Zwaar ongeval MeanBlueMan

[MeanBlueMan]

Zo te horen is het verwijderen van die pen best wel een doorbraak, gezien de verbetering die je voelt. Dat zijn dan wel weer lichtpuntjes. Hoop dat zo door blijft gaan.

+

Mooi om te lezen dat de progressie weer een stuk vooruitgang heeft! Dat stuk heeft je dus flink gelimiteerd in je vooruitgang, eigenlijk best wel verbazend, gezien de dingen die wel goed gegaan zijn bij je vele operaties.
Overigens ben ik weer blij wat van je te lezen hier man.

Alhoewel ik natuurlijk al anderhalf jaar aan het zeuren was dat ik iets aan die pin gedaan wilde hebben....al was het maar verwijderen en direct een kunstheup erin.....was men niet van plan om mee te gaan in mijn plannen.
De heup was op zich goed, dus de natuurlijke toestand moest en zou bewaard blijven.
Dus wachten tot de botstructuur dusdanig stevig was dat de pin eruit kon.
Aan de ene kant vind ik het echt jammer dat ze niet anderhalf jaar geleden die kunstheup erin gezet hebben.....


Als je 2 maanden eigenlijk alleen maar plat gelegen hebt zonder bewegen, 30 kg kwijt bent.... en dan voortdurend pijn hebt, dan doe je ook niet veel.
Dan ga je dus ook niet lopen. Rug had ik ook enorm veel last van dus armen bewoog ik ook niet meer dan noodzakelijk en alleen in huis kon ik mij 'bewegen', die afstanden waren net aan te doen en dan koste dat ook dusdanig veel van je energie dat ik 4 /5 x per dag het bed uit kon en heel even iets kon doen en dan weer plat, want de energie was op.

Je bent zoveel reserves kwijt dat je gewoon niet meer kan dan weinig. Het toffe is dat nu dus eindelijk ik weer in % opknap ipv in promille.

Zoals mijn fysio aan m'n schouder begon te trekken als ik pijn in mijn elleboog had.... alles is met elkaar verbonden.

Eindelijk weer meer gewicht, meer weerstand, meer energiereserves, meer bewegen, betere bloedsomloop, meer eetlust, en zo gaat t cirkeltje door.

Het vreemde is ook wel dat je zo snel van alles ook weer vergeet.
Ik kan me niet heugen hoe het was om bij iedere hap bang te zijn je tot de dood erop volgt te verslikken. Of m'n arm die het uitgilde van pijn als ik die per ongeluk teveel bewoog.

Leef in het hier en nu
Gister is voorbij en wie weet wat morgen brengt.

 

[Super Blackbird]

Mogelijk overheen gelezen, maar heb je nu ook momenten (of langer) waarin je geen of nauwelijks pijn hebt? Ook al is het maar bij stilzitten of stilliggen?
Dat scheelt naar mijn beleving al enorm veel in je welbevinden.....

 

[Mar1tin]

Dat is nogal een stuk ijzer ook... En beter dat ze voorzichtig zijn met je, anders krijgen ze een half forum over zich heen!

Ga er van uit dat het een mooi stukje titanium betreft.

Maar super om te horen dat de progressie nu echt sneller gaat, nog ff en je kunt weer een brommer uit de schuur trekken.

 

[MeanBlueMan]

Mogelijk overheen gelezen, maar heb je nu ook momenten (of langer) waarin je geen of nauwelijks pijn hebt? Ook al is het maar bij stilzitten of stilliggen?
Dat scheelt naar mijn beleving al enorm veel in je welbevinden.....

HHHmm... Nee, helaas nog niet.

Ik ben wel afgelopen week met de buprenorfine van 15 naar 10 mg/u gegaan.
De pijn tijdens het lopen was het ergst en die neemt nu zienderogen af.

Wonderbaarlijk hoe vreemd het is om weer te gaan lopen, als je nek, rug, bekken, benen gebroken waren en je 2 jaar alleen op een vreemde manier gewaggeld hebt.
Nu vooral bezig iedere dag een paar meter meer te lopen terwijl ik nadrukkelijk erop let netjes te lopen, voeten op juist plek neerzetten en netjes hak/voet/tenen technisch goed neer te zetten.

Pijn nu nog in m'n rug en linker duim. In mijn rug gaat verder afnemen naarmate mijn spieren daar weer bewegelijker worden, neem ik aan en aan mijn duim zal ik nog eens geopereerd moeten worden maar daar heb ik ff geen haast mee

Al met al is de pijn nu 'gewoon' en er is normaal mee te leven. Het geeft ook de grens van bewegen aan.
Heel soms....als ik stil lig, heb ik een moment dat ik denk..."Hey...?? Geen pijn....cool "

 

[NR34]

HHHmm... Nee, helaas nog niet.

Ik ben wel afgelopen week met de buprenorfine van 15 naar 10 mg/u gegaan.
De pijn tijdens het lopen was het ergst en die neemt nu zienderogen af.

Wonderbaarlijk hoe vreemd het is om weer te gaan lopen, als je nek, rug, bekken, benen gebroken waren en je 2 jaar alleen op een vreemde manier gewaggeld hebt.
Nu vooral bezig iedere dag een paar meter meer te lopen terwijl ik nadrukkelijk erop let netjes te lopen, voeten op juist plek neerzetten en netjes hak/voet/tenen technisch goed neer te zetten.

Pijn nu nog in m'n rug en linker duim. In mijn rug gaat verder afnemen naarmate mijn spieren daar weer bewegelijker worden, neem ik aan en aan mijn duim zal ik nog eens geopereerd moeten worden maar daar heb ik ff geen haast mee

Al met al is de pijn nu 'gewoon' en er is normaal mee te leven. Het geeft ook de grens van bewegen aan.
Heel soms....als ik stil lig, heb ik een moment dat ik denk..."Hey...?? Geen pijn....cool "

Fijn om te lezen dat je letterlijk stapjes maakt, Serge. En die laatste zin doet goed:

Kan alleen proberen in te denken wat het is, als je je 2 jaar aangepast voortbewogen hebt, dan moet je echt weer opnieuw leren lopen en al je spieren weer anders gaan gebruiken.

 

[Zeroground]

HHHmm... Nee, helaas nog niet.

Ik ben wel afgelopen week met de buprenorfine van 15 naar 10 mg/u gegaan.

Minder is beter

De pijn tijdens het lopen was het ergst en die neemt nu zienderogen af.

Wonderbaarlijk hoe vreemd het is om weer te gaan lopen, als je nek, rug, bekken, benen gebroken waren en je 2 jaar alleen op een vreemde manier gewaggeld hebt.
Nu vooral bezig iedere dag een paar meter meer te lopen terwijl ik nadrukkelijk erop let netjes te lopen, voeten op juist plek neerzetten en netjes hak/voet/tenen technisch goed neer te zetten.

Dus je swagger verandert, wel ff je hele stijl op aanpassen, heel belangrijk dat je je daar nu druk om maakt

Pijn nu nog in m'n rug en linker duim. In mijn rug gaat verder afnemen naarmate mijn spieren daar weer bewegelijker worden, neem ik aan en aan mijn duim zal ik nog eens geopereerd moeten worden maar daar heb ik ff geen haast mee

Al met al is de pijn nu 'gewoon' en er is normaal mee te leven. Het geeft ook de grens van bewegen aan.
Heel soms....als ik stil lig, heb ik een moment dat ik denk..."Hey...?? Geen pijn....cool "

Het is ook weer dat je hier een paar keer post. Het lijkt dat je dat doet als je wat te melden hebt (joh..), maar ook dat het iedere keer weer een stapje/stap beter gaat en je weer wat meer leeft. Je relativerende in het nu optimisme is goed voor jou en inspirerend voor mij.

 

[TDMprutser]

Ga er van uit dat het een mooi stukje titanium betreft.

Maar super om te horen dat de progressie nu echt sneller gaat, nog ff en je kunt weer een brommer uit de schuur trekken.

Kan titanium zijn, maar zo'n groot stuk wordt dan erg duur. Chirurgisch staal is ook een mogelijkheid. Volgens mij was de pen die mn broertje in zn dijbeen had ook van dat spul.

 

[ZXRH88]

HHHmm... Nee, helaas nog niet.

Ik ben wel afgelopen week met de buprenorfine van 15 naar 10 mg/u gegaan.
De pijn tijdens het lopen was het ergst en die neemt nu zienderogen af.

Wonderbaarlijk hoe vreemd het is om weer te gaan lopen, als je nek, rug, bekken, benen gebroken waren en je 2 jaar alleen op een vreemde manier gewaggeld hebt.
Nu vooral bezig iedere dag een paar meter meer te lopen terwijl ik nadrukkelijk erop let netjes te lopen, voeten op juist plek neerzetten en netjes hak/voet/tenen technisch goed neer te zetten.

Pijn nu nog in m'n rug en linker duim. In mijn rug gaat verder afnemen naarmate mijn spieren daar weer bewegelijker worden, neem ik aan en aan mijn duim zal ik nog eens geopereerd moeten worden maar daar heb ik ff geen haast mee

Al met al is de pijn nu 'gewoon' en er is normaal mee te leven. Het geeft ook de grens van bewegen aan.
Heel soms....als ik stil lig, heb ik een moment dat ik denk..."Hey...?? Geen pijn....cool "

Goed bezig topper ! Eiwitten hoog houden tijdens je herstel he

 

[Woekie]

Ik krijg hier een hele rare associatie bij

 

[MeanBlueMan]

Die pin is "Titanium alloy with anodized type II surface treatment" wel degelijk voornamelijk titanium.
En dan hebben ze mij ook nog de grootste gebruikt die ze op voorraad hadden.
En dan ook nog x 2

Past wel mooi bij onze trouwring trouwens, ook voor een groot deel titanium


We hebben ergens de rekening liggen, uit m'n hoofd rond de 1500 euro, per stuk. ( de pinnen, niet de trouwringen )

Alhoewel ze op Ebay een stuk goedkoper zijn Stryker Long Nail Kit R1.5, Ti, LEFT 011x360mm x 125° Gamma 3 system | eBay

En als je genoegen neemt met een 2ehandsje, dan kost het minder dan een tank benzine. New STRYKER Gamma3 Long Nail kit R2.0 Ti Right (Reprocessed) (X) 3325-0300S Implants and Prosthesis For Sale - DOTmed Listing #2655861:

 

[TDMprutser]

Dan valt die prijs me nog redelijk mee moet ik zeggen... En hij had bij jou wel iets meer bij elkaar te houden dan bij mijn broertje, die had 'slechts' een bovenbeenbreuk. Vandaar wellicht de keuze voor titanium.

 

[Hollender]

Ik blijf dit steeds weer met verbazing lezen. Ongelooflijk als je kijkt van waar je komt, wat je ondertussen al bereikt hebt en de vooruitzichten.
Keep up the good work!

 

[rutgertjuh]

Als je er voor betaald hebt.

Mag je dat stuk smeedijzer dan ook houden?

 

[leotje60]

Ik heb de platen uit mijn arm ook gekregen.

 

[Rob RD]

Technische vraag: gaan uiteindelijk alle cyborg toevoegingen verwijderd worden?

 

[MeanBlueMan]

Technische vraag: gaan uiteindelijk alle cyborg toevoegingen verwijderd worden?

Dat hoop ik niet.....
Er zijn twee verbrijzelde wervellichamen uit m'n rug verwijderd.

Ik ben nu geschikt voor een leidinggevende positie, ruggengraat is verwijderd !

Als ze die busjes die er nu zitten weghalen ben ik plots een cm of 8 kleiner en waarschijnlijk erg flexibel, echter eenmalig.
De lange geleiders die er zitten, die zitten nu over een lengte van 8 wervels vast. Die zouden ingekort kunnen worden naar 4, ( buitenste 2 aan iedere zijde eraf ) maar..... dan moet heel m'n rug weer geopend worden, dat is een erg zware ingreep en het levert eigenlijk niet zoveel extra bewegingsvrijheid op, verhoudingsgewijs.

 

[MeanBlueMan]

Linker arm is alles nu uit.
Rechterbeen ook.
Linkerbeen mag blijven zitten, zolang het geen last geeft.
Rug blijft.

En dan zijn er dus nog kunststoffen gebruikt om mijn aorta te ondersteunen, door de klap wilde het bloed dwars door de wand van de aorta, die was gescheurd en was gaan lekken.
En dan is er dus later een kunststof T-stuk in mijn halsslagader gezet, zodat mijn linker arm ook weer bloed krijgt.
Of mn hersenen die hoeveelheid dan missen zullen we nooit weten Of ik krijg een heel slimme arm

 

[blub blub]

Toch echt wel knap hoor wat de artsen tegenwoordig kunnen.

 

[MeanBlueMan]

Toch echt wel knap hoor wat de artsen tegenwoordig kunnen.

Ik heb er nu zoveel van gezien dat het eigenlijk gewoon knutselen is.
Hart en vaatafdeling is net de loodgieter.
Orthopeed is de skeletbouw, net als bij een woning.
Zo is het overal: Wat is er mis ? Hoe gaan we dat opknappen ?

Knap vind ik degene die op de IC werken en iedere dag, bij patienten zoals ik was, absurde beslissingen moeten nemen, die effect hebben op leven en dood.

Ik zag gister 'de lift' staan in de gang ziekenhuis waarin je vanuit bed in je rolstoel kon worden geholpen.
Absurd dat ik zo beschadigd en zwak was.
En nu langs het kreng kan lopen.
Was even een momentje dat ik besefte hoe ver ik in de poeier zat, dat heb ik toen nooit zo ervaren, ik zag of keek alleen naar wat ik weer zou gaan bereiken.

 

[RideRick]

Wederom bijzonder om dit te allemaal te zien en te lezen MBM

 

[CH Racing M900]

ik zag of keek alleen naar wat ik weer zou gaan bereiken.

En dàt heeft je gebracht waar je nu bent en gaat je nog veel verder brengen! Respect Serge!

 

[MeanBlueMan]

Als je er voor betaald hebt.

Mag je dat stuk smeedijzer dan ook houden?

Ja.
Die pin is in AZU erin gegaan en in NL eruit gehaald. Arts vroeg of ik m wilde hebben.
Duh...natuurlijk wil je die hebben !!
Volgens mij gaat ie ook nog netjes door de ultrasoonreiniger, zelfs de schroefdraad was brandschoon.

 

[Daffy Duck]

Ja.
Die pin is in AZU erin gegaan en in NL eruit gehaald. Arts vroeg of ik m wilde hebben.
Duh...natuurlijk wil je die hebben !!
Volgens mij gaat ie ook nog netjes door de ultrasoonreiniger, zelfs de schroefdraad was brandschoon.

Begrijp ik hieruit dat je na behandelingen niet meer in Antwerpen plaats vinden, maar in een Nederlands ziekenhuis? Heeft dat een bepaalde reden?(€?)

 

[MeanBlueMan]

Begrijp ik hieruit dat je na behandelingen niet meer in Antwerpen plaats vinden, maar in een Nederlands ziekenhuis? Heeft dat een bepaalde reden?(€?)

Ligt eraan, het verwijderen van die pin is weinig eer aan te behalen en kan feitelijk 'iedereen'.

En dan is Antwerpen gewoon redelijk fukking kut om heen te gaan.
Er komen 5 of 6 rijbanen, met in totaal iets van 16/17 rijstroken bij elkaar in een paar kilometer die dan allemaal door een tunnel moeten met 3 rijstroken per baan. Daar staat 2 tot 10 km file vanaf s morgens 06 tot s avonds 19.30, als je geluk hebt 1 of 2 x half uurtje niet.
Waanzin. Dat kost de Belgse maatschappij ook zo enorm veel geld, daar moeten ze echt eens iets aan doen, zelfs die tunnel verbreden moet uit kunnen.

Ik ben vandaag weer thuisgekomen na 3 dagen Antwerpen, het T stuk hals -> arm, daar ontstond een vernauwing op de overgang natuurlijke slagader op het kunststof. Was al verwacht maar je moet er wel ff wat aan laten doen.
Dat laat ik dan wel in het UZA, zij hebben het gebouwd, onderhoud mogen zij dan blijven doen.

Plus dat ik heb gemerkt dat andere ziekenhuizen niet blij zijn als ik aankom voor een operatie.
De ananas....eeuuhh..... anesthesisten zijn niet happig op iemand met zo'n verleden met kuntmatige coma medicijnen, voormalige long en orgaan problemen en 20+ eerdere operaties met eerdere anesthesie.

Ik ontwaak prima uit narcose, heb er totaal geen last van, word zelfs beter en sneller wakker dan wanneer ik normaal opsta.
Veel mensen zijn dagen lang 'ziek' en veelal zeker in het begin misselijk enz. Erg blij dat ik daarop een uitzondering ben.
De ingreep afgelopen dagen is (achteraf) makkelijker dan naar de tandarts gaan.

Ik merk wel dat weer naar een ingreep onder narcose gaan moeilijke word. Ik zie er steeds weer meer tegen op weer volledig zonder bewustzijn maar te moeten afwachten hoe ik eraan toe ben als ik wakker word. Uiteraard gaat dat goed zijn, maar je bent volledig onbekwaam en geeft alle zeggenschap volledig uit handen.
En dat kan ik niet zo goed

En dan krijg je weer van die dingen waarvoor MGG zich doodschaamt
Ik begin beter te snappen hoe en waarom dingen in het ziekenhuis gebeuren.

Ik word wakker en er zit nog een waaknaald/infuus in m'n arm.
Als dat goed zit, ppfpft...merk je nauwelijks.
Soms zit ie vervelend. Dat zat ie gister dus.
Dus na een uur vroeg ik of ze m eruit wilden halen.
Nee, als er nog iets gebeurd moeten we anders opnieuw prikken.

Ik voelde me prima en wist uit ervaring dat ik geen medicijn tegen de misselijkheid nodig zou hebben, dat is nl voornamelijk waarom ze m laten zitten tot je naar huis mag.
Dus dan zeg ik ook tegen d'r.... daar ben ik niet mee accoord.
Ik wil graag dat jij m eruit haalt. Doe je dat niet doe ik het zelf. Zou je dan wat verband willen aangeven ?

Dat wilde ze niet dus ik pak een washandje om t wondje dicht te drukken en trek de pleister eraf om de naald eruit te halen .....
Toen had ze heel snel een verbandje en gaasje

Als ik het zo terug lees denk ik ook: jezus, eikel, gedraag je s als die mensen hun best voor je doen !!

Maar het is gewoon protocol denken en dat haat ik, zeker als dat ding me pijn doet, dan wil ik daar niet een dag mee blijven lopen zonder aantoonbaar doel, dan gaat ie er gewoon uit.

Heb t later met d'r goedgemaakt, we zijn weer vriendjes




Apart trouwens.... die Tstuk is de langzaam tot +/- 70% dicht geslibt.
Toch had ik nog niet die ischemie ( = enorme pijn) klachten die ik eerder had voor dat Tstuk werd aangelegd.

Wel was m'n bloeddruk gestegen en al enige tijd 155 tot 160 / 70. Enorme aanvoerdruk dus.
Direct binnen 1 minuut nadat ik wakker was keek ik op monitor: 129/70.
Later 125/70 en hij blijft nu rond 130/70.

Nagevraagd, je lichaam merkt dus dat er ergens te weinig bloed aankomt en kan dat eventueel verhelpen door je bloeddruk iets omhoog te schroeven, vandaar dat ik er in die arm nog geen last van had, wat hen eigenlijk al verbaasde.

 

[leotje60]

Ja.
Die pin is in AZU erin gegaan en in NL eruit gehaald. Arts vroeg of ik m wilde hebben.
Duh...natuurlijk wil je die hebben !!
Volgens mij gaat ie ook nog netjes door de ultrasoonreiniger, zelfs de schroefdraad was brandschoon.

Ik heb indertijd één van de plaatjes uit mijn arm op een doormidden gebroken stukje hout geschroefd, netjes op een houten voetje gemonteerd, van de datum van het ongeluk voorzien en in de prijzenkast gezet. Toen de dokter van (toen) het GAK me misprijzend aankeek aan vroeg wat me bezielde heb ik geantwoord dat ik die dag flink in de prijzen zat. Het werd niet begrepen, laat staan gewaardeerd.