Reisverslag Wintertrip 2017

Donderdag 16 februari, dag 5. Gereden kilometers: 232

Ik wordt om half 8 wakker en heb prima geslapen. De camping mag dan wat minder zijn, het is lekker rustig en last heb ik van niets of niemand gehad. Het begint een beetje eentonig te worden, want de thermometer staat alweer op -8. Ik vraag me af of dit gewoon toevallig steeds zo is, of dat hij gewoon niet lager zakt. Maakt ook geen moer uit eigenlijk. Ik heb nog precies genoeg water om koffie te zetten en wat brood heb ik ook nog, dus het ontbijt is compleet.

Bij het afbreken van de tent kom ik er achter dat de uiteinden van de stokken zitten vastgevroren in de tunnels waar je ze inschuift. Ik trek de halve stokken uit elkaar, maar de eindstukjes blijven stug zitten. Een flesje heet water biedt uitkomst, en nadat ik dit over alle uiteinden heb gegoten geven de stokken zich gewonnen en kan de tent uit elkaar. Ik pak alles weer in en het lukt me helaas net niet om de campingeigenaar te ontlopen. Ik heb mijn helm al op als hij weer aankomt strompelen een verhaal begint. Het is een beetje onbeleefd maar ik hou mijn helm op en stap rustig op de motor. Had ik hem verstaan dan was het nog een ander verhaal geweest, maar ik kan er toch geen touw aan vast knopen. Hij geeft het deze keer gelukkig snel op.

Bij de supermarkt haal ik eerst even snel een fles water en verdeel die over de kleinere flesjes in mijn koffer. Ik rij eerst weer naar La Clusaz, het dorp waar ik gister bij de volle camping stond. In het centrum buig ik af richting Col des Aravis. De wegen zijn keurig sneeuwvrij dus het is prima rijden. Wel even opletten voor vochtige stukken want het is nog vroeg dus er kunnen zomaar nog stukken bevroren zijn. Het is gelukkig lekker rustig, dus ik kan mijn eigen tempo omhoog rijden zonder dat je wordt opgeduwd door Franse auto’s die niet lijken te begrijpen waarom je het soms een beetje rustig aan doet.

De Col des Aravis is met zijn hoogte van 1487 meter maar een kleintje, en in de zomer zou het slechts een leuk opwarmertje voor het echte werk zijn. Toch voelt het in deze omstandigheden best wel als een kleine overwinning. Het doel was de Alpen halen en daar ben ik dan! Het uitzicht is geweldig. Alles bedekt onder een witte deken, gewoon schitterend hier! Net als in de zomer kijk ik even rond in de winkeltjes maar koop eigenlijk nooit wat. In tegenstelling tot in de zomer hoef ik deze keer niet samen met hordes motorrijders en wielrenners te dringen om een foto bij het bord van de pas te kunnen maken.





Vanaf de Aravis ga ik richting de Col des Saisies. De weg droogt steeds meer op en nodigt uit tot lekker sturen, echt genieten dit! Les Saisies is een skigebied met de bijbehorende drukte. Ik maak een korte stop maar laat de drukte snel weer achter me. De afdaling richting Hauteluce/Beaufort is veel mooier dan de skihelling op de top. Het uitzicht op de Mont Blanc die afsteekt tegen de strakblauwe lucht maakt het moeilijk om je ogen op de weg te houden. Prachtig!



Eenmaal in Beaufort kan ik eigenlijk niet veel verder meer. De mooie passen als de Cormet de Roselend, Iseran en kleine Sint Bernhard liggen binnen bereik maar zijn allemaal gesloten. Wil ik verder dan moet ik de hoofdwegen nemen en kan ik hooguit richting de drukke skigebieden van Val Thorens, Les Arcs of Val d’Isere. Als ik zie hoe druk het in deze vakantietijd al in de kleine skigebieden is geloof ik niet dat daar iets te zoeken heb. Ik kies er dus voor om terug te gaan naar Annecy en vanuit daar weer naar de Jura. Natuurlijk doe ik dat niet over de snelweg. Ik rij door richting het zuidelijke puntje van het meer van Annecy waar ik net voor het plaatsje Doussard afsla richting de Col de la Forclaz. De weg slingert prachtig langs een beekje omhoog. Er komt me zelfs een andere motorrijder tegemoet, ik ben dus niet de enige gek hier! Bovenop de col heb je een prachtig uitzicht over het meer van Annecy. Op een terrasje geniet ik onder het genot van een espresso van het geweldige uitzicht. Het is heerlijk weer, de jas kan uit en ik zit lekker in de zon, al zie ik in de verte wel wat bewolking hangen.



Ik had hier wel uren kunnen zitten, maar uiteindelijk zak ik toch weer af richting het meer. Zoals gezegd ga ik weer terug naar de Jura. Vanaf Annecy is dat maar een kilometer of 100, dus dat valt erg mee. Ik rij via Geneve en doe dus zelfs nog even heel kort Zwitserland aan. Vanaf Gex ga ik omhoog richting de Col de la Faucille. Afgelopen zomer hier samen met een collega nog schandalig hard overheen gevlogen, maar nu hou ik het beschaafd. Ook hier ben ik niet de enige motorrijder, ik kom diverse andere rijders tegen. Regelmatig wordt ik op de klim getrakteerd op een prachtig uitzicht over het meer van Geneve, en het Mont Blanc massief in de verte. Het doet me wel een beetje pijn om de Alpen nu alweer achter me te laten, want ik ben er pas net. Gelukkig staat de volgende trip alweer gepland voor begin juni, dus hoef niet zo heel lang te wachten. Intussen kom ik steeds dichter bij de bewolking die ik eerder al zag hangen, en bovenop de col begint het zelfs wat te spatten. Gelukkig blijft het daarbij en zet de regen voorlopig niet door.

Vanaf het skigebied van Les Rousses is het nog een kleine 25 kilometer naar de camping in Saint Laurent in Grandvaux. Dit is dezelfde als waar ik gisterochtend ben vetrokken, dus ik weet wat ik ga aantreffen. Bij aankomst rij ik direct weer naar dezelfde plek als waar ik gister stond. Wat ik vorige keer niet wist is dat je voor iedere ochtend verse broodjes kan bestellen, dus die kans laat ik natuurlijk niet onbenut! Ik besluit om de extra dag die ik in de Alpen wilde besteden dan maar hier gebruiken. De weersvoorspelling is niet heel gunstig, maar ik zie wel wat ik ga doen, ik vermaak me wel.

Ik haal even snel boodschappen, gelijk voor 2 dagen, dat scheelt morgen weer. Ik bak een paar hamburgers, en eet ze in Franse stijl (op stokbrood dus :+ ). Zo zit ik onder het licht van een lantaarnpaal een beetje culinair te doen. Van de overige campinggasten krijg ik blikken variërend tussen “die gast is gek” en “huh, die was toch weg??”. Alleen daar kan ik al van genieten _O- Ik zit prima zo, de bewolking zorgt voor veel minder kou, dus het is prima uit te houden.

Prachtige dag vandaag, heerlijk gereden en prachtige uitzichten. Wat er ook nog gaat volgen, deze trip is al een succes! Morgen even een dagje niksen, ook wel lekker.

Nou vooruit, nog eentje dan:
 
Laatst bewerkt:
Vrijdag 17 februari, dag 6. Gereden kilometers: 0

Gisteravond was het al veel minder koud, en dat is meestal ook een voorbode voor slecht weer. Dat blijkt ook wel, want als ik om 8 uur wakker wordt regent het. Nu smelt je natuurlijk niet van een beetje regen, maar stiekem vind ik het helemaal niet zo erg dat ik vandaag niet weg hoef. Bij de receptie haal ik eerst even mijn bestelde broodjes op, en zo heb ik een lekker ontbijtje met koffie en verse croissants. Niets te klagen dus!

Ik doe het rustig aan vandaag. Ik had voorafgaand aan de trip 2 extra dagen ingepland. Om ergens naar keuze te besteden, of voor het geval je ergens noodgedwongen moet blijven staan vanwege sneeuw of slecht weer. Dat is nu natuurlijk niet het geval, maar je moet er in de winter toch rekening mee houden. Aangezien ik nu al langzaam huiswaarts ga kan ik die dagen nu wel gaan besteden. Ook in de Vogezen blijf ik nog een extra dagje staan voordat ik naar huis ga.

Er is een mooie droogruimte voor kleding hier op de camping, dus ik doe eerst even de was. Ik heb genoeg schoon om het dan de rest van de dagen vol te houden. De rest van de ochtend regent het af en toe en blijf ik lekker in de tent. Ik heb wifi, dus ik zit lig een beetje te internetten. Aan het einde van de ochtend wordt het droog en maak ik me op om een rondje te gaan wandelen. Dat is een andere hobby van me en probeer ik toch altijd wel een paar keer per vakantie te doen. Vanaf de camping start een sneeuwschoenwandeling van 7 kilometer. Sneeuw ligt er natuurlijk amper, dus zonder sneeuwschoenen moet dat makkelijk lukken. 7 kilometer is maar een klein rondje, maar wel genoeg met dit weer.

Het is best een leuk rondje waarbij ik onverwacht tot soms nog best wel wat sneeuw tegenkom. Het loopt leuk door het glooiende landschap. Ik krijg af en toe een buitje regen en door het weer ziet het er allemaal een beetje grauw uit, maar het is toch wel even een leuke afwisseling. Terug op de camping zet ik even koffie en ga ik verder waar ik in de ochtend ben gebleven. Beetje internetten, filmpje kijken, boekje lezen. Gewoon een beetje niks doen. Zo verloopt de rest van de dag eigenlijk. Liever had ik deze dag in de Alpen besteed, maar dat zat er vanwege de volle campings even niet in. Toch heb ik me nu ook wel vermaakt. Leuk gelopen, alle was weer schoon en in het toiletgebouw tablet, telefoon en Gopro weer opgeladen, dus klaar voor de laatste paar dagen. In de loop van de avond klaart het weer gelukkig op, het wordt weer helemaal helder en koud. Voorspelling voor morgen is weer perfect, een 10 volgens Weeronline, dus dat moet goedkomen!


Het is een beetje valsspelen want deze foto van een bevroren meer even buiten het dorp heb ik twee dagen terug al gemaakt doen het nog mooi weer was. Zonder foto’s is wel een erg saai verslag, dus plak hem er toch even bij.
 
Laatst bewerkt:
..Je bent ook wel iemand die zich alleen prima kan vermaken, of niet?

Geen problemen mee inderdaad. Ik ga regelmatig alleen weg, ook meerdere weken achter elkaar en ik vermaak me wel alleen hoor.

Moet wel eerlijk zeggen dat ik het deze keer soms wel erg alleen vond. In het zomerseizoen is het toch vaak een stuk drukker op campings en kom je onderweg ook veel meer mensen tegen. Onderweg kom je vaak de leukste mensen tegen en dat soort contacten hou ik altijd wel van. Nu was het vaak erg rustig en de mensen die er waren zaten de hele avond achter de verduisteringsluiken van de camper bij de kachel. Het waren ook vrijwel alleen maar Fransen. Ligt ook wel deels aan mezelf omdat ik geen woord Frans spreek, en de Engelse kwaliteiten van de gemiddelde Fransoos zijn ook niet echt om over naar huis te schrijven. Verbaas ik me trouwens iedere keer weer over, dat zelfs de jeugd daar maar zeer gebrekkig Engels spreekt. In de zomer heb je vaak toch een wat internationaler publiek en kan je je met Engels of Duits prima redden. Dan zijn er natuurlijk ook veel meer motorrijders, en die hebben onderling nou eenmaal snel contact en gespreksonderwerp.
 
:^ en het scheelt echt wie je tegen komt en waar je zit.
de ene avond werd ik uitgenodigd bij een nederlands gezin en de hele avond leuk zitten kletsen over vakanties uiteraard .
volgende avond ook een camping in Italie met alleen maar lokals, afgezien van de campingwinkel mevrouw geen aanspraak gehad.
zeker met een lange avond is een film meenemen wel een goed idee idd.
 
Ik heb ook geleerd dat je onderweg veel makkelijker mensen ontmoet als je alleen bent en ook afgelopen zomer vond ik dat erg fijn.. Ik ben eenzamer nu'k weer 'gewoon'thuis ben...

Voor eenzame uurtjes heb ik vaak een mondharpje mee(en reisverlsag bijpennen) maar die doet 't in gezelschap ook prima..
 
Nadeel in de winter is dat de avonden lang zijn, dus dat moet je echt wel iets hebben om je mee te kunnen vermaken. Normaal ben ik niet zo van het meenemen van electronica, maar ik ben ook niet zo'n lezer dus dit was wel een goede oplossing.

Ik vind die contacten onderweg ook altijd top. De ene keer blijft het bij een gesprek van 5 minuten, de andere keer een hele dag samen rijden. Net waar je zin in hebt. En zoals Sammie zegt, alleen heb je veel sneller contact. Iemand alleen spreekt voor een ander ook makkelijker aan, en je staat er zelf ook meer voor open.
 
Laatst bewerkt:
Echt herkenbaar, voorjaar en zomers op de gemiddelde camping heb je bijna altijd wel aanspraak. Vrienden van mij vroegen zich af of ik niet eenzaam was: het tegendeel was waar!
In Frankrijk geen moment verveeld, onderweg ook genoeg aanspraak gehad van mede-motorrijders.
De laatste nacht in Zuid-Frankrijk afgelopen zomer vroegen de buren of ik een bakje koffie wilde. Aangezien alles al ingepakt was sla ik dat nooit af!
zwcby9.jpg
 
Zaterdag 18 februari, dag 7. Gereden kilometers: 269

Na een mindere dag laat het weer zich vandaag weer van de beste kant zien. Ik kijk naar een strak blauwe hemel als ik de tent open rits, en omdat het vrij open is duurt het niet lang voor ik in de zon sta. Dan ook nog koffie en verse croissantjes erbij, en beter gaat het echt niet worden. Iets met leven als god in Frankrijk!



Omdat ik lekker in de zon zit en totaal niet opschiet rij ik pas om 11 uur van de camping weg. Maakt ook niet uit, haast heb ik toch niet. Vanuit het dorp rij ik de D437 op. Deze heb ik uitgekozen op google-maps omdat het er wel leuk en bochtig uitzag en dat blijkt in de praktijk zeker niet tegen te vallen! Het is lekker bochtig, met heuvels en mooie vergezichten, echt mooi rijden. Het is nog wel even oppassen in de schaduwbochten, want daar is de weg nog helemaal wit van de rijp of aangevroren ijs en daar wil ik me zeker niet door laten verrassen. Het is eigenlijk gewoon genieten, het bewijs dat je echt niet in de hoge bergen hoeft te zitten om mooi te kunnen rijden. Ik volg de D437 via Pontarlier en Morteau helemaal tot Montbéliard.

Onderweg sla ik bij een lokale supermarkt nog even wat lunch in, pain du stok en wat ham. Even verderop sla ik een besneeuw bospad in wat er in de zon uitziet als een geslaagde lunchplek. Het is nog even glibberen en glijden om de motor aan het eind van het pad weer te kunnen keren. Ik moet hem nog even een stukje terug laten rollen omdat de achterband geen grip meer heeft, maar bij de tweede poging gaat het met iets meer snelheid wel goed. Een paar omgezaagde bomen vormen een prima bankje in de zon. Een mooi rustig plekje in de natuur, daar kan voor mij echt geen restaurant tegenop.




Vanaf Montbéliard pak ik een klein stukje de grote weg tot aan Lure, waar ik weer de binnenwegen op duik. Dit stuk reed ik een paar dagen terug ook al, dus het is herkenbaar. Het laatste stuk tot La Bresse loopt weer lekker bochtig. In La Bresse stop ik op een camping waar ik een prima plekje krijg toegewezen. Omdat ik niet al te vroeg vertrok vanochtend is de middag al op zijn eind als ik de tent heb opgezet. Hier blijf ik ook 2 nachten dus ik ga eerst even boodschappen doen, dan hoeft dat morgen niet meer. Het tijdstip is een beetje ongelukkig, iedereen komt net terug uit de skigebieden in de regio, en de 3 kilometer van de camping tot het dorp staan volledig vast. In de supermarkt is de drukte helaas al niet minder, iedereen moet nog even inslaan. Volle karren, mensen midden in het gangpad, jankende en schreeuwende kinderen, echt genieten hier. Het is al donker als ik buiten kom en terug naar de camping rij.

Omdat ik vrij laat was is de avond eigenlijk zo om en duik ik mijn bed in. Morgen blijf ik een extra dagje staan. Tijdens andere vakanties plan ik eigenlijk nooit rustdagen in, maar omdat ik vooraf geen idee had hoe lang ik over dit tripje zou doen heb ik gewoon ruim de tijd genomen. Morgen is de weersvoorspelling weer perfect, dus daar zal het niet aan liggen. Vandaag is het verslag niet zo uitgebreid, maar het was gewoon een lekkere dag!
 
Laatst bewerkt:
Zondag 19 februari, dag 8. Gereden kilometers: 0

Op de valreep krijg ik nog even het bewijs dat de thermometer toch lager kan dan -8, want als ik de tent uit kom staat hij op -10. Gelukkig komt al snel de zon over de heuvel en warmt het weer op. Ik begin al bijna te wennen aan de verse croissants in de ochtend en ontbijt weer lekker in de zon. Ik word wederom wat vreemd aangekeken door de voorbijgangers, maar ook daar ben ik inmiddels wel aan gewend.

Het is misschien weer niet de spannendste etappe voor een verslag op MF, maar vandaag blijft de motor weer op de camping staan. Ik geniet in de ochtend nog een beetje van de rust en het zonnetje, maar tegen een uur of 12 trek ik de wandelschoenen weer aan. Vanaf de camping volg ik weer een sneeuwschoenwandeling, deze keer naar het Lac des Corbeaux.



Het eerste deel is nog sneeuwvrij, maar het wordt al snel witter en witter. Vanaf het (bevroren) meer loop ik door naar de Col de la Vierge. Normaal gesproken een prima geasfalteerde weg, maar nu ligt er op de meeste plekken toch zeker wel zo’n 30 tot 40 centimeter sneeuw. Na het naar binnen werken van de lunch ga ik door naar de Col de Bramond. Deze is wel geopend voor het verkeer, maar niet via het pad wat ik volg. Door de flinke hoeveelheden sneeuw is het nog best lastig lopen, maar het is te doen. Ik kom diverse wandelaars met sneeuwschoenen tegen, en die hebben het toch wel iets makkelijker hier. Vanaf de Col de Bramond loop ik over een andere route weer terug naar de Col de la Vierge, en verder terug naar de camping. Bij terugkomst heb ik er volgens de GPS toch bijna 13 kilometer opzitten. Normaal geen probleem, maar door het moeilijke lopen in de sneeuw voel ik het toch goed in de benen. Wel erg genoten! Prachtig weer en hoeveelheden sneeuw die we hier in NL nooit hebben, en toch helemaal niet zo ver van huis.



Terug bij de tent geniet ik nog met een bak koffie nog even na van het mooie weer. Na het eten kijk ik nog een film en zoek na een lekker warme douche mijn bed weer op. Morgen huiswaarts. Moet nog even kijken hoe ik dit ga aanpakken. Het liefst rij ik binnendoor, maar de weersvoorspelling is behoorlijk slecht dus de kans is groot dat ik dan gewoon de snelweg pak.

Maandag 20 februari, dag 9. Gereden kilometers: 691

De voorspelling is helaas uitgekomen. De wolken hangen zowat op de camping en er valt een dikke motregen. Ik pak de spullen op en bind alles voor de laatste keer op de motor. Deze keer maakt het me niet zoveel uit dat het nat is, vanavond kan ik alles toch weer drogen. Rond half 11 ben ik klaar en ga ik op pad. Het eerste stuk is niet eenvoudig. Ik moet letterlijk door de wolken de berg over. Door de motregen en de mist is het zicht hooguit een meter of 50. Ik moet me echt focussen op de strepen op de weg om in het spoor te blijven. Gelukkig is het rustig op de weg en het verkeer wat er rijdt doet het ook rustig aan. Aan de andere kant van de heuvel laat ik de wolk gelukkig achter me, dus hoewel het nog steeds regent is het zicht in ieder geval een stuk beter. Al snel zit ik op de N57 richting Epinal. Rijden is geen zak meer aan op deze weg, maar met dit weer is er toch niet veel gezelligs aan om binnendoor te rijden.



Bij Epinal zie ik langs de weg een afslag naar het Amerikaanse oorlogskerkhof van Epinal. Aangezien ik nogal interesse in de tweede wereldoorlog heb besluit ik even de afslag te nemen om te gaan kijken. Bovenaan de afrit blijkt de weg helaas wegens werkzaamheden afgesloten te zijn. Nadat ik de “deviation” meerdere kilometers heb gevolgd en nog steeds totaal de verkeerde richting op wordt gestuurd ben ik er wel klaar mee. Ik weet niet hoelang de omleiding is, maar ik heb op dit moment weinig zin in een city-tour door Epinal, dus ik keer weer om en ga maar weer door.

Ondanks dat het maandagochtend is, is het rustig op de weg en kan ik lekker doorrijden. Het blijft zwaar bewolkt maar wordt gelukkig droog. Al snel liggen ook Nancy en Metz achter me. Na zo’n 200 kilometer dwingt mijn blaas me te stoppen en de koffie van vanmorgen achter te laten. Als ik toch stil sta pak ik gelijk maar even een bakkie en een broodje. Normaal gesproken zou ik de motor ook gelijk volgooien, maar Luxemburg ligt nog binnen tankbereik. Zo sta ik binnen een half uur alweer stil bij de volgende pomp, maar 1.19 is altijd nog beter dan 1.50 per liter. Door België voorloopt het voorspoedig en op een paar kleine buitjes na blijft het redelijk droog. Net voor Maastricht maak ik nog even een tussenstop bij een tankstation en schrik me helemaal kapot als precies ter hoogte van de pomp een vrachtwagen op de hoofdrijbaan een klapband krijgt. Met een enorme klap vliegt het loopvlak en spatbord over de rijbaan en blijft in het midden liggen. Terwijl de chauffeur terugkomt om alle troep van de weg te halen assisteer ik hem even met het opzij dirigeren van het verkeer, wat gelukkig goed oplet.

Intussen nader ik de avondspits, met bijbehorende drukte na Maastricht en rondom Eindhoven. Voorbij Den Bosch stop ik bij De Lucht nog even voor een bakkie. Vanaf hier weet ik dat het nog exact 100 kilometer naar huis is. Met 691 kilometer op de teller van vandaag rij ik thuis de parkeerplaats weer op, schuif de motor de garage in verlos hem van alle belading. Hij heeft het prima gedaan. Thuis druk ik de verwarming weer aan en kan ik het weer gewoon redden met één laag kleding in plaats van vijf :+

Totaal 2434 kilometer op de teller. Voor mijn doen redelijk weinig in een ruime week tijd, maar het was dan ook even anders dan normaal

Conclusie:

Op vakantie met de motor kan ook gewoon in de winter, ook naar de Alpen. Ik heb me goed vermaakt en lekker gereden. Ik besef me wel dat ik heel veel geluk met het weer heb gehad. Nu ik dit verslag schrijf weet ik dat er de afgelopen dagen in de Alpen weer heel veel sneeuw is gevallen, en zo’n periode had ik ook makkelijk kunnen treffen. Ik weet niet of ik
het dan allemaal nog zo leuk had gevonden.

Koud heb ik het gelukkig niet gehad. Natuurlijk merk je wel dat het koud is maar ik heb er zeker geen last van gehad. Nu was -10 de max, maar als het nog een paar graden kouder was geweest dan had dat ook zeker geen probleem gegeven. Ik ben wel blij dat de temperatuur overdag soms ruim boven de 10 graden was, dan is het op de motor helemaal prima uit te houden.

Ondanks dat ik al jaren alleen op vakantie ga vond ik het dit keer voor het eerst een beetje eenzaam. Het is overal vrij rustig dus je hebt niet snel contact met anderen. Ligt deels ook wel aan mezelf omdat ik geen woord Frans spreek, maar in de zomer heb je daar veel minder last van omdat het publiek dan veel internationaler is. Ook zijn de avonden in de winter lang, en dan moet je jezelf toch zien te vermaken. Maar had ik dat vooraf geweten dan was ik alsnog gegaan, die week overleef je wel.

Verder is het eigenlijk gewoon hetzelfde als in de zomer, gewoon een beetje motorrijden en doen waar je zin in hebt! :]



Mijn eerste verslagje hier, ik hoop dat jullie het een beetje interessant vonden om te lezen. Binnenkort even kijken of ik van de GoPro beelden nog wat kan brouwen.
 
Laatst bewerkt:
Super :Y :}

full


Met genot gelezen.

Ik weet het topic nog dat je zat te twijfelen deze trip te doen, maar zo zie je dat je eerder spijt krijgt van dingen die je nooit gedaan hebt als dingen die je wel hebt gedaan en anders lopen als je zou kunnen bedenken.

misschien nog wat uitleg geven over de slaapzak M90 zag ik, maar ook de andere dingen ,zodat men kan zien dat camperen bij -8 te doen is ?
 
Laatst bewerkt:
Super :Y :}

[afbeelding]

Met genot gelezen.

Ik weet het topic nog dat je zat te twijfelen deze trip te doen, maar zo zie je dat je eerder spijt krijgt van dingen die je nooit gedaan hebt als dingen die je wel hebt gedaan en anders lopen als je zou kunnen bedenken.

misschien nog wat uitleg geven over de slaapzak M90 zag ik, maar ook de andere dingen ,zodat men kan zien dat camperen bij -8 te doen is ?

Goed om te horen!
Ik hou er wel van om net even iets anders te doen dan standaard, dus daar was dit wel een leuk voorbeeld van. Ik zal niet zeggen dat dit vanaf nu de voorkeur heeft boven kamperen in de zomer, maar het was zeker leuk om te doen.

Uitrusting bestaat uit een vrij simpele Coleman tent die ik alweer een paar jaar behoorlijk intensief gebruik en nog steeds tevreden mee ben. Afgelopen jaar onderweg naar de Noordkaap wel een stok gebroken, maar die heb ik weer gerepareerd. Matje is een Exped Synmat 7LW die ik ook gewoon in de zomer gebruik. Voor echt extreme temperaturen heeft Exped ook nog de Downmat, die is gevoerd met dons en isoleert dus beter. Vond ik nu echter niet noodzakelijk. Slaapzak is inderdaad een ex-defensie M90 van de dump. Lomp ding om mee te nemen, maar ideaal voor dit soort doeleinden. Naast de standaard lakenzak heb ik daarin een fleecezak van de Xenos. Ik zie hem nu niet meer op de site staan maar het is eigenlijk gewoon een hele goedkope slaapzak van dun fleecemateriaal, ik dacht iets van 8 of 10 euro. Die stop ik als extra lakenzak in de slaapzak. Dan draag ik 's-nachts thermo-onderkleding van Craft. Daar heb ik 2 setjes van mee, een voor overdag op de motor en een voor 's-nachts. Lijkt een beetje overdreven en je zou het na zo'n trip niet zeggen, maar eigenlijk ben ik een enorme koukleum dus ik heb het wel nodig. Verder gewoon lekker warm douchen voor je naar bed gaat, dan ga je lekker warm je slaapzak in.

Met kleding werk ik voornamelijk met meerdere dunne laagjes, dat is beter dan een enkele dikke laag. Ik rij normaal ook altijd heel de winter door, dus ik heb genoeg warme onderkleding. Voor op de motor heb ik verwarmde handschoenen en een verwarmd vest van Gerbing. De handschoenen heb ik wel een aantal keren gebruikt, maar het vest geen een keer. Nu heb overdag op de motor geen enkele keer vorst gehad, dus verwarmde kleding was ook niet nodig. Handvatverwarming op de motor heb ik niet, daar heb ik de handschoenen al voor.

De M90 slaapzak gebruik ik alleen in de winter, maar verder heb ik eigenlijk niet zo veel andere spullen mee dan normaal, alleen wat meer warme kleding. Heb wel een thermosfles met heet water voor koffie of thee mee voor onderweg, die gebruik ik zomers ook niet.
 
Laatst bewerkt:
Mooi verhaal en samenvatting.
Het pakformaat komt altijd terug bij de M90, voor mij de reden dat ik het niet erg vind wat extra uit te geven aan een kleine tent en inderdaad dezelfde expad mat.
De slaapzak is toch ' the last line of defence' wat kou betreft, dat heb ik in september wel gemerkt in Spanje en Portugal, dan is het overdacht toch echt warm en zonnig...

Heb even een link naar bovenstaande post in het OP van het kampeer topic gezet.

onder de beer ;) : Het grote motorkamperen Topic Deel 3

ik vind mezelf geen koukleum , maar op het moment dat mijn spijsvertering van streek is slaat dat om en kan ik het niet meer warm krijgen.
 
Laatst bewerkt:
Groot voordeel van die dingen is gewoon de prijs. Bij de dump betaal je ongeveer 50 euro, en met de Goretex hoes een paar tientjes meer. Natuurlijk kun je ook een donzen slaapzak die geschikt is tot -10 nemen, die weegt maar een fractie van de M90 en is veel compacter op te rollen. Maar als je naar de prijs gaat kijken dan zit je voor zo'n slaapzak al snel in de buurt van de 400 euro. Ik kampeer wel veel in de winter, maar echt lage temperaturen kom je toch weinig tegen. Ik vind het de prijs dus niet waard om daar een dure donzen slaapzak voor te kopen. Wel is het zo dat die M90 slaapzakken natuurlijk gebruikt zijn, dus om een goeie te vinden wordt steeds lastiger. Deze M90 is ook puur voor wintergebruik, in de zomer gebruik ik een veel compactere slaapzak die geschikt is tot 0 graden.
 
Laatst bewerkt:
Leuk om te lezen! En respect voor je "gewoon doen" mentaliteit. Ik moet wel zeggen dat ik jouw "eenzaamheid" een beetje voelde in de verhalen die je idd schreef.

Kamperen is overigens te gek, maar bij deze temperaturen zou dat voor mij toch eerder "kramperen" heten :-)
 
Terug
Bovenaan Onderaan