wietse.com
MF'er
Hallo Mede-MF'ers...
[Vooraf: bovengemiddeld lang verhaal, als je het te lang vindt: gewoon niet lezen...]
Ik mag van geluk spreken dat ik nu, anderhalf uur na dat het is gebeurd, achter mijn computer deze post kan plaatsen. Ik heb vreselijk veel geluk gehad, maar ik heb er natuurlijk enorm de pest in...
Ik vertrok om 18:10 van huis (in Huizen) om over de A27 naar de A1 te rijden, naar mijn vriendin in Amersfoort. De afrit van de A27 naar de A1 is een normale afrit zoals we die kennen, flinke bocht naar rechts, onder de snelweg door en de A1 op. Toen ik mijn motor iets de bocht in stuurde begon mijn achterwiel te glibberen; voor me lag voor zover ik kon kijken een oliespoor van een halve meter breed. Alles ging heel snel en ik voelde het gebeuren... Ik ben van mijn remmen afgebleven en probeerde hem nog 1 seconde te laten remmen op de motor maar het was al niet meer te houden. Het achterwiel begon als een gek te zwabberen en dan ben je helemaal nergens meer. De motor ging op z'n zij, ik eraf en ik bedacht me dat je je klein moet maken. dat heb ik gedaan, ik ben nog zo'n 100 meter doorgerold en terwijl ik rolde zag ik een rij auto's aankomen. Gelukkig waren die heel erg oplettend. Ik kwam midden op de afrit tot stilstand, en mijn motor lag tegen het laatste reepje vangrail, waar de vanrail de grond in gaat. Blij dat ik daar niet op terrecht ben gekomen!
Ik kon opkrabbelen met pijnlijke schouders, knieen en een kapotte pink, maar dat is ook echt alles! Mijn knieen hebben kleine schaafplekjes, mijn pink is dik maar heeft gewoon nog gevoel. Gelukkig was ik volledig in het leer gestoken en had ik een backprotector aan. Van mijn broek, jas en handschoenen is niet veel meer over (leren broek zelfs bijna door) en mijn laarzen zijn geschaafd aan de zijkanten. Mijn helm is natuurlijk sowieso afgeschreven.
M'n motor heeft de schade die je kan verwachten van zo'n stuk glijden: de rechterkant is geschaafd (uitlaat, stuur, kuipruitje, knipperlichten, blok) en hij rolt amper meer. De hele voorkant is zo scheef als wat.
De auto's achter mij wisten gelukkig snel genoeg uit te wijken zodat d'r ook nietmand over me heen is gegaan, en al snel kwam er van alle kanten hulp. Ik heb 4 getuigen die ook al zagen dat de weg spekglad was, en de 2 inzittenden van de auto achter mij hebben me zien gaan. Ik ging helemaal niet hard of overdreven schuin de bocht in, dat hebben deze mensen ook bevestigd. Iemand hielp me overeind, iemand hielp de motor overeind, iemand belde de politie, mensen boden hulp aan
Rijkswaterstaat was er eerder dan de politie (zo'n 20 minuten later) en keek hoe glad het was. Goed glad dus. Even later kwam de politie en toen werd de afrit voorzien van waarschuwingsborden en een snelheidslimiet. Mijn gegevens werden opgenomen e.d., de borgings-wagen kwam, pfff...
De agent die mijn verhaal opnam bleef er maar op hameren dat "ik dan wel te hard zou zijn gegaan" en "te overdreven de bocht zou hebben genomen" terwijl ik zo sowieso al niet ben, en er mensen waren die mijn verhaal konden bevestigen.
Ik heb trouwens ook van alle mensen die me hebben geholpen en zijn gestopt de namen en telefoonnummers genoteerd. Sowieso voor een bedankje, maar ook voor eventuele latere getuigenissen.
Toen we stonden te wachten op de politie (we zijn: de 2 mensen uit de auto achter me en ik) hebben we nog meerdere motorrijders heftig gebarend gewezen op de gladheid. Gelukkig hebben die ons allemaal op tijd gezien, en konden vaart minderend de bocht veilig uitkomen.
Zoals ik al begon: ik mag van geluk spreken dat ik het er zelf zo goed vanaf heb gebracht, maar ik zit nu natuurlijk sowieso met financiele schade. Ik rijd een Honda CB-1 uit '93 (WAS overigens in nieuwstaat ). De motor is beschadigd, maar ik kan mijn pak ook wel weggooien.
Nu zit ik natuurlijk met vragen:
1. Ik ben WA+ verzekerd, eigen schade zal niet worden gedekt, maar ik heb wel verkeers-rechtsbijstand. KAN ik dit verhalen op Rijkswaterstaat (De wegbeheerder)? En zo ja: doe ik dit zelf of laat ik dit Unive doen, waar ik mijn WA+ met verkeers-rechtsbijstandsverzekering heb?
2. Zit een van de motorrijders die voorbij is gekomen hier op het forum, en zo ja: wil die eventueel (mocht dat nodig zijn) getuigen dat het inderdaad glad was, en midden in het rijvlak voor een motor zat?
Punt 2 is al wel duidelijk: Verkeerswaterstaat erkende en de hele afrit moest worden schoongemaakt (schoonmaakteam was onderweg), mijn getuigen in de auto's zagen ook dat het glad was (niet te missen) maar doordat de agent die mijn verklaring afnam zo tegenwerkte voorzie ik nog wel problemen...
Nouja, bedankt voor het lezen van mijn verhaal, en ik hoop dat iemand weet wat ik nu het best kan doen...
Groeten,
Wietse
[Vooraf: bovengemiddeld lang verhaal, als je het te lang vindt: gewoon niet lezen...]
Ik mag van geluk spreken dat ik nu, anderhalf uur na dat het is gebeurd, achter mijn computer deze post kan plaatsen. Ik heb vreselijk veel geluk gehad, maar ik heb er natuurlijk enorm de pest in...
Ik vertrok om 18:10 van huis (in Huizen) om over de A27 naar de A1 te rijden, naar mijn vriendin in Amersfoort. De afrit van de A27 naar de A1 is een normale afrit zoals we die kennen, flinke bocht naar rechts, onder de snelweg door en de A1 op. Toen ik mijn motor iets de bocht in stuurde begon mijn achterwiel te glibberen; voor me lag voor zover ik kon kijken een oliespoor van een halve meter breed. Alles ging heel snel en ik voelde het gebeuren... Ik ben van mijn remmen afgebleven en probeerde hem nog 1 seconde te laten remmen op de motor maar het was al niet meer te houden. Het achterwiel begon als een gek te zwabberen en dan ben je helemaal nergens meer. De motor ging op z'n zij, ik eraf en ik bedacht me dat je je klein moet maken. dat heb ik gedaan, ik ben nog zo'n 100 meter doorgerold en terwijl ik rolde zag ik een rij auto's aankomen. Gelukkig waren die heel erg oplettend. Ik kwam midden op de afrit tot stilstand, en mijn motor lag tegen het laatste reepje vangrail, waar de vanrail de grond in gaat. Blij dat ik daar niet op terrecht ben gekomen!
Ik kon opkrabbelen met pijnlijke schouders, knieen en een kapotte pink, maar dat is ook echt alles! Mijn knieen hebben kleine schaafplekjes, mijn pink is dik maar heeft gewoon nog gevoel. Gelukkig was ik volledig in het leer gestoken en had ik een backprotector aan. Van mijn broek, jas en handschoenen is niet veel meer over (leren broek zelfs bijna door) en mijn laarzen zijn geschaafd aan de zijkanten. Mijn helm is natuurlijk sowieso afgeschreven.
M'n motor heeft de schade die je kan verwachten van zo'n stuk glijden: de rechterkant is geschaafd (uitlaat, stuur, kuipruitje, knipperlichten, blok) en hij rolt amper meer. De hele voorkant is zo scheef als wat.
De auto's achter mij wisten gelukkig snel genoeg uit te wijken zodat d'r ook nietmand over me heen is gegaan, en al snel kwam er van alle kanten hulp. Ik heb 4 getuigen die ook al zagen dat de weg spekglad was, en de 2 inzittenden van de auto achter mij hebben me zien gaan. Ik ging helemaal niet hard of overdreven schuin de bocht in, dat hebben deze mensen ook bevestigd. Iemand hielp me overeind, iemand hielp de motor overeind, iemand belde de politie, mensen boden hulp aan
Rijkswaterstaat was er eerder dan de politie (zo'n 20 minuten later) en keek hoe glad het was. Goed glad dus. Even later kwam de politie en toen werd de afrit voorzien van waarschuwingsborden en een snelheidslimiet. Mijn gegevens werden opgenomen e.d., de borgings-wagen kwam, pfff...
De agent die mijn verhaal opnam bleef er maar op hameren dat "ik dan wel te hard zou zijn gegaan" en "te overdreven de bocht zou hebben genomen" terwijl ik zo sowieso al niet ben, en er mensen waren die mijn verhaal konden bevestigen.
Ik heb trouwens ook van alle mensen die me hebben geholpen en zijn gestopt de namen en telefoonnummers genoteerd. Sowieso voor een bedankje, maar ook voor eventuele latere getuigenissen.
Toen we stonden te wachten op de politie (we zijn: de 2 mensen uit de auto achter me en ik) hebben we nog meerdere motorrijders heftig gebarend gewezen op de gladheid. Gelukkig hebben die ons allemaal op tijd gezien, en konden vaart minderend de bocht veilig uitkomen.
Zoals ik al begon: ik mag van geluk spreken dat ik het er zelf zo goed vanaf heb gebracht, maar ik zit nu natuurlijk sowieso met financiele schade. Ik rijd een Honda CB-1 uit '93 (WAS overigens in nieuwstaat ). De motor is beschadigd, maar ik kan mijn pak ook wel weggooien.
Nu zit ik natuurlijk met vragen:
1. Ik ben WA+ verzekerd, eigen schade zal niet worden gedekt, maar ik heb wel verkeers-rechtsbijstand. KAN ik dit verhalen op Rijkswaterstaat (De wegbeheerder)? En zo ja: doe ik dit zelf of laat ik dit Unive doen, waar ik mijn WA+ met verkeers-rechtsbijstandsverzekering heb?
2. Zit een van de motorrijders die voorbij is gekomen hier op het forum, en zo ja: wil die eventueel (mocht dat nodig zijn) getuigen dat het inderdaad glad was, en midden in het rijvlak voor een motor zat?
Punt 2 is al wel duidelijk: Verkeerswaterstaat erkende en de hele afrit moest worden schoongemaakt (schoonmaakteam was onderweg), mijn getuigen in de auto's zagen ook dat het glad was (niet te missen) maar doordat de agent die mijn verklaring afnam zo tegenwerkte voorzie ik nog wel problemen...
Nouja, bedankt voor het lezen van mijn verhaal, en ik hoop dat iemand weet wat ik nu het best kan doen...
Groeten,
Wietse
Laatst bewerkt: