Van je angst een kick maken?

Faithy

MF veteraan
3 feb 2006
30.323
13
Ja, hoi!

Hopelijk is het dan bijna zover: binnenkort die extra stempel in mn rijbewijs als het meezit, en dan snel een eigen motor kopen!
Zelf rijden, zelf beslissen, zelf zelf zelf! Kan al niet wachten.. *D *O*

En toch ben ik ergens bang. Bang om onderuit te gaan, dat ik 't voor mezelf laat bederven. Elke les leef ik naartoe, en rijd ik met plezier, de bochten ga ik zo netjes mogelijk in, maar probeer ook elke keer iets meer gas te geven. Logisch, lijkt me, zolang ik het binnen de perken houd ;) en ik ben een net meisje, dus dat doe ik ook ;)

Maar in elke bocht bekruipt me een gevoel van angst en 'kick' tegelijk.
Al mijn concentratie gaat naar het stabiel houden van het gas, het denken 'rechtop huoden!' etc. Heb al meerdere momenten meegemaakt dat ik het 'gevoel' had eruit te vliegen, mn gas niet stabiel genoeg is, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Mijn derde les heb ik midden op een kruispunt een flinke schuiver gemaakt, 5 weken lang bont en blauw geweest, maar wel meteen weer op de motor gestapt en les afgemaakt, ben er niet direct bang van geworden en gestopt.. het is veel te leuk! Er remde iemand voor me, en ja, derde les: ik ook ;) flatssssssj :) daar lag ik.. En sindsdien niet meer onderuit gegaan, maar toch blijft het een 'dwang' (duh! zou je bijna zeggen) om overdreven te denken: overeind blijven! in een bocht. Begin echter wel steeds meer van die angst een kick te maken: ik moet het niet eng, maar 'spannend' vinden, een uitdaging om er goed uit te komen.

Zijn er meer mensen die op de een of andere manier de angst (al dan niet gegrond) omzetten in spanning, en 'kick'?
Elke bocht die ik inga (kun je nagaan: met lessen ;) ) ga ik in en kom ik uit met een enorme sterke kruising tussen beide, en vraag me af hoe ik het echt om kan zetten naar 'plezierige spanning' in plaats van dwangmatig denken: overeind blijven :?

:W
 
haha jah ik heb ook pas mn rijbewijs sinds 29 juni (28 juni werd ik 21)
heb ik dus extra opgewacht zodat ik niet 25 kw hoef...
heb dus een yamaha r1 en daar schrik je soms best van zo snel..
gister probeerde ik beetje om voorwiel in de lucht te krijgen gewoon op het gas en de 1e versnelling en dat lukt dus makkelijk was er eerst bang voor ma dat gaat van zelf over... ben verder nog niet onderuit gegaan gelukkig :P
mjah.. veel plezier met rijden enz. !!!

greetz
 
Laatst bewerkt:
Je moet er niet teveel bij nadenken :? als je gaat denken dat het fout gaat dan is die kans ook groter,en je gaat zomaar niet onderuit ;)

Succes met je examen :W
 
Zijn er meer mensen die op de een of andere manier de angst (al dan niet gegrond) omzetten in spanning, en 'kick'?
Tuurlijk. Dat doen we allemaal. Als ik op een klaverblad of lange doordraaier de motor plat gooi met 120 dan geeft dat een kick. Het geeft alleen maar een kick omdat er een zekere mate van spanning bij komt kijken. Als het niet spannend zou zijn, zou het ook geen kick geven..

Vergelijk het met bungee-jumpen (alleen dan wat minder extreem).. Zodra je springt geeft het een enorme kick. Waarom, omdat je stiekum toch bang bent. Terwijl je weet dat je voor de grond netjes opgevangen wordt.

Dus.. een stukje spanning (angst zou ik het niet willen noemen) blijft er toch wel inzitten, alleen druk je die grens steeds verder weg naarmate je meer kilometers maakt en dus meer ervaring krijgt. De eerst tijd denk je bij elke bocht dat je op je plaat gaat. Na een paar duizend kilometer moet je nieuwe kneesliders gaan kopen.. ;)

Wat heel erg kan helpen.. Eens achterop gaan zitten bij iemand die al langer zijn rijbewijs heeft.. En dan eens opletten hoe hij/zij de bochten maakt en hoe 'plat' het dan gaat.

De grap is namelijk dat je met moderne motoren en motorbanden zo ontzettend plat kunt gaan voor je grip verliest. En daarnaast zal de motor en de band het heel duidelijk laten weten als hij grip dreigt te verliezen, dan begint ie wat te glijen en zet ie eerst een stapje naar buiten. En pas als je dan nog verder pushed .. pas dan gaat ie glijen.. Olie en diezel op de weg niet meegerekend, maar dat zie je wel liggen als je niet half bewusteloos op de motor zit.



samenvattend: Puur logisch bekeken kan er echt helemaal niets gebeuren en zul je echt niet onderuit gaan doordat je te plat gaat in de bocht. Zeker niet als je net je rijbewijs hebt en als je niet je voetstepjes, elleboog en uitlaat aan de grond rijdt.. Als je je dit realiseerd voordat je een bocht instuurt zit je al heel wat prettiger op de motor.

Daarnaast zul je naarmate je meer kilometers maakt (en dus 1000 keer door een bocht bent gereden) er vanzelf achter komen dat die motor geen krimp geeft in de bocht en daardoor wordt het minder spannend. Sommige mensen (zoals ik) gaan dan meer gas geven en platter door de bocht om het weer spannend te maken en anderen blijven gewoon rustig rijden, want die zoeken geen kick op de motor, maar ontspanning..


haha jah ik heb ook pas mn rijbewijs sinds 29 juni (28 juni werd ik 21)
heb ik dus extra opgewacht zodat ik niet 25 kw hoef...
heb dus een yamaha r1 en daar schrik je soms best van zo snel..
gister probeerde ik beetje om voorwiel in de lucht te krijgen gewoon op het gas en de 1e versnelling en dat lukt dus makkelijk was er eerst bang voor ma dat gaat van zelf over...


ben verder nooit onderuit gegaan gelukkig :P

greetz

tipje.. pak de 2e versnelling. 1e versnelling is te zenuwachtig op een R1.

tipje2.. nog nooit onderuit gegaan zijn in anderhalve maand is geen grote prestatie. ;)
 
Laatst bewerkt:
Ik herken wel wat je hebt, heb dat ook een tijdje gehad. Alleen dan meer in de trant van goed de bocht doorkijken Fraut :+

Ik moest leren goed te kijken en ik moet zeggen dat bij mij mijn circuitdag super geholpen heeft! Ik ga nu soepeler de bochten door en ik hoef niet meer na te denken over goed kijken, 't gaat nu vanzelf...

En ik ga wat harder de bochten door :)
 
Hey Faithy!

Je naam zegt het al: gewoon blijven geloven in jezelf!! Maar vooral ook in de motor!!

Alhoewel ik zelf nog geen les genoten heb, begrijp ik altijd van mijn vriend dat je in gedachten moet houden dat die motor veel meer kan dan jijzelf denkt. Zeker als beginnend rijder.

En dus vooral blijven genieten van het motorrijden, ervaring opdoen en trouwens nog een goed advies: iedere keer als je denkt 'Ja ik ga weer een stap vooruit!!', even een klein stapje terug doen. Dan blijf je gewoon erg realistisch bezig en is de kans dus nog veeeeeel kleiner dat er iets gebeurt.

Succes en ik hoop dat je je papiertje snel in de pocket hebt *D
 
Ik probeer juist niet rechtop te blijven en wil zo schuin mogelijk door de bocht *D

Ach, als er eenmaal niemand meer in je oor loopt te roepen dat je naar links, rechts, rechtdoor moet en wat meer hebt gereden gaat het dwangmatige er wel af, dan neem je die bochten gewoon automatisch en hoef je er niet mee rover na te denken.
Je kijkt vooruit, door de bocht dus weet wat er aan komt en gaaaan.

Cool dat je na je val meteen de les weer hebt afgemaakt :} en succes binnenkort met je examen, dan lekker :]
Ik kom trouwens ook af en toe op scheveningen, maar kom er nooit MF-ers tegen ;(
 
angst behoed je voor overmoed , laat die angst voor je werken
 
Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar dat vertrouwen moet gewoon groeien. Vertrouwen krijg je alleen maar door heel veel te rijden. En blijven kijken waar je naar toe gaat :Y !
Ik vind het ook elke les weer ontspanning & horror tegelijk. Ontspanning, omdat ik het rijden heerlijk vind, gefocust zijn en daardoor andere dingen te lozen uit je hoofd; horror, omdat je je continu bewust bent van je kwetsbare positie op de weg en je ogen in je achterhoofd moet hebben om alles te kunnen overzien. Ik ben ook altijd super gespannen voordat ik ga rijden, maar na 100 meter is dat onstpannen en geconcentreerd. :] Als eenmaal je handelingen - remmen, schakelen, kijken en spiegelen - een automatisme worden, je er niet meer elke keer bij na hoeft te denken om het te doen, dan kweek je vertrouwen.
Het is natuurlijk wel kicken, bochten pakken :Y , en is elke kick niet een mengeling van angst en genot :9~ ?
 
Ja, hoi!


Mijn derde les heb ik midden op een kruispunt een flinke schuiver gemaakt, 5 weken lang bont en blauw geweest, maar wel meteen weer op de motor gestapt en les afgemaakt, ben er niet direct bang van geworden en gestopt.. het is veel te leuk! Er remde iemand voor me, en ja, derde les: ik ook ;) flatssssssj :) daar lag ik.. En sindsdien niet meer onderuit gegaan, maar toch blijft het een 'dwang' (duh! zou je bijna zeggen) om overdreven te denken: overeind blijven! in een bocht. Begin echter wel steeds meer van die angst een kick te maken: ik moet het niet eng, maar 'spannend' vinden, een uitdaging om er goed uit te komen.

Zijn er meer mensen die op de een of andere manier de angst (al dan niet gegrond) omzetten in spanning, en 'kick'?
Elke bocht die ik inga (kun je nagaan: met lessen ;) ) ga ik in en kom ik uit met een enorme sterke kruising tussen beide, en vraag me af hoe ik het echt om kan zetten naar 'plezierige spanning' in plaats van dwangmatig denken: overeind blijven :?

:W

Ik ben met mijn eerste motor een paar keer "omgekukeld". Dit was een combinatie van onvoldoende controle (kleine vingers) over de ontkoppelingshendel, een motor die topzwaar was en korte beentjes.
Ik heb van deze voorvalletjes heel lang last gehad. Ik ben met mijn daaropvolgende motoren (ben nu aan de 6de motor toe) nooit meer omgekukeld en ik heb, eerlijk gezegd, met mijn huidige motor pas echt het gevoel dat het tussen de oortjes begint weg te trekken. Ik rijd vaak toertochten en dan rijden we wel eens verkeerd en moet er dus gekeerd worden. Daar had ik altijd de schurft aan, hoewel het altijd goed ging. Nu heb ik zoiets van: rijd maar verkeerd, hoe vaak ik ook moet keren, ik kan het gewoon goed. En als ik dan weer lekker gekeerd heb geeft me dat een soort van kick.
 
Tuurlijk. Dat doen we allemaal. Als ik op een klaverblad of lange doordraaier de motor plat gooi met 120 dan geeft dat een kick. Het geeft alleen maar een kick omdat er een zekere mate van spanning bij komt kijken. Als het niet spannend zou zijn, zou het ook geen kick geven..

Dus.. een stukje spanning (angst zou ik het niet willen noemen) blijft er toch wel inzitten, alleen druk je die grens steeds verder weg naarmate je meer kilometers maakt en dus meer ervaring krijgt. De eerst tijd denk je bij elke bocht dat je op je plaat gaat. Na een paar duizend kilometer moet je nieuwe kneesliders gaan kopen.. ;)



Daarnaast zul je naarmate je meer kilometers maakt (en dus 1000 keer door een bocht bent gereden) er vanzelf achter komen dat die motor geen krimp geeft in de bocht en daardoor wordt het minder spannend. Sommige mensen (zoals ik) gaan dan meer gas geven en platter door de bocht om het weer spannend te maken en anderen blijven gewoon rustig rijden, want die zoeken geen kick op de motor, maar ontspanning..


tipje2.. nog nooit onderuit gegaan zijn in anderhalve maand is geen grote prestatie. ;)
Nou, dat valt vies tegen B|

Verder, :^


Zelf ben ik nog wel eens angstig om te vallen op een rotonde ofzo, vanwege vuil wat er vaak ligt. Hier ga ik dus als een wijf overheen :+
Verder.. als ik schuin ga (met snelheid) is er altijd wel een beetje de angst dat er wat op de weg kan liggen.. maar het gaat elke keer goed, en elke keer is het een beetje een kick ;)
Hou het binnen de perken, en als je dan toch de bocht knalt - zorg dat je weet of het schoon is etc ;) . Grind kan je altijd over op je bek gaan, hoe sloom je ook rijdt. (Voorwiel gleed weg met 10 km/u met rijlessen..)
 
Laatst bewerkt:
ik stel voor om na je lessen VRO1 te volgen of een circuit dag te doen. Leer je bochten techniek en durf je daarna veel verder te gaan, zonder dat het angstig wordt... heb ik ook gedaan.
 
Ik weet wat je bedoelt! Ik heb nog 2 lessen te gaan, ik vind het motorrijden helemaal geweldig, echt super! Als ik met anderen aan het praten ben over motoren en rijden, krijg ik kriebels in mijn buik en wil ik ook! Maar die spanning die jij hebt, heb ik ook. Elke keer als ik weer een bocht inrijd, dan voel ik het weer en als ik er dan weer perfect ben uitgekomen, ben ik onwijze trots en is het geen spanning meer die je voelt, maar inderdaad die kick! Het werkt trouwens echt om er niet te veel over na te denken hoe je de bocht wilt nemen!!



By the way: Echt hartstikke goed dat je meteen weer op die motor gestapt bent! Er zijn er zat bij die na een schuiver geen motor meer opstappen!
 
angst behoed je voor overmoed , laat die angst voor je werken
:^

Realiseer je dat je pas echt gaat leren motorrijden als je je papiertje op zak hebt en 'los' mag rijden. Dus eis nog niet te veel van jezelf, je bent voorlopig nog in de leer en het gevoel komt vanzelf wel.
En dan nog blijf je leren want je blijft (vooral in de bochten) toch steeds je grenzen opzoeken. Ik rij nu 16 jaar motor waarvan echter pas de laatste paar jaar op een stuurfiets en ook ik ben nog steeds mijn grenzen aan het opzoeken in de bocht en ik vraag me af of ik dat ooit zal kwijtraken. Je bent namelijk ook heel erg afhankelijk van de staat van het wegdek, weersomstandigheden en de overige weggebruikers dus je hebt het nooit volledig in de hand.
Hou in je achterhoofd dat het profiel op een motorband niet voor niets ook aan de zijkant zit! ;)

Afgelopen vakantie had ik het eindelijk voor elkaar dat ik mijn schaamrandjes weg begon te rijden. Er kwam een prachtige bocht en terwijl ik mijn Beemer erin stuurde dacht ik: jippie, nu zijn ze echt weg!!!! en toen voelde ik mijn achterband glijden.......
Niks gebeurd hoor maar wel weer de schrik te pakken. En dat duuurt dan weer ff voor je dat kwijt bent. B|
 
Laatst bewerkt:
Ohja, lekker hoor, auto's op klaverbladen in de buitenbocht inhalen op me spaghetti frame :)
 
Gewoon als je je rijbewijs hebt, lekker gaan rijden en veel km maken.
En het belangrijkste is jezelf in de hand houden en niet te overmoedig worden (en dat gebeurd snel hoor :Y )
Zoals al gezegd is als je al met een soort van angst gaat rijden is da kans veel groter dat er wat gebeurd.

Veel succes met je examen !!

Ik kom trouwens ook af en toe op scheveningen, maar kom er nooit MF-ers tegen ;(

Moet je beter kijken, want ik kom er wel vaker hoor :Y
 
Na lang nog eens een postje maken :)

Ik ben wel begonnen op 25kw en heb leren rijden op een cb500 en ik kan je vertellen dat ik dat niet zo'n een super lekker rijdende motor vond in vergelijking waar ik later mee reed, eerst aprilia rs250, daarna R6 (recentelijk verkocht).

Ik vond de vering wat aan de slappe kant en de gasresponse vond ik ook niet om te zeggen van heb je me nou. Dat was op beide boven vermelde motoren wel een ander verhaal. Ik kan ook enkel andere gelijk geven als ze zeggen dat het ervaring is die het hem doet, in het begin een bochtje tegen 90 pakken vond ik best eng, omdat ik niet wist wat de motor kon en wel wist wat ik nog niet kon :P
Maar later ging het vlotter, te vlot :+ Dit is nu een bocht die ik tegen 120 a 130 in rij en nog iets sneller uitkom :)

Sneller, platter en met meer vertrouwen de bocht in gaan gaat sneller als je denkt (zeker met 120pk onder je kont, R6)
Vooral niets forceren, en gewoon genieten van het rijden, de rest komt wel vanzelf :]

groetjes mattia
 
Bedankt voor de reacties :Y

Ik heb al redelijk wat achterop gezeten, zondag nog met Fazero meegeweest, en als er een kan rijden is hij het wel, en elke bocht dat we platter gingen dan de vorige was het een *D ikke ook! *D gevoel heerlijk :}

En de techniek, ja, die kijk je dan ook een beetje af, of althans, dat probeer je af te kijken ;) het echte rijden komt pas zodra ik dat oortje kan lozen, maar tijdens je lessen kan je toch al het een en ander uitproberen wat je in de praktijk bij anderen gezien hebt.

Circuittraining, heb ik inderdaad wel eens wat van gehoord ja, maar kan dat met elke motor? Ik heb namelijk geen bakken met geld en niet de ambitie om een supersport te kopen :) Ik neem aan dat het met elke fiets moet kunnen, maar ik vraag het maar even voor de zekerheid?
En wat zijn de gemiddelde kosten hiervoor??

Ik ben het er mee eens dat we het bijna allemaal voor de kick doen, want ook een kick kan ontspannend werken: je denkt alleen maar GAAN! en niet meer aan de dagelijkse beslommeringen, tenminste, zodra ik op de motor stap dan vervaagt dat en denk ik alleen maar :] *O* :} en dat het wennen en oefenen oefenen oefenen is, maar toch.. hoe zet je je daar overheen? niet alleen door een circuittraining alleen mag ik aannemen, het is een manier van denken.

Ik wil rijden, ik kan rijden (al zeg ik het zelf) en ik GA rijden, zonder enige twijfel, maar ik hoop toch snel die angst wat meer om te zetten in *O* go! *D
 
Terug
Bovenaan Onderaan