Reviseren en verbeteren van een HD shovelhead

Maar hoe nu verder?
Leuke verhalen gaan vertellen?
Weet u waar die te vinden zijn?
Is er nu echt niemand die een leuk/leerzaam verhaal over zijn HD weet te vertellen?
We zijn erfgenamen van een erfenis van 100 jaar made In USA techniek.
Wie weet wat dat nog eens waard word?
Beschouw 2021 maar als een mijlpaal; het einde van de echte HD motoren.
De echte V twin 45 graden is niet meer.
Ze zijn er nog wel maar dan zonder de makers.
Geen ondersteuning meer?
Was die er dan ooit?
We zijn al meer dan 70 jaar op ons zelf aangewezen.
Al meer dan 70 jaar gedacht; het word wel beter, volgend jaar misschien.
Ook de bekende grote jongens in de USA hebben er niets van weten te maken.
Wel volgens de dozen sleutelaars, maar een echt rechte krukas hebben ze nog nooit laten zien.
Wel een klokje op één zijas maar dat was het dan.
Ze denken nu nog dat de grote massa HD liefhebbers daar we in zullen geloven.
Een tweede klokje op de andere zijas zetten en de krukas ronddraaien; Daar beginnen ze echt niet aan.
We moeten de realiteit onder ogen zien; HD sleutelend NL zit vol met huichelaars en bedriegers.
Er komt ieder jaar een groep sukkels op deze aarde.
Word vervolgd.
 
Op dit moment heb ik wel wat frustratie ;) De TTR is vast gelopen na 200km. Dat doet toch een beetje behoorlijk pijn. Het gebeurde op de snelweg met zo'n 115km/u bij 6.000rpm. Er was ineens direct vermogensverlies met een metalig geluid. Uiteraard heb ik de koppeling ingetrokken en ben rollend tot stilstand gekomen, maar het leed is dan al geleden.

Gek genoeg deed de motor het tot dat euvel goed. Door het verkleinen van de inlaatkanalen leek de motor nog sterker dan hij al was. Een waar genot om op te rijden. Alleen de olietemperatuur werd op de snelweg toch elke keer weer 130*C. Hoe goed de uitlaatflow ook gemaakt was, die temperatuur wilde maar niet naar beneden.

Enfin, de schade: de sinterbronzen bussen zijn verdwenen in de diepste krochten van het motorblok. Hierdoor kreeg de zuiger ineens 5mm ruimte om te dansen om de pistonpen. Hiermee is de kop en alles er in zit kapot geslagen. Alle kleppen krom en een wonderlijke hoeveelheid aluminium is uit de kop weg geslagen door de zuiger. Kan de cilinderkop nu als "gesmeed" bestempeld worden?
Daarbij zijn de ogen van de zuigerpen uit de zuiger gebroken. De drijfstang is krom.

Een kleine fotocompilatie: https://images4.imagebam.com/96/a7/df/ME2ACFP_o.png

ME2ACFP_o.png

De foto's zijn op volledig resolutie te downloaden via deze link: Yamaha TTR zuiger kapot

Hulp met spoorzoeken en analyseren is welkom, ik ben er nog niet uit. Ik zit nog met het kip of ei verhaal. Was het sinterbrons inderdaad niet sterk genoeg voor deze toepassing, is het gebroken en heeft dat alle gevolgschade veroorzaakt? Of is er zo'n ernstig gebrek aan smering, te zien aan het oppervlak van de nieuwe (!!!) pistonpen, het oppervlak van de brokstukken van de sinterbrons bussen en de 0,2mm afname van de wanddikte van de sinterbrons bussen, dat daardoor de bussen kapot zijn gegaan?
 
De foto's zijn van zo'n hoge resolutie, dat met inzoomen meer te zien is dan met het blote oog door de tranen heen ;) Op de pistonpen is op het gedeelte dat in de sinterbrons bussen draaide, een zelfde kratervorming te zien. Wel veel kleiner omdat het materiaal veel harder is. Dit doet mij toch vermoeden dat er amper olie op deze plek komt waardoor o.a. adhesieve slijtage optreed. Zo weinig smering dat de materialen door koudlassen zich met elkaar verbinden en weer los breken. Ook wel, vreten.

zuigerpenkoudlassen.png


Een citaat van de website die ik hierboven link:

"Adhesieve slijtage is de voornaamste van van slijtage bij de meeste schone, niet-gesmeerde bewegende delen of bewegende delen die in gedeeltelijk gesmeerde omstandigheden werken. De oppervlakteverstoringen door het koudlassen laten gaandeweg steeds meer kleine misvormingen in het oppervlak achter."

Vooral dat "schone" viel op. Ik kreeg de vraag of ik de zuiger had schoon gemaakt voor de foto. Nee, deze kwam zo schoon en vrij van olie uit de cilinder.

IMG_20210723_161527565.jpg


Na nog wat in te lezen over slijtage door gebrek aan smering, begin ik me ernstig af te vragen hoe de gesteldheid van het smeersysteem van de TTR is. Er komt in elk geval een bekend beeld voorbij in het stukje informatie:

Bearing-surfaces-damaged-by-abrasive-wear-a-dull-surface-and-visible-dents-craters.png


Het onderblok heeft er zo'n 70.000km op zitten zonder open te zijn geweest. Nu ik tussen de krukas door wat verder naar de tandwielen van de versnellingsbak kijk, vraag ik mij af of ik nog door moet met dit blok. Ook deze vertonen ernstige slijtage (gebrek aan smering?).

IMG_20210723_193317308.jpg
 
Op dit moment heb ik wel wat frustratie ;) De TTR is vast gelopen na 200km. Dat doet toch een beetje behoorlijk pijn. Het gebeurde op de snelweg met zo'n 115km/u bij 6.000rpm. Er was ineens direct vermogensverlies met een metalig geluid. Uiteraard heb ik de koppeling ingetrokken en ben rollend tot stilstand gekomen, maar het leed is dan al geleden.

Gek genoeg deed de motor het tot dat euvel goed. Door het verkleinen van de inlaatkanalen leek de motor nog sterker dan hij al was. Een waar genot om op te rijden. Alleen de olietemperatuur werd op de snelweg toch elke keer weer 130*C. Hoe goed de uitlaatflow ook gemaakt was, die temperatuur wilde maar niet naar beneden.

Enfin, de schade: de sinterbronzen bussen zijn verdwenen in de diepste krochten van het motorblok. Hierdoor kreeg de zuiger ineens 5mm ruimte om te dansen om de pistonpen. Hiermee is de kop en alles er in zit kapot geslagen. Alle kleppen krom en een wonderlijke hoeveelheid aluminium is uit de kop weg geslagen door de zuiger. Kan de cilinderkop nu als "gesmeed" bestempeld worden?
Daarbij zijn de ogen van de zuigerpen uit de zuiger gebroken. De drijfstang is krom.

Een kleine fotocompilatie: https://images4.imagebam.com/96/a7/df/ME2ACFP_o.png

ME2ACFP_o.png

De foto's zijn op volledig resolutie te downloaden via deze link: Yamaha TTR zuiger kapot

Hulp met spoorzoeken en analyseren is welkom, ik ben er nog niet uit. Ik zit nog met het kip of ei verhaal. Was het sinterbrons inderdaad niet sterk genoeg voor deze toepassing, is het gebroken en heeft dat alle gevolgschade veroorzaakt? Of is er zo'n ernstig gebrek aan smering, te zien aan het oppervlak van de nieuwe (!!!) pistonpen, het oppervlak van de brokstukken van de sinterbrons bussen en de 0,2mm afname van de wanddikte van de sinterbrons bussen, dat daardoor de bussen kapot zijn gegaan?
Stukgerepareerd.
 
Het onderblok heeft er zo'n 70.000km op zitten zonder open te zijn geweest. Nu ik tussen de krukas door wat verder naar de tandwielen van de versnellingsbak kijk, vraag ik mij af of ik nog door moet met dit blok. Ook deze vertonen ernstige slijtage (gebrek aan smering?).

Bekijk bijlage 1658006
Pitting op de tandwielen kan veroorzaakt zijn door gebruik van auto- olie, niet geschikt voor een versnellingsbak.
Aan de andere kant heeft Yamaha waarschijnlijk geen levensduur van 70.000 km voorzien bij dit model.
 
Misschien een beetje verouderd.
We denken steeds meer dat spelen een vorm van leren kan zijn.
Ergernis kan een vorm van vermaak zijn.
Aan je motor sleutelen?
Dom doorgaan, je wordt er vanzelf slimmer van.

Ga spelen dat is slim.jpg
 
Het PM verhaal doet mij erg veel denken aan mijn momenten van tegenslag en domme pech.
Wilde op een Zaterdag middag op tijd naar huis en neem toch de telefoon aan.
Dacht gelijk, misschien beter om het niet te doen.
Maar zoals gewoonlijk negeer je die stem op de achtergrond en neemt de hoorn op.
Aan de andere kant een waar drama; Mijn HD SH is vastgelopen en er is helemaal geen olie in de tank.
Hoe kan dat en hoe nu verder.
De klant reist verder naar zijn geboorte land Griekenland.
De motor komt met de ANWB naar Delft.
De olietank was inderdaad leeg, erg leeg.
Maar de kettingkast was vol, erg vol.
De beste man, die Griek, dacht dat als de motor er zelf zin had, dat je dan ook wel eens een beetje sneller mocht gaan rijden.
Maar in het vals plat gedeelte van de Autobahn is dat eigenlijk verboden terrein.
Staat in geen enkel rijders handboek maar je word geacht dat te weten, je bent een HD rijder of je bent het niet.
Het ketting kast afzuig systeem was een uitvinding van de heren HD en het werkte soms wel ,maar meestal niet.
Echte USA techniek zult u denken, je mag dat alleen nooit hardop zeggen of schrijven.
U weet het al; Frus.....!
Zo worden we allemaal in de maling genomen.
Het duurde voor mij meer dan 20 jaar voordat het aantoonbaar werd dat het HD FF oliesmeersysteem niet werkte.
Dacht al veel eerder dat zit niet goed met die olie enzo.
In 1987 de eerste serie oliepomp tandwielen laten maken van 4:1 naar 3:1.
Dacht dat, dat wel voldoende zou zijn 33/3 % meer.
Toen dus al op het zelfde niveau als de S&S HVHP pomp, maar die was er nog niet.
Best wel een schokkend moment; Je voelde je bedrogen.
U weet het al; Frus.....!
Er stonden een aantal HD mensen om de motor heen, een zgan Evo.
En niemand durfde iets te zeggen.
Even later weer die telefoon.
Mijn Systeem Controleur staat na 5 min. beneden.
Maar gelukkig; er was nog een voetenbad.
Een soort reserve olievoorraad in het carter.
Overgebleven uit de total-loss periode.
Met de enige echte intelligente oliepomp; Hand bediend.
Techniek uit 1920 moet de techniek van 1992 redden .
U weet het al; Frus.....!( knip en plak )
Moet er nog een mooie foto van hebben.
We worden nog steeds in de maling genomen, maar dat weet iedereen , toch?
Even die foto opzoeken.

het voetenbad.jpg
 
Laatst bewerkt:
Op dit moment heb ik wel wat frustratie ;) De TTR is vast gelopen na 200km. Dat doet toch een beetje behoorlijk pijn. Het gebeurde op de snelweg met zo'n 115km/u bij 6.000rpm. Er was ineens direct vermogensverlies met een metalig geluid. Uiteraard heb ik de koppeling ingetrokken en ben rollend tot stilstand gekomen, maar het leed is dan al geleden.

Gek genoeg deed de motor het tot dat euvel goed. Door het verkleinen van de inlaatkanalen leek de motor nog sterker dan hij al was. Een waar genot om op te rijden. Alleen de olietemperatuur werd op de snelweg toch elke keer weer 130*C. Hoe goed de uitlaatflow ook gemaakt was, die temperatuur wilde maar niet naar beneden.

Enfin, de schade: de sinterbronzen bussen zijn verdwenen in de diepste krochten van het motorblok. Hierdoor kreeg de zuiger ineens 5mm ruimte om te dansen om de pistonpen. Hiermee is de kop en alles er in zit kapot geslagen. Alle kleppen krom en een wonderlijke hoeveelheid aluminium is uit de kop weg geslagen door de zuiger. Kan de cilinderkop nu als "gesmeed" bestempeld worden?
Daarbij zijn de ogen van de zuigerpen uit de zuiger gebroken. De drijfstang is krom.

Een kleine fotocompilatie: https://images4.imagebam.com/96/a7/df/ME2ACFP_o.png

ME2ACFP_o.png

De foto's zijn op volledig resolutie te downloaden via deze link: Yamaha TTR zuiger kapot

Hulp met spoorzoeken en analyseren is welkom, ik ben er nog niet uit. Ik zit nog met het kip of ei verhaal. Was het sinterbrons inderdaad niet sterk genoeg voor deze toepassing, is het gebroken en heeft dat alle gevolgschade veroorzaakt? Of is er zo'n ernstig gebrek aan smering, te zien aan het oppervlak van de nieuwe (!!!) pistonpen, het oppervlak van de brokstukken van de sinterbrons bussen en de 0,2mm afname van de wanddikte van de sinterbrons bussen, dat daardoor de bussen kapot zijn gegaan?
waarom is de zuiger niet vastgelopen als het een gebrek aan smering was?
 
waarom is de zuiger niet vastgelopen als het een gebrek aan smering was?

Net voldoende smering voor de druk die het hemd (inderdaad met coating 7409) op de wand uitoefent? Ik kan me zo voorstellen dat de druk naar beneden op het samenspel van zuiger/pistonpen/drijfstangoog een stuk groter is dan de druk van het zuigerhem op de wand door de lijbaankrachten.
Met de maximale hoek van de drijfstang is de druk bovenop de zuiger gemakkelijk te ontbinden in vectoren om zo uit te rekenen hoeveel procent van de druk op de zuiger omgezet wordt in lijbaankrachten op de wand.

Mooi plaatje met slijtagebeelden na 200km (ik moet er nog steeds aan wennen... maar 200km!): link naar plaatje.
ME2BURM_o.png
 
ik moet er nog steeds aan wennen... maar 200km
Ga je nog op zoek naar de reden van de hoge olietemperatuur en het droge beeld van de zuiger met onderdelen?
Zelfs op de kleinste stukken is geen olie te zien!
Is er dan helemaal geen controle op het oliesysteem?
Nergens een boorkanaal met afdichting?
Weet nog dat ik er naar opzoek ging op het noppengedoe.
Is er geen buitenleiding naar de koppen/tuimelaars?
Is er een smeersysteem tekening in de service manual?
 
Voor nu haal ik eerst dat andere motorblok op. Daar staat nog maar 20.000km op. Hopelijk heeft die nog iets meer oliedruk.

Deze gaat uit elkaar om grondig gespoeld te worden. Na een paar jaar metaalstof happen is dat wel nodig. De kop van dit kapotte blok wil ik wel repareren en op het andere blok zetten. De RTFT-aanpassingen hadden een heerlijk effect op het koppel.
De zuiger in het nieuwe blok gaat naar de volgende overmaat zonder zwevende bus. Die aanpassing durf ik pas weer toe te passen als de capaciteit van de oliepomp geoptimaliseerd is.

Het kapotte blok gaat ter zijne tijd wel uit elkaar voor spoorzoeken. Het zou mij niet verbazen als de hoge olietemperatuur mede door het gebrek aan smering komt. Uiteindelijk heeft de RTFT-kop in dit motorblok geen temperatuursverlaging opgeleverd.

In het oliecircuit is wel een controle te bouwen. Origineel zit er niets in. Wat niet weet wat niet deert zal Yamaha gedacht hebben. Ze willen hun klanten natuurlijk niet onnodig ongerust maken.
Er loopt vanaf het oliefilterhuis een externe leiding naar de 5e versnelling d.m.v. een paar banjobouten. Daar moet vast gemakkelijk een druksensor op te bouwen zijn. Ik zoek alleen nog een beetje kleine sensor. Het enige dat ik kan vinden zijn die lompe grote drukpotten. Is daar nog niets kleiners voor uitgevonden?

Het volledige oliecircuit staat in het werkplaatshandboek. Die pagina's heb ik al een keer ingescant:
Oliecircuit TTR 1
Oliecircuit TTR 2
Oliecircuit TTR 3
Oliecircuit TTR 4

Ik ben benieuwd wat je er in vindt.
 
Ik ben benieuwd wat je er in vindt.
Het is duidelijk; De pomp stuurt de olie naar een verdeelpunt.
Vandaar kan de olie alle kanten op.
Op dat verdeelpunt kan de olie ook naar de krukas.
Maar of het er komt?
Daar is geen controle op mogelijk.
De olie naar de kop komt weer terug in het systeem en geeft de indruk dat het allemaal wel OK is.
De doorgang naar de krukas is zeker oliedicht geblokkeerd.
Waarschijnlijk te zien achter het dekseltje met de 3/ schroeven.
Dat is de plaats waar je wel het één en ander kan controleren.
 
De doorgang naar de krukas is zeker oliedicht geblokkeerd.

Bedoel je dat dit de bedoeling is door de fabriek? Of door slijtage/vervuiling?

Ik zit me nu af te vragen hoe dit systeem olie naar de kop garandeert. De nokkenas draait direct in het aluminium van de kop. Als daar even geen smering is, dan gaat het snel met de slijtage.
 
Zou er een handig sleutel boek zijn voor de TTR Yamaha.
Zoals de boeken voor dummy's?
Gewoon voor mensen die voor het eerst aan een motor sleutelen.
Waarop te letten tijdens de bouw en vooral wat is het beste bouwsysteem?
Bouw je het hele blok af en monteer je het dan in het frame; Dan is controle op de werking van de oliepomp onzeker.
De enige zekerheid die je, je kan geven is het met de hand draaien van de krukas.
Met de drijfstang als handgreep, en tijdens het draaien van de krukas, kijken of en wanneer er olie tussen de vliegwielen uitkomt.
Dan pas de zuiger/cilinder monteren en de rest van de motor.
Op deze manier de S&S krukas gecontroleerd, ook op het afvoeren van de olie uit het carter.
Zelfs deze controle kan je niet aan het toeval overlaten.
Een carter vol met olie, werd niet afgevoerd, nog geen druppel.
Het waren vliegwielen voor de TC carter smering en afvoer. ( een systeem zonder voetenbad )
Je werkt op dat moment aan een blok dat een paar duizend km verder gaat draaien, als er dus niet bij bent.
De kosten van de "wel olie afvoerende vliegwielen" koste een berg tijd en financiering.
Gelukkig allemaal op tijd en verantwoord verder met de techniek van het systeem van "met aandacht sleutelen".
Met aandacht bedoel ik, tijdens alle handelingen constant blijven controleren of het systeem werkt zoals het bedoeld is of zoals je zelf denkt dat beter is.
Ik zie de PM-TTR als een gemiste kans.
Maar de oorzaak is duidelijk; Geen enkele controle op de olie toevoer naar de krukas.
Slim sleutelen kan je alleen maar leren door veel en constant aan de techniek te werken, en aan te passen aan je eigen maatstaven.
Ben benieuwd wat er achter het dekseltje te zien is.
Drie schroefjes los en je weet het.
Bert 55 is een mooi voorbeeld van op tijd stoppen met de Dr.Big.
Heeft mij wel voor de tweede keer erin geluisd.
Rijd nu geen HD en ook geen Dr big.
En ik, ik ben er nog steeds mee bezig om dummy's wat te leren.
Dummy's is geen scheldwoord, maar meer een aanduiding van "met begeleiding goed op weg zijn".
Moet er wel een weg zijn, toch?
Nu nog een leerzaam plaatje?
DR big cilinderkop koeling.jpg
 
Sowheej dat is een beste schade.... :/ dat is toch wel zonde als je er nogal wat tijd en moeite insteekt.... En zeker als het blok het goed lijkt te doen. Maar als je maatregelen neemt om de olietemperatuur te verlagen en dat gebeurt niet is dat misschien wel een teken dat er iets niet in orde is.... Al gaven de maatregelen natuurlijk geen garantie op olietemperatuur verlaging.
Waar het nou daadwerkelijk mis is gegaan zou ik je niet durven zeggen.
 
Terug
Bovenaan Onderaan