Bananeman
MF veteraan
Vanavond was het dan eindelijk zover: mijn eerste circuitervaring! Goed, Lelystad is voor velen (de meesten?) dan wel een Mickey Mouse circuitje, maar ik had er evengoed erg veel zin in.
Ik zal het hierna volgende verslag opdelen in Het Goede Nieuws, en Het Slechte Nieuws.
Het Goede Nieuws
Het ging lekker. Ik zat in een erg snelle groep met o.a. Markuses die ik aan het begin van de avond al tegenkwam (ik herkende hem aan zijn helm ). In het begin voelde ik me wel wat opgelaten, want ik was de enige zonder circuitervaring en mocht/moest voorop achter de instructeur aanrijden. Maar na 3 rondjes ging het al OK, al was ik zeker niet de snelste. Maar daar ging het ook niet om, ik wilde mijn bochtentechniek verbeteren.
Daarna reed Markuses een aantal ronden vóór mij, zodat ik goed de lijnen e.d. kon zien. Mooi om te zien hoe bij elke bocht het knietje aan de grond ging
Met elke ronde ging ik sneller en platter door de bocht. Tijdens een korte pauze inspecteerde ik mijn banden, en zowel vóór als achter waren ze volledig rondgereden. De rullen hingen aan de zijkant Markuses vertelde me dat ik plat zat ging voor een kneedown, maar dat ik helemaal niet ging verzitten. Tijd dus voor een volgende stap.
Ik vroeg onze instructeur om voorop te rijden zodat ik eens goed kon kijken hoe het moet. Hij deed het eerst vanuit stilstand voor, en toen de baan op. Bij de eerste bocht lukte het nog niet, maar bij de tweede bocht: schraap... schraap!!! Mijn eerste kneedown was een feit Zo ging het een tijdje door, en het ging allemaal steeds vloeiender.
Het Slechte Nieuws
Ik heb m'n ZX6R op z'n kant gelegd. Bocht naar rechts (nam 'm rustig, reed nog achter de instructeur aan), kneedown. Ik denk dat ik daarbibj met mijn knie de motor teveel rechtop heb geduwd, ik probeerde te corrigeren maar deed dat te wild vermoed ik waardoor het stuur/voorwiel begon te wobbelen en ik het gevoel kreeg: "Dit gaat fout!!" Helaas had ik de bocht nog niet diep ingestuurd, dus ik zat nog aan de buitenkant, en ben toen het gras ingereden. Geen flauw idee hoe hard ik reed, maar voor ik goed en wel doorhad wat er gebeurde lag ik al op m'n gezicht
Het belangrijkste: ik heb zelf helemaal niks. Geen schrammetje, geen blauwe plek, niks. M'n blauwe pak is wel wat groener geworden, maar dat krijg ik wel weer schoon denk ik.
Schade aan de rechterkant van de motor: knipperlicht eraf, kuip geschaafd, hotcam beschadigd Uiteindelijk valt het allemaal wel mee, omdat ik dus in het gras gevallen ben en het allemaal niet zo hard ging. Ik kon ook direct weer verder rijden (nadat ik wat gras had verwijderd ) maar heb geen rondjes meer gemaakt.
Ik baal als een stekker Ik voelde me supergoed tijdens het rijden, en al helemaal toen de kneedown lukte! Heel erg gaaf. Jammer dat die crash zo'n domper op de avond is, maar gelukkig had ik wel een extra dagverzekering afgesloten dus ik hoef mijn normale verzekering niet eens te bellen. En materiële schade is er om gerepareerd te worden, dus dat komt wel goed.
Al met al was het een geslaagde avond (het rijden ging goed) maar dan met een heel nare bijsmaak. A.s. zaterdag heb ik de VRO2 cursus, daar ga ik gewoon heen want de motor is afgezien van de beschadigingen volledig in orde en ik heb al betaald. Wat belangrijk is, is dat ik absoluut niet angstig ben geworden, maar eerder meer vertrouwen in mezelf en de motor heb gekregen. En daar ging het uiteindelijk om!!
Ik zal het hierna volgende verslag opdelen in Het Goede Nieuws, en Het Slechte Nieuws.
Het Goede Nieuws
Het ging lekker. Ik zat in een erg snelle groep met o.a. Markuses die ik aan het begin van de avond al tegenkwam (ik herkende hem aan zijn helm ). In het begin voelde ik me wel wat opgelaten, want ik was de enige zonder circuitervaring en mocht/moest voorop achter de instructeur aanrijden. Maar na 3 rondjes ging het al OK, al was ik zeker niet de snelste. Maar daar ging het ook niet om, ik wilde mijn bochtentechniek verbeteren.
Daarna reed Markuses een aantal ronden vóór mij, zodat ik goed de lijnen e.d. kon zien. Mooi om te zien hoe bij elke bocht het knietje aan de grond ging
Met elke ronde ging ik sneller en platter door de bocht. Tijdens een korte pauze inspecteerde ik mijn banden, en zowel vóór als achter waren ze volledig rondgereden. De rullen hingen aan de zijkant Markuses vertelde me dat ik plat zat ging voor een kneedown, maar dat ik helemaal niet ging verzitten. Tijd dus voor een volgende stap.
Ik vroeg onze instructeur om voorop te rijden zodat ik eens goed kon kijken hoe het moet. Hij deed het eerst vanuit stilstand voor, en toen de baan op. Bij de eerste bocht lukte het nog niet, maar bij de tweede bocht: schraap... schraap!!! Mijn eerste kneedown was een feit Zo ging het een tijdje door, en het ging allemaal steeds vloeiender.
Het Slechte Nieuws
Ik heb m'n ZX6R op z'n kant gelegd. Bocht naar rechts (nam 'm rustig, reed nog achter de instructeur aan), kneedown. Ik denk dat ik daarbibj met mijn knie de motor teveel rechtop heb geduwd, ik probeerde te corrigeren maar deed dat te wild vermoed ik waardoor het stuur/voorwiel begon te wobbelen en ik het gevoel kreeg: "Dit gaat fout!!" Helaas had ik de bocht nog niet diep ingestuurd, dus ik zat nog aan de buitenkant, en ben toen het gras ingereden. Geen flauw idee hoe hard ik reed, maar voor ik goed en wel doorhad wat er gebeurde lag ik al op m'n gezicht
Het belangrijkste: ik heb zelf helemaal niks. Geen schrammetje, geen blauwe plek, niks. M'n blauwe pak is wel wat groener geworden, maar dat krijg ik wel weer schoon denk ik.
Schade aan de rechterkant van de motor: knipperlicht eraf, kuip geschaafd, hotcam beschadigd Uiteindelijk valt het allemaal wel mee, omdat ik dus in het gras gevallen ben en het allemaal niet zo hard ging. Ik kon ook direct weer verder rijden (nadat ik wat gras had verwijderd ) maar heb geen rondjes meer gemaakt.
Ik baal als een stekker Ik voelde me supergoed tijdens het rijden, en al helemaal toen de kneedown lukte! Heel erg gaaf. Jammer dat die crash zo'n domper op de avond is, maar gelukkig had ik wel een extra dagverzekering afgesloten dus ik hoef mijn normale verzekering niet eens te bellen. En materiële schade is er om gerepareerd te worden, dus dat komt wel goed.
Al met al was het een geslaagde avond (het rijden ging goed) maar dan met een heel nare bijsmaak. A.s. zaterdag heb ik de VRO2 cursus, daar ga ik gewoon heen want de motor is afgezien van de beschadigingen volledig in orde en ik heb al betaald. Wat belangrijk is, is dat ik absoluut niet angstig ben geworden, maar eerder meer vertrouwen in mezelf en de motor heb gekregen. En daar ging het uiteindelijk om!!
Laatst bewerkt: