Van Noordzee naar Zwarte zee op XT600E

sakhalin

sakhalin

Die hard MF'er
29 okt 2006
293
0
Ridderkerk
Dag 1

Om acht uur worden we uitgezwaaid door Lotte & Eva. We zijn op weg. We hebben alles aan wat we maar aan kunnen trekken. Inclusief pedaalemmerzakken om de voeten. Het regent ……. De snelweg vordert gestaag en al gauw zitten we in Duitsland. We kunnen aardige snelheid aanhouden en langzamerhand wordt het droger. Bij de middagstop eten we wat bij een rode paddenstoel met witte stippen en gaan na te hebben getankt verder op de kleinere wegen. Klein foutje in de routeplanning, we rijden door hiel Bielefeld heen en dat was 20 km in 1 uur ….. Verder over soort provinciale wegen waar je lekker op kan schieten en ook van de omgeving kan genieten. Alles is fris groen afgewisseld met fel geel gekleurde koolzaad velden. Als toetje vandaag rijden we de Harz in. Mooie wegen die slingerend naar boven en weer naar beneden gaan zelfs met enkele haarspelden. Na de laatste pitstop , tanken, ketting sprayen en olie bijvullen zijn we bijna in Braunlage waar we de eerste overnachting hebben. Na hartelijke verwelkoming richten we de kamer in en gaan na te zijn opgefrist naar het dorp om wat te gaan eten. We zijn gestrand op het terras van een bistro, jawel het was droog en 22 graden, en genieten van heerlijke asperges.
full
 
Wisten jullie dat vandaag
Je na een dag motorrijden best lekker slaapt
Behalve als het gaat onweren boven het dorp
Het dan handig is als je slaap oordoppen hebt

Dat je heel veel spullen hebt
dat je die zelf moet opbergen
anders niet meer weet waar je spullen zijn
Dan wel alleen je eigen spullen en niet die van de ander
je dan heel lang kan zoeken naar je sleutels
Die dan bij de ander netjes in zijn tasje zit

Peper en zoutstelletjes er leuk uit kunnen zien
dat je denkt deze is peper dan moet die ander zout zijn.
Je eitje hiermee royaal bestrooit
En er hier ook peper uitkomt
Je een peperei over houdt

We genieten van de stroompjes rivieren
Dat over gaat in stromen van de regen
Het aan de binnenkant van je regenpak ook nat wordt

In Duitsland ook molens hebt
Er weilanden vol mee staan
Dat je schrikt als je aan het rijden bent en de motor er mee stopt
Wat nu …. De oorzaak zoeken.
Stroom OK, starten OK, Bougie OK, Pas getankt, Benzine toevoer niet OK
Dat de tank ook lucht nodig heeft en je de tanktas er even moet afhalen.

Dat je na veel regen graag wil opdrogen
Een leuk plekje vind waar je ook nog kan eten
We soep bestel len maar geen lepel krijgen
Dat de bediening vreemd kijkt als je om een lepel vraagt

In Duitsland een “ Solar Valley” is
Er geen zon schijnt
Dat er in Duitsland veel sloten zijn
Sloten van koffie, thee & chocolademelk
Heerlijk…..

Dat ondanks het slechte weer
we zwierend door het landschap rijden
Pedaalemmerzakken onze voeten droog hebben gehouden


De dag afsluiten met een lekker toetje
IJs met warme kersen





full
 
@oemoemenoe wij zijn wat Noordelijker maar zoals die willen we volgend jaar samen doen de Balkan
 
Gisteren bij aankomst bij het pension stonden we voor een dichte deur. De tuinman kwam aangelopen, pakte een briefje uit zijn zak en vroeg: Van Dam? Waarop wij ja knikten. Hij tilde de bloempot naast de deur op en haalde de sleutel tevoorschijn. Vanochtend op zoek naar het ontbijt. Volgens de informatie : dagelijks van 06.30 – 10.00. We waren vroeg op omdat we een lange dag hadden. Om half acht nog steeds niemand. Net toen we wilden gaan inpakken zagen we iemand aankomen en jawel: het ontbijt. Voor negen uur waren we op weg. De kilometers glijden onder de banden voorbij. We rijden door verschillende landschappen, Bossen, weilanden, landbouw daarnaast zien we vele roofvogels in de velden of in de lucht. We passeren de Poolse grens en komen terecht in een of andere markt waar we snel doorrijden. We volgen weg 35 die overgaat in 350 en bestaat uit ouderwetse “ kinderkopjes” en gaten asfalt. We kunnen zo wennen aan wat nog komen gaat. In een dorpje gaat de route een heel klein weggetje in en na een paar honderd meter links……. Dat was een karrespoor…… Hier had ik dus zelf wat aangepast aan de route….. Stukje terug en weer verder.De wegen worden weer wat beter en de meters gaan weer wat sneller. Het Reuzengebergte komt in zicht. In Jelena Gora hebben we de middagstop. Midden op het oude stadsplein zijn we op een terrasje neergestreken. Je waant je honderd jaar terug met een vervoermiddel van deze tijd. We rijden nog wat mooie kleine bergweggetjes maar besluiten het laatste stuk via de snelweg te gaan. Het is een mooie maar wel lange dag.
full
 
We zijn vroege vogels aan het worden. Voor negen uur zaten de eerste kilometers erop. We zijn langs het oude centrum van Krakow gereden naar het laatste stukje snelweg wat we voorlopig rijden. Aan de weg wordt nog druk gewerkt om hem tot aan de Oekraïense grens af te krijgen. Hierna volgt een drukke weg met vele Poolse autohandelaren. Van de drukke weg af rijden we over goede wegen door dorpen en over de heuvels. Na een laatste koffiestop in Sanok rijden we naar de grens met Oekraïne. Hier sluiten we netjes aan. De rij is niet erg lang. Na kwartiertje zeggen de mensen rij maar zachtjes door tot vooraan misschien mag je erdoor. We rijden heeeeel zachtjes tot aan de eerste auto bij de slagboom. Er gebeurt niets. Tot zover goed. De bestuurder van de auto op de eerste plaats doet zijn deur open en kijkt nar ons, achter gaat nog een deur open waar opa uitkomt. De slagboom gat open en zij wijzen dat wij eerst moeten gaan. Binnen het douanegebied rijden we weer heel langzaam tot vooraan. Na kwartiertje gaat ook hier de slagboom open en een Vriendelijke vrouwelijke Douane beambte neemt onze papieren in. Ze controleert de chassis nummers en komt na kwartier weer terug met onze documenten. En nu ?? We kijken achter ons en de chauffeuse wijst naar voren. We lopen de motoren naar loket twee. Hier komt een jonge soldaat naar ons toe en vraagt of we een jachtmes hebben. Ik laat hem het Victorinox 20 in 1 mes zien en hij lacht en vraagt heb je nog een pistool bij je waarop ik nee antwoord. Hij wijst op nog twee loketjes welke wij langs moeten. Loket 1 geven we de papieren weer af en na kwartier krijgen we ze weer terug met een extra blaadje met een stempel. Laatste loket alles weer naar binnen. Na vijf minuten gaat loketje open en ze vraagt wat aan mij. Ik ga op mijn knieen en kijk het loketje in. Ik zeg “ goedemiddag” waarop ze in het paspoort kijkt en zegt “ Niederlande” en knal gaat loketje weer dicht. Aan het loketje loopt het nu een beetje op en we praten wat met de mensen. Verder als Amsterdam en Ajax kwamen we niet maar het was gezellig. Na ruim 20 minuten ging het loketje weer open en konden we naar de laatste soldaat waar we ons briefje met stempels hebben afgegeven. Totaal ruim uur Douane en dat nog met voorgaan. Na 5 minuten rijden slaan we rechtsaf en rijden in tijd 100 jaar terug weg is weg en de mensen zijn aan het werk op het land. De mensen kijken wat daar nu rijdt en zwaaien vriendelijk, kinderen zwaaien en roepen ons na. We stoppen even bij een boer en boerin. Ik vraag of ik een foto mag maken waarop ze haar duim opsteekt . Uiteindelijk komen we op een kruising en hierna wordt de weg iets breder en wat drukker. We komen in een stad waar we mee in het verkeer gaan om de putten te ontwijken. Het lijkt op het computerspelletje frogs waar je de straat moet oversteken. We raken er aardig bedreven in en al snel halen we de auto’s in omdat het met een motor makkelijker is om de gaten te ontwijken. Aangekomen bij het Hotel worden we vriendelijk ontvangen en worden onze tassen naar de kamer gebracht. De dag van vandaag heeft ons voorbereid op de dag van morgen.
full
 
Bedankt voor de positieve reacties ..... er komt nog meer ;)

Ontbijt buiten met uitzicht op het stadspark van Lviv. De dag kan niet beter beginnen. Ik ga uitchecken en de tassen worden gehaald. Bij het pakken merk ik dat Janny’s bagagerek wat loszit en maak het vast ook haar schakelpedaal was los. Dit ook vast gezet. Mijn bevestiging van de tanktas is aan 1 kant kapot en probeer dit eerst met een T-rap te repareren maar met Ducktape zit het weer vast. De jongen die de tassen komt brengen zegt: net kamelen…. En zo is het wij zitten tussen twee bulten op de XT. Na het verlaten van de stad rijden we door het weidse landschap. We genieten, mooi weer en mooie omgeving. Aan de horizon zien we de Karpaten verschijnen. We zien de bergen groter worden maar ook de bewolking doemt op. We besluiten ons regenpak aan te trekken en niet lang daarna rijden we de regen in. Ik pas de route iets aan om wat verloren tijd van de ochtend in te halen. Na een stuk verder te zijn gaan we weer de wat kleinere wegen op en dat houd in ook slechtere wegen die nu nat zijn. De gaten zijn nu vol met water en dan kan je moeilijk inschatten hoe diep een gat is. Daar is maar 1 oplossing voor: gewoon overal dwars over en doorheen. We rijden door een mooie vallei met kleine dorpjes. In de dorpen is het bedrijvig en op het land wordt hard gewerkt. Aan het eind van de vallei gaat de weg omhoog en rijden we echte haarspelbochten. Eenmaal boven gekomen wordt de weg slechter en rijden we onverharde haarspelbochten. Onderweg was de zon weer gaan schijnen en hadden we de regenjassen weer uit maar uurtje later zagen we de bui al hangen en het was nog twee uur rijden. We stopten bij wat kinderen en omaatjes op een bank en trekken onze jas aan. Maar eerst even wat gezellig kletsen met de oma’s. De kinderen vinden het maar wat raar twee van die rare snuiters waarvan er ook nog eentje een kip fotografeert. We zeggen gedag en de kinderen fietsen nog stukje mee en zwaaien ons uit. Eenmaal weer op de verharde weg rijden die gaten toch wel weer beter. We stoppen nog een laatste keer bij een winkeltje voor wat drinken en een bounty. Bij het wegrijden worden we door kinderen uitgezwaaid en gefilmd. Ik denk een auto met sneeuw te zien maar dat kan toch niet. Paar kilometer verder is het op de weg mistig en lopen mensen druk heen en weer. De weg is wit en van de berg stroomt het water de weg op richting de huizen. Men probeert om het water weg te laten lopen de weg op. Het was zeer plaatselijk en we rijden verder langs gaten en kuilen. Op de borden zie ik een bekende plaats Khust we komen in de buurt en even later rijden we langs de slagboom het terrein van het hotel op waar we in een bruiloft belanden. Deze dag kenmerkt zich door de vele verschillende soorten wegen en weer typen.
full
 
wow hagel in juni! heftigggg
ben vorig jaar met n aprilia pegaso strada naar moskou geweest, zelfde motorblokje als jullie, gaf geen klap verkeerd, leuke reismaat
goeie reis verder ik ga dit ns volgen
 
Vandaag hebben we een afspraak met het Dorcas team Ukraine. We willen graag op tijd zijn en gaan vroeg naar het ontbijt. We gaan zitten en een dame van het personeel overhandigt ons de kaart in het Oekraïens. Ik geef aan dat niet te kunnen lezen en ga ons Point it boekje halen. Zo wijzen we aan wat we graag bij het ontbijt willen. Ze noteert alles en niet lang daarna komt ze het ontbijt brengen precies zoals aangewezen. We trekken al onze motorkleding aan zo ook ons regenpak en pedaalemmerzakken. Het regent en zo te zien voor de gehele dag…… Het is 80 km ongeveer 1 ½ uur rijden . Door het weer komen we Iets later dan geplanned aan in Beregovo. Ferenc en Sandor staan ons op te wachten. We begroeten elkaar en we worden ontvangen in een ruimte van de lokale kerk en de verantwoordelijke missionaris. Naast Ferenc en Sandor is er nog een dame waar ik de naam ben van vergeten (maar die vraag ik nog wel). We praten met elkaar over het werk van Dorcas in de regio Transkarpaten. Tevens vertel ik waarom we een reis naar Odessa maken en de reden om Dorcas te bezoeken. We bespreken de dag planning en stappen bij Ferenc in de auto. Zo kunnen we ook beleven hoe het is om per auto de gaten te ontwijken. ……. Na een klein kwartier komen we aan in een dorp waar we opgewacht worden door de plaatselijke missionaris en gaan we naar een zigeuner woonplaats. Deze bevinden zich aan de rand van bijna elke dorp. In dit geval zijn het twee kleine kernen waar 350 mensen wonen. Een stichting uit Goes heeft hier een multifunctioneel gebouw gebouwd waar gewoond, geleerd, kerkdiensten, kinderoppas kan worden gehouden. Dorcas heeft een aantal praktische zaken verzorgd zoals meubilair en schoolmateriaal. In de hal hangen fotoos van de werkzaamheden en activiteiten en Ferenc (zelfde naam als landen coördinator van Dorcas) vertelt over de kleine verbeteringen die zijn gemaakt voor de zigeuner bewoners zoals water en latrines. We bezoeken een jong gezin in de huis situatie. Er wordt gewerkt en wel walnoten kraken. Met een hamer krijgen ze de eerste tik waarna ze met een klein mesje verder worden uitgepeld. Hardt werken voor weinig geld. Het wordt namelijk gekocht door een handelaar en bij de zigeuners afgegeven om te kraken. Maar als er te weinig kilo terugkomt (teveel afval) krijgen ze niets of moeten ze zelfs bijbetalen…..
Na dit bezoek nemen we afscheid van de “ plaatselijke” Ferenc en gaan terug naar Beregovo.
We halen de verantwoordelijke man van Beregovo op en gaan naar en oma die wordt ondersteund door Dorcas (adopt a Granny). We kloppen aan en de oma doet de poort van het hek open en vraagt ons naar binnen. We overvallen haar wel en ze trekt gauw haar goede schort aan. Na van de eerste schrik bekomen praat ze aan een stuk door en vertelt haar niet rooskleurige leven. De oudere mensen moeten rondkomen van een bedrag rondt de 110 euro. Dat is te weinig om van rond te komen. Met de steun van Dorcas kan dit wel en kan ze ook nog iets overhouden voor onvoorziene uitgaven. Bij ons tweede bezoek was de situatie nog schrijnender. Ook zij sprak over haar geschiedenis en haar huidige situatie. Maar als je hoort van een oma van 76 die net uit het ziekenhuis is en dat ze heeft aangegeven daar nooit meer naar toe te willen wegens de slechte behandeling dan geeft dit wel aan hoe het met de medische voorzieningen is gesteld. Vanuit de vrijwilligers kant komt er nu om de twee dagen een arts op bezoek die haar gezondheid in de gaten houdt.
Na dit bezoek gaan we terug naar de plaats waar we begonnen zijn. We bespreken kort de dag en besluiten een eenvoudig hap te eten. Het is voor ons inmiddels drie uur maar voor de mensen hier is het pas twee uur. Een rare gewaarwording een gebied met twee tijden…….

We besluiten de dag met een groepsfoto en we bedanken iedereen voor de ontvangst en uitgebreide uitleg over hun indrukwekkende werk in deze regio.

De regen is er niet minder van geworden was het in de ochtend een flinke miezer regen zo is het nu een plens regen. De wegen zijn inmiddels deels veranderd in kleine rivieren en maakt het rijden er niet makkelijker op. We komen doorweekt weer aan bij ons knusse hotel Blagodat!
full
 
We beginnen de dag met het aanwijsboekje. Mischa neemt de bestelling op en neemt dit door met de kokkin. Al snel komt het ontbijt. Maar ja er zijn geen andere gasten….. Nog even bijgepraat met de beveiliging maar verder dan OK komen we niet. We hebben de dag iets aangepast. We willen toch even langs de mevrouw in Tereblyia die we vorig jaar hebben ontmoet. Aldaar aangekomen is ze er niet. We doen de foto en delfsblauwe klompjes met ons naamkaartje in een zakje en leggen dat voor de deur. We rijden stukje aangepaste route door vele dorpjes waar veel bedrijvigheid is. We rijden over de markt en langs vele kraampjes langs de weg. Alles is te koop: eten, drinken kleding, bloemen . Iedereen bied ook te koop aan. De ene met een tafel vanuit huis de ander vanuit de kofferbak van zijn auto en weer een ander vanuit de boodschappentas. Weer op de route aangekomen rijden we langs de grens met Roemenie. Na een korte koffiestop rijden we de bergen in. Mooie bochtige wegen en groene bergen. Bij het centrale punt van Europa stoppen we en maken de verplichte fotoos van het bord. Het is lunchtijd en we eten buiten op het terras een heerlijke soep: Borch. Ennnnn er is weer een trouwerij. De kinderen lopen er feestelijk bij en maken fotos bij de motoren. Na onze magen gevuld te hebben rijden we verder door de dalen en dorpen. Overal is bedrijvigheid. Oma’s met kruiwagens, kinderen op school, boeren met koeien op de weg enz enz. We zien de buien hangen en trekken onze regenkleding aan en jawel het gaat licht regenen. We passen de rijstijl aan aan de weersomstandigheden en rijden gestaag door. Het is een mooie omgeving maar met het weer en de gaten moet je blijven opletten. Zo rijden we opeens van de weg zonder weg. En dat is opeens glad…… opletten!! Kosiv is in zicht en rijden via klein weggetje naar het Hotel. Mooi rustig gelegen en toch in het dorp. Echter het is wel erg stil. Ik loop naar de deur…. Dicht. Ik probeer de bel …. Na enige tijd komt er een jongeman en jawel het is het Hotel en we worden verwacht. De motoren gaan in de garage en de kamer wordt ons gewezen. Bij de vraag of we ook kunnen eten deelt hij mede dat het restaurant dicht is maar dat er in het dorp goed restaurant is. Het ontbijt vraag ik. Hij moet even denken en zegt negen uur. Ik zeg dan willen we alweer rijden. Denkt weer even en zegt ok acht uur. En dat is ok. We lopen naar het dorp en eten een lekkere pasta en sluiten af met een capacinno, Italien in Oekraine, en er is nog wifi ook voor kontakt met de kids.
full
 
In een groot hotel als enigste gast aan een voortreffelijk ontbijt. De motoren staan bepakt klaar in de garage en voor negen uur zitten we in het zadel. We rijden al snel uit de bergen en komen in een glooiend landschap met uitgestrekte vergezichten. De wegen zijn redelijk en we schieten lekker op. We rijden de plaats Horodenka in en gaan op zoek naar koffie. Het is druk in het dorp overal mensen en met name veel kinderen in nette kleding. Wat is er vandaag ? We rijden het dorp op en neer en een buschauffeur roept naar ons wat we zoeken. Koffie zeggen we waarop hij naar achter wijst en naar boven. We rijden er naar toe en parkeren de motorfietsen. We lopen naar boven en drinken een lekker bakje koffie. We hebben leuk uitzicht op hoe men een dak aan het maken is. Veiligheid staat voorop…… We rijden verder naar Zalischyky waar we de rivier de Dnister over gaan en de rivier blijven volgen. Voordat we bij de brug zijn is het opeens druk en staan we in de file. Niet veel later zien we waarom. Het wegdek van de brug is zo slecht dat men stapvoets rijdt. Ik voel de brug onder mijn wielen bewegen door het vele verkeer ….. We rijden vele stukken onverhard en komen door kleine dorpjes. In dit gebied van de Dnister zijn vele kassen. Niet zoals wij die kennen maar houten frames omspannen met plastic. Het Westland van de Oekraïne. Zomaar uit het niets rijden we op schitterend asfalt….. Best en beetje saai rijden maar het schiet op. In het dorpje Synkiv staat een gigantisch glazen kassen bedrijf. Na dit dorp is het ook gedaan met het mooie asfalt. Het zou mij niet verbazen dat in dit kassencomplex Nederlandse techniek zit en dat de weg mede betaald is door dit bedrijf. De kilometers bonken onder onze wielen we rijden door vele kleine dorpjes . Ook hier zien we weer veel kinderen met bloemen en netjes gekleed….. We zijn aanbeland in het dorp Kudrynsti en rijden even verkeerd. We draaien om en gaan het goede weggetje in. Dit wordt wel erg klein en Janny zegt een echt van Dam weggetje. De weg daalt naar de rivier. Hier moeten we over de rivier. We komen in een dorpje, de weg wordt nog kleiner. Uiteindelijk sta ik voor de brug die er niet meer is. Men heeft er een loopbrug van gemaakt. In de midden staat een paal die niet kan worden verwijderd…. Er zit niets anders op om een andere route te zoeken. In het dorpje Kudrynsti gaan we nu de andere kant op en komen uiteindelijk op de grote weg en rijden we met gezwinde spoed naar Kamianets Podolski. We rijden de stad binnen via het oude fort en komen in het oude stadsgedeelte wat op een heuvel ligt omgeven door Kazematten (zoals Luxemburg stad). We willen een bakje koffie doen maar na heel het oude gedeelte te hebben doorkruist hebben we niets leuk gezien en rijden naar het hotel. Na ons te hebben opgefrist lopen we door de stad en belanden niet veel later in een restaurant. Het is een mooie dag geweest……
We zoeken even op Google en komen erachter dat het vandaag de laatste schooldag is en dat wordt gevierd.
full
 
bijzonder fijn om jullie reis mee te volgen. Oekraïne staat op m'n reisplanning voor volgend jaar (na m'n korte uitstap naar Polen en Kaliningrad dit jaar). Dus, fijn om jullie ervaringen te kunnen lezen. Geniet nog van deze schitterende trip !
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Vergelijkbare onderwerpen

L
Reis van Guatemala naar Panama
Reacties
9
Weergaven
959
Sphyrnidus
Sphyrnidus
Joeri999
2024: Met de Vespa GTS naar de Middellandse Zee?
2 3
Reacties
71
Weergaven
6K
Joeri999
Joeri999
senoir
  • Gesloten
Op de Honda Deauville naar de Noordkaap
2
Reacties
30
Weergaven
2K
Erwin P
Erwin P
St-Daan
Naar 4655 meter op carburateurs
2
Reacties
28
Weergaven
2K
mean-machine
mean-machine
twonha
Rondreis Noorwegen: van fjord naar her
Reacties
24
Weergaven
2K
twonha
twonha
Terug
Bovenaan Onderaan