MeanBlueMan
Moderator a la Pastafari
Eerste 3 x wel, nu is het weer gewoon een stukje weg.Dat lijkt me wel confronterend.
Misschien mijn manier van met dingen omgaan. Bedrijfsarts ( goede gast ! ) noemde het ook al opmerkelijk.
Ik heb in de loop der jaren echt bizarre dingen meegemaakt tijdens het werk. Maar dan ook voor dit werk bizarre dingen en dan ook meerdere echt bizarre.
Toch kom ik ermee weg, geen PTSS, geen nare dingen. Zelfs na een daadwerkelijke schietincident slaap ik gewoon prima en ga de volgende dag 'even' naar de Rijksrecherche.
Ik heb altijd in m'n achterhoofd gehouden dat het waarschijnlijk toch aan het stapelen is en ik wellicht ooit zo door m'n hoeven zak dat t echt even een puinhoop is, echter.... het blijft gewoon goed gaan.
Ik denk erover na, kijk naar wat goed/slecht ging, kijk naar leermomenten en ga weer door.
Dat doe ik hiermee ook.
Ik heb dagelijks te maken met de gevolgen en daar ben ik dan ook iedere dag mee bezig, maar de oorzaak op zich......die ben ik eigenlijk al bijna vergeten.
Ik heb er ook nooit veel over nagedacht. Kost veel energie en je gaat jezelf al snel op dwaalsporen zetten. Accepteer en keer terug naar het heden, aanpakken en door.
Er zijn mensen die zeggen dat ik "wegrelativeer".
Geen idee, volgens mij werkt het gewoon zo bij mij.
Ik heb in ieder geval geen zin om er toch drama's van te maken om te kijken hoe dat werkt iig