Reisverslag: Kamperen voor beginners deel 2 - weekend Luxemburg

MP_NL

Maarten
Donateur
4 mei 2009
14.786
4.855
Twente
Na vorig jaar eind van de zomer mijn eerste tripje met tent gemaakt te hebben, zal ik al een tijd te wachten tot eindelijk de seinen op groen (of geel...) stonden om er weer met mijn tentje op uit te gaan.

Luxemburg leek mij dit keer een mooie bestemming en naar aanleiding van wat berichten hier op het forum was camping Kautenbach het doel!.
Met pinksteren leek de eerste mogelijkheid zich aan te dienen, maar terwijl ik nog aan het twijfelen was of ik dat wilde qua corona maatregelen, werd de weersvoorspelling steeds minder, en al vrij snel besloten niet te gaan.

Echter het weekend van 11-13 juni was de voorspelling erg goed, en vanaf 10 juni vond ook de Nederlandse overheid dat Luxemburg op geel mocht. Na overleg met het thuisfront (ik probeer meestal in de werk weekenden van mijn vrouw weg te gaan, dit was er geen) stond ook dat belangrijkste sein op groen.

Donderdag nog aan het werk, maar in de pauzes tussen het thuiswerken door al aan het inpakken geslagen.
ten opzicht van vorig jaar heb ik mijn slaapmatje van de Lidl vervangen voor een exped megamat, en grondzeil/footprint op maat gekocht bij mijn Vango tentje. Verder was de planning ongeveer hetzelfde, slapen & ontbijt zelf in voorzien, maar lunch & diner lekker ergens op een terrasje.

het inpakken verliep vlot, en de bagagerol bevat nu de slaapzak, handdoeken, en kleding. De tent + toebehoren, kookgerei, slaapmat etc. zitten in de koffers. Hiermee voorkom ik dat ik al dingen die in te tent horen (zoals kleding) uit de koffers moest halen om bij de tent & haringen te komen. Met circa 14kg per koffer, en 8kg in de rol ook redelijk verdeeld.

1623663127097.png



Dag 1 - vrijdag 11-6-2021 - 430 km

Vrijdag vertrek ik rustig rond een uur of 10, de route naar luxemburg is vrijwel geheel in een rechte lijn naar het zuiden. Vanuit Twente dus door de achterhoek, dan tussen de Ruhr & Nederlanse grens door richting de Eifel, een klein stukje België en dan Luxemburg.

het is fantastisch weer en ik begin direct met een paar bekende stuurweggetjes richting het zuiden van de achterhoek. Snel gewend aan de extra bagage loopt het direct mooi. In Duitsland moet ik wel af en toe ook wat meer doorgaande wegen rijden, al was het maar om toch een beetje afstand te overbruggen.

Ik rijd dit weekend met de voor mij nieuwe Zumo XT in plaats van mijn vertrouwde Zumo 350 waar ik de afgelopen 8 jaar mee gereden heb. Deze heb ik pas een dag voor vertrek gekocht als verjaardagscadeautje voor mezelf, en heb er dus nog niet mee gereden en getest.
hij lijkt echter de gemaakte route te volgen, dus ik maak me weinig zorgen.

Tegen kwart voor 1 stop ik in Süchteln, net boven Mönchengladbach bij een bakkertje voor mij eerste stop, en bewijs mezelf dat ik al erg aan de bagage gewend ben, bij het afstappen vergeet ik de roltas even en zit bijna met mijn been klem erbovenop... Er staan een paar tafeltjes voor de deur, maar de poster op de deur vertelt mij nog dat ik alleen mag afhalen om mee te nemen. Navragen leert mij dat de poster al weer verouderd is, en dat ik prima mijn broodje op het terras mag eten, en ik plof lekker neer. Na 5 minuten kom ik erachter dat het eigenlijk best warm is, op de motor had ik nog niet veel last, maar nu ik in het zonnetje zit begin ik aardig heet te worden. Snel weer door dus!

Het stuk vanaf hier naar de noordkant van de Eifel kon ik maar moeilijk fatsoenlijke routes vinden tijdens het plannen. Het is dus eigenlijk gewoon meerijden met het verkeer over de 100km wegen. Ik pak zelfs een klein stukje snelweg mee. Maar dat zorgt er ook voor dat ik al snel bij Düren ben, en daar begint het feest!

Mijn route loopt met een ruime bocht oostelijk om de Ruhrtalsperre heen (de westkant bewaar ik voor de terugweg) en het is hier weer vertrouwd lekker sturen. Ook een stuk drukker qua motorrijders, je kunt merken dat de Eifel bij velen favoriet is.
Via een ruime bocht om het meer heen rijd ik België binnen, om vervolgens in een rechte lijn naar het zuiden af te zakken naar Luxemburg.
in het zuiden van België loopt het echter mis. Op de rotonde word al aangegeven dat er een omleiding is voor de weg die ik wil pakken.
Maar ik weet dat met de motor meer mogelijk is dat de borden je vertellen, dus ik rijd nog even door, het eerste deel lijkt niet onmogelijk, maar na een meter of 100 door het puin hobbelen houd het dan echt op. ... daar komen we niet langs.

1623664562583.png

1623664582439.png


Op de kaart zie ik een alternatief, wat echter na een kwartiertje ook in werkzaamheden eindigt. Ook hier vind ik wel een alternatief voor, maar mijn oorspronkelijke route is inmiddels wel erg ver uit beeld. Ik stop even op een parkeerplekje waar nog een ander koppel motorrijders verdwaasd naar hun kaart staan te kijken. Dit Duitse stel kom juist uit zuidelijke richting, maar is nu ook al 2x vastgereden op werkzaamheden. Fijn gepland daar in de regio dus.

We overleggen even kort wat wel en niet open is qua wegen, praten nog even gezellig wat over de motoren (de dame op een MT-09, hij natuurlijk op een GS) drinken wat en vertrekken weer. Ik zie eigenlijk geen andere weg die open is door deze "vallei" dan de snelweg die hoog boven ons uitsteekt op een viaduct.

Dit is maar 6 km, en deze brengt me snel terug op de route. Dus dat doen we maar.
Via nog weer een stukje Duitsland, waar ik ondertussen gek word van de "welkom in" berichten rijd ik Luxemburg binnen via erg leuke wegen en arriveer ik tegen 6 uur op de camping. Het is nog rustig en ik mag een plekje zoeken aan de waterkant.


Inmiddels ook geleerd dat de korte broek bovenin de tas moet, dus ik kleed me snel om naar een iets meer zomerse outfit, het is circa 27 graden en zonnig, dus in een motorpak erg heet.

Bij het inchecken een lekker koud biertje gekocht, en ik plof eerst maar eens neer om dat op te drinken. Daarna zet ik mezelf toch maar aan het werk nog iets slomer dan voor het biertje, ik ben geen grote drinker, en op de lege maag in die hitte doet het zijn werk vrij snel.

Efin, kamp staat, even douchen en een hapje eten in het restaurant met een biertje en een fles water. Daarna maak ik nog even een kopje thee bij de tent om de kosten van mijn mooie campinggaz brandertje te kunnen verantwoorden. tegen half 11 kruip ik de tent in, app even met het thuisfront die me "succes met kruipen" wenst en kijk nog wat netflix. Al snel worden de ogen zwaar en met het ruisen van het beekje als monotoon geluid val ik al snel in slaap.

1623664990014.png



de route van vandaag:
1623665599909.png
 
Laatst bewerkt:
Ik haak aan.. leuk om te lezen. Voor augustus staat er ook een reis naar Luxemburg in mijn agenda. Onze startpunten zijn bijna gelijk zie ik.
 
Dag 2 - zaterdag 12-6-2021 - 371 km

De zaterdag begint een stuk eerder dan ik zelf zou willen, hoewel ik heerlijk geslapen heb word ik rond een uur of 6 word ik al wakker van de hoeveelheid licht in mijn tentje. Maar dat is nog zeker niet het tijdstip waarop ik wakker wil worden. Ik graai wat om me heen, vind een handdoek, en verstop mijn ogen daar nog even achter... nog even verder dutten.

Tegen 8 uur word ik dan echt wakker, trek ik wat kleding aan en sjok naar het toiletgebouw om mijn hoofd even onder de kraan te houden.
Dat blijft toch een typisch campingritueel dat je nog half slapend met je handdoekje richting toiletgebouw moet sjokken.
Na de frisse waterstralen haal ik mijn bestelde broodjes op en koop ook meteen een pakje kaas en wat drinken.

bij de tent zet ik water op mijn brandertje voor een kopje thee, en zo heb ik toch een behoorlijk ontbijtje. Dat miste ik toch de vorige keer toen er in Duitsland geen broodjes etc. waren "ivm corona". Tegen een uur of 10 rijd ik weg van de camping voor de route van vandaag, zo'n 370km bochtige wegen in luxemburg maar vooral ook duitsland.

Vlak bij de camping wil ik de "25" oprijden, wat een heerlijke stuurweg lijkt op de kaart, om even lekker te beginnen. Echter direct aan het begin van deze weg beland ik midden in een groep andere motorrijders. In tegenstelling tot de meeste andere groepen die ik tegen kom word er echte een straf tempo gereden, en ondanks dat ik nog niet echt opgewarmd ben ga ik er even voor zitten, afhaken is geen optie natuurlijk :]

Als snel loop ik wat in op mijn voorligger, en na een aantal bochten zit ik strak aan zijn wiel, tempo zit er lekker in en aan het einde van deze weg is mijn grijns gegroeid van oor tot oor gegroeid, en ben ik in ieder geval goed wakker.

De groep wacht op de achterblijvers en met een vriendelijke zwaai vervolg ik mijn weg alleen, ik ga in tempo weer wat terug want dat houd ik zo de hele dag niet vol.. De eerste paar wegen zijn echter van vergelijkbaar niveau, rustig, goed asfalt en mooie bochten, na een uur ben ik al tevreden, dit was de moeite nu al waard!!

1623759856378.png


1623760236482.png


waar in Luxemburg de wegen goed, breed en mooi zijn. Is het 2e deel van de ochtend toch even anders. Het gaat weer meer naar kleine bos/landwegen waar geen mens te bekennen is. Ook leuk, maar meer toeren, dan tempo rijden.

Ik heb geen hekel aan haarspeldbochten, zeker niet als ze zoals hierboven zijn aangelegd, maar ik kom op een stuk terecht waar ze van het ergste soort zijn, ik ben vergeten even een foto te maken, aangezien ik druk met rijden bezig was, maar het zijn van die bochten waarbij de 2 wegen eigenlijk nog teveel hoogteverschil hadden, waardoor je in de bocht nog een soort enorme helling hebt. Voeg daar zand, grind en slecht wegdek aan toe, en we zijn ineens terug bij een stapvoets tempo.

Rond 12:15 is het tijd voor een stop, aangezien ik nog een broodje en wat drinken bij me heb hoef ik niet op zoek naar horeca maar kan ik lekker op een willekeurig muurtje gaan zitten, in een plaatsje waarvan ik de naam al weer vergeten ben. Ik eer rustig mijn broodje en zie vrijwel geen mens. Aan de overkant is een soort mini parkje, en ik zit voor de kerk, het heeft wel iets van een Italiaans dorpje en draagt zo mooi bij aan het vakantie gevoel.
1623760150168.png



Na de luncht gaat het richting het noorden, richting de Eifel. Het is sinds ik luxemburg verlaten heb erg rustig op de weg. ik rijd meestal alleen en af en toe een auto inhalen is prima. Hoe dichterbij de Daun ik kom hoe meer verkeer en andere motorrijders er ook is. Tergelijk verander het landschap van uitgestrekte heuvels, naar wat meer bossen en het word een stuk frisser.

Ik maak nog even een uitzicht fototje voor het thuisfront, om aan te geven dat het behoorlijk bewolk is, en je kunt de bossen voor me zien liggen.
1623760994988.png


Zoals gewoonlijk bij mij rijd ik eigenlijk weer net ff te lang door, ik kom niet echt langs een leuke pauze locatie en blijf maar stug doorrijden.
Ik heb het in mijn doorwaai-jas ook eigenlijk best fris, aangezien het kwik gedaald is tot 19 graden. De route komt vervolgens weer bij een afgesloten weg, dus ik begin een beetje te balen, maar ik weet dat dat vooral komt doordat het tijd word om weer wat te eten.

De omleiding is eigenlijk ook een prima route, (zie onder)
1623761166247.png



Als ik weer terug ben op de route, staat inmiddels de tank ook op reserve, ik laat de tomtom het dichtstbijzijnde tankstation opzoeken, en besluit dat daar dan ook maar de pauze gemaakt word.

Een iets minder "vakantiegevoel" plekje dan vanochtend is een understatement. Tijdens het toiletbezoek verbaas ik mij over de enorme hendel op de muur. Ik vermoed dat het vroeger een garage is geweest en dat dit de hendel van een oude hefbrug is.... ik hem hem maar niet op zakken gezet, geen idee waar ik uit zou komen ...

1623761288149.png
1623761298473.png


Na een ijsje & wat drinken, stop ik de windvoering in mijn jas en vertrek weer. Dat had ik natuurlijk veel eerder moeten doen, want nu heb ik het veel behaaglijker.

De rest van de route is heerlijk afwisselend, met snellere stukken waar je gewoon met 110 je bochtjes kan blijven draaien, tot het kleine paadje met een bordje "nur landwirtschaftlichen verkehr" erbij. Ik pretendeer altijd maar dat ik dat niet begrijp en rijd meestal op laag tempo door.
Het blijkt 1 van de mooiste routes die ik ooit gereden heb, gewoon omdat vrijwel alle stukken mooi waren, heerlijk!
Net voor ik op de camping terug ben kruis ik de route zoals ik hem begonnen ben, en vergeet af te slaan. Hierdoor begin de Zumo mij vrolijk te vertellen dat ik nog 360km te gaan heb, en rond middernacht denk aan te komen..... toch maar even niet.

Ik keer om om via de geplande route terug te komen bij de camping. het laatste stukje werd door iemand anders op MF de "mini stelvio" genoemd wat ik wel treffend vond.
1623761759356.png



Tegen 6 uur ben ik terug op de camping, en plof bij mij tentje neer. Het is duidelijk minder warm dan gisteren, maar het zonnetje is wel terug en het is heerlijk vertoeven. Mijn Decathlon helinox-kloon stoeltje zakt echter wel steeds weg in de grond en ik ben inmiddels 1 van de rubber dopjes kwijt. Dat zet ik mentaal op de lijst van verbeterpuntjes.

Naast mij is een groep van 5 franse motorrijders aangekomen en ik vermaak me even met hun tent opzet perikelen. Ze hebben allemaal een eigen mini tentje en zijn duidelijk niet de meest ervaren kampeerders. Met en paar haringen per tent vinden ze het al snel acceptabel, en het kamp staat er in mijn ogen toch wat treurig bij. Maar eigenlijk hebben ze helemaal gelijk, het is mooi weer, regent of waait niet dus wat kan er gebeuren...
Ik eet wederom in restaurant, waar het erg rustig is vanavond en tegen half 10 ben ik terug bij te tent voor een kopje thee. Het is echt wel kouder dan gister dus ik besluit maar in mijn tentje te gaan liggen om wat te netflixen. Even later geeft mijn blaas aan dat het een goed idee is om toch echt nog even langs het toiletgebouw te aan voor ik ga slapen en ik schiet even wat kleding aan. Lopend naar het toiletgebouw kom ik langs de groep fransen en kom hiermee aan de praat, ik word uitgenodigd er even bij de komen zitten (op de grond, want zitmeubilair hebben ze niet mee natuurlijk) en we zitten een poosje wat te ouwehouren in een mengeling van frans/engels en 2 woorden Nederlands. Alle 5 komen ze uit Lille en ik krijg de indruk dat het jeugdvrienden zijn. Gevarieerd gezelschap is het in ieder geval, maar gezellig ook.

Het eerste rondje rum kan ik nog afslaan, maar bij de 2e besluit ik dat het toch echt tijd word ze alleen te laten, ik maak de geplande sanitaire stop alsnog, trek de rits van mijn broek acuut kapot maar gelukkig is het donker... en ga dan toch maar slapen.
1623834689060.png
 
Laatst bewerkt:
Bekend terrein. Wilz-Kautenbach (ook wel de dodenweg genaamd door de vele motorongelukken) is inderdaad een leuk stukje asfalt. Velen gaan net boven hun kunnen en de ene doordraaier is de andere niet en daar verkijken velen zich op.
 
Leuk verslag 👍 Welk type Vango tent heb je mee?
 
Laatst bewerkt:
Heel lang geleden ook met een tent op die camping in Kautenbach gestaan. Na 3 dagen vertrokken naar de Moezel omdat het ruisen van de regen dat van de beek overtrof.

Veel later met collega's vaak toch weer naar Luxemburg vanwege de goede wegen en het toch wel redelijk betaalbaar eten en slapen bij B&B's en gasthofen.
 
Top , ik volg het. Goed geschreven. Volgende maand zit ik ook indie buurt.
 
Hier ook maar even de volg modus aan. Wil eigenlijk zondag Of maandag ook naar Luxemburg afzakken. Maar heb een virus op mijn evenwichtsorgaan dus dat gaat niet door. Wel leuk om dit even te lezen
 
Ik had hem even gemist omdat ik zelf ook een weekje weg was, maar ik ben inmiddels aangehaakt!

Wiltz-Kautenbach blijft een klassieker, wat ben ik daar vaak bloedhard overheen gegaan. Zitten wel listige bochtjes tussen, dus blijft opletten, en sinds ze die witte strepen in elke bocht hebben getrokken doe ik het maar iets beschaafder.
 
Dag 3 - Zondag 13 juni - 470km.

Wederom vrij vroeg word ik wakker dankzij het vroege ochtendgloren , ik herhaal de oefening met een handdoek om mijn hoofd en kan weer even verder slapen. Hoewel de buren gisteren volgens mij het best laat gemaakt hebben heb ik er weinig van mee gekregen. De beek maakt zoveel lawaai dat je weinig last hebt van stemmen van anderen, dus dat scheelt.
Ik heb eigenlijk prima geslapen, maar mijn rug is het daar niet helemaal mee eens. toch wat pijntjes hier en daar, maar dat kan ook van het motorrijden komen natuurlijk. Het is 's nachts een heldere nacht geweest, en behoorlijk kouder dan gisternacht. De tent is dan ook aan de binnenkant drijfnat van het condens... maar eens kijken hoe lang dat nodig heeft om op te drogen.

Ik meld me bij het campingwinkeltje om mijn bestelde broodjes op te halen en zie hoe alle aanwezige zakjes (stuk of 10) 3x gecontroleerd worden.
Na de 2e keer zag ik de bui al hangen, geen broodjes voor mij. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als het wel druk is op de camping... Gelukkig worden er nog ergens 2 witte pistoletjes vandaan getoverd, gecombineerd met wat kuipjes hollandse unox paté heb ik ontbijt. Mijn bestelde pain-au-chocolat moet ik helaas missen...

Ik ontbijt wel met een kopje thee, maar het gaat allemaal wat vlotter dan gisteren, er is immers nog werk voor de boeg, en ook wil ik rond het avondeten wel thuis zijn.
Na het ontbijt pak ik alles uit de tent weer in de bagagerol. De tent zelf droogt echter nog voor geen meter, ondanks dat beide deuren al een tijdje open staan. Dan maar vochtig mee. Het inpakken van de bagage gaat erg soepel, en het losse onderzeil werkt goed, de tent gaat licht vochtig, maar wel mooi schoon zijn hoes in. Mijn Franse buren mikken de helft van hun tentjes in de vuilcontainer en na wat beleefde groeten vertrekken ze. Hebben ze het qua inpakken toch net van me gewonnen qua tijd.

Ik doe nog even een sanitaire stop, en maak mijn vizier schoon in het toiletgebouw. Terwijl ik dat sta te doen hoor ik 2 mede motorrijders die in een "pod" (een soort mini houten huisjes, zie foto onder) verbleven overleggen over hun vriend die nog niet aanspreekbaar is omdat hij nog zo beroerd is van de drank van de avond ervoor. Er staat echter nog wel 400km naar huis te wachten vandaag. Ik bedank mezelf nog even voor het afslaan van de rum gisteravond, want dat lijkt me toch niet echt prettig motorrijden.

Tegen kwart over 10 heb ik mijn spullen wel ingepakt ten verlaat ik de camping. Erg tevreden dat ik ondanks het opbreken van het kamp, maar een kwartiertje later ben dan gisteren.
1624656586070.png
De route van vandaag begint weer met de "mini stelvio" maar gaat al vrij snel in noordoostelijke richting Luxemburg uit. Via een stukje Duitsland wil ik richting sankt-vith de Belgische grens weer over steken. Ik kom hier echter in hetzelfde gebied uit waar ik op de heenweg veel werkzaamheden had. Ik sta voor de borden dat de weg over een aantal kilometers dicht is even op mijn navigatie te turen voor een alternatief, en word aangesproken door een wat oudere heer met roze overhemd in een witte mini cabriolet met de kap open..
Nou ben ik niet van de vooroordelen, maar dit straalt toch wel "iets" uit, maar hij vraagt netjes waar ik naar toe moet. Ik leg kort uit welke route ik wilde volgen, maar dit was geen optie, "komplett gesperrt" volgens meneer, maar hij weet een alternatief. Of ik hem maar even wil volgen.
Hij stuurt me een klein landweggetje op, maar als snel komt dit uit op dezelfde parkeerplaats waar ik op de heenweg vast liep, echter dit keer is dit de juiste kant van het dal, prima route dus!

Het is overigens niet heel warm nog met rond de 12 graden, maar wel strak blauw:
1624656672786.png


Ik vervolg mijn weg richting het noorden, en rijd over het meer van robertville. Hier besluit ik dat het een mooi plekje is voor een pauze.
Er is een parkeerplaats met een pad richting het meer en ik heb zelf nog een broodje en wat drinken bij me.
Ik daal het pad richting het meer af, wat niet echt een fijn paadje is op (sportieve) motorlaarzen. Na honderd meter word het alleen maar duidelijker dat ik steeds verder van het meer afraak en voorlopig geen mooi picknick plekje ga vinden. Ik klim dus maar weer terug naar boven en nuttig bij mijn motor het broodje en wat drinken. Er staat een grote camper die mij mooi aan het zicht onttrekt voor een een onvervalst stukje wildplassen, dus ik zal nooit weer zeggen dat campers nutteloos zijn.

paadje:
1624655672396.png


Vanaf Robertville rijd ik wederom noordoost Duitsland in, waar het onderweg al steeds iets drukker begon te worden met andere motorrijders, beland ik nu echt in de "zondagse optocht" Het gebied rond de Ruhrsee is echt super druk.

De mooie bochtige wegen worden afgelegd in een slakken tempo van 50 km/h en het inhaal verbod is niet eens nodig, het is domweg te druk om in te halen. Mijn route loopt langs de westkant van het meer verder noordelijk, echter stuit ik hier op een bordje "verboden voor motorrijders op zon- en feestdagen" hoewel ik me hier niet altijd even veel van aantrek, lijkt me doorrijden op deze zonnige zondag in juni vragen om problemen. Te meer daar ik al een en ander aan politie tegen ben gekomen de afgelopen kilometers.

Ik heb de keuze om met dan de grote bocht langs de oostkant van het meer te maken, of terug de berg op en dan de westkant iets ruimer om het meer. Ik kies voor dat eerste, aangezien ik niet van "terugrijden" houdt. Grote vergissing blijkt.

De hele weg rond het meer stikt van grote groepen motorrijders, caravans, sportwagens, en andere rare voertuigen. Ik zit me echt op te vreten aangezien het allemaal ik uitermate traag tempo rond tuft. Ik snap best dat je met een paar mede-motorrijders leuk kan rijden, maar die groepen van 10-30 man kan ik echt niet plaatsen. Onderweg kom ik maar liefst 4x een snelheid controle tegen, in de stukken die allemaal terug gebracht zijn tot 50 of 70. Hoewel flitsmeister mij netjes waarschuwt voor deze controles, hoef ik geen 1x van het gas... de maximumsnelheid word bij lange na niet gehaald.

Ik ben zelf motorrijder, maar als ik de invasie hier zie op zondagmiddag, van vooral luide, trage grote groepen, dan snap ik heel goed dat mensen hier een takkehekel aan "ons" krijgen.

Als ik stop om te tanken beland ik midden in een groep Belgische "harley boys" mooie motoren absoluut. Maar het feit dat ze allemaal muziek op standje 10 hebben spelen op de luidsprekers, en ook nog eens de navigatie op standje 12 daarbovenuit laten tetteren maakt dat ik me bijna schaam om mede-motorrijder te zijn. En dan hebben ze hun motoren nog niet eens gestart...

Het rood gemarkeerde stuk is dus dicht op zondag....

1624656503357.png



Eenmaal weg uit het echt toeristische deel verdwijnt een groot deel van de drukte gelukkig weer en ik kan weer gewoon motorrijden zoals ik zelf wil. Voor mij is het punt echter nogmaals pijnlijk duidelijk, de Eifel is fantastisch mooi, maar gewoon echt te druk geworden.

Ik bevind me inmiddels weer in het iets minder bergachtige deel, maar meer glooiende heuvels, en het kwik is gestegen tot een graad of 17. Prima motorweer maar ik laat de windvoering nog even in mijn jas. Terug in Duitsland valt het me echter op hoe enorm veel windmolens hier staan vergeleken met Luxemburg. Wellicht lag het toevallig aan de stukken die ik gereden heb, maar ik kwam in Luxemburg nauwelijks windmolens tegen. In Duitsland daarentegen is de horizon continue bezaaid met windmolens en in elk dorpje staan wel protest borden tegen windmolen in hun regio.

1624656906040.png


Helaas voor een vogeltje ben ik toch 1 van de voertuigen die de betrekkelijke rust komt verstoren en met een gangetje van circa 110 klapt hij tegen mijn handkap en via mijn knokkels schiet hij langs me heen. Ik keer toch even om om te kijken of het beestje het overleeft heeft.
Als ik terugkom ligt hij exact midden op de weg met zijn oogjes wijd open en een super snelle ademhaling, ik leg hem in de schaduw en probeer hem wat water te geven. Na 5 minuten is er echter weinig verandering. Ik kan zijn vleugels uitvouwen en weer terug duwen, maar zelf beweegt hij niets behalve zijn oogjes en ademhaling. Aangezien 1 van zijn pootjes ook nog in een onnatuurlijke hoek staat heb ik niet de indruk dat hij het gaat halen en lijkt het me beter hem niet te lang te laten lijden.... wat me toch een beetje verdrietig stemt, grote softie als ik ben.
1624657558908.png


Overigens komt er geen enkel ander voertuig langs in de 10-15 minuten die hiermee gemoeid gaan. Wat nog maar weer aangeeft hoe plaatselijk geconcentreerd die drukte is.
Ik volg de route binnendoor tot aan Düren en mis al snel de heuvels van Luxemburg. Zo vlak als Nederland is het natuurlijk niet maar om toch een beetje tempo te blijven maken volg ik toch veel doorgaande wegen, dus echt spannend zijn ze evenmin. bij Düren draai ik de snelweg op, althans, dat probeer ik. Hier komt toch het eerste echte kaartfoutje naar boven, hier kan ik beslist niet verder, terwijl dit volgens de Zumo gewoon een doorgaande weg is.

1624657053687.png


Eigenlijk is de route toch "afgelopen" dus ik sluit de route af, en laat de navigatie gewoon de snelste weg naar huis zoeken. Deze pakt al snel een alternatief op en binnen een mum van tijd zit ik op de snelweg. Ook op de snelweg is het best druk en ik moet de hele Ruhr nog door. Tijd om weer even wat te drinken. Dat doe ik op een luxe terras met uitzicht op de dom van Keulen van een hamburger koning, en slurp een grote beker cola weg. Ik zit nog wat te puzzelen op de navi of er echt geen betere route is, maar zelfs de snelste route die niet via de snelweg gaat is ruimt een uur langer, maar niet veel leuker. De echt kleine wegen voegen als al snel 2 a 3 uur toe aan de route en die heb ik niet.
Kortom... Autobahn dan maar. Ik kan niet echt hard rijden met de tracer met bagage die word dan toch wat instabiel, dus met een snelheid van rond de 150 rijd ik rustig richting het noorden en strak om 6 uur parkeer ik op de oprit, netjes op tijd thuis voor het avondeten, en wederom eigenlijk geen gekke dingen meegemaakt, prima dus!

Nog even het uitzicht op de dom:
1624657340341.png


En de route van vandaag:

1624657645295.png
 
Laatst bewerkt:
En de routes voor de liefhebbers, de heen en terugweg vond ik niet bijzonder geslaagd. Die zou ik de volgend keer anders doen.
wellicht door nederland, of toch even een stukje snelweg zodat er meer tijd in de leuke gebieden overblijft.
De rondrit Kautenbach vond ik wel erg de moeite waard.

GPX viewer

GPX viewer

GPX viewer
 

Bijlagen

  • Kautenbach rondrit .gpx
    345,8 KB · Weergaven: 45
  • Lux heenweg v1.gpx
    232,1 KB · Weergaven: 29
  • Lux terugweg .gpx
    234,8 KB · Weergaven: 20
Ik had hem even gemist omdat ik zelf ook een weekje weg was, maar ik ben inmiddels aangehaakt!

Wiltz-Kautenbach blijft een klassieker, wat ben ik daar vaak bloedhard overheen gegaan. Zitten wel listige bochtjes tussen, dus blijft opletten, en sinds ze die witte strepen in elke bocht hebben getrokken doe ik het maar iets beschaafder.

Ja die strepen, ik merk dat ik daar eigenlijk te veel op let, wat niet altijd positief is.

Overigens hadden ze op een ander stuk in de bochten de weg een beetje open gefreesd, hierdoor word de toplaag wat bobbelig en dit zorgde er bij mij ook voor dat het tempo wat naar beneden ging, voelde toch wat minder vertrouwd. Dat zal wel exact die bedoeling hebben.
 
Terug
Bovenaan Onderaan