Verslag Dolomieten toer 7 dgn >3000km - 25 sept/ 01 okt 2015

[Robmw]

Eerder draadje gestart ivm voorbereiding. Voor Verslag toch een nieuwe gestart, is voor toekomstige Dolomieten toerders makkelijker terug te vinden denk ik.
De trip was van 25 sept - 01 okt 2015. We hadden bijzonder mooi weer, al was het nu en dan behoorlijk fris tot koud!
VERSLAG is KLAAR LAATSTE UPDATE 06 okt 2015

Te downloaden ROUTESAangepast en wel a.d.v. route wijzigingen
KLIK HIER voor GPX routes

KLIK HIER voor ITN routes

Link naar andere draadje is hieronder
Dolomieten-voor-zoveelste-keer + route-infol

Verslag is per reisdag!

 

[Robmw]

VERSLAG Dolomieten toer 2015 – 25 sept t/m 1 okt

Met z’n 3’n op pad, de rijders maar even voorstellen;

• Jos een (ouwe) motorrot maar nog niet met pensioen, heeft (berg)ervaring en en bijv. ook vrijwilliger motor evenementen begeleider. Motor een BMW R1200GS LC van apr 2015 [na deze trip al ruim 15K op de teller].
• Robbert, de jongste telg maar wel een motor diehard, die ook de minder leuke kanten van motorrijden een paar keer heeft mogen ervaren, maar blijft doorrijden. Veel ervaring o.a. veel woon/werk km’ers maar bijv. ook bergervaring opgedaan in Franse Alpen, N-Italie, Vogezen, vele malen Eifel etc. Motor 2009 (?) F800S.
• Ik (Rob en auteur van dit stuk) jonger dan Jos, maar wel met (mil.) pensioen. Veel ervaring o.a. wordt dit de 5e keer op de motor naar de Dolo’s! Motor 2010 F800GS [na deze trip 87K km op de teller].

3 compleet verschillende individuen, maar met een groot motorhart! Hoe zal het hun vergaan??????
Deze toer stond dus al lang gepland en in 1e instantie zouden Robbert en ik samen gaan (R&R), met hem heb ik vaker ook langere toertochten gemaakt!
In mei 2015 kennis gemaakt met Jos tijdens een andere lange toertocht, nl. de MMB 2015 naar Lourdes (zoek dat maar eens op). Jos was snel verkocht na het horen van R&Rs plannen voor de DolleMieten toertocht
R&R&J dus of J&R&R&, whatever

Startfoto van website

Na aardig wat planning kwam de volgende trip er uit gerold. Omdat we terplaatse 4 dagen willen rondtoeren en pas de 25e weg konden en de 1e okt al weer thuis, ontkom je niet aan snelweg kilometers op heen- en terugreis. Toch is dat op dag 1 toch nog redelijk beperkt gebleven zeg maar 50/50.
We rijden deels door CH via snelweg, via MP hebben we vignetten kunnen bemachtigen.

Terplaatse is het de bedoeling om vanuit 1 plek 4 verschillende rondes te maken.
Hieronder de korte versie;

• Dag 1: 25 sept (vr) NL - Parpan (CH): Jos 820km, Robbert 923km, Rob 840km
• Dag 2: 26 sept (za) Parpan - Panchia (I) ca. 314km
• Dag 3: 27 sept (zo) rondrit Noord (Panchia) ca. 303km
• Dag 4: 28 sept (ma) rondrit Zuid West (Panchia) ca. 322km
• Dag 5: 29 sept (di) rondrit Zuid Oost (Panchia) 308km
• Dag 6: 30 sept (wo) rondrit Noord Oost [Sella] 356km
• Dag 7: 01 okt (do) Panchia - retour NL (evt. extra dag met thuiskomst op 02 okt) > 1000km

DAG 1 Vrijdag de 25 sept

7 uur op pad na een wat onrustige nacht, last van zgn. ‘wegganeritis’
Bedoeling is om ca. 8:30 bij AC Venray te zijn waar Robbert (Spijkenisse) en Jos (Maasbommel) me oppikken.
Het zou qua weer wel een aardige en droge dag worden als ik het weerbericht moet geloven voor de diverse locaties waar we vandaag komen.
Via Goch binnendoor rijdend ben ik er om 8:20 al. De anderen komen om 8:30 aanrijden, mooi op tijd dus! Een leuke intieme begroeting je kent dat wel!

Volgetankt op pad!?
Zelf nog in Goch getankt, had ik aan Robbert voorgesteld om bij ontmoetingspunt met Jos (Texaco N322 Afferden) ff te tanken, dan konden we daarna vanaf AC nog wel 300km rijden was de inschatting.
Bij aankomst bij AC had hij dat ook gedaan - 'opdracht van Rob' zei hij - Jos dus niet en moest hier dus alsnog ff tanken, had ik dus ook even een 'Opdracht' moeten geven voor Texaco tankbeurt - Jos is echter verontschuldigt, want stond op vorige dag (dond.) om 19 uur nog in Tallinn (Estland) - soort van Jetleg

Afijn na een korte social talk gaan we vlot op weg, want het is nogal een rukkie.

Het Dolo Trio

Het blijft idd droog al is er in D wel wat bewolking. Na een dikke 250 km over de A65 met een gangetje van max. 140km/u, geeft Robbert aan dat hij nog voor 30km peut heeft. Toch ff eerder tanken dan bij Autohof Nahetal.
De geplande Aral in Alzey zouden wel gehaald hebben, maar zo'n autohof is ook niet verkeerd.

Toch bij Alzey er af en binnendoor over de B271 omdat snelweg rijden nu eenmaal niet onze favoriete bezigheid is. Het voert ons door een wijnstreek, want overal druivenstruiken en tekenen van de wijnpluk! B271 blijkt ook de Weinstrasse te zijn!
Ter hoogte van Neustadt … De A65 weer op en bij Kandel er weer af en zuidwaarts over de B9 die bij Franse grens overgaat in A35. Zo hebben we weer wat afwisseling, dit laatste kost ons overigens geen extra tijd, al is er op de B9 ontzettend veel vrachtverkeer en mag je deels maar 70!
Ter hoogte van Forstfeld draaien we de beruchte B500 al op, maar voor Baden-Baden gaan we er weer voor even af – geen zin in B-B!. Als we een stukje verder de B500 (Schwarzwaldhochstrasse) weer oprijden, stoppen we vrij snel weer voor een Lunchstop, waar zoals vantevoren afgesproken ieder voor zich zijn zelf meegebrachte lunch kon verorberen.

Lunchstop aan begin van Schwarzwaldhochstrasse N48.8868 E8.0760

Over de B500 dus passeren we een aantal passen die als je het niet weet je passeert zonder er erg in te hebben, zoals Hundseck 885m, Seibelseckle 958m, Ruhestein 915m en Alexanderschanze 971m. Bij deze laatste gaat de B500 over in B28 gaan we vervolgens bij Freudenstadt zuidelijk de B294 en afslaand de L408 op en bij Dunningen eraf de B462 over.

NB: de B500 en vervolg rijdt lekker door, omdat je door weinig plaatsen komt!

Na nog geen 10km volgt de A85 die we volgen tot Gensingen en daar L185 om ter hoogte van Bargen CH in te rijden, waar we tanken en een bak koffie pakken. De uitbater is een aardige Zwitser die graag betaald wordt in euro’s. Voor ons pakt dat ook voordelig uit, want de E95 kost ipv 1,41CHF nu €1,30, dat is gunstiger dan conform wisselkoers!

Kunkelpas ja of nee!
Voor de afwisseling had ik nog een leuk weggetje gevonden over de Kunkelpas. Maar hoewel verhard is het een slechte en ook wel uitdagende weg met veel grid. Niet echt handig op zo'n lange dag met veel km'ers achter de rug. Tevens is Robbert's motor met de korte veerweg ook niet echt geschikt.

Zie filmpje - ik ga dit weggetje zeker een keer rijden
Leuke weg over Kunkelpas

Met prachtig droog weer in CH schieten we verder goed op, deels over mooie doorgaande soort snelweg, stukkie binnendoor en vervolgens tot Chur de snelweg.
We wisten dat we na etenstijd in Parpan zouden aankomen, misschien een idee om ergens onderweg nog te eten.
De vooraf ontdekte langs de route liggende Pizzeria (Rosenhugel) in Chur bleek belachelijk duur (simpelste pizza €15!) - lieten we maar schieten en zo stopte ik vlak voor Parpan bij een supermarkt. Jos en Robbert keken even raar op, want we zouden toch ergens gaan eten. Maar er bleek sowieso niets open ter plaatse in deze periode!
Wat salades, brood en sap gekocht en dat was dus ons avondmaal.

Voor het donker bij Hotel Grischalodge-Post aangekomen parkeerden we onze motoren op het hotel terrein, dus niet op de P.
Ondanks het vele binnendoor rijden maar dankzij de weinige stops vandaag zijn we prachtig op tijd en zonder feitelijke stress.

Onze sleutel lag idd zoals met hotel eigenaar afgesproken in het kastje achter de muur.
Het hotel was op zijn zachts gezegd ‘vergane glorie’ en zo zag het zwembad er bijv uit alsof dit in geen 20 jaar meer gebruikt was. Van buiten dus geen 3 sterren verder wel in goede staat. Hotel was dus verlaten, maar er brandde licht en klonk een muziekje en het was warm.
Zo ook binnen en op onze kamer was hoe oud ook weinig op aan te merken. Behaaglijk en schoon, fijne matrassen en goede douche. Het gekochte avondmaal smaakte ons prima.
Drinken doen we alledrie niet en dat is handig als je veel kilometers wil maken dus dat betekent beetje op tijd slapen en redelijk vroeg opstaan.
Geen gezelligheid dus, alleen onderdak maar wel WIFI.

Zicht 's avonds vanuit kamer

 

[Robmw]

DAG2 Zaterdag 26 sept
Dag begint goed en het is zoals verwacht fris maar we hebben ons er op gekleed. Om 8 uur precies zitten we aan tafel, het wordt een lange dag en we willen op tijd zijn in Panchia voor het avondeten aldaar (Half Pension).
Rene de eigenaar zelf blijkt een vriendelijke stevige man, maar serveert voor ons 3'n een prima de luxe ontbijt en dat voor 19CHF pp (ex toeristen belasting), totaal waren we €64,95 kwijt!
Toeristenbelasting is dus ca. €3,- p/p. Ook hier kon weer in euro's betaald worden, kreeg wel wisselgeld in CHF retour!

Route dag 2

Voor 9 uur rijden we weg eerst over de Lenzerheidpas om op weg te gaan naar de eerstvolgende Albulapas waar weg749 na ca 43km overheen gaat. Vandaag alleen nog maar binnendoor rijden.
Als een soort statement werd me gevraagd of we wat vaker konden stoppen, gisteren was nogal een pittige rit geweest en idd met weinig echte stops, we reden soms wel 3 uur achtereen! Het zou gevolgen hebben voor de komende routeplanning!
Om gehoor te geven aan het 'stop' verzoek - de nodige fotostops
Voorbij Lenz verlaten we Weg3, slaan we links af weg Guardaval/Hauptstrasse over 1e fotostop

Het plaatsje Albula in ochtendmist:

8 km verderop draaien we dan weg749 op naar de Albulapas, deze weg heeft die lokaal verschillende namen - bij Albula Albulastrasse, dan Las Sorts, vervolgens weer Bellunastrasse, etc.

Bij Biohof las Sorts http://www.lasorts.ch/

Belluna(strasse) vlak voor Bergün

Albulapas

Een wereldreiziger? Nu op weg naar treffen in Oostenrijk - bleek Italiaanse mil Carabenieri te zijn!

Heb hem nog een kop koffie kunnen aanbieden (thermoskan)

Bij de plaats Punt-Chamues – gaan we weg27 op richting Samedan waarna we weg29 op gaan richting de prachtige Morteratsch gletsjer.

Vlak daarna de onherbergzame Bernina pas

Daarna noordwaarts over de Forcella Livigno om zo in Livigno eerst een bakkie te gaan drinken en dat kan vlak bij waar we onze motoren kunnen parkeren bij een supermarktje.
Livigno Koffiestop

Daarna ff voltanken (voor slechts €0,933 per lt) en dan via Pso d’Eira en Foscagno op weg naar Bormio over de SS301.

De 1e wijziging diende zich aan - Besloten werd om (gezien de tijd en rustmomenten) de Stelvio links te laten liggen, maar ik beloof de anderen om deze dan op de terugreis mee te nemen.

Vaniuit Bormio rijden via de SP29 naar Pso Gavia, het is nog steeds prachtig weer en de smalle en lekker bochtige weg naar boven levert ons geen problemen op. We genieten er wel even van en verorberen hier onze lunch van de in Livigno gekochte broodjes e.d. en ondanks dat het fris is hier, is het goed toeven in de berm, want volop zon en bijna geen wind.

SCHEURKAAS:
Wat koop je zoal voor de lunch – liefst verse broodjes natuurlijk en vleesbeleg voor robbert, want die vind kaas wat minder lekker.
Jos en ik houden veel van kaas en het maakt niet snel uit welke – dus paar kochten we bijv. een soort Camenbert of iets wat er op leek.
Omdat er geen mes werd gebruikt voor het snijden er van, noemde ik het ‘Scheurkaas’. Dat paste goed bij het scheurbrood wat we af en toe hadden en het ‘scheuren’ door de bochten wat ook regelmatig voorkwam

Gavia lunch in de sneeuw

Gavia sfeerplaatje

De Gavia is ook berucht vanwege het slechte en smalle stuk weg met steile en afschrikwekkende afgrond. Wij vinden het nu prachtig.

Beneden in het dal bij Ponte di Legno gaan we links de SS42 op, waarna we na ca. 10km bij Pso Tonale aankomen. Dit is niet een charmante pas we rijden dus gewoon door. Een rust hoeft even niet want de volgende pas Mendola is niet zo ver, dacht ik. Blijkt toch verder, dus op gegeven moment komt Jos me voorbij rijden, want zoals ik al voorspeld had het wordt behoorlijk warm, ca. 23 graden. Er moeten dus onderlagen uit!
Pso Mendola is dus nog 10km verder, niet hoog maar wel een leuke met mooie bochies en een echte (motor)pleisterplaats. Een Zwitser op BMW HP2 enduro gaan we maar voorbij, hij rijd niet lekker door in de bochies en eenmaal boven gekomen, stoppen we niet waar al veel motoren staan maar iets terug. Volop genietend in de zon nemen we hier de tijd voor een lekkere bak koffie.
Vanaf hier is het nog 60km naar Hotel Regina Delle Dolomiti in Panchia. Het is nog steeds fraai weer en we komen iets na 6’n aan, mooi op tijd dus en moe maar absoluut voldaan van een prachtige toerdag.
Het diner begint om 7 uur dus …
Hotel Regina

NB: we blijken van 19 tot 20:30 te kunnen dineren – wel blijkt dat als we later dan 7 uur eten een deel van het buffet al opgesoupeerd door de andere hotelgasten en dat is een buslading Duitsers!
’s Avonds luieren we in onze kamer en gaan op tijd slapen.
Had mijn Panasonic camera aan oplader gelegd en gezorgd dat het SD-kaartje er nu wel in zat, vandaag moest ik vanwege ontbrekende SD-kaart noodgedwongen met mobieltje fotograferen. De andere dag kwam ik er onderweg achter dat de batterij harstikke leeg was, hoewel goede stekker blijkt het kabeltje niet geschikt om mijn Panasonic op te laden.

 

[Snicker]

Goed verslag tot zover.
Kijk uit naar de komende dagen...

 

[Robmw]

DAG3 Zondag 27 sept – 1e rondrit Noord: Niger en Rosengarten Dag

De geplande route van vandaag is de 1e van de rondritten. Deze in noordelijke richting rijden we precies zoals vooraf bedacht en is 303km. In 1e instantie komen we over Pso Pamadiccio, die midden in het bos ligt en je bent er voorbij voor je er erg in hebt.
Vervolgens bij Pso Lavaze waar we linksaf richting Jochgrimm (pso Oclini) rijden, er rijdt een BMW(auto) voor ons die blijkbaar niet van plan is ons te laten passeren, hij doet ze best maar!
De Jochgrimm loopt dood, of je moet wandelend of fietsend verder gaan, want dat is onverhard. We rijden toch door al zijn Jos en Robbert niet echt enthousiast o.a. vanwege die paar wandelaars die we tegenkomen. Toch is het wel leuk rijden, we doen het natuurlijk rustig aan, zoveel ervaring in offroad rijden hebben we nl. niet en zoals gezegd Robbert's F800S is nu niet bepaald een enduro motor!

De route vandaag 303km

Zicht vanaf Jochgrimm

Over de Steinegger Panoramastrasse met hier en daar mooie vergezichten het dal in bij Bolzano, komen we in Steinegg (Collepietra) en het is tijd voor een bakkie. Een stel geeft een goede tip even ca. 400m doorrijden naar een aardige Gasthof Unterwirt Gasthof Pension Hotel Unterwirt in Steinegg - Rosengarten Latemar Eisacktal Dolomiten - Albergo Collepietra Catinaccio Dolomiti. Mooi hotelletje idd met een prachtig uitzicht op het Eggental met op achtergrond de Schlern bergketen. De uitbater keek wat nors toen we kwamen aanzetten, maar hij kwam wel netjes de koffie brengen – alleen bleek mijn Macchiato een espresso kopje met melkschuim te zijn, toch maar gevraagd naar een grote Latte, die hij weliswaar hardop mompelend toch vriendelijk kwam brengen.
Thuis dit hotel nog eens opzoekend (opgeslagen als Favoriet) blijkt dat hij vaker motorrijders als gast heeft. Misschien een mooie uitval basis voor een volgende trip

Aan de koffie bij Gasthof Unterwirt - Steinegg

Daarna naar beneden rijdend over flink wat haarspeldbochten gaan we aan de andere kant bovenlangs Bolzano richting Collalbo (Klobenstein) (van de schaatswedstrijden) en we passeerden voorbij Longomoso Erdpyramiden, een natuurverschijnsel uit de ijstijd, waarbij zachtere aarde is weggespoeld waardoor pilaren ontstonden, met daarop een hardere steen, die dan de pilaar beschermd tegen regen en sneeuw. Je vind ze op meer plekken in de Dolomieten, maar dit was blijkbaar een bijzondere plek, want het was er druk van wandelende toeristen en wij dus ook een tijdje bleven plakken.

Rittner Erdpyramiden

Via een mooi smal weggetje Pietrarossa noordwaarts om via de SP29 op weg te gaan naar de Halskofelpas waar we koffie dronken, daarna Wurzjoch over en toen kwamen we langs Corvara aan bij de prachtige Gardenapas;

Gardenapas met rechts de Sassolungo

Na een vrij lange stop vervolgden we de route langs Panider Sattel waar we niet stopten en langs Tiers met zicht op Rosengarten en over de Nigerpas.
Hier hebben we ook geen fotostop gemaakt en ook niet voor de Karersee. Vraag me af of Jos en Robbert die laatste zelfs gezien hebben, want het meer is niet groot

Weer gaat de route over de Lavaze pas terug en mooi op tijd kunnen we aanschuiven voor het avondmaal.
Het was al met al een lange dag, we gaan pas om 19:30 eten en komen er dus achter dat het buffet deels leeggegeten is. Volgende keren dus toch maar om 19 uur proberen te eten.
NB: Elke dag kunnen we een keuze maken in de 3 gangen (inclusief buffet dus 4 gangen!), het steeds niet erg veel maar al met al toch ruim voldoende. De ene keer wat smaakvoller dan de andere dag, maar de kwaliteit valt niet tegen, geen michelin restarant natuurlijk. Moet je ook niet willen, want dan krijg je helemaal van die kleine beetjes.

Nieuwe terug routes en dagrit uitpuzzelen:
’s Avonds na het eten is gezien de ervaring van de 1e lange rijdag op de heenroute het plan opgevat om in 2 dagen huiswaarts te rijden, dan kan ook de Stelviopas worden meegenomen. Nieuwe route maken met zoveel mogelijk bergpassen blijkt niet makkelijk met mijn netbook. Deze is nl. te traag voor werken met Tyre (programma gebruikt realtime Google Maps). Het kost me dus ’s avonds veel tijd. De oplossing is omslachtig maar werkbaar – nl. eerst de route maken in Mapsource (veel vlotter offline maps) en daarna route opslaan als GPX (track). Die vervolgens weer importeren in Tyre, het werkt uiteindelijk een enkele misplaatste viapunt daargelaten!
Zo kom ik de avond wel weer door en nog niet klaar met de routes, want ook leek het verstandig om de dag voor een lange thuisrit van ruim 540km niet een hele dag op de motor te zitten.
Gardameer viel daarom sowieso af, want te ver. Bleef over de zuidelijke rit (dag 3) die origineel ook ruim 300km zou zijn. Deze korter gemaakt, maar daardoor werd Pso Rolle niet meer meegenomen. Zonde, dus die heb ik er toch weer ingesleuteld (zie onder). Eerst weer met Mapsource en toen weer overgezet.
Zo, weer een dag snel voorbij gegaan.

 

[Hupelde]

Unterwirt in Steinegg is een top locatie....Garage voor de motoren onder het hotel, heerlijk eten en qua prijs (belachelijk) goedkoop. Kan deze zeker aanbevelen...(en de eigenaar moet je ff leren kennen..)....

 

[robbert19702001]

Leuk om het verhaal te lezen Rob.

Maakt dat mijn eerste werkdag vandaag nog een beetje door te komen was

 

[ferry34]

Mooi avontuur met geweldige foto's

 

[Robmw]

Unterwirt in Steinegg is een top locatie....Garage voor de motoren onder het hotel, heerlijk eten en qua prijs (belachelijk) goedkoop. Kan deze zeker aanbevelen...(en de eigenaar moet je ff leren kennen..)....

Het leek me een geschikte vent al keek hij wat nors

V.w.b. kosten, heb gekeken naar de HP prijs dat valt niet tegen idd.
Niet zo goedkoop als we nu zaten in Panchia, maar dat is ook net ff een ander gebied wellicht.

 

[Robmw]

Rondrit DAG2 [dag4] Maandag 28 september – NoordOost: De TOPDAG – oa Selle, Pordoi, Valporala, Giau, Duran etc.

Vanwege het omgooien van de planning, besloten om vandaag dan toch de mooiste en langste toer te rijden. Waarom is dit mooiste? Vanwege de vele prachtige 2000+ passen met de mooiste bochten, vergezichten en het vooruitzicht dat het weer een stralende dag zou worden. Zeg maar dat het de SELLA ronde +++ werd van 340+km. Het werd uiteindelijk langer omdat we toch ook de tolweg namen naar Drei Zinnen, prijzig maar toch de moeite wel waard.

Besloten om al om 7:30 te gaan ontbijten. Dat ging prima en voor 8:30 vertrokken we al Jos voorop. Ik wist uit ervaring dat het m.n. naar de 1e pas Fedeia behoorlijk koud kon zijn, dat komt doordat je echt door een soort diep dal rijdt en er blijft snel sneeuw liggen. Maar we kwamen eerst langs Predazzo en Moena alvorens bij Canazei de SP641 in te rijden. Hoewel we hadden afgesproken om bij de Fedeiapas koffie te drinken, reed Jos er glashard voorbij, maar hij kwam vanzelf weer retour rijden toen wij niet volgden.
Het koffieapparaat moest nog aangeslingerd worden, maar heerlijk gezeten in de zon met buitengewoon uitzicht kwamen daar de bestellingen. Op onze vraag of mevrouw een foto van ons 3’n wilde maken, spurtte ze weg, maar dat was om haar man er bij te roepen

Fedeia – de koffie boys

Tip van Robbert om deze foto zo te maken – hij heeft oog voor detail!

Nog even geprobeerd een oplaad kabeltje te kopen, maar dat ging hier niet goed lukken. Jammer dan, minder fraai maar verder toch wel aardige foto’s gemaakt met mijn samsung galaxy mini.

Bochtenfeest:
Op naar Pso Pordoi, dit is ook 1 van de beruchte cq/ beroemde passen van de Sella ronde. Idd prachtig rijden hier en nu helemaal met dit heldere weer.

Pordoi is met zijn 65 scherpe bochten gemeten vanaf Arabba tot Canazei een uitdagende pas, zeker voor de wat onervaren rijders. Wij hebben al zoveel haakse bochten gereden, deze kunnen er nog makkelijk bij en bijna ongemerkt staan we iets later op de pas zelf. Bij coordinaten N46.4886 E11.8027 hoort het volgende plaatje;

Hoezo bochies Pso Pordoi

Naar beneden rijdend volgen weer veel haakse bochten en rechtsaf slaand volgt de qua naam meest bekende pas Sella. De pas zelf is op zich niet heel bijzonder, maar De Sella is een bergmassief. Op het hoogste punt, de Piz Boè (3151 m), komen de provincies Bolzano (Val Gardena en Val Badia), Trente (Valle di Fassa) en Belluno (Livinallongo) bij elkaar.

Sella Groep:
De Sella ligt noord van de Marmolada en oost van de Langkofel (Sasso Lungo). Om het massief liggen vier paswegen die de dalen rondom de Sella met elkaar verbinden: de Sellapas, Pordoipas, Campolongopas en Gardenapas. De naam Sella Ronde komt mogelijk daarvan of van wintersport er is nl. ook de zogenaamde skitour Sella Ronda.

[img=http/s17.postimg.org/udvb2h0e7/20150928_110610.jpg~[/img]

De Gardenapas gisteren al gereden gaan we nu in tegengestelde richting over, er was op delen van de route nog flinke schaduw en het was nog fris hier. Had de indruk dat er hier en daar de weg daardoor wit was uitgeslagen, toch een beetje kalmpjes aan hier! Verder naar beneden zag het er weer strak en droog uit, dus hoppa, langs Corvara op weg naar Pso Valporala.

Pso Valporala:
Persoonlijk vind ik dit een van de indrukwekkendste passen – mooi ruig, met vlak naast de weg oprijzende bergen. Je kunt er mooi rusten, genieten op de lange parkeerstrook. Wij hebben hier bewust gelunched.

Pso Valporala

Nadat we hier een tijdje verbleven moesten we toch weer verder, we waren nog niet op de helft van de route. Bij de volgende pas Falzarego ook erg mooi werd niet meer gestopt. Volgende keer maar weer. We reden de SP48 rg Cortina d’Ampezzo – de bekende wintersport plaats – er heen rijdend kom je over een hoge weg met prachtig uitzicht over het Ampezzo vallei.

Ampezzo vallei

Drei Zinnen – Tre Cime di Lavaredo
Zelf was ik er in de 4 keer Dolomieten nog niet heen gereden, geen tijd of te duur! Nu zei Jos van ‘Wil je eigenlijk graag, dan gaan we gewoon’. Jos die ontzettend goed Duits spreekt hadden we gevaagd nog te onderhandelen, maar de kassadame sprak ten 1e beter Engels dan Duits of
ze deed net of ze het niet begreep of zo, maar het werd gewoon 3 x €12,-

Ze hebben het tolgebouw slim genoeg halfweg de berg op geplaatst – geen kans om er via een sluiproute langs te komen, met auto, motor of fiets.

Eenmaal boven volgt een prachtig schouwspel, beetje vergelijkbaar met een hoge positie die je kunt bereiken met een gondellift naar een bergtop. Best wel spectaculair. Ook nu geven de foto’s niet de werkelijke dynamiek weer.

Opvallend was het hoe druk het boven was, de parkeerplaatsen stonden barstensvol met auto’s – apart op zo’n maandag aan het einde van het seizoen. Er wordt blijkbaar goed aan verdiend aan de Drei Zinnen!

Nogmaals Drei Zinnen

Zou dit dan het sluitstuk zijn van vandaag – nee hoor. Naar beneden ging het weer, langs Misurina meer voor de bekende fotostop.

Lago di Misurina

De 3 motor bengels bij Pso Giau

Pso Giau:
Na Misurina gaan we op weg naar een andere hele mooie pas – weer krijgen we vele mooie bochten en deze slingeren zich door wederom een buitengewoon indrukwekkend landschap.

Degenen die er geweest zijn zullen het beamen – Pso Giau – een bijzondere plek.
De pashoogte van de Giau wordt gedomineerd door de bijzondere berg Nuvolau (2574m). Er is een restaurant en een kleine kapel. Mooie plek om weer een koffie te nemen.
Achter het restaurant uit de wind was het heerlijk toeven.

De berg Nuvolau – net een vulkaan – Pso GIAU ook een grote favoriet die je niet mag missen in Dolo toer!

Man, man, wat hebben we het slecht

Toch maar weer verder nog zeker 90km te gaan, het gaat goed zoals het gaat we liggen best wel op schema!
De SP638 naar beneden volgend met flink wat lekkere bochies slaan we bij Selva di Cadore links af de SP251 op. Op weg naar Pso Staulanza. Voordat we de pas bereikten kon ik al deze foto maken. Mooier dan op de pas zelf.

Staulanza pas zijn we dus niet gestopt, we gaan direct verder naar Pso Duran. Vorig jaar heb ik daar nog een stop gemaakt voor en kop soep, nu was sowieso alles gesloten. We zagen zelfs een paar keer een bord staan dat deze pas vanaf vandaag gesloten zou zijn. Eigenwijs als wij NL’ers zijn toch doorgereden en los van een paar rood/witte wegwerk hekken langs de weg konden we gewoon door. Bij plaatsje Dont rechtsaf SP357 om Pso Duran te overschrijden. Hier dus een korte stop en dit keer stonden er geen koeien (sept 2014 wel!). Robbert kwam er achter dat ze er wel regelmatig zijn want hij had met zijn laars een flinke berg koeiepoep tegen gekomen

Pso Duran

Na deze pas was er nog 1 te gaan, daarvoor gingen we bij Agordo noordwaarts de SP203 op door de Cordevole vallei – ook weer mooi rijden, we worden wel verwend vandaag.

Vallei van de Cordevole rivier

Als laatste dan Pso Valles – het is er stil en fris – snel een paar foto’s nog ff tanken voor de volgende dag en op weg naar het hotel.

Pso Valles met zijn kapelletje

In het kapelletje van Pso Valles besluit ik een kaars aan te steken – voor iedereen die me dierbaar is en ons een behouden reis te wensen, dus ook voor Robbert & Jos!

Daarna het laatste stuk nog ff tanken bij Predazzo en iets na 18 uur zijn we weer terug bij ons hotel - gaan proberen om 7 uur aan tafel te gaan.
Vandaag is de Topdag perfect gelopen – vele passen en nog veel meer bochies, mooi weer en de nodige stops hebben een onuitwisbare indruk achtergelaten.

’s Avonds nog foto’s overzetten op GDrive – route voor morgen in onze TTR’s proppen en nog laatste hand aan terugreis routes. Nog wel een flinke klus.

 

[Robmw]

Rondrit DAG 3 [dag5] Dinsdag 29 september – ZuidOost: Pso Rolle, Gobbera en Pso Manghen Dag
Vandaag dus de aangepaste route zuidwaarts – hij zal nu ca. 228km zijn. Deze route zal een stuk anders zijn dan de 2 vorige, niet vanwege de wegen, maar een ander landschap, meer bossen en groen onderweg. We hoeven niet vroeg te vertrekken - uitslaapdag dus, nou ja, niet voor mij natuurlijk want om 7 uur ben ik al weer klaar wakker! Maar we gaan pas om 8:30 ontbijten of nog later ontbijten en tegen 10 uur gaan we maar eens op pad.

Route van vandaag

We rijden gezamenlijk eerst naar Pso Rolle. Ook vandaag hebben we over het weer niet te klagen, het is weer buitengewoon mooi weer. De bergpassen vandaag zijn lager dus zal ook de koude vandaag wel meevallen.

Pso Rolle – Robbert op de blokken - kunstwerk ter ere van wielrenner Gino Bartali (?)

Na Pso rolle op weg naar Pso San Pellegrino. Deze pas maakt niet veel indruk op ons, een aantal aardige bochies brengt ons er heen. Het blijkt een echte plek voor wintersport. Snel weer omgekeerd komen we door het plaatsje Falcade Alto. Je ziet hier al een iets andere bouwstijl dan in Alte Adige. Toch maar even op de foto gezet.

Falcade Alto

In het lager gelegen Pie Falcade zien we een aardige plek voor koffie. Er is ook een winkel vlakbij, maar daar blijkt geen vers brood verkrijgbaar. Dan houdt het op. Zullen we elders moeten kijken. Vervolgens komen we natuurlijk geen winkel/supermarkt meer tegen.

Koffiestop in Piè Falcade

We rijden vandaag een stuk route andersom als gisteren, maar het gekke is dat ik dat pas besef bij het schrijven van dit verslag en het zien van de 2 routekaartjes kaartjes.
Dat zou ik normaal gesproken niet hebben laten gebeuren, we hebben het alledrie blijkbaar niet in de gaten gehad.

Maar nu gingen we bij Agordo rechts de berg weer op, althans we moesten even omrijden, want de afslag was afgesloten.
Maar we konden verderop wel naar boven en zo kwamen over Pso Cereda die weliswaar niet hoog en spectaculair was wel weer wat fraaie bochten bevatte.

In de buurt van Pso Cereda

Intussen hadden we nog geen winkel gezien en en waar het precies was ???? maar we reden plots langs een Bar Pizzeria en alledrie dachten hetzelfde – Hier Happen! Ristorante Miravalle bleek open en het eten was niet verkeerd voor een tientje. Ook nog gelegen op een fraaie plek! Helaas konden we alleen binnen in de eetzaal eten.

Eten bij Ristorante Miravalle

Daarna volgden Pso Brocon – ff vergeten deze als viapunt in de route op te nemen, dus dat was een extra toetje! We stopten hier niet echt maar verder naar weer een volgende pas.
Pso Gobbera ben je ook zo voorbij voor je er erg in hebt – het is een hoger gelegen dorpje en verder dus maar weer.

Pso Brocon Gobbera

Monte Agaro werd gepasseerd over weg SP79 – 25km verderop reden we het dal in bij Castelnuevo, afbuigend naar boven de SP31 op keken we mooi over dit dal uit – dus maar weer een fotostop.

Toevallig tegenover een spiegelpaal.

Sluitstuk vandaag Manghen pas
Weg SP31 zou ons brengen naar het sluitstuk van vandaag Pso Manghen. Deze hoge pas heeft een uitdagende smalle weg naar de pashoogte. Dus al slingerend en regelmatig terugschakelend naar de 1e versnelling kwamen we boven – een ander fraai punt om op te nemen in de route.
Bovenop bleek een heliplatform en toevallig waren 2 autoblad personen een fotosessie aan het maken van een Alpha Romeo – niet eens een nieuwe oordeelde Robbert – toch leuk om mee te maken.

Jos zijn volgende boodschappen autootje

Mooie lus bij restaurant Manghen Pas

Nog een paar mooie Manghen shots o.a. prachtige houtsnijwerk bij restaurant

Kruis op de pashoogte

Nog even een bakkie koffie hier genuttigd en toen het laatste stukkie naar het hotel. Weer een mooie toerdag goed en mooi op tijd afgerond. We hebben ons vandaag helemaal niet hoeven haasten, al vonden we het af en toe lekker om flink in de bochies te hangen.

Laatste hand aan nieuwe thuisreis routes en chambre d’hotes besproken
De route voor morgen en laatste dag is klaar, maar hoe krijg ik die bij Jos op zijn TTR400? Mijn Asus zag hem gewoon niet, maar Jos heeft een lumineus idee, het lukt idd iets later met mijn micro-SD kaartje die in mijn camera zit. Fijn, hoef ik niet alleen voorop te rijden
Tussentijds hebben we Jos verzocht te willen bellen met de chambre d’hotes die ik had opgezocht om alvast te bespreken. Dat verliep soepel en zo waren we dus klaar voor de terugreis.

 

[Robmw]

Thuisrit DAG 1 [dag6] Woensdag 30 september – CH en Zuid Vogezen
Een laatste foto vanuit hotelkamer – alweer mooi weer!

Jos is om 6:30 al op. Die heeft zijn tijd ook wel nodig, want om 7 uur had hij zich nog niet gedouched Jos kan overigens goed en overal slapen – daar had ik wat meer moeite mee - geen probleem geweest voor onderweg overigens.

Zelf pas om 7 uur opgestaan, stonden we gedrieën om 7:30 voor de eetzaal en om 8:23 reden we weg uit Panchia. Voor de 3e keer over passo Lavaze kwamen we na de tocht door de kloof rechts van Bolzano alhier aan, Nog een beetje getankt, want CH zou goedkoper zijn – Niet dus, bleek achteraf! NB: in oost Zwitserland blijkt benzine duur in noord en westen een stuk goedkoper!

Via de SS38 rg Merano een vrij snelle 4baans weg, die vlak voor Merano overgaat in een drukke 2baans weg, dat schoot dus minder op. NB: dit moet zomers met al die caravans en vrachtwagens helemaal een vervelende weg zijn!
Inhalen had in feite niet veel zin, hoewel ik dat nog probeerde een paar auto’s incl. politie. Het leverde geen tijdwinst op. Als het te druk en te bochtig is dat de anderen niet/nauwelijks kunnen volgen!
Bij Spondigna gaan we de SP40 op en nu wordt het een stuk rustiger, vrachtwagen en caravans komen de Stelvio niet op, dus die zie je niet meer.
Vanaf Merano werd de Stelviopas al aangeven en hoeveel km nog te gaan!

Robbert die in Bolzano volgens benzinemeter nog ruim 200km kon rijden, bleek ineens 30km voor de Stelvio nog maar 50km te halen, dus toch maar even een paar liter er bij gooien.
Deze pas hadden we dus op dag 2 laten schieten, maar vandaag kregen de anderen de kans om hem met de motor te gaan bestormen. Robbert was er wel eens met een cabrio bovenop geweest.

Stelviopas vanaf Tibet – de helft van de 48 hairpins zichtbaar!

We troffen het verder wel, want het was werkelijk prachtig weer, geen wolkje aan de lucht en de Stelvio prachtig in de sneeuw. De weg naar boven was mooi droog op enkele plekken na. De dans van de 48 haarspeldbochten naar boven kon beginnen. Jos nog steeds voorop en Robbert als laatste. Vooraf had ik gezegd dat deze pas van mij niet meer zo hoeft, na 2 keer wist ik het wel. Maar eerlijk is eerlijk, net zoals je van de Dolomieten geen genoeg kunt krijgen, blijft het een spektakel stuk deze pas.
Dit keer ben ik door de kennis vanuit Motor Forum door gereden naar Tibet restaurant, het is de moeite waard, want vanaf hier zie je het bochtenspel helemaal perfect. Genieten dus en lekker een tijdje zitten kijken naar andere motorrijders met hun capriolen. Koffie hier wel 2 x zo duur als in het dal!

DRIEDUBBEL STELVIO

Verder weer, naar beneden Umbrail pas over, die eigenlijk nauwelijks een pas te noemen valt, maar het zal er mee te maken hebben dat het een grensovergang is, dus hier CH weer in. Waar deze weg zich kruist met Weg28, slaan we linksaf (westelijke richting), waarna de Ofenpas [2149m volgt die gelukkig ‘Offen’ was
Hebben we geen foto van gemaakt.
30 km verder splitst Weg28 zich bij Susch en we verder westwaarts en over de Fluelapas [2383m].

Bijna op de Flüelapas

In Davos ff geshopt voor de lunch, terwijl Jos bij de BMW dealer weer naar een lampje vroeg. Brood is hier overigens heel erg duur – betaalde voor 6 (onbelegde) broodjes ca. 7 euro! Laten we het er op houden dat Davos een mondaine plaats is!

De lunch genuttigd bij het meer van Davos en vooruit met de geit

Volgend deel van de trip – na de Wolfgangpas ging Weg28 bij Landquart over in de A3, deze hebben we gevolgd tot Reichenburg waar we weer een stuk binnendoor gingen over de Satteleggpas [1190m] en Strasse. Geen hoge pas, maar toch uitdagend genoeg.

Daar probeerde een local ons met zijn 1150GS weg te rijden, lukte in 1e instantie wel, hij reed ook gewoon te hard, naar beneden toe kwamen we hem weer tegen, toen kreeg hij geen kans meer om ons af te schudden, we laten ons af en toe graag weer opjutten.

Bij Willerzell een smalle lange brug over het meer en in Einsiedeln getankt en gepiest bij BMW dealer en weer een stuk snelweg, benzine nog steeds vrij duur hier.
Niet verder binnendoor, maar zsm naar de snelweg richting Zurich – onder Zurich de A3 westelijk gevolgd om een klein stukje A4 mee te pakken om er bij Birmensdorf af te gaan en nog een stuk binnendoor te rijden voor de afwisseling en daarmee ook een stukje afgesneden. Voorbij Birr de A3 weer op richting Basel nu.
Na Basel draaiend we de E35 op om hier de grens met Duitsland te passeren. Nog een stukkie rechts langs de grensfile en iets later even gestopt van de snelweg af om te overleggen over het avondeten.
Het was op dat moment nog geen 17:30 dus eigenlijk nog wat te vroeg. Dus nog stuk doorgereden en voor we er erg in hadden zaten we al op de snelweg langs Mullhouse. Ik besloot er hier toch even af te gaan, eigenlijk om te tanken bij een SuperU. Daar stond een fikse rij en Robbert & Jos dachten dat ik stopte voor de McD
Goed – iedereen dus aan de Big Macs etc. Ik een poging gedaan om aan een milkshake te komen, maar er was onder de 10 man personeel niemand de wist wat ik bedoelde – wat een cultuurbarbaren

Daarna ff benzine bijgevuld en voor 19 uur kwamen we bij ons chambre d’hote aan. Mijn TTR had me een straatje in geleid. Nr. 25 was er niet en gelukkig maar want de woning waar we voor stonden zag er nu niet bepaald florisant uit. We wilden al teruggaan naar de afslag en tegelijkertijd kwam er een stem uit een zijraam van ander huis. Het bleek Vinvent Bernard (of Bernard Vincent).
We moesten idd ff terug en ja hoor – een groot bord bij de ingang van de Franse organisatie van B&B's.
2 kamers Jos vanavond dus voor het eerst solo slapend! We gingen weer redelijk vroeg slapen, maar niet eerder dan dat met de eigenaar was afgesproken dat hij om 7:30 het ontbijt met thee EN koffie zou brengen.

 

[Robmw]

Thuisreis DAG 2 [dag7] Donderdag 1 oktober – Vogezen en de rest …

Vannacht heb ik eindelijk eens redelijk doorgeslapen, niet dat ik niet wakker ben geweest, maar uitgerust. Enne, het ligt niet aan jou hoor Jos
We zitten onderaan de Vogezen en rijden over de hoogste kammen noordwaarts. Heel wat passen gaan we passeren.
Iets na 7:30 brengt Bernard of is het Vincent (?) ons het ontbijt. Typisch Frans met alleen eigen gemaakte jam en geen worst of kaas. Maar het is prima zo met het verse stokbrood en voldoende koffie. De eigenaar zei het al – mooi weer en daar lijkt het idd op. Het is wel fris overigens.

Hier links achter de regenpijp beneden sliepen we!

Voor 8:30 op pad – het is een lange trip - van Uffholtz naar mijn thuis is bijna 700km, voor Robbert iets meer. Al vrij snel dient zich de eerst col aan; Vieil Armand nu zo genaamd vanwege de herdenkingsplaats voor WOI slachtoffers – eigenlijk is het de Col Hartmannswillerkopf. Het is een buitengewoon indrukwekkende plek, zeker zo in de ochtendzon.

Het bijzonder indrukwekkende en fraaie monument Vieil Armand – daarachter de feitelijke begraafplaats!

Uitzicht achter het monument!

Als we verder rijden blijkt hoe koud het eigenlijk wel is, prachtig weer maar de harde NO wind laat het gevoelig kouder worden. Naar de hoogste top de Grand Ballon toe, geeft mijn display minus 1,5 graad aan brrrrr. Hoewel er op gekleed, is lekker toch anders!
Na de korte stop bij de Grand Ballon gaat het verder, een paar onbekendere collen/ passen volgen, maar daarna;
Le Markstein, Hahnenbrunnen, Du Herrenberg, de la Schlucht, Dreieck, Louschbach, etc, etc. Zoals gezegd rijden we Route de Cretes en dat voert ons over de bergkammen van de Vogezen.
Levert vaak mooie vergezichten op. Helaas geen tijd om veel te stoppen.

Vallei en lac de Kruth-Wildenstein

Pas na ca. 200km houdt het bij Abreshviller een beetje op. Toch een beetje kris-kras door de Vogezen, het was er erg rustig dus ondanks de koude reden we toch pittig door. Behalve in dorpjes, dan ging direct het gas er weer af!

Laatste lunch(stop)

We hebben nog ergens wat voor de lunch gehaald en voordat we de A4 zouden opgaan hebben we dat bij een nieuw ingericht parkje in plaats (?) gegeten. Lekker in de zon, het werd de plek waar Jos zijn eigen plan moest trekken. Hij had afgesproken om uiterlijk om 6 uur thuis te zijn. Met mij meerijdend zou hij dat zeker niet redden.
Kortom, na de lunch werd hij door Robbert en mij uitgezwaaid. Een beetje leeg gevoel, maar niet voor lang, want verder gingen we weer – tot vlak voor Luxemburg over de A4, het bleek geen tolweg.
Bye, bye, Jos ……

Bij Saint Avold gaan we in noordelijke richting over de N33 die weer aansluit op nog een stuk snelweg de A620 die bij Saarlouis aansluit op de A8 die ons naar Luxemburg voert.
Bij Schengen verlaten we de A8 om een stukkie binnendoor op de N2 te rijden en zo een kortere weg naar de nieuwe snelweg rechts van Luxemburg te voeren.
Bij die snelweg aansluiting gaat het nog even fout, blijkbaar een viapunt niet goed gezet, waardoor mijn TTR me binnendoor wil laten rijden. Zeker niet sneller, maar keren gaat niet. Noodgedwongen dus een stuk omrijden.

We liggen nog steeds op schema – de B7 etc richting Weiswampart kunnen we (te) vlot opschieten. Daar tanken en wederom een soort van afscheid.
Nu zeggen Robbert en ik elkaar vaarwel, alhoewel onze wegen zich pas scheiden bij St Vith. Hij gaat daar via snelweg naar Luik en via E’hoven naar Spijkenisse. Hoewel langer rijden is hij een uur eerder thuis dan ik, omdat ik bijna alleen nog maar binnendoor rijd. Via Gemund, langs Schleiden, ver rechts van Duren, kom ik bij Elsdorf op de A61. Na 40km verlaat ik deze om via via lekker binnendoor en goed opschietend om 19:57 en de motor in de schuur gestald hebbend binnen te stappen.

Schluss – over en uit! Dit zijn uiteindelijke de routes ….
• Dag 1: 25 sept (vr) NL - Parpan (CH): Jos 820km, Robbert 923km, Rob 850km
• Dag 2: 26 sept (za) Parpan - Panchia (I) ca. 314km
• Dag 3: 27 sept (zo) rondrit Noord (Panchia) ca. 303km
• Dag 4: 28 sept (ma) rondrit Noord Oost [Sella] 342km
• Dag 5: 29 sept (di) rondrit Zuid Oost (Panchia) 229km
• Dag 6: 30 sept (wo) retour dag 1 Panchia – Uffholtz (F) 535km
• Dag 7: 01 okt (do) Uffholtz - retour NL: Jos 670km, Robbert 740km, Rob 700km
Zelf heb ik dus ruim 3200km gereden en Robbert ruim 3300km.

3 compleet verschillende individuen, maar met een groot motorhart! Hoe is het hun vergaan??????

Voor mezelf sprekend – het was een groot en mooi avontuur, niet alleen het motorrijden, het weer, maar ook zeker de omgang met de anderen.
Kan het anders, wellicht als bijvoorbeeld iemand anders zich volledig op de routering zou (kunnen) storten o.i.d.
Van mij hoeft het niet, vind het werken cq. uitpuzzelen van fraaie routes nu eenmaal machtig mooi werk.

Kortom, WANNEER is de VOLGENDE TRIP???? Het was MACHTIG MOOI ZO, dus BEDANKT KAMERADEN!

 

[rocketheo]

Top verhaal.

 

[Snicker]

Mooi geschreven!
Mooie foto's!

 

[Paul4all]

Zo "laat"in het jaar toch best mooi weer,heb je wel getroffen,ziet er mooi uit.

 

[Von Smallhausen]

Mooi verslag,hier zullen we veel aan hebben bij het plannen van onze reis,juni 2016.
En ,het is al gezegd,mooie fotos.

 

[Robmw]

Bedankt mensen, misschien willen jullie het verslag nomineren

Heb bij begin draadje ook de link naar de routes geplaatst GPX en ITN.
Er staan vrij veel Waypoints (viapunten) zoals bergpassen e.d. in geplaatst.