Reisverslag 2022: 7 weken zwerven door Europa

Frazer

Happy Misfit
Donateur
4 apr 2007
10.650
16.217
Koog aan de Zaan
Reisverslag 2022: 7 weken zwerven door Europa:

Omdat mijn plannen voor een lange reis buiten Europa al twee jaar niet door kunnen gaan, blijft het ook in 2022 bij een rondje binnen Europa. Achteraf gezien was het in 2022 op zich wel weer mogelijk geweest, maar aan het begin van het jaar was het allemaal nog niet zo zeker. 4 tot 6 maanden weg vergt de nodige voorbereiding, dus begin 2022 heb ik de knoop doorgehakt om het toch nog een jaar op te schuiven. Met het oogpunt op die andere reis heb ik wel al een hoop vakantiedagen opgespaard, maar die mag ik maximaal 2 jaar bewaren. Een deel zou na dit kalenderjaar verlopen, en dat laten we natuurlijk niet gebeuren. Samen met nog wat opgespaarde overuren en adv dagen kom ik totaal tot 7 weken, heel vervelend!

Ook binnen Europa heb ik nog inspiratie genoeg. De Transfăgărăşan in Roemenië staat sowieso nog hoog op mijn lijstje, ik wil nog een keer terug naar Montenegro en Albanië, ik moet Kosovo nog afvinken, maar dichter bij huis wil ik ook weer eens keer naar Zwitserland, bergwandelingen maken, en ik wil het 2e weekend van juli eindigen op het Stella Alpina treffen. De meest logische route zou zijn om eerst richting de Balkan te gaan, en dan op de terugweg naar de Alpen, maar omdat de Transfăgărăşan meestal pas tegen het einde van juni open gaat heeft dat nu nog niet zoveel zin. Helemaal chronologisch zal het rondje dus niet worden, maar ik ga me wel vermaken!

(Alvast een mededeling van huishoudelijke aard, de triplog van de Garmin ben ik helaas kwijt, anders had ik er per dag een kaartje bij gezet).


Maandag 30 mei, dag 1. Gereden: 422,5

Ik heb 7 weken de tijd, dus ik begin vandaag met een korte etappe. Voor vandaag staat Luxemburg op de planning. Ik heb afgesproken om vanavond met een collega die samen met een vriendin toevallig ook in Luxemburg is wat te gaan eten in Diekirch. We hebben voor 19:00 uur gereserveerd, dus alle tijd vandaag.

Het grootste deel van de bagage heb ik gisteren al gepakt, vandaag alleen nog wat kleine dingen. Dan kan alles aan de motor, en tot slot nog een rondje door het huis om alles netjes achter te laten. 7 weken is niet niks, dus ik voel toch wel een beetje gezonde spanning. Om 10:30 uur trek ik de deur achter me dicht, alles op slot, tot over 7 weken!

De eerste stop is al na een paar kilometer, nog even snel een bakkie bij moeders voor ik echt op pad ga. Ze past vandaag op de kleine van m’n zusje, dus zo zie ik mijn neefje ook nog even voor ik weg ga. Na een uurtje zeg ik ze gedag, en om 11:45 uur ben ik dan echt op pad.

Het is maar 12 graden en het spat een beetje, nog niet echt weer om in de vakantiestemming te komen. Ik had de hoop om in een keer door te rijden tot Maastricht, maar voorbij Eindhoven begin in toch wel serieus trek te krijgen. Niet zo gek ook, want het is al bijna half 2. Op parkeerplaats ’t Haasje tussen Eindhoven en Weert haal ik een bakkie koffie en eet ik de broodjes die ik al bij me had. De temperatuur is inmiddels opgelopen tot 17 graden, dus het begint er een beetje op te lijken.

Na het eten stap ik weer op en rij de rest van de A2 af. In Luik gooi ik de tank vol, €2,20 voor een liter 98. Net iets goedkoper dan bij ons, maar veel scheelt het niet. Gaat een dure vakantie worden ben ik bang. Te hoogte van de Barrage de Fraiture is de temperatuur alweer gezakt naar 14 graden, maar dat zal verderop wel weer iets oplopen.

Ik ga er af bij Bertogne, en rij dan nog een stukje binnendoor. Langs Foy en het Bois Jacques, bekend van de serie Band of Brothers. Bij Bras ga ik de grens met Luxemburg over, en pak dan het bekende stuk van Wiltz naar Kautenbach even mee. Om niet al te laat op de camping aan te komen pak ik het laatste stuk weer toch weer de iets grotere weg. Ik heb nog een afspraak vanavond, en wil me even rustig kunnen installeren.

IMG_2450.JPG


Om 17:15 uur ben ik op mijn vaste camping in Ingeldorf. Ik maak een praatje met de eigenaresse, en betrek een plekje vlakbij het toiletgebouw. Lekker makkelijk, en de hele avond ben ik er toch niet. Als de tent staat ga ik even onder het gemalen water en maak ik me klaar. Om half 7 loop ik via de achterkant van de camping in een half uurtje naar Diekirch. Na een gezellig etentje sluiten we nog af op een terrasje, en gaan om 23:00 uur weer onze eigen weg. De dames zijn moe van 5 dagen wandelen, en ik moet nog een dik half uur in het donker terug lopen. De eerste helft van het wandelpad is nog verlicht, maar de rest gaat in het donker. Gelukkig hoef ik alleen maar rechtdoor de rivier de Sure te volgen, en dan kom ik er vanzelf. Iets na half 12 ben ik weer terug op de camping, en rond middernacht kruip ik mijn bed in voor de eerste nacht in mijn tentje deze vakantie. Als alles goed gaat dan gaan er nog velen volgen!

IMG_2451.JPG



Dinsdag 31 mei, dag 2. Gereden: 382, Totaal: 804

Ik heb wat onrustig geslapen vannacht, maar ik ben redelijk uitgerust als ik om half 8 de tent uit kruip. Plens water in mijn gezicht, lenzen in, en dan wandel ik in een kwartiertje naar de supermarkt verderop. Croissantjes, brood voor vanmiddag en alvast eten voor vanavond, dan hoef ik vandaag geen boodschappen meer te doen.

Na het ontbijten en inpakken van de spullen ben ik om 10:30 uur klaar voor vertrek. Niet echt vroeg, maar ik vind het in de ochtend altijd fijn om een beetje rustig aan te doen, en waarom zou ik me haasten, ik heb 7 weken de tijd!

Het doel voor vandaag is het Zwarte Woud. Dit keer ga ik eens niet door de Vogezen naar het zuiden. Ik wil naar Zwitserland, dus op zich maakt het niet zo heel veel uit, maar ik ben nog nooit met de motor in het Zwarte Woud geweest. Het eerste stuk van vandaag ga ik over de snelweg, anders kom ik er nooit. Voorheen reed ik eigenlijk nooit snelweg, maar de laatste jaren vind ik het wel eens lekker om even snel richting een ander gebied te trekken.

Ik kom totaal niet in mijn ritme, maar dat moet misschien nog even wennen. Rond half 3 ben ik Baden-Baden voorbij en ga ik de B500 op. Ik weet het, het is de bekende route, maar ik ben niet van plan om hier heel lang te blijven, gewoon van noord naar zuid er doorheen is mooi zat voor nu.

IMG_2460.JPG


IMG_2461.JPG


Het is prima rijden hier, en op een doordeweekse dag ook lekker rustig. Het stikt wel van de politie en de flitspalen, dus ik hou de snelheid goed in de gaten. Bij de Mummelsee, wat blijkbaar een toeristisch plekje is, stop ik even voor een bakkie en een stuk taart. Schwarzwalder Kirschtorte natuurlijk.

Ik ben nog geen minuut weg van de Mummelsee als ik een heel peloton politieagenten op een parkeerplaats zie staan. Een fuik voor motoren, en uiteraard word ik ook naar binnen gedirigeerd. Ik heb alle papieren netjes bij me, uitlaat is origineel en verder is er ook niet veel veranderd aan de motor, dus geen reden tot paniek. Ik heb het idee dat het voornamelijk studenten zijn, en alles wordt uitgebreid bekeken. Of ik het keuringsbewijs van mijn Barkbusters handkappen bij me heb, want daar staat geen CE-keur op. Ja natuurlijk, wat denk je zelf? Ook zitten ze een beetje aan mijn Kaoko-cruisecontrol te plukken (die zijn niet toegestaan in Duitsland), maar ik heb niet het idee dat ze precies weten wat het is. Laatste punt van kritiek is het ontbreken van een reflector aan de achterzijde. Een leidinggevende wordt erbij gehaald, maar die vindt het volgens mij allemaal wel prima. Er staan motoren in de rij waar waarschijnlijk iets meer eer aan te behalen is. Een reflector is volgens hem niet verplicht in Nederland (volgens mij wel), en de rest boeit hem ook niet echt. Terwijl zijn collega de papieren controleert maak ik nog een praatje met de agent, prima kerel trouwens. Alles is goed, en na een minuut of 10 mag ik weer door.

Ik volg de B-500 verder, al heet hij hier volgens mij niet meer zo. Het is lekker bochtig, en zonder het al te gek te maken kan ik best even lekker sturen. Tegen 17:00 uur pak ik de campingapp er even bij, en selecteer een camping zo’n 20 kilometer verderop. Net voor ik daar aankom begint het een beetje te spetteren, dus ik maak iets meer tempo. Ik heb geen zin om in de laatste 5 minuten nog nat te regenen. De regen zet gelukkig niet door, en om half 6 kom ik aan op Trendcamping Wolfach. Ziet er prima uit allemaal. Met €18,50 per nacht niet echt goedkoop, maar vooruit. En vriendelijke mevrouw achter de balie wijst me naar het tentenveld, wat nog helemaal leeg is. Ik zoek een mooi vlak plekje uit en zet de tent op.

IMG_2463.JPG


Na het eten, afwassen en een bakkie heb ik eigenlijk nog wel zin om even een rondje te lopen. Er zijn diverse wandelingen vanaf de camping, maar de kortste is 10 kilometer en dat vind ik voor nu even te lang. De eigenaresse van de camping wijst me nog een andere route, ook van 10 kilometer maar die kan je halverwege afsnijden om het een paar kilometer in te korten. Dat lijkt me prima.

Om een uurtje of 8 loop ik weg, en het gaat gelijk pittig stijl omhoog. Ik kom langs de plekken die ze me heeft aangewezen, maar waar ik ook kijk, een kortere route vind ik nergens. Als het begint te schemeren zet ik er maar een beetje vaart achter, anders loop ik straks in het donker. Pas als ik de camping weer zie liggen kan ik een korter pad nemen, maar het is al bijna 22:00 uur en zo goed als donker als ik daar weer aankom. Waarschijnlijk heb ik alsnog de hele route gelopen, of in ieder geval het grootste deel. Terug op de camping ga ik douchen, en dan nog een uurtje Netflixen, voor ik ga slapen.

IMG_2469.JPG




Woensdag 1 juni, dag 3. Gereden: 327, Totaal: 1131,5

Om half 8 ben ik wakker, maar de bestelde broodjes kan ik pas vanaf half 9 ophalen. Ik blijf nog liggen tot 8 uur, ga dan een klein rondje lopen en neem op de terugweg de broodjes mee terug. De lucht is strakblauw, dus het beloofd een mooie dag te worden. Lekker ontbijten in het zonnetje, en na het inpakken ben ik om half 11 weer onderweg.

Ik zet de Garmin op het plaatsje Waldshut-Tiengen, aan de grens met Zwitserland, en laat de Garmin zelf via bochtige wegen een route verzinnen. Bij Garmin werkt dat vaak een stuk minder goed dan bij TomTom, maar deze keer lukt het aardig. Ik krijg een mooie route, en een hoop bochten. Helaas begint de lucht al snel te betrekken en raakt het flink bewolkt. Als dat maar goedkomt.

Vanaf vandaag heeft de Duitse overheid de accijns op brandstof verlaagd, dus net voor de grens gooi ik de tank nog even vol. In plaats van de €2,20 van gisteren is het nu nog “maar” €1,90. Rond 13:00 uur steek ik de Rijn, en daarmee de grens met Zwitserland over. Ongeveer gelijktijdig begint het helaas te spatten, nog niet hard, maar het spat wel. Het is de bedoeling om vandaag tot Grindelwald te rijden, en daar morgen een dag te wandelen. Omdat het nog best een stukje is, en het eerste stuk langs Luzern toch niet erg spannend is, zet ik de Garmin even op de snelste route. Wel met het vermijden van snelwegen, want ik heb geen vignet. Het is druk, veel vrachtverkeer en een hoop verkeerslichten. Na ongeveer een uurtje spetteren begint het echt te regenen. Ik twijfel een beetje, ga ik schuilen of ga ik door? Ik moet ook nog lunchen, dus als ik een supermarkt met een groot afdak zie duik ik er toch maar onder. Dat blijkt een goed besluit, want binnen een paar minuten komt het met bakken uit de lucht.

IMG_2473.JPG


Nu ik hier toch sta trek ik bij een pinautomaat binnen wat Zwitserse Francs uit de muur en ik scoor een bak koffie. 5,50 Chf (ongeveer gelijk aan de euro) voor een dubbele Espresso, welkom in Zwitserland. Brood heb ik nog bij me, dus ik ga gelijk even lunchen. Als ik uitgegeten ben is ook de ergste bui over, en ik ga weer verder. Het spat nog steeds wel een beetje, maar het is goed te doen.

Tot Wolhusen rij ik nog over de doorgaande route, maar daarna wordt het beter. In Schopfheim ga ik richting de Panoramastrasse Glaubenbielen. Het spat nog steeds en de weg is drijfnat, maar de eerste bergen komen langzaam in zicht. Niet voor lang trouwens, want hoe hoger ik kom hoe mistiger het wordt. Het zicht is zo slecht dat ik op de pashoogte pas van een paar meter afstand zie dat er een groepje wielrenners staat. Ik kan wel stoppen maar ik zie toch niks, dus ik ga rustig verder. Even verderop wordt het iets beter, en maak ik toch een korte stop. De wielrenners, die inmiddels aan hun afdaling zijn begonnen stoppen ook, en blijken Nederlanders te zijn, dus we staan even te kletsen.

IMG_2478.JPG


IMG_2480.JPG


Ondanks de regen is de afdaling naar Giswil toch leuk. Terwijl ik richting Brienz rij begint het helaas weer harder te regenen. De snelweg is afgesloten wegens werkzaamheden, dus al het verkeer moet over de binnenweg waar ik ook overheen rij, en daarbij is het ook nog avondspits. Druk dus, behoorlijk druk.

Rond half 7 kom ik aan op camping Gletsjerdorf Grindelwald. Een camping aan de voet van de indrukwekkende bergen de Eiger, Mönch en Jungfrau, al is daar op dit moment weinig van te zien. De weergoden zijn me gunstig gezind, want het is even 10 minuten droog, precies genoeg voor het opzetten van de tent. Daar is het ook echt wel mee gezegd, want al snel regent het weer. Onder het afdak van het toiletgebouw vind ik een plekje om droog te kunnen koken. Er staat ook een grote partytent op het veld, maar daar hebben mijn Franse buren hun intrek al in genomen. Op zich pas ik er makkelijk bij, maar ze zitten daar al zolang als ik hier ben de ene peuk met de andere aan te steken, dus daar hoef ik niet zo nodig bij te zitten, zeker niet om te eten. Ik heb geen boodschappen gedaan, maar ik heb een paar zakken instantpasta in de koffer zitten, dus dat is wel voldoende.

Vanaf een uurtje of 8 wordt het droog, en al vrij snel maakt de donkere lucht plaats voor wat blauwe stukken. Kan ik nog mooi even naar het dorpje lopen. Terug op de camping nog even douchen, uurtje Netflix, en dan naar bed. Morgen blijf ik hier een dagje om te wandelen, als het weer goed genoeg is tenminste. Als alles in de wolken zit heb je er ook niks aan, en de voorspelling is niet al te best. We zullen zien.

IMG_2484.JPG


IMG_2489.JPG


IMG_2490.JPG
 
Laatst bewerkt:
Donderdag 2 juni, dag 4. Gereden: 0, Totaal: 1131,5

Ik heb vannacht nog wel regen op de tent gehoord, maar als ik wakker word is het droog. Het is bewolkt, maar het lijkt vrij hoog te zitten. Om 8 uur ga ik mijn bed uit om te ontbijten en me klaar te maken om te gaan wandelen. Ik had me vooraf bedacht om met de trein naar de Jungfraujoch, met 3454 het hoogste treinstation van Europa te gaan. Dit is echter zo belachelijk duur dat ik al snel van dat plan ben afgestapt. Met een gastenkaartje wat ik op de camping heb gekregen kan ik met korting een andere kabelbaan nemen, waardoor ik juist uitkijk op het bergmassief van de Jungfrau, in plaats van er naartoe te gaan. Een stuk goedkoper, en misschien nog wel mooier ook.

Om 09:30 uur ben klaar en wandel ik de camping af. Het kabelbaanstation is vanaf de camping te lopen, maar met het gastenkaartje kan ik ook gratis met de bus die voor de camping stopt. Geen idee hoe laat, maar dat zien we bij de halte wel. Als ik de camping af wandel bedenk ik me dat hier in het OV mondkapjes misschien wel verplicht zijn, en loop ik nog even terug naar de tent om er een te halen. Als ik weer richting bushalte loop zie ik de bus net voor mijn neus vertrekken. De volgende komt pas over een uur, dus dat is net even jammer. Lopen dan maar.

In de supermarkt haal ik gelijk even lunch voor vanmiddag, en ga dan richting de kabelbaan. Na een paar minuutjes wachten voor de kassa kan ik naar boven, en na een ritje van 20 minuten stap ik op ruim 2100 meter weer uit. In tegenstelling tot de weersvoorspelling is het prima weer, en heb ik een prachtig uitzicht op de fameuze noordwand van de Eiger.

IMG_2495.JPG


Ik kies voor een wandeling naar de Faulhornhutte, op 2700 meter hoogte. De hut is nog niet open voor dit seizoen, maar ik vind het altijd wel leuk om een doel te hebben om naartoe te lopen, ook al kan ik niet naar binnen. De eerste etappe gaat in een klein uurtje naar de Bachalpsee, een mooi meertje. Dit is duidelijk het toeristentripje, want het is een druk en breed pad. Wat me opvalt, het stikt weer van de Aziaten, die heb ik de laatste 2 jaar gemist. Nouja gemist om eerlijk te zijn niet, maar ze waren er in ieder geval niet. Na de Bachalpsee wordt het pad aanzienlijk rustiger. De Aziaten op teenslippers gaan niet verder dan hier. Er staat een bordje dat het wandelpad vanwege de sneeuw verder nog niet toegankelijk is, maar er lopen meer mensen dus ik zie wel hoe ver ik kom.

IMG_2505.JPG


Het is een prachtige wandeling en ik ben helemaal in mijn element. Het is prachtig weer en heerlijk rustig. De Alpenmarmotten zijn totaal niet schuw, en ik kan ze tot op wel 2 meter naderen. Ik moet af en toe een klein sneeuwveld oversteken, maar het is prima te doen. Zweten is het wel, want de temperatuur loopt lekker op en ik ben niet gewend aan dit soort hoogtes. Ik loop thuis wel vrij veel, maar dit is weer de eerste bergwandeling van het jaar, en dat is toch wel andere koek. Toch voel ik me goed en loop ik lekker door.

IMG_2520.JPG


Iets na 13:00 uur bereik de Faulhornhutte, waar druk wordt gewerkt om de boel weer klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Open zijn ze inderdaad nog niet, maar daar had ik ook niet op gerekend. Een bankje met uitzicht op de Brienzersee is een mooie plek voor de lunch. Ik ben wel blij dat ik mijn softshelljasje heb meegenomen, want er staat een koude wind hier op de top.

IMG_2534.JPG


IMG_2530.JPG


Op een kaartje heb ik gezien dat er ook nog een andere route zou moeten zijn om terug te lopen, dus die ga ik maar proberen. Het is wel iets langer, maar de benen voelen nog prima. Eerst een stukje afdalen over hetzelfde pad als ik gekomen ben, maar dan neem ik de afslag naar het pad wat ik op de kaart zag. Dit is duidelijk wat minder belopen, dus ik moet goed opletten om het pad niet kwijt te raken.

Ik kom helemaal niemand tegen, en na een tijdje zie ik in de verte wat bewegen. Als ik de verrekijker erbij pak om te kunnen zien wat het is zie ik een hele kudde gemzen. Bij 40 stuks raak ik de tel kwijt omdat ze teveel door elkaar lopen, maar het zijn er zeker 50 tot 60. Of ik nou hier loop of thuis in het bos, wilde dieren spotten geeft me toch altijd wel een kick, prachtig. Als ik verder loop en de kudde nader lijken ze een stuk minder onder de indruk van mij te zijn dan ik van hun. Ze blijven uiteraard niet staan, maar echt vluchten doen ze ook niet. Ze lopen rustig weg en blijven steeds op een meter of 100 afstand staan. Het was al een heerlijke wandeling, maar dit maakt het helemaal af.

IMG_2538.JPG


Een groot sneeuwveld wat ik nog moet kruisen ziet er van afstand spannender uit dan het in werkelijkheid is. Het leek erg steil, maar het valt reuze mee en er staan zelfs wat voetstappen van anderen.

IMG_2539.JPG


IMG_2543.JPG


Na nog een korte rustpauze kom ik weer op de drukke wandelroute terug naar het kabelbaanstation. Inmiddels voel ik de benen wel, dus ik ben wel blij als het station weer in zicht komt. Een stukje daarvoor hebben ze een “cliffwalk” gemaakt, een soort hangbrug die langs de rotsen loopt. Ik ben geen held met hoogtes, maar deze gaat me goed af, ik ben er zelf een beetje verbaasd over.

IMG_2547.JPG


IMG_2549.JPG


IMG_2551.JPG


Om 16:30 uur ben ik weer bij het kabelbaanstation, mooi op tijd want hij stopt om 17:00 uur. Een half uurtje later sta ik weer beneden in het dorp. Ik loop nog even naar de supermarkt om avondeten te scoren, en wandel dan weer terug naar de camping. Ik heb een paar koude blikjes gehaald, en terug op de camping ga ik eerst een uurtje met de pootjes omhoog uitrusten. Het is alweer 20:00 uur als ik klaar ben met eten. Ik zet nog een bakkie en werk mijn verslag weer even bij. Na een heerlijk warme douche om alle lagen zweet gemengd met zonnebrand weer af te spoelen. Ik had niet zo’n warme en mooie dag verwacht, want de voorspelling was niet al te best, maar ik heb er van genoten. Ik voel hem wel, dus ik maak het niet heel laat vandaag.
 
Vrijdag 3 juni, dag 5. Gereden: 161.5, Totaal: 1293

Om kwart over 7 ben ik wakker, en ziet het er buiten weer net zo uit als het gisteren geëindigd is, met blauwe lucht en zon. Na het ontbijt ga ik nog een klein rondje lopen om de benen weer even in beweging te brengen. Tegen mijn verwachting in heb weinig spierpijn en gaat het eigenlijk prima. Vandaag ga ik weer rijden, maar ik wil naar Andermatt en dat is geen wereldafstand. Ik doe het dus rustig aan. Het is alweer bijna half 11 als ik klaar voor vertrek ben.

Grindelwald ligt in een doodlopend dal, dus ik moet eerst het dal uit richting Interlaken. Omdat ik geen zin heb om weer het stuk om de Brienzersee heen te rijden pak ik een klein stukje autobaan langs de korte kant van het meer. Geen idee of ik daar een vignet voor moet hebben, zal wel, maar het is maar een paar kilometer dus ik neem de gok wel.

IMG_2560.JPG


In Brienz maak ik een korte stop bij het meer, en ga dan door naar de Sustenpass. Toen ik twee dagen keek op het online passenoverzicht was de Susten nog gesloten, en was de verwachte opening op 3 juni. Vandaag dus. Vanmorgen checkte ik nog een keer, en stond hij inderdaad op geopend. Dat komt mooi uit! In Meiringen gooi ik eerst de tank vol en haal ik broodjes voor vanmiddag, en ga dan door naar de Sustenpass. Het enige minpunt is dat de lucht inmiddels totaal is dichtgetrokken, en dat het zelfs af en toe een beetje spettert. Vanmorgen was het nog prima weer, het kan snel gaan in de bergen.

IMG_2563.JPG


Net voor de top neem ik de afslag naar de Steingletsjer, en aan het eind van het ongeveer 2,5 kilometer lange doodlopend pad stop ik om even rond te kijken. Ik besluit gelijk maar even te eten, want het is nu nog droog en ik ben bang dat het niet meer zo lang duurt voordat het gaat regenen.

IMG_2570.JPG


IMG_2569.JPG


IMG_2571.JPG


IMG_2572.JPG


Na de stop rij ik weer terug naar de hoofdroute over de Sustenpass. Het spat, maar het lijkt nog mee te vallen. De weg is behoorlijk nat van het smeltwater wat overal uit de berm loopt, dus ik doe het rustig aan. Helaas blijft het niet bij spatten, en begint het al snel flink te regenen. Gelukkig hoef ik niet al te ver meer vandaag, en rond 15:00 uur kom ik in de stromende regen op camping Mattli. Omdat ik niet in Andermatt zelf wilde staan zat ik gisteren wat te zoeken en kwam ik deze camping tegen. Klein, doodlopend dal en een beetje primitief, precies waar ik van hou!

Helaas laten de weergoden me even in de steek, want het komt met bakken uit de lucht. Bij de campingreceptie is niemand, dus ik wacht eerst maar even af onder een overkapping bij het toiletgebouw. Na iets van een uurtje begint het droog te worden, en komt ook net de eigenaar van de camping aan. Het tentenveld is autovrij, maar met de motor mag je er wel op en ik mag een plekje zoeken. Het spat nog een klein beetje, maar het is droog genoeg om de tent op te kunnen zetten.

IMG_2575.JPG


Als de tent staat is het inmiddels droog, en besluit ik eerst maar eens een bakje koffie te zetten. Intussen begint het een beetje op te klaren, en wordt het door het optrekkende vocht ook meteen benauwd. Na de koffie trek ik mijn natte pak weer aan om even boodschappen te gaan doen. Verderop is een klein winkeltje, maar ik rij even door naar Andermatt. Dit weekend is het Pinksteren, dus zondag en maandag is alles dicht. Omdat ik hier een paar dagen wil blijven kan ik gelijk voor 4 dagen boodschappen halen zonder dat ik me druk hoef te maken of ik alles wel mee krijg.

Gelukkig blijft het de rest van de dag droog, dus van het ritje naar de supermarkt en terug is mijn pak alweer zo goed als droog. Dat is het voordeel van een gelamineerd pak wat zich niet volzuigt. Terug op de camping registreer ik me eerst even bij de receptie, want dat had ik vanmiddag nog niet gedaan. Na het eten en een bakkie loop ik nog een rondje door de omgeving. Het is prachtig hier, omringt door bergen, met een riviertje wat over de camping loopt en even verderop een prachtig helder bergmeertje. Ik blijf hier 3 nachten, morgen ga ik een rondje rijden, zondag nog een dag wandelen, en dan maandag weer verder.

IMG_2578.JPG


IMG_2580.JPG


De camping heeft geen warm water, en dus ook geen douches. Als je wil douchen moet je naar een guesthouse, een minuut of 10 lopen verderop. Het is van dezelfde familie als de camping. Aan het eind van de avond loop ik dus even die kant op. Er moeten Zwitserse Franks in de douche, en ik ben blij dat ik er een aantal heb gewisseld bij de receptie want ze gaan er flink snel doorheen. Gelukkig compenseert de prijs van de camping het een beetje, want die is met 10 euro per nacht voor Zwitserse begrippen bijna gratis.

Het is inmiddels donker als ik weer buiten kom en terug naar de camping loop. Veel verlichting is er ook niet, dus ik ben blij dat ik mijn hoofdlamp meegenomen heb. Ik schrijf nog even de bevindingen van de dag op, en kruip dan in mijn slaapzak. De camping ligt op ruim 1500 meter hoogte, dus ik ben benieuwd of het erg fris gaat worden vannacht.
 
Wat leuk dat je dit plaatst hier, ik ga het zeker volgen. Stiekem wel een beetje jaloers :)
 
Zaterdag 4 juni, dag 6. Gereden: 204, Totaal: 1497

Ik heb goed geslapen, het was totaal niet koud. Het is mooi weer, dus ontbijten kan weer lekker in de zon. Na het eten loop ik nog een klein rondje, daar begin ik bijna iedere ochtend mee. Ik was nog even wat kleding, want dat moet af en toe ook gebeuren. Ook al is het dan met koud water, het is beter dan niks.

IMG_2585.JPG


Omdat ik alles op de camping laat staan kan ik vandaag lekker zonder koffers op pad. Eerst weer richting Andermatt, en dan richting de Gotthardpas. Op de Gotthard neem ik uiteraard de oude pasroute over de Val Tremola, de met kinderkopjes verharde weg. Dat leent zich niet echt om door te rijden, maar daar is de omgeving ook veel te mooi voor. Lekker rustig aan rondkijken dus! Het blijft toch een plaatje om te zien.

IMG_2587.JPG


IMG_2589.JPG


IMG_2591.JPG


Vanuit Airolo ga ik richting de volgende pas uit het rijtje, de Nufunen. Ook dit is weer een prachtige route met een geweldig uitzicht. Ik hoor en lees zo vaak dat mensen Zwitserland vermijden omdat het zo duur is, en de boetes hoog zijn. Duur is het zeker, maar dat is het wel dubbel en dwars waard. Verkeersboetes heb ik gelukkig geen ervaring mee, maar op nagenoeg alle passen mag je 80, en zie dat maar eens te halen in al die bochten. Politie heb ik nauwelijks gezien, en zolang je hem op de rechte stukken niet vol open trekt en het in de dorpen een beetje beschaafd houdt heb je volgens mij weinig te vrezen.

IMG_2593.JPG


In dit deel van Zwitserland liggen een hoop passen dichtbij elkaar, dus na de Nufunen staat het volgende hoogtepunt alweer op de route, de Grimselpas. Hiervoor sla ik vanaf de Nufunen rechtsaf en klim de Grimsel op. Vanaf de top van de Grimsel wilde ik eigenlijk nog door naar de Panoramastrasse naar de Oberaarsee, maar deze is vanwege de sneeuw nog gesloten. Ook zie ik dat je tegenwoordig moet betalen om erop te mogen, dat was een aantal jaar terug volgens mij nog niet zo. Omdat ik niet naar de Oberaarsee kan zoek ik hier op de Grimsel maar een mooi plekje om te lunchen, met uitzicht op de Grimselsee waar de ijsschotsen nog in drijven.

IMG_2595.JPG


IMG_2597.JPG


Zeg je de Grimsel, dan zeg je de Furka. Beide passen liggen in elkaars verlengde, dus de volgende bestemming laat zich raden. Maar voor het zover is daal ik eerst nog even de noordzijde van de Grimsel af, een pas heeft tenslotte 2 kanten. Zou ik hier helemaal doorrijden dan kom ik uiteindelijk weer bij de Sustenpass uit, maar die heb ik gisteren al gereden, dus na een kilometer of 10 afdalen keer ik weer om en ga weer terug omhoog. Ik steek de pashoogte weer over, en daal dan een stukje af om vervolgens links aan te houden richting de Furka.

IMG_2598.JPG


IMG_2600.JPG


Het leuke vind ik hier altijd dat je beide passen kan zien liggen. Vanaf de Furka kijk je op de Grimsel en andersom. Van de Rhonegletsjer is helaas bijna niks meer over, vanaf de weg zie je eigenlijk bijna niks meer. Vanuit het restaurant kan je nog wel naar een uitkijkpunt, maar daarvoor moet je uiteraard betalen en daar heb ik geen zin in. Op het terras doe ik even een bakkie in de zon, en maak me dan weer op voor de afdaling.

Ik ben nog maar net onderweg naar beneden als ik achter de vangrail een steenbok zie staan, een prachtig beest met enorme hoorns. Ze zijn normaal gesproken behoorlijk schuw, maar deze lijkt op het punt te staan om over de steken. De motorrijdster voor me heeft volgens mij niks in de gaten, en omdat ik ook verkeer achter me heb kan ik ook niet zomaar stoppen. Een bocht verder kan ik aan de kant, en keer snel om, maar helaas is hij verdwenen. Als ik weer terug afdaal zie ik hem in de verte nog wel even kort lopen, maar te ver weg om hem echt goed te kunnen zien. Wel gaaf!

IMG_2601.JPG


IMG_2603.JPG


IMG_2606.JPG


Terug in Andermatt gooi ik de tank weer even vol. Eigenlijk wilde ik nog richting de Oberalppas, maar het is inmiddels dik bewolkt en het ziet er dreigend uit. Ik heb eigenlijk niet zo’n zin om weer nat te regenen, dus ik laat het er maar bij zitten. Ik ga terug naar de camping, en ik heb echt op de seconde geluk. Zodra ik afstap begint het te regenen. Ik trek snel de was van de lijn en kruip de tent in. Gelukkig valt het mee en is het na een minuut of 10 alweer droog.

Het is 17:00 uur, dus nog een beetje vroeg om te eten. Ik zet nog maar een bakkie, en loop daarna even naar het meertje. Als mijn Duitse buren even later ook komen en gaan voor een skinnydip in het ijskoude water kan ik natuurlijk niet achterblijven, dat scheelt weer douchen vanavond. Het is behoorlijk verfrissend. Terug bij de tent pakken dikke wolken zich weer samen, het kan nooit lang duren tot de volgende bui losbarst. Ik had gehoopt nog droog te kunnen koken, maar dat zit er helaas niet in. Er klinkt één harde onweersklap, en vrijwel tegelijk begint het hard te regenen. Iedereen vlucht zijn tent in, en er volgt een korte maar heftige wolkbreuk.

IMG_2607.JPG


IMG_2610.JPG


Gelukkig duren die felle buien vaak maar kort, dus ook dit keer is het na een minuut of 10 alweer droog en kan ik gewoon buiten eten. Naast me is een hele groep Franse hikers neergestreken, en die hebben het behoorlijk gezellig met elkaar. Dat is prima, alleen moet de hele camping dat blijkbaar weten. Naarmate de avond vordert stijgt het volume en daalt het niveau. Ik weet dat ik er me er toch alleen maar aan zit te storen als ik hier blijf, dus na de koffie ga ik nog maar een uurtje lopen. Het is inmiddels alweer open getrokken, en de ondergaande zon zorgt voor een mooie rode gloed boven de bergen.

IMG_2612.JPG


Als ik terug ben ga ik nog maar een uurtje Netflixen, en hoop dat de buren daarna hun mond dicht houden. Het is niet eens extreem hard, maar een groep van een man of 10 waar al de nodige liters alcohol inzitten komt de rust meestal niet echt ten goede. Daarvoor kom ik niet naar een natuurcamping als dit. Het duurt nog even voor het stil is, maar ben ik geen moeilijke slaper, dus val ik alsnog redelijk snel in slaap.
 
Knap dat je (ogenschijnlijk tenminste) zo weinig bagage bij je hebt!
Een tent, matje en een slaapzak en nog een gaspitje begrijp ik....knap hoor.

Leuk...ik volg.
 
Die zwitserse pasjes ronde heb ik dit jaar ook in de planning staan. Wat voor pak heb je eigenlijk omdat je het over een gelamineerd pak hebt? Ik wil mezelf (naast op een nieuwe motor) ook trakteren op een nieuw pak..

Ohja toegevoegd aan het overzicht!
 
Die zwitserse pasjes ronde heb ik dit jaar ook in de planning staan. Wat voor pak heb je eigenlijk omdat je het over een gelamineerd pak hebt? Ik wil mezelf (naast op een nieuwe motor) ook trakteren op een nieuw pak..

Ohja toegevoegd aan het overzicht!
Ik heb een Klim Carlsbad pak. Erg fijn pak vind ik, en goede garantie bij Klim. Kost wat maar dan heb je ook wat. Helaas vlak nadat ik het kocht een schuivertje gemaakt waardoor zowel jas als broek beschadigd waren. Klim geeft 5 jaar crash garantie. Als je door een aanrijding of val schade aan je pak hebt krijg je kosteloos een nieuw pak. Enige eis is een politierapport, wat ik niet had want eenzijdige valpartij over een oliespoor en daarna gewoon weer verder gereden. Tijdje terug toch geprobeerd om het te claimen, en de claim werd goedgekeurd. Pak opgestuurd naar USA en gratis een gloednieuw pak gekregen :} Alleen de broek staat nog in nalevering, maar die komt in februari.
 
Terug
Bovenaan Onderaan