Wij, Frank en Bram, 2 chef koks, en vrienden uit Haarlem, wilden graag eens naar Roemenië crossen om een vriend van ons op te zoeken die een camping heeft in Breb, in de Maramures.
Zo gezegd, zo gedaan.
Frank: Een blauwe Yamaha R6 2012, grote roltas achterop, met alles daarin
Bram: een zwart/rode Honda CBR 600F 1998, tanktas, rolkoffer en 2 zijtassen
Met sportmotoren zo een eind rijden? We wisten dat het zwaar zou worden. Frank heeft wat meer last gehad dan ik, aangezien hij een supersport heeft en dus nóg dieper in zijn stuur zit.
Van te voren hadden we het plan geopperd om het eerste stuk door Duitsland te skippen en daar alternatief voor te zoeken. Dit vanwege de saaie Duitse autowegen, de onnodige bandenslijtage op de onderkant, en de kosten zouden hiermee toch aardig gelijk blijven.
Nu, dit hebben wij gevonden via Uship.com.
Wat een hel.
We hadden gereageerd op Hans, een Duitser die ons wel op wilde halen in Haarlem, ons met de bagage en de motoren naar Nurnberg te vervoeren voor de prijs van 349 euro!
Nu, dat klonk wel aardig. Alleen aan benzine zouden wij voor dit stukje al een 200 euro kwijt zijn, de bandjes zouden gespaard blijven en wij zouden pas gaan rijden als de omgeving ook wat interessant werd.
Hans is een zonderlinge man.
Hij kwam de straat inrijden in een afgetrapte, stinkende( hij had de nacht ervoor nog in zijn auto geslapen, en wij gokken dat hij dat wel vaker doet/deed, zo rook het wel!) Volkswagen station, met daarachter een aanhanger met een zeil erover( vol met gaten en scheuren).
Ach, hoe erg kon het zijn? De motoren ingeladen, bagage erin, bak koffie en gaan.
Met 80 over de snelwegen tuffend, af en toe stoppend bij McDś ( daar zijn de toiletten schoon, verzekerde Hans ons) togen wij naar Duitsland.
Onderweg moest er alleen nog wat afgeleverd worden in Karlsruhe, er moest een motor opgehjaald worden ergens anders en zo ging het.
Bij Karlsruhe ook maar even pauze genomen om een hapje en drankje te doen met Hans en zijn lieve vrouw. Hans had bijna geen tanden meer in zijn mond, en Frank stopte een beeld in mijn hoofd over bepaalde seksuele daden van Hans met zijn vrouw, die mij nu nog achtervolgen en wakker houden.
Van te voren hadden wij geschaald dat wij rond 8 uur toch wel ergens in de buurt van Nürnberg zouden moeten zijn. Rond 11 uur s avonds begon Hans al aardig te slingeren, ik moest zelfs aan zijn stuur trekken om ons niet allemaal de afgrond in te laten rijden.
Wat een hel.
Dit werd dus 3 uur s nachts, waar wij onze motoren, bagage en zure humeuren uitlaadden bij een hotelletje.
Hans keek wat zuur, aangezien wij hem niet uit wilden nodigen om te laten slapen bij ons op de kamer of zo.
Smell you later Hans!
Het regende verschrikkelijk.
De volgende ochtend. Spullen op de motor getakeld, ff alles checken en de regen in.
Op weg naar Krakow, via Tsjechie! Na wat getwijfel over en weer sprak Frank de Cruyffiaanse woorden: “Als we hier blijven staan, komen wij er niet”. :-)
De dag hebben wij aardig Droog gereden, lekker binnendoor, genietend van de uitzichten, dorpjes waar we door heen bulderden, af en toe stoppend voor een snicker, colaatje of watertje.
Uiteraard ook in Pfilzen gestopt om even een te kijken hoe het geboortestadje eruit zou zien van dat goudgele goudje waar wij zou krek op zijn.
Rond 6 uur begon het evenwel weer op te houden met zachtjes te regenen, en gingen wij maar snel eens op de Garmin voor een camping in de buurt.We vonden een Nederlandse naam: Onze Droom en toogden daarheen.
We kwamen aan bij een mooi landhuis met wat land eromheen, heel erg netjes, en Henk kwam naar buiten zetten. Henk zijn eerste woorden: “Niet best he?? “
Wij vroegen of we mochten kamperen, maar Henk had een beter idee: een huisje naast zijn landhuis, met 2 bedden en een stopcontact!
Blij als we waren pakten wij snel onze spullen, slopen langs de grote hond en installeerden ons al daar.
S Avonds zou Nederland tegen Argentie spelen, en Henk vroeg of wij kwamen kijken bij hem onder het genot van een biertje of 2 of 3 te komen kijken. Er zouden nog wat Tsjechen komen om mee te kijken, dus het zou wel eens gezellig kunnen worden.
Nou, dit is gelukt. Tsjechen waren wat nors in het begin, en stug, maar na een versnapering van het een of ander, en een uur of 3 verder waren wij de beste vrienden!
Superleuk!
De dag erna( woensdag, donderdag?? boeiend...) werden we rond half 12 wakker... (Arrgghh)
Het regende weer eens flink, een natuurfenomeen waar wij snel goed bekend mee werden.
Na het betalen ( het was 38 euro: 1 nacht voor 2 personen, 2 maaltijden, en een flink aantal liter bier etc!!) de weg maar weer op.
Vanuit Svratouch via Brno, Bratislave richting Budapest. Wij hebben namelijk besloten wat zuidelijker te gaan rijden vanwege de enorme regen die in de buurt van Krakow zou vallen, dus hebben wij dat plan aangepast.(Ook daar is het vakantie voor!)
Budapest is heel erg mooi! We checkten in in het Achat Premium ( 45 eurie voor zijn 2, motor in garage onder hotel, top!)
In de stad flink wat vrouwelijk natuurschoon gezien op de gezellige pleintjes. We dronken een aantal biertjes rond de vierkante “vijver” waar zoveel mensen zaten te drinken, muziek maakten, dansten etc.
Met moeite zijn we niet ingegaan op een vraag van een vrouw die ons vroeg naar een bapaalde club te komen waar veel “ Top Quality Girls” zouden zijn.
Frank heeft van het visitekaartje van de vrouw wel een mooi onboard achtergrondje gemaakt, waar hij volgens mij vaker naar keek dan naar de navigatie ;-)
Rond twaalf uur zijn we gaan tukken.
Vrjdag. We zijn rond 11 uur na het nodige ontbijtje etc weer op de motor gestapt. Overigens een eng tafereel bij het tweede stoplicht. Kennelijk was iemand een flink aantal liters olie verloren, want zowel Frank als ik had ineens nauwlijks controle meer over de motoren. Gelukkig bleven we rustig en zijn we heel langzaam glibberend weggekomen.
Uiteraard had de regen ons keihard achtervolgd en maakten we maar een plan van snelwegen rijden, om toch nog relaxed op onze bestemming te komen.Na een aantal wolkbreuken besloten we maar af te haken bij Debrecen, een middelgroot stadje waar we vast wel konden eten en slapen.
Motelletje gevonden( met rock cafe aan de overkant, jippie!!)
De receptioniste was een bijzonder vruchtbaar stukje mens.Ik weet niet meer wat voor kleur haar ze had. 32 euro voor zijn 2, met overdekte stalling!
Frank moest een nieuw regenpak hebben , dus maar even het winkelcentrum in. Het winkelcentrum zou hier in Nederland zeker niet misstaan! Alle dure merken en ook voor die prijzen zat hier. Een fenomeen welke we ook in Roemenië nog zouden zien. Volgens mijn reisgenoot investeren die dure bedrijven vast in deze landen om hier later profijt van te hebben als de economie groeit.
Daarna het centrum ingelopen om even wat eten te scoren. We vonden al een heel leuk biercafe, maar daarna zag ik buiten een restaurant een bord, waarop stond dat dit restaurant 13 koksmutsjes had in de Gault Milliau. Aangezien Frank en ik allebei koks zijn, en de prijzen er niet echt spannend duur uitzagen togen wij naar binnen. Restaurant IKON
Frank in een zwart shirt met doodskoppen en lugubere teksten, ik in mijn Big Lebowski-shirtje.
De ober liet ons na binnenkomst weten eventueel ook wel hamburgers te hebben hoor.
Frank nam een 6 gangen diner, ik een 5 gangen 20-mile menu( alle ingredienten lokaal dus)
Meeuuuii, dat was smullen! Mooie fles wijn erbij! Hoppa, tof om zoiets te “ontdekken”op een plek waar je nooit zou weten dat je er zou komen.
Nog even flink afgepilst in een lokale kroeg, en o ja, we moeten nog naar het rock cafe!
Daar stond een lekker potje teringherrie op, waar we niet vies van zijn. Het bleek dat je alles zelf kon draaien, aangezien er midden in de zaak een computer aanstond met Youtube, waardoor je dus alles op kon zetten wat je wilde, als je maar geld in dat ding bleef gooien! Dit hebben ze geweten daar( de bardame was blij toen het sluittingtijd was, ze zei dat ze onze herrie niet super kon waarderen!) :D
De volgende ochtend/dag was het eindelijk eens mooi weer! Dus binnendoor naar Roemenië.
De douanier vroeg naar onze papieren, maar was zeer vriendelijk, verrast bijna dat wij met onze brommers zijn landje kwamen bezoeken.
Zo gezegd, zo gedaan.
Frank: Een blauwe Yamaha R6 2012, grote roltas achterop, met alles daarin
Bram: een zwart/rode Honda CBR 600F 1998, tanktas, rolkoffer en 2 zijtassen
Met sportmotoren zo een eind rijden? We wisten dat het zwaar zou worden. Frank heeft wat meer last gehad dan ik, aangezien hij een supersport heeft en dus nóg dieper in zijn stuur zit.
Van te voren hadden we het plan geopperd om het eerste stuk door Duitsland te skippen en daar alternatief voor te zoeken. Dit vanwege de saaie Duitse autowegen, de onnodige bandenslijtage op de onderkant, en de kosten zouden hiermee toch aardig gelijk blijven.
Nu, dit hebben wij gevonden via Uship.com.
Wat een hel.
We hadden gereageerd op Hans, een Duitser die ons wel op wilde halen in Haarlem, ons met de bagage en de motoren naar Nurnberg te vervoeren voor de prijs van 349 euro!
Nu, dat klonk wel aardig. Alleen aan benzine zouden wij voor dit stukje al een 200 euro kwijt zijn, de bandjes zouden gespaard blijven en wij zouden pas gaan rijden als de omgeving ook wat interessant werd.
Hans is een zonderlinge man.
Hij kwam de straat inrijden in een afgetrapte, stinkende( hij had de nacht ervoor nog in zijn auto geslapen, en wij gokken dat hij dat wel vaker doet/deed, zo rook het wel!) Volkswagen station, met daarachter een aanhanger met een zeil erover( vol met gaten en scheuren).
Ach, hoe erg kon het zijn? De motoren ingeladen, bagage erin, bak koffie en gaan.
Met 80 over de snelwegen tuffend, af en toe stoppend bij McDś ( daar zijn de toiletten schoon, verzekerde Hans ons) togen wij naar Duitsland.
Onderweg moest er alleen nog wat afgeleverd worden in Karlsruhe, er moest een motor opgehjaald worden ergens anders en zo ging het.
Bij Karlsruhe ook maar even pauze genomen om een hapje en drankje te doen met Hans en zijn lieve vrouw. Hans had bijna geen tanden meer in zijn mond, en Frank stopte een beeld in mijn hoofd over bepaalde seksuele daden van Hans met zijn vrouw, die mij nu nog achtervolgen en wakker houden.
Van te voren hadden wij geschaald dat wij rond 8 uur toch wel ergens in de buurt van Nürnberg zouden moeten zijn. Rond 11 uur s avonds begon Hans al aardig te slingeren, ik moest zelfs aan zijn stuur trekken om ons niet allemaal de afgrond in te laten rijden.
Wat een hel.
Dit werd dus 3 uur s nachts, waar wij onze motoren, bagage en zure humeuren uitlaadden bij een hotelletje.
Hans keek wat zuur, aangezien wij hem niet uit wilden nodigen om te laten slapen bij ons op de kamer of zo.
Smell you later Hans!
Het regende verschrikkelijk.
De volgende ochtend. Spullen op de motor getakeld, ff alles checken en de regen in.
Op weg naar Krakow, via Tsjechie! Na wat getwijfel over en weer sprak Frank de Cruyffiaanse woorden: “Als we hier blijven staan, komen wij er niet”. :-)
De dag hebben wij aardig Droog gereden, lekker binnendoor, genietend van de uitzichten, dorpjes waar we door heen bulderden, af en toe stoppend voor een snicker, colaatje of watertje.
Uiteraard ook in Pfilzen gestopt om even een te kijken hoe het geboortestadje eruit zou zien van dat goudgele goudje waar wij zou krek op zijn.
Rond 6 uur begon het evenwel weer op te houden met zachtjes te regenen, en gingen wij maar snel eens op de Garmin voor een camping in de buurt.We vonden een Nederlandse naam: Onze Droom en toogden daarheen.
We kwamen aan bij een mooi landhuis met wat land eromheen, heel erg netjes, en Henk kwam naar buiten zetten. Henk zijn eerste woorden: “Niet best he?? “
Wij vroegen of we mochten kamperen, maar Henk had een beter idee: een huisje naast zijn landhuis, met 2 bedden en een stopcontact!
Blij als we waren pakten wij snel onze spullen, slopen langs de grote hond en installeerden ons al daar.
S Avonds zou Nederland tegen Argentie spelen, en Henk vroeg of wij kwamen kijken bij hem onder het genot van een biertje of 2 of 3 te komen kijken. Er zouden nog wat Tsjechen komen om mee te kijken, dus het zou wel eens gezellig kunnen worden.
Nou, dit is gelukt. Tsjechen waren wat nors in het begin, en stug, maar na een versnapering van het een of ander, en een uur of 3 verder waren wij de beste vrienden!
Superleuk!
De dag erna( woensdag, donderdag?? boeiend...) werden we rond half 12 wakker... (Arrgghh)
Het regende weer eens flink, een natuurfenomeen waar wij snel goed bekend mee werden.
Na het betalen ( het was 38 euro: 1 nacht voor 2 personen, 2 maaltijden, en een flink aantal liter bier etc!!) de weg maar weer op.
Vanuit Svratouch via Brno, Bratislave richting Budapest. Wij hebben namelijk besloten wat zuidelijker te gaan rijden vanwege de enorme regen die in de buurt van Krakow zou vallen, dus hebben wij dat plan aangepast.(Ook daar is het vakantie voor!)
Budapest is heel erg mooi! We checkten in in het Achat Premium ( 45 eurie voor zijn 2, motor in garage onder hotel, top!)
In de stad flink wat vrouwelijk natuurschoon gezien op de gezellige pleintjes. We dronken een aantal biertjes rond de vierkante “vijver” waar zoveel mensen zaten te drinken, muziek maakten, dansten etc.
Met moeite zijn we niet ingegaan op een vraag van een vrouw die ons vroeg naar een bapaalde club te komen waar veel “ Top Quality Girls” zouden zijn.
Frank heeft van het visitekaartje van de vrouw wel een mooi onboard achtergrondje gemaakt, waar hij volgens mij vaker naar keek dan naar de navigatie ;-)
Rond twaalf uur zijn we gaan tukken.
Vrjdag. We zijn rond 11 uur na het nodige ontbijtje etc weer op de motor gestapt. Overigens een eng tafereel bij het tweede stoplicht. Kennelijk was iemand een flink aantal liters olie verloren, want zowel Frank als ik had ineens nauwlijks controle meer over de motoren. Gelukkig bleven we rustig en zijn we heel langzaam glibberend weggekomen.
Uiteraard had de regen ons keihard achtervolgd en maakten we maar een plan van snelwegen rijden, om toch nog relaxed op onze bestemming te komen.Na een aantal wolkbreuken besloten we maar af te haken bij Debrecen, een middelgroot stadje waar we vast wel konden eten en slapen.
Motelletje gevonden( met rock cafe aan de overkant, jippie!!)
De receptioniste was een bijzonder vruchtbaar stukje mens.Ik weet niet meer wat voor kleur haar ze had. 32 euro voor zijn 2, met overdekte stalling!
Frank moest een nieuw regenpak hebben , dus maar even het winkelcentrum in. Het winkelcentrum zou hier in Nederland zeker niet misstaan! Alle dure merken en ook voor die prijzen zat hier. Een fenomeen welke we ook in Roemenië nog zouden zien. Volgens mijn reisgenoot investeren die dure bedrijven vast in deze landen om hier later profijt van te hebben als de economie groeit.
Daarna het centrum ingelopen om even wat eten te scoren. We vonden al een heel leuk biercafe, maar daarna zag ik buiten een restaurant een bord, waarop stond dat dit restaurant 13 koksmutsjes had in de Gault Milliau. Aangezien Frank en ik allebei koks zijn, en de prijzen er niet echt spannend duur uitzagen togen wij naar binnen. Restaurant IKON
Frank in een zwart shirt met doodskoppen en lugubere teksten, ik in mijn Big Lebowski-shirtje.
De ober liet ons na binnenkomst weten eventueel ook wel hamburgers te hebben hoor.
Frank nam een 6 gangen diner, ik een 5 gangen 20-mile menu( alle ingredienten lokaal dus)
Meeuuuii, dat was smullen! Mooie fles wijn erbij! Hoppa, tof om zoiets te “ontdekken”op een plek waar je nooit zou weten dat je er zou komen.
Nog even flink afgepilst in een lokale kroeg, en o ja, we moeten nog naar het rock cafe!
Daar stond een lekker potje teringherrie op, waar we niet vies van zijn. Het bleek dat je alles zelf kon draaien, aangezien er midden in de zaak een computer aanstond met Youtube, waardoor je dus alles op kon zetten wat je wilde, als je maar geld in dat ding bleef gooien! Dit hebben ze geweten daar( de bardame was blij toen het sluittingtijd was, ze zei dat ze onze herrie niet super kon waarderen!) :D
De volgende ochtend/dag was het eindelijk eens mooi weer! Dus binnendoor naar Roemenië.
De douanier vroeg naar onze papieren, maar was zeer vriendelijk, verrast bijna dat wij met onze brommers zijn landje kwamen bezoeken.
Laatst bewerkt:
)
