wie zijn 1ste motor was een 750, 1000cc?

TS: Er zijn denk ik al zo'n 100 topics op dit forum over of het wel/niet slim is met een 750cc/1000cc supersport te beginnen.

Algemene indruk is dat het niet al te verstandig is.
 
Mijn eerste motor was een ZX10 (=1000 cc) oh wacht nee ik had nog een blauwe maandag een TR1 (XV920)

Weet je wat het is, je moet een motor kopen die je mooi vind, die bij je past, die je fysiek kunt hebben en die je kunt betalen. Grote mannen op kleine motoren is geen porum. Hele kleine mannen op hele grote motoren is ook niet verstandig (hoewel ik een keer bij het stoplicht naast een hele dikke Goldwing kwam te staan en tot mijn verbazing een niet al te grote dame erop zag zitten! het kan dus wel).

Dat een zware motor harder gaat is eigenlijk maar onzin. Iedere motor kan pak-m-beet 150 km/h wel halen en als je dan tegen een boom rijd dan is dat net zo vervelend als met 250.
 
idd, je moet niet zozeer naar de cc's kijken, want ik ben ook begonnen op een 750
16v maar die komt uit 1980. zwaar ding met maar 75 pk, maar perfecte beginnersfiets, gaat nooit stuk, en ga je op je plaat, is dit niet zo erg.
tegenwoordig zijn er al 600tjes met 120pk, en de 750jes gaan al richting de 160pk
dus de 250jes en 400tjes blijven echt niet achter. gewoon nemen wat je bevalt, en langzaam leren er mee om te gaan.
 
ik denk dat je beter met een moderne 750 kan beginnen dan met bijv. mijn Suzuki GS850. het vermogen van mijn brik is niet superspannend(75/80pk oid) maar het gewicht is erg hoog(+/- 300kg) en vooral bij lage snelheden is het een erg lompe motor en zeker geen vriendelijk dingetje...
 
begonnen op een 1100 magna, toen zxr 750 (na een jaar). vermogen zegt niks, tis de angst voor de fiets die bepaald hoe ver je gaat.

Alles is te rijden, ook als rookie, je moet allen je hand in bedwang houden.
 
Begonnen op een VFR750 (daarvoor nog een CBX650, maar het aantal km's dat ik daarop heb gemaakt is te verwaarlozen).

Ging prima. Hangt van je eigen rechterhand af
 
400cc is geen snelheid B|

Nee, dat is een cylinderinhoud..
:+

Begonnen op een GS850G, grote, loeizware toerfiets. Ik denk dat niet het motorvermogen belangrijk is bij een eerste motor, maar vooral de handelbaarheid van dat ding. Een grote zware motor krijg je moeilijk op de middenbok, is lastig te rijden bij lage snelheden en heeft een langere remweg. Als je zelf vrij fors bent kan je best een grote motor als begin pakken. Zoek er eentje uit waarbij de voorvork niet loodrecht naar beneden loopt, want dat stuurt zenuwachtig.
(de hoek van je voorvork bepaald in grote mate de rijeigenschappen, evenals de wielbasis. Langer is rustiger, korter is zenuwachtiger)
Een zware supersport lijkt me niet de ideale beginnersmotor, maar een grote, goedmoedige en koppelrijke (semi) tourmotor kun je best een slag groter nemen.
 
Kopen wat je mooi vindt en kan betalen.
Je moet jezelf wel kunnen beheersen natuurlijk.
Waarom iets kopen wat je na een half jaar alweer zat bent?
De Fazer 1000 is ook mijn eerste motor.
Natuurlijk 150 PK en 106 NM is best wel veel. Maar het rijdt geweldig.
 
Eerst jaartje "geoefend" op een ouwe virago535 (gekocht voor 1600E, en 6.000km later terug verkocht voor 1650 ;) ). Genoeg vermogen om lekker mee te kunnen met het verkeer, maar ook niet TE veel voor een beginner, en een ouwere virago is niet zo kostelijk as em es omflikkert.
Daarna een diversion900 gekocht, nog geen moment spijt van gehad.
 
Mijn eerste motor is de kawasaki z750 en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik 'm in moest rijden.Als dat niet had gehoeven dan was ik meteen voluit gegaan en had ik hier misschien niet gezeten, of wel natuurlijk. We zullen het nooit weten. Ik ben ook heel blij dat mijn broertje van 19 op een 25kW moet beginnen. Maar dat is puur uit bezorgdheid.
 
Is meer een kwestie van gezond verstand. En laten we eerlijk wezen of je u met een GS500 of met een R1 met zo'n 150 km/h tegen een auto aan klappert, dat doet allebei evenveel auw. :Z

Dat weet ik, maar in een bocht met 80 je gas open rossen (met een halfbakken-bochtentechniek, die ben je net aan het oefenen dus hou je daar je aandacht bij) op een GS500 doet veel minder "au" dan op een R1 :X
Wat te enthousiast terugschakelen trouwens ook (R1's met slipperclutch daar gelaten dan).....
Gevolg is dat je op plaatsen waar er echt een beroep op de motorbeheersing wordt gedaan(slingerdijkjes bijvoorbeeld) je met een beheersbaarder fiets je beter wegkomt en je vaak ook sneller bent en sneller leert dan op een krachtkanon.

En over dat gezond verstand gesproken: wat mij opvalt is dat veel mensen die langer rijden een motor nemen met een wat minder uitgesproken "kanon-factor"; zeker in de randstad. Simpele reden: rijdt lekkerder/ontspannener in normale verkeerssituaties en de hogere top van het PK-kanon kom je doorgaans toch niet aan......
 
Laatst bewerkt:
Zoals met alles komt het niet alleen op ervaring aan maar ook aanleg / talent, en niet iedereen heeft dat in dezelfde mate. Ik herinner me als instructeur ooit een knaap van 19 die prive een Triumph T595 reed als een jonge god die ik met (beschamend) veel moeite maar net kon bijbenen, maar ook personen met veel meer ervaring die bijna als een "passagier" door hun eigen motor worden rondgedirigeerd.

Motorrijden bestaat deels uit routine opbouwen in het verkeer met liefst een motor die niet voortdurend om "aandacht" vraagt door een enorm overschot aan nerveus vermogen of juist een lichte fiets waar je bij elke geringe snelheidverandering meteen in de versnellingsbak moet "roeren".
Verder is er de voertuigbeheersing wat aankomt op stap voor stap je grenzen verleggen. En die grenzen verleggen gaat nu eenmaal makkelijker als de motor je niet voortdurend de stuipen op het lijf jaagt met enorme vermogens-reserves waar je nog niet "aan toe bent".

Aantal cc's zegt niet zoveel: Een BMW, Buell of Guzzi twin met 1000 cc kan prima geschikt zijn, maar voor een Gixxer of ZX10R met 1000 cc zou het helpen wanneer je een berg talent en zelfbeheering meebrengt. Op zich is een Gixxer 1000 (de ZX10R ken ik zelf niet) niet eens moeilijk te berijden, zeker niet in vergelijking met extreme 2 takten uit de jaren 70 met rubberen frames, fietspomp vering en trommelremmetjes, alleen je gaat al gauw (veel) sneller dan je denkt.
 
Laatst bewerkt:
Wat een tegenstellingen in je posting, Bobbel. Het is uiteraard jouw mening en daar heb je recht op maar.... ik zie wat sterke tegenstrijdigheden.

Je zegt dat nieuwe rijders het al moeilijk genoeg hebben zonder bezig te hoeven zijn met het extra vermogen van hun fiets. Daar ben ik het helemaal mee eens. Vervolgens zeg dat je dat een Gixxer 1000 helemaal geen moeilijke fiets is......

We weten allemaal dat je pas leert rijden als je het rijbewijs eenmaal op zak hebt. Voor een nieuwe rijder is de techniek van het motorrijden al moeilijk genoeg. Je bent bezig met sturen, schakelen, koppelen, bochtenwerk, weersomstandigheden etc. Daarbij komt dan nog dat je op het overige verkeer moet letten. In die omstandigheden moet je ook nog leren wat jouw beperkingen en die van je motor zijn.
Natuurlijk, er zijn uitzonderingen, rijders die veel meer "gevoel" of talent hebben. Maar dat zijn er slechts heel weinig. Probleem is dan dat iedereen van zichzelf vindt (zeker de nieuwe rijders) dat hij die uitzondering is....

Iets goed leren kun je alleen, als je mensen niet meteen overvoert met een te hoge moeilijkheidsgraad. Dat is ook de reden waarom veel rijscholen op een gesloten terrein beginnen met de lessen. Ze schakelen dan wat extra moeilijkheden uit, zoals het verkeer en onbekend terrein, zodat mensen sneller kunnen wennen aan het rijden op een motor.

Als je mensen vervolgens op een pk-kanon zoals een Gixxer 1000 zet, moeten ze niet alleen leren rijden, maar zet je ze meteen op een motor, die véél meer in zich heeft dan de gemiddelde motorrijder kan beheersen, zeker een nieuwe.....
Ik heb mensen op motoren zien rijden, waar ze bang voor waren.... Dat zorgt niet voor veel zelfvertrouwen, maar zorgt er ook voor dat het veel langer duurt, voor mensen het maximale uit zichzelf en de motor kunnen halen en tóch veilig kunnen rijden.

Ik begon op een Fazer 600. Die heeft dik in de 90pk en kan mensen die hun beperkingen niet (willen) kennen, al héél snel in de problemen brengen.... Maar omdat het qua gewicht, zitpositie en handelbaarheid een "makkelijke" motor is, voel je je niet gauw overweldigd. Je kunt bezig zijn met leren motorrijden en niet met het temmen van "het beest"....
Na twee jaar (ik rijd elke dag) ben ik overgestapt op een Fazer 1000. Het heeft best een paar maanden geduurd voordat ik opnieuw m'n grenzen kon gaan verkennen.... terwijl ook die 1000 geen moeilijke fiets is om mee weg te rijden.

Natuurlijk, je kunt iemand die net z'n rijbewijs heeft gehaald rustig op een Gixxer 1000 laten wegrijden. Ook die motor heeft tenslotte dezelfde remmen, koppeling en gashandle als elke motor..... Maar juist omdát die motor zo makkelijk rijdt zal een nieuwe rijder zichzelf overschatten, al heel snel in de problemen komen en de nodige ervaring missen om zich er uit te redden.
 
Ben op een Kawa 750 Mach IV, 2-takt, 3 cilinder begonnen. Niet echt een beginnersfiets, maar ik heb het overleefd :Y
 
Was een van de eerste slachtoffers van de 25 kw regel. Achteraf denk ik (weet ik wel zeker) dat die regel zo slecht nog niet is. enige vervelende is dat het wel weer een van de vele regeltjes is in NL, maar ja. als het helpt om je langer heel te houden .... mijn eerste motor was een Honda VTR 250 (us import)
 
Begonnen op een diversion 600, daarna een RF900. Heerlijke motor, voor die tijd heel lekker sturend en veel vermogen. Nooit een ongeluk gehad in een kleine 25 dkm.

Nu jaren en veel motoropleidingen later een nieuwe HondaCB1300A gekocht. Tja en daar na 550 km met plusminus 15 km/u mee onderuit gegaan door zeepsop op de nieuwe banden. Stom, been gebroken en ego gedeukt. Maw, je kunt nog zo goed opbouwen en getraind zijn, soms heb je gewoon pech. Neemt niet weg dat het wellicht verstandig is, zoals meerdere aangeven, wat lichter te beginnen. Dat wordt je misschien niet gruwelijk afgestraft als je een keer te hard een bocht in gaat, teveel gas geeft in een bocht of bedenk maar eens een relevante situatie. Realiseer je dat meer vermogen een hogere snelheid mogelijk maakt wat inhoudt dat je meer meters aflegt per seconde. Je hebt je rijbewijs behaald en bezit dus het rijvaardigheidsbewijs wat niet inhoudt dat je verkeersinzicht/rijervaring hebt. Dat is echt een kwestie van veel kilometers maken en veel 'meemaken' in het verkeer.

Weet niet wat je leeftijd is maar jongeren zijn over het algemeen toch verantwoordelijk voor de meeste dodelijke aanrijdingen of die met zwaar letsel. Dat is ook chemisch te verklaren, de testosteron hoeveelheden (lees haantjesgedrag) zijn hoger en worden lager naarmate je wat ouder wordt (uitzonderingen daar gelaten heren) Echt waar.

Liever nu de keuze maken lichter en opbouwend te rijden dan zwaar en nooit meer te rijden.

Succes met je keuze en veel plezier met :]
 
Hoi TS,

ben dus zelf een van de bezitters van de PK kannonen die hierboven vaker is genoemd,...het is zeker waar dat de huidige generatie supersports makkelijker rijden als de generatie's daarvoor, ik merk dat elke keer als ik op de motor zit, hij wil zo makkelijk op een oor, en pakt soepel op etc,...als ik het vanaf die kant bekijk dan denk ik, iedereen kan met zo'n ding overweg zo makkelijk gaat het.....MAAAARRR!!

juist daar zit het grootste gevaar van deze motoren!! de enige grens op dit ding ben je zelf, want de motor doet wel waar hij voor gemaakt is als je hem de kans geeft, maar of je dan het nog in de hand hebt is een tweede, elke bocht is te nemen met een twee keer hogere snelheid als de meeste zelfs ervaren rijders aankunnen...ik geef een beginneling geen enkele kans als hij of zij een keer iets te hard op het gas gaat bij het uitaccelereren of insturen,...je bent hem absoluut kwijt met alle gevolgen van dien....en waarschijnlijk heb je door je gebrek aan ervaring niet eens door dat het fout gaat, tot het al veel te laat is...

oprecht succes met je keuze, mijn mening: ik raad het je sterk af!
 
Ik ben op een 1100 begonnen. Was wel een Magna (semi-chopper) 8-) , maar 116 pk is niet slecht.

Maar je zult waarschijnlijk een supersport bedoelen.
Het belangrijkste is dat je jezelf in de hand kunt houden: en da's nou net vaak het probleem op een motor waarvan je nauwelijks merkt dat je al 200 km/uur rijdt.
Daarnaast is ook het merk van grote invloed. Een Kawasaki (zx10r) is een vrij aggressieve motor en kàn je verrassen, terwijl een Honda (cbr1000rr) over het algemeen een allemansvriendje is met een (voor sommigen misschien te) vriendelijke pk-afgifte.

Nou zullen veel mede MF-ers zeggen dat een 600 verstandiger is om op te beginnen. Maar daar ben ik het dus niet volledig mee eens. Een 600 is vaak een motor (zeker de huidige modellen zoals zx6r/r6/cbr600rr/gsx600r) die ook heel makkelijk de 250 km/uur haalt. Daarnaast nodigt een 600cc erg uit tot hard rijden, want ze maken zo'n heerlijk jankend geluid.

Wil je dus 'safe' beginnen, dan zal je dus niet op een supersport moeten beginnen, maar bijvoorbeeld op een sport of toersport. Modellen die in aanmerking komen zijn dan bijvoorbeeld de cbr600f, gsx600f, fazer, zzr600, diversion, e.d.
 
Terug
Bovenaan Onderaan