Sammie probeert het eens anders te doen..

Ik ben vaak genoeg met de motor in frankrijk geweest, totaan de spaanse grens, en als je voorbij parijs komt is het aantal motorrijders (NL) op 1 hand te tellen.
Je komt af en toe nog wel eens solorijders met aparte fietsen tegen (meestal wat oudere mannen met bijna oldtimer fietsen)

Die kant op wel inderdaad, maar in de Alpen en Vogezen kom je wel een hoop Nederlandse motoren tegen.
 
Leuk verslag om te lezen
- Ik heb 'm toegevoegd in het overzicht
- Erg herkenbaar die gravillonstress... heb ik zelf ook een paar jaar last van gehad na een schuiver met 90 in de Pyreneeën.
- Tip bij jankende kinderen, gewoon er daadwerkelijk iets van zeggen. Je bent er niet om vrienden te maken maar voor je rust.
- Om teleurstelling en kutcampings te voorkomen zoek ik ze zelf altijd goed uit van tevoren (net als de routes).
 
Gravillons................ :X
Ondanks veel gravillons-waarschuwingsborden in de Vaucluse toch nog, ondanks maar 30kmh, bijna een schuiver gemaakt.
Op de col kwamen mij 2 motoren tegemoet. Ik had grind alleen in de klim. Zij zouden in de afdaling getrakteerd gaan worden............:X
 
Laatst bewerkt:
Ik herken veel dingen, met name jezelf moeten dwingen om niet te lang door te rijden. Lukt mij trouwens nog steeds niet. Ook als ik een keer besluit om ergens een extra dag te blijven staan, denk ik vaak na een halve dag al, wat doe ik hier eigenlijk? Het is raar, enerzijds ga je op vakantie om tot rust te komen, anderzijds leg je jezelf toch een soort van druk op.

Heel herkenbaar.
 
Heel herkenbaar.
Heel herkenbaar ja.

Je bent met ze'n vieren op vakantie, en 2 willen er alleen maar jakkeren.
Je krijgt er bijna ruzie van en splitst op. Na 1 week worden ze rustig en krijgen het echte vakantiegevoel, maarja dan moet je weer naar huis _O-
 
Dat (lang) rijden levert, mij, een soort van meditatieve toestand op. Mss is dat zo verslavend aan motorrijden in/door een mooie omgeving.
Stilstaan is dan een beetje zo van.. volgens mij mis ik nu best mooie stukken om te rijden en mss regent het morgen wel haha.
Ik mis dan wel een beetje die 'rij-bubble'. Je moet ook weer sociaal gaan doen enzo op zo'n camping.. B|
Ried'n met dat spul dus. 8-)
 
Laatst bewerkt:
Dat (lang) rijden levert, mij, een soort van meditatieve toestand op. Mss is dat zo verslavend aan motorrijden in/door een mooie omgeving.
Stilstaan is dan een beetje zo van.. volgens mij mis ik nu best mooie stukken om te rijden en mss regent het morgen wel haha.
Ik mis dan wel een beetje die 'rij-bubble'. Je moet ook weer sociaal gaan doen enzo op zo'n camping.. B|
Ried'n met dat spul dus. 8-)

Precies dit.

Ik denk dat heel weinig mensen beseffen dat motorrijden op een rustige en mooie weg/omgeving heel therapeutisch werkt. Niet zozeer fysiek, met name mentaal. Als ik tegen mensen om me heen vertel mijn meeste ritten al gemakkelijk 6000km zijn krijg ik vaak gelijk de opmerkingen "dat ik eens wat rustiger aan moet doen, geniet van je vakantie!!11!!", maar die mensen beseffen niet wat motorrijden eigenlijk is. Voor mij is de combinatie van 'in de mooie natuur rijden' en op de motor zitten en met verstand op 0 naar de horizon rijden een fantastische manier om de batterij in mijn bovenkamer weer op te laden.


1602243403153.png
 
Precies dit.

Ik denk dat heel weinig mensen beseffen dat motorrijden op een rustige en mooie weg/omgeving heel therapeutisch werkt. Niet zozeer fysiek, met name mentaal. Als ik tegen mensen om me heen vertel mijn meeste ritten al gemakkelijk 6000km zijn krijg ik vaak gelijk de opmerkingen "dat ik eens wat rustiger aan moet doen, geniet van je vakantie!!11!!", maar die mensen beseffen niet wat motorrijden eigenlijk is. Voor mij is de combinatie van 'in de mooie natuur rijden' en op de motor zitten en met verstand op 0 naar de horizon rijden een fantastische manier om de batterij in mijn bovenkamer weer op te laden.


Bekijk bijlage 1551636

Zeker waar. Soms lukt het me wel om een paar dagen wat rustiger aan te doen, maar na een paar dagen heb ik er ook echt zin in om weer eens lekker kilometers te gaan maken.
 
De gravillons, haarspeldbochten en overige verkeer kunnen hierbij wel roet in het eten gooien..
 
Afgelopen jaar niet zo meegemaakt als vb Roemenië of die hoek van Europa.. Vreemd..Waarom is Frankrijk zo 'eng'?
Goed, wel veel Gravillons.. soms wel, soms niet aangegeven en ook veel zulk ruw asfalt dat het er uit ziet alsof.. of combi van beiden..
 
Inderdaad, niks zo ontspannend als op een rustige weg in mooie natuur rond tuffen. Daarom rij ik zo graag in Scandinavie en Schotland/Ierland. Ik stel per dag ook bewust geen doel dat ik moet bereiken. Wel heeft de reis altijd een doel, maar daar hangt geen datum/tijdstip aan vast. En als het doel niet bereikt wordt, dan komt dat er vast een andere keer wel van. Of niet. Als ik maar weg ben.
Tegelijk is het ook heel ontspannend om 's ochtends op te staan en niet op de motor te stappen. Gewoon niksen, of wat vissen, of wandelen, of wat er zich die dag gewoon in mijn hoofd presenteert.
 
Op een dag dat ik niet verkas naar een andere camping ga ik wel een rondje motorrijden. Dat kan evengoed nog 4-500 km zijn zonder de stress van vroeg moeten vertrekken en op tijd naar een camping gaan zoeken. Maar het kan ook zijn dat ik pas om 11.00 opstap en om 15.00 alweer terug ben en net 200km heb gereden. Allemaal waar ik op zo'n dag zin in heb. Een hele dag op de camping blijven heb ik eigenlijk alleen gedaan als het echt heel regenachtig is. Om die reden heb ik tegenwoordig ook een tent met een voortent die ruim genoeg is om rechtop in te kunnen zitten op een comfortabele stoel.
 
Laatst bewerkt:
Heel herkenbaar ja.

Je bent met ze'n vieren op vakantie, en 2 willen er alleen maar jakkeren.
Je krijgt er bijna ruzie van en splitst op. Na 1 week worden ze rustig en krijgen het echte vakantiegevoel, maarja dan moet je weer naar huis _O-
in dit geval: des te minder zielen, des te meer vreugd. Ook ik ga alleen, maar mis dan soms wel wat aanspraak, en je kan een mooie dag bv niet delen met vrienden.
 
ja dat heb ik afgelopen zomer ook zo ervaren eigenlijk dus itt voorheen best vaak 'naar huis' gebeld.
Zal ook gewenning zijn denk ik/hoop ik haha.
 
Laatst bewerkt:
Mooi verslag: toch schrik ik een beetje van de depri ondertoon hier en daar en het feit dat je maar niet lijkt te kunnen genieten van zo'n tocht. Ik rij (min of meer) een rijdend bankstel en heb begin september 2 weken de RDGA gereden mensen zoveel mogelijk ontwijkend. Boodschappen deed ik meestal direct 's-morgens na vertrek. Genoten van iedere minuut......
 
in dit geval: des te minder zielen, des te meer vreugd. Ook ik ga alleen, maar mis dan soms wel wat aanspraak, en je kan een mooie dag bv niet delen met vrienden.

Er is minder contact, maar er hoeft niet per se -geen- contact te zijn. Mij is opgevallen dat zodra je alleen bent en je behoefte hebt aan contact, je automatisch het gaat opzoeken, door b.v. je motor te parkeren naast andere motoren, effe langs de buurman op de camping lopen of hij het Wifi wachtwoord heeft (dat je allang hebt :P ) enz :)
 
Klopt helemaal, desalniettemin ervaar ik het toch als prettig als je direkt na je rit, in je eigen taal, met een medereiziger de eerste indrukken kunt delen of een pint kunt drinken al dan niet gelardeerd met de opgedane ervaringen.
 
Alleen reizen is voor mij onderweg geen probleem. Zelfs is dat prettig.
Als je iets moois ziet, dan direct stoppen. Wil je nog een paar uurtjes verder: No problem.
Lekker sullig tuffen, of juist flink het gas erop, kan je net doen zoals je het zelf wilt.

Meest vervelend vind ik altijd 's avonds om alleen in een resto te zitten. Daar heb ik dan weinig lol van.
Meestal ben ik dan ook heel snel weer vertrokken, terwijl 't in gezelschap best een tijdje zou mogen duren.
Alleen daarom al ga ik dan vaak net zo lief bij de tent zelf een beetje eten in elkaar pruttelen....................
 
Ik ben dan waarschijnlijk een uitzondering. Twee weken alleen, zelf koken, weinig aanspraak etc., is mij eigenlijk prima bevallen.

Voor mij ook. En alleen in een restaurant zitten vind ik helemaal niet vervelend. Ik doe dat wel zoveel mogelijk tijdens lunchtijd, neem mijn ebookreader mee en zit tussendoor wat te lezen. Bij voorkeur op een terras met een mooi uitzicht, maar dat hoeft niet persé.
 
Alleen reizen is voor mij onderweg geen probleem. Zelfs is dat prettig.
Als je iets moois ziet, dan direct stoppen. Wil je nog een paar uurtjes verder: No problem.
Lekker sullig tuffen, of juist flink het gas erop, kan je net doen zoals je het zelf wilt.

Meest vervelend vind ik altijd 's avonds om alleen in een resto te zitten. Daar heb ik dan weinig lol van.
Meestal ben ik dan ook heel snel weer vertrokken, terwijl 't in gezelschap best een tijdje zou mogen duren.
Alleen daarom al ga ik dan vaak net zo lief bij de tent zelf een beetje eten in elkaar pruttelen....................
Herkenbaar...
 
Terug
Bovenaan Onderaan