Na vorig jaar eind van de zomer mijn eerste tripje met tent gemaakt te hebben, zal ik al een tijd te wachten tot eindelijk de seinen op groen (of geel...) stonden om er weer met mijn tentje op uit te gaan.
Luxemburg leek mij dit keer een mooie bestemming en naar aanleiding van wat berichten hier op het forum was camping Kautenbach het doel!.
Met pinksteren leek de eerste mogelijkheid zich aan te dienen, maar terwijl ik nog aan het twijfelen was of ik dat wilde qua corona maatregelen, werd de weersvoorspelling steeds minder, en al vrij snel besloten niet te gaan.
Echter het weekend van 11-13 juni was de voorspelling erg goed, en vanaf 10 juni vond ook de Nederlandse overheid dat Luxemburg op geel mocht. Na overleg met het thuisfront (ik probeer meestal in de werk weekenden van mijn vrouw weg te gaan, dit was er geen) stond ook dat belangrijkste sein op groen.
Donderdag nog aan het werk, maar in de pauzes tussen het thuiswerken door al aan het inpakken geslagen.
ten opzicht van vorig jaar heb ik mijn slaapmatje van de Lidl vervangen voor een exped megamat, en grondzeil/footprint op maat gekocht bij mijn Vango tentje. Verder was de planning ongeveer hetzelfde, slapen & ontbijt zelf in voorzien, maar lunch & diner lekker ergens op een terrasje.
het inpakken verliep vlot, en de bagagerol bevat nu de slaapzak, handdoeken, en kleding. De tent + toebehoren, kookgerei, slaapmat etc. zitten in de koffers. Hiermee voorkom ik dat ik al dingen die in te tent horen (zoals kleding) uit de koffers moest halen om bij de tent & haringen te komen. Met circa 14kg per koffer, en 8kg in de rol ook redelijk verdeeld.
Dag 1 - vrijdag 11-6-2021 - 430 km
Vrijdag vertrek ik rustig rond een uur of 10, de route naar luxemburg is vrijwel geheel in een rechte lijn naar het zuiden. Vanuit Twente dus door de achterhoek, dan tussen de Ruhr & Nederlanse grens door richting de Eifel, een klein stukje België en dan Luxemburg.
het is fantastisch weer en ik begin direct met een paar bekende stuurweggetjes richting het zuiden van de achterhoek. Snel gewend aan de extra bagage loopt het direct mooi. In Duitsland moet ik wel af en toe ook wat meer doorgaande wegen rijden, al was het maar om toch een beetje afstand te overbruggen.
Ik rijd dit weekend met de voor mij nieuwe Zumo XT in plaats van mijn vertrouwde Zumo 350 waar ik de afgelopen 8 jaar mee gereden heb. Deze heb ik pas een dag voor vertrek gekocht als verjaardagscadeautje voor mezelf, en heb er dus nog niet mee gereden en getest.
hij lijkt echter de gemaakte route te volgen, dus ik maak me weinig zorgen.
Tegen kwart voor 1 stop ik in Süchteln, net boven Mönchengladbach bij een bakkertje voor mij eerste stop, en bewijs mezelf dat ik al erg aan de bagage gewend ben, bij het afstappen vergeet ik de roltas even en zit bijna met mijn been klem erbovenop... Er staan een paar tafeltjes voor de deur, maar de poster op de deur vertelt mij nog dat ik alleen mag afhalen om mee te nemen. Navragen leert mij dat de poster al weer verouderd is, en dat ik prima mijn broodje op het terras mag eten, en ik plof lekker neer. Na 5 minuten kom ik erachter dat het eigenlijk best warm is, op de motor had ik nog niet veel last, maar nu ik in het zonnetje zit begin ik aardig heet te worden. Snel weer door dus!
Het stuk vanaf hier naar de noordkant van de Eifel kon ik maar moeilijk fatsoenlijke routes vinden tijdens het plannen. Het is dus eigenlijk gewoon meerijden met het verkeer over de 100km wegen. Ik pak zelfs een klein stukje snelweg mee. Maar dat zorgt er ook voor dat ik al snel bij Düren ben, en daar begint het feest!
Mijn route loopt met een ruime bocht oostelijk om de Ruhrtalsperre heen (de westkant bewaar ik voor de terugweg) en het is hier weer vertrouwd lekker sturen. Ook een stuk drukker qua motorrijders, je kunt merken dat de Eifel bij velen favoriet is.
Via een ruime bocht om het meer heen rijd ik België binnen, om vervolgens in een rechte lijn naar het zuiden af te zakken naar Luxemburg.
in het zuiden van België loopt het echter mis. Op de rotonde word al aangegeven dat er een omleiding is voor de weg die ik wil pakken.
Maar ik weet dat met de motor meer mogelijk is dat de borden je vertellen, dus ik rijd nog even door, het eerste deel lijkt niet onmogelijk, maar na een meter of 100 door het puin hobbelen houd het dan echt op. ... daar komen we niet langs.
Op de kaart zie ik een alternatief, wat echter na een kwartiertje ook in werkzaamheden eindigt. Ook hier vind ik wel een alternatief voor, maar mijn oorspronkelijke route is inmiddels wel erg ver uit beeld. Ik stop even op een parkeerplekje waar nog een ander koppel motorrijders verdwaasd naar hun kaart staan te kijken. Dit Duitse stel kom juist uit zuidelijke richting, maar is nu ook al 2x vastgereden op werkzaamheden. Fijn gepland daar in de regio dus.
We overleggen even kort wat wel en niet open is qua wegen, praten nog even gezellig wat over de motoren (de dame op een MT-09, hij natuurlijk op een GS) drinken wat en vertrekken weer. Ik zie eigenlijk geen andere weg die open is door deze "vallei" dan de snelweg die hoog boven ons uitsteekt op een viaduct.
Dit is maar 6 km, en deze brengt me snel terug op de route. Dus dat doen we maar.
Via nog weer een stukje Duitsland, waar ik ondertussen gek word van de "welkom in" berichten rijd ik Luxemburg binnen via erg leuke wegen en arriveer ik tegen 6 uur op de camping. Het is nog rustig en ik mag een plekje zoeken aan de waterkant.
Inmiddels ook geleerd dat de korte broek bovenin de tas moet, dus ik kleed me snel om naar een iets meer zomerse outfit, het is circa 27 graden en zonnig, dus in een motorpak erg heet.
Bij het inchecken een lekker koud biertje gekocht, en ik plof eerst maar eens neer om dat op te drinken. Daarna zet ik mezelf toch maar aan het werk nog iets slomer dan voor het biertje, ik ben geen grote drinker, en op de lege maag in die hitte doet het zijn werk vrij snel.
Efin, kamp staat, even douchen en een hapje eten in het restaurant met een biertje en een fles water. Daarna maak ik nog even een kopje thee bij de tent om de kosten van mijn mooie campinggaz brandertje te kunnen verantwoorden. tegen half 11 kruip ik de tent in, app even met het thuisfront die me "succes met kruipen" wenst en kijk nog wat netflix. Al snel worden de ogen zwaar en met het ruisen van het beekje als monotoon geluid val ik al snel in slaap.
de route van vandaag:
Luxemburg leek mij dit keer een mooie bestemming en naar aanleiding van wat berichten hier op het forum was camping Kautenbach het doel!.
Met pinksteren leek de eerste mogelijkheid zich aan te dienen, maar terwijl ik nog aan het twijfelen was of ik dat wilde qua corona maatregelen, werd de weersvoorspelling steeds minder, en al vrij snel besloten niet te gaan.
Echter het weekend van 11-13 juni was de voorspelling erg goed, en vanaf 10 juni vond ook de Nederlandse overheid dat Luxemburg op geel mocht. Na overleg met het thuisfront (ik probeer meestal in de werk weekenden van mijn vrouw weg te gaan, dit was er geen) stond ook dat belangrijkste sein op groen.
Donderdag nog aan het werk, maar in de pauzes tussen het thuiswerken door al aan het inpakken geslagen.
ten opzicht van vorig jaar heb ik mijn slaapmatje van de Lidl vervangen voor een exped megamat, en grondzeil/footprint op maat gekocht bij mijn Vango tentje. Verder was de planning ongeveer hetzelfde, slapen & ontbijt zelf in voorzien, maar lunch & diner lekker ergens op een terrasje.
het inpakken verliep vlot, en de bagagerol bevat nu de slaapzak, handdoeken, en kleding. De tent + toebehoren, kookgerei, slaapmat etc. zitten in de koffers. Hiermee voorkom ik dat ik al dingen die in te tent horen (zoals kleding) uit de koffers moest halen om bij de tent & haringen te komen. Met circa 14kg per koffer, en 8kg in de rol ook redelijk verdeeld.
Dag 1 - vrijdag 11-6-2021 - 430 km
Vrijdag vertrek ik rustig rond een uur of 10, de route naar luxemburg is vrijwel geheel in een rechte lijn naar het zuiden. Vanuit Twente dus door de achterhoek, dan tussen de Ruhr & Nederlanse grens door richting de Eifel, een klein stukje België en dan Luxemburg.
het is fantastisch weer en ik begin direct met een paar bekende stuurweggetjes richting het zuiden van de achterhoek. Snel gewend aan de extra bagage loopt het direct mooi. In Duitsland moet ik wel af en toe ook wat meer doorgaande wegen rijden, al was het maar om toch een beetje afstand te overbruggen.
Ik rijd dit weekend met de voor mij nieuwe Zumo XT in plaats van mijn vertrouwde Zumo 350 waar ik de afgelopen 8 jaar mee gereden heb. Deze heb ik pas een dag voor vertrek gekocht als verjaardagscadeautje voor mezelf, en heb er dus nog niet mee gereden en getest.
hij lijkt echter de gemaakte route te volgen, dus ik maak me weinig zorgen.
Tegen kwart voor 1 stop ik in Süchteln, net boven Mönchengladbach bij een bakkertje voor mij eerste stop, en bewijs mezelf dat ik al erg aan de bagage gewend ben, bij het afstappen vergeet ik de roltas even en zit bijna met mijn been klem erbovenop... Er staan een paar tafeltjes voor de deur, maar de poster op de deur vertelt mij nog dat ik alleen mag afhalen om mee te nemen. Navragen leert mij dat de poster al weer verouderd is, en dat ik prima mijn broodje op het terras mag eten, en ik plof lekker neer. Na 5 minuten kom ik erachter dat het eigenlijk best warm is, op de motor had ik nog niet veel last, maar nu ik in het zonnetje zit begin ik aardig heet te worden. Snel weer door dus!
Het stuk vanaf hier naar de noordkant van de Eifel kon ik maar moeilijk fatsoenlijke routes vinden tijdens het plannen. Het is dus eigenlijk gewoon meerijden met het verkeer over de 100km wegen. Ik pak zelfs een klein stukje snelweg mee. Maar dat zorgt er ook voor dat ik al snel bij Düren ben, en daar begint het feest!
Mijn route loopt met een ruime bocht oostelijk om de Ruhrtalsperre heen (de westkant bewaar ik voor de terugweg) en het is hier weer vertrouwd lekker sturen. Ook een stuk drukker qua motorrijders, je kunt merken dat de Eifel bij velen favoriet is.
Via een ruime bocht om het meer heen rijd ik België binnen, om vervolgens in een rechte lijn naar het zuiden af te zakken naar Luxemburg.
in het zuiden van België loopt het echter mis. Op de rotonde word al aangegeven dat er een omleiding is voor de weg die ik wil pakken.
Maar ik weet dat met de motor meer mogelijk is dat de borden je vertellen, dus ik rijd nog even door, het eerste deel lijkt niet onmogelijk, maar na een meter of 100 door het puin hobbelen houd het dan echt op. ... daar komen we niet langs.
Op de kaart zie ik een alternatief, wat echter na een kwartiertje ook in werkzaamheden eindigt. Ook hier vind ik wel een alternatief voor, maar mijn oorspronkelijke route is inmiddels wel erg ver uit beeld. Ik stop even op een parkeerplekje waar nog een ander koppel motorrijders verdwaasd naar hun kaart staan te kijken. Dit Duitse stel kom juist uit zuidelijke richting, maar is nu ook al 2x vastgereden op werkzaamheden. Fijn gepland daar in de regio dus.
We overleggen even kort wat wel en niet open is qua wegen, praten nog even gezellig wat over de motoren (de dame op een MT-09, hij natuurlijk op een GS) drinken wat en vertrekken weer. Ik zie eigenlijk geen andere weg die open is door deze "vallei" dan de snelweg die hoog boven ons uitsteekt op een viaduct.
Dit is maar 6 km, en deze brengt me snel terug op de route. Dus dat doen we maar.
Via nog weer een stukje Duitsland, waar ik ondertussen gek word van de "welkom in" berichten rijd ik Luxemburg binnen via erg leuke wegen en arriveer ik tegen 6 uur op de camping. Het is nog rustig en ik mag een plekje zoeken aan de waterkant.
Inmiddels ook geleerd dat de korte broek bovenin de tas moet, dus ik kleed me snel om naar een iets meer zomerse outfit, het is circa 27 graden en zonnig, dus in een motorpak erg heet.
Bij het inchecken een lekker koud biertje gekocht, en ik plof eerst maar eens neer om dat op te drinken. Daarna zet ik mezelf toch maar aan het werk nog iets slomer dan voor het biertje, ik ben geen grote drinker, en op de lege maag in die hitte doet het zijn werk vrij snel.
Efin, kamp staat, even douchen en een hapje eten in het restaurant met een biertje en een fles water. Daarna maak ik nog even een kopje thee bij de tent om de kosten van mijn mooie campinggaz brandertje te kunnen verantwoorden. tegen half 11 kruip ik de tent in, app even met het thuisfront die me "succes met kruipen" wenst en kijk nog wat netflix. Al snel worden de ogen zwaar en met het ruisen van het beekje als monotoon geluid val ik al snel in slaap.
de route van vandaag:
Laatst bewerkt: