Rouwvlag gezocht voor op motor

blbrd zei:
Nou... na een dagje revalidatie weer eens ingelogd. Het "loopt" aardig nu. Nou ik zelf nog...
Jammer genoeg heeft mijn vaste fysiotherapeut zijn hand gebroken [nee niet op mij :) met hockey...], dus nu moeten er weer anderen met me aan de slag. Tegen hen heb ik ook maar gezegd dat ze me moeten uitdagen. Qua scores zit er best vooruitgang in, maar in het dagelijks leven nog niet zo merkbaar. Alhoewel M91 pas wel even verbaasd stond toen ik heel voorzichtig een paar pasjes los deed. Dat probeer ik steeds, maar elke keer als ik dat doe verstijven al mijn beenspieren... Hopelijk vinden we daar ook nog een oplossing voor. M91 weet dit nog niet, maar ik heb ook (tree voor tree verzetten met 1 hand aan de leuning) een volle wasmand naar boven gekregen... mezelf dus even uitgedaagd. *D
Afgelopen weekend heb ik weer veel motoren voorbij horen komen. Met gemengde gevoelens, maar toen ik in gedachten Anton tegen me hoorde zeggen: "Hoor je dat? Die zijn aan het genieten!" was het goed. Blijf allemaal genieten!
Klik om te vergroten...

:}
 
Prachtig zo positief blijven. :}
Stapje voor stapje voorruit. En ja het is een lastige balans tussen uitdagen en overdrijven. Voel met M91 mee. Foei die trap op O-)
 
Kijk uit!

Uitdagen en je grenzen opzoeken helpt, net als posittief zijn en blijven. Dat weet ik ook uit ervaring.

Maar te ver gan kan je teruggooien in je revalidatieproces. Ook die ervaring heb ik.

En wat ik nu merk is dat ik nooit mijn ervaringen (1997 plotseling overlijden echtgenote, 2001 zwaar ongeluk met jaar revalidatie voor ik weer zonder krukken kon lopen en nu nog lichte restbeperkingen) nooit echt heb verwerkt. Dat breekt me op.
Tip: geef niet alleen aandacht aan het lichamelijke deel, maar zorg ook voor een praatpaal om je geestelijke ellende te verwerken. Het kan anders nog jaren duren voor je beseft dat je dat ook met je meedraagt.
 
Goh Peter, ik had niet gedacht dat je 't zo snel zou lezen ;-)
Maar ik heb het héél voorzichtig gedaan hoor, echt. Ben er positiever over dan over de dijk oplopen met een stok, zoals laatst. Dat doe ik voorlopig even niet meer...
En Kcid1100c: Jij hebt ook heel wat voor je kiezen gehad! Sterkte!
Bedankt voor je tip, ook daar wordt aan gewerkt.
 
blbrd zei:
Nou... na een dagje revalidatie weer eens ingelogd. Het "loopt" aardig nu. Nou ik zelf nog...
Jammer genoeg heeft mijn vaste fysiotherapeut zijn hand gebroken [nee niet op mij :) met hockey...], dus nu moeten er weer anderen met me aan de slag. Tegen hen heb ik ook maar gezegd dat ze me moeten uitdagen. Qua scores zit er best vooruitgang in, maar in het dagelijks leven nog niet zo merkbaar. Alhoewel M91 pas wel even verbaasd stond toen ik heel voorzichtig een paar pasjes los deed. Dat probeer ik steeds, maar elke keer als ik dat doe verstijven al mijn beenspieren... Hopelijk vinden we daar ook nog een oplossing voor. M91 weet dit nog niet, maar ik heb ook (tree voor tree verzetten met 1 hand aan de leuning) een volle wasmand naar boven gekregen... mezelf dus even uitgedaagd. *D
Afgelopen weekend heb ik weer veel motoren voorbij horen komen. Met gemengde gevoelens, maar toen ik in gedachten Anton tegen me hoorde zeggen: "Hoor je dat? Die zijn aan het genieten!" was het goed. Blijf allemaal genieten!
Klik om te vergroten...

Hier krijg ik wel even kippenvel van.....
Ja ik heb zeker genoten dit weekend, maar jouw verhaal helpt wel dat ik alert en voorzichtig blijf!
 
M91 zei:
Mam! Eigenwijze donder dat je d'r bent..... :P

Ik vind het prima dat je jezelf uitdaagt hoor, maar wees er wel voorzichtig mee he? Je hebt laatst gemerkt hoe snel je je evenwicht kunt verliezen toen je de klok gelijk wilde zetten. Moet er niet aan denken dat zoiets zou gebeuren als je halverwege de trap bent.
En dan toch, de andere kant van wat ik denk als ik zoiets lees van je:

:} *O* :} *O* Ben trots op je! :} *O* :} *O*
Klik om te vergroten...


Peter,

:} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :} :}
 
Laatst bewerkt:
blbrd zei:
Nou... na een dagje revalidatie weer eens ingelogd. Het "loopt" aardig nu. Nou ik zelf nog...
Jammer genoeg heeft mijn vaste fysiotherapeut zijn hand gebroken [nee niet op mij :) met hockey...], dus nu moeten er weer anderen met me aan de slag. Tegen hen heb ik ook maar gezegd dat ze me moeten uitdagen. Qua scores zit er best vooruitgang in, maar in het dagelijks leven nog niet zo merkbaar. Alhoewel M91 pas wel even verbaasd stond toen ik heel voorzichtig een paar pasjes los deed. Dat probeer ik steeds, maar elke keer als ik dat doe verstijven al mijn beenspieren... Hopelijk vinden we daar ook nog een oplossing voor. M91 weet dit nog niet, maar ik heb ook (tree voor tree verzetten met 1 hand aan de leuning) een volle wasmand naar boven gekregen... mezelf dus even uitgedaagd. *D
Afgelopen weekend heb ik weer veel motoren voorbij horen komen. Met gemengde gevoelens, maar toen ik in gedachten Anton tegen me hoorde zeggen: "Hoor je dat? Die zijn aan het genieten!" was het goed. Blijf allemaal genieten!
Klik om te vergroten...

U maakt Peter niet gek hoor,
Hij moet er maar aan wennen dat het met moeders beter en voorruit gaat!
Maar doet u niks te overhaast hoor :) .

Wat een mooie en sterke woorden aan het eind van uw bericht.
:} .
 
Laatst bewerkt:
Goed om te lezen dat het vooruit gaat, Willy. Goed bezig! :}
Als je jezelf blijft pushen (binnen grenzen welliswaar) dan blijf je ook vooruit gaan.

Zorg je wel dat je niet van de trap af dondert? ;)
 
Inderdaad, al weer een jaar voorbij...
Ik kan me voorstellen dat dit geen prettige tijd is voor jullile.
Extra veel kracht toegewenst de komende tijd, we denken aan jullie in deze moeilijke dagen.
 
Morgen is het inderdaad een jaar geleden. Eigenlijk is het bijna niet te bevatten wat er dit afgelopen jaar allemaal gebeurt is. Ik kan me nog zo het moment voor de geest halen dat die agenten hier zaten, alsof 't gisteren was... Morgen heb ik in ieder geval vrij genomen van het werk, en 's middags/'s avonds zorgen we ervoor dat we bij Willy zijn. Wat er ook gebeurt, we kunnen haar niet alleen laten op deze dag. Juist op deze dag heeft ze haar dierbaren dicht bij haar nodig. En andersom zal het niet anders zijn morgen denk ik.
Wat jullie niet weten, en wat deze week nog een tikkie zwaarder maakt, is dat Willy gisteren zestig geworden is. Misschien heeft ze liever dat ik dat niet vertel hier, maar goed. Het zijn wel factoren die ertoe bijdragen dat ik me de afgelopen dagen knap kl*te gevoeld heb.

Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe we ons morgen zullen voelen, maar merk wel dat het mij al de hele week bezig houdt. Kan me niet concentreren op m'n werk, de herinneringen aan deze periode vorig jaar lijken levendiger dan ooit tevoren. Al de hele week heb ik het gevoel dat ik gewoon effe flink wil janken, maar tranen komen niet. Ach, wie weet morgen wel, ik zal me er zeker niet tegen verzetten.

Beetje offtopic: als het weer een klein beetje meewerkt wil ik (met RedLady natuurlijk) wel naar Veenendaal komen zondag, ondanks dat we dit jaar nog niet gereden hebben verder. Zoals Red vorige week tegen me zei: 'Misschien is het een mooie manier om dit jaar af te sluiten.' Mochten er wat vaste bezoekers van dit topic aanwezig zijn, dan lijkt het me prettig om jullie tegen te komen, en face to face te bedanken voor de steun het afgelopen jaar. Aangezien de kans klein is dat ik jullie herken: ik rijd een zwarte ZX10R ('05), Berik-pak met rouwband om linkerarm. Heb me voorgenomen dat die band na de MM eraf gaat, mede om wat Red gezegd heeft. Wellicht tot zondag dus?

M91
 
Heb niet het hele topic gelezen, maar las net de OP en je post hierboven.. Heftig man.. Heel veel sterkte morgen! Koude rillingen liepen over mijn rug..
 
M91 zei:
Morgen is het inderdaad een jaar geleden. Eigenlijk is het bijna niet te bevatten wat er dit afgelopen jaar allemaal gebeurt is. Ik kan me nog zo het moment voor de geest halen dat die agenten hier zaten, alsof 't gisteren was... Morgen heb ik in ieder geval vrij genomen van het werk, en 's middags/'s avonds zorgen we ervoor dat we bij Willy zijn. Wat er ook gebeurt, we kunnen haar niet alleen laten op deze dag. Juist op deze dag heeft ze haar dierbaren dicht bij haar nodig. En andersom zal het niet anders zijn morgen denk ik.
Wat jullie niet weten, en wat deze week nog een tikkie zwaarder maakt, is dat Willy gisteren zestig geworden is. Misschien heeft ze liever dat ik dat niet vertel hier, maar goed. Het zijn wel factoren die ertoe bijdragen dat ik me de afgelopen dagen knap kl*te gevoeld heb.

Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe we ons morgen zullen voelen, maar merk wel dat het mij al de hele week bezig houdt. Kan me niet concentreren op m'n werk, de herinneringen aan deze periode vorig jaar lijken levendiger dan ooit tevoren. Al de hele week heb ik het gevoel dat ik gewoon effe flink wil janken, maar tranen komen niet. Ach, wie weet morgen wel, ik zal me er zeker niet tegen verzetten.

Beetje offtopic: als het weer een klein beetje meewerkt wil ik (met RedLady natuurlijk) wel naar Veenendaal komen zondag, ondanks dat we dit jaar nog niet gereden hebben verder. Zoals Red vorige week tegen me zei: 'Misschien is het een mooie manier om dit jaar af te sluiten.' Mochten er wat vaste bezoekers van dit topic aanwezig zijn, dan lijkt het me prettig om jullie tegen te komen, en face to face te bedanken voor de steun het afgelopen jaar. Aangezien de kans klein is dat ik jullie herken: ik rijd een zwarte ZX10R ('05), Berik-pak met rouwband om linkerarm. Heb me voorgenomen dat die band na de MM eraf gaat, mede om wat Red gezegd heeft. Wellicht tot zondag dus?

M91
Klik om te vergroten...

Maatje,

Onze gedachten zijn vandaag bij jullie.

Sterkte!

Liefs Bart,Riejanne en Lucas.
 
Ik steek vanavond een extra kaarsje aan, speciaal voor jullie :j sterkte vandaag.....
 
Uiteraard een sombere dag voor jullie. Sta ook stil bij de kracht en saamhorigheid die jullie het afgelopen jaar hebben getoond. Iedereen heeft veel respect voor jullie.

Sterkte.
 
Mijn bijrijders stepjes staan naar beneden vandaag...

Ik had het eigenlijk niet in de planning zitten, maar ik zal eens kijken of ik zondag ook ff een bakje kom doen in Veenendaal.

Om positief te eindigen:
*O* Willy, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Goed bezig! *O*
 
Laatst bewerkt:
Hoe het kwam, weet ik eigenlijk niet, maar ik heb daarnet het hele topic door zitten lezen.
Zelfs voor mij onvoorstelbaar! Onvoorstelbaar wat mijn (schoon- en klein-)kinderen hebben moeten doormaken, onvoorstelbaar dat mijn maatje (zoals M91 het steeds noemde) er niet meer is, onvoorstelbaar wat er met mij is gebeurd en hoe ik er tot nu toe doorgekomen ben, onvoorstelbaar hoevéél en wat voor reacties...
Natuurlijk voelt het niet altijd zo positief als er van ons uit geschreven staat, maar emoties mógen er ook gewoon zijn! En op een wat moeilijker moment zoals nu helpt dit forum me er opnieuw door. Het revalideren gaat langzaam, soms moeizaam, maar ik ben er - hoop ik - nog lang niet! Even terugblikken op de weg die ik gegaan ben, geeft weer moed: al staat het voor m'n gevoel nu even stil, als ik zie waar ik vandaan kom...
Dus motorforumleden: opnieuw bedankt!
:Y
 
Zal niet makkelijk geweest zijn om dit topic volledig door te lezen. Aan de andere kant wel goed dat je dat doet en kan!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Vergelijkbare onderwerpen

Kizmiaz
Werkhandschoenen op de motor
2 3 4
Reacties
97
Weergaven
2K
Bart_T
Bart_T
K
Lessen voor A rijbewijs op begrensde motor
Reacties
11
Weergaven
860
Lert
Lert
Appie R1100RT
  • Gesloten
Politie stickers op motor
4 5 6
Reacties
141
Weergaven
7K
downsider
downsider
I
Motorrijles - gezocht instructeur op motor 1 op 1 les Haarlem eo
Reacties
24
Weergaven
1K
CP1979
CP1979
Vtwinmann
Keuze nieuwe motor (op basis van rij ervaring)
2
Reacties
46
Weergaven
2K
edou
edou
Terug
Bovenaan Onderaan