar oud) maar geen goretexlaag en na ca 3u regen gaat ie wel lekken. Idem broek. Niet erg richting het zuiden maar niet goed genoeg voor een noordelijke trip. En ja, gemiddeld 1 per jaar door en door nat, maar in augustus gaat dat best. (In Metz zeiknat, 5u later in Lyon weer helemaal droog!).
En toch, dat oneindige landschap daar, trekt me wel....... Misschien eerst naar die hete semi woestijn/landschap in Spanje, iets onder de Pyreneeën. Wie weet....
Ik ga iig kijken naar een camel bag.
Heel fraai verslag, zeker in deze tijden!!!
 
Dag 13, vrijdag 18 september 2020. Kilometers: 178. Totaal: 2807

Midden in de nacht schrik ik wakker, een druppel water vanaf de binnenkant van het tentdoek valt recht in mijn oor. Dat is niet prettig wakker worden kan ik je vertellen. Het regent buiten, en aan de binnenkant van de tent hangen ook de nodige druppels. Het viel me in de regen van een aantal dagen geleden ook al op, maar toen dacht ik nog dat het condens was. Nu weer tijdens een regenbui, dat zal vast geen toeval zijn. De binnentent is helemaal gaas aan de bovenkant, en daar vallen de druppels natuurlijk zo doorheen. Ik leg mijn handdoek er maar even op, later zien we wel verder.

Als de wekker gaat regent het nog steeds, en uit een snelle blik op het weerbericht blijkt dat het ook nog wel even zo blijft. Dan draai ik me nog maar een keer om. Eenmaal weer wakker ontbijt ik in de tent, en slinger Netflix nog maar een keer aan. Even later verplaats ik naar het warme toiletgebouw, en zit aan de keukentafel nog even mijn notities van gisteren op te schrijven. Als ik na een half uurtje naar buiten kijk zie ik niks meer in de plassen, het is droog en in de verte zie ik zelfs een beetje blauwe lucht. Het waait stevig, en niet veel later breekt de zon zelfs door. Binnen de kortste keren is de tent zo goed als droog.

Om 11 uur ben ik klaar voor vertrek. Het waait nog steeds, maar het is een stuk minder koud dan gisteren. Als eerste kom ik langs het Sami-kerkdorp Fatmomakke. Van oorsprong hadden de Sami hun eigen godsdienst, het Sjamanisme. Al in de 17e eeuw werd dit verboden, en werden de Sami verplicht zich te bekeren tot het Christendom. Er werden kerken gebouwd, maar omdat de Sami een nomadenvolk was konden ze zich niet vestigen rondom de kerk. Er ontstonden kerkdorpen, die alleen tijdelijk bewoond werden als er belangrijke kerkelijke bijeenkomsten waren. Door heel Lapland vond je dit soort kerkdorpen. Fatmomakke was destijds een van de grootste dorpen, en is het beste bewaard gebleven. Tegenwoordig is het meer om de traditie in ere te houden, maar in de zomermaanden komen er nog steeds Sami bij elkaar voor kerkelijke rituelen. Helaas is het op dit moment afgezien van een enkele toerist uitgestorven. Ik kom het Nederlandse camperstel weer tegen. Ze hebben op het Stekenjokkplateau overnacht, maar door de enorm harde wind hebben ze geen oog dicht gedaan en zodra het licht werd zijn ze weer vertrokken. Dan was mijn camping zo slecht nog niet.

IMG_20200918_115253.jpg


IMG_20200918_120342.jpg


Op de parkeerplaats tref ik nog twee Zweedse motorrijders. Een net zoals ik op een Tenere, voor de ander moet ik toch even goed kijken. Het is een FJR, maar dan ontbreekt de hele kuip. De eigenaar beweerd dat hij een aantal jaar terug een rendier heeft aangereden. Of ik het moet geloven weet ik niet, maar het is wel een goed verhaal op verjaardagen.

IMG_20200918_122921.jpg


In het dorpje Saxnäs stop ik bij een buurtsuper met pomp om de tank vol te gooien. Er trekt inmiddels een dikke regenbui over, en juist op dat moment wordt mijn pinpas niet geaccepteerd. Na een aantal pogingen wil ik het opgeven, maar dan komt net de eigenaar van de buurtsuper naar buiten. Hij betaalt wel met zijn eigen pas, dan verrekenen we het in de winkel wel even. Top! Ik haal gelijk wat broodjes, krijg een bak koffie, en vanwege de regen mag ik wel even achter in het kantoortje blijven zitten om te eten. Als ik weer wil vertrekken ligt er naast mijn helm een stuk papier en een fles Glassex om mijn vizier schoon te maken. Niet dat er nog eer aan mijn vizier te behalen is, maar dat is een ander verhaal. Zweedse gastvrijheid is top. De eigenaar laat me nog trots wat foto’s van zijn eigen motor zien, en wijst me nog wat mooie wegen in de regio.

IMG_20200918_130830.jpg


De volgende bezienswaardigheid langs de route kan eigenlijk maar 2 dingen zijn, een Samidorp of een waterval. Het is een waterval, en wel een hele fraaie. Een mooie brede trappenwaterval, de mooiste die ik tot nu toe langs de route ben tegengekomen. Ander voordeel, op de parkeerplaats van de waterval staat een hamburgertent, de eerste horecazaak die ik in een paar dagen ben tegengekomen, en nog open is ook. Ik trakteer mezelf gelijk maar op een vette burger met friet.

IMG_20200918_141742.jpg


Ik pak een stukje route waar de winkeleigenaar me op wees. In tegenstelling tot de Vildmarksvägen zelf is dit wel onverhard. Na wat regenbuien is het een natte graveldrap geworden, en daar word je smerig van, heel smerig. Jammer dat de motor niet standaard in deze kleurstelling leverbaar is, staat hem goed!

IMG_20200918_151600.jpg


IMG_20200918_154431.jpg


Andere vakantiegangers zullen het vast wel herkennen, soms heb je van die dagen die gewoon niet zo lekker lopen, en andere dagen vliegen voorbij voor je er erg in hebt. Vandaag is zo’n dag die eigenlijk gewoon te kort is. Afgezien van een paar buitjes is het prima weer, het is niet koud en later in de middag wordt het gewoon heerlijk weer. Ik rij lekker, en er is genoeg te zien langs de route. Ik passeer nog een paar watervallen en een mooi uitzichtpunt, ik ben gewoon aan het genieten vandaag.

IMG_20200918_161547.jpg


IMG_20200918_164811.jpg


Ik was eigenlijk voornemens weer op zoek te gaan naar een wildkampeerplekje, maar net voordat ik in het stadje Vilhelmina aan het einde van de Vildmarksvägen aankom zie ik een mooie camping liggen. Ook prima, het is alweer 6 uur geweest en ik heb ook geen zin in zo’n zoektocht als gisteren. Als ik vooraf de prijs had geweten was ik wellicht doorgereden trouwens, 250 kroon is het vaste tarief. Camper van 10 meter of tentje voor 1 persoon, maakt niks uit. Dat zie je wel vaker hier, meestal betaal je per plaats, en daar zit alles bij in. Als ik vervolgens langs het water wil gaan staan krijg ik te horen dat dit alleen voor campers is. Dat ik opmerk dat ik precies hetzelfde betaal als een camper vinden ze maar een raar argument, ik heb een motor een geen camper en krijg dus een andere plek. Ik heb geen zin om de discussie aan te gaan, over een half uur is het toch donker en maakt het uitzicht me ook niks meer uit.

Als mijn tent staat loopt er iemand langs die me bekend voorkomt. Verrek, dat is dezelfde kerel die afgelopen nacht op dezelfde camping stond en me gisteren de code voor het toiletgebouw gaf, en aangaf dat ik niet hoefde te betalen. Verderop stapt hij een camper in. En ik maar denken dat het de eigenaar was, het was gewoon een andere kampeerder. Geen idee of de afgelopen nacht echt wel gratis was, misschien had ik me wel ergens moeten melden? Hoe dan ook, het compenseert de prijs van deze camping weer. Bij het watertappunt voor de campers spuit ik de motor even af. Niet voor de looks, maar het gravelstof blijft overal aan plakken. Je kan de koffers niet openen of je handen zijn grijs van het stof, dat komt weer op de tent, op je kleren, slaapzak. Het is ook wel prettig als alle verlichting goed zichtbaar is, dus ik zet even de waterslang erop.

Na het eten zakt de temperatuur weer flink en het gaat weer richting het vriespunt. De camping is niet goedkoop maar wel keurig netjes. Een fijne keuken met mooie zitkamer en heerlijk warme houtkachel. Zo zit ik de rest van de avond bij de kachel een beetje te netflixen, wat fotoboeken uit de omgeving door te bladeren en mijn memoires van vandaag op papier te zetten. Het sanitair is keurig en de douche heerlijk warm. Om 23:30 is het mooi geweest voor vandaag, het gaat weer een fris nachtje worden denk ik.

Dag 13.png
 
Vooral de kou en nattigheid zou ik op een gegeven moment niet meer leuk vinden. Komt ook door mijn jas. Is wel een bijna nieuwe Difi (nou ja, 4jaar oud) maar geen goretexlaag en na ca 3u regen gaat ie wel lekken. Idem broek. Niet erg richting het zuiden maar niet goed genoeg voor een noordelijke trip. En ja, gemiddeld 1 per jaar door en door nat, maar in augustus gaat dat best. (In Metz zeiknat, 5u later in Lyon weer helemaal droog!).
En toch, dat oneindige landschap daar, trekt me wel....... Misschien eerst naar die hete semi woestijn/landschap in Spanje, iets onder de Pyreneeën. Wie weet....
Ik ga iig kijken naar een camel bag.
Heel fraai verslag, zeker in deze tijden!!!
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het nooit zat ben in de regen hoor, na een tijdje ben ik er ook wel klaar mee, maar ik laat me bij het kiezen van bestemmingen eigenlijk nooit leiden door het weer. Sommige landen is het klimaat nou eenmaal niet zo stabiel, en dat zijn vaak precies de landen waar ik van hou. Ik draag bij langdurige regen wel altijd een regenpak. Mijn ervaring is wel dat vrijwel alle pakken na verloop van tijd wel water doorlaten, ik heb in ieder geval nog nooit een pak gehad waarin ik 100% droog bleef. Misschien wel het grootste voordeel van een regenpak vind ik dat je gewone pak droog blijft, dus dat je niet met een druipend pak in je tent zit.
 
Dag 14, Zaterdag 19 september 2020. Kilometers: 249. Totaal: 3056

Om 10 uur is alles weer ingepakt en ben ik op weg. Om te beginnen wil ik een paar kilometer verder even rondkijken in het stadje Vilhelmina. In het dorp zijn wat Sami winkels en een klein museum. Het wordt misschien een beetje eentonig, maar het fascineert mij nou eenmaal. Ze hebben prachtige spullen, echt handgemaakte voorwerpen en gereedschappen. Niet te betalen, maar heel mooi. De mensen zijn super vriendelijk en vinden het leuk om er van alles over te vertellen. Als ze merken dat je een beetje research gedaan hebt en oprecht geïnteresseerd bent worden ze helemaal enthousiast, ze willen hun verhalen graag vertellen.

IMG_20200919_090025.jpg


Ik haal in de supermarkt nog even wat boodschappen, en zo is het uiteindelijk alweer half 1 voor ik echt op pad ben. Gisteren werd ik door de motorrijders die ik tegenkwam gewezen op een klein motormuseum in het dorpje Dikanäs, ongeveer een uurtje verderop. Als ik er toch ben pak ik dat natuurlijk even mee. De deur zit op slot, maar ik moet me melden in het naastgelegen hotel. In de eetzaal van het hotel eerst maar weer eens een bakkie, en daarna loopt er iemand met mee om de deur van het museum te openen.

Het is een klein museum, meer een privé verzameling eigenlijk. Alles staat dicht op elkaar en uitleg in het Engels staat er nergens. Het is veel Engels spul, BSA, Matchless, Royal Enfield en Triumph, maar natuurlijk ook wat Husky’s. De eigenaar op leeftijd spreekt geen woord Engels, dus echt een gesprek zit er ook niet in. Voor de afwisseling toch wel even leuk om mee te pakken.

IMG_20200919_151000.jpg


De plannen om vandaag nog door te trekken naar de Poolcirkel laat ik voor wat ze zijn. Het is al 15:30 uur, dus dat ga ik niet meer halen vandaag. Maakt niet uit, er is geen haast bij. Ik pak wat kleine gravelpaden en kom uiteindelijk uit bij de E12. Even een paar kilometer over de grote weg, en dan duik ik de binnenweggetjes weer op. Af en toe een stopje bij een meertje of uitzichtpunt, mooie herfstkleuren, maar verder zitten er geen echte hoogtepunten in de route. De ene dag is er gewoon wat meer te zien dan de andere.

IMG_20200919_132447.jpg


IMG_20200919_162556.jpg


De zon begint alweer te zakken als ik aan het eind van de middag aankom in Sorsele, langs de E45. Er is wel een camping, maar het wildkamperen moet er nu toch echt weer eens van komen. Ik gooi eerst de tank even vol, en ga dan opzoek naar een plekje. Ik bedenk me dat op mijn nieuwe Garmin de iOverlander app staat. Een appje waarmee reizigers onder andere (wild)kampeerplekken met elkaar delen. Ik heb de app ook wel op mijn telefoon, maar ik gebruik hem eigenlijk nooit. Nu besluit ik eens te kijken, en zowaar heeft iemand een kampeerplek op nog geen 10km hier vandaan toegevoegd.

IMG_20200919_182845.jpg


Ik kom uit op een langgerekt zandstrand langs een meer, een beetje onbeschut maar het ziet er verder prima uit. Ik rij een stukje langs het meer om een geschikt plekje te zoeken. Als ik aan het eind van het strand kom besluit ik toch terug te gaan naar het begin, dat zag er het beste uit. Als ik het pad weer op rij zie ik dat er sporen van een auto over mijn sporen heen staan, die kunnen er pas net staan, want het is pas een paar minuten terug dat ik er reed. Ik draai het strandje weer op, en zie dat de camper van het Nederlandse stel van een paar dagen terug er staat. Dat is ook sterk, van alle opties die er zijn kies je toevallig allebei dezelfde plek, en ook nog dik 200km verder dan waar ik ze voor het laatst zag.

IMG_20200920_100538.jpg

IMG_20200920_090314.jpg


Het begint al te schemeren, dus zodra de tent staat ga ik eerst wat brandhout zoeken. Dat is nog niet zo makkelijk, maar uiteindelijk heb ik toch wel genoeg om het een paar uurtjes vol te houden. Het is wel een nadeel van kamperen zo laat in het seizoen, ik zit bijna elke dag in het donker te koken. Ik kan natuurlijk ook eerder stoppen, maar als je lekker aan het rijden bent is het toch steeds 6 uur voor ik ergens sta. Maakt niet uit, de hoofdlamp is de uitvinding van de eeuw als je het mij vraagt. Afwassen met het koude water uit het meer is een beetje behelpen, maar het gaat. Daarna kan het vuur aan, bakje koffie erbij en genieten van het echte kampeerleven.

Dag 14.png
 
Dag 15, Zondag 20 september 2020. Gereden: 269. Totaal: 3325,5

Ik heb gelukkig nog net genoeg benzine in de brander om een bakkie te kunnen zetten. Geen zin om nu te gaan klooien met overhevelen van benzine, doe ik vanavond wel. Terwijl ik bezig ben met het oppakken van de spullen begint het opeens te regenen. Het is wel bewolkt, maar de lucht leek me niet echt dreigend. Het blijft ook bij een klein buitje, maar ik heb net de tent nat, jammer.

Om 10:30 ben ik weer op pad. Vandaag de laatste etappe tot de poolcirkel, nog een kilometer of 200 te gaan. Ik volg vandaag voornamelijk de E45 naar het Noorden, heel veel alternatieven zijn er trouwens ook niet. Na een kilometer of 100 kom ik aan in Arvidsjaur. Een bekende plek, want ook hier stond ik een aantal jaar terug onderweg naar de Noordkaap al eens op de camping. Het was toen eind mei en er lag nog sneeuw op de camping. Toen reed ik in 2 dagen vanaf Göteborg naar hier, nu ben ik al 12 dagen bezig. In de supermarkt haal ik vast wat boodschappen, ook hier is alles op zondag gelukkig gewoon open, wel zo makkelijk. Ik gooi de tank vol, doe gelijk een bakkie bij de pomp en scoor een hotdog om de lekkere trek te stillen.

Ik laat Arvidsjaur weer achter me en ga door naar Jokkmokk. Heel veel uitdaging zit er niet in deze route, dat weet ik ook nog wel van een aantal jaar terug. Onderweg maak ik nog een stopje voor de lunch, toevallig ook op exact dezelfde plek als toen. Ondanks dat de kilometers op de E45 best opschieten is het toch alweer 15:00 uur als ik aankom op de Poolcirkel. Op één Duitse camper na is het totaal uitgestorven. Het café is gesloten wegens corona, dus een bakkie zit er helaas niet in. Ook hier ben ik niet voor het eerst, maar op zo’n herkenningspunt moet je natuurlijk wel even een paar foto’s maken. Hoewel ik vandaag zeker niet mag klagen over het weer, het is bij het buitje van vanochtend gebleven, weet ik nog wel dat het de vorige keer dat ik hier stond rond de 25 graden was. Vandaag moet ik het met minimaal 20 graden minder doen.

IMG_20200920_153004.jpg

Zoek de verschillen :+
DSC04082.JPG


Vanaf de poolcirkel is het nog maar een paar kilometer tot Jokkmokk, het is maar een klein stadje, maar voor deze omgeving is het heel wat. Leuk weetje, de gemeente Jokkmokk heeft een totale oppervlakte die even groot is als de helft van Nederland, waarmee het de op één na grootste gemeente van Europa is. Wat oppervlakte betreft dan, want in totaal wonen er slechts 5000 mensen. 3000 daarvan wonen in Jokkmokk zelf, dus dat zegt wel iets over de bevolkingsdichtheid in de rest van de gemeente. Voor wie ook nog wil weten wat qua oppervlakte dan de grootste gemeente van Europa is, dat is de gemeente Kiruna, nog een paar honderd kilometer verder naar het noorden. Weten we dat ook weer :+

Ik ben van plan hier een aantal dagen te blijven, voor ik weer langzaam naar het zuiden zal af zakken. Voorbij Jokkmokk vind ik er persoonlijk niet zo veel meer aan, het is vooral heel kaal en leeg. De nationale parken rondom Kiruna zijn wel mooi om te wandelen, maar met de motor kom je daar niet ver. Noorwegen mag ik toch niet in, dus Jokkmokk leek me wel een mooi keerpunt. Jokkmokk was een van de belangrijkste steden voor de Sami, en heeft een mooi museum over de Samicultuur. Dat wil ik uiteraard bezoeken, maar helaas is het op maandag gesloten. Morgen moet ik dus een dagje wat anders doen, maar dat komt wel goed. Op internet vond ik een camping van Nederlandse eigenaren 3km buiten de stad, zag er goed uit, en misschien is er nog een beetje aanspraak.

Voor ik op de camping ben zie ik bij een tankstation 2 Zwitserse motoren staan, een Africa Twin en een Super Tenere, beiden het oude 750 type. Ik ben toch nog vroeg, dus ik stop even, haal een bakkie en maak even een praatje. Het zijn Zwitsers uit het Franssprekende deel, ze spreken maar gebrekkig Engels en ik gebrekkig Frans, dus heel soepel loopt het gesprek niet. Ze hebben 10 dagen de tijd en rijden van Zwitserland naar Kiruna en weer terug. Eigenlijk wilden ze naar de Noordkaap, maar ze komen Noorwegen ook niet in. Dik 3.200km in 5 dagen, hoi zeggen in Kiruna en dan weer terug, je moet er maar zin in hebben. Vandaag “moeten” ze nog ruim 200km naar Kiruna, en dan morgen weer beginnen met de terugweg. Ik ben zelf ook niet vies van een beetje kilometers maken, maar als ik zo’n stuk rij dan wil ik ook wel wat zien. Rijden om het rijden heb ik wel een beetje gehad.

Ik wens de mannen nog een goede reis, en rij de laatste paar kilometer naar de camping. Het is zowaar nog een soort van druk. Een aantal appartementen en stuga’s zijn bezet, en er staan nog een stuk of 6 Nederlandse campers. Ik zoek een mooi plekje uit en installeer me voor de komende dagen. Eerst even genieten van de zonsondergang over het meer bij de camping. Oja, ik moet nog even wat benzine uit de tank hevelen, anders kan ik niet eens koken. Ik heb een hevelpompje, maar hoe zeer je ook best doet om het netjes te doen, je handen stinken altijd naar de benzine na zo'n klusje. Na 10x wassen trouwens nog steeds. Omdat ik door de harde wind de laatste dagen veel in de tent kook had ik eigenlijk liever kook of wasbenzine gehad, dat stinkt een stuk minder, maar ik heb het helaas nergens kunnen vinden. Het blik bonensoep wat ik dacht te hebben gekocht blijkt een soort bonenschotel of iets te zijn, een soort bruine drab. Het vult wel, maar de functionaliteit gaat boven de smaak.

IMG_20200920_183239.jpg


Een voor een komen de camperaars een praatje maken, duidelijk verbaast dat er ook nog malloten zijn die met een tentje op pad gaan. “Ge bent ver van huis”, hoor ik met een duidelijk Brabants accent. Nou, toch zeker 100 kilometer minder ver dan jullie als ik het zo hoor ;) Door Frank, ook alleen onderweg maar dan met de camper, word ik uitgenodigd voor de koffie. Dat sla ik uiteraard niet af. Afstand houden in een camper is een beetje lastig, maar de besmettingsgraad in Zweden is momenteel erg laag en we zitten beiden al meer dan 2 weken hier, dus we nemen de gok. De rest van de avond zitten we in de camper te kletsen over van alles en nog wat, gezellige avond.

Het is kraakhelder, weinig lichtvervuiling, dus als ik ergens kans heb op het Noorderlicht is het hier. Zo zit ik voor ik naar bed ga nog een tijdje naar de lucht te staren, maar de voorspelling is laag en er helaas niks te zien. Voor de komende dagen geeft de app wel wat activiteit aan, dus we weet heb ik nog geluk.

Dag 15.png
 
Leuk om mee te lezen................ :t


Edit: Nu zelfs 2 topics over Zweden!

Helaas is het verhaal van deze sept-trip wel met veel regen op het menu. Dat is niet zo mijn ding.
Begrijp nu dat in nazomer vaak regen en al om 6 uur donker boven in Zweden.
Mss beter midden zomer om te gaan. Ietsje meer muggen?
Betere temps en de dagen zijn ook langer, zodat je 's avonds nog rustig je kampeerding kan doen.

Voor mij is een enkel dagje regen, soit, Maar iedere dag opnieuw, daar word ik dan weer minder blij van.
Hoe houd je/ krijg je je spullen steeds weer droog?
 
Laatst bewerkt:
Normaal gesproken zou ik in juni zijn gegaan, dat heb ik de voorgaande keren in Zweden ook gedaan. Het weer is dan beter en de dagen langer. Nu was dit vanwege corona plan B, iets anders was in september eigenlijk niet mogelijk. Had ik het vooraf zo gepland dan zou ik niet in september gegaan zijn.

De lengte van de dagen is half september ongeveer gelijk met hier. Zon ging zo tussen half 7 en 7 uur onder, dan is het om 8 uur donker. Dat is rond die periode in de rest van Europa ook zo. Is op zich niet eens heel vroeg, maar als je zoals ik altijd tot 6 a 7 uur doorrijdt, dan hou je weinig daglicht over. Eerder stoppen kan natuurlijk, maar ik rij liever dan dat ik voor mijn tentje zit. Pas eind oktober merk je dat de dagen echt aanzienlijk korter gaan worden dan in NL

Met de regen was het ook nog best te doen hoor, het klimaat in zuid- en midden Zweden verschilt niet zo heel veel met NL, dus dan regent het in het najaar regelmatig. Hele dagen onafgebroken regen komt net als hier ook niet zo vaak voor, en als het een paar uurtjes is heb ik daar weinig last van. De meeste campings hebben een verwarmde keuken en zitruimte, en campings die ook in de winter open zijn ook vaak droogruimtes. Als je spullen nat hebt kan je ze daar drogen.

Als je mooi weer garantie wilt moet je er niet heen gaan, maar dan ben je bijna altijd gebonden aan Zuid-Europa, en er is nog zoveel meer.
 
Laatst bewerkt:
Normaal gesproken zou ik in juni zijn gegaan, dat heb ik de voorgaande keren in Zweden ook gedaan. Het weer is dan beter en de dagen langer. Nu was dit vanwege corona plan B, iets anders was in september eigenlijk niet mogelijk. Had ik het vooraf zo gepland dan zou ik niet in september gegaan zijn.

De lengte van de dagen is half september ongeveer gelijk met hier. Zon ging zo tussen half 7 en 7 uur onder, dan is het om 8 uur donker. Dat is rond die periode in de rest van Europa ook zo. Is op zich niet eens heel vroeg, maar als je zoals ik altijd tot 6 a 7 uur doorrijdt, dan hou je weinig daglicht over. Eerder stoppen kan natuurlijk, maar ik rij liever dan dat ik voor mijn tentje zit. Pas eind oktober merk je dat de dagen echt aanzienlijk korter gaan worden dan in NL

Met de regen was het ook nog best te doen hoor, het klimaat in zuid- en midden Zweden verschilt niet zo heel veel met NL, dus dan regent het in het najaar regelmatig. Hele dagen onafgebroken regen komt net als hier ook niet zo vaak voor, en als het een paar uurtjes is heb ik daar weinig last van. De meeste campings hebben een verwarmde keuken en zitruimte, en campings die ook in de winter open zijn ook vaak droogruimtes. Als je spullen nat hebt kan je ze daar drogen.

Als je mooi weer garantie wilt moet je er niet heen gaan, maar dan ben je bijna altijd gebonden aan Zuid-Europa, en er is nog zoveel meer.
Als je je klok een uur vooruit zet, kun je een uur langer doorrijden. Bovendien kun je dan een uur later opstaan.
 
Wat ik me dan afvraag hè... als je gaat wildcamperen, en je moet kakken... gewoon in de bosjes? en waar laat je het papier?
 
Terug
Bovenaan Onderaan