Sinterklaas
Banned User
Door vele lichamelijke arbeid
is het de kleding van de Sint die heel snel slijt
maar ergens heeft hij een adres
die met een speciaal fabricageproces
zijn mantel vervaardigen en zijn habijt.
De eigenaar gezeten in kleermakerszit
maakt zijn kleren in perfecte snit
scharlakenrood wil hij zijn tabberd
iedere andere kleur die staat belabberd
en zijn hemd dat wil hij hagelwit.
De kleermaker is echt een hele competente
hij voldoet aan al Sint ’s eisen, ook de stringente
er is maar één gebied op deze planeet
waar men zoveel van textiel afweet
u heeft het al geraden, het is Twente.
Er is toch iets wat Sint bezighoudt
dat is het alom aanwezige zout
het komt uit de grond op deze coördinaten
wordt dan verpakt en busjes en in vaten
het is het chloor dat men van de productie overhoudt.
Dat wordt vervoerd met een lange trein
naar een in het westen gelegen bedrijfsterrein
de trein gaat door bewoond gebied
alleen ’s nachts dus je ziet het niet
maar gebeurt er wat, dan is dat niet zo fijn.
Zijn kleren waren klaar, het was al bijkans morgen
en de cadeaus moesten zij nog bezorgen
Sint en al de Pieten in colonne
maar er stond weer een spionne
die zich in de struiken had verborgen.
Even verderop was het weer raak
voor hen verscheen de geüniformeerde draak
“De staart van uw gevolg is door rood licht gelopen
dat doet u toch niet altijd, naar ik mag hopen
stoplichten in de nacht is onzin, maar dat is bijzaak”
“Ik heb net geleerd van de Belgische politie
als stoet of colonne verkeer ik in een bijzondere positie
het door rood gaan is mij toegestaan
daarom zijn wij doorgegaan
en let wel, ik nam hiervan goed notitie.”
“U bent abuis,” sprak de sterke arm autoritair:
“dat geldt in Nederland alleen voor colonne militair
die door het rode licht niet zijn te stuiten
maar als u het doet dan kost het duiten
want uw groep is met een militair niet paritair.
Bij groen licht heeft Sint het geld gegeven
hij heeft nog wel even ingewreven
dat als het niet ging om de kleding
hij Twente zou beschouwen als een marteling
“was ik maar in Madrid gebleven.”
© 2003, Sinterklaas
is het de kleding van de Sint die heel snel slijt
maar ergens heeft hij een adres
die met een speciaal fabricageproces
zijn mantel vervaardigen en zijn habijt.
De eigenaar gezeten in kleermakerszit
maakt zijn kleren in perfecte snit
scharlakenrood wil hij zijn tabberd
iedere andere kleur die staat belabberd
en zijn hemd dat wil hij hagelwit.
De kleermaker is echt een hele competente
hij voldoet aan al Sint ’s eisen, ook de stringente
er is maar één gebied op deze planeet
waar men zoveel van textiel afweet
u heeft het al geraden, het is Twente.
Er is toch iets wat Sint bezighoudt
dat is het alom aanwezige zout
het komt uit de grond op deze coördinaten
wordt dan verpakt en busjes en in vaten
het is het chloor dat men van de productie overhoudt.
Dat wordt vervoerd met een lange trein
naar een in het westen gelegen bedrijfsterrein
de trein gaat door bewoond gebied
alleen ’s nachts dus je ziet het niet
maar gebeurt er wat, dan is dat niet zo fijn.
Zijn kleren waren klaar, het was al bijkans morgen
en de cadeaus moesten zij nog bezorgen
Sint en al de Pieten in colonne
maar er stond weer een spionne
die zich in de struiken had verborgen.
Even verderop was het weer raak
voor hen verscheen de geüniformeerde draak
“De staart van uw gevolg is door rood licht gelopen
dat doet u toch niet altijd, naar ik mag hopen
stoplichten in de nacht is onzin, maar dat is bijzaak”
“Ik heb net geleerd van de Belgische politie
als stoet of colonne verkeer ik in een bijzondere positie
het door rood gaan is mij toegestaan
daarom zijn wij doorgegaan
en let wel, ik nam hiervan goed notitie.”
“U bent abuis,” sprak de sterke arm autoritair:
“dat geldt in Nederland alleen voor colonne militair
die door het rode licht niet zijn te stuiten
maar als u het doet dan kost het duiten
want uw groep is met een militair niet paritair.
Bij groen licht heeft Sint het geld gegeven
hij heeft nog wel even ingewreven
dat als het niet ging om de kleding
hij Twente zou beschouwen als een marteling
“was ik maar in Madrid gebleven.”
© 2003, Sinterklaas