Zomervakantie 2009 (Frankrijk - Spanje)

David_ZZR

MF veteraan
4 mrt 2010
5.588
3.624
Kaaiendonk
Een verslag uit de oude doos, Stond nog elders online maar om al mijn verslagen compleet bij elkaar te hebben hier dus een van mijn eerste reisverslagen nog op mijn trouwe ZZR 600.

Zomervakantie 2009

Woensdag 24 juni 2009

Rond de klok van 8 uur reed ik weg uit Oosterhout. Mijn bijna 18 jaar oude ZZR 600 nog voller gepakt dan voorheen. Tanktas met kaartmateriaal, papieren, kettingmeuk en ander spul voor onderweg. 2 Zijtassen met kleren, schoeisel en spul om mezelf weer op te frissen. Een grote bagagerol met daarin de kampeeruitrusting zoals tent, slaapzak, Thermarest, kookgerei en ander klein spul. Èn nog een kleinere bagagerol die zo min mogelijk open mocht. De zak met daarop groot de naam van het bedrijf waar ik werk. Daar mocht ik zo min mogelijk aan denken tijdens de vakantie. Hier zaten dus ook alle spullen in die ik niet wilde gebruiken tijdnes de vakantie. Koelvloeistof, olie, ducktape, tieraps, alle mogelijke nodige gereedschap om de ZZR te ontdoen van d’r kappen en om de ketting te spannen wanneer nodig.
Goed volgepakt ging ik dus op weg.

De eerste etappe zou leiden van Oosterhout naar de Camping Municipal in Bayeux. De camping waar ik exact 25 jaar geleden voor het eerst in mijn leven gecampeerd had in een grote geleende bungalowtent met mijn ouders.

Binnendoor België gaan heen had weinig zin. Het moest wel een beetje leuk en mooi zijn. Ik besloot dus om na Calais, van de snelweg af te gaan. Het eerste stuk na de snelweg was gelijk erg leuk. Aangekomen bij Cap Blanc Nez, rond een uur of 11, besloot ik even van de ZZR af te stappen om Engeland te bekijken, wat door het heldere mooie weer goed mogelijk was.

CzYY5A0.jpg

Cap Blanc Nez

z7nxnYS.jpg

Cap Blanc Nez

46LYf9S.jpg

Cap Blanc Nez

apYTUVz.jpg

Cap Blanc Nez

Na een aantal uur rijden, verdwaald te zijn geweest in de haven van Boulogne sur Mer, dwars door de erg mooie haven van Honfleur, genoten te hebben van de mooie uitzichten over de krijtrotsenkust en een wegomlegging van 30 km begon het al redelijk laat te worden. Tijd om de snelweg maar eens op te zoeken anders zou ik Bayeux nooit voor het donker gaan halen.

ShA2pYA.jpg

Honfleur

dDOVtl9.jpg

Kustlijn Noord Frankrijk

Op de snelweg was het makkelijk. Gewoon Le Havre aanhouden aanhouden en over de Pont de Normandie langs Caen naar Bayeux. Aangekomen bij de Pont de Normandie wekte het mijn verbazing hoe motorvriendelijk Frankrijk is. Automobilisten moesten 5 euro betalen om de brug over te mogen. Fietsers, brommers èn motoren mochten er gratis overheen. Via een aparte oprijstrook geheel rechts… Na de brug kwam een stukje tolweg waarna het weer mijn verbazing wekte dat er voor motoren een aparte strook was gemaakt om de tolweg te verlaten. Okay, er moest wel betaald worden, maar er was ruimte gecreëerd waar motorrijders hun portemonnee weer op konden bergen, handschoenen weer aan konden doen, etc…
Aangekomen in Bayeux leidde de rondweg me al snel naar Boulevard D’Eindhoven waar de Camping Municipal gelegen is. Zo ben je van deur tot deur hemelsbreed 473 kilometer van huis en toch nog een beetje in Brabant.

Aangekomen op de camping werd mij al snel duidelijk dat er in de afgelopen 25 jaar niets gebeurt was. De beheerder van de camping vertelde me ookd at alles nog exact hetzelfde was als toen ik hier 25 geleden voor het eerst kwam. De camping was echt piekfijn onderhouden, warme douches, schoon sanitair, alleen geen wc papier. Maarja wat wil je ook voor 7 euro per nacht.

ILI1R77.jpg

Op Camping Municipal

Na het opzetten van mijn tentje moest er natuurlijk ook nog gegeten worden. De Aldi aan de overkant van de straat was net dicht maar een paar honderd meter verderop zat nog een Intermarché. Daar kocht ik dus maar wat kleinigheden om een pastaprakkie te maken. Jammer maar helaas verkochten ze er geen gekoeld bier. Dus dan maar 2 lauwe blikken mee om toch iets te drinken te hebben.
Na het koken verorberen van het pastaprakkie met de 2 blikken bier en de afwas gedaan te hebben besloot ik maar even Bayeux zelf in te gaan. Veel meer dan de kathedraal kon er niet bekeken worden. Alles was al dicht. Het wandkleed was dus ook niet toegankelijk meer voor publiek. Dan maar de enige ietwat levendig ogende bar ik even 2 Hoegaarden naar binnen werkte om vervolgens terug te lopen naar de camping om daar in mijn tentje in slaap te vallen.

JYVWtBZ.jpg

Cathedraal Bayeux

K3KmU5e.jpg

Cathedraal Bayeux

URc1YaD.jpg

Oud gebouw in Bayeux


Donderdag 25 juni 2009

De wekker stond vroeg, erg vroeg welteverstaan. Het inpakken van mijn tentje en de bagage ging lekker vlot en al snel was ik al rijdende op mijn ZZR door Normandië heen. De route van vandaag zou best een behoorlijk eindje zijn. Een dikke 550 kilometer naar Bussière Poitevine naar het Hotel en campeerterrein Route 66. Speciaal voor motorrijders.

In mijn jeugd ben ik door mijn ouders heel Frankrijk doorgesleept. Zo goed als alle grote bezienswaardigheden, en nog veel minder kleine onbekende kasteeltjes, kerkjes en kerkhoven heb ik gezien in mijn jeugd. Le Mont St. Michel had ik echter nog nooit gezien. Dit moest ik een keer gezien hebben. Vanuit Bayeux was het niet zo heel erg ver hier naar toe, slechts een kleine 125 km binnendoor. Goed te doen dus als extraatje.

Eerst nog door Normandië heen. Dit zal vast heel erg mooi geweest zijn. Ik zag echter alleen maar mist, mist en nog eens mist. In St. Lo werd het tijd voor een typisch Frans ontbijtje. Koffie bestellen aan de bar en daarbij de bij de bakker gehaalde croissants opeten. Je zou het in Nederland eens moeten proberen. Hier is het echter normaal.

De mist klaarde gelukkig op en na nog een eindje gereden te hebben zag in in de verte Le Mont St. Michel al door de weilanden liggen. Aangekomen was het de ene touringcar na de andere die het kuddevolk af en aan voerde. Vreselijk, maar ach ieder zijn eigen leven. De weg naar le Mont St. Michel zou bij vloed onder water staan. Deze was echter behoorlijk opgehoogd waardoor dit niet meer kon gebeuren. Er moeten immers wel de gehele dag toeristen naar deze bezienswaardigheid gebracht kunnen worden. Na dus even hier gestopt te zijn en wat fotootjes te hebben genomen was het heel snel tijd om weer rechtsomkeert te maak het vaste land van Frankrijk in.

i6hEBwG.jpg

Le Mont Saint Michel

kogo8ky.jpg

Le Mont Saint Michel

Dit gebied was erg rustig. Het rijden was niet echt spannend, maar het schoot wel op, en de omgeving was ook wel de moeite waard. De weg door het Loiredal heen was erg druk en kronkelig. Hier schoot het niet echt op. Het was ook bloedheet waardoor ik op den duur een beetje op begon te raken. Tijd voor een lunch dus aan de Loire. Na lang zoeken vond ik eindelijk een restaurantje waar het geod toeven was. Het eten was iets minder, maar met het alcoholvrije bier was het goed weg te spoelen.

Na het Loiredal bleek mijn route door het e.e.a. aan omleggingen niet meer mogelijk en besloot ik op de kaart verder te rijden wat een erg goed idee bleek. Het schoot weer op en de streek was ook erg mooi om doorheen te rijden, echter op den duur was ik erg gebroken en toe aan een goed bed. Ik had dus in mijn gedachten al een hotelkamer voor me in plaats van de nacht in mijn tentje door te brengen.

Aangekomen bij Route 66 zag alles er daar behoorlijk verlaten uit. Na wat roepen bleek Harry, de eigenaar, toch wel aanwezig te zijn. De prijzen voor een kamer waren naar Engelse maatstaven, redelijk prijzig dus. 50 euro voor een nacht halfpension. Het kampeerterrein was nog niet klaar voor de zomer dus weinig keus had ik niet, en ik had ook totaal geen zin verder te zoeken.
Het hotel oogde erg stoffig, Harry redelijk verstrooid maar de kamer die ik reeg was super. Een groot tweepersoonsbed, een heerlijke douche en alles goed schoon.

Na mezelf opgefrist te hebben ben ik in het dorpje, waar het merendeel wat er woonde Engelsen waren een pizza gaan scoren. De pizza van het formaat waar je echt U tegen zegt heb ik mee terug genomen en getracht op te eten op de binnenplaats van het Hotel. Ik ben een erg grote eter, maar dit lukte mij dus echt niet. De kippen die op de binnenplaats rondliepen zouden de volgende dag dus pizza te eten krijgen. Na de pizza, een aantal pints naar binnen gewerkt om vervolgens met Harry en zijn vriendin de avond af te sluiten met een paar koppen verse muntthee.

Het bed sliep werkelijk heerlijk.


Vrijdag 26 juni 2009

Met Harry had ik afgesproken om 8 uur te ontbijten. Ik was voor 8’en al klaar en aangekleed maar nog geen Harry. Om kwart over 8 leek het mij het verstandigste hem maar eens te bellen. Hij was dus geheel door zijn wekker heen geslapen.
De keuze aan ontbijt was ruim. Niet luxe maar zeer zeker genoeg.

De route die ik gemaakt had naar Moto-Resort au Piet was echt geweldig mooi. Deze ging door de Limousin heen. Een stuk van Frankrijk waar ik nog nooit geweest was. Het was er erg rustig op de weg en de natuur was erg mooi. Zelfs bij het kasteeltje van Montbrun was er niemand te bekennen op de eg. Duidelijk dus een streek die nog niet door de toeristen ontdekt is. Dit terwijl het er supermooi motorrijden is.

qX7tNpC.jpg

Chateau de Montbrun

df704Um.jpg

Onderweg

Na een flinke dag sturen kwam ik aan in Montpezat. Zoals op de website van Moto-Resort au Piet ook staat kun je aan iedereen in het dorp vragen waar Piet zich bevind. Dat deed ik dus ook in mijn beste Frans aan een boertje van een jaar of 90. natuurlijk wist hij de weg en zag ik al snel de rode brievenbus langs de kant van de weg staan.
Echt vanaf de aankomst was alles hier, nou ja, op die onweersbui ’s avonds na dan, perfect! Een hartelijke ontvangst door Larissa. Eerst relaxed een koud biertje van de tap, tentje opzetten en daarna aan tafel. Ook het eten was hier echt super!
Zo goed als de hele avond kon er buiten gezeten worden en genoten worden van het schitterende uitzicht. Tot het noodweer los barstte. Maar gelukkig hebben ze er ook een erg gezellig barretje, de voormalige varkensslachterij van de boerderij.
Toen het onweer minder werd, werd het tij dom naar mijn tent terug te gaan. Een martertje wat in het veld stond keek me even heel erg verbaasd recht in de ogen aan en schoot toen weer het veld in. Mijn tent was doordat ik deze niet echt netjes opgezet had niet geheel droog gebleven van binnen. Eigen schuld en een les voor de rest van de vakantie.


Zaterdag 27 juni 2009

Ik werd wakker, deed mijn tent open en kon gelijk weer genieten van het geweldige uitzicht. Vanaf het terrasvormige kampeerterrein liep ik naar boven voor mijn dagelijkse ochtendritueel. Voor het huis werd een extreem uitgebreid en vers ontbijtje voor me opgediend. Ook dit was weer super geregeld. Na een paar uurtjes te hebben zitten lezen besloot ik dat het tijd was om een klein rondje te gaan rijden. In ieder geval even naar Lombez om mijn tank vol te gooien. Vanuit Lombez naar Boulogne sur Gesse. Vanuit daar zag ik een bordje Gorges de la Save staan. Via enkele boerenlandweggetjes dus op weg om de Gorges te bekijken. Deze bleken echte rniet veel voor te stellen. Althans niet na alles wat ik al gezien had aan gorges in Frankrijk. Na het zien van de Gorges heb ik maar weer een op de kaart leuk ogend weggetjes gepakt terug naar Montpezat. Dit bleek ook een erg leuk en mooi weggetje te zijn met geweldige uitzichten over het landschap.

m16gXDy.jpg

Midi-Pyrenees

PeD4AKt.jpg

Midi-Pyrenees

Teruggekomen in Montpezat had ik er inmiddels weer 200 km op zitten. Dus maar weer even naar Lombez terug om mijn tank nu echt af te vullen voor de trip van de dag erna.

Hmyi6c9.jpg

Montpezat

Het eten ’s avonds, captains diner, was weer echt super. De rest van de avond was het ook weer erg goed toeven in Domaine au Piet.
 
Zondag 28 juni 2009

Na even snel gedouched te hebben moest mijn tent weer ingepakt gaan worden. Dit ging lekker vlug en toen ik zo goed als alles opgepakt had stond er al weer een heerlijk ontbijtje op me te wachten. Na het ontbijtje, het oppakken van de ZZR en afscheid te hebben genomen van Danny, Larissa en de overige gasten werd het tijd om verder naar het zuiden te rijden. Naar Spanje!

yp5D0oy.jpg

Pyreneeën in de verte.

Vanaf Montpezat reed ik via Gratens, Cazères en sainte Croix de Volvestre naar Saint Girons. Onderweg zag ik de Pyreneëen, met nog enkele besneeuwde toppen steeds dichter bij komen. Na Saint Girond begon het feest. Eerst de Gorges de Riabaoute. Een heerlijk bochtig weggetje langs de Arac. Hierna via Massat de Col de Port op welke me leidde naar 1249 meter hoogte. Hier boven aangekomen liepen de koeien op de weg. Om te voorkomen dat mensen er tegenop knallen hadden deze beesten bellen om, erg leuk, maar die hoor je dus niet met een zo goed als geluidsdichte helm. Het uitzicht was echter dermate mooi dat het tempo er erg ver uit was waardoor de koeien geen gevaar liepen. Omlaag werd ik getrakteerd op een flinke lading haarspeldbochtjes.

EeLZrbn.jpg

Col de Port

m1h9Oas.jpg

Col de Port

CsDDVL0.jpg

Col de Port

Ik vervolgde de weg naar Ax les Thermes richting Andorra. Eerst de Col de Puymorens welke ging tot 1915 meter hoogte. Hier kreeg de ZZR het echt warm en begon weer oververhitte koelvloeistof er uit te werpen. Die moest ik dus snel nieuwe gaan halen. Hoe dichter k bij andorra kwam des te drukker werd het. Steeds meer mensen reden deze kant uit om in Andorra hun koekblik vol goedkope benzine te gooien. Aangezien ik gewoon lekker verder wilde en er geen uur voor over had om mezelf een paar euro op een tankje benzine te besparen, reed ik als een van de weinigen op de T-splitsing richting Bourg Madame en dus niet naar Andorra.

H9HHA2m.jpg

Col de Puymorens

3Fw1vsL.jpg

Col de Puymorens

Na Bourg Madame reed Spanje in en via Puigcerda en Quiexans naar het leukste stukje van de dag. De Collada De Toses. Aan het begin van deze weg stond het door vele motorrijders geliefde bordje met daarop de aanduiding dat er een bochtige weg aankomt. Hieronder stond de aanduiding 40 KM. Oftewel de eerste 40 kilometer volop stuurplezier. Al snel had ik in de gaten dat ik niet de enige motorrijder hier was. Dit was het circuit van de locals. Terwijl je in Spanje de gemiddelde motorrijder in t-shirt en korte broek ziet rijden, was dat hier dus absoluut niet het geval. Iedereen netjes in pak, ondanks de 35 graden in de brandende zon.

HBTsu0f.jpg

Collada De Toses

Ayltq6B.jpg

Collada De Toses

Na deze 40 kilometer stuurplezier werd het tijd om even, verlaat, te lunchen. Aangezien mijn Spaans erg knudde is en was het enige bekende op de kaart een tosti en een lekker alcoholvrij biertje. na de lunch vervolgde ik de ietwat saaie weg richting Vic. Hier werd volop aan de weg gewerkt, de ZZR kreeg het steeds maar weer warmer en ook mijn jas stond inmiddels half open zodat het een beetje door kon waaien.

Tot overmaat van ramp reed ik bij VIC ook nog eens verkeerd en reed een erg rustige snelweg op zonder middenberm. Snel de vluchtstrook op en goed kijken tot er geen verkeer aankwam en keren dan maar. Na Vic nam ik alweer een afslag te laat en reed dus vanaf de verkeerde kant Arbucies binnen. Wel de snelste kant, maar niet de kant via het leukste weggetje. Vanaf daar ging de weg puur op gevoel richting Blanes waar ik aan het eind van de middag aankwam op Camping Sabanell. 100 Meter van het strand vandaan, midden in het centrum en toch rustig gelegen. Geen drukke jongerencamping, maar een echte Spaanse gezinscamping waar zo goed als geen Nederlanders te vinden waren. En dat is uitzonderlijk voor de Costa Brava.

8gEBlpe.jpg

Op de camping in Blanes

’s Avonds kwam ik er achter dat uit eten gaan goedkoper zou zijn dan zelf koken, dus werd de locale pizzeria weer eens aangedaan. Van hieruit via café de Boemel naar café de Klomp. Hier hingen nog steeds de Kusters stickers tegen de muur welke wij er in 2000 op geplakt hadden. De avond werd afgesloten met een bezoekje aan discotheek Arena. Erg leuk om weer eens terug te zien.

VAC1fNR.jpg

Stickers van Kusters welke we in 2000 tegen de muur van De Klomp geplakt hebben en er nog steeds zitten.


Maandag 29 juni 2009

Een van de redenen waarom de Costa Brava zo leuk is, is bij 95% van de bezoekers ervan niet bekend. Het weggetje van Tossa de Mar naar St. Feliu de Guixolles. 365 bochten in 30 kilometer. Op bestbikingroads.com word over deze weg geroepen “more fun then the Nurburgring”. Dat zegt genoeg dus.

Eerst in de drukte naar Lloret de Mar. Voor ik in Lloret was werd ik al bijna van de weg gereden door een gekek Spanjool die het leuk vond me een duwtje van de zijkant te geven met zijn auto. Niet echt leuk dus, maar ik bleef overeind.

De tank volgegooid en toen weer verder. In de file in Lloret. Ik dachtd at ik gek werd van de hitte. De weg naar Tossa was weer erg leuk en na Tossa begon het feestje. Heerlijke bochtjes en nog meer bochtjes, en nog meer en nog meer, ze bleven maar komen. Deze weg heeft werkelijk waar geen 50 meter recht stuk er in zitten. En overal mooie uitzichten over de rotskust van de Costa Brava heen.

nQzgzXV.jpg

Costa Brava

B87EIBo.jpg

Costa Brava

lEUhin6.jpg

Costa Brava

Eenmaal aangekomen in st. Feliu de Guixolles bijna gelijk weer rechtsomkeerd gemaakt terug naar Tossa de Mar. Hier bij een pompstation snel en fles koelvloeistof gehaald zodat in ieder geval de ZZR het iets koeler zou krijgen. In Lloret werd er aan de weg gewerkt. Met zo’n 38 graden vol in de zon moeten wachten in je leren pak is geen pretje. Toen ik bijna echt helemaal gek werd en zo’n 10 liter vocht uitgezweet had mochten we eindelijk weer gaan rijden.

In Blanes aangekomen was het eerste wat ik dacht verkoeling. En daar was de Mac Donalds. Zelden was ik zo blij om een geaircode Mac binnen te lopen. De krijsende kinderen, waar ik normaal helemaal krankjorum van word, konden me voor het eerst niets schelen. Snel dat hete jack uit. Maar helaas ook dat zat tegen. De rits van een van de mauwen wilde niet meer open. Een klein rampje dus gezien hoe heet ik het had. Na een paar minuten prielen met een nep-leatherman was deze dan eindelijk open.

Na gegeten te hebben snel alles uit en naar het strand, krantje lezen, biertjes drinken in Amsterdam Brava, weer eten en het nachtleven maar weer in.

PjBt2AT.jpg

Blanes

Dinsdag 30 juni 2009

Door de hoge temperaturen werd ik steeds lamlendiger. Ik scoorde een ontbijtje bij de broodjeszaak, liep wat langs het strand, at een bord visjes en haalde weer een krantje. De hele dag was het weer snikheet. Er werd slechts 5% kans op neerslag voorspeld aan de Costa Brava. En zowaar, deze 5% hield dus een fikse regenbui van 2 uur lang in. Snel een kroeg in dus maar met een Telegraafj, hapje eten bij de pizzeria, biertje in de Klomp en op tijd naar bed want woensdag zou ik weer verder reizen naar Frankrijk.

5wS2PEK.jpg

Kust in Blanes


Woensdag 1 juli 2009

Toen ik opstond was het zoals gebruikelijk aan de Costa Brava al lekker warm. Snel douchen en opfrissen en alles weer inpakken en op op de ZZR binden. Mijn eerste idee was om in Blanes nog een broodje te eten, maar nadat ik eindelijk mijn motorpak aan had getrokken wilde ik niets liever dan rijdend zijn. Want wat was het heet. De weg van Blanes naar Lloret was weer lekker druk. De eerste liters zweet stonden was ik dus al kwijt. Van Lloret naar Tossa en St. Feliu was weer een klein feestje. De bult bagage achterop drukte de pret wel een beetje, maar ondanks dat was het nog zeer de moeite waard. Na het verlaten van St Feliu begon het landschap een stuk minder mooi te worden en werd het almaar drukker op de weg. De zon was werkelijk aan het fikken en een ontbijtje had ik nog niet op. Bij mijn eerste tankstop dacht ik wel even iets te eten te kunnen scoren. Helaas, meer dan ijsjes en wat te drinken hadden ze niet.
Met een Solero en een Sportdrankje in mijn maag dan maar weer verder. Het bleef maar heter worden en echt tempo kon er niet gemaakt worden. Ik besloot dus maar de snelweg op te gaan zodat ik zo iets of wat aan verkoeling zou hebben van de rijwind. Bij het openzetten van mijn vizier bleek dit echter ook niet het geval te zijn. Het was net of er een hete föhn in mijn gezicht aan het blazen was.
Net voor het passeren van de grens in de Pyreneeën pakten enkele wolken zich samen en barstte het onweer los. Dit echter op een paar honderd meter afstand van de snelweg. Ik was dus nog droog, en bleef dit gelukkig ook. De onweerswolk hield netjes afstand en vanaf de snelweg had ik een mooi uitzicht op het bliksemspel boven de Pyreneeën. Natuurlijk ging bij mij wel het gas open om er voor te zorgen dat ik niet alsnog een erg nat pak kreeg. Ter hoogte van le Boulou werd het weer zonnig en de hete föhn stond weer aan.
Ter hoogte van Béziers verliet ik de snelweg weer om zo het binnenland in te trekken richting Lunas.
In Lunas aangekomen op de camping Rendez Vous werd ik hartelijk ontvangen door de eigenaresse (Elfriede) en haar man (Munt). Naast mij waren er slechts nog 2 Denen en 2 Belgen op de camping aanwezig. Het was dus echt erg rustig.
Eerst werd natuurlijk mijn tentje voor de zoveelste maal op gezet en daarna ben ik lekker in de bar gaan hangen met mijn boek. Het door Munt gemaakte eten op de camping bleek ook heel erg goed te zijn.
Na de nodige biertjes werd het tijd mijn bed op te zoeken.
 
Donderdag 2 juli 2009

Om 8 uur ’s ochtends werd ik luid gewekt. Jimmy Hendrix knalde met zijn “All allong the watchtower” over de camping heen. Na dit nummer was het weer stil.
Rond een uur of 9 kwam ik maar eens mijn bed uit om te gaan genieten van het ontbijtje dat Munt voor mij klaar had gemaakt. Gezien de hitte leek het mij slimmer vandaag maar een klein rondje te gaan rijden. De omgeving van deze camping had ik nog niet echt verkend dus pakte ik een van de aanwezige, duidelijk omschreven, routes mee welke op de camping aanwezig zijn. Een klein rondje van zo’n 130 kilometer naar het Cirque de Navacelles.
De D35 tussen Lunas en lodève was echt super! Heerlijk strak vers asfalt met erg veel grip, en dan ook nog eens voorzien van hele leuke bochten.
Het Cirque de Navacelles zelf was erg mooi. De weggetjes erg stijl en smal maar zeker de moeite waard. Het uitzicht hier was geweldig. Na een erg mooie rit begin het geheel onverwachts te regenen, maar even plots hield dit ook weer op.

Afbeelding
5yaT4Gt.jpg


IchMJ83.jpg

Cirque de Navacelles

hoCs72B.jpg

Cirque de Navacelles

Q00v7pF.jpg

Cirque de Navacelles

Eenmaal aangekomen in Lunas vond ik het nog lang geen tijd om al te gaan barhangen dus besloot ik mijn tank nog maar eens vol te gooien en daarna mezelf ook nog eens in het genot van de airco van de Mac Donalds.
Na de middagsnack zag ik een paar leuke colletjes op de kaart liggen. Deze bleken echter al jaren door niemand meer bereden te zijn en de nog geen twee meter brede weg was spontaan 2-baans geworden. Het onkruid kwam overal door de weg heen gekropen. Geen plek om met stukken te komen staan want dit gebied was geheel verlaten. Het gebied was echter super om te rijden. De volgende keer misschien iets beter om dit op een iets avontuurlijkere motor te doen dan op mijn ZZR. Na de Col du Layrac, Col de Thalis en de Col de St. Pierre kwam ik uit bij het stuwmeer in de L’Orb. De D8 over de Col de la Moutonne, Pas de la Lauze en de Col de Sainte Colombe was weer van hetzelfde superasfalt als de D35 waar ik ’s ochtends begonnen was.

kQBWAih.jpg

Col du Layrac

X6hOenL.jpg

Col de Thalis

IT5Hab1.jpg

Col de St. Pierre

In Le Bousquet d’Orb mijn tank weer volgegooid om morgen verder te reizen naar Le Camping Moto nabij Crest. Het eten ’s avonds op Rendez Vous was ook weer super en aangezien ik de enige gast was op de camping ging ik redelijk vroeg mijn bed in zodat ik de dag erna goed fit zou zijn voor het tripje naar Montclar Sur Gervanne nabij Crest.


Vrijdag 3 juli 2009

In de tijd dat ik mijn tentje weer had ingepakt en op de motor had gebonden had Munt voor mij weer een heerlijk ontbijtje geregeld. Met een goed gevulde maag ging ik dus weer op pad. Een relatief kleine afstand vandaag. Slechts 260 kilometer, echter wel met volle bepakking in de hete zomerzon.
Het eerste stuk van mijn route was weer de D35 welke mij de dag ervoor zo goed bevallen was. Door de biljartlakenkwaliteit van de weg was deze zelfs met volle bepakking erg leuk. In St. Maurice de Navacelles ging ik nu niet naar het Cirque de Navacelles maar naar de Gorges de Vis. Na een dozijn erg scherpe haarspeldbochtjes belandde ik in de Gorges waar het lekker koel rijden was.

iHEMi8s.jpg

Gorges de Vis

a8EnFbF.jpg

Gorges de Vis

Na een erg leuk stuk rijden door de Cevennen kwam ik eindelijk aan in het door mij zo geliefde gebied: De Drome.
Via Tullet, Visan reed ik naar Valréas waar ik genoot van een heerlijke lunch voor een Franse prijs. Vanuit Valréas nam ik de D10 en d538 omhoog via Dieulefit, Bourdeaux en Saou om in Aouste sur Sye uit te komen.

oCtvVoc.jpg

Drome

Mijn automatische piloot stond al vanaf Dieulefit aan en ik reed dus in 1 ruk door naar le Camping Moto in Montclar sur Gervanne.
Eenmaal aangekomen op de camping merkte ik al snel dat er nog steeds een erg gemoedelijke sfeer heerst. De nieuwe eigenaren verwelkomden me, net zoals alle gasten, lekker met een koud biertje. Na verder ingecheckt te zijn zette ik voor de laatste maal deze vakantie mijn tentje op aan het riviertje waar ik nu dit jaar voor de 4e keer op rij op dezelfde plaats stond. Lekker rustig, en ‘s ochtends lekker in de schaduw zodat ik mijn tent niet uit zou fikken.

WdUwdTc.jpg

Mijn ZZR op de camping

wlrJAl1.jpg

Plekje op Camping Moto

Na mezelf weer geïnstalleerd te hebben, opgefrist te zijn onder de douche was het weer genieten geblazen van de welverdiende Hoegaardens (meervoud).
Toen het avondeten werd geserveerd was 1 ding duidelijk. Hier was de camping absoluut erg op vooruit gegaan. Bij de vorige eigenaren was het altijd al erg goed, maar nu was het nog vele malen beter, en zelfs meer dan genoeg wat ook erg belangrijk is. De rest van de avond verliep net zoals alle anderen op Le Camping Moto. Al bierdrinkend, slap ouwehoerend aan de lange tafels op het pleintje.


Zaterdag 4 juli 2009

Na heerlijk geslapen te hebben en een keer niet zwetend mijn tent uit te zijn gebrand werd het tijd om eens echt te gaan camperen. Geen koffie en ontbijt aan de bar halen, maar gewoon mijn ontbijtje scoren in de supermarkt en koffie maken door zelf water te koken op mijn eenpitsbrandertje.
Na het ontbijtje moest ik echt snel naar Crest toe. De voorband van mijn ZZR was erg dringend aan vervanging toe. De zijkanten waren ver over de slijtnok heen en in het midden was er nog profiel zat over. Een erg puntige band was het dus waar het echt niet prettig meer mee sturen was. Leuk zo’n 3 compound band.
Bij de motorzaak, wat eigenlijk een scooterzaak was waar ook aan motoren gelsueteld werd, was een ruime keus aan banden voorradig. Ik koos voor de lekker zachte Pirelli Diablo. Dit bleek achteraf een erg goede keuze te zijn.
Na een uurtje gewacht te hebben, ik werd meteen geholpen, reed ik weer weg bij de motorzaak met een nieuw voorbandje onder mijn ZZR. De ideale locatie om te testen of mijn motor weer een beetje wilde sturen lag op 40 km afstand. De Col de Rousette. Het sturen ging weer perfect en ik had weer volop grip en dus vertrouwen in de bochten. Na de Col de Rousette reed ik mijn vertrouwde rondje door de Vercors via de tunnel van de Grand Goulets, de Petit Goulets, Combe laval, Foret de Lente, Col de la Bataille en de Col de Bachus, waar net een tiental kuub grind op gegooid was, om zo weer op de camping terug aan te komen. Tijd voor een biertje.

VljxASx.jpg

Petits Goulets

6RxOJmu.jpg

Petits Goulets

tLPWvkH.jpg

Combe Laval

jT7xgX2.jpg

Combe Laval

2umSHbm.jpg

Uitzicht Col de la Bataile

ifLYaVt.jpg

La Vacherie

IWbaAyr.jpg

Tussen La Vacherie en Col de Bachus

Na een aantal biertjes gedrinken en een aantal hoofdstukken in mijn boek gelezen te hebben kwamen Arno en Arjan aan op de camping. Na 4500 kilometer gereden te hebben weer bekenden om me heen. Renzo had laten weten inmiddels al bij Les Tronces te zitten dus die zou de dag erna aankomen. De rest van de avond verliep net zoals alle anderen op Le Camping Moto. Al bierdrinkend, slap ouwehoerend aan de lange tafels op het pleintje.

Zondag 5 juli 2009

Na een heerlijk zelf klaargemaakt ontbijtje en een bijbehorende bak oploskoffie was het tijd om weer eens een stukje te gaan sturen. Twee jaar geleden had ik de Mont Ventoux al een keer gereden en was toen al erg onder de indruk van het erg goede asfalt bergopwaarts.
Na een heerlijk stukje rijden door de Drome kwamen we uit onder de Mont Ventoux. Eerst nog even een Pizzatje eten in Malaucène en daarna bergopwaarts.

De8Ld1L.jpg

Terrasje in Malaucène

Het asfalt omhoog was weer super, heerlijk rustig en de weg was voorzien van lekkere lange doordraaiers. Boven aangekomen was het zoals gebruikelijk op deze kale puist weer redelijk druk door de vele toeristen. Het eerste stuk omlaag was goed te doen, echter na de t-splitsing richting Sault werd het asfalt een stukje minder en een heel stuk smaller.



Filmpje Mont Ventoux

A61ziAK.jpg

Uitzicht Mont Ventoux

k0mm6oC.jpg

Uitzicht Mont Ventoux

Na nog lekker door de Drome getoerd te hebben keerden we weer terug op de camping waar Renzo inmiddels aangekomen was. Het eten op de camping smaakte weer goed en ook de biertjes gingen er ’s avonds weer goed in.

coWfU4s.jpg

Drome

tKLlADw.jpg

Entree camping
 
Maandag 6 juli 2009

aCFdL4M.jpg

Ontbijtje maken op de camping

P9vD2uo.jpg

Ontbijtje maken op de camping

Arjan vertrok vandaag weer terug naar huis dus waren we weer met z’n drie man over. Het was weer erg warm vandaag dus besloten we een klein rondje te gaan rijden. De Vercors ligt een kilometertje hoger, dan de camping dus daar zou het ook een stukje koeler zijn.
Aangekomen in Die moesten we nog even tanken. Een of andere Franse muts die d’r auto 15 meter achter haar voorganger geplaatst had begon ineens te flippen toen wij onze motoren er voor zetten. Had ze maar moeten aansluiten. Ze begon te flippen en te schreeuwen en ging klagen bij het betaalhokje. Ook tegen de man in het hokje flipte ze helemaal door. Die belde op zijn beurt weer de beveiliging. Tegen de beveiliger die snel ter plaatse was flipte ze ook weer door. Ik had al lang afgerekend en aanschouwde het geheel van een afstandje wat erg humoristisch was.
Via de Col de Rousette, waar Renzo flink zijn kneesliders aan het afbeulen was, gingen we omhoog de Vercors in.



Filmpje Col de Rousette Uphill

Van daaruit richting Lans en Vercors en Villard de Lans door de Gorges de la Bourne langs Rencurel naar St. Jean om daar even te lunchen. Van daaruit via de Combe Laval weer het Foret de Lente in om weer terug te komen bij de Col de Rousette.



Filmpje Rondje rijden door de Vercors



Filmpje Col de Rousette Downhill

qm0ibSh.jpg

In de Vercors

1jEHTcQ.jpg

In de Vercors

EqS30kw.jpg

In de Vercors

TV7uWdR.jpg

In de Vercors

mK2PTZo.jpg

Rondje lopen 's avonds

qGIKwk1.jpg

Rondje lopen 's avonds

Ook deze avond was het weer erg goed toeven in de bar op de camping.

Dinsdag 7 juli 2009

XCjpgmI.jpg

De tentjes van Mij en Renzo

Arno reed inmiddels rond op een setje slicks dus die waren aan vervanging toe. Ik was toe aan een dagje rust, en Renzo vind lamballen aan het zwembad nooit vervelend dus dat was het plan voor deze dag. Arno vertrok ’s ochtends naar Crest voor een bandenwissel. Er was echter geen plaats dus hij kon ’s middags terugkomen. Renzo en ik vermaakten ons nog wel aan het zwembad.
Na een paar uurtjes lezen en lamballen aan het zwembad werd het tij dom toch maar iets te ondernemen. Arno was inmiddels weer vertrokken naar Crest en Renzo en ik deden een klein rondje in de buurt. Het gas ging in het begin goed open. Op de racebaan richting Die reed ik echte met een vaartje van 160 in het uur tot ik er achter kwam dat de auto die ik in wilde gaan halen er een van de Gendarmerie bleek te zijn. Deze ging netjes aan de kant en ik mocht in mijn tempo er vlot voorbij. De agenten die een kilometer verder op de rotonde stonden lieten ons ook netjes passeren. Toen we een verkeerd erg smal weggetje in schoten kwam de politie ons achterna gereden. Aangezien het een doodlopend niet motorvriendelijk weggetje was dachten ze terecht dat we fout waren gereden en of ze ons konden helpen. Zo zie je maar weer hoe motorvriendelijk Frankrijk is.
Teruggekomen op de camping had Arno ook een vers setje rubber onder zijn Falco hangen.
Ook deze avond mochten het avondeten en de biertjes weer goed smaken.

jdmGh6L.jpg

Stukje Drome

3gsEjA0.jpg

Stukje Drome

pMON2Ll.jpg

Stukje Drome

yYqpC0u.jpg

Col de la Chaudière

kQiIeKC.jpg

Nabij Bourdeaux

H5QIcNe.jpg

Terrasje in Saou

uuNTBPq.jpg

Even gebeld naar het thuisfront


Woensdag 8 juli 2009

Vandaag hadden we een leuk tochtje gepland richting de Alpen. We vertrokken ’s ochtends op tijd richting Die. Vanuit Die langs Chatillon en Dios over de Col de la Grimone.
Hierna gingen we over de Col de la Croix Haute naar Mens waar we even een terrasje pakten. Vanuit Mens langs Mure en Col d’Ornon naar Le Bourg d’Oisans.



Filmpje heenweg naar de Alpen

Hier was het inmiddels lunchtijd. Terrasjes zat en in de eerst kregen we gelijk een heerlijke sandwich voorgeschoteld.

psxKrkO.jpg

Le Bourg D'Oisans

Vzpz22F.jpg

Le Bourg D'Oisans

rviZ3SD.jpg

De motoren in Le Bourg D'Oisans

De pas van de Alp d’Huez omhoog en weer omlaag was weer geweldig. Omdat de tour de France deze pas ieder jaar rijdt is het asfalt van deze weg altijd in perfecte staat.



Het is hier fantastisch: Filmpje Alp D'Huez

bIgVINI.jpg

Uitzicht Alp d'Huez

cPEJplA.jpg

Uitzicht Alp d'Huez

nFyCyHc.jpg

Renzo, Arno en de motoren op de Alp d'Huez

Op de terugweg werd de Col de la Morte nog even gepakt. Om de een of andere reden lukt deze col mij nooit goed. Terwijl Renzo en Arno omhoog knalden liep ik in ieder bochtje moeite te doen om de ZZR er doorheen gewrongen te krijgen.

rWlGaPJ.jpg

Col de la Morte

EC3Qmvb.jpg

Col de la Morte

CGqUaf9.jpg

Stukje na de Col de la Morte

Als afsluiter werd de Col de la Menée nog gereden om zo weer terug aan te komen in Die vanwaar het nog slechts 35 km was naar de camping.
Hier aangekomen werd alle bagage al een klein beetje geordend. Morgen zouden we immers weer vertrekken richting les Tronces in de Vogezen.


Donderdag 9 juli 2009

De tentjes werden voor het laatst opgebroken en ingepakt. En zowaar waren we allemaal tegelijk klaar met in/ en oppakken. Voor de verandering deden we de Rousette nog een keertje en in een dorpje in de Vercors werd onze eerste bak koffie gescoord. Jammergenoeg was er niets te eten te krijgen. We vervolgden onze weg tot aan Grenoble, en vanuit hier gingen we de Chartreuse in. In St. Pierre hadden we dan eindelijk een plek gevonden om te ontbijten.

9UKcmxY.jpg

St. Pierre de Chartreuse

Het noordelijke gedeelte van de Chartreuse bleek ook erg mooi te zijn. Na de Col de Granier kwamen we aan in Chambery. Hier kwam de weg uit in het midden van het centrum. Ik wist alleen dat we de weg ten westen van het meer moesten hebben. Dat stond natuurlijk nergens aangegeven. Toen we op de snelweg aangekomen waren was ik erg bang dat we de juiste afslag gemist hadden. Maar daar was dan gelukkig het bordje wat ons naar het vliegveld leidde. Dit was gelegen naast het meer, dus we gingen de goede kant uit. Het werd op den duur weer wat later en tijd om de snelweg op te zoeken. Deze begon echter al weer zo snel te vervelen dat we er weer af gingen.
Aangekomen in de Vogezen waren we redelijk gaar geworden en het begon (voor het eerst in de vakantie tijdens het rijden) te regenen. Erg jammer, en het was ook nog eens druk op de weg.
Mijn ZZR begon tegen te sputteren. Doortrekken ging niet meer. Was dit hetzelfde probleem als voorheen dat mijn carburateurs niet goed meer konden ontluchten? Want daar leek het op. met een licht sputterende ZZR haalden we dan eindelijk Les Tronces. Het was weer een soort van thuiskomen. Lekker spareribjes eten biij Wim met een heerlijk potje Bavaria erbij. Wat wil een mens nog meer na een dag gereden te hebben. Een goed bed! En deze zijn bij les Tronces ook altijd erg goed!


Vrijdag 10 juli 2009 en verder…

Na het eten van mijn ontbijtje, het vullen van een flesje met het lekkerste bron/kraanwater wat er te krijgen is, en het afwachten van de bui werd het tijd om weer te vertrekken. Het eerste stukje offroad hoort er gewoon bij en gaat iedere keer weer sneller.
De weg naar baton Rouge waar we met Motorvision nog het Midzomerweekend zouden houden was weer erg vertrouwd. Ik begon het zelfs saai te vinden in Luxemburg. Ik had mezelf gewoon te veel verwend de twee-en-een-halve-week ervoor.

mbr57IJ.jpg

Alcoholvrij WeiBenbiertje in Luxemburg

FLPTofd.jpg

Baton Rouge

Het midzomerweekend was ook weer erg gezellig en vertrouwd met bekenden. Zaterdag werd er nog een klein rondje Ardennen en Luxemburg gereden, en zondag had ik het een beetje gehad. De eerste oprit de snelweg op om snel naar huis te gaan. Na 19 dagen onderweg te zijn geweest en dik 6000 km gereden te hebben was het wel weer heel erg fijn thuis te komen.
 
Effe doorheen gescrolled.......................Heel veel bekende plaatjes.
Alleen Bâton Rouge was ik nog nooit....................... (staat wel op mijn lijstje om nog eens heen te gaan!)
 
Altijd gezellig daar, een goed bed en een zeer goede maaltijd! Het is ook een van mijn eerste trips geweest. Inmiddels ben ik al 14 jaar op rij in Crest op de camping geweest, kom ik al 16 jaar bij Baton Rouge over de vloer en door omstandigheden ;) een keer of 3 a 4 per jaar aan de Costa Brava.
 
Nou met omstandigheden om enkele keren per jaar op de Costa Brava te verkeren wil ik ook wel gestraft worden! :9
(nu effe lezen. Had net geen tijd................)

Met jouw beschrijving van deze 1x reis, put ik uit mijn geheugen veel hetzelfde, maar dan van wel 10 reizen. (of meer?)

@ Mt St. Michel: Jouw opmerking herkenbaar: Ook voor mij veel hoeken en gaten van F gezien, maar was daar tot vorig jaar nog nooit.
Bespaar je om abdij naar binnen te gaan. Super-krap en te veel mensen. Daarnaast: Mooi van ver, maar in de abdij is ver van mooi!
@ Met vloed weg onder water: Mooi niet, het is daar gewoon droogevallen wad. Ik kon er zo heen lopen. Alleen brug net voor Abbaye had een geul.
@ Blanes: Vroeger (voor 1990) kon je vanaf de camping(s) zo het strand op lopen. Later is er een wandelboulevard tussen gemaakt. ;(
@ weggetje Tossa de Mar: Ook een heel leuk weggetje daar pal langs de zee is van Collioure (F) naar Llança (E) Dus niet over Le Boulou!
@ Mt Ventoux: Iedereen gaat natuurlijk die witte berg omhoog. Daar vlakbij is een heel mooie Gorge de la Nesque!
@ Alpe d'Huez: Sla je meestal niet over. Toch heb ik dit jaar wel gedaan. Kwam tot Col de Lautaret vanaf Briançon. Toen weer verder RDGA!
@ Chartreuse: Niet erg bekend en mss niet voor de motor, maar verder wel een heel mooi berg-gebied(je)
@ Vogezen (en ook Zwarte Woud) is bijna altijd regen. Dit jaar had ik bij beide zeer mooi weer en dan is het daar zeker genieten. (=uitzondering)
 
Laatst bewerkt:
Leuk die vakantie verhalen, doet je nu al verlangen naar voorjaar 2019 👍
 
Terug
Bovenaan Onderaan