MotoRobin
Die hard MF'er
- 29 jun 2020
- 612
- 1.555
- Onderwerp starter
- #26
DAG 13
Begin: Ouzoud
Eind: Taifa Algericas
Landen: Marokko, Spanje
Gereden tijd: 10.43 uur
Gereden afstand: 704 km
Maximale hoogte: 1259 m
Minimale hoogte: -3 m
Hoogteverschil: 8324 m
Gemiddelde snelheid: 65.6 km/h
Vanochtend zijn we relatief vroeg op en aangezien het ontbijt nog niet gereed is besluiten we eerst de waterval te bekijken. Het is hier nog heerlijk rustig in het dorpje, een goede voorbode voor bij de waterval hopen we. Het is al een behoorlijk stuk naar beneden voor we de eerste glimp van de waterval zien. Ik snap wel dat dit een populaire bestemming is, het is werkelijk prachtig hier. We nemen even de tijd om het allemaal in ons op te nemen.
Vervolgens lopen we weer verder naar beneden. Ik heb geen idee hoeveel treden het zijn, maar het zijn er echt ontzettend veel. Dat gaan we wel merken straks terug omhoog. Overal zijn kleine terrasjes weggestopt. Omdat het nog zo vroeg is, zijn ze nog allemaal gesloten. Zo nu en dan zien we ook iemand lopen die met de bevoorrading naar beneden komt. Alles moet met de hand naar beneden gedragen worden. Wat een klus zeg.
Ook beneden nemen we rustig de tijd om alles in ons op te nemen. We zijn hier niet helemaal alleen, maar veel mensen zijn er zeker niet. Hoogstens 10 anderen. We hebben zo dus alle rust en tijd om rond te kijken, heerlijk.
Als we het allemaal weer gezien hebben, kunnen we beginnen aan de klim naar het hotel. Niet leuk, maar je moet er soms wat voor over hebben. Gelukkig kunnen we, wanneer we weer bij het hotel zijn, direct aan tafel voor het ontbijt. Dat gaat er inmiddels dan ook goed in natuurlijk.
Terwijl TT zijn koffers nog even inpakt, smeer ik van beide motoren nog even de ketting. Dan kunnen die er ook weer even tegenaan vandaag.
Vervolgens ga ik ook nog even naar de kamer om mijn zooi in de koffers te gooien. Niet veel later hangen ze aan de motoren en kunnen we vertrekken. Uiteraard is stap een terug omhoog langs de trap. We besluiten dat we dit beter lopend kunnen doen en dat gaat ons goed af. Dat ging toch een stuk soepeler dan gisteravond.
Met de navigatie ingesteld op de snelste route naar Spanje genieten we van de laatste echt leuke kilometers in Marokko. Omdat we zo ver willen rijden, zullen we straks natuurlijk de snelweg nemen. Echter, eerst nog een geweldige vallei met mooie vergezichten en lekker bochten.
Wanneer we langs een pottenverkoper komen, wil TT graag even stoppen. Hij zoekt nog een souvenir en wil er graag eentje mee naar huis nemen. Omdat we nu toch geen offroad meer gaan rijden is de kans dat dit heel blijft in de koffer ook een stuk groter.
Als we de bochten vallei uit zijn, zoeken we nog even een pinautomaat op. We hebben zo goed als geen cash meer en dat is natuurlijk niet handig als je nog zeker 2 keer moet tanken, eten etc. We proberen een beetje in te schatten hoeveel we nog nodig hebben. Geen van ons beiden zal binnenkort terugkomen in Marokko dus het geld moet ook weer op natuurlijk.
Na het plaatsje worden we nog even getrakteerd op een klim langs een behoorlijk steile bergwand. Boven stoppen we even voor het uitzicht, wouw.
Niet veel later draaien we de tolweg op, om er voor de komende 500 km niet meer vanaf te komen. Echt even kilometers vreten. Allereerst rijden we richting de kust bij Casablanca. Snel volgt ook Rabat, de hoofdstad van Marokko.
Hier worden we bij een tolpoort ineens aangesproken door iemand. Het blijkt een Nederlander te zijn die nu in Marokko woont. Hij heeft zijn zaakjes goed voor elkaar, want de Range Rover SVR waar die mee rond rijdt zal wat mogen kosten. Hij is erg enthousiast over dat wij hier in Marokko zijn en we maken even een praatje.
Na Rabat ligt de snelweg voor een groot stuk aan zee. Dat heb ik toch altijd wel leuk gevonden, om zo parallel aan zee te rijden. Het heeft gewoon wat.
Het kilometervreten schiet lekker op. De zon is nog lang niet onder en we passeren Tanger al. Spanje gaan we dus zeker nog halen vandaag. Na een poosje rijden we over de brug waar we tien dagen geleden juist onderdoor reden om onze Marokko reis te beginnen. We hebben het cirkeltje nu werkelijk rond gemaakt. Even verder is het dan ook het einde van de snelweg, precies bij de haven van Tanger-med.
Nu hebben we er alleen voor gekozen om nog even door te rijden naar Ceuta. Na weer een paar lekker bochten te hebben gereden, zien we het dan liggen. Daar willen we heen vandaag, maar eerst natuurlijk even de tank volgooien en de centjes op maken. Dat lukt aardig en we houden maar weinig over, goed gegokt dus vanmorgen.
Vervolgens is het even zoeken hoe we Ceuta nou eigenlijk binnen komen. We rijden eerst verkeerd en worden teruggestuurd. Na nog een blik op Google Maps weten we de juiste weg dan toch te vinden en sluiten we aan in de rij bij de douane.
Terwijl we in de rij staan, begint het inmiddels te schemeren. Het schiet hier werkelijk voor geen meter op. Geen idee wat ze allemaal aan het doen zijn, maar het duurt een uur of twee voordat we daadwerkelijk Ceuta binnen komen. Man wat een gedoe zeg.
We besluiten maar direct door te rijden naar de veerboot. We hebben geen tickets geboekt, maar gokken er op dat er wel plek is zo laat in de avond. We blijken geluk te hebben. De boot vertrek over 10 min en er is nog plek zat. Alleen nog even de tickets kopen. Achter ons beginnen anderen al een tikkeltje ongeduldig te worden. Bang dat de boot zonder ze vertrekt denk ik. Kalm wachten we even tot onze tickets gemaakt zijn, betalen we en rijden we richting de boot. Hier kunnen we er meteen op. Goed geregeld, zo om half 11 ‘s avonds.
Aan boord bedenken we dat we nog niks gegeten hebben en ook niets meer bij ons hebben. Het winkeltje heeft ook bijna niks meer, maar gelukkig kunnen we nog een simpele pizza voor ons samen regelen. Het is tenminste iets.
Ook ga ik snel aan de slag met het zoeken van een hotel. Aangezien we pas om middernacht aanmeren moet het hotel tot laat open zijn. Na wat zoekwerk vind ik er eentje die dat waarschijnlijk wel is. Toch besluit ik nog even te bellen, het zou toch lullig zijn als de informatie op Booking.com niet klopt en je midden in de nacht iets anders moet gaan zoeken. Gelukkig bevestigen ze dat ze inderdaad een 24 uurs receptie hebben. Dat komt ons dus goed uit. Daarmee dus ook meteen geboekt natuurlijk.
Inmiddels aangekomen aan de andere kant van de straat van Gibraltar, maken we ons klaar om van boord te gaan. Naast ons staat een complete motorclub met een boel Harleys. Uiteraard allemaal met een open uitlaat. Met het heerlijke kabaal van ronkende motoren rijden we de boot af. Zijn we gelijk weer wakker.
Het is maar een paar 100 meter naar het hotel. Pal voor de deur zetten we onze motoren neer en checken we in. Douchen en dan naar bed, het was weer een hele lange dag zo.
Begin: Ouzoud
Eind: Taifa Algericas
Landen: Marokko, Spanje
Gereden tijd: 10.43 uur
Gereden afstand: 704 km
Maximale hoogte: 1259 m
Minimale hoogte: -3 m
Hoogteverschil: 8324 m
Gemiddelde snelheid: 65.6 km/h
Vanochtend zijn we relatief vroeg op en aangezien het ontbijt nog niet gereed is besluiten we eerst de waterval te bekijken. Het is hier nog heerlijk rustig in het dorpje, een goede voorbode voor bij de waterval hopen we. Het is al een behoorlijk stuk naar beneden voor we de eerste glimp van de waterval zien. Ik snap wel dat dit een populaire bestemming is, het is werkelijk prachtig hier. We nemen even de tijd om het allemaal in ons op te nemen.
Vervolgens lopen we weer verder naar beneden. Ik heb geen idee hoeveel treden het zijn, maar het zijn er echt ontzettend veel. Dat gaan we wel merken straks terug omhoog. Overal zijn kleine terrasjes weggestopt. Omdat het nog zo vroeg is, zijn ze nog allemaal gesloten. Zo nu en dan zien we ook iemand lopen die met de bevoorrading naar beneden komt. Alles moet met de hand naar beneden gedragen worden. Wat een klus zeg.
Ook beneden nemen we rustig de tijd om alles in ons op te nemen. We zijn hier niet helemaal alleen, maar veel mensen zijn er zeker niet. Hoogstens 10 anderen. We hebben zo dus alle rust en tijd om rond te kijken, heerlijk.
Als we het allemaal weer gezien hebben, kunnen we beginnen aan de klim naar het hotel. Niet leuk, maar je moet er soms wat voor over hebben. Gelukkig kunnen we, wanneer we weer bij het hotel zijn, direct aan tafel voor het ontbijt. Dat gaat er inmiddels dan ook goed in natuurlijk.
Terwijl TT zijn koffers nog even inpakt, smeer ik van beide motoren nog even de ketting. Dan kunnen die er ook weer even tegenaan vandaag.
Vervolgens ga ik ook nog even naar de kamer om mijn zooi in de koffers te gooien. Niet veel later hangen ze aan de motoren en kunnen we vertrekken. Uiteraard is stap een terug omhoog langs de trap. We besluiten dat we dit beter lopend kunnen doen en dat gaat ons goed af. Dat ging toch een stuk soepeler dan gisteravond.
Met de navigatie ingesteld op de snelste route naar Spanje genieten we van de laatste echt leuke kilometers in Marokko. Omdat we zo ver willen rijden, zullen we straks natuurlijk de snelweg nemen. Echter, eerst nog een geweldige vallei met mooie vergezichten en lekker bochten.
Wanneer we langs een pottenverkoper komen, wil TT graag even stoppen. Hij zoekt nog een souvenir en wil er graag eentje mee naar huis nemen. Omdat we nu toch geen offroad meer gaan rijden is de kans dat dit heel blijft in de koffer ook een stuk groter.
Als we de bochten vallei uit zijn, zoeken we nog even een pinautomaat op. We hebben zo goed als geen cash meer en dat is natuurlijk niet handig als je nog zeker 2 keer moet tanken, eten etc. We proberen een beetje in te schatten hoeveel we nog nodig hebben. Geen van ons beiden zal binnenkort terugkomen in Marokko dus het geld moet ook weer op natuurlijk.
Na het plaatsje worden we nog even getrakteerd op een klim langs een behoorlijk steile bergwand. Boven stoppen we even voor het uitzicht, wouw.
Niet veel later draaien we de tolweg op, om er voor de komende 500 km niet meer vanaf te komen. Echt even kilometers vreten. Allereerst rijden we richting de kust bij Casablanca. Snel volgt ook Rabat, de hoofdstad van Marokko.
Hier worden we bij een tolpoort ineens aangesproken door iemand. Het blijkt een Nederlander te zijn die nu in Marokko woont. Hij heeft zijn zaakjes goed voor elkaar, want de Range Rover SVR waar die mee rond rijdt zal wat mogen kosten. Hij is erg enthousiast over dat wij hier in Marokko zijn en we maken even een praatje.
Na Rabat ligt de snelweg voor een groot stuk aan zee. Dat heb ik toch altijd wel leuk gevonden, om zo parallel aan zee te rijden. Het heeft gewoon wat.
Het kilometervreten schiet lekker op. De zon is nog lang niet onder en we passeren Tanger al. Spanje gaan we dus zeker nog halen vandaag. Na een poosje rijden we over de brug waar we tien dagen geleden juist onderdoor reden om onze Marokko reis te beginnen. We hebben het cirkeltje nu werkelijk rond gemaakt. Even verder is het dan ook het einde van de snelweg, precies bij de haven van Tanger-med.
Nu hebben we er alleen voor gekozen om nog even door te rijden naar Ceuta. Na weer een paar lekker bochten te hebben gereden, zien we het dan liggen. Daar willen we heen vandaag, maar eerst natuurlijk even de tank volgooien en de centjes op maken. Dat lukt aardig en we houden maar weinig over, goed gegokt dus vanmorgen.
Vervolgens is het even zoeken hoe we Ceuta nou eigenlijk binnen komen. We rijden eerst verkeerd en worden teruggestuurd. Na nog een blik op Google Maps weten we de juiste weg dan toch te vinden en sluiten we aan in de rij bij de douane.
Terwijl we in de rij staan, begint het inmiddels te schemeren. Het schiet hier werkelijk voor geen meter op. Geen idee wat ze allemaal aan het doen zijn, maar het duurt een uur of twee voordat we daadwerkelijk Ceuta binnen komen. Man wat een gedoe zeg.
We besluiten maar direct door te rijden naar de veerboot. We hebben geen tickets geboekt, maar gokken er op dat er wel plek is zo laat in de avond. We blijken geluk te hebben. De boot vertrek over 10 min en er is nog plek zat. Alleen nog even de tickets kopen. Achter ons beginnen anderen al een tikkeltje ongeduldig te worden. Bang dat de boot zonder ze vertrekt denk ik. Kalm wachten we even tot onze tickets gemaakt zijn, betalen we en rijden we richting de boot. Hier kunnen we er meteen op. Goed geregeld, zo om half 11 ‘s avonds.
Aan boord bedenken we dat we nog niks gegeten hebben en ook niets meer bij ons hebben. Het winkeltje heeft ook bijna niks meer, maar gelukkig kunnen we nog een simpele pizza voor ons samen regelen. Het is tenminste iets.
Ook ga ik snel aan de slag met het zoeken van een hotel. Aangezien we pas om middernacht aanmeren moet het hotel tot laat open zijn. Na wat zoekwerk vind ik er eentje die dat waarschijnlijk wel is. Toch besluit ik nog even te bellen, het zou toch lullig zijn als de informatie op Booking.com niet klopt en je midden in de nacht iets anders moet gaan zoeken. Gelukkig bevestigen ze dat ze inderdaad een 24 uurs receptie hebben. Dat komt ons dus goed uit. Daarmee dus ook meteen geboekt natuurlijk.
Inmiddels aangekomen aan de andere kant van de straat van Gibraltar, maken we ons klaar om van boord te gaan. Naast ons staat een complete motorclub met een boel Harleys. Uiteraard allemaal met een open uitlaat. Met het heerlijke kabaal van ronkende motoren rijden we de boot af. Zijn we gelijk weer wakker.
Het is maar een paar 100 meter naar het hotel. Pal voor de deur zetten we onze motoren neer en checken we in. Douchen en dan naar bed, het was weer een hele lange dag zo.
