Nooit op bivak geweest in Militaire dienst? Gewoon even een gat in de grond maken een bruine trui breien papier erop en weer dichtgooien
Reisverslag 2020: Plan B, Zweden
- Onderwerp starter Frazer
- Startdatum
David_ZZR
MF veteraan
Nope ik kom uit '78 en hoefde dus niet meer.
Het klinkt allemaal heel mooi en avontuurlijk, maar ik wil toch wel graag kunnen douchen en een schone pot hebben. Ik vind die hurktoiletten in Frankrijk al niks (ga dan gewoon bij de gehandicapten)
MeanYellowBoy
MF veteraan
Ik haat kamperen ook, dus hotels zijn mijn ding
Tmanneke
MF veteraan
- 10 mrt 2020
- 2.657
- 3.657
@Frazer : weer mooi geschreven 
. Je had nog mazzel bij de Poolcirkel, ik ben er helemaal uitgeregend. Oude garagisten truuk voor de benzine handen: handen nat maken, insmeren met koffieprut en zeep en afspoelen, werkt altijd.
@David_ZZR douchen en een schone vinden pot bij wildkamperen wordt lastig. In Scandinavië word je geacht een putje te maken en daar inderdaad een bruine trui te breien (wat een geweldige uitdrukking! @TheStef
) en weer toedekken. Dat allemaal volgens het principe (dat ik van @Frazer) leerde: Leave nothing but footprints, take nothing but pictures. Maar er zijn geweldige meren. Een sprong daarin doet zoveel meer met je dan een douche. De kou neem je er even bij, het is het gevoel daarna, zeker als er een houtvuurtje brandt.
. Je had nog mazzel bij de Poolcirkel, ik ben er helemaal uitgeregend. Oude garagisten truuk voor de benzine handen: handen nat maken, insmeren met koffieprut en zeep en afspoelen, werkt altijd.@David_ZZR douchen en een schone vinden pot bij wildkamperen wordt lastig. In Scandinavië word je geacht een putje te maken en daar inderdaad een bruine trui te breien (wat een geweldige uitdrukking! @TheStef
) en weer toedekken. Dat allemaal volgens het principe (dat ik van @Frazer) leerde: Leave nothing but footprints, take nothing but pictures. Maar er zijn geweldige meren. Een sprong daarin doet zoveel meer met je dan een douche. De kou neem je er even bij, het is het gevoel daarna, zeker als er een houtvuurtje brandt.
mean-machine
uut Ee
Ik wil spoedig nog eens naar de Noordkaap dus ik volg de 2 draadjes die er nu zijn over Zweden met aandacht.
Mijn bedoeling is dan wel om vooral asfalt te gaan rijden. FZ is niet de goede motor voor in de prut!
Rond 21 sept staat de zon recht boven de evenaar. Op dat moment overgang naar ander halfrond.
Dus hoe dat dat werkt is mij wel duidelijk. Daarom op die datum iedere plek op aarde gelijke daglicht-periode.
De zon staat overal anders. Op zuidelijk halfrond kan ik er nooit aan wennen dat de zon daar in het noorden staat.
Als ik het verslag zo lees, dan lijken de omstandigheden in S wel zoals wij dat nu op dit moment hier in NL hebben. Op z'n tijd een flinke bui en mogelijk in de nacht enkele graden vorst. Jawel, de dagen in sept zijn in S natuurlijk langer dan op dit moment bij ons.
Verwarmde keuken en droogruimte is prima oplossing.
Bij lage temp wil er nauwelijks iets droog worden. Dat merk ik nu wel als onder de overkapping de was moet drogen.
Paar jaar geleden was ik in sept door heel Italië.
Het weer was toen (bijna) ideaal. Iedere dag rond 25'C en droog. Hoewel op Sicilië (op 25/9) toch nog 40'C werd gehaald.
Maar net als bij jou was toen vroeg donker wel effe iets om in de gaten te houden ......................
mean-machine
uut Ee
Kijk dat zijn dingen waar je mogelijk iets aan hebt.
Weer schone handen met koffie-prut. Ook in S niet 'blauw' tanken.
Waar ik mijn kunstwerk ga maken, dat is voor mij dan weer geen enkel probleem.
Alleen een klein beetje privacy is voldoende. Dat zal in Noord Zweden wel geen enkel probleem zijn!
Heel hoog (hiking) in de bergen, heb ik dan weer wel moeite als de natuur roept.
Er is nul-begroeing en je bent van km's afstand te zien. Dan zoeken naar een rotsspleet waar je effe jezelf kan zijn.
Weer schone handen met koffie-prut. Ook in S niet 'blauw' tanken.
Waar ik mijn kunstwerk ga maken, dat is voor mij dan weer geen enkel probleem.
Alleen een klein beetje privacy is voldoende. Dat zal in Noord Zweden wel geen enkel probleem zijn!
Heel hoog (hiking) in de bergen, heb ik dan weer wel moeite als de natuur roept.
Er is nul-begroeing en je bent van km's afstand te zien. Dan zoeken naar een rotsspleet waar je effe jezelf kan zijn.
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #82
Ja dat, bosjes genoeg daar
Je hebt in Zweden veel parkeerplaatsen bij meertjes, visplekken, picknickplaatsen, daar heb je altijd van die compost-toiletten. Nou lopen die in kwaliteit ook wel redelijk uiteen, sommige zijn te smerig om naar te kijken maar anderen zijn best oké. En anders de bosjes in. Ik probeer het altijd zo netjes mogelijk te houden, gat graven, of als dat niet gaat een steen of berg bladeren erop. Papier steek ik vaak in de fik, mits het bos niet te droog is uiteraard, anders begraaf ik het. Het is een kwestie van wennen. Ik ben ook veel met de rugzak weg geweest, dan loop je helemaal dagen zonder beschaving tegen te komen, dus dan moet je wel. Een goeie douche kan ik ook wel waarderen, maar soms is het niet anders. Meertje of riviertje doet het ook prima. Ik probeer het wel een beetje af te wisselen, ene dag wild, andere dag camping, na een paar dagen is die douche extra lekker.
Dat is een goeie, die kende ik nog niet!@Frazer : weer mooi geschreven
Ik ben van 1968, tegenwoordig ga ik ook echt niet wildkamperen of in een tent in het algemeen, na 14 maanden voor vadertje staat dit te hebben gedaan was ik daar al goed klaar mee, tegenwoordig wil ik s'avonds gewoon een zacht bed, een warme douche en zacht toiletpapier bij een schone zetel. Ik vind het wel prachtig om te zien (en te lezen) hoe @Frazer e.e.a. beleeft. Maar als ik zo een tocht zou doen, wat ik (mede door dit verhaal) op de bucketlijst heb geplaatst. Gaat dat wel van Hotel naar hotel, dan maar iets duurder
Tmanneke
MF veteraan
- 10 mrt 2020
- 2.657
- 3.657
Nadeel van hotel naar hotel is dat deze meer niet dan wel in natuurlijke omgevingen staan. In Scandinavië zou ik dan meer voor de Hyttevariant kiezen.
Ook goed, als ik maar droog kan liggen op een bed met een toilet in de buurt. Maar je hebt gelijk, ik denk dat @Frazer veel meer schoonheid tegen zal komen door de keuze om wild te kamperen, op YT heeft Haye op Reis, een videoblog gemaakt van een enorme motortocht naar centraal azie, die reist op dezelfde wijze prachtig mooi om te zien, maar het is niets voor mij https://www.youtube.com/channel/UCL0bfe0NHnDMeWwA81atlrg
mean-machine
uut Ee
Da's dan weer het voordeel als je verplicht bij de Marine hebt gelopen. (militair was onzin/ machinekamer was top)
Aan boord sliepen wij zo ongeveer in de olie-dampen. Wij werden altijd aangeduid als 'Vette stoker'.
Mijn werkkleding stond naast m'n tampat (bedje) bijna vanzelf rechtop. Dat heet Petrol-head....??
Nooit op de hei geslapen omdat 't moest. Daarom vind ik 't nu, ondanks pensioen-leeftijd nog steeds leuk.
Thunderbolt
MF'er
- 20 feb 2011
- 181
- 158
@Frazer,wat kun jij fantastisch reisverhalen schrijven,een genot in deze bizarre tijden.Mijn vrouw en ik willen komende zomer graag met de camper naar Zweden(S)en hebben veel aan je informatie,nu maar hopen dat covid -19 het gaat verliezen.Oja,ik ben van 1948 en ben elk jaar wel een paar weekjes met een tentje onderweg.
mean-machine
uut Ee
Effe tellen, dus al (bijna) 73. Kijk, dat is de goede spirit!
Niet zoals soms ander gezeik, zoals: Ik ben al 50, dus daarom trek ik 't niet meer in een tentje.
Dat noem ik Bull-shit, dan ben je jonger maar wel de echte Ouwe Lul!!
HondaB
MF'er
- 5 sep 2018
- 238
- 361
Als ik wat kwijt moet en er is niks van een toilet dan heb ik in mijn rugzak (lopend) of in mijn koffer (motor) een pedaalemmerzak met daarin een wc rol (blijft die altijd droog) zak uitspreiden ..wel eerst wc rol eruit halen 
en dan je behoefte doen papier erbij zak dicht knopen en in de eerste de beste vuilnisbak droppen. Papier is slecht voor het milieu ook als je het begraaft.
en dan je behoefte doen papier erbij zak dicht knopen en in de eerste de beste vuilnisbak droppen. Papier is slecht voor het milieu ook als je het begraaft.
Ergens heb je gelijk. Ik ben van 1951 en het is eigenlijk wel een sport om nog met tent en mat en slaapzak eropuit te gaan. Maar wel op een camping, en als er een hytte beschikbaar is , dan doe ik dat. Toch wel een beetje dom, ik kan het ook wel betalen om in een hotel te gaan maar ben daar meestal te zuinig voor. Eervorig jaar in Noorwegen , 100 N van Oslo was ik het een beetje zat ( ik kwam uit Trondheim) en het liep tegen 6 uur, en zocht een hotel. Okay, 80 euro, dat moet dan maar. Maar met wat eten, een hamburger ( Was niet het duurste op de kaart ) en een biertje, en gvd ik-heb-de-hele-dag-gereden nog een biertje was ik toch 130 euro kwijt. Dat is toch wat over de top, zeker voor wat het was : een soort Van der Valk, vrijwel uitgestorven en gewoon ongezellig. Dus dat staat niet meer voorop in de planning
Geweldig, collega ouwe lul !! Ik ben van 1951, en ook nog heel reislustig en het tentje is geenstraf. Als je maar gezond blijft en goede zin houdt !Effe tellen, dus al (bijna) 73. Kijk, dat is de goede spirit!
Niet zoals soms ander gezeik, zoals: Ik ben al 50, dus daarom trek ik 't niet meer in een tentje.
Dat noem ik Bull-shit, dan ben je jonger maar wel de echte Ouwe Lul!!
Thunderbolt
MF'er
- 20 feb 2011
- 181
- 158
@Tmanneke, jou zwedenreis komt ook nog aandebeurt,ziet er ook leuk uit om te lezen,ben nog niet zover!
@mean-machine,heb einde sixties bij het wereldberuchte"42e-painf.bat"in Seedorf gediend,daar leerde je kamperen en afzien.
@rojerasen, echte tukkers , "doot aait vedan....." tot mijn 22e in almelo gewoont , mooie en fijne streek om te wonen.
@mean-machine,heb einde sixties bij het wereldberuchte"42e-painf.bat"in Seedorf gediend,daar leerde je kamperen en afzien.
@rojerasen, echte tukkers , "doot aait vedan....." tot mijn 22e in almelo gewoont , mooie en fijne streek om te wonen.
Bijlagen
@ mean-machine ! Ooit in mijn domme jeugdjaren 1 jaar bij de verkenners, wel leuk kamperen en zo, maar veel te eigenwijs voor de hopman. Nu heet dat geloof ik scouting. Maar ik bleek liever mijn eigen scout, dus snel exit.
@Thunderbolt t, Almelo is niet verkeerd, lekker dicht bij Duitsland en alles wat je nodig hebt is vlakbij. ( Ben een import westerling, dus de eerste tien jaar wat wennen. Ja,ja, betekent hier NEE, zoals je weet . )
Tmanneke
MF veteraan
- 10 mrt 2020
- 2.657
- 3.657
- Onderwerp starter
- #99
Bedankt voor het compliment!
- Onderwerp starter
- #100
Dag 16, Maandag 21 september 2020. Gereden: 130. Totaal: 3455
Ik heb vandaag nog niet veel plannen. Het museum wat ik hier in Jokkmokk wil bezoeken is pas morgen weer open, dus ik blijf vandaag sowieso nog een dag hier. Gisteravond heb ik al gereserveerd voor de wasmachine, om 9 uur ben ik aan de buurt. Ik ontbijt op mijn gemakje, en als ik aan de buurt ben gooi ik mijn was er in. Dan natuurlijk nog een uurtje wachten tot het klaar is, dus ik zet nog maar een tweede bakkie. Iets na 10 uur is de machine klaar en kan ik alles uithangen, het waait stevig buiten, dus het is waarschijnlijk zo droog.
Ik ga eerst maar eens rondkijken in Jokkmokk, en gelijk even boodschappen doen. De camping ligt 3km van het stadje, het is wel te lopen, maar omdat ik voor de komende dagen ook wat boodschappen wil halen pak ik toch de motor. Omdat ik hier morgen ook nog blijf kan ik gelijk voor een aantal dagen boodschappen doen.
De motor laat ik even bij de supermarkt staan en ik loop een stukje door de winkelstraat. Hoewel Jokkmokk een van de grotere plaatsen in de omgeving is stelt het allemaal weinig voor, maar wat wil je in een "stad" met 3.000 inwoners. Wat altijd wel een opvallend gezicht is zijn de auto's waarin de jeugd zich verplaatst, dat zie je in vrijwel elke stad in Noord-Zweden. Het zijn gepimpte auto's, maar dan op landbouw/25km kenteken, meestal Volvo natuurlijk, bijna altijd verbouwd tot pick-up (zal wel een regel zijn), verlaagd, dikke wielen, blerpijp er onder en het liefst een dikke geluidsinstalatie er in. De jeugd rijdt er, uiteraard met de nodige herrie maar met een slakkengang, de hele dag een beetje mee door de stad om de show te stelen. Sommige komen wel 10x voorbij. Je moet wat als er verder niks te beleven is. Ik loop wat winkeltjes door en scoor zowaar nog een fles Coleman fuel voor in de brander. In een bakkerijtje doe ik een bakkie en een broodje, en dan heb ik het hier wel weer gezien. Ik ga vanmiddag nog even een stukje rijden, maar ik dump eerst de boodschappen even in de tent. De was is inmiddels ook droog, dus dat kan mooi weer naar binnen.
Van de eigenaresse van de camping krijg ik een tip voor het bezoeken van een Lancaster vliegtuigwrak uit de Tweede Wereldoorlog, ongeveer een uurtje rijden verderop. Dat is mooi, alles wat met de tweede wereldoorlog te maken heeft vind ik boeiend, en ik zoek toch nog een doel voor vanmiddag. Onderweg kom ik eerst nog langs een waterval en de waterkrachtcentrale van Porjus. Het is de grootste, en een van de oudste waterkrachtcentrales in Zweden. Ik loop een stukje naar de waterval, maar die doet het blijkbaar alleen als de waterkrachtcentrale voldoende water doorlaat. Dat is nu niet het geval, dus het water moet je er zelf even bijdenken.
Vanaf Porjus rij ik nog een kilometer of 10 richting het Westen. Ik weet niet precies waar ik moet zijn, maar er staat gelukkig gewoon een bordje richting het wrak van de Lancaster. Ik moet de motor laten staan en de laatste 2 kilometer over een smal paadje lopen. Het pad loopt door een moeras, en gaat voornamelijk over smalle vlonders. Best een leuk stukje wandelen. Het wrak ligt in een open veld, en ligt er na 76 jaar nog verrassend goed bij.
Deze Lancaster, de Easy Elsie, maakte deel uit van het 617e Squadron van de RAF, ook wel bekend als de Dambusters. Deze hadden als voornaamste doel het bombarderen van stuwdammen in Duitsland. In oktober en november 1944 werden ze ingezet om het grootste Duitse slagschip de Tirpitz voor de kust van Tromsø tot zinken te brengen. Samen met het zusterschip de Bismarck was de Tirpitz de trots van de Duitse Kriegsmarine en de schrik van de Geallieerden. Die waren er dus alles aan gelegen om de schepen tot zinken te brengen. Bij de Bismarck was dat in 1941 al gelukt. De Tirpitz was tijdens een eerdere aanval al zwaar beschadigd geraakt, en lag voor de kust van Tromsø voor herstel. De Lancaster Easy Elsie werd op 29 oktober 1944 op de terugweg vanuit Tromsø geraakt door Duits luchtafweergeschut, en maakte op deze plek een noodlanding. De hele bemanning overleefde de crash. De Tirpitz zonk uiteindelijk op 12 november 1944.
Om half 6 ben ik weer terug bij de motor, toch leuk om even te hebben gekeken. Het is nog een dik uur rijden naar de camping, en langzaam begint de zon te zakken. Het is helder en het koelt gelijk flink af. Nog een foto bij de ondergaande zon, en dan het laatste stukje terug naar de camping.
De avond is kraakhelder, en aan de horizon is vaag een groene gloed te zien. De halve camping loopt uit richting een open plek even buiten de camping. Het is zo donker dat je amper kan zien waar je loopt, dus de omstandigheden zijn ideaal. Helaas blijft het bij wat vage schijnsels en af en toe een klein groen golfje, niet zo spectaculair helaas. Een uurtje later, als de voorspelling in de app weer goed zou moeten zijn probeer ik het nog eens, maar met helaas hetzelfde resultaat. Hopelijk morgen een nieuwe kans.
Dag 17, Dinsdag 22 september 2020. Gereden: 0. Totaal: 3455
Vandaag wil ik het Samimuseum in Jokkmokk bezoeken. Buiten het vakantieseizoen zijn de openingstijden vrij beperkt, het is vandaag maar van 12:00 tot 16:00 uur open, dus ik hoef me niet te haasten. De motor laat ik een dagje staan vandaag, het museum is 4 kilometer verderop, dus dat is goed te lopen. Heb gelijk weer een beetje beweging gehad. Ik had nog even het idee om de tent op te pakken en vanmiddag nog een paar uurtjes te rijden, maar ik blijf toch nog een nachtje extra op deze camping. Ik sta hier prima, en die twee uurtjes die ik anders vanmiddag nog rij zijn ook de moeite niet.
Ik ben alweer ruim twee weken onderweg, dus in mijn hoofd maak ik alvast een globaal plan voor de terugweg. Heel ver kom ik nog niet, maar dat krijgt later wel vorm. Online reserveer ik eerst alvast de terugreis met de ferry. Ik had voor de heenweg alleen een enkeltje geboekt, zodat ik de vrijheid had om terug te kunnen wanneer ik dat zou willen. Ik boek de boot voor volgende week zaterdag, dan heb ik nog 10 dagen om terug in Göteborg te komen, en ben ik op zondag weer thuis. Lijkt me prima.
Tegen een uur of 11 loop ik richting de stad, de route is niet moeilijk, ik hoef alleen maar rechtdoor. Bij dezelfde bakker als waar ik gister zat pak ik nog even een broodje en een bakkie, en ga dan door naar het museum. Het museum Ájtte (Samisch voor schuur/opslag) heeft een zeer uitgebreide collectie over de geschiedenis, gebruiken en het land van de Sami. De Sami zijn de oorspronkelijke bewoners van Noord-Europa, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Aboriginals en de Indianen. Je komt het museum binnen in de oude tijd van de rendierhoeders, en klimt langzaam in de geschiedenis tot de hedendaagse tijd. Daarnaast zijn er diverse tentoonstellingen over gereedschappen, kleding, handwerk van rendiergewei, maar natuurlijk ook over de natuur in Lapland. Al met al zeer de moeite waard en zeker een aanrader als je eens in de buurt bent.
Om 16:00 uur sluit het museum, en word ik door het personeel ook vriendelijk verzocht te vertrekken. Ik ben volgens mij nog de enige bezoeker. Nou ben ik misschien wat overmatig geïnteresseerd, maar een paar uurtjes loop je hier zo rond en dan zijn de openingstijden niet echt ruim. Ik ben gelukkig precies rond, dus ik heb niks gemist. Het was zeker de moeite waard.
In een uurtje loop ik weer terug naar de camping, en loop nog een stukje door het bos. Bij een picknickplaats langs een meertje zit ik nog een uurtje te genieten van de ondergaande zon. Natuurlijk een vuurtje erbij, heerlijk. Wat is Zweden toch mooi! De avond is helaas niet helder genoeg voor een nieuwe Noorderlichtpoging. Ik zie een hele vage groene gloed aan de horizon, maar daar is alles mee gezegd. Helaas.
Ik heb vandaag nog niet veel plannen. Het museum wat ik hier in Jokkmokk wil bezoeken is pas morgen weer open, dus ik blijf vandaag sowieso nog een dag hier. Gisteravond heb ik al gereserveerd voor de wasmachine, om 9 uur ben ik aan de buurt. Ik ontbijt op mijn gemakje, en als ik aan de buurt ben gooi ik mijn was er in. Dan natuurlijk nog een uurtje wachten tot het klaar is, dus ik zet nog maar een tweede bakkie. Iets na 10 uur is de machine klaar en kan ik alles uithangen, het waait stevig buiten, dus het is waarschijnlijk zo droog.
Ik ga eerst maar eens rondkijken in Jokkmokk, en gelijk even boodschappen doen. De camping ligt 3km van het stadje, het is wel te lopen, maar omdat ik voor de komende dagen ook wat boodschappen wil halen pak ik toch de motor. Omdat ik hier morgen ook nog blijf kan ik gelijk voor een aantal dagen boodschappen doen.
De motor laat ik even bij de supermarkt staan en ik loop een stukje door de winkelstraat. Hoewel Jokkmokk een van de grotere plaatsen in de omgeving is stelt het allemaal weinig voor, maar wat wil je in een "stad" met 3.000 inwoners. Wat altijd wel een opvallend gezicht is zijn de auto's waarin de jeugd zich verplaatst, dat zie je in vrijwel elke stad in Noord-Zweden. Het zijn gepimpte auto's, maar dan op landbouw/25km kenteken, meestal Volvo natuurlijk, bijna altijd verbouwd tot pick-up (zal wel een regel zijn), verlaagd, dikke wielen, blerpijp er onder en het liefst een dikke geluidsinstalatie er in. De jeugd rijdt er, uiteraard met de nodige herrie maar met een slakkengang, de hele dag een beetje mee door de stad om de show te stelen. Sommige komen wel 10x voorbij. Je moet wat als er verder niks te beleven is. Ik loop wat winkeltjes door en scoor zowaar nog een fles Coleman fuel voor in de brander. In een bakkerijtje doe ik een bakkie en een broodje, en dan heb ik het hier wel weer gezien. Ik ga vanmiddag nog even een stukje rijden, maar ik dump eerst de boodschappen even in de tent. De was is inmiddels ook droog, dus dat kan mooi weer naar binnen.
Van de eigenaresse van de camping krijg ik een tip voor het bezoeken van een Lancaster vliegtuigwrak uit de Tweede Wereldoorlog, ongeveer een uurtje rijden verderop. Dat is mooi, alles wat met de tweede wereldoorlog te maken heeft vind ik boeiend, en ik zoek toch nog een doel voor vanmiddag. Onderweg kom ik eerst nog langs een waterval en de waterkrachtcentrale van Porjus. Het is de grootste, en een van de oudste waterkrachtcentrales in Zweden. Ik loop een stukje naar de waterval, maar die doet het blijkbaar alleen als de waterkrachtcentrale voldoende water doorlaat. Dat is nu niet het geval, dus het water moet je er zelf even bijdenken.
Vanaf Porjus rij ik nog een kilometer of 10 richting het Westen. Ik weet niet precies waar ik moet zijn, maar er staat gelukkig gewoon een bordje richting het wrak van de Lancaster. Ik moet de motor laten staan en de laatste 2 kilometer over een smal paadje lopen. Het pad loopt door een moeras, en gaat voornamelijk over smalle vlonders. Best een leuk stukje wandelen. Het wrak ligt in een open veld, en ligt er na 76 jaar nog verrassend goed bij.
Deze Lancaster, de Easy Elsie, maakte deel uit van het 617e Squadron van de RAF, ook wel bekend als de Dambusters. Deze hadden als voornaamste doel het bombarderen van stuwdammen in Duitsland. In oktober en november 1944 werden ze ingezet om het grootste Duitse slagschip de Tirpitz voor de kust van Tromsø tot zinken te brengen. Samen met het zusterschip de Bismarck was de Tirpitz de trots van de Duitse Kriegsmarine en de schrik van de Geallieerden. Die waren er dus alles aan gelegen om de schepen tot zinken te brengen. Bij de Bismarck was dat in 1941 al gelukt. De Tirpitz was tijdens een eerdere aanval al zwaar beschadigd geraakt, en lag voor de kust van Tromsø voor herstel. De Lancaster Easy Elsie werd op 29 oktober 1944 op de terugweg vanuit Tromsø geraakt door Duits luchtafweergeschut, en maakte op deze plek een noodlanding. De hele bemanning overleefde de crash. De Tirpitz zonk uiteindelijk op 12 november 1944.
Om half 6 ben ik weer terug bij de motor, toch leuk om even te hebben gekeken. Het is nog een dik uur rijden naar de camping, en langzaam begint de zon te zakken. Het is helder en het koelt gelijk flink af. Nog een foto bij de ondergaande zon, en dan het laatste stukje terug naar de camping.
De avond is kraakhelder, en aan de horizon is vaag een groene gloed te zien. De halve camping loopt uit richting een open plek even buiten de camping. Het is zo donker dat je amper kan zien waar je loopt, dus de omstandigheden zijn ideaal. Helaas blijft het bij wat vage schijnsels en af en toe een klein groen golfje, niet zo spectaculair helaas. Een uurtje later, als de voorspelling in de app weer goed zou moeten zijn probeer ik het nog eens, maar met helaas hetzelfde resultaat. Hopelijk morgen een nieuwe kans.
Dag 17, Dinsdag 22 september 2020. Gereden: 0. Totaal: 3455
Vandaag wil ik het Samimuseum in Jokkmokk bezoeken. Buiten het vakantieseizoen zijn de openingstijden vrij beperkt, het is vandaag maar van 12:00 tot 16:00 uur open, dus ik hoef me niet te haasten. De motor laat ik een dagje staan vandaag, het museum is 4 kilometer verderop, dus dat is goed te lopen. Heb gelijk weer een beetje beweging gehad. Ik had nog even het idee om de tent op te pakken en vanmiddag nog een paar uurtjes te rijden, maar ik blijf toch nog een nachtje extra op deze camping. Ik sta hier prima, en die twee uurtjes die ik anders vanmiddag nog rij zijn ook de moeite niet.
Ik ben alweer ruim twee weken onderweg, dus in mijn hoofd maak ik alvast een globaal plan voor de terugweg. Heel ver kom ik nog niet, maar dat krijgt later wel vorm. Online reserveer ik eerst alvast de terugreis met de ferry. Ik had voor de heenweg alleen een enkeltje geboekt, zodat ik de vrijheid had om terug te kunnen wanneer ik dat zou willen. Ik boek de boot voor volgende week zaterdag, dan heb ik nog 10 dagen om terug in Göteborg te komen, en ben ik op zondag weer thuis. Lijkt me prima.
Tegen een uur of 11 loop ik richting de stad, de route is niet moeilijk, ik hoef alleen maar rechtdoor. Bij dezelfde bakker als waar ik gister zat pak ik nog even een broodje en een bakkie, en ga dan door naar het museum. Het museum Ájtte (Samisch voor schuur/opslag) heeft een zeer uitgebreide collectie over de geschiedenis, gebruiken en het land van de Sami. De Sami zijn de oorspronkelijke bewoners van Noord-Europa, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Aboriginals en de Indianen. Je komt het museum binnen in de oude tijd van de rendierhoeders, en klimt langzaam in de geschiedenis tot de hedendaagse tijd. Daarnaast zijn er diverse tentoonstellingen over gereedschappen, kleding, handwerk van rendiergewei, maar natuurlijk ook over de natuur in Lapland. Al met al zeer de moeite waard en zeker een aanrader als je eens in de buurt bent.
Om 16:00 uur sluit het museum, en word ik door het personeel ook vriendelijk verzocht te vertrekken. Ik ben volgens mij nog de enige bezoeker. Nou ben ik misschien wat overmatig geïnteresseerd, maar een paar uurtjes loop je hier zo rond en dan zijn de openingstijden niet echt ruim. Ik ben gelukkig precies rond, dus ik heb niks gemist. Het was zeker de moeite waard.
In een uurtje loop ik weer terug naar de camping, en loop nog een stukje door het bos. Bij een picknickplaats langs een meertje zit ik nog een uurtje te genieten van de ondergaande zon. Natuurlijk een vuurtje erbij, heerlijk. Wat is Zweden toch mooi! De avond is helaas niet helder genoeg voor een nieuwe Noorderlichtpoging. Ik zie een hele vage groene gloed aan de horizon, maar daar is alles mee gezegd. Helaas.
