Ster
MF veteraan
- 21 jun 2004
- 39.830
- 14
Maar jullie hebben je rijbewijs nog en geen boetes
Dat moeten de charmes van monsieur zijn geweest
* Supersportmeiden voorjaarsrit * zondag 14 april
- Onderwerp starter Drakie
- Startdatum
Maar jullie hebben je rijbewijs nog en geen boetes
Dat moeten de charmes van monsieur zijn geweest
DucBMW
MF veteraan
Hum, ik stel vast dat er wat onzorgvuldigheden zijn geslopen in het verslag van de zich voor DucBMW (hierna: monsieur) nogal onverwacht aandiendende "vergadering", en dat moet natuurlijk worden rechtgezet.
Hier volgt een correctie op de notulen van de vergadering van 14 april jongstleden
Rond halfelf onderbrak monsieur zijn eenzaam aangevangen toeoeoeoertochtje voor een versnapering bij bij de McD te Barneveld, en bestelde 3 cappuccino's. Toeoeren maakt dorstig immers. De rust werd echter wreed verstoord door een tweetal verwilderde en in kleurige lederen pakjes gestoken meisjes met paardestaartjes, die zich ongevraagd en met luide kreten op de kartonnen bekertjes hadden gestort. Het werd een beetje rommelig: bekertjes, plastic dekseltjes en dienbladen vlogen in het rond, en door blinde paniek gegrepen burgers wierpen meubilair omver en zichzelf door ruiten naar buiten. Dat laatste zou ik erbij verzonnen kunnen hebben, maar draagt verder wel bij aan een gezellig sfeerbeeld, en dat is wat telt op een forum.
Enfin, het was weer zo'n dag...
De gelederde terroristen bleek een tweetal supersportvoorjaarsritjemeisjes te betreffen, die zich voorstelden als resp. voorzitter en notulist. Voorzitter, notulist... klaarblijkelijk was een vergadering opkomende. Op mijn vraag of een vergadering met slechts een voorzitter en een notulist niet een wat treurige bedoening was werd gereageerd met de woorden: nou doe dan maar mee, en wij gaan trouwens motorrijden, dus doei! Rare vergadering, dacht ik nog.
Enfin, volgas scheurde voorzitter er kalmpjes vandoor, respectvol het hoofd achter de kuipruit wegbuigend voor vreemde roodomrande borden met cijfers. Notulist volgde en monsieur sloot aarzelend achteraan aan.
Het was een mooie voorjaarsdag: ergens zal de zon geschenen hebben, vogels floten fluitende liedjes, fietsers slingerden vriendelijk doch onverstandig in de rondte, en kleine Veluwse meisjes op nog kleinere paardjes trippelden ons gestaag voorbij. Tegemoetkomende groepen motorrijders namen beslist niet op verbijsterende wijze de binnenbocht, kuch, en in naastgelegen weilanden draafden koeien blij en vrolijk met ons mee, en we zwaaiden! Och, wat hebben we gezwaaid: we zwaaiden door bochten, en naar alles wat bewoog. Kortom: één en al vrome vredige Veluwse zoetsappigheid.
Het vredige zondagse tafereel werd al snel op brute wijze verstoord door de plaatselijke brommerjeugd: een besnorde meneer met brommer diende zich aan. Voorzitter keek opzij, de ongenode gast (hierna: Hermandant) zorgvuldig taxerende, en zei: eat my dust, buster! Hierop volgde een staandehouding. De opperste objectiviteit zelve stel ik vast dat het gesprek tussen voorzitter en de hermandant alsvolgt zou kunnen zijn verlopen.
Hermandant: Hoi, ik heb een klaphelm en een snor.
Voorzitter: Hoi, dat zie ik, wat is je nummer?
Hermandant: [telefoonnummer]
Voorzitter: Dank je, het mijne is [telefoonnummer]
Hermandant: Check.
Kijk, alle twijfels de wereld uit, want nu staat onomstotelijk vast dat telefoonnummers zijn uitgewisseld. Het gesprek ging verder...
Voorzitter: Mooi bordje heb je op je brommer, wat staat daar nou?
Hermandant: Politie.
Voorzitter: Gossie, wat schattig.
Hermandant: Kijk, als ik hierop druk zegt-ie "stop".
Voorzitter: Heel aardig ja.
Hermandant: Dus.
Voorzitter: Nou, wij zijn aan het vergaderen, jij nog agendapunten?
Hermandant: Even denken, euh... reden jullie toevallig te hard?
Voorzitter: Nee.
Hermandant: O, dat dat dacht ik namelijk.
Voorzitter: Ja, maar jij kunt niet tellen.
Hermandant: Tja, sorry, hond vergeten.
Voorzitter: Nou, ga maar gauw halen dan!
Hermandant: OK, doei!
Voorzitter: Doei!
Hierna wijkt de realiteit erg af van het eerder gedane verslag.
Suggesties als zou ik interesse hebben getoond in bordjes overeenkomstig dat van de Hermandant wijs ik resoluut van de hand. Ja, ik zou erop kunnen laten verschijnen: hallo, ik ben thuis. Dat lijkt in eerste instantie nuttige informatie, maar niemand heeft wat aan die informatie. Kortom, zo'n bordje is volstrekt nutteloos.
Na de lunch is monsieur kalmpjes toeoerend zijns weegs gegaan, met achterlating van beider supersportvoorjaarsritjemeisjes. Want motorrijden is een hobby, dus al te lang moet dat allemaal niet duren. Onderweg naar huis natuurlijk nog even langs Barneveld, want cappuccino lonkt, en toeoeren... juist... maakt dus dorstig.
In Barneveld kwamen nog een paar supersport-rijdende dames voorbij, waarvan er eentje wat leek te stuiteren. Nou ja, ik weet het allemaal niet meer zo precies, want monsieur dacht: Home sweet home!
Leuk ritje wel trouwens
Laatst bewerkt:
